Στοιχεία ορισμένου διεκδικητικής ή αναγνωριστικής κυριότητας ακινήτου αγωγής που στηρίζεται σε παράγωγο τρόπο κτήσης κυριότητας και ειδικότερα σε μεταβίβαση εν ζωή και σε πρωτότυπο τρόπο με τακτική ή έκτακτη χρησικτησία. Στοιχεία ορισμένου διεκδικητικής ή αναγνωριστικής κυριότητας ακινήτου αγωγής ως προς την περιγραφή του ακινήτου. Το επίδικο ακίνητο πρέπει να περιγράφεται με σαφή καθορισμό της θέσης στην οποία βρίσκεται και οπωσδήποτε των ορίων του, ώστε να μη γεννάται αμφιβολία για την ταυτότητά του. Τέτοια περιγραφή μπορεί να γίνεται με αποτύπωσή του σε τοπογραφικό διάγραμμα. Η ενσωμάτωση του τοπογραφικού διαγράμματος στο δικόγραφο της αγωγής δεν είναι αναγκαία, όταν καθορίζεται σαφώς η θέση στην οποία βρίσκεται το ακίνητο και τα όριά του με αναφορά του προσανατολισμού αλλά και της έκτασης εκάστης πλευράς του και δεν γίνεται απλώς παραπομπή σε μη ενσωματωμένο στην αγωγή τοπογραφικό διάγραμμα.
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΡΩΠΙΑΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός 162/2018
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΡΩΠΙΑΣ
Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Κυριακή – Χαρίκλεια Παιδονόμου με τη σύμπραξη της Γραμματέως Βασιλικής Χαλίκια.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 08 Μαρτίου 2018 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της ενάγουσας: …, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Σταματίνας Παπαμιχάλη. που κατέθεσε προτάσεις και σχετικά έγγραφα.
Των εναγομένων: 1) … και 2) …., οι οποίες παραστάθηκαν στο δικαστήριο η μεν πρώτη διά και η δεύτερη μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου τους Μαρίας Πιτσάκη που κατέθεσε προτάσεις και σχετικά.
Η ενάγουσα με την από 30-10-2014 και με αριθμό κατάθεσης 252/2014 της, που κατατέθηκε νόμιμα στο παρόν Δικαστήριο, προσδιορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο της 19.05.2016 και κατόπιν αναβολής για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, και γράφτηκε στο πινάκιο, ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σ’ αυτή.
Κατά τη συζήτηση της αγωγής, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί. Το Δικαστήριο, αφού άκουσε όσα αναφέρθηκαν κατά τη συζήτηση.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
1. Από τη διάταξη του άρθρου 216 ΚΠολΔ προκύπτει ότι η αγωγή πρέπει, εκτός των άλλων, να περιέχει σαφή έκθεση των γεγονότων, τα οποία την θεμελιώνουν και δικαιολογούν την άσκηση της από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου. Όταν στο δικόγραφο της αγωγής δεν περιέχονται όλα τα πιο πάνω στοιχεία ή όταν αυτά περιέχονται κατά τρόπο ασαφή ή ελλιπή, τότε η έλλειψη αυτή. που δεν μπορεί να συμπληρωθεί ούτε με τις προτάσεις, ούτε με παραπομπή στο περιεχόμενο άλλων εγγράφων, ούτε από την εκτίμηση των αποδείξεων (ΑΠ 638/1992 ΕλλΔικ 1994.66. ΕφΠειρ 9/2005 ΕλλΔικ 2005.548. ΕφΛαρ 68/2003 ΝοΒ 2004.408. ΕφΑθ 18/1995 ΕΔΠ 1995.67). καθιστά μη νομότυπη την άσκηση της αγωγής και επιφέρει την απόρριψη της ως απαράδεκτης λόγω αοριστίας, είτε κατόπιν προβολής της σχετικής ένστασης, είτε και αυτεπαγγέλτως, καθόσον η αοριστία ανάγεται στην προδικασία που αφορά στη δημόσια τάξη (αρθρ. 111 σε συνδ. με 159 αρ. 2 ΚΠολΔ, ΑΠ 168/2004 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 305/2001 ΕλλΔικ 2001.1318, ΑΠ 365/2000 ΕλλΔικ 2000.1301). Επί διεκδικητικής ή αναγνωριστικής της κυριότητας ακινήτου αγωγής που στηρίζεται σε παράγωγο τρόπο κτήσης κυριότητας και ειδικότερα σε μεταβίβαση εν ζωή αρκεί για να είναι αυτή ορισμένη η επίκληση της μεταξύ του ενάγοντος και του άμεσου δικαιοπαρόχου του, κυρίου του ακινήτου, μεταβιβαστικής πράξεως (συμβολαιογραφική πώληση, δωρεά κλπ.) και μεταγραφή αυτής (άρθρα 1033. 