ΔΙΟΙΚΗΤ. ΠΡΩΤ. ΠΕΙΡΑΙΑ 682/1019 (τμήμα 8ο Μ/λές)Ασφάλιση για παροχή εξηρτημένης εργασίας – Πράξη Επιβολής Εισφορών και Πράξη Επιβολής Πρόσθετης Επιβάρυνσης Εισφορών – Καταγγελία εργαζόμενου χωρίς να συνεπικουρείται από κανένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο – Αποδεικτική δύναμη υπεύθυνων δηλώσεων.

«Επειδή, ενόψει των ανωτέρω και λαμβάνοντας ειδικότερα υπόψη ότι για την απόδειξη της απασχόλησης εργαζομένου, σύμφωνα με τα γενόμενα ερμηνευτικώς δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας, δεν αρκεί μόνον καταγγελία, όταν αυτή δεν συνεπικουρείται από κανένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο (εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών, αποδείξεις πληρωμής, μαρτυρικές καταθέσεις κλπ) και εκτιμώντας σχετικά ότι: α) το καθ’ ου Ίδρυμα στηρίχθηκε αποκλειστικά στην καταγγελία του Δημητρίου Κρητικού για να εκδώσει τις προαναφερόμενες πράξεις (ΠΕΕ, ΠΕΠΕΕ) εις βάρος της προσφεύγουσας, χωρίς να διενεργήσει επισταμένο έλεγχο για την εξακρίβωση του ισχυρισμού αυτού περί εξαρτημένης απασχολήσεώς του, ως όφειλε, με τη συγκέντρωση και αξιολόγηση κάθε πρόσφορου στοιχείου, από το οποίο να αποδεικνύεται ή να συνάγεται με ενδεδειγμένο τρόπο η απασχόληση του ανωτέρω κατά το ένδικο χρονικό διάστημα, για το οποίο υπολογίσθηκαν οι αντίστοιχες εισφορές, β) η προσκομισθείσα στο Δικαστήριο υπεύθυνη δήλωση του καταγγέλλοντα δεν αποτελεί κατά τις διατάξεις των άρθρων 121 παρ. 1 του Κανονισμού Ασφαλίσεως του ΙΚΑ (Α.Υ.Ε. 55575/1965, Β΄ 816) και 147, 150, 179, 180 και 185 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, νόμιμο αποδεικτικό μέσο και, επομένως, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη από το παρόν Δικαστήριο και τούτο, διότι δεν πληρεί τις ελάχιστες προϋποθέσεις που θέτουν οι παραπάνω διατάξεις για τη λήψη μαρτυρικών καταθέσεων, καθώς δεν εδόθησαν προφορικώς ενώπιον των αρμοδίων ασφαλιστικών οργάνων του Ι.Κ.Α. κατά τη διοικητική διαδικασία που προηγήθηκε της έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης, ή ενώπιον του δικαστηρίου ή του εισηγητή – δικαστή ή ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου μετά την άσκηση της προσφυγής (βλ. Σ.τ.Ε. 2689/2015, 3795/2014, 21/2006 κ.α.), το Δικαστήριο, ενόψει της έλλειψης άλλων αξιόπιστων στοιχείων, πλην της καταγγελίας που υπέβαλε ο καταγγέλλων και της αντικρουόμενης με την καταγγελία μαρτυρίας του τελευταίου ενώπιον της ΤΔΕ, κρίνει ότι τα όργανα του καθ’ ου Ιδρύματος δεν απέδειξαν -μολονότι φέρουν το βάρος αποδείξεως, αφού στην προσφεύγουσα δεν αποδόθηκε άλλη παράβαση των κατά τις ασφαλιστικές διατάξεις υποχρεώσεών του, πλην των, προς απόδειξη άλλωστε, παραβάσεων των αφορωσών την επίδικη ασφαλιστική σχέση- την ύπαρξη σχέσεως εξαρτημένης εργασίας μεταξύ του καταγγέλλοντος και της προσφεύγουσας και την, κατ’ ακολουθίαν, εκ μέρους του πρώτου, παροχή ασφαλιστέας στο ΙΚΑ εργασίας. Κατά συνέπεια, μη νομίμως καταλογίστηκαν εις βάρος της προσφεύγουσας τα πιο πάνω ποσά εισφορών και πρόσθετων επιβαρύνσεων, για το χρονικό διάστημα από 9ο-2005 έως 8ο-2006»