Ασφάλιση αυτοκινήτων -.
Αυτοδίκαια υποκατάσταση ασφαλιστή που κάλυπτε με προαιρετική ασφάλιση τους κινδύνους κατά ζωής και ατυχημάτων και κατέβαλε στην επέλευση της ασφαλιστικής περίπτωσης αποζημίωση στον ασφαλισμένο του, στην αξίωση του ασφαλισμένου του κατά του τρίτου που τον ζημίωσε, συνεπεία τροχαίου ατυχήματος για την ίδια αιτία, που ήδη καταβλήθηκε ως ασφάλισμα από τον ασφαλιστή σε αυτόν σε εκπλήρωση της ασφαλιστικής σύμβασης, η οποία έχει ως περαιτέρω συνέπεια την έλλειψη δυνατότητας για σωρευτική ικανοποίηση του ζημιωθέντος ασφαλισμένου και από τον υπαίτιο ζημίας και τον ασφαλιστή.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αριθμός Απόφασης 2261/2015
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
————————————————————
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σταυρούλα Κουταντέλια Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου της Διοικήσεως του Πρωτοδικείου και την Γραμματέα Ελευθερία Χρανιώτη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 14-11-2014 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ
Του καλούντος – ενάγοντος : …, κατοίκου Διονύσου Αττικής, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Βασιλείου Γεωργίου.
Των καθ’ ων η κλήση εναγομένων: 1) …, κατοίκου Αχαρνών Αττικής που δεν παραστάθηκε και 2) της ανώνυμης εταιρείας γενικών ασφαλίσεων με την επωνυμία «ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΙΣΤΗ Α.Ε.Γ.Α.», που εδρεύει στο Χαλάνδρι Αττικής και νόμιμα εκπροσωπείται, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Βασίλειο Κούρτη.
Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 17-1-2014 αγωγή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό καταθέσεως δικογράφου 1330/10-3-2014,η οποία επαναφέρεται προς συζήτηση μετά από ματαίωσή της με την από 16-6-2014 κλήση του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου 3041/19-6-2014, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της αγωγής, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την από 16-6-2014 (αρ. εκθ.καταθ.δικ. 3041/19-6-2014) κλήση του ενάγοντος νόμιμα φέρεται προς συζήτηση, μετά από ματαίωσή της η από 17-1-2014 (αρ. εκθ. καταθ. δικ. 1330/10-3-2014) αγωγή του ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου.
Πριν το Δικαστήριο εισέλθει στην έρευνα της ουσίας της υπόθεσης ,ο ενάγων με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του, που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά και με τις έγγραφες προτάσεις του παραιτήθηκε από το δικόγραφο της αγωγής ως προς τον πρώτο εναγόμενο. Συνεπώς ως προς τον διάδικο αυτό η δίκη καταργείται (άρθρα 106,115,294,295,297 ΚΠολΔ), χωρίς να ερευνάται η κλήτευση ή μη αυτού ,που δεν παραστάθηκε, διότι ακόμη κι αν τυχόν είχε κληθεί και παρίστατο δεν θα μπορούσε να αντιταχθεί στην ανωτέρω παραίτηση.
Με την υπό κρίση αγωγή του ο ενάγων εκθέτει ότι στον αναφερόμενο σ’ αυτή τόπο και χρόνο έγινε αυτοκινητικό ατύχημα (σύγκρουση), με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο ίδιος και να καταστραφεί ολοσχερώς η αριθμ. κυκλοφορίας ΧΡΟ 0134 δίκυκλη μοτοσικλέτα ,ιδιοκτησίας του. Ότι το ατύχημα οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα (αμέλεια) του …, οδηγού του αριθμ. κυκλ. ΖΗΙ … ΙΧΦ αυτοκινήτου, που κατά το χρόνο του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένο για την προς τρίτους αστική του ευθύνη στη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία. Με βάση το ιστορικό αυτό ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη με απόφαση προσωρινά εκτελεστή να του καταβάλει: α)το συνολικό ποσό των 38.513,60 ως αποζημίωση για τη θετική και αποθετική ζημία π[ου του προκάλεσε το ατύχημα και β) το συνολικό ποσό των 20.