Απόφαση: 8252/2023, 4ο Μονομελές
Δικαστής: Αντώνιος Μιχαλακέλης, Πρωτοδίκης Δ.Δ.
Με το άρθρο 77 του ν. 5001/2022, υπήχθησαν και οι διαφορές από απαιτήσεις αμέσως ή εμμέσως ασφαλισμένων κατά των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης στην προϋφιστάμενη διάταξη του άρθρου 115 παρ. 3 του Κ.Δ.Δ. Σκοπός της παρέμβασης αυτής του νομοθέτη ήταν η κάλυψη του κενού, αναφορικά με τις υποθέσεις του ν. 702/1977, και η προσπάθεια να ανεύρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στην αρχή της οικονομίας της δίκης αφενός και της ποιότητας και επίκαιρης έκδοσης της δικαστικής απόφασης αφ’ ετέρου, και επί υποθέσεων που αφορούν διαφορές από απαιτήσεις αμέσως ή εμμέσως ασφαλισμένων κατά των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης. Τούτο δε διότι τα τελευταία έτη, κατά τα οποία, μετά από αλλεπάλληλες τροποποιήσεις της ασφαλιστικής νομοθεσίας, η βασικότερη εκ των οποίων επήλθε με τη θέση σε ισχύ του ν. 4387/2016 (Α’ 85) και την ίδρυση του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.) και του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π.), καθολικός διάδοχος των οποίων κατέστη μεταγενέστερα ο «Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης» (e – Ε.Φ.Κ.Α.), κατατέθηκε μεγάλος αριθμός ενδίκων βοηθημάτων (αγωγές, προσφυγές, προσφυγές – αγωγές) από ασφαλισμένους στα Διοικητικά Δικαστήρια, η πλειοψηφία των οποίων στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, λόγω της έδρας του πρώην Ε.Φ.Κ.Α. και πρώην Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π. στην Αθήνα, όπου στα δικόγραφα των ενδίκων αυτών βοηθημάτων παρατηρείται το φαινόμενο της ομοδικίας μεταξύ ασφαλισμένων, προερχομένων από διαφορετικά (τα συγχωνευθέντα πλέον) Ασφαλιστικά Ταμεία κύριας (πρώην Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ., Ο.Α.Ε.Ε., Ν.Α.Τ., Ε.Τ.Α.Α.) κι επικουρικής ασφάλισης (Ε.Τ.Ε.Α.Μ., Ε.Τ.Ε.Α., Κ.Ε.Α.Ν.), ο αριθμός των οποίων υπερβαίνει τους 50, με αποτέλεσμα τα δικόγραφα να έχουν υπερβολική έκταση, γεγονός που παρεμποδίζει την προσήκουσα και ταχεία εξέταση των οικείων υποθέσεων. Επιπρόσθετα, ο έλεγχος των απαιτήσεων αμέσως ή εμμέσως ασφαλισμένων κατά των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης απαιτεί λεπτομερείς μαθηματικούς υπολογισμούς, με προφανή κίνδυνο να εμφιλοχωρήσουν λάθη είτε κατά την υπαγωγή είτε στο διατακτικό των αποφάσεων, με παρεπόμενη συνέπεια τις δυσχέρειες κατά την εκτέλεσή τους, ενίοτε δε ανακύπτει η ανάγκη διόρθωσης των αποφάσεων (οίκοθεν ή εκ μέρους των διαδίκων), λόγω της εμφιλοχώρησης λογιστικών ή γραφικών λαθών ή διατύπωσης του διατακτικού τους ελλιπώς ή ανακριβώς, γεγονός που επιβαρύνει περαιτέρω το Δικαστήριο και δεν συντείνει στην οικονομία της δίκης και την ταχεία διεκπεραίωση των υποθέσεων.
Κατάθεση δικογράφου αγωγής από 77 συνολικά ενάγοντες.
Κρίση του Δικαστηρίου ότι ομοδικούν παραδεκτώς πενήντα και ότι πρέπει να διαταχθεί ο χωρισμός του δικογράφου για τους λοιπούς είκοσι επτά.