1192, 1198 ΑΚ). Όταν όμως ο εναγόμενος με τις προτάσεις του αμφισβητήσει την κυριότητα του δικαιοπαρόχου του ενάγοντος στο επίδικο, ο ενάγων υποχρεούται, κατ’ επιτρεπτή, σύμφωνα με το άρθρο 224 ΚΠολΔ συμπλήρωση της αγωγής, να καθορίσει με τις προτάσεις του τον τρόπο κτήσης κυριότητας του άμεσου δικαιοπαρόχου και αν είναι αναγκαίο και των απώτερων δικαιοπαρόχων του. μέχρις εκείνου που απέκτησε την κυριότητα με πρωτότυπο τρόπο. Η παράλειψη της συμπλήρωσης της αγωγής με αυτόν τον τρόπο καθιστά αυτήν αόριστη και έχει ως επακόλουθο την απόρριψη της (ΑΠ 1301/1997 ΕλλΔικ 1999.74. ΑΠ 1248/1983 ΝοΒ 32.1011. ΕφΘεσ 436/1995 Αρμ 49.897). Εξάλλου, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 1041, 1045 και 1094 ΑΚ, αν ο ενάγων διεκδικητικής ή αναγνωριστικής της κυριότητας ακινήτου αγωγής στηρίζει την κυριότητα του σε τακτική ή έκτακτη χρησικτησία, οφείλει να επικαλεσθεί στο δικόγραφο της τη συνδρομή στο πρόσωπο του, και, αν είναι αναγκαίο, στο πρόσωπο των νομίμων δικαιοπαρόχων του, των όρων εκείνων που απαιτούνται κατά νόμο με αναφορά συγκεκριμένων διακατοχικών πράξεων. Ειδικότερα, οφείλει να επικαλείται συγκεκριμένες υλικές πράξεις νομής πάνω στο ακίνητο με τις οποίες να φανερώνεται η βούληση του να το έχει σαν δικό του, διαφορετικά η αγωγή είναι αόριστη και απορρίπτεται ως απαράδεκτη, ενώ η αοριστία αυτή δεν καλύπτεται με την απλή αναφορά ότι ο ενάγων ή οι δικαιοπάροχοι του νέμονταν το ακίνητο ασκώντας όλες τις διακατοχικές πράξεις που αρμόζουν σε αυτό. χωρίς αναφορά και των συγκεκριμένων υλικών πράξεων νομής που ενήργησαν στο ακίνητο (ΑΠ 1086/2005 ΝοΒ 2006.74, ΑΠ 610/2004 ΝΟΜΟΣ. ΑΠ 680/2000 ΝΟΜΟΣ. ΑΠ 1448/1997 ΕλλΔικ 1998.384, ΑΠ 1429/1997 ΕλλΔικ 1998.859. ΑΠ 5/1997 ΕλλΔικ 1997.1574. ΕφΔωδ 314/2005 ΝΟΜΟΣ. ΕφΛαρ 68/2003 ΝοΒ 204,408, ΕφΠατρ 558/2003 ΑχΝ 2004.127). Τέλος, για το ορισμένο αναγνωριστικής ή διεκδικητικής κυριότητας ακινήτου αγωγής απαιτείται, πλην των στοιχείων που θεμελιώνουν την επικαλούμενη κυριότητα του ενάγοντος με κάποιο προβλεπόμενο από το νόμο τρόπο, να περιγράφεται το επίδικο ακίνητο με σαφή καθορισμό της θέσης στην οποία βρίσκεται και οπωσδήποτε των ορίων του. ώστε να μη γεννιέται αμφιβολία για την ταυτότητα του, τέτοια δε περιγραφή του ακινήτου, μπορεί να γίνεται και με αποτύπωση του σε τοπογραφικό διάγραμμα υπό κλίμακα, από το οποίο να προκύπτει, πλην του σχήματος των πλευρών του, η θέση του, ο προσανατολισμός του και το εμβαδόν του, εφόσον αυτό ενσωματώνεται στο δικόγραφο της αγωγής (ΑΠ 168/2004, ΑΠ 712/1993 ΕλλΔικ 1995.93). Η ενσωμάτωση τοπογραφικού διαγράμματος στο δικόγραφο της αγωγής δεν είναι πάντως αναγκαία, όταν καθορίζεται σαφώς η θέση, στην οποία βρίσκεται το ακίνητο και τα όρια του με αναφορά του προσανατολισμού αλλά και της έκτασης εκάστης πλευράς του, και δεν γίνεται απλώς παραπομπή σε (μη ενσωματωμένο στην αγωγή) τοπογραφικό διάγραμμα. Αν η περιγραφή του ακινήτου δεν γίνεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μην καταλείπεται αμφιβολία για την ταυτότητα του, η αγωγή πάσχει από αοριστία, η οποία οδηγεί κατά τα προεκτεθέντα στην απόρριψη της ως απαράδεκτης και αυτεπαγγέλτως (ΑΠ 168/2004 ο.π.).