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, το οποίο περιορίζει κατά το ποσό των 30 ευρώ, που επιφυλάσσεται να ζητήσει ως πολιτικώς ενάγων από το ποινικό δικαστήριο, νομιμοτόκως τα ως άνω ποσά από την επίδοση της αγωγής. Με αυτό το περιεχόμενο η αγωγή για την οποία καταβλήθηκε το νόμιμο τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ανάλογα ποσοστά υπέρ τρίτων (βλ. τα με αριθμούς 261067, 261066, 348409, 702690, 187490, 261068, και 261075 έντυπα αγωγοσήμου με τα επικολληθέντα υπέρ τρίτων ένσημα) και αντίγραφο της κοινοποιήθηκε στη αρμόδια Α΄ Δ.Ο.Υ Αθηνών για την απώλεια εισοδήματος, σύμφωνα με την παρ.5 του άρθρου 10 του Ν. 489/76,όπως αυτή προστέθηκε με το αρ.10 περ. η του ν. 2741/28.9.99 (βλ. την με αριθμό 546Β/13-11-2014 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά …), παραδεκτώς εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (αρ. 9,14 παρ.2, 16 περ.12, 25 παρ.2 του ΚΠολΔ) κατά την ειδική διαδικασία που προβλέπουν οι διατάξεις των άρθρων 297, 298, 299, 346, 926, 929 εδ. α, 932 του ΑΚ, 907, 908 παρ 1δ΄ ΚΠολΔ, 2, 4, 9, 10 του Γ.Π.Ν /1911, ο οποίος διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την έναρξη της ισχύος του ΑΚ με τα άρθρα 47 και 114 του ΕισΝΑΚ, 6,10 του Ν.489/1976 «Περί υποχρεωτικής ασφαλίσεως της εξ ατυχημάτων αυτοκινήτων αστικής ευθύνης». Η αγωγή, όμως, ως προς το κονδύλιο περί καταβολής εξόδων φωτογραφιών, ύψους 29,30 Ευρώ, προς απόδειξή των ζημιών της μοτοσικλέτας του ενάγοντος είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη διότι πρόκειται για εξώδικη δαπάνη, που έγινε προς απόκτηση αποδεικτικού μέσου, πλην όμως θα ληφθεί υπόψη στα πλαίσια των άρθρων 176 επ. ΚΠολΔ (ΑΠ 1450/2009 ΧρΙδΔ 2010.341 Εφ Αθ 4758/1996 αδημ. Εφ Αθ 553/1994 ΕπΣυγκΔ 1996.159. ΕφΑΘ 846/1993 ΕπΣυγκΔ 1993.517, ΕφΑΘ 4668/1991, ΕφΑθ 4495/1990, ΕφΑθ 3776/1990 αδημ.) Συνεπώς, η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από τις διατάξεις των άρθρων 298 και 914 του ΑΚ προκύπτει ότι ο παρά το νόμο ζημιώσας άλλον υπαιτίως υποχρεούται σε αποζημίωση η οποία περιλαμβάνει τη διαφορά μεταξύ της ενεστώσας περιουσιακής κατάστασης του ζημιωθέντος και εκείνης στην οποία θα βρισκόταν αυτός, αν δεν συνέβαινε το ζημιογόνο γεγονός. Γι’ αυτό, όταν εξ αυτού προκύπτει και κάποια ωφέλεια, τελούσα σε αιτιώδη προς τούτο σύνδεσμο πραγματική ζημία είναι ότι υπολείπεται με την αφαίρεση της ωφέλειας. Από αυτή τη γενική αρχή εισάγει εξαίρεση η διάταξη του άρθρου 930 παρ. 3 ΑΚ, κατά την οποία επί θανατώσεως ή βλάβης του σώματος ή της υγείας προσώπου, η προς αποζημίωση αξίωση δεν αποκλείεται εκ του λόγου ότι άλλος υποχρεούται σε αποζημίωση ή διατροφή του αδικηθέντος, υπό την έννοια ότι δικαιούται αυτός να απαιτήσει αμφότερες τις παροχές, δηλαδή τη ζημία και την ωφέλεια και όταν αυτές έχουν ως αιτία το ίδιο επιζήμιο γεγονός (ΑΠ (Ολ.) 807/1973).
Περαιτέρω, το άρθρο 31 του Ν. 2496/1997, το οποίο εντάσσεται στο τρίτο κεφάλαιο του ανωτέρω νόμου που αφορά στην ασφάλιση ατυχημάτων και ασθενειών, στην παράγραφο 1 αυτού ορίζει, ότι «αν δεν συμφωνήθηκε κάτι άλλο, η ασφάλιση ατυχημάτων περιλαμβάνει τις σωματικές βλάβες που προέρχονται από εξωτερική, βίαιη, αιφνίδια και ξένη προς την πρόθεση του ασφαλισμένου αιτία, εφόσον προκαλέσει προσωρινή ή μόνιμη, μερική ή ολική αναπηρία ή θάνατο ή ανάγκη νοσηλείας», ενώ στην παράγραφο 3 αυτού ορίζει ότι «μπορεί να συμφωνηθεί η καταβολή ασφαλίσματος που αντιστοιχεί είτε σε συγκεκριμένες άμεσες ζημίες του ασφαλισμένου είτε στα τυχόν κατ’ αποκοπή για κάθε περίπτωση συμφωνημένα ποσά εφάπαξ ή σε περιοδικές παροχές, είτε στην παροχή ιατροφαρμακευτικών και χειρουργικών υπηρεσιών. Αν συμφωνήθηκε η καταβολή των συγκεκριμένων άμεσων ζημιών, έχουν εφαρμογή τα άρθρα 14 και 15 του παρόντος νόμου». Eξ άλλου, κατά την παρ.1 του αρ 14 του Ν.2496/1997 «αν ο λήπτης της ασφάλισης έχει αξίωση προς αποκατάσταση της ζημίας κατά τρίτου, η αξίωση περιέχεται στον ασφαλιστή στην έκταση του ασφαλίσματος που κατέβαλε», ενώ κατά την παρ. 3 του ίδιου άρθρου «ο λήπτης της ασφάλισης και σε περίπτωση ασφάλισης για λογαριασμό, o ασφαλισμένος και ο τυχόν τρίτος δικαιούχος του ασφαλίσματος υποχρεούνται να διαφυλάξουν τα δικαιώματα τους κατά του τρίτου που περιέχονται στον ασφαλιστή. Παραβίαση της υποχρέωσης αυτής επάγεται ευθύνη των υποχρέων προς αποκατάσταση κάθε ζημίας του ασφαλιστή». Με τις διατάξεις αυτές στις ασφαλίσεις προσωπικών κινδύνων ατυχήματος και ασθένειας στο μέτρο που αυτές λειτουργούν ως ασφαλίσεις ζημίας καθιερώνεται η αποζημιωτική αρχή ή αρχή απαγόρευσης του πλουτισμού. Έτσι, κατά το δεύτερο εδάφιο της παρ.3 του ανωτέρω άρθρου 31 Ν. 2496/1997, αν με την ασφαλιστική σύμβαση ατυχήματος και ασθενειών συμφωνηθεί η καταβολή συγκεκριμένων άμεσων ζημιών, έχει εφαρμογή το άρθρο 14 παρ.1 του ίδιου νόμου, λειτουργεί δηλαδή ο μηχανισμός της υποκατάστασης του ασφαλιστή και του υποχρέου τρίτου και περιέχεται σ αυτόν η αξίωση στην έκταση του ποσού που κατέβαλε για τις συγκεκριμένες άμεσες ζημίες .Η ασφαλιστική υποκατάσταση αποτελεί εκχώρηση από τον νόμο και περιέρχεται αυτοδίκαια η από το χρόνο καταβολής της ασφαλιστικής αποζημίωσης του λήπτη της ασφάλισης. Τέλος από το συνδυασμό των διατάξεων των αρ. 930 παρ. 3 ΑΚ ,31 παρ. 1 και 3, 14 παρ. 1 και 3 του Ν.2496/1997, συνάγεται, ότι στην ασφάλιση προσώπων κατά ατυχημάτων κατά το αποζημιωτικό σύστημα στην οποία δηλαδή έχει συμφωνηθεί η καταβολή του ασφαλίσματος να αντιστοιχεί σε συγκεκριμένες άμεσες ζημίες του ασφαλισμένου, για την αποκατάσταση των οποίων αυτός έχει αξίωση, κατά του αστικώς υπευθύνου τρίτου, επέρχεται αυτοδίκαιη αποκατάσταση του ασφαλιστού στα δικαιώματα του ασφαλισμένου κατά του τρίτου, η οποία έχει ως περαιτέρω συνέπεια την έλλειψη δυνατότητας για σωρευτική ικανοποίηση του ζημιωθέντος ασφαλισμένου και από του υπαίτιο ζημίας και τον ασφαλιστή. Έτσι αν ο ασφαλιστής κατέβαλε το ασφάλισμα στον ασφαλισμένο, ο μεν ασφαλισμένος δεν έχει μέχρι του ποσού αυτού και αξίωση αποζημίωσης κατά του υπαιτίου τρίτου, ο δε ασφαλιστής υποκαθίσταται στα δικαιώματα του ασφαλισμένου κατά του αστικώς υπευθύνου τρίτου, στην έκταση του ασφαλίσματος που κατέβαλε μέσω του μηχανισμού της υποκαταστάσεως του άρθρου 14 παρ. 3 του Ν.2496/1997 (πρώην διάταξη του αριθ. 210 του Ε.Ν.). Η υποκατάσταση αυτή επέρχεται αυτοδικαίως χωρίς οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ του ασφαλιστού και του ασφαλισμένου δεν υπάγεται στη διάταξη του άρθρου 488 ΑΚ και έχει τον χαρακτήρα «εκχωρήσεως εκ του νόμου». Στην υποκατάσταση δε αυτή δεν υπάρχει ανάγκη αναγγελίας κατ’ άρθρο 460 ΑΚ, εφόσον η τελευταία διάταξη δεν εφαρμόζεται στην εκχώρηση εκ του νόμου (ΑΠ 903/1996, εκδοθείσα υπό την ισχύ του αρ 210 Ε.Ν.). Στην περίπτωση δηλαδή αυτή (της ασφαλίσεως προσώπων κατά ατυχημάτων κατά το αποζημιωτικό σύστημα) δεν έχει εφαρμογή κατά την ισχύ του ως άνω Ν. 2496/1997 η διάταξη του άρθρου 930.παρ 3 ΑΚ, σύμφωνα με την οποία κατά την κρατούσα τότε στη θεωρία και νομολογία άποψη προ της θέσεως σε ισχύ του ασφαλιστικού αυτού νόμου ο ασφαλισμένος εδικαιούτο εάν δεν είχε συμφωνηθεί κάτι διαφορετικό να εισπράξει αθροιστικώς αφενός το ασφάλισμα από τον ασφαλιστή και αφ ετέρου αποζημίωση από τον ζημιώσαντα τρίτο (ΑΠ 1449/2007 ΑΠ 1411/2006). Επομένως, ο ζημιώσας τρίτος ή ο ασφαλιστής του, που έχει ασφαλίσει την ευθύνη αυτού από την πρόκληση αυτοκινητικού ατυχήματος, εναγόμενος από τον παθόντα ασφαλισμένο στον οποίο καταβλήθηκε το ποσό του ασφαλίσματος που αντιστοιχεί στις άμεσες ζημίες, προς καταβολή και της αποζημιώσεως, δικαιούται να προτείνει ισχυρισμό περί ελλείψεως νομιμοποιήσεως τούτου, εφόσον καταβάλλοντας στον πρώην δανειστή του (εν όψει του ότι επήλθε ήδη η υποκατάσταση), κινδυνεύει ακολούθως να καταβάλει εκ νέου στον πραγματικό δικαιούχο της απαιτήσεως ασφαλιστή (ΑΠ 1334/2013 ΕΕμπΔ 2013.904 και ΝοΒ 2013.2684).
