Απόφαση 760 / 2023 (Β2, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ)
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
B2′ Πολιτικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ζαμπέττα Στράτα, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Όλγα Σχετάκη – Μπονάτου, Ιωάννη Δουρουκλάκη, Γεώργιο Αυγέρη και Αριστείδη Βαγγελάτο – Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο Κατάστημά του, στις 28 Φεβρουαρίου 2023, με την παρουσία και της Γραμματέως Αγγελικής Ανυφαντή, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Του αναιρεσείοντος: Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία “Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής”, το οποίο εδρεύει στο Αιγάλεω Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα. Εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γρηγόριο Δρόσο, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ., ο oποίος κατέθεσε προτάσεις.
Των αναιρεσιβλήτων: 1)Α. Κ. του Γ., κατοίκου … 2)Μ. Δ. του Δ., κατοίκου … και 3)Ε. Α. του Κ., κατοίκου … οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Νικόλαο Γαβαλά, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ., ο oποίος κατέθεσε προτάσεις.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 2-12-2003 αγωγή των ήδη αναιρεσιβλήτων και λοιπών προσώπων που δεν είναι διάδικοι στη δίκη αυτή, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 3507/2005 του ίδιου Δικαστηρίου, 163/2019 και 287/2021 διορθωτική αυτής του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί το αναιρεσείον νομικό πρόσωπο με την από 28-9-2021 αίτησή του. Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 82 εδ. 3 ΚΠολΔ, αποφάσεις και δικόγραφα που επιδίδονται στους κυρίους διαδίκους, πρέπει να επιδίδονται και σε εκείνον που άσκησε πρόσθετη παρέμβαση. Από τη διάταξη αυτή σε συνδυασμό με εκείνη της παρ. 3 του άρθρου 81 του ίδιου κώδικα, η οποία ορίζει ότι ο παρεμβαίνων καλείται στις επόμενες διαδικαστικές πράξεις από τον διάδικο που επισπεύδει τη δίκη, συνάγεται ότι η κλήση προς συζήτηση της αίτησης αναίρεσης που γίνεται είτε κάτω από αντίγραφο του αναιρετηρίου είτε αυτοτελώς (άρθρ. 568 ΚΠολΔ), πρέπει να επιδίδεται και προς εκείνον που δεν εμφανίσθηκε κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το πινάκιο και είχε στη δίκη επί της ουσίας (είτε στον πρώτο βαθμό, είτε στο δεύτερο), επί της οποίας εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, την ιδιότητα του προσθέτως, υπέρ κάποιου από τους κυρίους διαδίκους, παρεμβαίνοντος για να ενημερώνεται και αυτός ως προς την εξέλιξη της δίκης που ανοίγεται με την άσκηση του ενδίκου μέσου της αναίρεσης και να ασκεί τα νόμιμα δικαιώματά του (ΑΠ 802/2022, ΑΠ 1084/2021, ΑΠ 1169/2018). Έτσι, από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό με εκείνες του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, που ορίζει ότι “καθένας έχει δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια, και μπορεί να αναπτύξει σ` αυτά τις απόψεις του για τα δικαιώματα ή τα συμφέροντα του” και του άρθρου 558 του ΚΠολΔ, σαφώς προκύπτει ότι κατά του προσθέτως παρεμβαίνοντος στη δίκη, κατά την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, δεν απευθύνεται κατ` αρχήν η αναίρεση, γιατί αυτός δεν είναι κύριος διάδικος, ο προσθέτως παρεμβάς, όμως, πρέπει να καλείται στη συζήτηση της αναίρεσης, χωρίς δε την κλήτευση του παραβιάζεται η αρχή της εκατέρωθεν ακρόασης, ειδική εφαρμογή της οποίας περιέχουν οι προαναφερόμενες διατάξεις, αλλιώς δημιουργείται απαράδεκτο της συζήτησης της αίτησης αναίρεσης (άρθρο 576 παρ. 3 ΚΠολΔ), το οποίο, ως αναφερόμενο στην προδικασία, λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως από τον Άρειο Πάγο (ΑΠ 802/2022, ΑΠ 1084/2021, ΑΠ 749/2020). Στην προκειμένη περίπτωση από τα διαδικαστικά έγγραφα της υπόθεσης προκύπτουν τα εξής: Με την από 2.12.2003 με αριθμ. καταθ. 