Ο Κώδικας Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου άλλαξε μετά από 65 χρόνια – Αναμορφώνεται ο ισχύων Κώδικας Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου (ΚΙΝΔ) που κυρώθηκε με τον ν. 3816/1958 (Α 32) ο οποίος και Καταργείται.
Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 29/Α/15-2-2023 ο νόμος 5020/2023 «Κώδικας Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου και άλλες επείγουσες διατάξεις Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής»
Βασικοί Άξονες
Οι βασικοί άξονες του νόμου και τα ζητήματα που αντιμετωπίζει σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση συστηματοποιούνται ως εξής:
– Διευρύνεται η εννοιολογική οριοθέτηση του πλοίου ώστε η νομική έννοια αυτού να προσεγγίσει την τεχνική, με στόχο την ενοποίηση του καθεστώτος και τη συμπερίληψη κατηγοριών που μέχρι σήμερα κινούνταν σε γκρίζα ζώνη. Ταυτόχρονα οριοθετείται θετικά η μεγάλη ομάδα των στατικών ναυπηγημάτων, που εμφανίζουν πλέον μεγάλο οικονομικό, επιχειρηματικό και εθνικό ενδιαφέρον (ιδίως πλωτές αποθήκες πετρελαίου, γερανοί, πλατφόρμες), ενώ αποσαφηνίζονται και οι κανόνες που εφαρμόζονται σ’ αυτά.
– Καθιερώνεται το νομικό πλαίσιο ηλεκτρονικής λειτουργίας του νηολογίου, καθώς και της τήρησης εγγράφων και της ψηφιακής έκδοσης πιστοποιητικών, ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα αυτού.
– Ενοποιείται η ρύθμιση των εμπράγματων εξασφαλίσεων επί πλοίου, ιδίως με την ενιαία ρύθμιση προτιμώμενης και απλής ναυτικής υποθήκης.
– Αποσαφηνίζεται το καθεστώς ευθύνης του πλοιοκτήτη και του εφοπλιστή και συντονίζεται πλέον ρητά με τα ειδικά καθεστώτα ευθύνης που έχουν εισαχθεί μέσω διεθνών συμβάσεων, όπως η ευθύνη για ρύπανση από πετρέλαιο ή από τα καύσιμα του πλοίου.
– Αναγνωρίζεται η δραστηριότητα της διαχείρισης πλοίων, η οποία είναι μέγιστης οργανωτικής, οικονομικής και αντίστοιχα νομικής σημασίας για την ελληνική ναυτιλία.
– Αναμορφώνεται ριζικά η ρύθμιση των δύο βασικών συμβάσεων εκμετάλλευσης του πλοίου, ναύλωσης και θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων, με διακριτούς πλέον κανόνες, αντί της ενιαίας και εν πολλοίς ασαφούς ισχύουσας ρύθμισης.
– Εκσυγχρονίζεται πλήρως το καθεστώς της ναύλωσης, με σημεία αναφοράς τις διεθνείς συναλλακτικές πρακτικές, την εξασφάλιση επαρκούς δικαιοπρακτικής ελευθερίας και την προστασία της ασφάλειας δικαίου.
– Ενοποιείται η ρύθμιση της θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων, με βάση αναφοράς τους διεθνώς αναγκαστικούς Κανόνες Χάγης-Βίσμπυ (ΚΧΒ), οι οποίοι κυρώθηκαν με τον ν. 2107/1992 (Α’ 203, διόρθωση σφάλματος Α’ 13/1993, 51/1993). Παράλληλα, αναγνωρίζονται και άλλα έγγραφα μεταφοράς, πλην της φορτωτικής, σε φυσική και ηλεκτρονική μορφή, και δίδεται ρυθμιστική στέγη στη συνδυασμένη μεταφορά με θαλάσσιο σκέλος.
– Αναμορφώνεται η θαλάσσια μεταφορά επιβατών, με σημείο αναφοράς και πάλι τους διεθνώς ομοιόμορφους κανόνες δικαίου, ήτοι τη Διεθνή Σύμβαση Αθηνών του 2002, η οποία κυρώθηκε με τον ν. 4195/2013 (Α’ 211) και τον Κανονισμό 392/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, «σχετικά με την ευθύνη των μεταφορέων που εκτελούν θαλάσσιες μεταφορές επιβατών, σε περίπτωση ατυχήματος» (L 131).
– Το καθεστώς της ναυτεργασίας εναρμονίζεται με τη Διεθνή Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας, η οποία κυρώθηκε με τον ν. 4078/2012 (Α’ 179) και συστηματοποιείται με περιορισμένες αλλαγές, που ενισχύουν την προστασία του ναυτικού.
