ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 216/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τη Δικαστή Ελένη Σκριβάνου, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ’αρ. 931/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρα 591, 592 παρ.1,3, 593- 605,610-613 ΚΠολΔ, όπως αυτά ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το Ν.4335/23-7-2015, που καταλαμβάνει τις αγωγές, οι οποίες ασκήθηκαν μετά την 1η-1-2016, σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ.2 του ως άνω νόμου, όπως η ένδικη), έχει ασκηθεί σύμφωνα με τα άρθρα495 επ., 511, 513, 516 παρ.1, 591 παρ.1 ΚΠολΔ και εντός της νόμιμης προθεσμίας των 30 ημερών (άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ), καθώς η επίδοση της εκκαλουμένης έλαβε χώρα στις 22-4-2019 (βλ. σχετική σημείωση, στο σώμα αντιγράφου αυτής, της δικαστικής επιμελήτριας …………) και η ένδικη έφεση κατατέθηκε ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου στις 17-5-2017, όπως προκύπτει από την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης, έκθεση κατάθεσης,ενώ δεν απαιτείται η κατάθεση εκ μέρους του εκκαλούντος των προβλεπόμενων, από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3εδ.α του ΚΠολΔ, παραβόλων, καθώς, σύμφωνα με το εδ.στ της παρ.3 του ίδιου άρθρου, από την υποχρέωση αυτή εξαιρείται η ένδικη διαφορά.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 63 παρ. 1 εδ. α του ΚΠολΔ, όποιος είναι ικανός για οποιαδήποτε δικαιοπραξία μπορεί να παρίσταται στο δικαστήριο με το δικό του όνομα, ενώ στο άρθρο 286 του ίδιου κώδικα, ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι η δίκηδιακόπτεται, αν, εωσότου τελειώσει η συζήτηση, μετά την οποία εκδίδεται η οριστική απόφαση, συμβεί μεταβολή στο πρόσωπο κάποιου από τους διαδίκους, η οποία επηρεάζει την ικανότητα της δικαστικής παράστασής του ή την εξουσία εκπροσώπησης του νόμιμου αντιπροσώπου. Η διακοπή, κατ΄ άρθρο 287 παρ.1 ΚΠολΔ, επέρχεται από τη γνωστοποίηση προς τον αντίδικοτου λόγου της διακοπής με επίδοση δικογράφου, ή με τις προτάσεις ή με προφορική δήλωση στο ακροατήριο (…). Η δε επανάληψη της δίκης που έχει διακοπεί μπορεί να γίνει εκούσια με ρητή ή σιωπηρή δήλωση του διαδίκου υπέρ του οποίου επήλθε η διακοπή (άρθρο 290 ΚΠολΔ). Σύμφωνα, τέλος, με το άρθρο517 εδ. α` του ΚΠολΔ, η έφεση απευθύνεται κατά εκείνων που ήταν διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη ή των καθολικών διαδοχών ή των κληροδόχων τους. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών, σαφώς προκύπτει ότι, η έφεση πρέπει να απευθύνεται προσωπικώς κατά του διαδίκου που νίκησε κατά την πρωτόδικη δίκη και που, κατά τη δίκη αυτή, εκπροσωπήθηκε από το νόμιμο αντιπρόσωπό του, επειδή λόγω της ανηλικότητάς του ήταν ανίκανος να παρίσταται στο δικαστήριο με το δικό του όνομα, εάν ο διάδικος αυτός μετά την τελευταία συζήτηση στον πρώτο βαθμό ή και μετά την έκδοση της οριστικής απόφασης,απέκτησε την εν λόγω ικανότητα με την ενηλικίωσή του (άρθρο 127 ΑΚ), εφόσον με τη μεταγενέστερη αυτήν ενηλικίωση δεν επέρχεται διακοπή δίκης. Ακόμη, κατά του αρχικώς ανηλίκου διαδίκου που ενηλικιώθηκε και πριν την τελευταία συζήτηση στον πρώτο βαθμό, πρέπει επίσης να απευθύνεται η έφεση ατομικά, εφόσον η ενηλικίωσή του γνωστοποιήθηκε στον αντίδικό του και επήλθε επανάληψη (συνέχιση) της δίκης, με βάση τα παραπάνω (ΑΠ 833/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Εφ.Λαρ. 262/2013 ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2014.52,Εφ.Αθ. 2103/1995 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Εφ.Αθ. 6615/1986 ΑΡΧΝ/1988.36, Εφ.Αθ. 3689/1985 Δ/ΝΗ/1985.1169,Εφ.Πειρ. 442/2016 (Μον), ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Σ. Σαμουήλ: Η έφεση, 3η έκδ. παρ. 41 και 232, Β. Βαθρακοκοίλη: Ερμ.ΚΠολΔ, εκδ.1995, υπό το άρθρο 517 παρ.12,47). Εξάλλου, από το άρθρο 532 του ΚΠολΔ, το οποίο ορίζει ότι αν λείπει κάποια από τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της έφεσης, το δικαστήριο την απορρίπτει ως απαράδεκτη και αυτεπαγγέλτως, σαφώς προκύπτει ότι η έφεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη, εάν δεν απευθύνεται προσωπικώς κατά του διαδίκου ο οποίος μετά την τελευταία ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου συζήτηση ή μετά την έκδοση της απόφασης ή και πριν από αυτήν, αν έλαβε γνώση ο αντίδικός του, απέκτησε την ικανότητα να παρίσταται στο δικαστήριο με το δικό του όνομα με την ενηλικίωσή του (ΑΠ 833/2005 ο.π, Εφ.Λαρ. 262/2013 ο.π, Εφ.Αθ. 2103/1995 ο.π, Εφ.Αθ. 6615/1986ο.π, Σ. Σαμουήλ ο.π. παρ. 233 περ. ε, Β. Βαθρακοκοίλη ο.π, υπό το άρθρο 517 παρ.12). Ειδικότερα δε,σε δίκη διατροφής ανηλίκου τέκνου, αν την επιμέλειά του έχει η μητέρα, αυτή έχει την εξουσία να παρίσταται στο Δικαστήριο και να το εκπροσωπεί. Διάδικος,όμως, είναι το ανήλικο τέκνο και όχι η μητέρα του, η οποία απλώς αναπληρώνει την έλλειψη ικανότητας του τέκνου να παρίσταται το ίδιο στο Δικαστήριο με το δικό του όνομα. Κατά συνέπεια, στη δίκη διατροφής ανηλίκου τέκνου, που δεν έχει περατωθεί, μετά την ενηλικίωσή του, οπότε αυτό καθίσταται ικανό για κάθε δικαιοπραξία, επομένως και για να παρίσταται στο Δικαστήριο με το δικό του όνομα και να υπερασπίζεται τα δίκαιά του, παύει αυτοδικαίως η αντιπροσωπευτική εξουσία του νόμιμου αντιπροσώπου του και στο εξής, χωρίς να μεσολαβήσει διακοπή της δίκης κατά τα άρθρα 286 επ. του ΚΠολΔ, συνεχίζεται πλέον η διαδικασία με τη συμμετοχή στη δίκη του τέκνου που ενηλικιώθηκε. Συνεπώς,μετά την ενηλικίωση του τέκνου, με τη συμπλήρωση του 18ου έτους, γίνεται αυτό ικανό για κάθε δικαιοπραξία και μπορεί να παρίσταται στο δικαστήριο με το δικό του όνομα και να ενεργεί με το δικό του όνομα τις διαδικαστικές πράξεις, οπότε, οι διαδικαστικές πράξεις που επιχειρεί ο αντιπρόσωπος μετά την παύση της αντιπροσωπευτικής του εξουσίας είναι απαράδεκτες (Εφ.Πατρ.107/2009 ΑχΝομ 2010.197, Εφ.Αθ. 893/2004 ΕλλΔνη 2006.205, Εφ.Δωδ. 197/2004, Εφ.Αθ. 3702/1998 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 442 /2016 (Μον) ο.π).
