ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
τμήμα 4ο
Περίληψη:
Κτηματολόγιο Δημόσιο, νήσος Σαλαμίνα, εκκαλεί ερήμην στον πρώτο βαθμό απόφαση, δέχεται αγωγή
Αριθμός απόφασης : 559/ 2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : ………… ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια του Δικηγόρο Σόνια Μιχάλαρου.
ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ : Του Ελληνικού Δημοσίου, όπως αυτό νόμιμα εκπροσωπείται από τον εδρεύοντα στην Αθήνα Υπουργό Οικονομικών (………), το οποίο εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από τη Δικαστική Πληρεξούσια του Ν.Σ.Κ. Δέσποινα Ντουρντουρέκα.
Ο ενάγων και ήδη εκκαλών άσκησε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών την από 2.11.2015 και με αρ. καταθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ …… αγωγή του, επί της οποίος εκδόθηκε η με αρ. 3249/2017 απόφαση του άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την αγωγή.
Κατά της απόφασης αυτής ο εκκαλών άσκησε την από 19-6-2019 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019 έφεσή του η συζήτηση της οποίας ορίστηκε για τη δικάσιμο της 7.5.2020, οπότε και ματαιώθηκε. Με την με αρ. 85/2020 Πράξη του Προεδρεύοντος του Εφετείου Πειραιώς, με βάση τη διάταξη του άρθρου 74 παρ.2 του ν. 4690/2020 ορίστηκε για τη δικάσιμο της 22.4.2021, οπότε και ματαιώθηκε εκ νέου και με την με αρ. 133/2021 πράξη του Προεδρεύοντος του Εφετείου Πειραιώς, με βάση τη διάταξη του άρθρου 21 του 4786/2021 επαναπροσδιορίστηκε για για τη δικάσιμο της 22.4.2021, οπότε και αναβλήθηκε διαδοχικά για τη δικάσιμο της 3.2.2022, και την παρούσα συνεδρίαση (3.11.2022).
Kατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αφού αυτή εκφωνήθηκε από το πινάκιο οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν όπως αναφέρθηκε, και αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που είχαν προκαταθέσει.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 528 ΚΠολΔ «αν ασκηθεί έφεση από τον διάδικο που δικάστηκε ερήμην, η εκκαλουμένη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους προσθέτους λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως». Από την ως άνω διάταξη, με την οποία ρυθμίζονται τα αποτελέσματα της έφεσης κατ’ απόφασης που εκδόθηκε ερήμην του εκκαλούντος, πλην όμως ερευνήθηκε η υπόθεση σαν να ήταν αυτός παρών ή είχε συναχθεί σε βάρος του το τεκμήριο σιωπηρής ομολογίας ή παραίτησης ως προς την αγωγή (άρθρα 271, 272 § 1 ΚΠολΔ), προκύπτει ότι η εκκαλουμένη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους προσθέτους λόγους, ο δε εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως. Του παρέχεται, επομένως η ευκαιρία, δεδομένου ότι δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, αλλά δικάστηκε σαν να ήταν παρών, είχε συναχθεί δε σε βάρος του τεκμήριο σιωπηρής ομολογίας, μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, να ακουστεί και να προβάλει στο Εφετείο όσους ισχυρισμούς μπορούσε να προτείνει και πρωτοδίκως. (ΑΠ 2150/2014, ΑΠ 1906/2008, ΕφΠειρ 67/2016, ΕφΑνατΚρητ 61/2015, ΕφΠειρ 336/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην προκείμενη περίπτωση, φέρεται προς συζήτηση στο παρόν Δικαστήριο η από 19-6-2019 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019 έφεση, η οποία έχει ασκηθεί κατά της με αρ. 3249/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία. Η έφεση έχει ασκηθεί νομότυπα κι εμπρόθεσμα, αφού δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης (άρθρο 518 ΚΠολΔ) κι έχει καταθεί το απαιτούμενο παράβολο (βλ. το με αρ. ………….. e -paravolo). Εξάλλου ο εκκαλών – ενάγων δικάσθηκε ερήμην στον πρώτο βαθμό και με την έφεσή του ζητά την ευδοκίμηση της αγωγής του, ώστε η άνω έφεση, αφού γίνει τυπικά δεκτή, πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και, αφού εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο (άρθρο 535 § 1 ΚΠολΔ) και να ερευνηθεί η αγωγή ως προς τη νομική και ουσιαστική βασιμότητά της.