II. Με την αγωγή της η ενάγουσα εκθέτει ότι είναι αποκλειστική κυρία ενός αγρού εκτός σχεδίου πόλεως που βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια Κορωπίου Αττικής, στη θέση «Τζήμα», εκτάσεως 585 τ.μ. και συνορεύει, όπως περιγράφεται με λεπτομέρεια στην αγωγή. Ότι του ακινήτου αυτού έγινε, κυρία με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, καθώς το νέμεται διανοία κυρίου συνεχώς από το έτος 1981 που της το δώρησε ατύπως η μητέρα της …. ενεργώντας καθ’ όλο το διάστημα αυτό υλικές πράξεις νομής που αναφέρονται στην αγωγή. Ότι στην μητέρα της το ακίνητο είχε περιέλθει κατά πλήρη και αποκλειστική κυριότητα ες αγοράς από τον θείο του συζύγου της … δυνάμει του υπ’ αριθμ. …/25.10.1971 συμβολαίου αγοραπωλησίας του συμβολαιογράφου Κρωπίας …, το οποίο μεταγράφηκε νομίμως στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Κρωπίας στον τόμο … υπ’ αύξοντα αριθμό …. Ότι η αξία του ακινήτου ανέρχεται στο ποσό των 10.000 ευρώ και ότι οι εναγόμενες αμφισβητούν την κυριότητα της τα τελευταία χρόνια, ισχυριζόμενες ότι αυτές είναι κυρίες του οικοπέδου, αφαιρώντας τους πασάλους που είχαν τοποθετηθεί ως όρια και δηλώνοντας αυτό στο κτηματολόγιο, γεγονός το οποίο πληροφορήθηκε η ενάγουσα κατά τη δήλωση της εν λόγω ιδιοκτησίας στο κτηματολόγιο. Εν όψει των παραπάνω, ζητεί να αναγνωρισθεί πλήρης και αποκλειστική κυρία του ως άνω επιδίκου ακινήτου, καθώς και να καταδικασθούν οι εναγόμενες στην πληρωμή των δικαστικών της εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η αγωγή αρμοδίως καθ’ ύλη και κατά τόπο εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, κατά την τακτική διαδικασία (άρθρα 9. 14 παρ. Ια και 29 ΚΠολΔ), ενώ επίσης έχει εγγραφεί νόμιμα και εμπρόθεσμα (άρθρο 220 §1 ΚΠολΔ) στα βιβλία διεκδικήσεων του Υποθηκοφυλακείου Κρωπίας (βλ. το με αριθμό 2385/18-11-2014 πιστοποιητικό του Υποθηκοφυλακείου Κρωπίας, που νόμιμα προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα). Επιπλέον, το ακίνητο έχει καταχωρηθεί στο Γραφείο Κτηματογράφησης Κρωπίας. με αριθμό εκτεταμένου ΚΑΕΚ …. και με κωδικό ιδιοκτησίας …. Εν συνεχεία, η αγωγή είναι επαρκώς ορισμένη, απορριπτόμενης της σχετικής ένστασης των εναγομένων διότι η ενσωμάτωση τοπογραφικού διαγράμματος στο δικόγραφο της αγωγής δεν είναι αναγκαία, όταν καθορίζεται σαφώς η θέση. στην οποία βρίσκεται το ακίνητο και τα όρια του με αναφορά του προσανατολισμού αλλά και της έκτασης εκάστης πλευράς του και δεν γεννιέται αμφιβολία ως προς την ταυτότητα του. όπως εν προκειμένω. Περαιτέρω, είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1000 και 1045 του ΑΚ και του άρθρου 70 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν, εφόσον προσκομίσθηκε πιστοποιητικό ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2014, 2015, 2016 και 2017.