Από την χωρίς όρκο εξέταση του ενάγοντος (αρ 415 επ. ΚΠολΔ), που περιέχεται στο προσκομιζόμενο οικείο πρακτικό, την αριθ. 7515/11-11-2014 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Ειρηνοδίκη Αθηνών, που λήφθηκε κατόπιν νόμιμης κλητεύσεως της εναγομένης (αρ 671 παρ.1 εδ.τελ. βλ. την αριθ. 493Β/7-11-2014 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Πειραιά …) και από όλα ανεξαιρέτως τα μετ’ επικλήσεως προσκομιζόμενα έγγραφα μεταξύ των οποίων και οι προσκομιζόμενες φωτογραφίες (άρθρ. 444 αριθ. 3 και 457 παρ.4 ΚΠολΔ, 1209/1979 ΝοΒ 28.701), αποδείχτηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά: Στις 12 Σεπτεμβρίου 2012 και περί ώρα 14.30΄, ο …, οδηγώντας το αριθμ. κυκλ. ΖΗΙ … ΙΧΦ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας της εταιρείας με την επωνυμία «… και Σία Ο.Ε» που η τελευταία είχε ασφαλίσει για την έναντι των τρίτων αστική της ευθύνη στην εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία ,εκινείτο στη Λ. Θησέως στην περιοχή της Εκάλης με κατεύθυνση από Νέα Ερυθραία προς ʼγιο Στέφανο. Κατά την ίδια χρονική στιγμή ο ενάγων οδηγώντας τη με αριθ .. κυκλοφορίας ΧΡΟ … δίκυκλη μοτοσικλέτα του, κινούταν της αυτής οδού, στο ίδιο ρεύμα κυκλοφορίας και προς την αυτή κατεύθυνση (προς ʼγιο Στέφανο) με τον ανωτέρω οδηγό του ΙΧΦ. Η άνω οδός είναι διπλής κατευθύνσεως με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση, έχει πλάτος οδοστρώματος 10,70 μ. χωρίζεται με διπλή συνεχή διαχωριστική γραμμή, είναι ευθεία και η ορατότητα δεν περιορίζεται. Κατά το χρόνο του ατυχήματος η κατάσταση της οδού ήταν ξηρά, οι συνθήκες φωτισμού ήταν ημέρας και η κυκλοφορία των οχημάτων αραιή. Στον οικοδομικό αριθμό 16 η άνω οδός τέμνεται αριστερά για τα οχήματα που κινούνται προς ʼγιο Στέφανο με την οδό Πασχαλιάς που είναι μονόδρομος και οδηγεί προς Αχαρναί. Όταν ο … έφτασε στο ύψος του ως άνω οικοδομικού αριθμού της λεωφόρου Θησέως, ανέκοψε την ταχύτητα του και αφού πλησίασε τον άξονα της οδού, ανέμενε παράλληλα της διπλής διαχωριστικής γραμμής να περάσουν τα αντιθέτως κινούμενα οχήματα προκειμένου στη συνέχεια να επιχειρήσει ελιγμό και στροφή αριστερά σε σχέση με την πορεία του ώστε να διασχίσει το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, καθέτως και να εισέλθει στην οδό Πασχαλιάς, χωρίς προηγουμένως να βεβαιωθεί ότι μπορεί να κάνει αυτό χωρίς κίνδυνο για τους τυχόν κινούμενους στο ίδιο ρεύμα πορείας και πίσω του. Κατά την ίδια χρονική στιγμή, ο ενάγων οδηγώντας την παραπάνω δίκυκλη μοτοσικλέτα του και με ταχύτητα που δεν υπερέβαινε το όριο των 50 χ/ώρα πλησίαζε στο σημείο που ο ανωτέρω οδηγός του ΙΧΦ αυτοκινήτου είχε ακινητοποιηθεί προκειμένου στη συνέχεια να επιχειρήσει ελιγμό προς τα αριστερά έχοντας όμως έμπροσθεν αυτού άλλο κινούμενο όχημα (βυτιοφόρο), οδηγός του οποίου μόλις αντιλήφθηκε την κίνηση του Εμμανουήλ Ζορμπά, λόγω του ότι η ορατότητά του περιοριζόταν από το προπορευόμενο από αυτόν όχημα και έχοντας απόσταση μικρότερη των 10 μέτρων, επέπεσε με το εμπρόσθιο τμήμα της μοτοσικλέτας του στο πίσω μέρος του οχήματος που οδηγούσε ο Εμμανουήλ Ζορμπάς με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο ίδιος και να υποστεί ζημίες η μοτοσικλέτα του. Βάσει των παραπάνω εκτεθέντων αποκλειστικά υπαίτιος του ατυχήματος είναι ο Εμμανουήλ Ζορμπάς οδηγός του αριθ.κυκλ. ΖΗΙ … ΙΧΦ αυτοκινήτου ο οποίος οδηγούσε το όχημα του χωρίς σύνεση και χωρίς προσοχή που όφειλε από τις πιο πάνω περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει και την οποία θα κατέβαλε υπό ίδιες συνθήκες κάθε μετρίως συνετός οδηγός (αρ 12 παρ 1 Κ.Ο.Κ) και κινούμενος επί της ανωτέρω οδού στο ρεύμα πορείας προς ʼγιο Στέφανο, προτιθέμενος να εκτελέσει αριστερό ελιγμό για να εισέλθει στην αριστερή εν σχέσει με την πορεία του οδό Πασχαλιάς ακινητοποιήθηκε παράλληλα με τη διπλή διαχωριστική γραμμή χωρίς να βεβαιωθεί ότι μπορεί να το πράξει χωρίς κίνδυνο των λοιπών χρηστών της οδού, οι οποίοι εκινούντο πίσω του (αρ 21 παρ 1 του Κ.Ο.Κ). Αποτέλεσμα της απερίσκεπτης αυτής ενέργειάς του ήταν ότι ο ενάγων κινούμενος όπισθεν του βυτιοφόρου που εκινείτο όπισθεν του αριθ. κυκλ. ΖΗΙ … ΙΧΦ ζημιογόνου αυτοκινήτου όταν έφυγε από μπροστά του με δεξιό ελιγμό το βυτιοφόρο και αντελήφθη το όχημα που οδηγούσε ο … τελείως ξαφνικά στο ρεύμα πορείας του σε απόσταση μικρότερη των 10 μέτρων να έχει ακινητοποιηθεί παράλληλα της διπλής διαχωριστικής γραμμής, δεν είχε εύλογο χρόνο να κάνει αποφευκτικό δεξιό ελιγμό όπως έκανε το κινούμενο έμπροσθεν αυτού όχημα για να αποφευχθεί το εν λόγω ατύχημα. Εκ των ανωτέρω αποδειχθέντων ουδεμία ευθύνη βαρύνει τον ενάγοντα και συνεπώς η σχετική ένσταση της εναγομένης περί συνυπαιτιότητάς του στην επέλευση του ένδικου ατυχήματος (αρ. 300 ΑΚ) θα πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Περαιτέρω από τα ίδια αποδεικτικά μέσα αποδείχτηκε ότι η αριθμ. κυκλ ΧΡΟ … δίκυκλη μοτοσικλέτα του ενάγοντος η οποία είχε κυκλοφορήσει το έτος 2007 (βλ την άδεια κυκλοφ. η οποία εκδόθηκε στις 25-9-2009), τύπου HONDA SH 300 c.c., υπέστη εκτεταμένες υλικές ζημίες ώστε η επισκευή της να καθίσταται ασύμφορη αφού το κόστος της που ανέρχεται σε 6.874,40 ευρώ συνολικά υπερβαίνει κατά πολύ την αξία της (βλ. και την προσφορά των …, συνεργείου ευθυγραμμίσεως πλαισίων μοτ/των και της εταιρείας … Ο.Ε συνεργείου μοτ/των). Συνεπώς πρέπει να θεωρηθεί ως ολοσχερώς κατεστραμμένη. Η ανωτέρω μοτοσικλέτα είχε εμπλακεί και σε άλλα έξι τροχαία ατυχήματα προ του ενδίκου ατυχήματος και η αξία της ανερχόταν σε 2.650 ευρώ, ενώ η αξία των υπολειμμάτων της που σώθηκαν στα χέρια του ενάγοντος ανέρχεται σε 100 ευρώ (βλ. και την έκθεση πραγματογνωμοσύνης του πραγματογνώμονα Αναστασίου Ράου και την από 11-9-2013 απόδειξη είσπραξης ποσού 100 ευρώ για τα υπολείμματα του δικύκλου), ποσό το οποίο πρέπει να αφαιρεθεί από την αξία της μοτοσικλέτας.
