ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (3ο ΤΜΗΜΑ)
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ (από οριζόντια ιδιοκτησία) ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης 335/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, Εφέτη, την οποία όρισε ο Διευθύνων το Εφετείο Πρόεδρος Εφετών, και τη Γραμματέα, Κ.Σ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις …………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Των εκκαλούντων : 1) ………., 2) ……….. 3) ……………., οι οποίοι παραστάθηκαν δια της πληρεξουσίας δικηγόρου τους, Αθηνάς Κατράκη.
Της εφεσίβλητης, …………. η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Στέφανου Απέργη.
Η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 23-11-2021 (………../2021) αγωγή της, η οποία ζήτησε να γίνει δεκτή.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, η υπ’αριθμ. 3072/2022 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία αυτή έγινε δεκτή ως βάσιμη κατ’ουσίαν.
Οι εναγόμενοι προσέβαλαν την ανωτέρω οριστική απόφαση με την από 4-11-2022 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ…………./7-11-2022) έφεσή τους, η οποία προσδιορίστηκε για να συζητηθεί κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε. Κατά τη συζήτησή της, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 4-11-2022 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ………../7-11-2022) έφεση των εναγομένων, που ηττήθηκαν ολικώς στην πρωτοβάθμια δίκη, κατά της υπ’ αριθ. 3072/2022 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρο 614 παρ. 2 του ΚΠολΔ) και έκανε στο σύνολό της δεκτή την από 23-11-2021 (…………/2021) αγωγή της ενάγουσας κατ’αυτών, περί υποχρέωσης ανοχής πράξεως σε κοινόχρηστο τμήμα οικοδομής, αρμόδια φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ), και έχει ασκηθεί νομότυπα [άρθρο 495 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του ν.4335/2015 (ΦΕΚ Α.87/23-7-2015), που εφαρμόζεται για τις εφέσεις που ασκούνται μετά την 1-1-2016 (άρθρο ένατο παρ.2 αυτού), και μετά την αντικατάσταση της παραγράφου 3 εδ.α΄αυτού από το άρθρο 35 παρ.2 περ.Α στοιχ.β του ν.4446/22-1-2016, που εφαρμόζεται από 22-1-2017 κατ’άρθρο 45 αυτού), 500, 511, 513 § 1 εδαφ.β΄, 516 § 1, 517 και 520 § 1 του ΚΠολΔ] και εμπρόθεσμα (άρθρο 518 § 1 εδ.α΄ του ΚΠολΔ), ήτοι εντός τριάντα (30) ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης (σχετ. η υπ’αριθμ. ……..΄/13-10-2022 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιώς, με έδρα το Πρωτοδικείο Πειραιώς, ………..), και για το παραδεκτό της, καταβλήθηκε κατά την άσκησή της το προβλεπόμενο παράβολο (υπ’αριθμ. …………. e-παράβολο της ΓΓΠΣ). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, εντός των ορίων που καθορίζονται με αυτούς (άρθρα 522, 533 § 1 του ΚΠολΔ), κατά την αυτή διαδικασία, που εκδόθηκε η εκκαλουμένη (άρθρο 591 παρ.7 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο τέταρτο του ν.4335/2015).
