ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αικατερίνη Κοκόλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 4-1-2018 (αρ. καταθ. …../2018) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 4186/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και της υπ΄ αρ. 4068/2014 εν μέρει μη οριστικής απόφασης του ίδιου Δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς), [η οποία, ως εν μέρει μη οριστική απόφαση (4068/2014), συμπροσβάλλεται αναγκαίως (άρθρο 513 παρ. 2 του ΚΠολΔ)], που εκδόθηκαν κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, αρμοδίως και παραδεκτώς φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 3994/25-7-2011), και έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως (άρθρα 495 παρ. 1, 496 παρ. 1, 498 παρ. 1, 499, 511, 513 παρ. 1 στ. β΄, 516 παρ. 1, 517 εδ. α΄, 518 και 520 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Επομένως, είναι παραδεκτή και πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 του ΚΠολΔ), εφόσον για το παραδεκτό αυτής (εφέσεως) κατατέθηκε από την εκκαλούσα, κατ΄ άρθρο 495 του ΚΠολΔ, παράβολο, ποσού εκατό (100) ευρώ (βλ.το e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΜΕ ΚΩΔΙΚΟ: ……./2018 και την από 5-1-2018 εξόφληση της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ).
Με την από 27-7-2011 (αρ. καταθ. …./2011) αγωγή τους οι ενάγοντες, ήδη εφεσίβλητοι, ιστορούσαν ότι δυνάμει του υπ΄ αρ. …../15-4-2008 συμβολαίου αγοραπωλησίας του Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……… που μεταγράφηκε νομίμως, η εναγομένη, ήδη εκκαλούσα, τους πώλησε και μεταβίβασε κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή και κατά ποσοστό 50% στον καθένα από αυτούς μία αυτοτελή και ανεξάρτητη οριζόντια ιδιοκτησία, κείμενη σε οικοδομή στην Ηλιούπολη επί της οδού …………, όπως ειδικότερα περιγράφεται σ΄ αυτήν (αγωγή). Ότι το ως άνω διαμέρισμα απέκτησε η εναγομένη κατόπιν γονικής παροχής ως πρώτο (Α΄) μελλοντικό πάνω από το υπερυψωμένο ισόγειο όροφο δυνάμει του υπ΄ αρ. …./9-10-1987 συμβολαίου γονικής παροχής του Συμβολαιογράφου Αθηνών ………, νομίμως μεταγεγραμμένου. Ακολούθως ισχυρίστηκαν ότι η εναγομένη ως μοναδική και αποκλειστική κυρία, νομέας και κάτοχος, προέβη στην ανέγερση αυτού με επιμέλεια, ευθύνη και δαπάνη δική της βάσει της υπ΄ αρ. …../19-5-1988 οικοδομικής άδειας του Γραφείου Πολεοδομίας Αθηνών της Νομαρχίας Αθηνών δυνάμει της οποίας κατασκευάστηκε μόνο ο φέρων οργανισμός (κολώνες, δοκοί, υποστηλώματα), όπως αυτή αναθεωρήθηκε με την υπ΄ αρ. …../1998 άδεια παράτασης του ιδίου Πολεοδομικού Γραφείου για να διενεργηθούν οι υπόλοιπες εργασίες κατασκευής του διαμερίσματος. Ακολούθως, ισχυρίστηκαν ότι το συνολικό τίμημα αγοραπωλησίας συμφωνήθηκε στο ποσό των 137.018 ευρώ το οποίο κατέβαλαν και για το σκοπό αυτό συντάχθηκε η υπ΄ αρ. …./17-6-2008 πράξη εξόφλησης του ως άνω Συμβολαιογράφου (………..). Ότι στις 12-10-2010 αποκολλήθηκαν αιφνιδίως και έπεσαν από το ταβάνι (οροφή) της τραπεζαρίας κομμάτια από το σοβά του ταβανιού εμβαδού περίπου 2 τ.μ., προκαλώντας βλάβες στο τραπέζι και στις καρέκλες, ενώ η δεύτερη από αυτούς (ενάγοντες) υπέστη σοκ καθόσον ήταν έγκυος και κινδύνεψε τόσο η δική της σωματική ακεραιότητα όσο και του επταετούς υιού τους. Ότι στο σημείο της πτώσης του σοβά διαπίστωσαν ότι είχαν αποκαλυφθεί τα σίδερα της πλάκας του ταβανιού (οροφής) και προς τούτο απευθύνθηκαν σε Πολιτικούς Μηχανικούς προς διενέργεια αυτοψίας. Ότι στις 13-10-2010 επισκέφθηκε το διαμέρισμα τους ο Πολιτικός Μηχανικός …………., ο οποίος διαπίστωσε, μεταξύ άλλων, ότι η πτώση του σοβά οφειλόταν στη διόγκωση του διαμήκους οπλισμού της πλάκας, που προκλήθηκε από την ελάχιστη επικάλυψή της από σκυρόδεμα κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα σ΄ αυτήν (αγωγή), συστήνοντας τις αναλυτικά περιγραφόμενες σ΄ αυτήν (αγωγή) εργασίες προς αποκατάσταση της βλάβης που παρουσίαζε η πλάκα. Στη συνέχεια ιστορούσαν ότι θέλοντας να λάβουν δεύτερη γνώμη διενεργήθηκε στις 23-10-2010 και δεύτερη αυτοψία στο διαμέρισμά τους από τον Πολιτικό Μηχανικό ………, ο οποίος κρίνοντας όμοια με τον πρώτο Μηχανικό διαπίστωσε, μεταξύ άλλων, ότι ο κύριος οπλισμός της πλάκας ήταν εμφανής και η επικάλυψη του σκυροδέματος μηδενική, ότι ο κύριος οπλισμός είχε υποστεί εκτεταμένη διάβρωση με αποτέλεσμα τη σημαντική εξασθένιση της διατομής του, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα σ΄ αυτήν (αγωγή), και συνέστησε τις περιγραφόμενες σ΄ αυτήν (αγωγή) εργασίες. Ότι βάσει των ως άνω αυτοψιών επρόκειτο για σοβαρό κατασκευαστικό ελάττωμα του διαμερίσματος που προϋπήρχε της αγοράς του από αυτούς (ενάγοντες) και εξακολουθούσε να υπάρχει κατά τη μετάθεση του κινδύνου σε αυτούς, για το οποίο (ελάττωμα) αποκλειστικά υπεύθυνη ήταν η εναγομένη, αφού με δικές της δαπάνες, επιμέλεια και ευθύνη ανεγέρθηκε το διαμέρισμα και εν γνώσει της και από υπαιτιότητά της δεν φρόντισε να