ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή, Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Αρμοδίως (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) φέρονται προς συζήτηση οι : Α) από 17-12-2018 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. ………../20-12-2018) υπό στοιχ. Α΄ έφεση του –πρώτου-εναγομένου, και Β) από 21-12-2018 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. ………../21-12-2018) υπό στοιχ. Β΄έφεση των εναγόντων, ως εν μέρει ηττηθέντων πρωτοδίκως διαδίκων, κατά της υπ’αριθμ. 4346/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά τη διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, και έκανε εν μέρει δεκτή την από 20-7-2016 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. …………../2016) αγωγή των εναγόντων περί αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης από αδικοπραξία, οι οποίες πρέπει να συνεκδικαστούν, λόγω της μεταξύ τους συνάφειας, αφού στρέφονται κατά της ίδιας απόφασης και αναφέρονται στο ίδιο βιοτικό συμβάν, και, επιπρόσθετα, διότι με αυτόν τον τρόπο διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρα 246, 524 § 1 του ΚΠολΔ). Οι εφέσεις αυτές έχουν ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα [άρθρα 495 § § 1 και 2, 499, 500, 511, 513 § 1 εδαφ.β΄, 516 § 1, 517, 518 § 2 του ΚΠολΔ, όπως η τελευταία αυτή διάταξη ισχύει μετά την αντικατάστασή της από το άρθρο τρίτο του ν.4335/2015, που εφαρμόζεται για τις εφέσεις που ασκούνται μετά την 1-1-2016 (άρθρο ένατο παρ.2 αυτού), ενώ έχει κατατεθεί και το νόμιμο παράβολο κατά την άσκησή τους (υπ’αριθμ. ………… e-παράβολο και από 20-12-2018 αποδεικτικό πληρωμής του της Τράπεζας Πειραιώς, όσον αφορά την υπό στοιχ. Α΄έφεση και υπ’αριθμ. ……………. e-παράβολο και από 21-12-2018 αποδεικτικό πληρωμής του της ως άνω Τράπεζας, όσον αφορά την υπό στοιχ. Β΄έφεση). Επομένως, πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν ακολούθως ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους, εντός των ορίων που καθορίζονται από αυτούς (άρθρα 522 και 533 § 1 του ΚΠολΔ), κατά την ίδια διαδικασία που εκδόθηκε η εκκαλουμένη (άρθρο 591 § 7 του ΚΠολΔ, όπως προστέθηκε με το άρθρο τέταρτο του ν.4335/2015).
Οι ενάγοντες επικαλούμενοι παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του πρώτου εναγομένου, και δη εκδήλωση πυρκαϊάς από αμέλειά του, υπό τις ειδικότερα εκτιθέμενες συνθήκες, σε διαμέρισμα του τετάρτου ορόφου πολυκατοικίας, που ανήκε κατ’επικαρπία στον ίδια και κατά την ψιλή κυριότητα στη
δεύτερη εναγομένη, η οποία επεκτάθηκε στο διαμέρισμα του πέμπτου ορόφου της ίδιας πολυκατοικίας, το οποίο υπέστη εκτεταμένες ζημίες, εξαιτίας της πυρκαϊας, αυτής καθεαυτής, του πυροθερμικού φορτίου που προκλήθηκε από αυτήν, τη ρίψη νερού για την κατάσβεσή της και τη ρύπανση λόγω του καπνού, με περαιτέρω συνέπεια να υποστούν οι ίδιοι θετική ζημία, συνιστάμενη στην αξία των κατεστραμμένων και περιγραφόμενων στην αγωγή προσωπικών αντικειμένων τους καθώς και την αξία επαναφοράς άλλων στην προτέρα κατάσταση, λόγω της ρύπανσης που υπέστησαν, τα οποία βρίσκονταν εκεί, συνολικού ύψους 24.554,47 ευρώ, όσον αφορά τον πρώτο και 7.261,89 ευρώ, όσον αφορά τον δεύτερο. Ακολούθως, ζητούσαν να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον στον καθένα τα παραπάνω ποσά, ως αποζημίωση για τη ζημία που υπέστησαν και το ποσό των 20.000 ευρώ στον καθένα, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική τους βλάβη, με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων συντηρητικής κατάσχεσης προς αυτούς, που επείχε θέση οχλήσεως και επικουρικά από την επίδοση της αγωγής.