– Οι κίνδυνοι της θαλάσσιας αποστολής ρυθμίζονται πλέον ενιαία (θαλάσσια αρωγή, σύγκρουση, κοινή αβαρία), με κοινή συνισταμένη την επίτευξη του μέγιστου δυνατού συντονισμού, ως προς τους αντίστοιχους διεθνώς ομοιόμορφους κανόνες, είτε θετικού είτε ήπιου δικαίου.
– Ουσιώδεις αλλαγές επέρχονται στο σύστημα του συνολικού περιορισμού της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις: οι ουσιαστικές διατάξεις καλύπτονται από τη Διεθνή Σύμβαση του Λονδίνου και το πρωτόκολλό της (LLMC) των ετών 1976/1996, που κυρώθηκαν αντιστοίχως με τους ν. 1923/1991 (Α’ 13) και 3743/2009 (Α’ 24), και τα ειδικά καθεστώτα ευθύνης για ρύπανση, ενώ οικοδομείται εξαρχής ο δικονομικός μηχανισμός υλοποίησης του περιορισμού, ως οιονεί συλλογική διαδικασία, με στόχους τη διαφάνεια, την ασφάλεια δικαίου και την ταχύτητα στην εκκαθάριση των απαιτήσεων.
– Η ρύθμιση της θαλάσσιας ασφάλισης, η οποία επί της ουσίας είχε περιπέσει σε αχρησία, αναμορφώνεται με προβάδισμα στη συμβατική ελευθερία και εναρμονίζεται με τη διεθνή (ιδίως αγγλοσαξονική) συναλλακτική πρακτική.
– Οι διατάξεις περί αναγκαστικής κατάσχεσης επί πλοίων εναρμονίζονται με αυτές του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠολΔ, π.δ. 503/1985, A’ 182), ενώ εισάγονται ειδικότερες ρυθμίσεις που ανταποκρίνονται στα ειδικά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου.
– Ενοποιείται το σύστημα των παραγραφών, εξ ορισμού βραχυπρόθεσμων στις ναυτιλιακές συναλλαγές.
Τέλος ρυθμίζονται επείγοντα ζητήματα που αφορούν στη λειτουργία και τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
Διαβάστε αναλυτικά
Νόμος 5020/2023 – ΦΕΚ 29/Α/15-2-2023
Κώδικας Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου και άλλες επείγουσες διατάξεις του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΠΛΟΙΟ – ΣΤΑΤΙΚΟ ΝΑΥΠΗΓΗΜΑ ΝΗΟΛΟΓΗΣΗ
Άρθρο 1: Έννοια πλοίου – στατικού ναυπηγήματος
Άρθρο 2: Εξαιρέσεις από το πεδίο εφαρμογής
Άρθρο 3: Νηολόγηση
Άρθρο 4: Καταχώριση μη νηολογούμενων πλοίων
Άρθρο 5: Νηολόγηση στατικών ναυπηγημάτων
Άρθρο 6: Νηολόγηση ναυπηγούμενου
Άρθρο 7: Τηρούμενα βιβλία
Άρθρο 8: Δημοσιότητα
Άρθρο 9: Ηλεκτρονική τήρηση βιβλίων νηολογίου και υποβολή εγγράφων με ηλεκτρονικά μέσα
Άρθρο 10: Τήρηση ηλεκτρονικού αρχείου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ ΕΠΙ ΠΛΟΙΟΥ
Άρθρο 11: Κυριότητα ναυπηγούμενου πλοίου
Άρθρο 12: Μεταβίβαση κυριότητας πλοίου
Άρθρο 13: Μεταβίβαση κυριότητας ναυπηγούμενου πλοίου
Άρθρο 14: Κτήση κυριότητας πλοίου με χρησικτησία
Άρθρο 15: Δικαιοπραξίες αιτία θανάτου και δικαστικές αποφάσεις
Άρθρο 16: Εφαρμοστέο δίκαιο επί της κυριότητας στο πλοίο
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΠΙ ΠΛΟΙΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΝΑΥΤΙΚΕΣ ΥΠΟΘΗΚΕΣ
Άρθρο 17: Εμπράγματη ασφάλεια σε πλοίο
Άρθρο 18: Απλή και προτιμώμενη ναυτική υποθήκη
Άρθρο 19: Υποθήκη σε ιδανικό μέρος και σε επικαρπία – Υποθήκευση επί συμπλοιοκτησίας
Άρθρο 20: Τίτλος κτήσης
Άρθρο 21: Τίτλος απλής ναυτικής υποθήκης
Άρθρο 22: Τίτλος προτιμώμενης ναυτικής υποθήκης
Άρθρο 23: Χρόνος σύστασης ναυτικής υποθήκης
Άρθρο 24: Υποθηκική τάξη Άρθρο 25: Χρήση ενυπόθηκου πλοίου
Άρθρο 26: Δικαιώματα προτιμώμενου ενυπόθηκου δανειστή