εκχυθεί η απαιτούμενη ποσότητα σκυροδέματος, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς, ώστε να είναι προστατευμένος ο σιδηρούς οπλισμός της πλάκας από βλαπτικές συνθήκες του περιβάλλοντος. Ότι ενημέρωσαν τηλεφωνικώς και γραπτώς την εναγομένη για τα αποτελέσματα των αυτοψιών και τις απαιτούμενες ενέργειες αποκατάστασης της βλάβης και ότι το πρόβλημα αφορούσε όλη την οικοδομή, της οποίας έπρεπε να ελεγχθεί η στατικότητα. Ότι η εναγομένη απάντησε με την από 12-11-2010 εξώδικη δήλωσή της με την οποία ανέφερε ότι τον Ιούνιο του 2001 μαζί με την αδελφή της ανέθεσαν, κατόπιν προφορικής συμφωνίας, την αποπεράτωση εξ ολοκλήρου του Α΄ ορόφου και μερικώς του Β΄ ορόφου σε Πολιτικό Μηχανικό και αποποιούνταν την ευθύνη της, υποβαθμίζοντας το κατασκευαστικό ελάττωμα σε πρόβλημα υγρασίας, το οποίο παραμέλησαν αυτοί (ενάγοντες). Ότι λόγω της άρνησης της εναγομένης ανέθεσαν την αποκατάσταση της βλάβης σε ειδικευμένο συνεργείο υπό την επίβλεψη Πολιτικού Μηχανικού, το οποίο στις 16-11-2010 προχώρησε σε καθαιρέσεις επιχρισμάτων, όπου διαπιστώθηκε πολύ μεγάλης έκτασης διαβρώσεις του κυρίως οπλισμού λόγω της σχεδόν μηδενικής επικάλυψης και κάλυψη του οπλισμού με μίνιο σε πολλά σημεία-περιοχές. Ότι προέβησαν προς αποκατάσταση της βλάβης στις επιβεβλημένες, σύμφωνα με τους γνωματεύσαντες Πολιτικούς Μηχανικούς, εργασίες, όπως αναλυτικά περιγράφονται σ΄ αυτήν (αγωγή), καθώς και το αντίστοιχο ποσό αυτών, καταβάλλοντας το συνολικό ποσό των 3.000 ευρώ, πλέον ΦΠΑ εκ 690 ευρώ, εκδοθέντος του υπ΄ αρ. …./2010 τιμολογίου της εταιρείας «………..». Ότι για εργασίες αποκατάστασης δημιουργηθέντων οικοδομικών μερεμετιών (μικρών εργασιών επισκευής) της οροφής κατέβαλαν το συνολικό ποσό των 2.306,25 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ, εκδοθέντος του υπ΄ αρ. …/2010 τιμολογίου παροχής υπηρεσιών του ………., όπως ειδικότερα οι εργασίες ανά υλικό, ποσότητα, τιμή μονάδος και κόστος εργασίας αναφέρονται σ΄ αυτήν (αγωγή). Επιπροσθέτως ισχυρίστηκαν ότι η εναγομένη υποσχέθηκε κατά την πώληση του διαμερίσματος ότι τούτο ήταν απαλλαγμένο από κάθε πραγματικό ελάττωμα και αυτοί αποδέχθηκαν τη δήλωση όπως εμφαίνεται στο οικείο αγοραπωλητήριο συμβόλαιο. Ότι η ως άνω δήλωση – υπόσχεση της εναγομένης ακόμη και αν δεν συνιστά συνομολόγηση ιδιότητας, πρόκειται περί πραγματικού ελαττώματος. Ότι η εναγομένη γνώριζε την ως άνω κακοτεχνία, καθόσον διαπιστώθηκε η κάλυψη του οπλισμού με μίνιο (αντισκωριακό), γεγονός που σημαίνει ότι ήδη πριν από τον σύναψη της πώλησης είχε γίνει αντιληπτή από την εναγομένη η οξείδωση του οπλισμού. Ότι η εναγομένη φερόμενη με εξαιρετικά βαριά αμέλεια, αντί να προβεί στη διόρθωση του ελαττώματος με τον ενδεδειγμένο επιστημονικά και τεχνικά τρόπο, όπως συνέστησαν οι γνωματεύσαντες Πολιτικοί Μηχανικοί σ΄ αυτούς (ενάγοντες), επικάλυψε πρόχειρα με μίνιο τα σίδερα και στη συνέχεια προέβη σε μία ελάχιστη επικάλυψή τους με σκυρόδεμα, ενέργεια που ήταν αντίθετη με όσα ορίζει η τέχνη και η επιστήμη και ήταν βέβαιο ότι κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα επερχόταν το ζημιογόνο αποτέλεσμα. Ότι το γεγονός ότι το πωληθέν διαμέρισμα ήταν από χρόνια στα μπετά πριν προχωρήσει το έτος 2001 στην αποπεράτωσή του, έπρεπε να καταστήσει την εναγομένη ακόμη επιμελέστερη στη διακρίβωση και αποκατάσταση των φθορών που επέφερε η πάροδος του χρόνου στο φέροντα οργανισμό του διαμερίσματος. Ότι την ύπαρξη του πραγματικού ελαττώματος ήταν αντικειμενικά αδύνατον να γνωρίζουν, διότι για να το διαπιστώσουν θα έπρεπε να προβούν σε καθαιρέσεις επιχρισμάτων της οροφής και αποκάλυψη της πλάκας. Ότι η συμπεριφορά της εναγομένης, ήτοι η εν γνώσει της παράδοση σ΄ αυτούς (ενάγοντες) του διαμερίσματος με το παραπάνω ελάττωμα συνιστά και αδικοπραξία, διότι η κατασκευή υπ΄ ευθύνη της του διαμερίσματος και η legeartis κατασκευή του φέροντος οργανισμού αποτελούσαν υποχρέωση της εναγομένης πωλήτριας που θεμελιώνεται όχι μόνο στη σύμβαση της πώλησης, αλλά υφίσταται έναντι παντός που έρχεται σε επαφή με το διαμέρισμα και έτσι η κατασκευή και παράδοση ελαττωματικού διαμερίσματος δημιουργούντος κίνδυνο ζημίας αποτελεί ήδη παράνομη συμπεριφορά. Ότι η εναγομένη ευθυνόμενη κατά τις περί αδικοπραξιών διατάξεις πρέπει να καταβάλει χρηματική ικανοποίηση σε καθένα από αυτούς για την ηθική βλάβη που υπέστησαν λόγω των φθορών που προκλήθηκαν στην οικία τους και της αναστατώσεως που δημιουργήθηκε κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην οικογενειακή τους ζωή. Ότι το διαμέρισμα παρά την επιμελημένη από αυτούς αποκατάσταση του ελαττώματος έχει υποστεί μείωση της εμπορικής του αξίας, διότι ρηγματώσεις και κακοτεχνίες υπάρχουν πιθανότατα και σε άλλα τμήματα της οικίας, ενώ απαιτείται και νέα στατική μελέτη, με συνέπεια ένα τέτοιο πρόβλημα δομοστατικού χαρακτήρα να καταστήσει υποψιασμένο έναν ενδεχόμενο μελλοντικό αγοραστή σχετικά με την κατάσταση και τον τρόπο κατασκευής του διαμερίσματος. Με βάση το ως άνω ιστορικό ζήτησαν, κατόπιν πρωτοδίκως νομότυπης παραίτησης από το κονδύλιο των 3.717,06 ευρώ που αφορά περαιτέρω ζημίες, να υποχρεωθεί η εναγομένη να τους καταβάλλει, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή,: α) το ποσό των 3.690 ευρώ και 2.306,25 ευρώ που κατέβαλαν για επισκευή και εργασίες αποκατάστασης αντίστοιχα, β) το ποσό των 7.