Επί της αγωγής εκδόθηκε η εκκαλουμένη με την οποία αυτή απορρίφθηκε ως προς τη δεύτερη εναγομένη και έγινε δεκτή ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν, ως προς τον πρώτο, ο οποίος υποχρεώθηκε να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των 5.975,73 ευρώ και στον δεύτερο των 3.094,90 ευρώ, ως αποζημίωση και των 1.000 και 1.500 ευρώ, αντίστοιχα, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική τους βλάβη, με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, και επιβλήθηκε σε βάρος του μέρος των δικαστικών τους εξόδων, το οποίο προσδιορίστηκε στο ποσό των 500 ευρώ.
Κατά της απόφασης αυτής, παραπονούνται όλοι οι εκκαλούντες, για τους ειδικότερα μνημονευόμενους στις εφέσεις τους λόγους, που συνιστούν αιτιάσεις αναγόμενες στην εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και την κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνισή της, με σκοπό την εν όλω αποδοχή και την απόρριψη, αντίστοιχα, της αγωγής.
Από την εκτίμηση των εγγράφων, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, ορισμένα εκ των οποίων λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα για την εκτίμηση της ουσίας της υπόθεσης ασχέτως αν μνημονεύεται ή όχι ειδικά, μεταξύ των οποίων οι προσκομιζόμενες από τους διαδίκους -72 συνολικά- φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 § 1 περ. γ΄, 448 § 2, 457 § 4 του ΚΠολΔ), η υπ’αριθμ. ………/13-11-2015 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, που δόθηκε στο πλαίσιο δίκης ασφαλιστικών μέτρων, στην οποία συμμετείχαν και οι νυν διάδικοι, οι υπ’αριθμ. …………./21-5-2019, ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του άνω Ειρηνοδίκη, και η υπ’αριθμ. …………/22-5-2019 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβολαιογράφου Καλλιθέας, …………., που λήφθηκαν στο πλαίσιο άλλης δίκης, καθώς και τις υπ’αριθμ. …………./5-12-2016 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, που ελήφθησαν με επιμέλεια του εναγομένου, και την υπ’αριθμ. ……../1-12-2016 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του ίδιου Ειρηνοδίκη, που ελήφθη με επιμέλεια των εναγόντων, και αφορούν στην παρούσα δίκη, ύστερα από νομότυπη, σύμφωνα με τις διατυπώσεις που ορίζονται στο άρθρο 422 § 1 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο δεύτερο του ν.4335/2015, και εμπρόθεσμη-προ δύο τουλάχιστον εργασίμων ημερών- κλήτευση των εναγόντων και των εναγομένων αντίστοιχα (υπ’αριθμ. ………. και ………΄/29-11-2016 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά, ………… και υπ’αριθμ. …………΄/28-11-2016 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά, …………, αντίστοιχα), τα έγγραφα της σχηματισθείσας ποινικής δικογραφίας, που εκτιμώνται ως δικαστικά τεκμήρια (ΑΠ 64/2019 αδημ, ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), τις εκτιμώμενες ελεύθερα, κατ’άρθρο 390 του ΚΠολΔ, τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού, ……….., και την από 17-12-2015, υπ’αριθμ. ……. τελική έκθεση