Ο ενάγων ισχυρίστηκε από 2.11.2015 και με αρ. καταθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ …….. αγωγή του, ότι έχει καταστεί και πλήρης κύριος του αναλυτικά περιγραφόμενου αγροτεμαχίου που έχει έκταση 994,64τ.μ., το οποίο σύμφωνα με την Κτηματογράφηση από τον Οργανισμό Κτηματολογίου και Χαρτογραφήσεων Ελλάδος εμφαίνεται σε δύο συνεχόμενα όμορα ακίνητα με δύο διαφορετικά ΚΑΕΚ (με στοιχ. ΚΑΕΚ …… και μικρό τμήμα του όμορου ακινήτου που φέρει αριθμό ΚΑΕΚ ………) και ειδικότερα : την ιδιοκτησία με αρ. ΚΑΕΚ …… που βρίσκονται στη θέση ……….. της κτηματικής περιφέρειας του (ήδη) Δήμου Σαλαμίνας. Ότι το άνω αγροτεμάχιο απέκτησε με παράγωγο τρόπο, κατά ποσοστό 60% εξ αδιαιρέτου δυνάμει του υπ’ αριθμ. …./1986 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ……., που μεταγράφηκε νόμιμα, από αγορά από τον ……….. και την ………………, β) κατά ποσοστό 10 % εξ αδιαιρέτου δυνάμει της υπ’ αριθμ. …./1999 πράξη αποδοχής κληρονομιάς του αποβιώσαντος πατρός του …….. …….. της Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ………, που μεταγράφηκε νόμιμα, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος του αποβιώσαντος πατέρα του ….. …. και γ) κατά ποσοστό 30% εξ αδιαιρέτου δυνάμει του υπ’ αριθμ. …../1999 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της συμ/φου Σαλαμίνας . ….., που μεταγράφηκε νόμιμα. ¨Ότι και οι δικαιοπάροχοι αυτού είχαν καταστεί κύριοι αυτού με παράγωγο τρόπο, όπως προσδιορίζει αναλυτικά από τους άμεσους δικαιοπάροχούς του έως τον απώτερο δικαιοπάροχο όλων ………., στον οποίο ανήκε το εν λόγω ακίνητο ως τμήμα μεγαλύτερης έκτασης 9 περίπου έκτασης 9 περίπου στρεμμάτων, ο οποίος από το έτος 1860 περίπου ξεκίνησε να αποκτά ιδιοκτησιακά δικαιώματα στην εν λόγω περιοχή. Ότι τόσο ο ίδιος όσο και οι δικαιοπάροχοί του ασκούσαν αδιάκοπα τις διακατοχικές πράξεις που αναφέρονται στην αγωγή από το έτος 1860, (καλλιέργεια, βόσκηση ζώων, δενδροφύτευση, περίφραξη, καταμετρήσεις, ανέγερση κτισμάτων και συναφείς) με διάνοια κυρίου και καλή πίστη. Ότι κατά τη διαδικασία κτηματογράφησης της περιοχής, τα ακίνητα αυτά καταχωρίστηκαν ανακριβώς, σε χωριστά ΚΑΕΚ, ανήκοντας στην κυριότητα του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζήτησε να αναγνωρισθεί η κυριότητά του και να διορθωθεί η πρώτη εγγραφή του οικείου βιβλίου του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας, ώστε να συνταχθεί ένα ενιαίο ΚΑΕΚ του αγροτεμαχίου και εγγραφεί αυτός ως αποκλειστικός κύριος αυτού, και να επιβληθούν σε βάρος του εναγόμενου τα δικαστικά του έξοδα.
Η αγωγή με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 6 του ν. 2998/1994, 369, 1033, 1192, 1094, 1045, 1051 ΑΚ. Για το παραδεκτό αυτής έχει καταχωρηθεί στο κτηματολογικό φύλλο του ακινήτου (βλ. το με αρ. πρωτ……/23.11.2015 πιστοποιητικό καταχώρησης εγγραπτέας πράξης) για την αιτούμενη διόρθωση γεωμετρικής μεταβολής προσκομίζεται η με αρ.πρωτ…… /27.4.2020 εισήγηση του Εθνικού κτηματολογίου. Eίναι ορισμένη, καθώς για τη στοιχειοθέτηση του παράγωγου τρόπου κτήσης κυριότητας αναφέρει κατά τρόπο σαφή και ορισμένο τα περιστατικά της κτήσης αυτής και ότι οι δικαιοπάροχοί του (άμεσοι/απώτεροι/απώτατοι) και πριν την εισαγωγή του ήταν κύριοι του μεταβιβασθέντος ακινήτου και ότι αυτός (ενάγων) κατέστη κύριος κατά το άνω ποσοστό (100%) με παράγωγο τρόπο που αποκτήθηκε πριν την έναρξη της λειτουργίας του Εθνικού Κτηματολογίου στην περιοχή Σεληνίων Σαλαμίνας Δήμου Αμπελακίων (13.1.2006). Επίσης αναφέρονται επαρκώς συγκεκριμένες πράξεις νομής επί του επιδίκου ακινήτου, που ασκούσε τόσο ο ίδιος όσο και οι δικαιοπάροχοί τους από την εποχή του από το έτος 1860, (καλλιέργεια με γεωργικά φύτευση, κτλ,. περιφράξεις, φύτευση καλλωπιστικών φυτών, δήλωση αυτού (επιδίκου ακινήτου) στις αρμόδιες αρχές, χωρίς να είναι αναγκαία η εξειδίκευση των πράξεων αυτών μέσα στο χρόνο της χρησικτησίας (ΑΠ 47/2019, ΑΠ 289/2016, ΑΠ 1402/2015, ΑΠ 1077/2012, Εφ.