Οι εναγόμενες αρνούνται την αγωγή, ισχυριζόμενες ότι οι ίδιες είναι συγκυρίες, συννομείς και συγκάτοχοι κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου έκαστη μείζονος έκτασης που περιλαμβάνει και το επίδικο ακίνητο, όπως αποτυπώνεται στο από 22.06.2016 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού …. Ότι, το απέκτησαν λόγω κληρονομικής διαδοχής, κατά πρώτον σε ποσοστό 37,50% εξ αδιαιρέτου εκάστη, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του πατρός τους …, δυνάμει της υπ’ αριθμ. …/1985 πράξης αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Κρωπίας …. μεταγεγραμμένης στο Υποθηκοφυλακείο Κρωπίας (τ. … αρ. …). ενώ το υπόλοιπο ποσοστό 25% περιήλθε, δυνάμει της ιδίας αιτίας, στην μητέρα τους … και μετά το θάνατο της τελευταίας, το ποσοστό αυτό περιήλθε στις εναγόμενες, καθιστώντας τις πλήρεις κυρίες του επιδίκου ακινήτου κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου εκάστη, δυνάμει της υπ’ αριθμ. …/2005 πράξης αποδοχής κληρονομιάς της ιδίας ως άνω συμβολαιογράφου. Ότι στον δικαιοπάροχο πατέρα τους είχε περιέλθει δυνάμει της υπ’ αριθμ. …/1977 πράξης αποδοχής κληρονομιάς της ιδίας συμβολαιογράφου, νομίμως μεταγεγραμμένης, ως περιλαμβανόμενο στην κληρονομιαία περιουσία του πατρός του … δυνάμει της υπ’ αριθμ…./1956 δημόσιας διαθήκης αυτού. Ότι επικουρικώς, έχουν αποκτήσει το επίδικο ακίνητο με τα προσόντα της τακτικής χρησικτησίας, καθώς η αποδοχή κληρονομιάς εφόσον μεταγραφεί νομίμως, έχει αναδρομική ισχύ από τον χρόνο θανάτου του κληρονομουμένου και εν προκειμένω έχει παρέλθει δεκαετία από τον θάνατο αμφοτέρων των γονέων τους. άλλως με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας εφόσον έχει παρέλθει εικοσαετία που νέμονται το επίδικο, προσμετρούμενου και του χρόνου νομής των δικαιοπαρόχων τους. Ο ισχυρισμός αυτός, ως απόχτηση στην κύρια βάση της αγωγής, δεδομένου ότι αναφέρεται στην κτήση της κυριότητας από τις εναγόμενες με παράγωγο τρόπο (αποδοχή κληρονομιάς τα έτη 1980 και 2000) σε χρόνο προγενέστερο από τον επικαλούμενο από την ενάγουσα χρόνο κτήσεως της κυριότητας με έκτακτη χρησικτησία (έτος 2001 κατά το οποίο παρήλθε, εικοσαετία από την άσκηση νομής), συνιστά άρνηση της αγωγής. Ο επικουρικός ισχυρισμός των εναγομένων ωστόσο (κτήση κυριότητας των εναγομένων με τακτική χρησικτησία, με αφετηρία την επαγωγή της κληρονομιάς των δικαιοπαρόχων γονέων τους τα έτη 1980 και 2000, εφόσον επακολούθησε η συμβολαιογραφική αποδοχή κληρονομιάς και η μεταγραφή της), κατά το μέρος που αναφέρεται σε μεταγενέστερο του επικαλούμενου στην αγωγή χρονικού διαστήματος κατοχής διανοίας κυρίου, αποτελεί ένσταση, η οποία είναι νόμιμη, στηριζόμενη στο άρθρο 1041 ΑΚ. και πρέπει να εξετασθεί στην ουσία της.
ΙΙΙ. Από την εκτίμηση όλων των προσκομιζομένων με νόμιμη επίκληση αποδεικτικών μέσων και ιδιαίτερα, των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως που εξετάστηκαν στο ακροατήριο και λαμβάνονται υπ’ όψη κατά το μέτρο της αξιοπιστίας τους, της υπ’ αριθμ. /09.09.2016 ένορκης βεβακοσης του μάρτυρα των εναγομένων …ενώπιον του Ειρηνοδίκη Κρωπίας, κατόπιν νόμιμης κλήτευσης της ενάγουσας (βλ. την υπ’ αριθμ. /06.09.2016 έκθεσης επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών …). καθώς και των εγγράφων που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται, είτε για να ληφθούν υπ’ όψη ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για να χρησιμεύσουν ως δικαστικά τεκμήρια, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα περιστατικά:
Α. Η μητέρα της ενάγουσας. … απέκτησε κατά πλήρη και αποκλειστική κυριότητα εξ αγοράς από τον θείο του συζύγου της … δυνάμει του υπ’ αριθμ. …/25.10.1971 συμβολαίου αγοραπωλησίας του συμβολαιογράφου Κρωπίας …, το οποίο μεταγράφηκε νομίμως στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Κρωπίας στον τόμο … υπ’ αύξοντα αριθμό …, έναν αγρό κείμενο εις θέση Τζήμα Κορωπίου, εκτάσεως κατά τον τίτλο κτήσης μισού στρέμματος περίπου, που συνορεύει ανατολικώς με άγνωστο, δυτικώς με βουνό, βορείως με άγνωστο και νοτίως με άγνωστο. Τον αγρό αυτό δώρισε η … στην ενάγουσα το έτος 1981, ατύπως, εν όψει του επικείμενου γάμου της. η οποία έκτοτε τον νέμεται διάνοια κυρίου, ασκώντας επ’ αυτού υλικές πράξεις νομής, όπως το καθάρισμα των ξερών χόρτων την άνοιξη και την εν γένει εποπτεία, ενώ επίσης το δηλώνει στο έντυπο Ε9 από το έτος 1997 και έπειτα, καθώς και στη δήλωση φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας (ΦΜΑΠ). Τούτο άλλωστε κατέθεσε και η μάρτυρας της ενάγουσας, αδελφή της, η οποία αφενός είναι σε θέση να γνωρίζει καλώς την άτυπη δωρεά του ακινήτου και αφετέρου δεν έλκει προσωπικό, συμφέροντα από την κρινόμενη υπόθεση. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ενάγουσα απέκτησε την κυριότητα επί του ως άνω αγρού με την παρέλευση είκοσι ετών συνεχούς και αδιάκοπης άσκησης νομής με τη διενέργεια εμφανών διακατοχικών πράξεων με διάνοια κυρίου, ήτοι από το έτος 2001. Ήδη, σύμφωνα με το από Ιουλίου 1993 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού … ο ανωτέρω αγρός έχει έκταση 585 τ.μ. και συνορεύει: Βόρεια επί τεθλασμένης πλευράς 38.85μ. + 4.70μ. με γειτονικό ακίνητο ιδιοκτησίας πρώην … Ανατολικά επί πλευράς 14.30μ. με γειτονικό ακίνητο ιδιοκτησίας των εναγομένου και πέραν αυτών με αγροτική οδό. Νότια επί τεθλασμένης πλευράς 19.95μ. + 15.65μ. + 6.40μ. με γειτονικό ακίνητο ιδιοκτησίας πρώην … και Δυτικά επί πλευράς 12.40μ. με γειτονικό ακίνητο ιδιοκτησίας αγνώστου.