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, σε καθένα από αυτούς, κατόπιν πρωτοδίκως παραδεκτού περιορισμού του αγωγικού κονδυλίου που αφορά στο ύψος της χρηματικής ικανοποίησης συνεπεία της αδικοπρακτικής ευθύνης της εναγομένης, κατά τα ως άνω οριζόμενα και γ) το ποσό των 30.000 ευρώ, ως αποζημίωση λόγω μείωσης της εμπορικής αξίας του διαμερίσματός τους, κατόπιν επίσης πρωτοδίκως παραδεκτού περιορισμού ως προς το ύψος του ως άνω αγωγικού κονδυλίου, και συνολικά να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει σε καθένα από αυτούς (ενάγοντες) το ποσό των 24.998,13 ευρώ με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση. Τέλος, ζήτησαν να απαγγελθεί σε βάρος της εναγομένης προσωπική κράτηση διάρκειας 6 μηνών ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης που θα εκδοθεί και να καταδικασθεί η εναγομένη στη δικαστική τους δαπάνη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ΄ αρ. 4068/2014 μη οριστική απόφασή του, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, αφού συνεκδίκασε την ένδικη αγωγή με την από 6-9-2012 (αρ. καταθ. ……/2012) προσεπίκληση της εναγομένης με την ενωμένη σ΄ αυτήν παρεμπίπτουσα αγωγή κατά τρίτου προσώπου, μη διαδίκου στην παρούσα δίκη, απέρριψε την ως άνω προσεπίκληση και την ενωμένη σε αυτήν παρεμπίπτουσα αγωγή, έκρινε την ένδικη αγωγή νόμιμη, πλην του αγωγικού κονδυλίου που αφορά στη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης και του αιτήματος περί απαγγελίας προσωπικής κρατήσεως ως μέσον αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης και ως προς αυτή (ένδικη αγωγή) ανέβαλε την έκδοση οριστικής αποφάσεως, διέταξε την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο, προκειμένου να προσκομισθεί η σχετική έκθεση πραγματογνωμοσύνης, τη διενέργεια της οποίας διέταξε και διόρισε πραγματογνώμονα κατά τα ειδικότερα σ΄ αυτήν (απόφαση) αναφερόμενα. Μετά τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, με κλήση των εναγόντων, νομίμως επαναφέρθηκε η ως άνω αγωγή προς περαιτέρω συζήτηση. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ΄ αρ. 4186/2017 οριστική απόφασή του, που εκδόθηκε, όπως προαναφέρθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, δέχθηκε εν μέρει αυτή (αγωγή) και υποχρέωσε την εναγομένη να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων το ποσό των 2.998,12 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από 5-11-2011 και επέβαλε σε βάρος της εναγομένης μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων, τα οποία όρισε στο συνολικό ποσό των 600 ευρώ. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται με την κρινόμενη από 4-1-2018 (αρ. καταθ. ……/2018) έφεση με την οποία θεωρείται ότι συμπροσβάλλεται και η υπ΄ αρ. 4068/2014 εν μέρει μη οριστική απόφαση, παρ΄ ότι η έφεση δεν απευθύνεται ρητά εναντίον της (άρθρο 513 παρ. 2 του ΚΠολΔ), η εν μέρει ηττηθείσα εναγομένη και με τους διαλαμβανόμενους σ΄ αυτή λόγους, οι οποίοι κατά τη συνολική τους εκτίμηση ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί να γίνει δεκτή η έφεσή της, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη [υπ΄ αρ. 4186/2017 απόφαση(και η αναγκαίως συμπροσβαλλόμενη εν μέρει μη οριστική απόφαση)] και να απορριφθεί η ένδικη αγωγή των εφεσίβλητων.
Από τις διατάξεις των άρθρων 513, 522, 534, 540 και 543του ΑΚ, όπως ισχύουν μετά την τροποποίηση του δικαίου της πώλησης δυνάμει του Ν. 3043/2002, προκύπτει, ότι σε περίπτωση που κατά το χρόνο μετάθεσης του κινδύνου στον αγοραστή υφίσταται πραγματικό ελάττωμα ή έλλειψη συνομολογημένης ιδιότητας του πωληθέντος αντικειμένου, ο αγοραστής δικαιούται να απαιτήσει διόρθωση ή αντικατάσταση του πράγματος με άλλο, εκτός αν η ενέργεια είναι αδύνατη ή προκαλεί δυσανάλογες δαπάνες, να μειώσει το τίμημα ή να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση, εκτός και αν πρόκειται για επουσιώδες ελάττωμα. Σε περίπτωση, εξάλλου, που υφίσταται έλλειψη συνομολογημένης ιδιότητας ή η τυχόν ελαττωματικότητα του πράγματος οφείλεται σε πταίσμα του πωλητή, ο αγοραστής μπορεί να απαιτήσει αποζημίωση για μη εκτέλεση της σύμβασης ή, σωρευτικά, με τα ανωτέρω δικαιώματα να απαιτήσει αποζημίωση για τη ζημία, που δεν καλύπτεται από την άσκησή τους. Δηλαδή, η ευθύνη προς αποζημίωση ορίζεται βασικά αντικειμενική, αν πρόκειται για έλλειψη συνομολογημένων ιδιοτήτων, πταισματική όμως αν πρόκειται για πραγματικό ελάττωμα. Το πταίσμα μπορεί να υπάρχει, αν κατά το χρόνο μετάθεσης του κινδύνου στον