Κατά συνέπεια η ζημία του ενάγοντος από την παραπάνω αιτία ανέρχεται στο ποσό των 2.550 ευρώ. Δεν αποδείχθηκε, ωστόσο, ότι ο ενάγων δαπάνησε για τη μεταφορά της μοτοσικλέτας του από τον τόπο του ατυχήματος στο συνεργείο το ποσό των 59,60 ευρώ, δεδομένου ότι δεν προσκομίζεται κανένα έγγραφο προς απόδειξη του συγκεκριμένου ισχυρισμού του και γι αυτό το σχετικό αγωγικό κονδύλιο θα πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμο. Ομοίως, απορριπτέο ως ουσιαστικά αβάσιμο είναι και το αιτούμενο κονδύλιο 350 Ε αναφορικά με την καταστροφή των ενδυμάτων του ενάγοντος (δερμάτινο παντελόνι και μπουφάν) καθόσον δεν αποδείχθηκε η αξία τους κατά το χρόνο του ατυχήματος ως μεταχειρισμένα, η δε κατάθεση του ενάγοντος δεν αποδεικνύεται από κανένα άλλο αποδεικτικό μέσο. Από τις ίδιες ως άνω αποδείξεις αποδείχθηκε περαιτέρω ότι ο ενάγων εξαιτίας του ένδικου ατυχήματος τραυματίστηκε και γι αυτό μεταφέρθηκε αμέσως στο θεραπευτήριο ΜETROPOLITAN, όπου διαπιστώθηκαν κακώσεις προσθιοπλαγίου θωρακικού τοιχώματος με κάταγμα 7ου δεξιού πλευρού, αιμάτωμα δεξιού μηρού από πλήξη, εσωτερικής επιφάνειας αριστερού μηρού, κάκωση δεξιού καρπού, αριστερού μετακαρπίου, κάκωση αριστερού γόνατος, μώλωπες δεξιού ημιθωρακίου εκδορές κάτω άκρων και κάκωση αυχένα. Εξήλθε στις 15-9-2012 με σύσταση φαρμακευτικής αγωγής και χειρουργικής αντιμετώπισης της κάκωσης του αριστερού γόνατος ενώ κρίθηκε ότι έχρηζε αναρρωτικής άδειας 15 ημερών (βλ. το εξιτήριο του ανωτέρω ιδιωτικού θεραπευτηρίου). Την 15-9-2012 στο ορθοπεδικό τμήμα του άνω θεραπευτηρίου του συνεστήθη λόγω ρήξης πλάγιου συνδέσμου του αριστερού γόνατος, αποφόρτιση των κάτω άκρων και αποχή από κάθε δραστηριότητα για τρεις (3) εβδομάδες και επανέλεγχος, ενώ προσήλθε εκ νέου την 1-10-2012, όπου επαναβεβαιώθηκε η κάκωση του ημιθωρακικού τοιχώματος και κρίθηκε ότι χρήζει αναρρωτικής άδειας 10 ημερών. Επίσης προσήλθε πάλι στο ορθοπεδικό τμήμα του θεραπευτηρίου την 7-10-2012 και του συνεστήθη αποχή από κάθε δραστηριότητα και φυσιοκινησιοθεραπεία επί 20 ημέρες (βλ τα σχετικά ιατρικά σημειώματα). Η ασφαλιστική εταιρεία «ΕΘΝΙΚΗ» στην οποία είναι ο ασφαλισμένος ο ενάγων με το ασφαλιστήριο ζωής αριθ. 631143/7, κατέβαλε και εξόφλησε τα έξοδα νοσηλείας του ενάγοντος στο θεραπευτήριο «METROPOLITAN» ύψους 2.357,23 ευρώ εκ των οποίων το ποσό των 2.093.23 ευρώ αφορούσε το κόστος του νοσοκομείου και το ποσό των 264 ευρώ αφορούσε τις αμοιβές των ιατρών (βλ. την από 26-2-2014 βεβαίωση της ασφαλιστικής εταιρείας του ενάγοντος τις αριθ …/1-10-2012, …/1-10-2012, …./12-10-2012 αποδείξεις είσπραξης υπηρεσιών και το αρ. …/19-9-2012 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών), ενώ δεν αποδείχθηκε ότι καταβλήθηκε εκ μέρους του ενάγοντος επιπλέον ποσό για τη νοσηλεία του και ιατρικές εξετάσεις στο νοσοκομείο, απορριπτομένων των αγωγικών αιτημάτων κατά το υπερβάλλον ως ουσιαστικά αβασίμων. Το ανωτέρω ωστόσο ποσό των 2.357,23 ευρώ δεν νομιμοποιείται να ζητήσει ο ενάγων αλλά η ανωτέρω ασφαλιστική του εταιρία η οποία και κατέβαλε απ’ ευθείας στο θεραπευτήριο τις δαπάνες νοσηλείας του. Δεν εφαρμόζεται εν προκειμένω η διάταξη του αρ 930 παρ.3 ΑΚ σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας και συνεπώς το σχετικό αγωγικό κονδύλιο θα πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμο γενομένου δεκτού του σχετικού ισχυρισμού της εναγομένης περί ελλείψεως ενεργητικής νομιμοποίησης του ενάγοντος. Επίσης δεν αποδείχτηκε ότι ο ενάγων κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του λόγω της αδυναμίας του να αυτοεξυπηρετηθεί είχε ανάγκη από τις υπηρεσίες αποκλειστικής νοσοκόμου και ότι τις υπηρεσίες αυτές αναπλήρωσε η σύζυγός του και η μητέρα του, αφού το ανωτέρω θεραπευτήριο που είναι ιδιωτικό είναι πλήρως οργανωμένο από νοσοκομειακό προσωπικό που παρέχει τις απαραίτητες υπηρεσίες στους νοσηλευόμενους σ’ αυτό, ώστε δεν απαιτείται η πρόσληψη αποκλειστικής νοσοκόμου και συνεπώς το σχετικό αιτούμενο κονδύλιο ύψους 320 ευρώ θα πρέπει να απορριφθεί ς ουσιαστικά αβάσιμο. Ομοίως δεν αποδείχτηκε ότι ο ενάγων προέβη σε δαπάνες για βελτιωμένη τροφή τόσο εντός του νοσοκομείου όσο και κατά την επιστροφή του στην οικία, δεδομένου ότι δεν του συνεστήθη από τους ιατρούς ειδική διατροφή λόγω του τραυματισμού του και συνεπώς τα σχετικά αγωγικά κονδύλια ύψους 80 ευρώ και 1350 ευρώ θα πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμα. Επιπροσθέτως αποδείχτηκε ότι ο ενάγων προέβη στην αγορά φαρμάκων για τα οποία κατέβαλε το ποσό των 31,5 ευρώ (βλ την από 15-9-2012 απόδειξη του φαρμακείου … και το από 15-9-2012 ιατρικό σημείωμα του ιατρού του θεραπευτηρίου METROPOLITAN που αφορά την αγορά των συγκεκριμένων φαρμάκων), ενώ κατέβαλε για 20 φυσιοθεραπείες στο αριστερό γόνατο κατόπιν σύστασης του θεράποντος ιατρού του το συνολικό ποσό των 800 ευρώ (βλ. την αριθ. 452/7-12-2012 απόδειξη παροχής υπηρεσιών της εταιρείας «… και Σία Ε.Ε»). Ο ενάγων μετά τη νοσηλεία του στο νοσοκομείο και για το χρονικό διάστημα από 16-9-2012 έως 27-10-2012 ήτοι για 42 ημέρες (βλ. τα από 15-9-2012,1-10-2012,7-10-2012 ιατρικά σημειώματα σύμφωνα με τα οποία οι ιατροί του σύστησαν αποφόρτιση των κάτω άκρων και αποχή από κάθε δραστηριότητα κατά τω ανωτέρω χρονικό διάστημα) είχε ανάγκη από τις φροντίδες και τις περιποιήσεις ενός προσώπου, το έργο αυτό δε το ανέλαβε κατά κύριο λόγο η σύζυγός του, αλλά και η μητέρα του που του προσέφεραν τις σχετικές πρόσθετες υπηρεσίες τους, φροντίζοντας για την τροφή του την καθαριότητά του, κλπ., αφού ο ίδιος βρισκόταν σε αδυναμία να επιμεληθεί του εαυτού του. Και ναι μεν η σύζυγος βαρύνεται με τη νομική και ηθική υποχρέωση να συμπαραστέκεται στο σύζυγό της και να του παρέχει βοήθεια, όμως οι προαναφερόμενες υπηρεσίες της οικιακής βοηθού και της νοσοκόμου που αναγκάστηκε να του παράσχει δεν εντάσσονται στις πιο πάνω υποχρεώσεις της. Αν πράγματι συνέβαινε αυτό, τότε ο ενάγων θα ήταν υποχρεωμένος να καταφύγει στις υπηρεσίες της συζύγου του και δεν θα δικαιούτο, έστω και αν είχε την οικονομική δυνατότητα, να προσλάβει τρίτο πρόσωπο. Εξ άλλου, το γεγονός ότι τις πιο πάνω υπηρεσίες κάλυψε η σύζυγος του ενάγοντος, δεν μπορεί να οδηγήσει σε ωφέλεια του υπόχρεου εναγομένου και σε αποφυγή καταβολής από αυτόν της σχετικής αποζημίωσης του ενάγοντος, ο οποίος, επειδή στερείτο ρευστού χρήματος για να καλύψει τις δαπάνες του αυτές, με προκαταβολή των δαπανών που απαιτούνται πριν από την άσκηση της αγωγής, χρησιμοποίησε τη σύζυγό του ως νοσοκόμα και οικιακή βοηθό (ΕφΘεσ. 215/2000 ΕπΣυγκΔ 2000.408). Σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, ενάγων και αν ακόμα δεν κατάβαλε στην σύζυγό του αμοιβή για τις υπηρεσίες της αυτές, του οφείλεται αποζημίωση, η οποία αποτιμάται με βάση την αμοιβή που καταβαλλόταν για τις αντίστοιχες υπηρεσίες κατά το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα, σε 500 ευρώ μηνιαίως και συνολικά (500 €/30 ημέρες Χ 42 ημέρες=) 700 ευρώ, απορριπτομένου του σχετικού αγωγικού κονδυλίου ως προς το υπερβάλλον ως ουσιαστικά αβασίμου. Όσον αφορά τα αγωγικά κονδύλια, με τα οποία ο ενάγων ζητεί την καταβολή δαπανών μίσθωσης ταξί για μετάβασή του από την κατοικία του στο νοσοκομείο ύψους 160 ευρώ, για μετάβασή του από την κατοικία του στο φυσιοθεραπευτήριο στην Νέα Φιλαδέλφεια ύψους 600 ευρώ και για μετάβασή του από την κατοικία του στο ιατρείο του ορθοπεδικού … ύψους 240 ευρώ, καθώς και για οκτώ επισκέψεις στο ιδιωτικό ιατρείο του εν λόγω ιατρού ύψους 400 ευρώ, κρίνονται αναπόδεικτα, καθόσον δεν προσκομίζεται καμία απόδειξη καταβολής των αιτουμένων ποσών και συνεπώς θα πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμα. Ομοίως, απορριπτέο ως ουσιαστικά αβάσιμο είναι το αγωγικό αίτημα