Άσκηση αγωγής ως 2ης κατ’άρθρο 76 παρ.2 Κ.Δ.Δ. Θανάσιμος τραυματισμός οπλίτη (αυτοκτονία) κατά την εκτέλεση υπηρεσίας θαλαμοφύλακα στρατοπέδου. Η ένδικη αξίωση δεν έχει υποπέσει στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ. 1 του ν.2362/1995. Επί αγωγής αποζημίωσης αυτοτελείς ισχυρισμοί, όπως ο ισχυρισμός περί συντρέχοντος πταίσματος του ενάγοντος (άρθρο 300 Α.Κ.), μπορούν να προβληθούν μόνο με την έκθεση απόψεων και όχι με το υπόμνημα. Κρίση ότι οι περί στρατολογίας διατάξεις (ν.3421/2005 και π.δ.133/2002) επιβάλλουν την υγειονομική εξέταση της σωματικής και ψυχικής υγείας των οπλιτών. Μη νομίμως από τα αρμόδια όργανα του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου δεν εκτιμήθηκε περαιτέρω ιατρικώς η επιβαρυμένη κατάσταση της ψυχικής υγείας του θανόντος στρατιώτη και παραδόθηκε σε αυτόν ατομικό τυφέκιο, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είχαν ανατεθεί σε αυτόν καθήκοντα θαλαμοφύλακα. Εν μέρει δεκτή η αγωγή. Επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης ψυχικής οδύνης.