Β. Οι εναγόμενες είναι συγκυρίες του γειτονικού ανατολικώς ακινήτου όμοιας έκτασης με το επίδικο, σύμφωνα με το ίδιο ως άνω τοπογραφικό διάγραμμα, οι οποίες, ωστόσο αμφισβητούν την κυριότητα της ενάγουσας επί του επιδίκου και ισχυρίζονται ότι ο επίδικος αγρός αποτελεί τμήμα της δικής τους μείζονος έκτασης συνολικού εμβαδού 1.132.25 τμ. όπως αποτυπώνεται στο από 22.06.2016 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού … που προσκομίζουν και επικαλούνται οι εναγόμενες. Περαιτέρω, οι εναγόμενες στηρίζουν την κυριότητα, τους στους κάτωθι τίτλους κτήσης, οι οποίοι παρατίθενται κατά χρονολογική σειρά γεγονότων: Με την υπ’ αριθ. …/07-04-1956 δημόσια διαθήκη του …, συνταχθείσα υπό του συμβολαιογράφου …, ο διαθέτης όριζε κληρονόμους του τους α) υιό του … (πατέρα των εναγόμενων), β) θυγατέρα του … συζ. …. γ) εγγονή του … θυγατέρα του προαποβιώσαντος υιού του … και δ) τους εγγονούς του … τέκνα του προαποβιώσαντος υιού του …. Ακολούθως, αφού παρέθεσε με ακρίβεια τα κληρονομιαία ακίνητα που κατέλιπε στους υπό β, γ και δ κληρονόμους, όσον αφορά στον … όρισε τα εξής «όλη την εν γένει υπόλοιπη περιουσία μου, κινητή και ακίνητη, οσηδήποτε και οπουδήποτε ευρεθή μετά τον θάνατο μου. θα την λάβει εις το μερίδιο του ο υιός μου …». Εν συνεχεία, δυνάμει της υπ’ αριθμ. …/07-07-1977 πράξης αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Κρωπίας … ο … αποδέχτηκε την κληρονομιά του πατέρα του. και ειδικότερα, με την πράξη αυτή αποδέχτηκε, μεταξύ άλλων, και έναν αγρό στη θέση «Τζήμα» ( ο φύλλο, α/α ) «εκτάσεως μέτριον τετραγωνικών τριακοσίων (300) περίπου, οριζόμενον Βορείως με …. Νοτίως με …. Ανατολικώς με δρόμον και Δυτικώς με κληρονόμους …».
Ακολούθως, απεβίωσε ο πατέρας των εναγομένων το έτος 1980 και με την υπ’ αριθμ. …/24-04-1985 πράξη αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Κρωπίας …. αποδέχθηκαν οι εναγόμενες και η μητέρα τους …. κατά ποσοστό 37.50% έκαστη των εναγομένων και 25% η μητέρα του, την εξ αδιαθέτου κληρονομιά του πατέρα τους και συζύγου της τελευταίας …. στην οποία περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων (..° φύλλο, α/α ) και ένας αγρός στην ίδια θέση πεντακοσίων (500) περίπου μέτρων με την ίδια. ωστόσο περιγραφή, ήτοι «Ανατολικώς με δρόμον. Δυτικώς με ιδιοκτησίαν κληρονόμων …. Βορείως με ιδιοκτησίαν … και Νοτίως με ιδιοκτησίαν …». Επισημαίνεται ότι ο … ήταν ο εκ πατρός παππούς της ενάγουσας και αδερφός του απώτερου δικαιοπαρόχου της … Συνάγεται ότι πρόκειται για τον ίδιο αγρό που είχε αποδεχτεί το 1977 ο … έκτασης 300 τμ. γεγονός που δεν αμφισβητείται από τους διαδίκους.
