Παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες , πριν τις επαναληπτικές εκλογές για την επιλογή Δημάρχων και Περιφερειαρχών, όπου δεν είχε επιτευχθεί τούτο από την πρώτη Κυριακή , μία αύξηση της τοξικότητας της αντιπαράθεσης, με προσωπικές επιθέσεις, χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, προσπάθειες ηθικής σπίλωσης, απειλές, ύβρεις και πάσης φύσεως ψυχολογικά μέσα επίθεσης, που αποδεικνύουν την αντιμετώπιση των εκλογών με όρους μίας κτηνώδους αντιπαράθεσης.
Λείπει εν ολίγοις ο ΛΟΓΟΣ, ως συνθετικό των ΕΚ-ΛΟΓΩΝ, τον οποίο όσοι διεκδικούν μία θέση διοίκησης και εξουσίας οφείλουν να θυμούνται, μια και οι εκλογές δεν αποτελούν το προσωπικό τους βραβείο, αλλά έναρξη ενός λειτουργήματος, μίας κοινωνικής υπηρεσίας, ως μέσο Αυτο-Διοίκησης, που υπηρετεί πρώτιστα το ΛΟΓΟ μίας εύρυθμης κοινωνικής συμβίωσης και των προϋποθέσεών της, που είναι η ορθή, δίκαιη και αξιοκρατική διοίκηση της κοινότητας.
Επειδή όμως και η Αυτοδιοίκηση εξέπεσε όπως πολλά άλλα, σε μία καρικατούρα αυτού που όφειλε να είναι, υπηρετώντας κυρίως τα συμφέροντα των όσων την εξουσιάζουν και παραπλεύρως ίσως και τις συλλογικές ανάγκες, γι’ αυτό και η διαδικασία προς την εγκαθίδρυσή της εκπίπτει κι αυτή αναλογικά σε μία μορφής αγώνα χαμηλής επιβίωσης κι όχι αξιακής αναμόρφωσης, μέσα σε μία μεταμορφωμένη σε αρένα κοινωνία, που χάνει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά της, υποχωρώντας μανιωδώς σε ζωώδη ένστικτα, αναλωνόμενη σε μία υποβαθμισμένη κατανάλωση άνευ αξίας αντιπαραθέσεων έτσι συνεχώς κι υποστρέφοντας σε προγενέστερα επίπεδα ανάπτυξης.
Το παρατηρώ δυστυχώς να συμβαίνει ακόμη και σε πρόσωπα, που διαθέτουν θεωρητικά μία παιδεία, που όφειλε να τους αποτρέπει από το να ομογενοποιούνται με το χαμηλό επίπεδο. Γιατί; Μα το τραγούδι των σειρήνων ήταν πάντα δελεαστικό και υπνωτικό και χρειάζονται βαθιά ριζωμένες αξίες και άγρυπνη συνείδηση για να μην σε σαγηνεύσουν και παρασύρουν.
Συνέπεια της υποστροφής του προεκλογικού αγώνα σε μία μηχανική κατανάλωση των απορριμμάτων μίας χαμηλότατου επιπέδου πολιτικής αντιπαράθεσης, άνευ οιουδήποτε νοήματος και χωρίς να προσφέρει καμμία ωφέλεια, είναι ότι προκαλεί αποτέλεσμα αντίθετο προς το επιδιωκόμενο, ήτοι την απέχθεια του νοήμονος κόσμου, που απορρίπτει πλέον κατά τρόπο απόλυτο την παλαιοκομματική αντιπαράθεση, το φανατισμό, τον κιτρινισμό,, τα πολλά και μεγάλα λόγια, τις κενές περιεχομένου υποσχέσεις, τις ύβρεις, τις απειλές και την ανούσια πόλωση με όρους μιας ζωώδους ισχύος.
Κάπως έτσι το αποτέλεσμα των ΕΚ-ΛΟΓΙΚΩΝ αντιπαραθέσεων καταλήγει να ελέγχεται από το μη ΛΟΓΙΚΟ ζύγισμα μεταξύ νοημόνων πολιτικών όντων και μηχανικά κινουμένων καταναλωτών ανούσιων και τοξικών απορριμμάτων.
Εσείς επιλέγετε τί θα φάτε, πώς θα συμβιώσετε και με ποιές συνθήκες και σε ποιά κοινότητα!
Στην νέα αντίληψη περί ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑΣ, όπου καθένας αποτελεί μοναδικό και αναγκαίο κύτταρο της συλλογικότητάς του κι η εν προκειμένω της ΠΟΛΗΣ του, δηλαδή του κέντρου της κοινωνικής του ύπαρξης, τέτοιες ανούσιες αντιπαραθέσεις, λογίζονται και αποτελούν τα εξωτερικά συμπτώματα του αυτοάνοσου νοσήματος, που την έχει ασυνείδητα πλήξει, μια και τα πρέποντα να συνεργαστούν κύτταρα και όργανα του οργανισμού της πόλης, αναλώνονται να ξεσκίζουν τις σάρκες τους σε θλιβερές αντιπαραθέσεις και να υποβαθμίζουν και εξοντώνουν έτσι και το συλλογικό οργανισμό.
Επειδή σιγά σιγά η ανθρωπότητα ωριμάζει με βάση τις γνώσεις και την εμπειρία, που απέκτησε από το παρελθόν, επιλέγει όμως πλέον την ουσία, που της προσδίδει υπεραξία, ανεβάζοντάς την σε υψηλότερο επίπεδο απ’ ό,τι προηγουμένως. Κι η ουσία αυτή που αποτελεί το καύσιμο που είναι ικανό να μας ανεβάζει επίπεδο και όχι να μας οδηγεί σε πισωγύρισμα στη ζωώδη κατάσταση, που έχουμε πολλές φορές βιώσει με ποικίλες θηριωδίες και καταστροφές.
Για το λόγο αυτό αγαπητοί συμπολίτες, μέτοχοι των ΕΚΛΟΓΩΝ είτε ως υποψήφιοι είτε ως εκλογείς, να θυμάστε ότι η ΟΥΣΙΑ κρύβεται στις ΘΕΣΕΙΣ και στον τρόπο που αυτές προωθούνται για το καλό του συνόλου και ποτέ στις αντιθέσεις, που αναλώνουν το δυναμικό σε όσα έχουμε εσφαλμένα συνηθίσει να θεωρούμε ότι μας διαχωρίζον, ζώντας στην εικονική πραγματικότητα της πόλωσης!
Ας ξεφύγουμε από τη νοσηρή αυτή κατάσταση παύοντας να προκαλούμε και διακινούμε την τοξικότητα, επιλέγοντας την αρμονική και θετική συνύπαρξη, εκεί που υπάρχει έδαφος και ρόλος για όλους όσοι διαθέτουν διάθεση να εργαστούν για το καλό της κοινότητάς μας, μεταμορφώνοντάς την στον ΥΓΙΗ και ΕΥΤΥΧΗ Οργανισμό, που μπορεί να υπάρξει!
Κυριάκος Κόκκινος, Δικηγόρος, Πρόεδρος της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ
