(Τμήμα Ι΄ Τριμελές)
Πρόεδρος: Σοφία Παπαθανασίου, Προεδρεύουσα Πρωτοδίκης Δ.Δ.
Εισηγήτρια: Κιουλτζή Γεωργία, Πάρεδρος Δ.Δ.
Η συμφωνία εξυγίανσης των άρθρων 99 επ. του Πτωχευτικού Κώδικα (ν. 3588/2007, Α’ 153, όπως ίσχυε μετά την τροποποίησή του με τον ν. 4013/2011, Α’ 204) συνιστά διαδικασία προπτωχευτική, συλλογική, εξυγιαντική και συναινετική (εφόσον ως μέσον για την επίτευξη των σκοπών της προβλέπεται η συμφωνία οφειλέτη και πιστωτών), η οποία αποσκοπεί στη διασφάλιση της βιωσιμότητας της επιχείρησης χωρίς να παραβλάπτεται η συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών (συμβληθέντων και μη). Επομένως, αποβαίνει, κατά την αντίληψη του νομοθέτη, και προς όφελος της εθνικής οικονομίας, χωρίς πάντως να αλλοιώνεται, εκ του λόγου αυτού, η νομική της φύση ως μεικτής και διαρκούς ενοχικής σύμβασης με στοιχεία, προεχόντως, συμβιβασμού κατ’ άρθρο 871 επ. ΑΚ. Μεταξύ δε των πιστωτών περιλαμβάνεται και ο e- ΕΦΚΑ για τις κάθε είδους αξιώσεις του έναντι του οφειλέτη. Από τα ανωτέρω παρέπεται ότι οι διαφορές που αναφύονται μεταξύ οφειλέτη και πιστωτών, του e- ΕΦΚΑ συμπεριλαμβανομένου, και έχουν ως αιτία τη συμφωνία εξυγίανσης γεννούν διαφορές υπαγόμενες στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων. Αντίθετη εκδοχή, κατά την οποία τα πολιτικά δικαστήρια έχουν μεν δικαιοδοσία επί των διαφορών με αντικείμενο την ακύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης (και γενικά για τις διαδικασίες του έκτου κεφαλαίου του Πτωχευτικού Κώδικα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 99 παρ. 7 αυτού), όχι όμως και επί των διαφορών που αναφύονται από την ανώμαλη εξέλιξή της, δεν θα συμβιβαζόταν με τον κατοχυρούμενο στα άρθρα 93 παρ. 1, 94 και 95 του Συντάγματος κανόνα της οργάνωσης της απονομής της δικαιοσύνης με τη λειτουργία δικαιοδοτικών οργάνων αντίστοιχων προς τη φύση των αναφυομένων δικαστικών διαφορών, ως ιδιωτικών ή διοικητικών (πρβλ. ΣτΕ 203/2022 σε Συμβούλιο). Εν προκειμένω, η διαφορά ανέκυψε από την έκδοση απόφασης ρύθμισης οφειλών του Κ.Ε.Α.Ο., κατόπιν αιτήματος ανώνυμης εταιρείας, υπαχθείσας σε καθεστώς εξυγίανσης, περί ρύθμισης των οφειλών της, κατ’ επίκληση όρων συμφωνίας εξυγίανσης που επικυρώθηκε από το αρμόδιο Πολυμελές Πρωτοδικείο. Ειδικότερα, στην εν λόγω απόφαση περί ρύθμισης οφειλών του Κ.Ε.Α.Ο. συμπεριελήφθησαν και οφειλές προς τον e-ΕΦΚΑ που, κατά τους ισχυρισμούς της εταιρείας, είχαν διαγραφεί βάσει της ανωτέρω συμφωνίας εξυγίανσης. Η αίτηση που υπέβαλε η εταιρεία προς ρύθμιση των οφειλών της στο Κ.Ε.Α.Ο., ανεξαρτήτως της φύσης των προς ρύθμιση απαιτήσεων, δεν ερείδεται στις κοινές περί ρύθμισης οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών διατάξεις, αλλά αποκλειστικά στη συμφωνία εξυγίανσης. Ως εκ τούτου, η συγκεκριμένη διαφορά έχουσα ως αιτία την ερμηνεία και εκτέλεση της επικυρωθείσας με απόφαση του αρμοδίου Πολυμελούς Πρωτοδικείου συμφωνίας εξυγίανσης – μεταβίβασης επιχείρησης, δε συνιστά διαφορά διοικητικού δικαίου αλλά ιδιωτικού δικαίου, υπαγόμενη στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων.