αγοραστή, υπάρχει πραγματικό ελάττωμα που οφείλεται σε υπαιτιότητα του πωλητή ή το οποίο ο πωλητής γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει (δηλαδή αρκεί και άγνοια από ελαφριά αμέλεια) είτε κατά τη σύναψη της σύμβασης είτε (σε περίπτωση πώλησης πράγματος κατά γένος ορισμένου) κατά το χρόνο μετάθεσης του κινδύνου. Η ως άνω ευθύνη, όπως διαγράφεται στο άρθρο 543του ΑΚ, είναι συμβατική. Εξάλλου, πραγματικό ελάττωμα συνιστά η ατέλεια του πράγματος, που αφορά στην ιδιοσυστασία ή την κατάστασή του κατά τον κρίσιμο χρόνο της μετάθεσης του κινδύνου στον αγοραστή και η οποία έχει αρνητική επίδραση στην αξία ή τη χρησιμότητα αυτού. Ως ιδιότητα δε του πράγματος θεωρείται όχι μόνο κάποιο συγκεκριμένο φυσικό γνώρισμα ή πλεονέκτημα αυτού, αλλά και οποιαδήποτε σχέση, η οποία, από το είδος και τη διάρκειά της, επιδρά κατά την αντίληψη των συναλλαγών στην αξία ή τη χρησιμότητα του πράγματος. Επίσης, ως συνομολογημένη νοείται μία ιδιότητα, όταν υπάρχει ρητή ή σιωπηρή συμφωνία των μερών ότι το πράγμα έχει τη συγκεκριμένη ιδιότητα, στην ύπαρξη της οποίας αποδίδεται ιδιαίτερη σημασία από τον αγοραστή και την οποία ο πωλητής εγγυάται αναλαμβάνοντας και την ευθύνη για την ενδεχόμενη έλλειψή της (ΑΠ 267/2015, ΑΠ 575/2013).Τέλος, σε περίπτωση που το πραγματικό ελάττωμα ανακύψει μετά τη μετάθεση του κινδύνου στον αγοραστή, δεν γεννάται κατ΄ αρχήν σχετική ευθύνη του πωλητή, εκτός εάν κατά τον κρίσιμο χρόνο της μετάθεσης του κινδύνου ήταν ήδη υπαρκτές, χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί, οι παράγουσες την ελαττωματικότητα αναγκαίες προϋποθέσεις, οι οποίες ακολούθως και σε σύντομο χρονικό διάστημα, κατ΄ αιτιώδη δυναμικότητα, εξελίχθηκαν και επέφεραν την ολοκλήρωση και ανάδειξη του ελαττώματος (ΟλΑΠ 29/1990, ΑΠ 1497/2018, ΑΠ 1544/2008, ΑΠ 356/2007, ΑΠ 1749/1995, ΑΠ 270/1989). Στην προκειμένη περίπτωση με αυτό το περιεχόμενο η ένδικη αγωγή ως προς το αίτημα περί αποζημιώσεως, το οποίο οι εναγόμενοι σωρευτικά υποβάλλουν με άλλα δικαιώματά τους που δεν αφορούν εν προκειμένω, είναι νόμιμη, όπως κρίθηκε και πρωτοδίκως, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη της παρούσας.
Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, και περιέχονται (οι καταθέσεις) στα υπ΄ αρ. 4068/2014 πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του ίδιου (πρωτοβάθμιου) Δικαστηρίου, από την από 15-5-2015 (αρ. καταθ. …/18-5-2015), έκθεση πραγματογνωμοσύνης του Πολιτικού Μηχανικού ……….., που διορίσθηκε πραγματογνώμονας με την ως άνω υπ΄ αρ. 4068/2014 απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και η οποία [έκθεση πραγματογνωμοσύνης εκτιμάται ελεύθερα (άρθρο 387 του ΚΠολΔ)], καθώς και από όλα τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι [ανάμεσα στα οποία έγγραφα των οποίων για πρώτη φορά στον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας γίνεται επίκληση και προσαγωγή όχι από πρόθεση στρεψοδικίας ή βαριά αμέλεια (άρθρο 529 του ΚΠολΔ)], και τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε για άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων και οι επικαλούμενες και προσκομιζόμενες μη αμφισβητούμενης γνησιότητας φωτογραφίες (άρθρα 444, 448 και 457 του ΚΠολΔ, πρβλ. ΑΠ 1707/2009, ΑΠ 230/2008, ΑΠ 239/2004)], καθώς και α) η από 12-5-2015 τεχνική έκθεση του ειδικού πραγματογνώμονα Η/Μ Ερευνητή – Εκτιμητή … …, που διορίστηκε ως τεχνικός σύμβουλος της εναγομένης, ήδη εκκαλούσας, που εκτιμάται ελεύθερα ως γνωμοδότηση προσώπου με ειδικές γνώσεις κατ΄ άρθρο 390 του ΚΠολΔ, β) οι επικαλούμενες και προσκομιζόμενες από την εκκαλούσα υπ΄ αρ. …../5-6-2014, …./5-6-2014 και …./6-6-2014 ένορκες βεβαιώσεις των ………… που, με επιμέλεια αυτής (εκκαλούσας – εναγομένης), οι δύο πρώτες λήφθηκαν την 5-6-2014 ενώπιον της Συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης . …. και η τρίτη την 6-6-2014 ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών …….., μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση των εναγόντων, ήδη εφεσίβλητων (βλ. τις υπ΄ αρ. …΄/30-5-2014 και ..΄/30-5-2014, αντίστοιχα, εκθέσεις επιδόσεως της Δικαστικής Επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών . .. σε συνδυασμό με την από 28-5-2014 εξώδικη δήλωση-πρόσκληση-γνωστοποίηση εξέτασης μαρτύρων του πληρεξούσιου Δικηγόρου της) και γ) η επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από τους εφεσιβλήτους υπ΄ αρ. …../10-6-2014 ένορκη βεβαίωση της ………. που, με επιμέλεια αυτών (εφεσίβλητων – εναγόντων), λήφθηκε την 10-6-2014 ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών ……., μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση της εναγομένης, ήδη εκκαλούσας (βλ. την υπ΄ αρ. …΄/26-5-2014 έκθεση επιδόσεως του Δικαστικού Επιμελητή στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ………. σε συνδυασμό με την από 23-5-2014 εξώδικη κλήση – γνωστοποίηση εξέτασης μαρτύρων της πληρεξούσιας