Στην προκειμένη περίπτωση, με την από 17-2-2017 και με Ειδικό Αριθμό Κατάθεσης …../2017 αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η ενάγουσα σε αυτήν ……., ατομικά και για λογαριασμό της, κατά το χρόνο της άσκησης της αγωγής, ανήλικης θυγατέρας αυτής και του εναγόμενου, ………., της οποίας ασκούσε την επιμέλεια, ζητούσε: α) να λυθεί ο νόμιμος θρησκευτικός γάμος που τέλεσε με τον εναγόμενο στις 26-1-1999 στο Κερατσίνι Πειραιώς, διότι από λόγο που αφορά στο πρόσωπο του τελευταίου, σύμφωνα με τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή, οι μεταξύ τους σχέσεις έχουν κλονιστεί τόσο ισχυρά, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης να είναι αφόρητη για την ίδια, επικουρικά δε για το λόγο ότι βρίσκονται σε συνεχή διάσταση επί δύο και πλέον έτη, β) να ανατεθεί αποκλειστικά στην ίδια η άσκηση της επιμέλειας της ως άνω θυγατέρας τους …., που γεννήθηκε στις 29-6-2000 και γ) ναυποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλλει, για λογαριασμό τηςεν λόγω θυγατέρας τους, ως αναλογία του στη μηνιαία διατροφή αυτής, το ποσό των 560 ευρώ, εντός των πρώτων τριών ημερών κάθε μήνα και για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής έως την ενηλικίωσή της στις 29-6-2018, με το νόμιμο τόκο, από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης έως την εξόφληση.
Το παραπάνω δικαστήριο (Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς), αρχικά εξέδωσε, επί της αγωγής αυτής, την υπ΄αρ. 2129/2018 μη οριστική απόφασή του με την οποία διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης για να προσκομιστεί, εκ μέρους του εναγόμενου, το εκεί αναφερόμενο ειδικό συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο έγγραφο για την εκπροσώπησή του από το δικηγόρο του, ενώ, κατόπιν, η συζήτηση της αγωγής επαναφέρθηκε με την από 27-6-2018 (Γ.ΑΚ./Ε.Α.Κ …./…../ 27-6-2028) κλήση του εναγόμενου, στο ίδιο ως άνω δικαστήριο και εκδόθηκε η υπ’αρ. 931/2019 οριστική απόφασή του (εκκαλουμένη). Κατά τη συζήτηση, μετά την ως άνω κλήση, της αγωγής, που έλαβε χώρα στις 26-10-2018, η προαναφερθείσα θυγατέρα των διαδίκων ……….. είχε ήδη ενηλικιωθεί και συγκεκριμένα στις 28-6-2018 (βλ. υπ΄αρ.πρωτ. …./τόμος …../2000 ληξιαρχική πράξη γέννησης -σε απόσπασμα- της ληξιάρχου Αμαρουσίου), γεγονός άλλωστε που δεν αμφισβητείται από τους διαδίκους. Όπως προκύπτει δε από τα αναφερόμενα στην ως άνω εκκαλουμένη απόφαση και τα ταυτάριθμα με αυτήν πρακτικά του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, στη δίκη, αφού γνωστοποιήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο αυτών, η ενηλικίωση της ανωτέρω, η οποία βέβαια ήταν ήδη γνωστή στον εναγόμενο – πατέρα της, παραστάθηκαν ως ενάγουσες, συνεχίζοντας τη διαδικασία, αφενός μεν η ……… (μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της ……..), μόνο ατομικά και όχι και για λογαριασμό της ως άνω κόρης της, αφετέρου δε η τελευταία – ήδη ενήλικη,επίσης ατομικά, διά της ίδιαςπληρεξούσιας δικηγόρου, αιτούμενηπλέον για τον εαυτό της την ανωτέρω μηνιαία διατροφή σε χρήμα.