Τέλος, με την υπ’ αριθμ. …/14-06-2005 πράξη αποδοχής κληρονομιάς της ιδίας ως άνω συμβολαιογράφου, αποδέχονται οι εναγόμενες την εξ αδιαθέτου κληρονομιά της μητέρας τους και μεταξύ άλλων, ποσοστό 25% ενός αγροτεμαχίου ( ° φύλλο, α/α ) «κειμένου στη θέση ΤΖΙΜΑ εκτάσεως μέτρων χιλίων εκατό (1.100), οριζόμενο ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ με αγροτική οδό. ΔΥΤΙΚΑ με ιδιοκτησία αγνώστου, ΒΟΡΕΙΑ με ιδιοκτησία πρώην … και ΝΟΤΙΑ με ιδιοκτησία πρώην κληρονόμων …». Στην τελευταία πράξη αποδοχής κληρονομιάς του έτους 2005, διπλασιάστηκε η έκταση του αγροτεμαχίου της κυριότητας των εναγομένων, χωρίς να εξηγείται στη συμβολαιογραφική πράξη που οφείλεται η εν λόγω σημαντική απόκλιση. Επίσης, ενώ σε όλα τα προηγούμενα συμβόλαια αναφέρεται ότι το αγροτεμάχιο των εναγομένων συνορεύει δυτικώς με ιδιοκτησία κληρονόμων … στην τελευταία αυτή πράξη, εμφανίζεται άγνωστος ιδιοκτήτης του δυτικού συνόρου. Ο ισχυρισμός των εναγομένων ότι αποτελούσε συνήθη πρακτική στα Μεσόγεια κατά τις δεκαετίες 1980 και 1990 να μην αποτυπώνεται η αληθής έκταση των αγροτεμαχίων στους συμβολαιογραφικούς τίτλους ιδιοκτησίας για φορολογικούς λόγους, δεν κρίνεται πειστικός από το Δικαστήριο, καθώς ο μέσος συνετός άνθρωπος και γαιοκτήμονας επιδιώκει να περιφρουρεί και να κατοχυρώνει την περιουσία του. αποτυπώνοντας τη σε συμβολαιογραφικούς τίτλους, πολλώ δε μάλλον η οικογένεια των εναγομένων, που κατείχε πλήθος αγροτικών εκτάσεων από τις αρχές του εικοστού αιώνα στην περιοχή του Κορωπίου και για το λόγο αυτό όλοι οι απώτεροι δικαιοπάροχοι τους φρόντιζαν να τις διασφαλίζουν με τη σύνταξη των ανωτέρω συμβολαιογραφικών τίτλων.
Γ. Ακόμη, σε ανύποπτο χρονικό διάστημα, ήτοι τον Ιούλιο 1993 συντάχθηκε το ανωτέρου αναφερόμενο τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού … στο οποίο συμπράξανε α) οι κληρονόμοι … ήτοι οι εναγόμενες και η μητέρα τους και β) η … (μητέρα της ενάγουσας) υπό την ιδιότητα τους ως ιδιοκτήτες των αποτυπωμένων στο τοπογραφικό αγροτεμαχίων, όπως εμφαίνεται στο σώμα του ανωτέρω τοπογραφικού. Από την επισκόπηση του τοπογραφικού αυτού σε αντιπαραβολή αφενός με το από 22-06-2016 τοπογραφικό του μηχανικού … που προσκομίζουν οι εναγόμενες και αποτυπώνει την ιδιοκτησία τους στο εμβαδόν των 1132.25 τ.μ. και αφετέρου με τα ανωτέρω αναφερόμενα συμβολαιογραφικά έγγραφα, προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα: 1) Η μείζων έκταση στα δύο τοπογραφικά είναι όμοια, και συνεπώς υφίσταται ταυτότητα ακινήτου, γεγονός το οποίο δεν αμφισβητήθηκε από τους διαδίκους. Η διαφορά έγκειται στο ότι. στο τοπογραφικό του 1993 η έκταση αυτή είναι διηρημένη σε δύο αγροτεμάχια υπό στ. (α) και (β) εκτάσεως 585 τ.μ. έκαστο, συνορεύοντα μεταξύ τους σε πλευρά ΒΘ 14.30 μ. Το (α) αγροτεμάχιο (ανατολικό) φέρεται να ανήκει στους κληρονόμους … και το (β) αγροτεμάχιο (δυτικό) φέρεται να ανήκει στην …. 2) Η σε ανύποπτο χρόνο σύμπραξη των όμορων ιδιοκτητών στο τοπογραφικό του 1993, αποδεικνύει το ιδιοκτησιακό καθεστώς των αγροτεμαχίων και τα όριά τους, όπως αποτυπώνονται εκεί. Μάλιστα, όπως αποδείχθηκε από την ακροαματική διαδικασία, η εν λόγω σύμπραξη έλαβε χώρα εν όψει επικείμενης πώλησης των δύο αγροτεμαχίων εκτάσεως 585 τ.