Δωδ. 2/2020 ΝΟΜΟΣ), και επίσης, προσδιορίζεται ο τρόπος που υπεισήλθε έκαστος στη νομή του επιδίκου ακινήτου (Εφ.Πειρ. 257/2022, ΕφΠειρ 506/2019). Εξάλλου το ακίνητο περιγράφεται επαρκώς στην αγωγή με βάση και το επισυναπτόμενο στην αγωγή τοπογραφικό διάγραμμα, ώστε η αγωγή είναι ορισμένη και νόμιμη. Πρέπει να ερευνηθεί ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο αρνείται την αγωγή και ισχυρίζεται τα ότι τα επίδικα ακίνητα εμπίπτουν στα ΑΒΚ … και …. δημόσια κτήματα, των οποίων έχει καταστεί κύριος αυτού με τους εξής τρόπους : α) δυνάμει της Συνθήκης της Κωνσταντινούπολης του 1832 και των πρωτοκόλλων του Λονδίνου του 1830, ως περιουσία του Οθωμανικού Δημοσίου, που κατέλαβε και δήμευσε «δικαιώματι πολέμου», β) άλλως καθώς ανήκε πριν την επανάσταση του 1821 σε Οθωμανούς υπηκόους, οι οποίοι κατά τον χρόνο της υπογραφής των πρωτοκόλλων το είχαν εγκαταλείψει, γ) άλλως βάσει των διατάξεων των άρθρων 1,2 και 3 του από 17/ 29-11-1836 β.δ. «περί ιδιωτικών δασών», καθώς αποτελούσε δασική έκταση από το έτος 1820, όπως φαίνεται στις αεροφωτογραφίες του έτους 1945, δ) άλλως δυνάμει των διατάξεων του ΒΔ 3/15.12.1833, δεδομένου ότι αποτελούσε από του έτους 1820 και έως την άσκηση της αγωγής βοσκότοπο ή λιβάδι, χωρίς ποτέ μέσα στις νόμιμες προθεσμίες να αναγνωρισθεί κάποιος κύριος αυτού κατά την προβλεπόμενη διαδικασία, ε) άλλως με τα προσόντα της τακτικής ή της έκτακτης χρησικτησίας, καθώς το νεμόταν, ασκώντας τις αναφερόμενες πράξεις νομής, που προσιδιάζουν στη φύση του επιδίκου, με διάνοια κυρίου και καλή πίστη, από την επανάσταση του 1821 μέχρι και την άσκηση της αγωγής, στ) άλλως, ως αδέσποτο, χωρίς να απαιτείται κατάληψη της νομής ή μεταγραφή της κτήσης, δυνάμει των διατάξεων του προϊσχύσαντος βυζαντινορωμαϊκού δικαίου, των άρθρων 16 του από Ιουνίου 1837 νόμου περί διάκρισης κτημάτων και των διατάξεων των άρθρων 2 § 1 του ΑΝ 1539/1938 και 972 ΑΚ. Ο με στοιχ. (α) ισχυρισμός κατά τον οποίο το εναγόμενο που επικαλείται διαδοχή του Τουρκικού Δημοσίου, δυνάμει της συνθήκης της Κωνσταντινουπόλεως και των σχετικών πρωτοκόλλων, είναι μη νόμιμος, δεδομένου ότι για τα ακίνητα της Αττικής δεν μπορεί να γίνει λόγος για περιέλευσή τους στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου με το δικαίωμα του πολέμου, αφού η Αττική δεν κατακτήθηκε με όπλα, αλλά παραχωρήθηκε στο Ελληνικό Κράτος την 31-3-1833 με βάση την από 27-6/9-7-1832 Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως και κατόπιν σχετικών συμφωνιών μεταξύ των Ελληνικών και Τουρκικών Αρχών (ΑΠ 1132/2020, ΑΠ 769/2020, ΑΠ 832/2020, ΑΠ 279/2019, ΑΠ 7/2019 www.areiospagos.gr). Ο ισχυρισμός υπό στοιχ. (β) είναι απορριπτέος ως αόριστος, καθώς δεν εξειδικεύεται ποιός ήταν ο άλλοτε Οθωμανός κύριος του επιδίκου, ο οποίος εγκατέλειψε αυτό. Ο ισχυρισμός με στοιχ. εi) ως προς πρώτο σκέλος του (κτήση της κυριότητας του επιδίκου με τα προσόντα της τακτικής χρησικτησίας) είναι ομοίως ως αόριστος, διότι, δεν γίνεται επίκληση συγκεκριμένου νόμιμου τίτλου για τη θεμελίωσή της. Oμοίως αόριστος είναι και ο με στοιχ. (στ) ισχυρισμός ότι απέκτησε αυτό το Δημόσιο κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 16 του Ν. της 21-6/10-7-1837 «Περί διακρίσεως κτημάτων», διότι αρκείται σε απλή επανάληψη του πραγματικού της παραπάνω διάταξης, χωρίς να επικαλείται ότι χώρησε εγκατάλειψη της νομής του επιδίκου από τον μέχρι τότε κύριο και ότι αυτή έγινε με πρόθεση παραίτησης από το δικαίωμα της κυριότητας, και χωρίς να προσδιορίζει ποιο πρόσωπο προέβη στην κατά τα άνω εγκατάλειψη. Οι λοιποί ισχυρισμοί (υπό στοιχ. γi, δ και ε) ένσταση ιδίας κυριότητας λόγω έκτακτης χρησικτησίας, δασική έκταση ή λειβάδι είναι νόμιμοι και πρέπει να ερευνηθούν ως προς την ουσιαστική τους βασιμότητα.