της εταιρείας «………….», καθώς και τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρο 336 § § 3 και 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά, που έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης : Στις 29-7-2015 εκδηλώθηκε πυρκαγιά στην κουζίνα διαμερίσματος του τετάρτου (δ΄) ορόφου πολυκατοικίας κειμένης στον Πειραιά, επί της οδού ……………, του οποίου επικαρπωτής είναι ο πρώτος εναγόμενος και ήδη εκκαλών-εφεσίβλητος, ο οποίος κατά τη στιγμή του εμπρησμού βρισκόταν στο διαμέρισμα. Η πυρκαγιά προκλήθηκε από την υπερθέρμανση και την ανάφλεξη ελαίου εντός μαγειρικού σκεύους, το οποίο αυτός είχε προηγουμένως τοποθετήσει στην εστία της ηλεκτρικής κουζίνας αλλά στη συνέχεια λησμόνησε. Συνεπώς, θεμελιώνεται, στο πρόσωπό του υπαιτιότητα στην πρόκληση του εμπρησμού, αποδιδόμενη σε αμέλειά του, καθώς αυτός από την έλλειψη της προσοχής που όφειλε και μπορούσε να επιδείξει, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις, δεν προέβλεψε το αποτέλεσμα της πράξης του, όπως ήδη κρίθηκε με την εκκαλουμένη, η οποία δεν πλήττεται ως προς το κεφάλαιό της περί υπαιτιότητας, με αποτέλεσμα να μεταβιβάζονται στο παρόν Δικαστήριο μόνον τα κεφάλαια της αποζημίωσης και της χρηματικής ικανοποίησης που προσβάλλονται με λόγους έφεσης (ΟλΑΠ 10/2015 ΧΡΙΔ 2015.574). Αποδείχθηκε, επίσης, ότι η πυρκαγιά επεκτάθηκε και στο διαμέρισμα του πέμπτου (ε΄) ορόφου της ίδιας πολυκατοικίας, που ανήκει κατ’επικαρπία στην ………….., πρώην σύζυγο του πρώτου ενάγοντος και πατέρα του δευτέρου και κατά ψιλή κυριότητα στην κόρη και αδελφή τους, αντίστοιχα, ………….. Συγκεκριμένα, καταστράφηκε ολοσχερώς το ένα υπνοδωμάτιο, το οποίο βρίσκεται ακριβώς πάνω από την κουζίνα όπου εκδηλώθηκε η πυρκαγιά, και χρησιμοποιούσε ο δεύτερος ενάγων, μαζί με όλα τα αντικείμενα που υπήρχαν εντός αυτού, όπως έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, βιβλία και ρούχα, και το παράθυρο, από το οποίο μεταδόθηκε η πυρκαγιά, η τοιχοποιϊα και η ηλεκτρολογική του εγκατάσταση, ενώ στην προσπάθεια κατάσβεσης της φωτιάς από την Πυροσβεστική Υπηρεσία που επιλήφθηκε του συμβάντος, υπέστη εκτεταμένες φθορές η κεντρική θωρακισμένη εξώπορτα του διαμερίσματος και καταστράφηκε ολοσχερώς ένας τοίχος από υαλότουβλα στο «χωλ». Ακόμη, από το προκληθέν πυροθερμικό φορτίο υπέστησαν φθορές τα εσωτερικά κουφώματα από τις ξύλινες πόρτες του, υπήρξε ρύπανση όλων των χώρων από τους καπνούς και από τα νερά της κατάσβεσης καταστράφηκαν τα ξύλινα πατώματα και προκλήθηκαν φθορές σε κοινόχρηστους χώρους της πολυκατοικίας, όπως το κλιμακοστάσιο, το μηχανοστάσιο και το ασανσέρ (από 29-7-2015 έκθεση απλής αυτοψίας των ανακριτικών υπαλλήλων, …………. και ………….., και από 29-7-2015 απόσπασμα βιβλίου συμβάντων της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Πειραιά). Στο συγκεκριμένο διαμέρισμα διέμεναν ο πρώτος ενάγων αλλά και τα δύο παιδιά του, όταν δεν έλειπαν λόγω σπουδών εκτός Αθηνών, και εντός αυτού υπήρχαν προσωπικά τους