μ. έκαστο, από αμφότερους τους ιδιοκτήτες τους στην εταιρεία «Π ΑΒΕΕ». η οποίοι είχε ήδη από το έτος 1992 αγοράσει και συνενώσει όμορα αγροτεμάχια, προκειμένου να κατασκευάσει τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της στην περιοχή. 11 προαναφερόμενη εταιρεία είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την αγορά αμφοτέρων των αγροτεμαχίων των διαδίκων και ενόψει του γεγονότος αυτού συντάχθηκε το ανωτέρα) κοινό τοπογραφικό. Ο ισχυρισμός των εναγομένων ότι οι ίδιες δεν συνέπραξαν στο τοπογραφικό διάγραμμα, προς επίρρωση του οποίου, επικαλούνται ότι δεν αναφέρεται ρητά το όνομα κάθε μίας ιδιοκτήτριας, αλλά συνολικά αναφέρονται ως «κληρονόμοι …», δεν ασκεί ουσιώδη επιρροή στη δικανική πεποίθηση, καθώς κατά την κοινή πείρα και λογική μπορούσε να τεθεί η ταυτότητα τους με αυτόν τον τρόπο, ο οποίος ήταν σαφής και αδιαμφισβήτητος. Περαιτέρω, το γεγονός ότι αναφέρεται ως έτερη ιδιοκτήτρια η …. δεν επηρεάζει την κρίση του δικαστηρίου ότι η τελευταία ήδη από το 1981 είχε διορίσει ατύπως στην κόρη της – ενάγουσα τον επίδικο αγρό. Τούτο διότι μόνο από το γεγονός της αναφοράς του ονόματος της …, δεν ανατρέπεται το ανωτέρω συμπέρασμα, ότι δηλαδή η ενάγουσα ασκούσε διακατοχικές πράξεις νομής, καθόλο το χρονικό διάστημα μέχρι τη συμπλήρωση της εικοσαετίας. Επιπλέον, δεν θα ήταν δυνατό να αναγραφεί άλλο όνομα στο εν λόγω τοπογραφικό, εφόσον κατά το χρόνο σύνταξης του. το 1993. τυπικά κυρία του επίδικου αγρού ήταν μόνο η … αφού δεν είχε συμπληρωθεί το χρονικό διάστημα κτήσης της κυριότητας του αγρού από την ενάγουσα με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, το οποίο συμπληρώθηκε το 2001, ως ανωτέρω έχει αναφερθεί.
Δ. Η κρίση του δικαστηρίου επιρρωνύεται περαιτέρω, από την επισκόπηση της προσκομιζόμενης από τις εναγόμενες υπ’ αριθμ. …/21.06.2012 συμβολαιογραφικής πράξης τροποποίησης χρηματοδοτικής μίσθωσης μεταξύ των μη διαδίκων ανωνύμων εταιρειών α) «M ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΕΣ ΜΙΣΘΩΣΕΙΣ ΑΕ» και β) «Π ΑΝΩΝΥΜΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΦΑΣΜΑΤΩΝ ΣΚΙΑΣΗΣ – ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΥΦΑΣΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΛΕΥΚΩΝ ΕΙΔΩΝ». Στο ανωτέρω συμβολαιογραφικό έγγραφο, παρατίθεται το υπ’ αριθμ. …/1992 συμβόλαιο αγοραπωλησίας του συμβολαιογράφου Κρωπίας …, με το οποίο η «Π ΑΕ» αγόρασε τα όμορα του επιδίκου αγρού ακίνητα, προκειμένου να τα συνενώσει. Όσον αφορά τον όμορο αγρό εκτάσεως 1.160 τμ που εμφαίνεται στο από Ιουνίου 1992 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού … που προσαρτάται στο ανωτέρω συμβόλαιο, αυτό φαίνεται να συνορεύει σε τεθλασμένη πλευρά β-γ-Γ μήκους μέτρων 30.00 συν 10.30 με ιδιοκτησία αδελφών …. Από την περιγραφή αυτή και συγκεκριμένα από το μήκος των ορίων του πωλούμενου αγρού με την ιδιοκτησία των αδελφών … συνάγεται ότι το συνολικό μήκος της κοινής πλευράς τους είναι 40.30 μ. γεγονός που συνάδει με την κτήση εκ μέρους των εναγομένων εκτάσεως 585 τ.μ. και όχι 1.132.25 τ.μ. και επιβεβαιώνει την ανωτέρω κρίση του δικαστηρίου.