Από τις ένορκες εξετάσεις του μάρτυρα που εξετάστηκε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (βλ. πρακτικά συνεδρίασης αυτού) και της μάρτυρος που εξετάστηκε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου (βλ. πρακτικά αυτού) και την εκτίμηση των εγγράφων που προσκομίστηκαν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε ως δικαστικά τεκμήρια, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Το επίδικο ακίνητο βρίσκεται στη θέση ………. – ……. Σαλαμίνας είναι έκτασης 994,64 τ.μ. και συνορεύει ανατολικά επί πλευράς 8-10 μ.μ. 12,01 συν 10-13 μ.μ. 9,34 με ιδιοκτησία …….. που έχει λάβει ΚΑΕΚ …., δυτικά επί τεθλασμένης πλευράς 1-2 μ.μ. 20,18 συν πλευρά 2-5 μ.μ. 12,23 με ιδιοκτησία …….. που έχει λάβει ΚΑΕΚ ……, βορειοανατολικά επί πλευράς 5-Ι μ.μ. 7,37 συν πλευρά Ι-Ζ μ.μ. 10,94 συν πλευρά Ζ-Ε μ.μ. 6,40 συν πλευρά Ε-13 μ.μ. 9,45 με ευρύτερη ιδιοκτησία -. ….. και νότια επί προσώπου 1-3 μ.μ. 12,76 συν πρόσωπο 3-4 μμ. 2,95 συν πρόσωπο 4-8 μ.μ 20,52 με ……….., όπως αυτό εμφαίνεται με τα στοιχεία 1-2-5-1-Ζ-Ε-13-10-8-4-3-1 στο από Οκτωβρίου 2015 τοπογραφικό διάγραμμα της τεχνολόγου-τοπογράφου μηχανικού …………….. Το άνω ακίνητο έχει αποκτήσει ο ενάγων με παράγωγο τρόπο, κατά ποσοστό 60% εξ αδιαιρέτου, δυνάμει του υπ’ αριθμ. …../1986 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ………, που μεταγράφηκε νόμιμα, από αγορά από τον …………., β) κατά ποσοστό 10 % εξ αδιαιρέτου δυνάμει της υπ’ αριθμ. …./1999 πράξης αποδοχής κληρονομιάς του αποβιώσαντος πατέρα του …… της Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας …………, που μεταγράφηκε νόμιμα, γ) ποσοστό 30% εξ αδιαιρέτου δυνάμει του υπ’ αριθμ. …../1999 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ……., που μεταγράφηκε νόμιμα, από αγορά από ………….. Οι τελευταίοι, είχαν αποκτήσει το ως άνω ποσοστό 30% εξ αδιαιρέτου κοινώς, αδιαιρέτως και κατά ίση μερίδα από κληρονομιά του αποβιώσαντος συζύγου της πρώτης και πατέρα των λοιπών, ………… δυνάμει της ίδιας υπ’ αριθμ. ……./1999 πράξης αποδοχής κληρονομιάς της Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ….., που μεταγράφηκε νόμιμα. Ο ………. (κατά δήλωσή του ………) και η ……… είχαν αποκτήσει το ποσοστό 60% εξ αδιαιρέτου κατά ίση μερίδα από κληρονομιά του αποβιώσαντος ……… δυνάμει της υπ’ αριθμ. ……../1985 πράξη αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Αθηνών ……. που μεταγράφηκε νόμιμα. Ο …………. πατέρας του ενάγοντος είχε αποκτήσει ποσοστό 40% εξ αδιαιρέτου και ο …….. ποσοστό 60% εξ αδιαιρέτου του το άνω ακίνητο, δυνάμει του υπ’ αριθμ. ……../1962 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του Συμβολαιογράφου Πειραιώς ….. που μεταγράφηκε νόμιμα, από αγορά από τον …….., σε συνδυασμό με την υπ’ αριθμ. …./1972 πράξη εξόφλησης τιμήματος του συμβολαιογράφου Πειραιώς ………, που μεταγράφηκε νόμιμα. Ο …….. δυνάμει του υπ’ αριθμ. …./1953 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πειραιώς …… που έχει μεταγραφεί νόμιμα, είχε αγοράσει από τον . ….. μεταξύ άλλων αγρό 9 στρεμμάτων στη θέση …., τον οποίο διαίρεσε σε μικρότερα αγροτεμάχια και τα πώλησε και μεταβίβασε σε τρίτους, από τα οποία το με στοιχ.11 στον …… Στον ….. ο άνω αγρός των 9 στρεμμάτων είχε περιέλθει από κληρονομιά του αποβιώσαντος αδελφού του …….., με βάση την από την από 15.1.1947 ιδιόγραφη διαθήκη αυτού, την οποία (κληρονομιά) αποδέχθηκε με την υπ’ αριθμ ……./1949 αποδοχή κληρονομιάς του συμβολαιογράφου Πειραιά, που μεταγράφηκε νόμιμα. Ο ……. είχε αποκτήσει το άνω ακίνητο κατά ποσοστό 5/6 εξ αδιαιρέτου από αγορά ποσοστού 4/6 εξ αδιαιρέτου από τον ………. και ποσοστού 1/6 εξ αδιαιρέτου από την ………, δυνάμει του υπ’ αριθμ. ……./1936 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Σαλαμίνας …….., που μεταγράφηκε νόμιμα, και κατά το άλλο ποσοστό 1/6 εξ αδιαιρέτου από αγορά από την …….., δυνάμει του υπ’ αριθμ. ……./1936 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ………, που μεταγράφηκε νόμιμα. Ο ……… είχε αποκτήσει το ποσοστό του των 4/6 εξ αδιαιρέτου, κατά ποσοστό 3/6 εξ αδιαιρέτου από αγορά από τους ………… και κατά ποσοστό 1/6 εξ αδιαιρέτου από τον ………., δυνάμει του υπ’ αριθμ. ………/1926 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του Συμβ/φου Πειραιώς . …., που μεταγράφηκε νόμιμα. Η …………. είχε αγοράσει το ποσοστό της 3/6 εξ αδιαιρέτου από τον ………. δυνάμει του υπ’ αριθμ. …/1924 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Σαλαμίνας …………., που μεταγράφηκε νόμιμα, ο δε ………. είχε αποκτήσει στο άνω ποσοστό με αγορά από τον ………, δυνάμει του υπ’ αριθμ. ………/1913 συμβολαίου του Συμβολαιογράφου Πειραιά . …., που μεταγράφηκε νόμιμα. Ο ……….. είχε αποκτήσει ποσοστό 3/6 εξ αδιαιρέτου με αγορά από τον ……….. δυνάμει του υπ’ αριθμ. ………/1911 συμβολαίου αγοραπωλησίας του Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας …….., που μεταγράφηκε νόμιμα, o οποίος ……… ήταν κληρονόμος κατά ποσοστό 3/6 εξ αδιαιρέτου του πατέρα του …………….. Ο τελευταίος ήταν ο απώτερος δικαιοπάροχος όλων καθώς κατείχε το ευρύτερο αγροτεμάχιο των 9 στρεμμάτων από το έτος 1860. Ο πατέρας του ενάγοντος ………. νεμόταν το επίδικο αγροτεμάχιο (ενός στρέμματος περίπου και ήδη 994,64τ.μ.), από το έτος 1962 έως το θάνατό του και κατόπιν ο ενάγων, στο οποίο ανήγειρε οικία 110 τμ. που κατοικούσε μόνιμα, πλέον παλιού κτίσματος 66 τμ. με μόνιμες κατασκευές αποθήκης βαθμίδες και βόθρο, ενώ τοποθέτησε και οπωροφόρα δέντρα 5 συκιές, 6 βερυκοκιές, 6 ροδιές 2 μανταρινιές και 3 κληματαριές έως την 13-11-2006, ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του κτηματολογίου για την περιοχή (396/2/1-11-2006 απόφαση του ΔΣ ΟΚΧΕ, ΦΕΚ 1662/Β’/13-11-2006), ο οποίος δήλωνε αυτό στο Ε9 και κατέβαλε τον ΕΝΦΙΑ. Κατά την κτηματογράφηση της περιοχής το επίδικο ακίνητο καταχωρίστηκε σε δύο κτηματολογικά φύλλα, την ιδιοκτησία με αρ. ΚΑΕΚ ……., εκτάσεως κατά τους κτηματολογικούς Χάρτες 974τ.μ., ενώ κατά σχεδιάγραμμα με αρ, αριθμούς 1-2-5-7-12-13-10-8-4-3-1 έκτασης 973.67τ.μ. και του νοτιοδυτικού τμήματος της ιδιοκτησίας με ΚΑΕΚ ………, 104τ.μ. κατά τους κτηματολογικούς Χάρτες, ενώ στο ίδιο ως άνω σχεδιάγραμμα εμφαίνεται με τα στοιχεία Ι-Ζ-Ε-13-12-7-Ι και έχει έκταση 20,97τ.μ. Και στα δύο κτηματολογικά φύλλα εγγράφηκε ότι ήταν κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου με το σκεπτικό «πλήρης κυριότητα προκύπτει εκ του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου ως διαδόχου του τουρκικού κράτους, το οποίο υπάρχει επί των δασικών εν γένει και χορτολιβαδικών εκτάσεων». Με βάση το από 4.11.2011 τοπογραφικό διάγραμμα της κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά το γεωτεμάχιο με αρ. ΚΑΕΚ …………., εμπίπτει στο Δημόσιο Κτήμα με Α.Β.Κ …., ενώ από το γεωτεμάχιο ΚΑΕΚ ………..74,42 τμ. εμπίπτουν στο Α.Β.Κ … και 29,11 τμ. στο Α.Β.Κ ….. Με βάση τα με αρ. πρωτ. …./30.12.2010 και με αρ. πρωτ. …./22.2.2011 έγγραφα της Διεύθυνσης Δασών Πειραιά- Δασαρχείο Πειραιά στους προσωρινούς κτηματολογικούς πίνακες τμήμα 243 τμ. καταχωρήθηκε με πράσινο χρώμα κωδικό 2726 «δασική έκταση σήμερα – δασική έκταση στις Α/Φ του έτους 1945», 175 τμ. με κόκκινο χρώμα κωδικό 2704 «δασική έκταση σήμερα – δασική έκταση στις Α/Φ του έτους 1945» και 658 τμ. με κίτρινο χρώμα κωδικοί 2714-2716 «άλλης μορφής έκταση σήμερα – άλλης μορφής έκταση στις Α/Φ του 1945»- λοιπές μη δασικές εκτάσεις». Για τα τμήματα όμως, που αποτελούν δασικές εκτάσεις, κατά τα έγγραφα αυτά, δεν γίνεται καμία εξειδίκευση, όσον αφορά το είδος, τη μορφή και την πυκνότητα της δασικής βλάστησης. Αντίθετα, η ευρύτερη έκταση είχε πάντοτε αγροτική μορφή, σύμφωνα με την από Νοέμβριο του 2016 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του τοπογράφου μηχανικού ……, ο οποίος διορίστηκε με την υπ’ αριθμ. 