Η ενάγουσα ισχυρίστηκε στην αγωγή της ότι η ίδια και η πρώτη εναγομένη τυγχάνουν ιδιοκτήτριες και ο δεύτερος και τρίτος, επικαρπωτής και ψιλός κύριος αντίστοιχα, αυτοτελών οριζόντιων ιδιοκτησιών (διαμερίσματος η ενάγουσα και καταστημάτων οι λοιποί) πολυκατοικίας, κειμένης στο Κερατσίνι, η οποία έχει υπαχθεί στο σύστημα της κατ’ορόφους ιδιοκτησίας, δυνάμει της νομίμως μεταγεγραμμένης υπ’αριθμ. …/1986 πράξης συστάσεως οριζοντίων ιδιοκτησιών του συμβολαιογράφου Πειραιώς, ………, και ότι οι εναγόμενοι έχουν εκμισθώσει τις ιδιοκτησίες τους ήδη από το έτος 2013 στην εταιρεία με την επωνυμία «………..», η οποία λειτουργεί εντός αυτών αρτοποιείο, εργαστήριο ζαχαροπλαστικής και πρατήριο πωλήσεως ειδών ζαχαροπλαστικής. Ότι η μισθώτρια έχει προβεί σε σωρεία πολεοδομικών, υγειονομικών και άλλων παραβάσεων, παρακωλύοντας την ομαλή τους διαβίωση και ότι στη βορειοδυτική πλευρά της οικοδομής υπάρχει ακάλυπτος χώρος, επιφάνειας 30,72 τμ, ο οποίος είναι κοινόχρηστος, εφόσον ουδέποτε παραχωρήθηκε η αποκλειστική χρήση του σε κάποιον εκ των συνιδιοκτητών. Ότι από παράλειψη του κατασκευαστή η είσοδος στον ακάλυπτο αυτό χώρο δεν είναι δυνατή παρά μόνον μέσα από τα καταστήματα της ιδιοκτησίας των εναγομένων. Ότι ενώ από το έτος 1982 που εγκαταστάθηκε με τον σύζυγό της στο διαμέρισμα του α΄ορόφου έκανε χρήση του συγκεκριμένου ακαλύπτου, μεταβαίνοντας εκεί διαμέσου των ισόγειων αυτών καταστημάτων, κατά τις ώρες λειτουργίας τους, προς έλεγχο της κατάστασής του, επισκευή τυχόν ζημιών και καθαρισμό του, το τελευταίο δωδεκάμηνο πριν την άσκηση της αγωγής, η μισθώτρια εταιρεία, άλλοτε δια του νομίμου εκπροσώπου της και άλλοτε δια του υπαλλήλου της …………, της απαγορεύει παράνομα και αδικαιολόγητα την πρόσβαση στον κοινόχρηστο ακάλυπτο αυτό χώρο, προσβάλλοντας έτσι το σχετικό δικαίωμά της για σύγχρησή του, παρ’ότι απέστειλε σχετική εξώδικη πρόσκληση-διαμαρτυρία στους εναγόμενους, οι οποίοι συντάχθηκαν με τη μισθώτρια. Ακολούθως, ζητούσε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να ανέχονται την ελεύθερη σύγχρηση του επιδίκου ακάλυπτου χώρου και να παραλείπουν στο μέλλον οποιαδήποτε προσβολή του δικαιώματός της για σύγχρησή του, με την απειλή χρηματικής ποινής 1.000 ευρώ και προσωπικής κράτησης ενός έτος για κάθε παράβαση της υποχρέωσής τους αυτής, και να επιβληθούν σε βάρος τους τα δικαστικά της έξοδα.
Επί της αγωγής εκδόθηκε η εκκαλουμένη, με την οποία έγινε δεκτή αυτή, ως βάσιμη και κατ’ουσίαν, απορριπτομένης της έντασης καταχρηστικής ασκήσεως δικαιώματος που πρότειναν οι εναγόμενοι, και υποχρεώθηκαν οι τελευταίοι να ανέχονται την πρόσβαση της ενάγουσας στον επίδικο ακάλυπτο χώρο, διαμέσου των καταστημάτων τους σε μη εργάσιμες ημέρες και ώρες, υπό την απειλή χρηματικής ποινής 1.000 ευρώ και προσωπικής κράτησης 8 μηνών στον καθένα, για κάθε παράβαση, και επιβλήθηκαν σε βάρος τους τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, που καθορίστηκαν στο ποσό των 933 ευρώ.
Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονούνται οι εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες με την υπό κρίση έφεσή τους και για τους ειδικότερα μνημονευόμενους σε αυτήν λόγους, αναγομένους, σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνισή της, με σκοπό να απορριφθεί η αγωγή και να επιβληθούν σε βάρος της εφεσίβλητης τα δικαστικά τους έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας. Ειδικότερα, μεταξύ άλλων επικαλούνται εσφαλμένη απόρριψη του ισχυρισμού τους περί άτυπης συμφωνίας τους με την ενάγουσα για αποκλειστική χρήση του επιδίκου ακάλυπτου χώρου, ο οποίος, ωστόσο, δεν προτάθηκε πρωτοδίκως και η σχετική κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου αφορούσε στον ισχυρισμό περί τέτοιας συμφωνίας μεταξύ των οικοπεδούχων και όχι με την ενάγουσα. Επομένως, απαραδέκτως, προβάλλεται το πρώτον ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, εφόσον οι εκκαλούντες δεν επικαλούνται τη συνδρομή των εξαιρετικών εκείνων περιπτώσεων που θα επέτρεπαν τη βραδεία προβολή του, κατ’άρθρο 527 του ΚΠολΔ (ΑΠ 1747/2022, ΑΠ 664/2021, ΑΠ 97/2019 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), όπως ορθώς επισημαίνει η εφεσίβλητη. Μάλιστα, το γεγονός αυτό, ομοίως απαραδέκτως, το επικαλούνται, επιπροσθέτως όσων ισχυρίστηκαν πρωτοδίκως, και για να θεμελιώσουν τον ισχυρισμό τους περί καταχρηστικής ασκήσεως δικαιώματος. Επιπλέον, ο λόγος της έφεσης περί εσφαλμένης κήρυξης της εκκαλουμένης ως προσωρινά εκτελεστής, αλυσιτελώς προτείνεται αφού, η παρούσα απόφαση είναι τελεσίδικη και επομένως αμέσως εκτελεστή.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα απόδειξης ….. . που εξετάστηκε ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, τηρηθέντα με τη μέθοδο της φωνοληψίας, και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, ορισμένα εκ των οποίων λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα για την εκτίμηση της ουσίας της υπόθεσης, ασχέτως αν μνημονεύεται ή όχι ειδικά, μεταξύ των οποίων οι φωτογραφίες, που προσκομίζει η εφεσίβλητη-ενάγουσα και των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 § 1 περ. γ΄, 448 § 2, 457 § 4 του ΚΠολΔ), και η εκτιμώμενη ελεύθερα, κατ’άρθρο 390 του ΚΠολΔ, από 12-7-2017 τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού ……, που προσκομίζει η ενάγουσα-εφεσίβλητη, την υπ’αριθμ. …../23-3-2022 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα ….. …, ενώπιον του δικηγόρου Αθηνών, ………., τις υπ’αριθμ. … και ……/5-4-2023 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, ……., των μαρτύρων …….. και ………., που ελήφθησαν με επιμέλεια των εναγομένων-εκκαλούντων, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη-κατ’αρθρο 421 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο 21 του ν.4842/2021- κλήτευση της ενάγουσας-εφεσίβλητης (σχετ. η υπ’αριθμ. …./18-3-2022 και η υπ’αριθμ. …. Β΄/30-3-2023 εκθέσεις επιδόσεως, των δικαστικών επιμελητών στο Εφετείο Αθηνών, ….. …., όσον αφορά την πρώτη και ……., όσον αφορά τις λοιπές), εκ των οποίων οι υπ’αριθμ. …. και …/2023 ελήφθησαν επιτρεπτώς μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης [ΑΠ 186/2017, ΕφΑιγ (Μον) 81/2019 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»], την υπ’αριθμ. ……./31-3-2022 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα ……….., ενώπιον της δικηγόρου Πειραιώς, …….., που ελήφθη με επιμέλεια της ενάγουσας-εφεσίβλητης, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη, κατά τα άνω, κλήτευση των εναγομένων-εκκαλούντων (σχετ. η υπ’αριθμ. …….. Γ΄/28-3-2022 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς, …………), εντός της προθεσμίας αντίκρουσης ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με αποτέλεσμα να προσκομίζεται επιτρεπτώς στο εφετείο και να λαμβάνεται υπόψη, ανεξαρτήτως του αν και με ποιες