αντικείμενα. Συγκεκριμένα, σε χρόνο πλησιόχρονο της κατάθεσης (10-5-2012) και της συζήτησης της αίτησης του πρώτου ενάγοντος και της συζύγου του για τη συναινετική λύση του γάμου τους (17-5-2012), μετά και την από 12-5-2012 συμφωνία τους, με την οποία ανατέθηκε η επιμέλεια του δεύτερου ενάγοντος, ανήλικου τότε, στον πατέρα του, στο πλαίσιο μιας αρμονικής σχέσης, που διαφαίνεται και από τον τρόπο με τον οποίο ρυθμίστηκαν επιμέρους θέματα της ανατροφής του αλλά και της επικοινωνίας της μη έχουσας την επιμέλειά του, μητέρας του, η τελευταία παραχώρησε τη χρήση του παραπάνω διαμερίσματος, που μέχρι τότε χρησιμοποιείτο ως οικογενειακή στέγη, στον πρώτο ενάγοντα, για χρονικό διάστημα τριών ετών, και ειδικότερα από την 1-6-2012 έως τις 31-5-2012, πλην όμως αυτός εξακολουθούσε να διαμένει εκεί μέχρι και την ημέρα του συμβάντος, γεγονός που επιβεβαιώνεται πλήρως και από την ίδια την πρώην σύζυγό του στο από 28-9-2015 εξώδικό της προς τον πρώτο εναγόμενο. Άλλωστε αυτή ήταν η διεύθυνση της κατοικίας που ο πρώτος ενάγων δήλωνε στις φορολογικές αρχές-μέχρι τουλάχιστον και το φορολογικό έτος 2014, για το οποίο προσκομίζεται το σχετικό εκκαθαριστικό- και μετά τη λύση του γάμου τους. Συνεπώς, καταλήγοντας το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εμμέσως στην ίδια κρίση, δηλαδή στην παραδοχή ότι οι ενάγοντες διέμεναν στο συγκεκριμένο διαμέρισμα, αφού δέχθηκε την καταστροφή προσωπικών αντικειμένων τους που βρίσκονταν εντός αυτού, ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε αν και άνευ αιτιολογίας, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογία της παρούσας και πρέπει ο πρώτος λόγος της υπό στοιχ. Α΄έφεσης, με τον οποίο ο εκκαλών υποστηρίζει τα αντίθετα, να απορριφθεί ως αβάσιμος. Αποδείχθηκε, επίσης, με βάση και τα διδάγματα της λογικής, ότι ρίψη νερού από τα όργανα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και μάλιστα υπό πίεση, έγινε σε όλους τους χώρους του σπιτιού, για να αποτραπεί ο κίνδυνος εξάπλωσης της φωτιάς, παρ’ότι, όπως ήδη εκτέθηκε, αυτή περιορίστηκε στο ένα υπνοδωμάτιο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καταστραφούν, όπως είναι ευνόητο, μεταξύ άλλων, ηλεκτρονικές κυρίως αλλά και ηλεκτρικές συσκευές, που υπήρχαν σε διάφορα σημεία του σπιτιού, εφόσον δεν ήταν δυνατή η επαναλειτουργία τους. Ειδικότερα, καταστράφηκαν τα κάτωθι αντικείμενα που ανήκαν στον πρώτο ενάγοντα και βρίσκονταν στο υπνοδωμάτιο που χρησιμοποιούσε, πάνω στο έπιπλο του γραφείου του, στο διάδρομο ή στο σαλόνι : α/ μία επίπεδη τηλεόραση Samsung LE 32A559P4FXXH, αξίας, κατά τον χρόνο αγοράς της (23-2-2009) 600 ευρώ και κατά τον χρόνο συζήτησης ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, 400 ευρώ, β/ ένα tablet του οποίου τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και η ημεροχρονολογία αγοράς δεν προκύπτουν, αξίας κατ’ελάχιστον, με βάση τη συνήθη αξία ενός τέτοιου προϊόντος και ανεξαρτήτως παλαιότητας, 70 ευρώ, γ/ ένα διπλό στρώμα κρεβατιού, το