Άρθρο 27: Ανάληψη και παύση εκμετάλλευσης
Άρθρο 28: Έκταση εκμετάλλευσης
Άρθρο 29: Καταλογισμός προσόδων – Υποχρέωση λογοδοσίας
Άρθρο 30: Εξόφληση απαίτησης
Άρθρο 31: Δικαίωμα αναγκαστικής εκτέλεσης
Άρθρο 32: Δικαιώματα προηγούμενων κατά τάξη δανειστών
Άρθρο 33: Ασφάλιση ενυπόθηκου πλοίου από δανειστή
Άρθρο 34: Ακυρότητα εγγραφής υποθήκης
Άρθρο 35: Υποχρεωτική ανάκληση υποθήκης σε πτώχευση
Άρθρο 36: Μετανηολόγηση – Μετονομασία ενυπόθηκου πλοίου
Άρθρο 37: Ακυρότητα εκποίησης πλοίου
Άρθρο 38: Διατήρηση υποθήκης
Άρθρο 39: Επιφύλαξη ειδικότερων διατάξεων
Άρθρο 40: Ανάλογη εφαρμογή
Άρθρο 41: Περαιτέρω σύσταση προτιμώμενης υποθήκης
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΝΑΥΤΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ
Άρθρο 42: Προνομιούχες απαιτήσεις
Άρθρο 43: Κατάταξη προνομιούχων απαιτήσεων
Άρθρο 44: Απόσβεση προνομίου λόγω συμβατικής εκποίησης πλοίου
Άρθρο 45: Απόσβεση προνομίου με τον πλειστηριασμό πλοίου
Άρθρο 46: Προνόμιο επί του ασφαλίσματος
Άρθρο 47: Εφαρμοστέο δίκαιο
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΠΛΟΙΟΚΤΗΣΙΑ
Άρθρο 48: Έννοια πλοιοκτήτη
Άρθρο 49: Ευθύνη πλοιοκτήτη
Άρθρο 50: Ευθύνη επί μεταβίβασης κυριότητας πλοίου από τον πλοιοκτήτη
ΚΕΦΑΛΑΙΟ B’: ΣΥΜΠΛΟΙΟΚΤΗΣΙΑ
Άρθρο 51: Έννοια και χαρακτηριστικά συμπλοιοκτησίας
Άρθρο 52: Σχέσεις των συμπλοιοκτητών – Συμμετοχή στις δαπάνες
Άρθρο 53: Διαχείριση και εκπροσώπηση της συμπλοιοκτησίας – Υποχρέωση λογοδοσίας
Άρθρο 54: Ευθύνη συμπλοιοκτητών
Άρθρο 55: Μεταβίβαση πλοίου ή μερίδας – Αποτελέσματα
Άρθρο 56: Εκποίηση πλοίου με άδεια του δικαστηρίου
Άρθρο 57: Έξοδος συμπλοιοκτήτη
Άρθρο 58: Συντρέχουσα δικαιοδοσία
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’: ΕΦΟΠΛΙΣΜΟΣ
Άρθρο 59: Έννοια εφοπλιστή
Άρθρο 60: Δημοσιότητα εφοπλισμού
Άρθρο 61: Διορισμός πλοιάρχου
Άρθρο 62: Ευθύνη εφοπλιστή
Άρθρο 63: Ευθύνη του κυρίου του πλοίου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’: ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ
Άρθρο 64: Έννοια διαχείρισης πλοίου
Άρθρο 65: Ευθύνη διαχειριστή πλοίου
Άρθρο 66: Έννοια ναυτικού πράκτορα – Σύμβαση ναυτικής πρακτορείας
Άρθρο 67: Αξιώσεις ναυτικού πράκτορα – Ευθύνη
Άρθρο 68: Αντιπροσωπευτική εξουσία ναυτικού πράκτορα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’: ΕΙΔΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΕΥΘΥΝΗΣ
Άρθρο 69: Ευθύνη για ζημίες ρύπανσης από πετρέλαιο
Άρθρο 70: Ευθύνη για ζημίες ρύπανσης από πετρέλαιο κίνησης
Άρθρο 71: Ευθύνη για ζημίες από τη μεταφορά επικίνδυνων και επιβλαβών ουσιών
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΝΑΥΛΩΣΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΟΡΙΣΜΟΣ – ΓΕΝΙΚΑ
Άρθρο 72: Έννοια
Άρθρο 73: Δικαιοπρακτική αυτονομία
Άρθρο 74: Κατάρτιση της σύμβασης ναύλωσης
Άρθρο 75: Ερμηνεία της σύμβασης ναύλωσης
Άρθρο 76: Υποναύλωση
Άρθρο 77: Είδη ναύλωσης
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΕΚΝΑΥΛΩΤΗ
Άρθρο 78: Υποχρέωση παράδοσης του πλοίου
Άρθρο 79: Υποχρέωση αξιοπλοΐας
Άρθρο 80: Ετοιμότητα προς φόρτωση
Άρθρο 81: Έκδοση φορτωτικής
Άρθρο 82: Απαγόρευση φόρτωσης επί του καταστρώματος
Άρθρο 83: Απαγόρευση μεταφόρτωσης