690/2015 μη οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία διενεργήθηκε στα πλαίσια δίκης κατά του Δημοσίου για το γεωτεμάχιο με αρ. ΚΑΕΚ …., το οποίο βρίσκεται στην ίδια τοποθεσία, όρμο ….., νοτίως της λεωφόρου …. και απέχει από το επίδικο 176 μ. (όπως κατέθεσε η μάρτυρας ενάγοντος τοπογράφος μηχανικός, βλ. πρακτικά παρόντος Δικαστηρίου). Ειδικότερα, όπως αναφέρει ο άνω πραγματογνώμων από την τοπογραφική ερμηνεία, από άποψης εδαφοκάλυψης, του τοπογραφικού χάρτη του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του έτους 1889 (φύλλον SALAMIS) κλίμακος 1:25.000 και από την τοπογραφική ερμηνεία του τοπογραφικού χάρτη της ΓΥΣ, κλίμακος 1:50.000 (φύλλον Αθήναι – Πειραιεύς) έτους 1958, ο οποίος συνετάγη με Α/Φ λήψεως Αυγούστου 1945, προέκυψε ότι ήδη από το έτος 1889 η ευρύτερη περιοχή εμφανίζεται ως καλλιεργούμενοι αγροί με δημητριακά. Εξάλλου από τη φωτοερμηνεία δια στερεοσκοπικής παρατηρήσεως των Α/Φ 1945, διαπιστώθηκε ότι το (εκεί) επίδικο) και τα πέριξ αυτού όμορα γεωτεμάχια, τον Αύγουστο του 1945 ήταν γεωργικώς καλλιεργημένα με δημητριακά (σιτάρι, κριθάρι), όπως και την από τη φωτοερμηνεία των Α/Φ της ΓΥΣ, λήψεως 1960. Η απάντηση δεν είναι διάφορη για το επίδικο ακίνητο της παρούσας αγωγής, με δεδομένου όπως εκτέθηκε απέχει μόλις 176 τμ. από το με αρ. ΚΑΕΚ ….. και από την ευρύτερη έκταση των 18 στρεμμάτων, όπου βρίσκεται το τελευταίο, μεσολαβεί μόνο η οδός Κυνόσουρας, βορείως της οποίας βρίσκεται το επίδικο ακίνητο. Εκτός τούτων το με AΒΚ …Δημόσιο Κτήμα έκτασης 8.560 τμ., (στο οποίο εμπίπτει το μεγαλύτερο τμήμα του επιδίκου, ως γεωτεμάχιο) καταγράφηκε ως δημόσιο κτήμα περί τα τέλη της δεκαετίας του 1930, χωρίς οποιαδήποτε αναφορά σε δασικό χαρακτήρα αυτού, καθώς στην περιθωριακή στήλη του οικείου Γενικού βιβλίου καταγραφής ως «Είδος Κτήματος», αναφέρεται «αγρός». Ομοίως το ΑΒΚ …. , το οποίο έχει εμβαδό 288.190 τ.μ., αναφέρεται στο ίδιο βιβλίο καταγραφής ως «γαίαι», ήτοι έκταση γης που προορίζεται για καλλιέργεια ή οικοδόμηση (βλ.Γ.Μπαμπινιώτη Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας 1998 σ.4020). Είναι άξιο μνείας ότι το Δημόσιο υπέβαλε για τα άνω Δημόσια κτήματα τις με αρ. πρωτ. … και …./14.3.2003 ενστάσεις του ζητώντας να αποδοθούν κατά όρια, θέση και έκταση στο Υπουργείο Οικονομικών και όχι στη Διεύθυνση Δασών, επικαλούμενο ότι είχαν καταγραφεί ως Δημόσια Κτήματα. Το επίδικο δεν περιλαμβάνεται στις εκτάσεις που είχαν αναγνωρισθεί ως δημόσια δάση στη νήσο Σαλαμίνα, τα οποία ήταν αυτά που ανήκαν στη διαλελυμένη Ιερά Μονή ……….., με βάση την υπ’ αριθ. 305/24-01-1845 απόφαση της Επιτροπής επί των διαφιλονικούμενων δασών, γεγονός που επικυρώθηκε και με τη διάταξη του άρθρου 15 του Ν. 3208/2003 (βλ. με αρ. πρωτ. …/30.12.2010 και με αρ. πρωτ. …./22.2.2011 έγγραφα της Διεύθυνσης Δασών Πειραιά). Συνεπώς δεν αποδεικνύεται ότι το επίδικο ακίνητο και η ευρύτερη περιοχή του περιλαμβανόταν σε δημόσια δασική έκταση, αφού δεν ανήκε στα δημόσια δάση της διαλυμένης Μονής Αγίου Νικολάου, η δε καταγραφή του σε εκτάσεις που συνιστούν Δημόσια Κτήματα έγινε χωρίς καμία αναφορά στο δασικό του χαρακτήρα. Ενισχυτικό των ανωτέρω και είναι ότι οι ενστάσεις του ενάγοντος και ως προς τα δύο γεωτεμάχια έγιναν δεκτές με τις με αρ. …………/6.7.2003 αποφάσεις της δευτεροβάθμιας Επιτροπής εκδίκασης ενστάσεων του ΟΚΧΕ, με το σκεπτικό ότι δεν περιλαμβάνονταν στα δάση της διαλυμένης μονής ………. Περαιτέρω δεν αποδείχθηκε και ο ισχυρισμός του εναγόμενου Δημοσίου, ότι είχε καταστεί