ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Ιωάννη Αποστολόπουλο Προεδρεύοντα Εφέτη, ο οποίος ορίστηκε με την με αρ. 37/2020 Πράξη του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Αικατερίνη Κοκόλη Εφέτη, Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη – Εισηγητή, και τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 286, 287, 290 και 291 του ΚΠολΔ προκύπτει, ότι η δίκη διακόπτεται και με το θάνατο ενός από τους διαδίκους. Η διακοπή επέρχεται από τη γνωστοποίηση του λόγου προς τον αντίδικο, η οποία μπορεί να γίνει και με προφορική δήλωση στο ακροατήριο του πληρεξούσιου δικηγόρου του διαδίκου, στο πρόσωπο του οποίου επήλθε ο λόγος της διακοπής, από τον ίδιο δε, με ρητή ή σιωπηρή δήλωση, μπορεί να γίνει εκουσίως και η επανάληψη αυτής. Η παράλειψη της τελευταίας δήλωσης δεν εμποδίζει τον αντίδικο, εφόσον είχε λάβει γνώση με οποιοδήποτε τρόπο του λόγου της διακοπής, να μην επικαλεστεί την έλλειψη της γνωστοποίησης και θεωρώντας τη δίκη ότι έχει διακοπεί, να επισπεύσει την επανάληψή της, τηρώντας όμως τη διαδικασία που διαγράφεται από το άρθρο 291 του ΚΠολΔ, δηλαδή κοινοποιώντας δικόγραφο περί επανάληψης στον υπερ’ ού η διακοπή διάδικο, ο οποίος, σε περίπτωση διακοπής, συνεπεία θανάτου διαδίκου, είναι ο καθολικός διάδοχός του (κληρονόμος του), οπότε η δίκη επαναλαμβάνεται μετά την παρέλευση της προθεσμίας του άρθρου 1847 του ΑΚ (άρθρο 292 ΚΠολΔ), δηλαδή, αφότου περάσουν τέσσερις μήνες από τότε που ο κληρονόμος έμαθε την επαγωγή και το λόγο της (ΑΠ 110/2020, ΑΠ 83/2019, ΑΠ 6/2019, ΑΠ 807/2018, ΑΠ 562/2017, ΑΠ 606/2015, ΑΠ 288/2014, ΑΠ 331/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΤρΕφΛαρ 11/2018 ΤΝΠ ΔΣΑ, Μπαλογιάννη σε ΚΠολΔ Απαλαγάκη, άρθρο 291 αρ.1). Περαιτέρω, στο άρθρο 74 § 2 του ν. 4690/2020, που περιλαμβάνει διατάξεις για την επαναλειτουργία των πολιτικών δικαστηρίων μετά την αναστολή λειτουργίας τους προς αντιμετώπιση του ιού «COVID-19» κατά το διάστημα από 13.3.2020 έως 31.5.2020, ορίζεται ότι «Σε περίπτωση που η συζήτηση υπόθεσης οποιουδήποτε βαθμού δικαιοδοσίας και με οποιαδήποτε διαδικασία ματαιώθηκε διαρκούσης της αναστολής, δηλαδή μέχρι και τις 31.5.2020, ορίζεται αυτεπαγγέλτως, με πράξη του προέδρου του τμήματος ή του δικαστή, ημέρα και ώρα συζήτησης στο ακροατήριο σε σύντομη κατά το δυνατόν δικάσιμο και κατά προτεραιότητα εντός του χρονικού διαστήματος από 1.7.2020 έως 15.7.2020 ή από 1.9.2020 έως 15.9.2020. Η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο ή έκθεμα, το οποίο μπορεί να τηρείται και ηλεκτρονικά, γίνεται με πρωτοβουλία του γραμματέα και ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Προς ενημέρωση των διαδίκων, και πάντως όχι επί ποινή ακυρότητας, η νέα δικάσιμος γνωστοποιείται από τον γραμματέα στον δικηγορικό σύλλογο της έδρας του δικαστηρίου και στην Κεντρική Υπηρεσία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Με πρωτοβουλία επίσης του γραμματέα μπορεί να γνωστοποιείται η νέα δικάσιμος με αποστολή ηλεκτρονικού μηνύματος στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των διαδίκων ή με ανάρτηση στην πύλη ψηφιακών υπηρεσιών δικαστηρίων solon.gov.gr για όσα δικαστήρια και διαδικασίες έχουν ενταχθεί στο εν λόγω σύστημα». Από τις αμέσως παραπάνω διατάξεις συνάγεται ότι σε περίπτωση που έφεση κατά απόφασης πολιτικού δικαστηρίου είχε προσδιορισθεί για να συζητηθεί στο Εφετείο σε δικάσιμο εντός του χρονικού διαστήματος από 13.3.2020 έως 31.5.2020, οπότε η συζήτηση αυτή ματαιώθηκε λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων, εξαιτίας του ιού «COVID-19», με πράξη του προέδρου του αντίστοιχου πολιτικού τμήματος του Εφετείου ορίζεται νέα σύντομη δικάσιμος κατά προτεραιότητα εντός του χρονικού διαστήματος από 1.7.2020 έως 15.7.2020 ή από 