Άρθρο 84: Υποχρέωση παράδοσης του φορτίου
Άρθρο 85: Ευθύνη εκναυλωτή
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’: ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΝΑΥΛΩΤΗ
Άρθρο 86: Υποχρέωση καταβολής ναύλου – Ικανοποίηση εκναυλωτή
Άρθρο 87: Απαγόρευση φόρτωσης επικίνδυνου φορτίου
Άρθρο 88: Υποχρέωση υπόδειξης ασφαλούς λιμένα
Άρθρο 89: Φόρτωση – στοιβασία – εκφόρτωση
Άρθρο 90: Ζημία από τη συμμόρφωση στις οδηγίες του ναυλωτή
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’: ΛΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΝΑΥΛΩΣΗΣ
Άρθρο 91: Ανυπαίτια αδυναμία παροχής
Άρθρο 92: Καταγγελία της σύμβασης ναύλωσης
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’: ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΑΥΛΩΣΗ ΚΑΤΑ ΧΡΟΝΟ
Άρθρο 93: Ναύλωση κατά χρόνο – Έννοια
Άρθρο 94: Εκτέλεση πλόων
Άρθρο 95: Καταβολή ναύλου
Άρθρο 96: Εφοδιασμός πλοίου
Άρθρο 97: Λοιπές δαπάνες
Άρθρο 98: Επαναπαράδοση του πλοίου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’: ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΑΥΛΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΑΞΙΔΙ
Άρθρο 99: Ναύλωση κατά ταξίδι – Έννοια
Άρθρο 100: Ετοιμότητα προς φόρτωση
Άρθρο 101: Εφοδιασμός του πλοίου
Άρθρο 102: Εκτέλεση πλόων
Άρθρο 103: Αναμονή -Υπεραναμονή
Άρθρο 104: Λοιπές δαπάνες
Άρθρο 105: Καταβολή ναύλου
Άρθρο 106: Υποχρεώσεις ναυλωτή που αφορούν το φορτίο
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ’: ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΑΥΛΩΣΗ ΓΥΜΝΟΥ ΠΛΟΙΟΥ
Άρθρο 107: Ναύλωση γυμνού πλοίου – Έννοια
Άρθρο 108: Υποχρεώσεις
Άρθρο 109: Ευθύνη
Άρθρο 110: Ναύλος – Εξαγορά
Άρθρο 111: Υποναύλωση
Άρθρο 112: Απαγόρευση εκποίησης – υποθήκευσης
Άρθρο 113: Ανέλκυση ναυαγίου
Άρθρο 114: Προστασία από τρίτους
Άρθρο 115: Χρηματοδοτική μίσθωση με ναύλωση γυμνού πλοίου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η’: ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΑΥΛΩΣΗ – ΠΛΑΙΣΙΟ
Άρθρο 116: Χαρακτηριστικά – Εφαρμογή
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ: ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Άρθρο 117: Έννοια θαλάσσιας μεταφοράς – θαλάσσιου μεταφορέα
Άρθρο 118: Εφαρμοστέοι κανόνες
Άρθρο 119: Κανόνες αναγκαστικού δικαίου
Άρθρο 120: Χρονικό πεδίο εφαρμογής
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΦΟΡΤΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ
Άρθρο 121: Θαλάσσια φορτωτική – Έννοια – Χαρακτηριστικά
Άρθρο 122: Έκδοση φορτωτικής
Άρθρο 123: Δικαιούχος φορτωτικής
Άρθρο 124: Περιεχόμενο φορτωτικής
Άρθρο 125: Ηλεκτρονική φορτωτική
Άρθρο 126: Μεταβίβαση φορτωτικής
Άρθρο 127: Δελτίο Θαλάσσιας Μεταφοράς
Άρθρο 128: Διαφορτωτική – Διαδοχική θαλάσσια μεταφορά
Άρθρο 129: Φορτωτική συνδυασμένης μεταφοράς
Άρθρο 130: Ρήτρες παρέκτασης δικαιοδοσίας
Άρθρο 131: Ρήτρες ναυλοσυμφώνου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’: ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΕΑ
Άρθρο 132: Εφαρμοστέοι κανόνες
Άρθρο 133: Ευθύνη από καθυστέρηση
Άρθρο 134: Ευθύνη πραγματικού μεταφορέα
Άρθρο 135: Μεταφορά στο κατάστρωμα – Εμπορευματοκιβώτια
Άρθρο 136: Ρήτρες για τα ακραία στάδια μεταφοράς