οποίο ήταν δύσκολο να επανέλθει στην προτέρα κατάσταση, λόγω εκτεταμένης υγρασίας και επομένως, πρέπει να θεωρηθεί ότι κατέστη άχρηστο, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, η παλαιότητα και η τιμή αγοράς του οποίου δεν αποδείχθηκαν, αξίας, κατ’ελάχιστον 200 ευρώ, με βάση τη συνήθη αξία ενός τέτοιου είδους, δ/ ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής ACER AS 7720 G-813G25Mi 17 ιντσών, τον οποίο είχε αγοράσει η κόρη του με δικά του χρήματα και παρέμεινε τελικώς σε αυτόν, αξίας, κατά τον χρόνο αγοράς του (4-10-2008) 671,43 ευρώ και κατά τον χρόνο συζήτησης ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου 400 ευρώ, κατ’ελάχιστον, ε/ ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής Vaios 16 ιντσών, του οποίου η αξία, ανεξαρτήτως παλαιότητας και ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, ανερχόταν κατά τον χρόνο συζήτησης σε 400 ευρώ, τουλάχιστον, στ/ ένας MLS Destinator και ένα Dockstation, αξίας κατά τον χρόνο αγοράς του (21-4-2008 και 3-1-2008, αντίστοιχα), 349 και 176,47 ευρώ, και κατά τον χρόνο συζήτησης ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, 120 και 80 ευρώ, αντίστοιχα, η/ ένα πολυμηχάνημα Hewlett Packard και ηχεία Philips, αγνώστων χαρακτηριστικών και παλαιότητας, ελάχιστης αξίας, με βάση τη συνήθη αξία τέτοιων ειδών, 80 ευρώ για καθένα, θ) ένα ασύρματο τηλέφωνο Panasonic KX-TG6821 και ένα κινητό τηλέφωνο Nokia N82 black, αξίας, κατά τον χρόνο αγοράς τους (2-11-2013 και 15-1-2009) 64,90 και 384 ευρώ, αντίστοιχα, και κατά τον χρόνο συζήτησης, με βάση τη συνήθη αξία τέτοιων ειδών, 30 και 100 ευρώ, αντίστοιχα, κατ’ελάχιστον, ι/ ένα κασετόφωνο και ένας ενισχυτής JVC, ένα cd player και ένα tuner Techniks, αγνώστων λοιπών χαρακτηριστικών και παλαιότητας, αξίας, κατά τον χρόνο συζήτησης, με βάση τη συνήθη αξία τέτοιων ειδών, 100 ευρώ τουλάχιστον το καθένα, επιτραπέζιο φωτιστικό γραφείου, που απεικονίζεται σε προσκομιζόμενη φωτογραφία, άγνωστης παλαιότητας, αξίας, κατά τον χρόνο συζήτησης, με βάση τη συνήθη αξία ενός τέτοιου είδους 30 ευρώ, κατ’ελάχιστον, κ/ ένα ρούτερ, που αποτελεί συνήθη οικιακό εξοπλισμό, απαραίτητο άλλωστε για τη σύνδεση με το διαδίκτυο, άγνωστων χαρακτηριστικών και παλαιότητας, αξίας, κατά τον χρόνο συζήτησης, 20 ευρώ, κατ’ελάχιστον. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι δόθηκαν στο καθαριστήριο διάφορα είδη ρουχισμού, που είχαν ρυπανθεί από τους καπνούς, και συγκεκριμένα εννέα (9) παντελόνια, δέκα (10) πουκάμισα και δεκαπέντε (15) μπλούζες του πρώτου ενάγοντος, των οποίων η κατοχή δικαιολογείται από έναν άνδρα της ηλικίας του (ημερομηνία γεννήσεως 21-7-1959) και της δικής του οικονομικής κατάστασης (συνταξιούχος), για τον καθαρισμό των οποίων αυτός κατέβαλε το ποσό των 102 (34 Χ 3) ευρώ. Άλλα είδη ρουχισμού και λευκά είδη (κλινοσκεπάσματα, παπλωματοθήκες, μαξιλάρια), τα οποία μετά βεβαιότητας βρίσκονταν εντός ντουλαπών, δεν αποδείχθηκε ότι καταστράφηκαν αφού κρίνεται, με