προϋποθέσεις μπορούσε να ληφθεί υπόψη από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο [ΑΠ 570/2003 ΕλλΔνη 45.1033, ΑΠ 229/2002 ΕΕρΔ 2003.1172, ΕφΠειρ (Μον) (Ναυτ) 861/2014, ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΠειρ(Μον) 582/2014 ΕλλΔνη 2015.532], λαμβάνοντας υπόψη και τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρο 336 § § 3 και 4 του ΚΠολΔ), χωρίς αντιθέτως να ληφθούν υπόψη οι προσκομιζόμενες από την εφεσίβλητη από 5-8-2021 έγγραφες δηλώσεις των τεχνιτών ………. και …………., που αποτελούν ανώμοτη βεβαίωση τρίτου και έγιναν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, λόγω και της χρονικής εγγύτητάς τους με την άσκηση της αγωγής, για να χρησιμεύσουν ως αποδεικτικό μέσο στη δίκη κατά την οποία κρίνεται η ένδικη διαφορά, ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ΑΠ 1583/2021, ΑΠ 524/2018 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά : Δυνάμει της υπ’αριθμ. ……../1968 πράξης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας, του συμβολαιογράφου Πειραιώς, …….., που έχει νόμιμα μεταγραφεί στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιώς (τ…., α.α ….), οι συνιδιοκτήτες και αδερφοί του ευρισκομένου στη συμβολή της λεωφόρου ………΄και ……….. στο Κερατσίνι οικοπέδου, …. και ……, υπήγαγαν τη μέλλουσα να ανεγερθεί εντός αυτού οικοδομή στο σύστημα της κατ’ορόφους ιδιοκτησίας, καθορίζοντας τις αυτοτελείς οριζόντιες ιδιοκτησίες της και τους κοινόκτητους και κοινόχρηστους χώρους και εγκαταστάσεις. Σύμφωνα με αυτήν τα τέσσερα-υπ’αριθμ. (1), (2), (3) και (4)- καταστήματα στο ισόγειο, και τα δύο διαμερίσματα σε καθέναν από τους α΄, β΄και γ΄ορόφους, θα αποτελούσαν ξεχωριστές αυτοτελείς οριζόντιες ιδιοκτησίες, ενώ ο ακάλυπτος χώρος του ισογείου, όπως αυτός αποτυπώνεται στο από Δεκεμβρίου 1968 διάγραμμα κάτοψης ισογείου του πολιτικού μηχανικού, ……….., και στο οποίο αφορά η προκείμενη αντιδικία, κοινόκτητο και κοινόχρηστο τμήμα της. Ο ακάλυπτος αυτός χώρος αποτελεί μία εδαφική λωρίδα, επιφάνειας 30,72 τμ (9,60 Χ 3,20μ), με δάπεδο επιστρωμένο με πλακίδια μαρμάρου, χωρίς καμία άλλη κατασκευή, πρασιά, δένδρα ή φυτά. Από τους πλαϊνούς τοίχους του διέρχονται οι σωληνώσεις της ύδρευσης της πολυκατοικίας και η υδρορροή της αποχέτευσης του διαμερίσματος της ενάγουσας που βρίσκεται στον α΄όροφο. Το δε διαμέρισμα αυτό, όπως και το όμορο διαμέρισμα της αδερφής της, …….., διαθέτουν βεράντα από την πλευρά του ακαλύπτου, με την οποία επικοινωνούν η κουζίνα, το λουτρό και το ένα εκ των υπνοδωματίων του διαμερίσματος της ενάγουσας, και η κουζίνα του όμορου διαμερίσματος. Μετά την ανέγερση της οικοδομής, το έτος 1982, η ενάγουσα απέκτησε κατά κυριότητα το υπ’αριθμ. 1 διαμέρισμα του α΄πάνω από το ισόγειο ορόφου, η πρώτη εναγομένη, εξαδέρφη της, το έτος 2013, τα υπ’αριθμ. 1 και 3 καταστήματα του ισογείου, και ο τρίτος εναγόμενος, αδερφός της, το έτος 1995, την ψιλή κυριότητα των υπ’αριθμ. 2 και 4 καταστημάτων του ισογείου, των οποίων την επικαρπία παρακράτησε ο δεύτερος εναγόμενος και πατέρας της εφ’όρου ζωής, γεγονότα τα οποία δεν αμφισβητήθηκαν από τους διαδίκους. Επομένως, εφόσον δεν υφίσταται κάποιος περιορισμός από την πράξη συστάσεως οριζόντιας ιδιοκτησίας ούτε από άλλη μεταγενέστερη συμφωνία όλων των συνιδιοκτητών, που να έχει περιβληθεί τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου και να έχει μεταγραφεί, ως προς τη χρήση των κοινόκτητων και κοινόχρηστων ακάλυπτων χώρων, και ειδικώς, δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης του από τους ιδιοκτήτες των ισόγειων καταστημάτων, κάθε συνιδιοκτήτης έχει κατ’αρχήν δικαίωμα ακώλυτης χρήσης του παραπάνω ακαλύπτου χώρου, υπό την προϋπόθεση μόνον ότι δεν θα μεταβάλλεται ο προορισμός του και δεν θα παραβλάπτονται τα δικαιώματα των λοιπών συνιδιοκτητών ούτε θα τίθεται ζήτημα μείωσης της ασφάλειας της οικοδομής.