9741/2003 αγωγή είκοσι ενός (21) εναγόντων, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται ο 6ος ενάγων και ήδη 1ος αναιρεσίβλητος, ο 11ος ενάγων και ήδη 2ος αναιρεσίβλητος και ο 19ος ενάγων και ήδη 3ος αναιρεσίβλητος, κατά του εναγομένου Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία “Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά” [το οποίο, με το άρθρο 1 του ν. 4521/2018 (Α 38) συγχωνεύθηκε δια απορροφήσεως με το Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Αθηνών, στο ιδρυθέν, με τον ως άνω νόμο, Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία “Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής”, ήδη αναιρεσείον), ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, οι ενάγοντες ζητούσαν, για τους σ’αυτή εκτιθέμενους λόγους, να αναγνωρισθεί ότι συνδέονται με το εναγόμενο Ν.Π.Δ.Δ. με ενιαία σύμβαση εξηρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου από την ημερομηνία πρόσληψης εκάστου από αυτούς, άλλως από την ημερομηνία έκδοσης της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ (28.6.1999), άλλως από την ημερομηνία που τέθηκε σε ισχύ του ΠΔ 81/2003, άλλως από την επίδοση της αγωγής. Κατά τη συζήτηση της ως άνω αγωγής, στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, στη δικάσιμο τις 19.4.2005, το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε προφορικά με δήλωση που καταχωρήθηκε στα πρακτικά και με τις από 19.4.2005 προτάσεις του πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του εναγομένου Ν.Π.Δ.Δ. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την υπ’αριθμ. 3507/2005 απόφασή του, συνεκδίκασε την αγωγή και την πρόσθετη παρέμβαση και απέρριψε στο σύνολό της την αγωγή ως μη νόμιμη. Επί της από 30.1.2007 με αριθμ. καταθ. 122/2007 έφεσης των εναγόντων κατά του εναγομένου ΝΠΔΔ και κατά του προσθέτως υπέρ του εναγομένου παρεμβάντος Ελληνικού Δημοσίου, εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 1035/2007 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, που δέχθηκε τυπικά και επέρριψε κατ’ουσία την έφεση. Επί της από 1.10.2010 αίτησης αναίρεσης των εναγόντων – εκκαλούντων κατά του εναγομένου – εφεσίβλητου ΝΠΔΔ και κατά του προσθέτως παρεμβάντος Ελληνικού Δημοσίου εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 312/2017 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, με την οποία αναιρέθηκε εν μέρει η υπ’αριθμ. 1035/2007 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, κατά μερική παραδοχή λόγων αναίρεσης και κατά το μέρος που η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση έκρινε μη νόμιμη την αγωγή “κατά το σκέλος της με το οποίο επιχειρείται θεμελίωσή της στο άρθρο 8 του ν. 2112/1920”. Κατόπιν της από 12.5.2017 κλήσης των καλούντων – εναγόντων (ήδη αναιρεσίβλητων) κατά των καθών η κλήση-εφεσίβλητων, εκδόθηκε από το Εφετείο Πειραιώς, ως Δικαστήριο της παραπομπής, η υπ’αριθμ. 163/2019 απόφαση, αντιμωλία των διαδίκων, με την οποία κρίθηκε ότι η από 2.12.2003 με αριθμ. καταθ. 9741/2003 αγωγή, ως προς το αίτημά της να αναγνωρισθεί ότι οι ενάγοντες συνδέονται με το εναγόμενο με σύμβαση εξηρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου α) είναι μη νόμιμη κατά το μέρος που το αίτημα αυτό θεμελιώνεται ευθέως στην Οδηγία 1999/70/ΕΚ, β) είναι νόμιμη κατά το μέρος που το ως άνω αίτημα θεμελιώνεται στην εφαρμογή των άρθρων 8 παρ.1 και 3 του ν. 2112/1920, σε συνδυασμό με τα άρθρα 25 παρ.1 και 3 του Συντάγματος και 281 και 671 του ΑΚ και ότι έσφαλε η εκκαλουμένη απόφαση που έκρινε μη νόμιμη την αγωγή κατά το σκέλος αυτό. Ακολούθως, με την ως άνω απόφαση (163/2019) α) έγινε τυπικά και κατ’ουσία δεκτή η από 30.1.2007 έφεση των καλούντων-εκκαλούντων και ήδη αναιρεσίβλητων, εξαφανίσθηκε η υπ’αριθμ. 3507/2005 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κρατήθηκε η υπόθεση, συνεκδικάσθηκε κατ’ουσία η αγωγή των εναγόντων και ήδη αναιρεσίβλητων και η πρόσθετη παρέμβαση του Ελληνικού Δημοσίου, έγινε δεκτή εν μέρει η αγωγή (κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη) ως κατ’ουσία βάσιμη και αναγνωρίσθηκαν οι συμβάσεις εργασίας των εναγόντων και ήδη αναιρεσίβλητων με το εναγόμενο Τ.Ε.Ι. Πειραιά (του οποίου οιονεί καθολικός διάδοχος, όπως προεκτέθηκε, είναι το αναιρεσείον ΝΠΔΔ), ως αορίστου χρόνου. Επί της από 21.1.2020 με αριθ. καταθ. 60/19/21.1.2020 αίτησης διόρθωσης των αιτούντων και ήδη αναιρεσίβλητων κατά του πρώτου των καθών η αίτηση και ήδη αναιρεσείοντος ΝΠΔΔ με την επωνυμία “Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής” ως οιονεί καθολικού διαδόχου του πρώτου εναγομένου-πρώτου εφεσίβλητου ΝΠΔΔ (Τ.Ε.Ι. Πειραιά) και κατά του δεύτερου των καθών η αίτηση Ελληνικού Δημοσίου, μη διαδίκου στην παρούσα αναιρετική δίκη, για διόρθωση της υπ’αριθμ. 163/2019 απόφασης του Εφετείου Πειραιά, εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, η αναιρεσιβαλλομένη υπ’αριθμ. 287/2021 απόφαση του ιδίου ως άνω Δικαστηρίου, με την οποία έγινε δεκτή η αίτηση διόρθωσης και διορθώθηκε (συμπληρώθηκε) το διατακτικό της ως άνω απόφασης (163/2019) που όριζε ότι “Αναγνωρίζει τις συμβάσεις εργασίας των εναγόντων – καλούντων, Α. Κ., Μ. Δ. και Ε. Α., με το εναγόμενο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά, ως αορίστου χρόνου”, ως εξής: “Αναγνωρίζει τις συμβάσεις εργασίας των εναγόντων – καλούντων, Α. Κ., Μ. Δ. και Ε. Α., με το εναγόμενο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά, ως αορίστου χρόνου, με χρόνο έναρξης της σύμβασης για τον πρώτο απ’ αυτούς την 01.10.1999, για τον δεύτερο, την 21.09.1992 και για τον τρίτο, την 20.03.1989”. Κατά της ως άνω υπ’αριθμ. 287/2021 απόφασης του Εφετείου Αθηνών το πρώτο των καθών η ως άνω αίτηση διόρθωσης και ήδη αναιρεσείον Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία “Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής” άσκησε κατά των αιτούντων και ήδη αναιρεσίβλητων α) Α. Κ., β) Μ. Δ. και γ) Ε. Α. την από 28 Σεπτεμβρίου 2021 και με αριθ. κατάθεσης 816/91/28.9.2021 υπό κρίση αίτηση αναίρεσης. Κατά τη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης στην δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας (28.2.2023) δεν παρέστη το Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο, όπως προεκτέθηκε, είχε ασκήσει πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του εναγόμενου Ν.Π.Δ.Δ. στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και το οποίο, όπως προκύπτει από την επισκόπηση α) της υπ’αριθμ. 3507/2005 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, β) της υπ’αριθμ. 1035/2007 απόφασης του Εφετείου Πειραιώς, γ) της υπ’αριθμ. 312/2017 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, δ) της υπ’αριθμ. 163/2019 απόφασης του Εφετείου Πειραιώς, ως Δικαστηρίου της παραπομπής, και ε) της αναιρεσιβαλλομένης υπ’αριθμ. 287/2021 απόφασης του Εφετείου Πειραιώς, είχε παραστεί με την ως άνω ιδιότητά του, ενώπιον των ως άνω Δικαστηρίων. Εξάλλου, από τα στοιχεία της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι το Ελληνικό Δημόσιο κλήθηκε να παραστεί στη συζήτηση της ένδικης αίτησης αναίρεσης του αναιρεσείοντος Ν.Π.Δ.Δ. κατά των αναιρεσίβλητων, ούτε γίνεται από κάποιο διάδικο επίκληση της κλήτευσής του.
Συνεπώς, πρέπει, σύμφωνα με τη νομική σκέψη που προηγήθηκε, να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση, όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της από 28 Σεπτεμβρίου 2021 και με αριθ. κατάθεσης 816/91/28.9.2021 αίτησης για αναίρεση της υπ’αριθμ. 287/2021 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 10 Απριλίου 2023.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 18 Μαΐου 2023.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
