Νόμιμη επεξεργασία πληροφοριών από ιατρικό φάκελο αντιδίκου σχετικά με την κατάσταση της ψυχικής υγείας του, στο πλαίσιο δίκης ασφαλιστικών μέτρων για την προσωρινή ανάληψη επιμελείας ανηλίκων τέκνων
Νόμιμη κρίθηκε από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο η επεξεργασία ιατρικών προσωπικών δεδομένων αντιδίκου στο πλαίσιο της δίκης ασφαλιστικών μέτρων για την προσωρινή ανάληψη επιμελείας ανηλίκων τέκνων των διαδίκων (ΜΕφΛαρ 454/2023).
Πιο αναλυτικά, το δικαστήριο δέχθηκε ότι ο εφεσίβλητος προέβη στη δημιουργία συστήματος αρχειοθέτησης, αποτελούμενο από ιατρικά έγγραφα, τα οποία περιέχουν ειδικών κατηγοριών δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα (ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα) κατά την έννοια του άρθρου 9 παρ. 1 ΓΚΠΔ, καθώς αφορούσαν δεδομένα, τα οποία αποκάλυπταν πληροφορίες για την παρελθούσα κατάσταση της ψυχικής υγείας της εκκαλούσας συζύγου του, και τα οποία ήταν προσβάσιμα στον ίδιο λόγω της ιδιότητάς του ως συζύγου της.
Κατόπιν, αυτός, ως υπεύθυνος επεξεργασίας, προέβη στην περαιτέρω επεξεργασία των πληροφοριών σχετικά με την κατάσταση της ψυχικής υγείας της εκκαλούσας, αφού πρώτα επικαλέστηκε το περιεχόμενο των ως άνω ιατρικών βεβαιώσεων στην αίτησή του περί λήψης ασφαλιστικών μέτρων καθώς και στην αντίθετη αίτηση της εκκαλούσας, και στη συνέχεια αντίγραφο των βεβαιώσεων αυτών προσκόμισε με σημείωμα ενώπιον του ως άνω Δικαστηρίου προς απόδειξη των ισχυρισμών του και προς απόκρουση των ισχυρισμών της αντιδίκου του και ήδη εκκαλούσας.
Κατά την κρίση του δικαστηρίου, ο εφεσίβλητος συνέλεξε, αρχειοθέτησε και προσκόμισε ενώπιον του Δικαστηρίου που δίκαζε τα ασφαλιστικά μέτρα τα επίδικα ιατρικά έγγραφα που αφορούσαν την κατάσταση της ψυχικής υγείας της εκκαλούσας υπό την δικονομική θέση του αιτούντος και καθ’ ου η αίτηση αντιστοίχως με σκοπό να ανταποκριθεί στο δικονομικό βάρος απόδειξης της αίτησής του και να αμυνθεί (ανταποδεικτικά) κατά της αντίθετης αίτησης της εκκαλούσας, αφού τα περιστατικά αυτά σχετίζονται με το προς διασφάλιση ασφαλιστέο δικαίωμα της προσωρινής επιμέλειας και αποτελούν τα μοναδικά αποδεικτικά μέσα, τα οποία θα μπορούσαν να πιστοποιήσουν με πειστικότητα την κατάσταση της υγείας της εκκαλούσας.
Η επίκληση και προσκόμιση των ανωτέρω ιατρικών πληροφοριών κρίθηκαν αναγκαίες στο πλαίσιο της ανοιγείσας μεταξύ των διαδίκων δίκης ασφαλιστικών μέτρων για την ανάληψη της επιμέλειας των ανηλίκων τέκνων τους, συμπεριλαμβανομένου του σωρευόμενου αιτήματος περί επιδίκασης προσωρινής διατροφής των τέκνων των διαδίκων, διότι ο επιδιωκόμενος αποδεικτικός σκοπός, ήτοι της καταλληλότητας της εκκαλούσας ως γονέα, ικανής να της ανατεθεί έστω και προσωρινά η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της, δεν μπορούσε να επιτευχθεί με άλλα ηπιότερα μέσα.