βάση τα διδάγματα της λογικής, ότι μόνον η ρύπανσή τους θα ήταν δυνατή και θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με καθαρισμό, για τον οποίο μάλιστα δεν αποδείχθηκε ότι ο άνω ενάγων απευθύνθηκε σε καθαριστήριο ή υποβλήθηκε σε συγκεκριμένα έξοδα. Δεν αποδείχθηκε ο αριθμός των φωτιστικών που υπήρχαν τυχόν στο σαλόνι, ώστε να προσδιοριστεί η αξία τους, η καταστροφή καλλυντικών που υπήρχαν στο μπάνιο, των γυαλιών του, ούτε των κορνιζών στο διάδρομο, αφού από τη σχετική φωτογραφία που απεικονίζει ορισμένες από αυτές μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς, δεν προκύπτει η καταστροφή τους, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι πέραν της συσκευασίας τους, καταστράφηκαν και όλα τα cd που κατείχε. Ομοίως δεν αποδείχθηκε η καταστροφή ηλεκτρικής σκούπας, που επίσης, συνήθως βρίσκεται εντός αποθηκευτικού χώρου, καθώς μάλιστα ο άνω ενάγων δεν την κατέγραψε, όπως δεν κατέγραψε και τα ασύρματα ηχεία και την ηλεκτρονική ζυγαριά που επικαλείται στην αγωγή του, στη σχετική κατάσταση που προσκόμισε στους προανακριτικούς υπαλλήλους όταν κατέθεσε ενώπιόν τους στις 25-8-2015. Ούτε, επίσης, αποδείχθηκε η ύπαρξη συγκεκριμένης γραφικής ύλης και μελανιών, πέραν του ήδη τοποθετημένου στο καταστραφέν πολυμηχάνημα και η κατοχή play station. Επιπλέον, λόγω της πυρκαγιάς, αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το διαμέρισμα και να μισθώσει άλλη οικία, αντί του μηνιαίου μισθώματος των 350 ευρώ, συνεπώς, για την αιτία αυτή δαπάνησε, τουλάχιστον για τους μήνες Σεπτέμβριο 2015 έως Ιούνιο 2016, το ποσό των 3.850 ευρώ, συμπεριλαμβανομένης και της καταβληθείσας εγγύησης, ύψους 350 ευρώ [(350 ευρώ Χ 10) + 350]. Επομένως, η συνολική αποκαταστατέα ζημία του πρώτου ενάγοντος από τις ανωτέρω αιτίες ανέρχεται στο ποσό των 6.260 (400 + 70 + 200 + 400 + 400 + 120 + 80 + 80 + 80 + 30 + 100 + 400 + 30 + 20 + 3.850) ευρώ. Αναφορικά με τον δεύτερο ενάγοντα αποδείχθηκε ότι καταστράφηκαν ολοσχερώς : α/ το κρεβάτι του μάρκας NEOSET, αξίας κατά τον χρόνο αγοράς του (13-2-2009) αλλά και συζήτησης της αγωγής 284,60 ευρώ, μια κουρτίνα και ένα κουρτινόξυλο, αξίας συνολικής 150 ευρώ, β/κλινοσκεπάσματα (μαξιλάρι, δύο σεντόνια και ένα κάλυμμα κρεβατιού ΙΚΕΑ), αξίας, κατά τον χρόνο συζήτησης, με βάση την επιχείρηση προέλευσης, και τη συνήθη αξία τέτοιων ειδών μέσης ποιότητας, 170 ευρώ (50, 40 και 80 ευρώ, αντίστοιχα), τουλάχιστον, ένα γραφείο, αξίας 250 ευρώ τουλάχιστον, μια βιβλιοθήκη με τέσσερις στήλες και τρία ράφια ανά στήλη, αξίας 250 ευρώ τουλάχιστον, ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής ALTEC και οθόνη υπολογιστή, συνολικής αξίας 450 ευρώ κατ’ελάχιστον, ένα πολυμηχάνημα, αξίας 100 ευρώ, 20 κασέτες Play Station, αξίας 200 ευρώ, και 50 ταξιδιωτικοί χάρτες, που έχουν καταγραφεί και στην προαναφερθείσα κατάσταση, αξίας, κατ’ελάχιστον 500 ευρώ, δύο μικροέπιπλα ΙΚΕΑ, αξίας 250 ευρώ, ένα φωτιστικό γραφείου, αξίας 90 ευρώ, μία λάμπα και ένα φωτιστικό οροφής, αξίας 150 ευρώ, διάφορα πανεπιστημιακά βιβλία, ορισμένα εκ των οποίων διακρίνονται σε προσκομιζόμενη φωτογραφία, στην οποία απεικονίζεται και τμήμα της βιβλιοθήκης του υπνοδωματίου του, αξίας 200 ευρώ τουλάχιστον και διάφορα ενδύματα (παντελόνια, παπούτσια, πουκάμισα μπλούζες, πουλόβερ, πανωφόρια), αξίας τουλάχιστον 500 ευρώ, με βάση τη συνήθη αξία αντίστοιχων όλων των παραπάνω ειδών, κατά τον χρόνο συζήτησης. Τα αντικείμενα αυτά, πέραν του ότι καταγράφονται στην παραπάνω κατάσταση που προσκόμισε ο πρώτος ενάγων, εμφανίζονται στην πλειονότητά τους και στις προσκομιζόμενες φωτογραφίες, ενώ αποτελούν τα συνήθη αντικείμενα και προσωπικά είδη ατόμων της ίδιας με τον δεύτερο ενάγοντα ηλικίας (ημερομηνία γέννησης 21-10-1994). Δεν αποδείχθηκε η καταστροφή του ποδηλάτου του που βρισκόταν στον εξωτερικό διάδρομο του σπιτιού ούτε δικαιολογείται μόνο από τη ρίψη νερού και τους καπνούς, ούτε η ύπαρξη δύο κινητών τηλεφώνων στο δωμάτιό του. Συνεπώς, η συνολική αποκαταστατέα ζημία του από τις ανωτέρω αιτίες ανέρχεται στο ποσό των 3.544,60 (284,60 + 150 + 170 + 250 + 250 + 450 + 100 + 200 + 500 + 250 + 90 + 150 + 200 + 500) ευρώ. Επομένως, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο καταλήγοντας σε διαφορετικό και δη μικρότερο ποσό θετικής ζημίας για κάθε ενάγοντα έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει ο μεν δεύτερος, τρίτος και τέταρτος λόγος της υπό στοιχ. Α΄έφεσης να απορριφθούν ως αβάσιμοι, οι δε πρώτος και τρίτος λόγος της υπό στοιχ. Α΄ έφεσης, να γίνουν δεκτοί ως βάσιμοι και κατ’ουσίαν. Εξάλλου, από την προαναφερθείσα άδικη και υπαίτια συμπεριφορά του –πρώτου-εναγομένου, και τη συνεπεία αυτής καταστροφή και φθορά των προαναφερθέντων αντικειμένων, οι ενάγοντες δοκίμασαν στενοχωρία και υποβλήθηκαν σε ταλαιπωρία, προκειμένου να μεριμνήσουν για την απομάκρυνσή τους και τον καθαρισμό της οικίας, επιπλέον δε ο πρώτος αναγκάστηκε να μισθώσει άλλη οικία και να μεταφέρει εκεί τα πράγματά του, επομένως, υπέστησαν ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας πρέπει, αφού ληφθούν υπόψη οι συνθήκες τέλεσής της, το είδος της προσβολής, ο βαθμός της αμέλειας του πρώτου εναγομένου και η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των διαδίκων, συνταξιούχου του πρώτου εναγομένου και του πρώτου ενάγοντος και σπουδαστή του δεύτερου ενάγοντος, να τους επιδικαστεί ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 1.540 ευρώ στον καθένα, και λόγω της γενομένης εκ μέρους τους επιφύλαξης των 1.500 ευρώ, που κρίνεται εύλογο και δίκαιο, τηρουμένης της αρχής της αναλογικότητας (ΟλΑΠ 9/2015 ΧΡΙΔ 2015.575, ΑΠ 88/2018 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Συνεπώς, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε μόνον στον δεύτερο ενάγοντα το ποσό αυτό και στον πρώτο το ποσό των 1.000 ευρώ, έσφαλε εν μέρει περί την εκτίμηση των αποδείξεων, δεκτού γενομένου ως εν μέρει βάσιμου και κατ΄ουσίαν του δευτέρου λόγου της υπό στοιχ. Β΄έφεσης.