Από την κατασκευή της πολυκατοικίας, ωστόσο, η πρόσβαση στον συγκεκριμένο χώρο δεν ήταν ελεύθερη αλλά μπορούσε να γίνει μόνον δια μέσου των καταστημάτων του ισογείου, όχι εξαιτίας κατασκευαστικού λάθους, αλλά, κατά την πλέον λογική εκδοχή, για να αποφευχθούν τα έξοδα δημιουργίας ξεχωριστής διόδου πρόσβασης σε αυτόν, δοθέντος ότι, πέραν του σκοπού που εξυπηρετούσε, δηλαδή για αερισμό και φωτισμό της οικοδομής, δεν προσέφερε κάποια χρησιμότητα στους λοιπούς συνιδιοκτήτες. Έτσι, κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών από το έτος 1969, που ολοκληρώθηκε η ανέγερση της οικοδομής και τα καταστήματα του ισογείου εκμισθώνονταν σε τρίτους ως ενιαίος χώρος, για τη λειτουργία αρτοποιείου, το τμήμα αυτό δεν χρησιμοποιείτο από τους λοιπούς συνιδιοκτήτες της πολυκατοικίας, μεταξύ των οποίων η ενάγουσα και ο σύζυγός της, και κανείς δεν μετέβαινε εκεί, αφού δεν υπήρχε λόγος αλλά ούτε και σχετική ανάγκη εποπτείας του ούτε τους παρείχε δίοδο για τη μετάβασή τους σε άλλο κοινόκτητο ή ιδιόκτητο τμήμα της οικοδομής. Εξάλλου, κατά τους ισχυρισμούς των εκκαλούντων, που δεν αντικρούστηκαν, όσες φορές-οκτώ εν συνόλω- χρειάστηκε να γίνουν επισκευές στις σωληνώσεις και μόνον, ο εκάστοτε μισθωτής επέτρεπε την είσοδο των τεχνικών από το κατάστημα. Η ανωτέρω παραδοχή δεν ανατρέπεται από τη μαρτυρία του συζύγου της ενάγουσας, ο οποίος αναφέρθηκε στην ένορκη βεβαίωσή σε δύο μεμονωμένα περιστατικά μετάβασής του στον ακάλυπτο αυτό χώρο, όλα αναγόμενα από το έτος 2013 και μετά, ενώ καμία συγκεκριμένη αναφορά δεν έκανε σε όλο το προηγούμενο διάστημα των είκοσι και πλέον ετών που μεσολάβησε από την απόκτηση του διαμερίσματος εκ μέρους της συζύγου του. Ειδικότερα, βεβαίωσε ότι μετέβη εκεί το έτος 2013, μετά την εκμίσθωση των καταστημάτων στην εταιρεία με την επωνυμία «……………..» και την τοποθέτηση από αυτήν ξυλόφουρνου, ο οποίος δημιούργησε προβλήματα ρύπανσης, για να βοηθά τους εργαζομένους στο πλύσιμο του καπναγωγού, χωρίς μάλιστα να διευκρινίζει μέχρι πότε γινόταν αυτό, και το έτος 2018 για την τοποθέτηση πλακιδίων στο δώμα της αποθήκης που υπήρχε παλαιότερα εκεί, προς προστασία από τα νερά της βροχής, και την τοποθέτηση συρμάτινου πλέγματος στο όριο του οικοπέδου. Άλλωστε, η εποπτεία του χώρου, ως λόγου που επικαλέστηκε για την εκεί μετάβασή του, ήταν ευχερής και από τη βεράντα του διαμερίσματος της ενάγουσας συζύγου του και ο προληπτικός έλεγχος των σωληνώσεων, ελλείψει άλλης ένδειξης (πχ. οσμής), πέραν του ότι δεν είναι συνήθης, θα μπορούσε ούτως ή άλλως να γίνει μόνο από ειδικό τεχνίτη. Επίσης, δεν αποδείχθηκε ότι γινόταν καθαρισμός του χώρου από την ενάγουσα, όπως η ίδια ισχυρίστηκε, λόγω παραμέλησής του από τους μισθωτές-δηλαδή όλους όσους εκμίσθωναν το ακίνητο από το 1982 και μετά-δεδομένου μάλιστα ότι παραλείπει να μνημονεύσει σε ποιες ακριβώς εργασίες προέβαινε και με ποιά συχνότητα, ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι ουδείς άλλος ένοικος φέρεται να είχε εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για την υφιστάμενη αυτή κατάσταση και ειδικότερα η αδερφή της, της οποίας το διαμέρισμα βρίσκεται πλησίον του ακαλύπτου. Επομένως, από το έτος 1982 που η ενάγουσα απέκτησε το διαμέρισμά της, δεν