Άρθρο 137: Ειδικές κατηγορίες εμπορευμάτων
Άρθρο 138: Ατομικός περιορισμός ευθύνης
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’: ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΦΟΡΤΩΤΗ
Άρθρο 139: Υποχρέωση καταβολής του ναύλου
Άρθρο 140: Δικαιώματα του μεταφορέα επί μη καταβολής του ναύλου
Άρθρο 141: Υποχρέωση παράδοσης των πραγμάτων προς φόρτωση
Άρθρο 142: Υποχρέωση παράδοσης εγγράφων και παροχής πληροφοριών
Άρθρο 143: Ευθύνη του φορτωτή
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’: ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΆΤΩΝ
Άρθρο 144: Υποχρέωση παράδοσης των πραγμάτων
Άρθρο 145: Εμφάνιση περισσότερων παραληπτών
Άρθρο 146: Μη εμφάνιση παραλήπτη – άρνηση παραλαβής
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’: ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΜΕ ΘΑ-ΛΑΣΣΙΟ ΣΚΕΛΟΣ
Άρθρο 147: Σύμβαση συνδυασμένης μεταφοράς με θαλάσσιο σκέλος
Άρθρο 148: Ευθύνη του μεταφορέα
Άρθρο 149: Επιφύλαξη εφαρμογής άλλων διατάξεων
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ’: ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΟΔΟΧΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ
Άρθρο 150: Σύμβαση παραγγελίας – Παραγγελιοδόχος θαλάσσιας μεταφοράς
Άρθρο 151: Παραγγελιοδόχος συνδυασμένης μεταφοράς με θαλάσσιο σκέλος
ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ: ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΠΙΒΑΤΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΕΝΝΟΙΑ – ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Άρθρο 152: Έννοια θαλάσσιας μεταφοράς επιβάτη
Άρθρο 153: Εφαρμοστέοι κανόνες
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΕΑ
Άρθρο 154: Υποχρεώσεις του μεταφορέα
Άρθρο 155: Ευθύνη του μεταφορέα
Άρθρο 156: Περίοδος ευθύνης του μεταφορέα
Άρθρο 157: Ρήτρες περιορισμού ευθύνης του μεταφορέα
Άρθρο 158: Ατομικός και συνολικός περιορισμός της ευθύνης
Άρθρο 159: Υποχρεωτική ασφάλιση του πραγματικού μεταφορέα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’: ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΕΠΙΒΑΤΗ
Άρθρο 160: Εισιτήριο
Άρθρο 161: Έγκαιρη επιβίβαση
Άρθρο 162: Όροι υπαναχώρησης επιβάτη Άρθρο 163: Δήλωση περί απώλειας ή φθοράς αποσκευών
Άρθρο 164: Σχέση με ναύλωση
ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ: ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Άρθρο 165: Εφαρμοστέοι κανόνες
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΣΥΜΒΑΣΗ ΝΑΥΤΟΛΟΓΗΣΗΣ
Άρθρο 166: Κατάρτιση σύμβασης ναυτολόγησης
Άρθρο 167: Μορφές σύμβασης ναυτολόγησης
Άρθρο 168: Περιεχόμενο της σύμβασης ναυτολόγησης
Άρθρο 169: Προσύμφωνο ναυτολόγησης
Άρθρο 170: Σύμβαση ναυτολόγησης ορισμένου χρόνου
Άρθρο 171: Σύμβαση ναυτολόγησης κατά ταξίδι
Άρθρο 172: Σύμβαση ναυτολόγησης αορίστου χρόνου
Άρθρο 173: Λύση της σύμβασης ναυτολόγησης με συμφωνία
Άρθρο 174: Αυτοδίκαιη λύση της σύμβασης ναυτο-λόγησης
Άρθρο 175: Λύση της σύμβασης ναυτολόγησης με άτακτη καταγγελία από τον πλοιοκτήτη
Άρθρο 176: Λύση της σύμβασης ναυτολόγησης με τακτική καταγγελία από τον πλοιοκτήτη
Άρθρο 177: Άτακτη καταγγελία της σύμβασης ναυτολόγησης από τον ναυτικό
Άρθρο 178: Τακτική καταγγελία της σύμβασης ναυτο-λόγησης από τον ναυτικό