κύριο του επιδίκου με άλλο τρόπο, ήτοι με έκτακτη χρησικτησία. Το εναγόμενο προσκομίζει δημοπρασίες εκποίησης ετών 1928-1934 για τεμάχιο γαιών 390 στρεμμάτων 250 τμ., παραγγελίες στον Οικονομικό Έφορο Μεγαρίδας για προκήρυξη δημοπρασίας εκποίησης και πρωτόκολλα γνωμοδοτήσεως για το καταβλητέο μίσθωμα α) από την . ….. για έκταση 18, 280 στρεμμάτων του Δημοσίου στη θέση «………..» το έτος 1925, β) από τον … για έκταση 6 στρεμμάτων έτους 1943 και γ) από τον …….. .. για έκταση 24 στρεμμάτων έτους 1930-1931. ¨Όμως το επίδικο βρίσκεται στον όρμο «…» και όχι «κόλπο ….», που βρίσκεται ανατολικότερα (βλ. τοπογραφικό διάγραμμα που συνοδεύει την πραγματογνωμοσύνη που αναφέρθηκε). Εξάλλου όλα τα πρωτόκολλα γνωμοδοτήσεως που αφορούσαν την χερσόνησο Κυνόσουρας ακυρώθηκαν κατόπιν άσκησης ανακοπών με τις με αρ. 19,20, 21,22,2425,26,27,29,30,31,36 και 38/1940 αποφάσεις του Ειρηνοδικείου Σαλαμίνας (βλ. το με αρ. πρωτ. …./3.8.1974 έγγραφο της Οικονομικής Εφορίας Σαλαμίνος με θέμα « περί των υπό στοιχ. ΒΚ ….. έως …. κτημάτων του Δημοσίου εκτάσεως 402060 τμ. εις απαλλοτριωθείσαν έκτασιν δια τας ανάγκας του ΟΛΠ εις περιοχήν ….. Σαλαμίνας». ¨Όπως αναφέρεται στο ίδιο έγγραφο, στο βιβλίο καταχωρήσεως δημοσίων κτημάτων δεν φέρεται καταχωρημένος ο τίτλος του Δημοσίου, αναφορικά με τα με αρ. ΒΚ … έως …. κτήματα και ακόμα «ευρισκόμεθα συνεχώς προ αδυναμίας να αποφανθώμεν καταφατικώς περί υπάρξεως ή μη δικαιωμάτων του Δημοσίου εις τα επί μέρους τμήματα». Εξάλλου εκτός από την απαλλοτρίωση στο βόρειο τμήμα της Χερσονήσου Κυνόσουρας (με την Ε13862/5745/2.8.1969 ΚΥΑ των Υπουργών Οικονομικών κι Εμπορικής Ναυτιλίας (ΦΕΚ Δ 167/13.9.1969) διενεργήθηκε απαλλοτρίωση και στο νότιο τμήμα με την ΚΥΑ 342/175/16.2.1972 (ΦΕΚ 45/25.2.1972), η οποία ανακλήθηκε με την με αρ. ΚΥΑ 4159/2170/Ν 11549/20.4.1975 και τόσο η αρχική (ΚΥΑ 342/175/16.2.1972 -ΦΕΚ 45/25.2.1972), όσο και η ανακλητική αυτής μεταγράφηκαν κανονικά στις μερίδες των φερόμενων ως ιδιοκτητών και μεταξύ αυτών και των …………… και ……….., (για το επίδικο ακίνητο) ως εικαζόμενων ιδιοκτητών (βλ. το με αρ. ………../24.6.1975 έγγραφο του Ο.Λ.Π προς τον Υποθηκοφύλακα Σαλαμίνας). Έπεται ότι αν επρόκειτο για αδιαμφισβήτητη έκταση που ανήκε στο Δημόσιο, δεν θα παρίστατο ανάγκη καθόλου να κηρυχθούν οι άνω απαλλοτριώσεις. Η κατάθεση του μάρτυρα του εναγόμενου υπαλλήλου της κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά (βλ. πρακτικά του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου) ότι το εναγόμενο ασκούσε διακατοχικές πράξεις στην ευρύτερη χερσόνησο Κυνόσουρας από το έτος 1929 έως την καταγραφή τους ως Δημοσίων κτημάτων το έτος 1939 και κατ΄επέκταση και στο επίδικο ακίνητο, αναιρείται από τις αμέσως προηγούμενες παραδοχές. Η καταγραφή των επίδικων στο ΒΚ … και …. δημόσια κτήματα δεν σημαίνει και κτήση κυριότητας από πλευράς του Δημοσίου, η οποία απαιτείται να στηρίζεται στη θετική επίκληση και απόδειξη από αυτό των γεγονότων που την θεμελιώνουν και όχι στην αρνητική επίκληση της όποιας έλλειψης παρουσιάζουν οι τίτλοι που επικαλείται ο ιδιώτης (ΑΠ 368/2015 σε www.areiospagos.gr). Κατόπιν αυτών δεν αποδεικνύεται ο ισχυρισμός του Δημοσίου ότι είχε καταστεί κύριο του επιδίκου με οποιονδήποτε τρόπο, είτε ως δασική έκταση, είτε ως λιβάδι, είτε ασκώντας διακατοχικές πράξεις άνω της εικοσαετίας (έκτακτη χρησικτησία). Με αυτό το δεδομένο, αφού το επίδικο δεν είχε περιέλθει στο Δημόσιο με τους επικαλουμένους τρόπους (δάσος, λιβάδι βοσκότοπος ή έκτακτη χρησικτησία) δεν επρόκειτο για Δημόσιο κτήμα, ώστε δεν ήταν αναγκαίο να αποδειχθεί επ’ αυτού κτήση κυριότητας με έκτακτη χρησικτησία για διάστημα 30 ετών πριν την 11.9.2015 (EφΠειρ 676/2022, ΕφΠειρ 472/2021 σε https://www.efeteio-peir.gr/, ΕφΠειρ 