έκανε ούτε η ίδια ούτε άλλος ένοικος, χρήση του συγκεκριμένου χώρου, παρεκτός των λιγοστών φορών που προαναφέρθηκαν. Το έτος 2019, η ίδια και ο σύζυγός της παραπονέθηκαν προς τους εναγομένους συγγενείς τους, με την από 18-12-2019 εξώδικη διαμαρτυρία, δήλωση και πρόσκλησή τους, για πλήθος πολεοδομικών και άλλων διατάξεων εκ μέρους της μισθώτριας επιχείρησης, επικαλούμενοι τη σημαντική διατάραξη της ομαλής και υγιούς διαβίωσής τους. Ειδικότερα, διαμαρτυρήθηκαν για την τοποθέτηση και χρησιμοποίηση δύο αρτοκλιβάνων, στους οποίους είχαν συνδεθεί δύο καμινάδες καυσαερίων και δύο οσμών, για τις οποίες, κατά τους ισχυρισμούς τους, δεν είχε δοθεί άδεια από την πολεοδομία και οι οποίες εφάπτονταν του τοίχου του διαμερίσματός της εμποδίζοντας την πρόσβαση στις σωληνώσεις ύδρευσης όλου του κτηρίου και την υδρορροή της αποχέτευσης του διαμερίσματός της, σε περίπτωση βλάβης τους, για την εκπομπή δυσοσμίας και σημαντικής θερμότητας από τις καμινάδες, με αποτέλεσμα να καθίσταται δυσχερής η διαβίωσή τους στο διαμέρισμα ειδικώς τους καλοκαιρινούς μήνες, για το άνοιγμα φεγγιτών των καταστημάτων από την πλευρά της οδού ….. αλλά και του ακαλύπτου χώρου, οι οποίοι παρέμεναν ανοιχτοί με αποτέλεσμα να διαχέονται οσμές, θόρυβοι και υψηλές θερμοκρασίες, καθώς και για παραβίαση του νόμου περί λειτουργίας των αρτοποιείων. Μεσολάβησαν σχεδόν δύο έτη, μέχρι την αποστολή νέου εξωδίκου εκ μέρους της ενάγουσας αυτή τη φορά, προς την πρώτη και τον δεύτερο των εναγομένων, με ημερομηνία 20-9-2021, στο οποίο αναφέρθηκε ακροθιγώς στις πολεοδομικές και άλλες παραβάσεις εκ μέρους της μισθώτριας και παραπονέθηκε κυρίως για την όψιμη, όπως ισχυρίστηκε, παρεμπόδιση αυτής και του συζύγου της να έχουν πρόσβαση στον ακάλυπτο χώρο, ενώ στο παρελθόν διέρχονταν ελεύθερα. Επικαλέστηκε μάλιστα την επιτακτική ανάγκη να εξασφαλιστεί η ελεύθερη πρόσβαση στον ακάλυπτο, ώστε να τον ελέγχει, να τον συντηρεί και να τον καθαρίζει αφού η μισθώτρια δεν φροντίζει για την καλή κατάστασή του, όπως ισχυρίστηκε, καλώντας τους να επιτρέψουν την πρόσβαση σε αυτόν του συζύγου της συγκεκριμένη ημέρα και ώρα (21-10-2021, ώρα 13.00). Ακόμη πρότεινε να της επιτρέπεται η πρόσβαση κάθε Τρίτη και Πέμπτη από ώρα 15.00-17.00. Αρκετές φορές κλήθηκε και η αστυνομία κυρίως από τον σύζυγο της ενάγουσας ………, σε διάφορες ημερομηνίες, αρχής γενομένης από τις 16-11-2020 για διάφορους λόγους (ανάκτηση εργαλείου που είχε πέσει στον ακάλυπτο στις 21-4-2021, έλεγχος των σωληνώσεων από τον ίδιο στις 2-10-2021). Επακολούθησαν το έτος 2021 καταγγελίες προς διάφορες δημόσιες υπηρεσίες (Πυροσβεστική, Διεύθυνση Υγειονομικού Ελέγχου και Περιβαλλοντικής Υγιεινής και Τμήμα Υγειονομικού και Περιβαλλοντικού Ελέγχου της Περιφέρειας Αττικής), οι οποίες, πέραν κάποιων υγειονομικών συστάσεων δεν διαπίστωσαν παραβάσεις της νομοθεσίας στη λειτουργία της επιχείρησης της μισθώτριας. Επίσης, αρκετές φορές, κατά το διάστημα Οκτωβρίου 2022-Δεκεμβρίου 2022 μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης, κλήθηκε και πάλι η αστυνομία, λόγω της άρνησης εκ μέρους των υπαλλήλων ή του νομίμου εκπροσώπου της μισθώτριας να επιτρέψει στον σύζυγο της ενάγουσας την πρόσβαση στον επίδικο ακάλυπτο χώρο. Τον Αύγουστο