Άρθρο 179: Σύμβαση ναυτολόγησης και ομηρία του ναυτικού
Άρθρο 180: Αποζημίωση του ναυτικού λόγω λύσης της σύμβασης ναυτολόγησης
Άρθρο 181: Αστική ευθύνη του αντιπροσώπου του πλοιοκτήτη
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΝΑΥ-ΤΙΚΟΥ
Άρθρο 182: Προκαταβολή μισθού
Άρθρο 183: Υπολογισμός του μισθού του ναυτικού
Άρθρο 184: Μισθός σε περίπτωση απώλειας του πλοίου – Αποζημίωση του ναυτικού για απώλεια των αντικειμένων του
Άρθρο 185: Δικαίωμα αδείας
Άρθρο 186: Δικαιώματα του ναυτικού σε περίπτωση ασθενείας και ατυχήματος
Άρθρο 187: Δικαίωμα παλιννόστησης
Άρθρο 188: Κόστος παλιννόστησης
Άρθρο 189: Σύννομη εκτέλεση των καθηκόντων του ναυτικού
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’: Ο ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ
Άρθρο 190: Ευθύνη πλοιάρχου
Άρθρο 191: Υποχρέωση για τη φύλαξη ναυτιλιακών εγγράφων
Άρθρο 192: Αποτροπή επικείμενου κινδύνου από τον πλοίαρχο
Άρθρο 193: Ανάθεση από τον πλοίαρχο πρόσθετων καθηκόντων σε ναυτικό
Άρθρο 194: Απαγόρευση φόρτωσης εμπορευμάτων για ίδιο λογαριασμό
Άρθρο 195: Ενεργητική και παθητική αντιπροσώπευση
ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ: ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΑΡΩΓΗ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ – ΚΟΙΝΗ ΑΒΑΡΙΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΑΡΩΓΗ
Άρθρο 196: Εφαρμοστέοι κανόνες
Άρθρο 197: Κατανομή της αμοιβής
Άρθρο 198: Δικονομικές διατάξεις
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΠΛΟΙΩΝ
Άρθρο 199: Πεδίο εφαρμογής
Άρθρο 200: Διεθνής δικαιοδοσία
Άρθρο 201: Νόμιμος λόγος ευθύνης
Άρθρο 202: Υποκείμενο της ευθύνης
Άρθρο 203: Μέτρο της ευθύνης
Άρθρο 204: Δικαιούχος της αποζημίωσης
Άρθρο 205: Έκταση της αποζημίωσης
Άρθρο 206: Λόγοι απαλλαγής
Άρθρο 207: Δικαίωμα αναγωγής
Άρθρο 208: Βάρος απόδειξης
Άρθρο 209: Εκπροσώπηση των δικαιούχων
Άρθρο 210: Υποχρεώσεις του πλοιάρχου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’: ΚΟΙΝΗ ΑΒΑΡΙΑ
Άρθρο 211: Κοινή αβαρία – Ορισμός
Άρθρο 212: Εφαρμογή διατάξεων
Άρθρο 213: Κοινή ναυτική αποστολή
Άρθρο 214: Υπολογιζόμενες απώλειες, ζημίες ή δαπάνες
Άρθρο 215: Δικαιώματα προς συνεισφορά
Άρθρο 216: Αποδεικτικά στοιχεία
Άρθρο 217: Συμπληρωματικές δαπάνες
Άρθρο 218: Διακανονισμός κοινής αβαρίας
Άρθρο 219: Δήλωση για διενέργεια κοινής αβαρίας
Άρθρο 220: Τόπος διακανονισμού της κοινής αβαρίας
Άρθρο 221: Λοιπές εφαρμοστέες διατάξεις
ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟ: ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 222: Εφαρμοστέες διατάξεις
Άρθρο 223: Δικαιούχοι περιορισμού
Άρθρο 224: Μη αποδοχή ευθύνης
Άρθρο 225: Διαχρονικό δίκαιο
Άρθρο 226: Εφαρμοζόμενα όρια
Άρθρο 227: Περιορισμός ευθύνης για ζημίες από στατικά ναυπηγήματα
Άρθρο 228: Εμπλεκόμενα πλοία
Άρθρο 229: Τροποποιήσεις ορίων περιορισμού
Άρθρο 230: Επενέργεια κεφαλαίου περιορισμού
Άρθρο 231: Έκπτωση από το δικαίωμα περιορισμού
Άρθρο 232: Αδρανοποίηση ναυτικών προνομίων
Άρθρο 233: Τόκος και δικαστικές δαπάνες
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Άρθρο 234: Περιορισμός ευθύνης χωρίς σύσταση κεφαλαίου
Άρθρο 235: Δήλωση περί σύστασης κεφαλαίου