1.9.2020 έως 15.9.2020, χωρίς όμως να απαιτείται να επιδοθεί κλήση από τον έναν διάδικο στον άλλο για τη συζήτηση της υπόθεσης, καθώς η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο, που γίνεται από τον γραμματέα, ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων (ΤρΕφΠειρ 640/2020 http://www.efeteio-peir.gr/wordpress/?p=6291). Τέλος, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 524 § 3 του ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1, άρθρο τρίτο του ν. 4335/2015, με ισχύ από τις 1.1.2016, σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος, η έφεση απορρίπτεται. Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι επί ερημοδικίας του εκκαλούντος στην κατ’ έφεση δίκη, το δικαστήριο ερευνά, εάν τη συζήτηση επισπεύδει ο εκκαλών ή ο εφεσίβλητος και η έφεση απορρίπτεται ερήμην του εκκαλούντος, που επιμελήθηκε για τη συζήτηση ή κλητεύθηκε νομίμως γι’ αυτή, ως ανυποστήρικτη, χωρίς να ερευνηθεί η ουσία της υπόθεσης. Η απόρριψη της έφεσης, λόγω της ερημοδικίας του εκκαλούντος, γίνεται κατ’ ουσίαν και όχι για τυπικό λόγο, διότι, αν και στην πραγματικότητα οι λόγοι της έφεσης δεν εξετάζονται ως προς το παραδεκτό και τη βασιμότητα τους, θεωρείται κατά πλάσμα νόμου ότι είναι αβάσιμοι και για το λόγο αυτό είναι πάντοτε απορριπτέοι, αφού δεν δίνεται στο δικαστήριο η δυνατότητα έκδοσης αντίθετης απόφασης περί παραδοχής τους (βλ. ΟλΑΠ 16/1990 Δ/νη 41.804, ΑΠ 355/2016, ΑΠ 467/2016, ΑΠ 268/2016, ΕφΠατρ 156/2019, ΤριμΕφΛαρ 8/2016, ΤριμΕφΛαρ 11/2016, ΤριμΕφΛαρ 27/2016 ΤΝΠ ΔΣΑ).
Στην προκείμενη περίπτωση, με την υπ’ αριθμ. 55/2020 πράξη της ορισθείσας από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Σπυριδούλας Μακρή, Προέδρου Εφετών, που εκδόθηκε σύμφωνα με το άρθρο 74 § 2 του ν. 4690/2020 (ΦΕΚ Α’ 104/30-5-2020), περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση υποθέσεων, των οποίων η συζήτηση ματαιώθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων προς αντιμετώπιση της πανδημίας «COVID-19» (από 13-3-2020 έως 31-5-2020), σε συνδυασμό με την υπ’ αριθ. 37/2020 Πράξη του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, φέρεται αυτεπαγγέλτως προς συζήτηση στο παρόν Δικαστήριο η από 19-03-2019 και με αρ. καταθ. ………/2019 κλήση προς συζήτηση της από 11-4-2011 και με αρ. καταθ. ……./2011 έφεσης κατά της με αρ. 397/2011 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Η υπόθεση επαναφέρθηκε προς συζήτηση με την προαναφερόμενη κλήση, κατόπιν της έκδοσης της με αρ. 345/2018 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, που κήρυξε τη συζήτηση απαράδεκτη. Μετά την άσκηση της έφεσης απεβίωσε στις 19.4.2011 ο εκκαλών – εναγόμενος ……… (βλ. το από 19-3-2013 απόσπασμα της υπ’ αριθμ. πράξης …, τόμος ..ος, έτος 2011 ληξιαρχικής πράξης θανάτου του ληξιάρχου Σαλαμίνας), χωρίς να αφήσει διαθήκη (βλ. τα με αρ. …/2020 και …/2019 πιστοποιητικά του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς), ο οποίος κατέλιπε ως πλησιέστερους συγγενείς του (βλ. το υπ’ αριθμ. πρωτ. …/14-3-2019 πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών του Δήμου Σαλαμίνας) : 1) τα τέκνα του προαποβιώσαντος αδελφού του, ……… : α) ………., β) ……… (1ο και 2η των καθ΄ών), 2) τα τέκνα του προαποβιώσαντος αδελφού του, ………. ήτοι : α) ………β) …….. γ) ……… και δ) ……..(3ο, 4ο, 5ο και 6η των καθ΄ών) και 3) τα τέκνα της αδελφής του που επίσης προαποβίωσε …………, ήτοι α) ………., και β) …….. (7ο και 8η των καθ’ ών). Οι ανωτέρω δεν αποποιήθηκαν την κληρονομία του θανόντος στην προθεσμία 4 μηνών από την επαγωγή της, (έως τουλάχιστον την 4.3.2013) όπως προκύπτει από τα με αρ. …/2019 και …./2020 πιστοποιητικά του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς, ενώ δεν έχει κατατεθεί αγωγή προσβολής του κληρονομικού δικαιώματος από τους ιδίους (βλ. τα με αρ. ………… πιστοποιητικά του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς), ώστε, αυτοί έχουν καταστεί εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του προαναφερθέντος εκκαλούντος κατά ποσοστό 2/12 εξ αδιαιρέτου ο καθένας από τους 1ο, 2η, 7ο και 8η των καθ΄ών και 1/12 εξ αδιαιρέτου ο καθένας από τους λοιπούς των καθ΄ών. Ο εφεσίβλητος, με την από 8.12.2014 (αρ. καταθ. …………/2015) κλήση, γνωστοποίησε το γεγονός του θανάτου στους δύο πρώτους καλούμενους ……….και ……….., οι οποίοι προσεπικάλεσαν τους υπολοίπους (βλ. την από 11.4.2016 και με αρ. καταθ. ………/2016 προσεπίκληση). Επί της κλήσεως αυτής εκδόθηκε η με αρ. 354/2018 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, που κήρυξε τη συζήτηση απαράδεκτη, λόγω μη προσκόμισης του πιστοποιητικού πλησιεστέρων συγγενών του εκκαλούντος. Ήδη, την πρόοδο της δίκης επισπεύδει νομοτύπως ο εφεσίβλητος, με επίδοση ακριβούς αντιγράφου της έφεσης ενσωματωμένο στην από 19-03-2019 και με αρ. καταθ. ………./2019 κλήση, η οποία επιδόθηκε νομότυπα κι εμπρόθεσμα στους καλούμενους για τη δικάσιμο της 21.11.2019 (βλ. τις με αρ. ……/9-10-2019 και …/9-10-2019 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιά …….., τις υπ’ αριθμ. ……… εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Εφετείου Πειραιά ….. και τις υπ’ αριθμ. …/26-3-2019 και …./26-3-2019 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιά ………). Κατά την τελευταία δικάσιμο η υπόθεση αναβλήθηκε με επισημείωση στο πινάκιο για τη δικάσιμο της 19.3.2020, οπότε και ματαιώθηκε, λόγω αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων (εξαιτίας της πανδημίας του Covid -19) κατ’ εφαρμογήν της υπ’ αριθμ. ΔΙΑ/ΓΠ.οικ.18176/15-3-2020 ΚΥΑ (ΦΕΚ 864Β715-3-2020). Συνακόλουθα, με την παρούσα κλήση, η οποία συντάχθηκε μετά την πάροδο της τασσομένης από το νόμο (άρθρα 291 αρ. 1, 292 ΚΠολΔ και 1847 § 1 εδ. α’ ΑΚ) τετράμηνης προθεσμίας προς αποποίηση της κληρονομίας του θανόντος, με πρόσκληση των καθολικών διαδόχων αυτού, νομίμως επαναλαμβάνεται η διακοπείσα δίκη αναγκαστικά στο πρόσωπο των καλούμενων κληρονόμων αυτού, οι οποίοι και νομιμοποιούνται για τη συνέχιση της δίκης μετά παρέλευση τριάντα (30) ημερών από την επίδοση σ’ αυτούς της πιο πάνω πρόσκλησης. Εξάλλου με την με αρ. 55/2020 Πράξη της ορισθείσας από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς Δικαστή, προσδιορίστηκε εκ νέου η υπόθεση αυτεπαγγέλτως προς συζήτηση για την παρούσα δικάσιμο, οπότε η εγγραφή της αυτής στο οικείο πινάκιο, θεωρείται ως κλήτευση όλων των διαδίκων (άρθρο 74 § 2 του ν. 4690/2020). Συνακόλουθα οι καλούμενοι, υπεισερχόμενοι στη δικονομική θέση του δικαιοπαρόχου τους ως εκκαλούντες πλέον, πρέπει να δικασθούν ερήμην και η έφεση πρέπει να απορριφθεί ως ανυποστήρικτη, χωρίς περαιτέρω έρευνα αυτής (άρθρο 524 § 3 ΚΠολΔ). Περαιτέρω, οι εκκαλούντες πρέπει να καταδικασθούν στα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή σχετικού αιτήματος του τελευταίου (άρθρα 176, 183, 189 § 1, 191 § 2 ΚΠολΔ), και τέλος να καθορισθεί το νόμιμο παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας (άρθρο 505 § 2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην των εκκαλούντων – καθ’ ών η κλήση.
ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 11-4-2011 και με αρ. καταθ. ……../2011 έφεση κατά της με αρ. 397/2011 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εκκαλούντων – καθ’ ών η κλήση, τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε τετρακόσια (400) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στον Πειραιά, στις 10.12.2020 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία του εφεσίβλητου και του πληρεξουσίου του Δικηγόρου, στις 15.2.2021.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