του 2021 ζητήθηκε να επιτραπεί η είσοδος σε αυτόν και στον τεχνίτη ……….., που διατηρεί βιοτεχνία με υαλοπίνακες και καθρέφτες και οικοδομικές εργασίες, και στον συνεργάτη του που κατασκευάζει γυψοσανίδες, για επισκευές που ισχυρίζεται η ενάγουσα ότι προτίθεντο να κάνουν στον ακάλυπτο, χωρίς αυτές να προσδιορίζονται. Μετά την έκδοση της εκκαλουμένης, η ίδια επέδωσε στους εναγομένους επιταγή προς συμμόρφωση με την οποία τους επέτασσε να ανεχθούν την πρόσβαση της ιδίας ή άλλου προσώπου ορισθέντος από αυτήν, όπως του συζύγου της, συγκεκριμένες ημερομηνίες και ουσιαστικά δύο φορές την εβδομάδα στις 23.30 το βράδυ.
Από όλα όσα προαναφέρθηκαν συνάγεται ότι με αφορμή την ενόχληση της ενάγουσας από τη λειτουργία της επιχείρησης της μισθώτριας στον ισόγειο χώρο, λόγω της άμεσης γειτνίασης του διαμερίσματός της, ανεξαρτήτως του εάν αυτή ήταν ή όχι δικαιολογημένη, καθώς σημειώθηκε 6,5 έτη μετά την εγκατάσταση της μισθώτριας και ενώ και όλα τα προηγούμενα χρόνια ασκείτο εκεί η ίδια δραστηριότητα, χωρίς να έχει εκφραστεί οποιοδήποτε παράπονο από την πλευρά της, και της μη αναμενόμενης ανταπόκρισης από τους εναγομένους συγγενείς της, αποφάσισε οψίμως να ασκήσει το δικαίωμα σύγχρησης του ακαλύπτου χώρου προβαίνοντας παράλληλα σε διάφορες καταγγελίες προς δημόσιες αρχές και καλώντας την αστυνομία για ασήμαντες αφορμές. Από τη μακροχρόνια, ωστόσο, αδράνειά της να ασκήσει το συγκεκριμένο δικαίωμά της, που, γενομένων δεκτών των ισχυρισμών της, δεν αναιρείται από την ευκαιριακή παρουσία του συζύγου της εκεί σε δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις στο παρελθόν, εκ των οποίων ειδικώς η πρώτη έγινε στο πλαίσιο οικειοθελούς προσφοράς βοήθειας στους τεχνίτες που καθάριζαν τον από εκεί διερχόμενο καπναγωγό, δημιουργήθηκε ευλόγως στους εναγομένους η εντύπωση ότι δεν θα ασκήσει το δικαίωμά της για χρήση και κυρίως εποπτεία του χώρου, δεδομένου μάλιστα ότι αυτή σε μεγάλο βαθμό ήταν ευχερής από τη βεράντα του διαμερίσματός της. Εξάλλου, κανένα όφελος δεν της προσφέρει η πρόσβαση στον συγκεκριμένο χώρο, ενώ αντιθέτως η ικανοποίηση του δικαιώματός της προκαλεί πρακτικές δυσχέρειες στη μισθώτρια επιχείρηση. Ειδικότερα, αν μεν η πρόσβαση επιτραπεί πέραν των ωρών και ημερών λειτουργίας της, όπως δέχθηκε η πρωτόδικη απόφαση, θα πρέπει να παραμένει υπάλληλος ή ο νόμιμος εκπρόσωπός της μετά τις 23.00 που κλείνει το αρτοποιείο, ενώ αν επιτραπεί εργάσιμη ημέρα και ώρα, θα πρέπει, ένας εκ των ανωτέρω, να αφήνει την εργασία του ή να μεταβαίνει στο κατάστημα επί τούτου, να ανοίγει την εξωτερική πόρτα που οδηγεί στο παρασκευαστήριο και στη συνέχεια εκείνη που οδηγεί στον ακάλυπτο, να αναμένει την ενάγουσα να προβεί σε εποπτεία του χώρου και να την συνοδεύει στη συνέχεια στην ίδια έξοδο, κλειδώνοντας την εξωτερική θύρα. Έτσι, η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί μέχρι σήμερα καθιστά μη ανεκτή την άσκηση του δικαιώματός της, ως αντιτιθέμενη στις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου και προκαλούσα έντονη εντύπωση αδικίας. Άλλωστε είναι εμφανής ο προσχηματικός χαρακτήρας της αξίωσής της, όπως καταδεικνύεται, μεταξύ άλλων, και από τον τρόπο που επιχειρήθηκε η ικανοποίησή της, εξωδίκως αλλά και