Άρθρο 236: Περιεχόμενο δήλωσης
Άρθρο 237: Σύσταση κεφαλαίου
Άρθρο 238: Διορισμός εισηγητή και εκκαθαριστή
Άρθρο 239: Έλεγχος των τυπικών προϋποθέσεων περιορισμού
Άρθρο 240: Αμφισβήτηση των ουσιαστικών προϋποθέσεων περιορισμού
Άρθρο 241: Αποτελέσματα
Άρθρο 242: Χρόνος επέλευσης των αποτελεσμάτων
Άρθρο 243: Διαδικασία αναγγελίας απαιτήσεων
Άρθρο 244: Έλεγχος των αναγγελθεισών απαιτήσεων
Άρθρο 245: Άσκηση ανακοπών
Άρθρο 246: Οριστικός πίνακας
Άρθρο 247: Διανομή κεφαλαίου
Άρθρο 248: Πέρας διαδικασίας περιορισμού
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’: ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΔΙΚΑΣΗΣ ΔΙΕΘΝΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΡΥΠΑΝΣΗ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ
Άρθρο 249: Ικανότητα παράστασης και εκπροσώπησης του Διεθνούς Κεφαλαίου
Άρθρο 250: Αρμοδιότητα
Άρθρο 251: Αγωγή κατά του Διεθνούς Κεφαλαίου
ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ: ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
Άρθρο 252: Εφαρμοζόμενες διατάξεις
Άρθρο 253: Αντικείμενο της θαλάσσιας ασφάλισης
Άρθρο 254: Περιεχόμενο του ασφαλιστηρίου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
Άρθρο 255: Θαλάσσια ασφάλιση πλοίου ορισμένου χρόνου
Άρθρο 256: Θαλάσσια ασφάλιση πλοίου κατά ταξίδι
Άρθρο 257: Θαλάσσια ασφάλιση φορτίου
Άρθρο 258: Διαδοχή στην ασφαλιστική σχέση
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’: ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ – ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
Άρθρο 259: Καθολικότητα των ασφαλισμένων κινδύνων
Άρθρο 260: Εξαίρεση των πολεμικών κινδύνων από την κάλυψη
Άρθρο 261: Ασφάλιστρο
Άρθρο 262: Ευθύνη του ασφαλιστή φορτίου σε περίπτωση μεταφόρτωσης
Άρθρο 263: Επίταση του κινδύνου
Άρθρο 264: Πραγματοποίηση του κινδύνου
Άρθρο 265: Υπολογισμός του ασφαλίσματος
Άρθρο 266: Νομιμοποίηση στη θαλάσσια ασφάλιση φορτίου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’: ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ
Άρθρο 267: Δικαίωμα εγκατάλειψης
Άρθρο 268: Περιπτώσεις εγκατάλειψης
Άρθρο 269: Άσκηση του δικαιώματος εγκατάλειψης
Άρθρο 270: Αποτελέσματα της εγκατάλειψης
Άρθρο 271: Αποποίηση κυριότητας από τον ασφαλιστή
ΜΕΡΟΣ ΕΝΔΕΚΑΤΟ: ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ
Άρθρο 272: Εφαρμοζόμενες διατάξεις στη συντηρητική κατάσχεση
Άρθρο 273: Κακόπιστη ακινητοποίηση πλοίου
Άρθρο 274: Εφαρμοζόμενες διατάξεις στην αναγκαστική κατάσχεση
Άρθρο 275: Αναγκαστική κατάσχεση επί πλοίων
Άρθρο 276: Απαγόρευση διάθεσης ή επιβάρυνσης κατασχεθέντος πλοίου
Άρθρο 277: Περισσότερες αναγκαστικές κατασχέσεις
Άρθρο 278: Αναγκαστική κατάσχεση ελληνικού πλοίου στην αλλοδαπή
Άρθρο 279: Δικαστική κατακύρωση πλοίου
ΜΕΡΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΟ: ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΣ
Άρθρο 280: Εφαρμοζόμενες διατάξεις
Άρθρο 281: Ενιαύσια παραγραφή
Άρθρο 282: Διετής παραγραφή
Άρθρο 283: Απόσβεση δικαιώματος αποζημίωσης από ρύπανση από πετρέλαιο
Άρθρο 284: Έναρξη της παραγραφής
Άρθρο 285: Διακοπή και αναστολή της παραγραφής
Άρθρο 286: Παράταση του χρόνου παραγραφής
Άρθρο 287: Βάση αξιώσεων
ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ: ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΕΣ – ΤΕΛΙΚΕΣ – ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ – ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 288: Εξουσιοδοτικές διατάξεις
Άρθρο 289: Τελική διάταξη για τον χαρακτηρισμό κινητών πραγμάτων στο πλαίσιο συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 1 ν. 1665/1986
Άρθρο 290: Μεταβατική διάταξη – Περιορισμός ευθύνης για επικίνδυνες και επιβλαβείς ουσίες
Άρθρο 291: Μεταβατική διάταξη εφαρμογής άρθρου 4
Άρθρο 292: Καταργούμενες διατάξεις
Άρθρο 293: Έναρξη ισχύος
ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Άρθρο 294: Δρομολόγηση πλοίου σε γραμμές για την εξυπηρέτηση περιοχών στις οποίες έχουν ληφθεί μέτρα κρατικής αρωγής – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 9 ν. 4948/2022
Άρθρο 295: Μη κάλυψη του απαιτούμενου αριθμού του Εκπαιδευτικού Προσωπικού στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού μετά τη διενέργεια δυο συνεχών προκηρύξεων – Τροποποίηση παρ. 5 άρθρου 14 ν. 2638/1998
Άρθρο 296: Υπερωριακή απασχόληση εκπαιδευτικού προσωπικού σε περίπτωση μη πλήρωσης του συνόλου των οργανικών θέσεων επιστημονικού προσωπικού – Αντικατάσταση περ. 6 παρ. Γ άρθρου 15 ν. 2638/1998
Άρθρο 297: Έδρα Σχολής Δοκίμων Λιμενοφυλάκων εκπαιδευτικών σειρών 2023 – 2024 και 2024-2025 – Τροποποίηση περ. α) παρ. 2 άρθρου 116 ν. 4623/2019
Άρθρο 298: Διδακτικό – εκπαιδευτικό προσωπικό εκπαιδευτικών σειρών 2022-2023 έως και 2025-2026 Σχολής Δοκίμων Σημαιοφόρων του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής
Άρθρο 299: Απονομή τιμητικού βαθμού σε Λιμενοφύλακες που απεβίωσαν στην ενεργό υπηρεσία και κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας
Άρθρο 300: Ρύθμιση θεμάτων υγειονομικής περίθαλψης των στελεχών Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής που τελούν σε άδεια άνευ αποδοχών Άρθρο 301: Σύσταση Ειδικής Υγειονομικής Επιτροπής με σκοπό τη χορήγηση επιδόματος γυαλιών ματιών στα στελέχη Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής
Άρθρο 302: Κατασκευές εντός περιοχών δικαιοδοσίας των φορέων διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένων – Τροποποίηση άρθρου 96 ν. 4504/2017
Άρθρο 303: Δαπάνες δημοπράτησης έργων σε ζώνη λιμένα – Τροποποίηση παρ. 4 και 5 άρθρου 18 ν. 2971/2001
Άρθρο 304: Δαπάνες μισθοδοσίας έκτακτου ναυτικού προσωπικού για την περίοδο από 1η Ιανουαρίου 2022 έως και 22 Φεβρουαρίου 2022
Άρθρο 305: Διόρθωση σφάλματος για την κατάργηση του Ινστιτούτου Ιστορίας Εμπορικής Ναυτιλίας – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 86 ν. 4926/2022
Άρθρο 306: Δυνατότητα παράτασης του χρονικού διαστήματος της παρ. 2 του άρθρου 71 του ν. 4926/2022 -Εξουσιοδοτική διάταξη – Τροποποίηση παρ. 12 άρθρου 70 ν. 4926/2022
Άρθρο 307: Χαρακτηρισμός πλοίων, πέραν των πλοίων αναψυχής, ως παραδοσιακών – Εξουσιοδοτική διάταξη
Άρθρο 308: Σύσταση μητρώου κατασκευαστών, συντηρητών, επισκευαστών ξύλινων παραδοσιακών σκαφών – Εξουσιοδοτική διάταξη
ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΠΤΟ: ΈΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ
Άρθρο 309: Έναρξη ισχύος