Δικηγόρου τους), χωρίς όμως η ρητή αναφορά ορισμένων εκ των ανωτέρω εγγράφων να προσδίδει σ΄ αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για το καθένα μνεία, που είναι όμως ισοδύναμα, και ως προεκτέθηκε, όλα ανεξαιρέτως συνεκτιμώνται προς σχηματισμό της δικανικής κρίσεως σχετικά με τους πραγματικούς ισχυρισμούς των διαδίκων που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης (ΑΠ 354/2006, ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004.723), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ΄ αρ. …./15-4-2008 συμβολαίου του Συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., νομίμως μεταγεγραμμένου στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Ηλιούπολης, στον τόμο .., με αριθμό …, σε συνδυασμό με την υπ΄ αρ. …./17-6-2008 πράξη εξόφλησης τιμήματος αγοράς ακινήτου του ίδιου ως άνω Συμβολαιογράφου, η εναγομένη πώλησε, παρέδωσε και μεταβίβασε κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή και δη κατά ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου σε έκαστο αυτών, μια αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία του πρώτου ορόφου πάνω από το υπερυψωμένο ισόγειο, επιφάνειας 80 τ.μ., οικοδομής, αποτελούμενης από πυλωτή, υπερυψωμένο ισόγειο, πρώτο και δεύτερο όροφο, κτισμένης σε οικόπεδο, που βρίσκεται στη θέση «…» Ηλιούπολης Αττικής, επί της οδού ………… Η οριζόντια αυτή ιδιοκτησία είχε περιέλθει στην εναγομένη δυνάμει του υπ΄ αρ. …/9-10-1987 συμβολαίου του Συμβολαιογράφου Αθηνών …………, νομίμως μεταγεγραμμένου στα ίδια ως άνω βιβλία μεταγραφών, από γονική παροχή από τον πατέρα της, …………. Ο τελευταίος είχε ανεγείρει αρχικά επί του ως άνω οικοπέδου, με δική του επιμέλεια και δαπάνες, οικοδομή αποτελούμενη από πυλωτή και υπερυψωμένο ισόγειο και στη συνέχεια, περί τα έτη 1995-1996 το φέροντα οργανισμό των οριζοντίων ιδιοκτησιών – διαμερισμάτων του πρώτου και δευτέρου ορόφου, ενώ παράλληλα υπήγαγε νομίμως την οικοδομή στο σύστημα και τις διατάξεις του Ν. 3741/1929. Ακολούθως, η εναγομένη προέβη με δική της επιμέλεια και δαπάνες στην πλήρη αποπεράτωση της οριζόντιας ιδιοκτησίας (μοναδικού διαμερίσματος) του πρώτου ορόφου πάνω από το ισόγειο, η οποία ανεγέρθηκε δυνάμει της υπ΄ αρ. …./19-5-1988 οικοδομικής άδειας του Γραφείου Πολεοδομίας Αθηνών της Νομαρχίας Αθηνών, όπως αυτή ισχύει μετά την υπ΄ αρ. …/23-10-1998 αναθεώρησή της. Ειδικότερα, το έτος 2001 αποφάσισε την αποπεράτωση του εν λόγω διαμερίσματος αναθέτοντας το έργο αυτό στην Αρχιτέκτονα Μηχανικό ………., η οποία το ολοκλήρωσε περί τα τέλη του 2002, ενώ παράλληλα αποπεράτωσε και τους κοινόχρηστους χώρους της οικοδομής και την εξωτερική τοιχοποιία και επιχρίσματα του διαμερίσματος του δευτέρου ορόφου. Στη συνέχεια, από τον Απρίλιο του 2003 έως το Νοέμβριο του 2007 η εναγομένη μίσθωσε το διαμέρισμα του πρώτου ορόφου και το έτος 2008 το πώλησε (κατά τα προαναφερόμενα) στους ενάγοντες, δηλώνοντας στο σχετικό αγοραπωλητήριο συμβόλαιο, μεταξύ άλλων, ότι υπόσχεται και εγγυάται ότι η πωλούμενη οριζόντια ιδιοκτησία είναι απαλλαγμένη και από κάθε νομικό και πραγματικό ελάττωμα. Στις 12-10-2010 και ενώ οι ενάγοντες με το τέκνο τους διέμεναν στο διαμέρισμα αυτό, το οποίο αποτελούσε την κύρια κατοικία τους, αποκολλήθηκαν και έπεσαν από το ταβάνι (οροφή) του χώρου της τραπεζαρίας κομμάτια από σοβά, εμβαδού περίπου 2 τ.μ.. Οι ενάγοντες άμεσα ειδοποίησαν την εναγομένη, ενώ την επομένη ημέρα του συμβάντος κάλεσαν τον Πολιτικό Μηχανικό ………… προκειμένου να πραγματοποιήσει αυτοψία για την αιτία που το προκάλεσε και για να τους κατευθύνει για τα μέτρα που έπρεπε να λάβουν. Ο τελευταίος διαπίστωσε ότι με την αποκόλληση του σοβά αποκαλύφθηκαν οι ράβδοι του διαμήκους οπλισμού της υπερκείμενης πλάκας σκυροδέματος, οι οποίοι ήταν οξειδωμένοι σε μεγάλο βαθμό, και ότι η επικάλυψη του οπλισμού της πλάκας ήταν περίπου 1-2 χιλιοστά, ενώ θα έπρεπε να είναι, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς, 25 χιλιοστά. Βάσει των ανωτέρω κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αποκόλληση και η πτώση του σοβά οφειλόταν στη διόγκωση του διαμήκους οπλισμού της πλάκας, η οποία κατά κύριο λόγο προκλήθηκε από τη διαπιστούμενη ελάχιστη επικάλυψη της πλάκας, καθώς αυτή δεν ήταν δυνατό να προστατεύσει τον οπλισμό από τις περιβαλλοντικές συνθήκες (υγρασία) και κυρίως από την επαφή με βλαπτικά για τον χάλυβα υλικά, όπως ο ασβέστης που υπάρχει στο κονίαμα του σοβά, με συνέπεια τη σημαντική οξείδωση του οπλισμού, την αποσάθρωση της υποκείμενης ελάχιστης επικάλυψης σκυροδέματος και στη συνέχεια την απώλεια της συνάφειας στη διεπιφάνεια οπλισμένου σκυροδέματος – σοβά με αποτέλεσμα την πτώση του σοβά. Επίσης, σύμφωνα με την από 27-10-2010 τεχνική έκθεση του ………., ετέρου Πολιτικού Μηχανικού στον οποίο οι ενάγοντες απευθύνθηκαν, κατά τη διάρκεια αυτοψίας στην οποία προέβη στις 23-10-2010, διαπιστώθηκε ότι: α) στο ταβάνι της τραπεζαρίας [αμφιέρει