Επομένως, η εκκαλουμένη απόφαση που δέχθηκε την αγωγή εν μέρει και επιδίκασε στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των 5.975,73 ευρώ και στον δεύτερο των 3.094,90 ευρώ, ως αποζημίωση για τη θετική ζημία που υπέστησαν, και των 1.000 και 1.500 ευρώ, αντίστοιχα, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική τους βλάβη, αντίστοιχα, έσφαλε κατά την εκτίμηση των σχετικών αποδείξεων και πρέπει, να απορριφθεί μεν η υπό στοιχ. Α΄έφεση και, κατά παραδοχή του σχετικού λόγου της υπό στοιχ. Β΄εφέσεως, όπως αυτός εξειδικεύεται στους παραπάνω επιμέρους λόγους, να εξαφανιστεί αυτή, στο σύνολό της, δηλαδή και ως προς τη διάταξή της περί τοκογονίας, που δεν προσβάλλεται με λόγο έφεσης, αναγκαίως δε και κατά την περί δικαστικών εξόδων διάταξή της που θα καθορισθεί από την αρχή (ΕφΑνΚρ 79/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΑθ 1404/2014, Αρμ 2015.208). Στη συνέχεια, αφού κρατηθεί η υπόθεση και δικαστεί από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 § 1 του ΚΠολΔ), πρέπει να γίνει δεκτή η αγωγή, ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των 6.260 ευρώ και στον δεύτερο των 3.544,60 ευρώ, ως αποζημίωση για τη θετική ζημία τους, και των 1.500 ευρώ στον καθένα, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική τους βλάβη, ήτοι συνολικά το ποσό των 7.760 και των 5.044,60 ευρώ, αντίστοιχα, με τον νόμιμο τόκο από την επίδοσή της και μέχρι την εξόφληση. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο και η επιστροφή στους εκκαλούντες, αντίστοιχα, του παραβόλου που κατέθεσαν κατά την άσκηση της υπό στοιχ. Α΄ και Β΄έφεσης, αντίστοιχα, λόγω της ήττας και μερικής νίκης αυτών, αντίστοιχα (άρθρο 495 § 3 εδ. ε΄ του ΚΠολΔ) και, κατόπιν σχετικού αιτήματος, να κατανεμηθούν μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά τους έξοδα, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, ανάλογα προς την έκταση της νίκης και ήττας τους, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εκκαλούντες της υπό στοιχ. Β΄έφεσης δεν υποβλήθηκαν σε ιδιαίτερα έξοδα για την αντίκρουση της υπό στοιχ. Α΄έφεσης (άρθρα 106, 176, 183 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 63 § 1 περ. iα, 68 § 1, 69 § 1, 166 και παράρτημα Ι του ν.4194/2013).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ την από 17-12-2018 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. …………./20-12-2018) υπό στοιχ. Α΄ έφεση του –πρώτου-εναγομένου, και την από 21-12-2018 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. …………../21-12-2018) υπό στοιχ. Β΄έφεση των εναγόντων, κατά της υπ’αριθμ. 4346/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτές τυπικά.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατ’ουσίαν την υπό στοιχ. Α΄έφεση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του παραβόλου, που ο εκκαλών κατέθεσε κατά την άσκησή της.
ΔΕΧΕΤΑΙ κατ’ουσίαν την υπό στοιχ. Β΄ έφεση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παραβόλου που κατέθεσαν οι εκκαλούντες κατά την άσκησή της.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 20-7-2016 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. …………../2016) αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτήν.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον –πρώτο-εναγόμενο να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των επτά χιλιάδων επτακοσίων εξήντα (7.760) ευρώ και στον δεύτερο ενάγοντα το ποσό των πέντε χιλιάδων σαράντα τεσσάρων ευρώ και εξήντα λεπτών (5.044,60), με τον νόμιμο τόκο από την επίδοσή της και μέχρι την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εναγομένου, μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει στο ποσό των χιλίων τετρακοσίων (1.400) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 1 Ιουνίου 2020.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