Το δικαστήριο επεσήμανε, επιπλέον, ότι η μετ’ επικλήσεως προσκόμιση των ανωτέρω εγγράφων ως αποδεικτικών μέσων υπήρξε απολύτως αναγκαία και πρόσφορη για την άσκηση του υπερέχοντος συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος παροχής δικαστικής προστασίας του εφεσίβλητου. Αποδείχθηκε δε ότι ο εφεσίβλητος υπέβαλε σε περαιτέρω επεξεργασία τα επίδικα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα της εκκαλούσας, χωρίς να παραβιάζει την αρχή της ελαχιστοποίησης κατά την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 1 περ. γ΄του ΓΚΠΔ, αφού χωρίς την επίκληση και προσκόμιση των ιατρικών βεβαιώσεων που αφορούσαν την εκκαλούσα, δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στο βάρος απόδειξης της αίτησής του και να αποκρούσει την αντίθετη αίτηση της εκκαλούσας. Το δικαστήριο τόνισε ότι από την κακή άσκηση επιμέλειας λόγω ασθένειας του γονέα απορρέει κίνδυνος για τα συμφέροντα του τέκνου (προσωπικά ή περιουσιακά),τον οποίο το δικαστήριο οφείλει να διερευνήσει και να αποτρέψει εφόσον τον διαπιστώσει.
Συνεπώς, έγινε δεκτή η ένσταση του εφεσίβλητου ότι νομίμως, κατά παρέκκλιση από τη γενική απαγόρευση επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, που προβλέπεται ρητώς στο άρθρο 9 παρ. 2 περ.στ΄ του ΓΚΠΔ, έστω και χωρίς τη συγκατάθεση της εκκαλούσας, έκανε χρήση (με τη συλλογή-αρχειοθέτηση και περαιτέρω επεξεργασία ενώπιον δικαστηρίου) των εγγράφων αυτών, από προσωπικό και σε κάθε περίπτωση υπέρτερο έννομο συμφέρον, το οποίο δεν θα μπορούσε αυτός να υπερασπιστεί με άλλο ηπιότερο τρόπο, καθόσον τα ως άνω ιατρικά έγγραφα ήταν τα πλέον πρόσφορα αποδεικτικά μέσα ώστε να υποστηρίξει τη δικονομική του θέση.
Απόσπασμα απόφασης
Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα, αποδείχθηκε ότι ο εφεσίβλητος έλαβε στην κατοχή του τα επίδικα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, τα οποία ήταν διαρθρωμένα σε σύστημα αρχειοθέτησης (ιατρικός φάκελος ενάγουσας) στο πλαίσιο των οικογενειακών τους σχέσεων και δη είχαν περιέλθει στην κατοχή του με την ιδιότητα του ως συζύγου της. Ειδικότερα, ο εφεσίβλητος προέβη σε σύσταση στη δημιουργία συστήματος αρχειοθέτησης, αποτελούμενο από τα ανωτέρω ιατρικά έγγραφα, τα οποία περιέχουν ειδικών κατηγοριών δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα (ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα) εν τη εννοία του προαναφερθέντος άρθρου 9 παρ. 1 ΓΚΠΔ καθώς αφορούσαν δεδομένα, τα οποία αποκάλυπταν πληροφορίες για την παρελθούσα κατάσταση της ψυχικής υγείας της εκκαλούσας συζύγου του, και τα οποία ήταν προσβάσιμα στον ίδιο λόγω της ιδιότητάς του ως συζύγου της. Κατόπιν αυτός, ως υπεύθυνος επεξεργασίας, προέβη στην περαιτέρω επεξεργασία των πληροφοριών σχετικά με την κατάσταση της ψυχικής υγείας της εκκαλούσας, αφού πρώτα επικαλέστηκε το περιεχόμενο των ως άνω ιατρικών βεβαιώσεων στην αίτησή του περί λήψης ασφαλιστικών μέτρων καθώς και στην αντίθετη αίτηση της εκκαλούσας, και στη συνέχεια αντίγραφο των βεβαιώσεων αυτών προσεκόμισε με σημείωμα ενώπιον του ως άνω Δικαστηρίου προς απόδειξη των ισχυρισμών του και προς απόκρουση των ισχυρισμών της αντιδίκου του και ήδη εκκαλούσας. Με τις έγγραφες προτάσεις του ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ο εφεσίβλητος συνομολογεί τα περιστατικά αυτά, πλην όμως προβάλλει παραδεκτά ένσταση κατά το προαναφερθέν άρθρο 82 παρ. 3 του ΓΚΠΔ (περί απαλλαγής της ευθύνης του για αποζημίωση), ότι δηλαδή προέβη στην επίδικη επεξεργασία των πληροφοριών από τον ιατρικό φάκελο της ενάγουσας, προκειμένου ασκήσει νόμιμο δικαίωμά του στη δίκη περί ασφαλιστικών μέτρων, ήτοι αφενός προς υποστήριξη της αίτησής του για την προσωρινή ανάληψη της επιμελείας των ανηλίκων τέκνων τους, συμπεριλαμβανομένης της επιδίκασης προσωρινής διατροφής για αυτά και αφετέρου προς απόκρουση της αντίθετης αίτησης εκ μέρους της αντιδίκου, πρώην συζύγου του.
Η ένσταση αυτή κρίνεται επαρκώς ορισμένη (κατ’ άρθρο 262 ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στη διάταξη του προαναφερθέντος άρθρου 9 παρ. 2 περ. στ΄του ΓΚΠΔ και πρέπει να εξεταστεί από ουσιαστική άποψη. Αποδεικνύεται λοιπόν, πέραν πάσης εύλογης αμφιβολίας, ότι ο εφεσίβλητος συνέλεξε, αρχειοθέτησε και προσεκόμισε ενώπιον του Δικαστηρίου που δίκαζε τα ασφαλιστικά μέτρα τα επίδικα ιατρικά έγγραφα που αφορούσαν την κατάσταση της ψυχικής υγείας της εκκαλούσας υπό την δικονομική θέση του αιτούντος και καθ’ ου η αίτηση αντιστοίχως με σκοπό να ανταποκριθεί στο δικονομικό βάρος απόδειξης της αίτησής του και να αμυνθεί (ανταποδεικτικά) κατά της αντίθετης αίτησης της εκκαλούσας, αφού τα περιστατικά αυτά σχετίζονται με το προς διασφάλιση ασφαλιστέο δικαίωμα της προσωρινής επιμέλειας και αποτελούν τα μοναδικά αποδεικτικά μέσα, τα οποία θα μπορούσαν να πιστοποιήσουν με πειστικότητα την κατάσταση της υγείας της εκκαλούσας. Εφόσον, λοιπόν, η επίκληση και προσκόμιση των ανωτέρω ιατρικών πληροφοριών κρίνονται αναγκαίες στο πλαίσιο της ανοιγείσας μεταξύ των διαδίκων δίκης ασφαλιστικών μέτρων για την ανάληψη της επιμέλειας των ανηλίκων τέκνων τους, συμπεριλαμβανομένου του σωρευόμενου αιτήματος περί επιδίκασης προσωρινής διατροφής των τέκνων, των διαδίκων, διότι ο επιδιωκόμενος αποδεικτικός σκοπός, ήτοι της καταλληλότητας της εκκαλούσας ως γονέα, ικανής να της ανατεθεί έστω και προσωρινά η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της, δεν μπορούσε να επιτευχθεί με άλλα ηπιότερα μέσα. Διευκρινίζεται, ακόμη, ότι η μετ’ επικλήσεως προσκόμιση των ανωτέρω εγγράφων ως αποδεικτικών μέσων υπήρξε απολύτως αναγκαία και πρόσφορη για την άσκηση του υπερέχοντος συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος παροχής δικαστικής προστασίας του εφεσίβλητου και σύμφωνα με το ενωσιακό και διεθνές δίκαιο (άρθρα 20 § 1 Σ., 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. (σε συνδ. προς το ά. 6 § 1 ΣΕΕ), 6 § 1 ΕΣΔΑ, 1 επ., 9 §§ 1, 2 περ. στ΄ του ως άνω ΓΚΠΔ) και δη προς τον σκοπό της άμεσης πλήρους αποδείξεως των ισχυρισμών στα ασφαλιστικά μέτρα που προέβαλε ο εφεσίβλητος και της ανταπόδειξης από αυτόν της ιστορικής βάσεως της αντίθετης αίτησης ασφαλιστικών μέτρων.