στη πλάκα οροφής (Π3) Α΄ ορόφου] και σε έκταση περίπου 2,60 μ. Χ 1,80 μ., ο κύριος οπλισμός της πλάκας (διατομής Φ 8) ήταν εμφανής και η επικάλυψη του σκυροδέματος ήταν σχεδόν μηδενική, το υφιστάμενο επίχρισμα (σοβάς) πάχους περίπου 1 εκ. είχε αφαιρεθεί από τον ιδιοκτήτη, ενώ τμήμα αυτού είχε καταπέσει στο πρόσφατο παρελθόν, ο κύριος οπλισμός της πλάκας είχε υποστεί εκτεταμένη διάβρωση, η οποία είχε προκαλέσει τοπικές αποφλοιώσεις του χάλυβα, με αποτέλεσμα την απολέπιση και τη σημαντική εξασθένιση της διατομής του, ενώ στην ίδια κατάσταση βρισκόταν και ο δευτερεύων οπλισμός (διανομές), επίσης κατά τόπους είχαν αποκολληθεί επιφανειακά τμήματα σκυροδέματος πάχους περίπου 1 εκ. από την κάτω παρειά της πλάκας, στην πλακοδοκό στήριξης Δ3 της πλάκας εμφανίζονταν τουλάχιστον τρεις εγκάρσιες στον άξονα της δοκού τριχοειδείς ρωγμές, σε όλο το ύψος της δοκού και σε αποστάσεις από 30 εκ. – 50 εκ. μεταξύ τους, παράλληλα με τον οπλισμό διάτρησης (τσέρκια), και β) στο ταβάνι του καθιστικού (σε συνέχεια της όμορης πλάκας Π3), εμφανίζονταν δύο τοπικές αποκολλήσεις του επιχρίσματος (σοβά), ενώ η όλη του επιφάνεια παρουσίαζε κυματοειδή μορφή ακολουθώντας τη διάταξη του κύριου οπλισμού της πλάκας και τέλος, το επίχρισμα ακουγόταν «κούφιο», δείγμα απώλειας της πρόσφυσής του με την κάτω παρειά της πλάκας. Σε συνέχεια της από 23-10-2010 αυτοψίας του ο ανωτέρω Πολιτικός Μηχανικός, με την από Δεκεμβρίου 2010 τεχνική έκθεση του ανέφερε ότι διενεργήθηκαν από την εταιρεία «………….» διερευνητικές τομές τοπικού χαρακτήρα και μικρής έκτασης, με απομάκρυνση υγιών επιχρισμάτων, σε ενδιάμεση δοκό και σε παρακείμενη κολώνα στο χώρο της κουζίνας, οι οποίες έδειξαν εκτεταμένη διάβρωση στον κύριο οπλισμό της πλάκας (ταβάνι) της τραπεζαρίας του σαλονιού και της κουζίνας, ελαφριά οξείδωση δύο συνδετήρων στην ενδιάμεση δοκό Δ3 και μηδενική οξείδωση στον κύριο οπλισμό του κάτω πέλματος (στα σημεία επαφής συνδετήρα – ράβδου) και σε δύο γωνιακές ράβδους στην κολώνα. Οι ίδιες διαπιστώσεις με την ως άνω από 27-10-2010 έκθεση του Πολιτικού Μηχανικού …. .. αναγράφονται και στην έκθεση αυτοψίας του Πολιτικού Μηχανικού …., η οποία (αυτοψία) πραγματοποιήθηκε στις 3-11-2010. Ο παραπάνω Μηχανικός αναφέρει επιπρόσθετα, μεταξύ άλλων, ότι στις 16-11-2010, οπότε προχώρησαν σε καθαιρέσεις επιχρισμάτων στην Π1, Π2, Π3 και Δ3, διαπιστώθηκε πολύ μεγάλης έκτασης διαβρώσεις του κυρίως οπλισμού λόγω της σχεδόν μηδενικής επικάλυψης και κάλυψη οπλισμού (μίνιο) σε πολλά σημεία – περιοχές. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διενεργηθείσα από 15-5-2015 πραγματογνωμοσύνη του Πολιτικού Μηχανικού ………, ο οποίος διορίσθηκε με την υπ΄ αρ. 4068/2014 μη οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, και στηρίχθηκε στα στοιχεία της δικογραφίας (φωτογραφίες και τεχνικές εκθέσεις), καθώς κατά την αυτοψία, που έλαβε χώρα στις 24-4-2015, η αναφερόμενη βλάβη είχε πλήρως αποκατασταθεί και η οροφή του ενιαίου χώρου του καθιστικού, της τραπεζαρίας και της κουζίνας είχε επενδυθεί με γυψοσανίδα σε επαφή με την πλάκα οροφής, διαπιστώθηκαν, μεταξύ άλλων, ότι στο σημείο της πτώσης του επιχρίσματος, όπως προκύπτει από τη φωτογραφία που λήφθηκε αμέσως μετά το συμβάν [(κατά την πραγματογνωμοσύνη) σχετικό 25 των εναγόντων], διακρινόταν αποφλοίωση και αποκάλυψη των οπλισμών, ενώ δεν διακρίνονταν ίχνη από αποθέσεις αλάτων (ίχνη λευκών κηλίδων) ή δημιουργίας μικροσταλακτιτών, γεγονός που καταδεικνύει ότι δεν είχε συντελεσθεί συγκέντρωση νερού στην επάνω επιφάνεια της πλάκας και διείσδυση αυτού μέσα στο σκυρόδεμα, ώστε να βγει από την κάτω επιφάνεια της πλάκας, ενώ, όπως προκύπτει από τις φωτογραφίες των διαδίκων [(επίσης κατά την πραγματογνωμοσύνη) σχετικά 28 εναγόντων και 15 εναγομένης] διακρινόταν η επάλειψη με μίνιο τμήματος του οπλισμού της μεσαίας δοκού της επίδικης πλάκας οροφής. Καταλήγει δε ο πραγματογνώμονας βάσει της μελέτης των προαναφερόμενων στοιχείων της δικογραφίας, σε συνδυασμό με τις ειδικές γνώσεις της επιστήμης του, ότι η πτώση του επιχρίσματος (σοβά) οφειλόταν στην οξείδωση του σιδηρού οπλισμού της πλάκας οροφής που είχε ως συνέπεια την εκτίναξη της επικάλυψης από σκυρόδεμα και την αποκόλληση και πτώση της μαζί με το επίχρισμα, ότι η κακοτεχνία που υπήρχε στην κατασκευή του φέροντος οργανισμού συνίστατο στη μη εξασφάλιση, του ενδεδειγμένου από τους κανονισμούς, πάχους επικάλυψης με σκυρόδεμα του σιδηρού οπλισμού, με συνέπεια αυτός με την επίδραση του περιβάλλοντος στην πάροδο του χρόνου να οξειδωθεί και να εμφανίσει την επίδικη βλάβη, ενώ τα ευρήματα δεν συνηγορούν στην ύπαρξη υγρασίας πέραν της συνήθους ατμοσφαιρικής. Επομένως, με βάση τα ανωτέρω αναφερόμενα αποδεικνύεται ότι η εν λόγω οριζόντια ιδιοκτησία είχε το πραγματικό ελάττωμα, που αναλυτικά περιγράφεται παραπάνω(η οποία από μη ειδικό θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι οφείλεται σε