σε εκτέλεση της εκκαλουμένης. Επομένως, το δικαίωμά της ασκείται καταχρηστικά και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο καταλήγοντας σε διαφορετική κρίση, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις, και ως εκ τούτου πρέπει ο σχετικός λόγος έφεσης, με τον οποίο επαναφέρεται ο άνω, προταθείς και πρωτοδίκως επικουρικά, ισχυρισμός των εκκαλούντων να γίνει δεκτός ως βάσιμος και κατ’ουσίαν. Εξάλλου, η ευπρεπής εμφάνιση και η καθαριότητα του ακάλυπτου χώρου, όπως και η μη μεταβολή του από τη φύση του προορισμού του, δια της μετατροπής του σε αποθηκευτικό χώρο της εκάστοτε μισθώτριας, αποτελούν μεν αντικείμενο δικαιώματος της ενάγουσας αλλά διάφορου του καταγόμενου προς κρίση. Επιπλέον, ευνόητο είναι ότι η μισθώτρια επιχείρηση και οι εναγόμενοι υπέχουν έναντι της ενάγουσας υποχρέωση απόδοσης τυχόν αντικειμένων της που θα πέσουν κατά λάθος εκεί και η άρνησή τους να το πράξουν θα συνεπάγεται ενδεχομένως και ποινική ευθύνη τους. Τέλος, βάσιμος κίνδυνος ολιγωρίας σε περίπτωση που υπάρχει ανάγκη επισκευής των κοινόχρηστων εγκαταστάσεων του ακαλύπτου δεν υφίσταται αφού, όσες φορές στο παρελθόν τέθηκε τέτοιο ζήτημα, αντιμετωπίστηκε από τη μισθώτρια επιχείρηση.
Κατ’ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση έφεση, κατά παραδοχή του λόγου της περί εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων, να εξαφανιστεί ακολούθως η εκκαλουμένη, κατά το άρθρο 535 § 1 του ΚΠολΔ, αναγκαίως δε και κατά την περί δικαστικών εξόδων διάταξή της που θα καθορισθεί από την αρχή (ΕφΑνατΚρ 79/2014 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΑθ 1404/2014 Αρμ 2015.288). Στη συνέχεια, αφού διακρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο και ερευνηθεί η ένδικη από 23-11-2021 (…………/2021) αγωγή, πρέπει αυτή να απορριφθεί, ως κατ’ουσίαν αβάσιμη. Επίσης, πρέπει να διαταχθεί, κατ’άρθρο 495 § 3 εδ ε΄ του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο τρίτο του ν.4335/2015, η επιστροφή του παραβόλου που οι εκκαλούντες κατέθεσαν κατά την άσκησή της, λόγω της νίκης τους, και για τον ίδιο λόγο να επιβληθούν σε βάρος της ενάγουσας τα δικαστικά τους έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, κατόπιν σχετικού αιτήματός τους, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (106, 176, 178 § 2, 183 και 191 § 2 του ΚΠολΔ, 63 § 2 σε συνδυασμό με παράρτημα ΙΒ στο άρθρο 166 του ν.4194/2013).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την από 4-11-2022 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ………/7-11-2022) έφεση των εναγομένων, κατά της υπ’αριθμ. 3072/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν τυπικά και κατ’ουσίαν.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή στους εκκαλούντες του παραβόλου που κατέθεσαν κατά την άσκησή της.
ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει την από 23-11-2021 (………../2021) αγωγή.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εφεσίβλητης-ενάγουσας τα δικαστικά έξοδα των εκκαλούντων-εναγομένων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των οκτακοσίων πενήντα (850) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 15-6-2023.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