647/2017 προσκομιζόμενη). Αποδεικνύεται επομένως πλήρως ότι ο ενάγων έχει καταστεί κύριος του επιδίκου ακινήτου με παράγωγο τρόπο, έχοντας αποκτήσει αυτό από αληθείς κυρίους με αφετηρία το έτος 1911 και έχοντας επίσης καταστεί κύριος αυτού με έκτακτη χρησικτησία, ώστε η πρώτη εγγραφή στο κτηματολόγιο, κατά την οποία φέρεται κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου να μην είναι ακριβής. Επομένως η αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη, να αναγνωρισθεί η κυριότητα του ενάγοντος στο επίδικο ακίνητο και στη συνέχεια, να διαταχθεί η διόρθωση των ανακριβών πρώτων εγγραφών για το εν λόγω ακίνητο στα βιβλία του Κτηματολογίου Σαλαμίνας, προκειμένου να καταχωρηθεί ο ενάγων ως κύριος του ενιαίου ως άνω ακινήτου, όπως αυτό αποτυπώνεται στο από Οκτωβρίου 2015 τοπογραφικό διάγραμμα της τεχνολόγου-τοπογράφου μηχανικού Ιωάννας Ρουμελιώτη, για το οποίο συντρέχουν οι τεχνικές προϋποθέσεις για την απεικόνιση των γεωμετρικών μεταβολών και την εισαγωγή τους στην κτηματολογική βάση, σύμφωνα με την προαναφερόμενη θετική εισήγηση της Δ/νσης Λειτουργούντος Κτηματολογίου της ……….. (άρθρ. 6 παρ. 3 ε’ του Ν. 2664/1998), λαμβάνοντας ξεχωριστό ενιαίο ΚΑΕΚ με αιτία κτήσης τον παράγωγο τρόπο κτήσης και την έκτακτη χρησικτησία Τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος ενάγοντος και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας θα πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εφεσιβλήτου – εναγόμενου, μειωμένα όμως (άρθρ. 22 του ν. 3693/1957).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την τυπικά και κατ΄ουσίαν την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη υπ’ αρ. 3249/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παραβόλου της έφεσης στον εκκαλούντα που κατέθεσε αυτό.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και ΔΙΚΑΖΕΙ επί της αγωγής.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι ο ενάγων έχει καταστεί κύριος με παράγωγο και πρωτότυπο τρόπο, ενός αγροτεμαχίου 994,64 τ.μ. που βρίσκεται στη θέση ………. Σαλαμίνας, επί της λεωφόρου ……., όπως αυτό εμφαίνεται με τα στοιχεία 1-2-5-1-Ζ-Ε-13-10-8-4-3-1 στο από Οκτωβρίου 2015 τοπογραφικό διάγραμμα της τεχνολόγου-τοπογράφου μηχανικού …. …, που συνορεύει συνορεύει ανατολικά επί πλευράς 8-10 μ.μ. 12,01 συν 10-13 μ.μ. 9,34 με ιδιοκτησία ……. που έχει λάβει ΚΑΕΚ …, δυτικά επί τεθλασμένης πλευράς 1-2 μ.μ. 20,18 συν πλευρά 2-5 μ.μ. 12,23 με ιδιοκτησία …….. που έχει λάβει ΚΑΕΚ …., βορειοανατολικά επί πλευράς 5-Ι μ.μ. 7,37 συν πλευρά Ι-Ζ μ.μ. 10,94 συν πλευρά Ζ-Ε μ.μ. 6,40 συν πλευρά Ε-13 μ.μ. 9,45 με ευρύτερη ιδιοκτησία -. …./… και νότια επί προσώπου 1-3 μ.μ. 12,76 συν πρόσωπο 3-4 μμ. 2,95 συν πρόσωπο 4-8 μ.μ 20,52 με Λεωφόρο ……
ΔΙΟΡΘΩΝΕΙ την αρχική πρώτη εγγραφή προκειμένου να καταχωρηθεί ο εκκαλών ενάγων ως κύριος του άνω του ενιαίου ως άνω ακινήτου, όπως αυτό αποτυπώνεται στο προαναφερόμενο τοπογραφικό διάγραμμα, με αιτία κτήσης παράγωγη κτήση, το με αρ. …../1986 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Σαλαμίνας . ….., την υπ’ αριθμ. …./1999 πράξη αποδοχής κληρονομιάς του της συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ……. και το υπ αριθμ. …./1999 αγοραπωλητήριο συμβόλαιο της συμ/φου Σαλαμίνας ………, που μεταγράφηκαν νόμιμα και έκτακτη χρησικτησία, λαμβάνοντας ξεχωριστό ΚΑΕΚ.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εφεσίβλητου – εναγόμενου τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας εκκαλούσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας που καθορίζει στο συνολικό ποσό των εξακοσίων (600) € .
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 28.9.2023.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