IV. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η ενάγουσα κατέχει το επίδικο ακίνητο με διάνοια κυρίας από το 1981 μέχρι σήμερα, ασκώντας επί αυτού, η ίδια ή μέσω αντιπροσώπων της. διακατοχικές πράξεις που προσήκουν σε κύριο, συγκεκριμένα δε το καθάριζε από τα ξερά χόρτα κάθε άνοιξη, χωρίς να οχληθεί ποτέ από κανέναν, ενώ το δηλώνει στο Ε9 από το 1997 και έκτοτε συνεχώς, καθώς επίσης και στις δηλώσεις φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας (ΦΜΑΠ). Με βάση τα παραπάνω, έχει καταστεί κυρία του επιδίκου ήδη από το έτος 2001 με έκτακτη χρησικτησία, χωρίς να έχει αποβληθεί ποτέ από τη νομή. παρά μόνο το πρώτον το 2008 με την αφαίρεση των διαχωριστικών πασάλων από τις εναγόμενες και τη δήλωση του αγρού στο όνομα τους στο Γραφείο Κτηματογράφησης Κρωπίας. Συνεπώς, γενομένων δεκτών των ανώτεροι, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι αντίθετοι ισχυρισμοί των εναγομένων, και αφενός, ο ισχυρισμός ιδίας κυριότητας λόγιο κληρονομικής διαδοχής, καθώς αποδείχθηκε ότι το επίδικο ακίνητο δεν ανήκε στην κληρονομιαία περιουσία των αποβιωσάντων γονέων τους και συνακόλουθα είναι απορριπτέος ο επικουρικός ισχυρισμός ότι οι εναγόμενες απέκτησαν το ακίνητο με έκτακτη χρησικτησία προσμετρουμένου και του χρόνου των δικαιοπαρόχων γονέων τους. διότι αποδείχθηκε ότι οι δικαιοπάροχοι των εναγομένων δεν νέμονταν το επίδικο ακίνητο. Αφετέρου η επικουρικώς προβληθείσα ένσταση κτήσης της κυριότητας των εναγομένων με τακτική χρησικτησία είναι ομοίως απορριπτέα ως αβάσιμη, καθώς ουδόλως αποδείχθηκε, σύμφωνα με τα ανωτέρω, η επί δεκαετία αδιάλειπτη, καλόπιστη νομή τους επί του επιδίκου ακινήτου, αρχής γενομένης από τον επισυμβάντα θάνατο της μητέρας τους το 2000 (επαγωγή της κληρονομιάς εφόσον επακολούθησε η μεταγραφή της συμβολαιογραφικής πράξης αποδοχής κληρονομιάς ακινήτου, που αποτελεί τον πρώτο συμβολαιογραφικό τίτλο στον οποίο περιγράφεται η μείζων έκταση). Διότι, ακόμη κι αν ήθελε υποτεθεί ότι ήταν καλόπιστες οι εναγόμενες κατά τη σύνταξη της υπ’ αριθμ. /2005 πράξης αποδοχής κληρονομιάς, στην οποία συμπεριλήφθηκε αυθαιρέτως, ως κληρονομιαία περιουσία το ακίνητο της ενάγουσας, δεν άσκησαν ανενόχλητες υλικές πράξεις νομής επί δεκαετία, καθώς από το 2008 ξεκίνησε η διαμάχη με την ενάγουσα, η οποία δήλωσε ρητά τη διεκδίκηση του εν λόγοι αγρού, τόσο προφορικά όσο και με υλικές πράξεις, τοποθετώντας πασάλους. οι οποίοι εν συνεχεία αφαιρέθηκαν από τις εναγόμενες. Ως εκ τούτου, η αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή, ως ουσία βάσιμη και να αναγνωριστεί ότι η ενάγουσα είναι πλήρης και αποκλειστική κυρία του επίδικου αγρού. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να επιβληθούν εις βάρος των εναγομένων, λόγω της ήττας τους (άρθρο 176 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΠΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η ενάγουσα είναι πλήρης και αποκλειστική κυρία ενός αγρού εκτάσεως 585 τ.μ. που βρίσκεται στη θέση Τζήμα στο Κορωπί Αττικής, εμφαίνεται με, το στοιχείο (β) στο από Ιουλίου 1993 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού … και συνορεύει (σύμφωνα με το τοπογραφικό αυτό): Βόρεια επί τεθλασμένης πλευράς 38.85μ. + 4.70μ. με γειτονικό ακίνητο ιδιοκτησίας πρώην . Ανατολικά επί πλευράς 14,30μ. με, γειτονικό ακίνητο ιδιοκτησίας των εναγομένων και πέραν αυτών με αγροτική οδό. Νότια επί τεθλασμένης πλευράς 19.95 μ. + 15.65μ. + 6.40μ. με γειτονικό ακίνητο ιδιοκτησίας πρώην … και Δυτικά επί πλευράς 12.40μ. με γειτονικό ακίνητο ιδιοκτησίας αγνώστου.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τις εναγόμενες στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει σε τριακόσια ευρώ (300 €).
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, στο Κορωπί στις 24/10/2018
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