Με την εκκαλουμένη απόφασή του (υπ΄αρ.931/2019), το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, αφού έκρινε την αγωγή (στην οποία παραδεκτά σωρεύτηκαν, κατ΄ άρθρο 610 ΚΠολΔ, αιτήματα που αφορούν γαμική διαφορά και λοιπές οικογενειακές διαφορές), ορισμένη και νόμιμη, απέρριψε, ως άνευ αντικειμένου, το αίτημά της περί ανάθεσης της επιμέλειας της ανωτέρω θυγατέρας των διαδίκων στην ενάγουσα μητέρα της, καθώς αυτή έχει ήδη ενηλικιωθεί, όπως προαναφέρθηκε. Ακολούθως, έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή, κατά τα λοιπά αιτήματά της, και ως ουσιαστικά βάσιμηκαι ειδικότερα απήγγειλε τη λύση του γάμου μεταξύ του εναγόμενου και της ενάγουσας …….., δεχόμενη το επικουρικό σχετικό αγωγικό αίτημα, λόγω συνεχούς μεταξύ τους υπερδιετούς διάστασης, από την οποία τεκμαίρεται αμάχητα ο ισχυρός κλονισμός της έγγαμης σχέσης τους, καθώς επίσης υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στην (έτερη) ενάγουσα και ήδη ενηλικιωθείσα θυγατέρα των διαδίκων, κατά τα ανωτέρω, .. .., ως αναλογία του στη μηνιαία διατροφή της, το ποσό τωντετρακοσίων (400) ευρώ, μέσα στις πρώτες πέντε ημέρες κάθε μήνα και για χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής, έως την ενηλικίωσή της στις 29-6-2018, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης, μέχρι την εξόφληση.
Ήδη ο εκκαλών-εναγόμενος, με την ένδικη έφεσή του, προσβάλλει την ως άνω απόφαση (υπ΄αρ. 931/2019), επικαλούμενος λόγους που ανάγονται στην κακή εκτίμηση των αποδείξεων, μόνο ως προς το κεφάλαιο αυτής (εκκαλουμένης), που αφορά στην επιδίκαση της διατροφής σε χρήμα στην εν λόγω θυγατέρα του, ζητεί δε την εξαφάνιση της, ώστε να απορριφθεί η ως άνω αγωγή, ως προς το σχετικό αίτημά της.
Όπως προκύπτει, όμως, από το ίδιο το δικόγραφο της έφεσης, αυτός στρέφει την τελευταία κατά της ‘…….,κατοίκου Πειραιά, …………, ως ασκούσας την επιμέλεια της ανήλικης (τότε) θυγατέρας της ………’’, ενώ, ενόψει της ενηλικίωσης αυτής, σύμφωνα με τα όσα αναλυτικάαναφέρθηκαν παραπάνω και στη μείζονα σκέψη, θα έπρεπε η έφεση να απευθύνεται προσωπικώς κατ΄αυτής (…………), ως διαδίκου που απέκτησε την ικανότητα να παρίσταται στο δικαστήριο με το δικό του όνομα αποκλειστικά, μετά την ενηλικίωσή του.
Πρέπει, συνεπώς, για τον ως άνω λόγο, να απορριφθεί, κατά τα προεκτεθέντα, μετά από σχετικό αίτημα της εφεσίβλητης, αλλά και αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο, η κρινόμενη έφεση ως απαράδεκτη, ενώ τα δικαστικά έξοδα, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, θα συμψηφιστούν συνολικά μεταξύ των διαδίκων, λόγω της σχέσης τους ως συζύγων, καθώς δεν έχει λυθεί αμετάκλητα ο γάμος τους (άρθρα, 183, 179 εδ.αΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει, κατ΄αντιμωλία των διαδίκων, την έφεση, κατά της υπ΄αρ. 931/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση.
Απορρίπτει την έφεση ως απαράδεκτη.
Συμψηφίζει, μεταξύ των διαδίκων, τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας.
KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση στις 9 Μαρτίου 2020, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ H ΓPAMMATEAΣ