υγρασία), οφειλόμενο σε κατασκευαστική κακοτεχνία και όχι σε υγρασία, όπως αβασίμως ισχυρίζεται η εναγομένη. Ειδικότερα, η τελευταία ισχυρίζεται ότι στο συγκεκριμένο χώρο, που έγινε η αποκόλληση του σοβά, υπήρχε πρόβλημα υγρασίας, η οποία, κατά την προσκομιζόμενη από την ίδια από 12-5-2015 τεχνική έκθεση του ………….. (από την οποία προκύπτει ότι ο ως άνω τεχνικός σύμβουλος την 24-4-2015 διενήργησε αυτοψία στο διαμέρισμα), προκλήθηκε από διαρροή του υδραυλικού συστήματος του διαμερίσματος ή της θέρμανσης του σώματος καλοριφέρ του διαμερίσματος του επόμενου ορόφου, το οποίο είναι τοποθετημένο, στο ακριβώς επάνω τμήμα της οροφής του ορόφου που βρίσκεται το επίδικο διαμέρισμα. Ωστόσο, ο μάρτυρας της εναγομένης, ………….., ιδιοκτήτης του διαμερίσματος του δευτέρου ορόφου, το οποίο αποπεράτωσε το 2006 αμέσως μετά την αγορά του, κατά την ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου εξέτασή του, ρητά κατέθεσε ότι ο ίδιος δεν είχε πρόβλημα υγρασίας, ούτε διήλθε από το διαμέρισμά του υγρασία στο κάτωθι διαμέρισμα του πρώτου ορόφου. Εξάλλου, το διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου ναι μεν αποπερατώθηκε το έτος 2006, πλην όμως, ήδη από το έτος 2002 είχε ολοκληρωθεί η τοιχοποιία και τα εξωτερικά επιχρίσματα αυτού, όπως προαναφέρθηκε, με συνέπεια, από το χρόνο αυτό και εντεύθεν να μην είναι έκθετη η πλάκα μεταξύ πρώτου και δεύτερου ορόφου στις καιρικές συνθήκες σε τέτοιο βαθμό που να δημιουργεί πρόβλημα υγρασίας, ώστε να δημιουργηθεί το επίδικο ελάττωμα. Το Δικαστήριο δεν άγεται σε διαφορετική κρίση από το γεγονός ότι δεν αποδεικνύεται ότι έλαβε χώρα καταγγελία ως προς την ως άνω κακοτεχνία στην αρμόδια τεχνική υπηρεσία κατά το Π.Δ. 13/22-4-1929. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι το εν λόγω πραγματικό ελάττωμα εμφανίσθηκε μετά τη μετάθεση του κινδύνου στους αγοραστές – ενάγοντες- εφεσίβλητους, ήτοι μετά τη σύναψη και μεταγραφή του αγοραπωλητηρίου συμβολαίου και την παράδοση του διαμερίσματος, χωρίς να έχει γίνει αντιληπτό σε αυτούς κατά το χρόνο αυτό, αφού ήταν σε τέτοιο σημείο που δεν θα μπορούσε να διαπιστωθεί με μακροσκοπική εξέταση ακόμη και από ειδικούς, οι προϋποθέσεις όμως πρόκλησής του ήταν ήδη υπαρκτές κατά τον κρίσιμο χρόνο της μετάθεσης του κινδύνου, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στη νομική σκέψη της παρούσας. Η πωλήτρια – εναγομένη – εκκαλούσα, άλλωστε, όφειλε να γνωρίζει ότι από την πλημμελή κατασκευή του φέροντος οργανισμού του οροφοδιαμερίσματος για τον παραπάνω λόγο θα αναδυόταν, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, το ως άνω ελάττωμα, καθώς η ίδια αφενός γνώριζε ότι είχε παρέλθει μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ της κατασκευής του φέροντος οργανισμού από τον δικαιοπάροχο πατέρα της και της αποπεράτωσής του, με ότι αυτό συνεπάγεται ως προς την έκθεση του οπλισμένου σκυροδέματος στις καιρικές συνθήκες επί σειρά ετών, αφετέρου είχε την επίβλεψη και ευθύνη των οικοδομικών εργασιών, την εκτέλεση των οποίων είχε αναθέσει στην Αρχιτέκτονα Μηχανικό …………., επισημαίνοντάς της μάλιστα, να εξετάσει πρωτίστως τι δυνατότητες αποκατάστασης υπήρχαν τυχόν βλαβών προτού αναλάβει. Η ως άνω Μηχανικός δε, είχε διαπιστώσει την ύπαρξη απογυμνωμένου οπλισμού της πλάκας του ενιαίου χώρου κουζίνας – τραπεζαρίας – καθιστικού, αφού είχε καλύψει με μίνιο τμήμα αυτού, όπως προεκτέθηκε, ενέργεια, για την οποία, πέραν του ότι δεν ήταν η ενδεδειγμένη, καθώς υπάρχουν άλλα εξειδικευμένα υλικά για την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων, τα οποία αναφέρει και ο πραγματογνώμονας ………… στην προαναφερόμενη πραγματογνωμοσύνη του, είχε ενημερώσει προφανώς την εναγομένη, καθώς αμειβόταν αντίστοιχα για τις εργασίες που παρείχε. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι για την αποκατάσταση του παραπάνω ελαττώματος έλαβαν χώρα, οι κατωτέρω αναφερόμενες εργασίες και δαπανήθηκαν, βάσει παραστατικών που προσκομίζονται, για την αγορά υλικών και την πληρωμή των εργατών, τα ακόλουθα εύλογα ποσά: Α. Για τις τοπικές επισκευές φερόντων στοιχείων οπλισμένου σκυροδέματος από διαβρώσεις με υλικά SIKA: 1. για αποξηλώσεις των επιχρισμάτων της επιφάνειας σκυροδέματος στην περιοχή των βλαβών των πλακών το ποσό των 400 ευρώ, 2. για πικουνιαρίσματα και αφαίρεση των σαθρών τμημάτων του σκυροδέματος στις θέσεις των διαβρώσεων το ποσό των 600 ευρώ, 3. για τρίψιμο των οξειδωμένων ράβδων σιδηροπλισμού με μηχανικό τρόπο το ποσό των 700 ευρώ, 4. για την επάλειψη των επιφανειών του σκυροδέματος – σιδηροπλισμού με κατάλληλο ρητινούχο υγρό συγκολλητικό αντιδιαβρωτικής προστασίας και πρόσφυσης το ποσό των 550 ευρώ και 5. για επίστρωση με ταχύπηκτο ισχυρό ινοπλισμένο τσιμεντοκονίαμα το ποσό των 750 ευρώ και συνολικά για την αιτία αυτή το ποσό των 3.000 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. 23%, ήτοι το συνολικό ποσό των 3.690 ευρώ (βλ. το υπ΄ αρ. ……/7-12-2010 τιμολόγιο της ανώνυμης τεχνικής εταιρείας «………….»), και Β. Για εργασίες αποκατάστασης δημιουργηθέντων οικοδομικών μερεμετιών της οροφής: 1. για γυψοσανίδα τύπου Knauf το ποσό των 490 ευρώ, 2. για υλικά σπατουλαρίσματος το ποσό των 50 ευρώ, 3. για υλικά βαφής το ποσό των 100 ευρώ, 4. για τοποθέτηση γυψοσανίδας ταβανιού εμβαδού 49 τ.μ. το ποσό των 800 ευρώ, 5. για σπατουλάρισμα ταβανιού 49 τ.μ. το ποσό των 100 ευρώ και 6. για βαφή ταβανιού 49 τ.μ. το ποσό των 335 ευρώ και συνολικά για την αιτία αυτή το ποσό των 1.875 ευρώ πλέον ΦΠΑ 23%, ήτοι το συνολικό ποσό των 2.306,25 ευρώ (βλ. το υπ΄ αρ. …../28-12-2010 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών του ……… σε συνδυασμό με τη συνημμένη σε αυτή αναλυτική κατάσταση του ίδιου). Οι εργασίες αυτές, οι οποίες περιορίσθηκαν στην οροφή του ενιαίου χώρου του διαμερίσματος όπου εντοπίσθηκε το επίδικο πραγματικό ελάττωμα, ήταν οι ενδεδειγμένες (όπως και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν) για την προσήκουσα αποκατάστασή του και δεν αποδεικνύεται ότι κατά την πραγματοποίησή τους, εν μέρει και με τη χρησιμοποίηση κομπρεσέρ χειρός, προκλήθηκαν βαθιές τομές στην πλάκα της οροφής, επιτείνοντας το μέγεθος της ζημίας τους, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού που προβάλλει η εκκαλούσα -εναγομένη. Πρέπει, συνεπώς, το ανωτέρω κονδύλιο, συνολικού ποσού 5.996,25 (= 3.690 + 2.306,25) ευρώ, (το οποίο, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, δεν κρίνεται υπέρογκο), να επιδικασθεί στους ενάγοντες κατά την αναλογία του 1/2 σε έκαστο αυτών, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών της εναγομένης ως κατ΄ ουσίαν αβασίμων. Περαιτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με διάταξη της ως άνω υπ΄ αρ. 4186/2017 αποφάσεώς του που δεν προσβάλλεται με λόγο της ένδικης εφέσεως, δέχθηκε ότι το αγωγικό κονδύλιο για μείωση της εμπορικής αξίας του διαμερίσματος, διότι βλάβες, ρηγματώσεις, περιοχές του φέροντος οργανισμού με κακοτεχνίες, σαθρά – διάκενα και γενικότερα με δομοστατικού ενδιαφέροντος αστοχίες πιθανότατα υπάρχουν και σε άλλα τμήματα της οικίας, έπρεπε να απορριφθεί ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμο. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την προσβαλλόμενη απόφασή του έκρινε όμοια, δέχθηκε εν μέρει την αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, ως και κατ΄ ουσίαν βάσιμη και υποχρέωσε την εναγομένη να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων το ποσό των 2.998,12 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα επίδοσης της αγωγής, ήτοι από 5-11-2011,ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και δεν έσφαλε και επίσης ορθά εκτίμησε τις προσκομισθείσες αποδείξεις, ώστε τα αντίθετα υποστηριζόμενα με τους σχετικούς λόγους της ένδικης εφέσεως πρέπει να απορριφθούν ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμα. Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω, και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος εφέσεως προς έρευνα, (το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της εφέσεως περιορίζεται στις διατάξεις της πρωτόδικης απόφασης που πλήττονται με αυτή), πρέπει η ένδικη έφεση να απορριφθεί στο σύνολό της ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμη. Τέλος, το Δικαστήριο, λόγω της ήττας της εκκαλούσας, πρέπει να διατάξει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου, ποσού 100 ευρώ, που κατατέθηκε για το παραδεκτό της εφέσεως, με το e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΜΕ ΚΩΔΙΚΟ: …………/2018 και την από 5-1-2018 εξόφληση της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ και να καταδικασθεί η εκκαλούσα, επίσης λόγω της ήττας της, στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εφεσίβλητων, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του οικείου αιτήματος των τελευταίων (άρθρα 106, 176, 183 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ΄ ουσίαν την από 4-1-2018 (αρ. καταθ. …./2018) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 4186/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και της αναγκαίως συμπροσβαλλομένης υπ΄ αρ. 4068/2014 εν μέρει μη οριστικής αποφάσεως του ίδιου Δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς),που εκδόθηκαν κατά την τακτική διαδικασία.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου, ποσού εκατό (100) ευρώ, που κατατέθηκε με το e- ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΜΕ ΚΩΔΙΚΟ: ……../2018 και την από 5-1-2018 εξόφληση της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, στο Δημόσιο Ταμείο.
Καταδικάζει την εκκαλούσα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εφεσίβλητων, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των400 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 3 Μαρτίου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