αναφορικά με την δαπάνη ύψους 6.000 ευρώ, που καταβλήθηκε από τον ενάγοντα, κατά τους ισχυρισμούς του, για μίσθωση ταξί από τον Ιανουάριο του 2013 και για διάστημα τεσσάρων μηνών για την εξυπηρέτηση του επαγγέλματός του εξ αιτίας του ότι στερήθηκε την χρήση της μοτοσικλέτας του καθόσον δεν προσκομίζεται καμία σχετική απόδειξη μίσθωσης ταξί. Εξάλλου, ο ενάγων διέθετε κατά το ίδιο χρονικό διάστημα και άλλα μεταφορικά μέσα, που είχε στην κυριότητά του, ήτοι τις αριθ. κυκλ. ΙΕΒ … και ΖΜΤ … δίκυκλες μοτοσικλέτες, ιδιοκτησίας του (βλ. προσκομιζόμενα μηχανογραφημένα στοιχεία της ΥΣΑΕ). Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων πριν τον ένδικο τραυματισμό του εργαζόταν ως έμπορος νομικών βιβλίων στην Αθήνα, όπου και διατηρεί επιχείρηση εμπορίας βιβλίων. Το δηλωθέν καθαρό εισόδημά του από την επιχείρησή του κατά το έτος 2013 ανερχόταν στο ποσό των 36.788,09 ευρώ, το έτος 2012 στο ποσό των 21.007,42 ευρώ, το 2011 στο ποσό των 27.087,48 ευρώ και το 2010 στο ποσό των 23.985,47 ευρώ (βλ. προσκομιζόμενα εκκαθαριστικά σημειώματα). Συνεπώς, το εισόδημά του ανέρχεται μηνιαίως σε 2.500 ευρώ κατά μέσο όρο. Εξ αιτίας του ένδικου ατυχήματος παρέμεινε ανίκανος για την ως άνω εργασία του για το χρονικό διάστημα από 12-9-2012, ημέρα του ατυχήματος, έως 27-10-2012, που του συνεστήθη από τους θεράποντες ιατρούς να απέχει από κάθε δραστηριότητα, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα. Κατά συνέπεια, ο ενάγων απώλεσε τα εισοδήματα για το χρονικό αυτό διάστημα που μετά βεβαιότητας και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα κέρδιζε από την εργασία του, εάν δεν είχε τραυματισθεί, τα οποία ανέρχονται για το ανωτέρω χρονικό διάστημα (12-9-2012 έως 27-10-2012, ήτοι 46 ημέρες) στο συνολικό ποσό των 3.833 ευρώ, απορριπτομένου του αγωγικού κονδυλίου κατά το υπερβάλλον ως ουσιαστικά αβασίμου. Επομένως, με βάση τα προαναφερόμενα, το σύνολο των απαιτήσεων του ενάγοντος για την θετική και αποθετική ζημία του ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 7.883 ευρώ (2.550 συν 800 συν 700 συν 3.833). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο ενάγων δεν επιδοτήθηκε από τον ασφαλιστικό του φορέα τον Ο.Α.Ε.Ε., στον οποίο οφείλει ασφαλιστικές εισφορές, καθόσον δεν υπέβαλε δήλωση του ατυχήματος και αίτηση για χορήγηση αποζημίωσης και ήδη έχουν παρέλθει δύο και πλέον έτη από την ημέρα του ατυχήματος (βλ. την αριθ. πρωτ. …/17-11-2014 βεβαίωση του εν λόγω ασφαλιστικού φορέα). Εξάλλου, αποδείχτηκε ότι ο ενάγων από τη σε βάρος του αδικοπραξία υπέστη αναμφίβολα ηθική βλάβη, για την οποία η εύλογη χρηματική ικανοποίηση που δικαιούται (άρθρ. 932 Α.Κ) ανέρχεται, αφού ληφθούν υπόψη τα τραύματα τα οποία υπέστη, όπως περιγράφηκαν παραπάνω, η βαρύτητα του πταίσματος του οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου στην επέλευση του ατυχήματος, οι προπεριγραφείσες συνθήκες του ατυχήματος, η ηλικία του παθόντος κατά το χρόνο του ατυχήματος (50 ετών), η οικονομική και κοινωνική κατάσταση του ενάγοντος, στο ποσό των 8.030 ευρώ. Το εν λόγω ποσό ο ενάγων ζητεί μειωμένο κατά 30 ευρώ, που επιφυλάσσεται να ζητήσει από το ποινικό δικαστήριο. Συνολικά η αποζημίωση και η χρηματική ικανοποίηση, που επιδικάζεται στον ενάγοντα εξαιτίας του τραυματισμού του ανέρχεται στο ποσό των 15.833 ευρώ (7.833 συν 8.000). Κατόπιν όλων των προεκτεθέντων, η κρινόμενη αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 15.833 Ευρώ, με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Όσον αφορά το παρεπόμενο αίτημα του ενάγοντος για την κήρυξη της απόφασης εκτελεστής (άρθρα 907, 908 ΚΠολΔ), θα πρέπει αυτό να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμο καθόσον δεν αποδείχθηκε ότι συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι, οι οποίοι επιβάλλουν την προσωρινή εκτελεστότητά της. Τέλος, η εναγομένη θα πρέπει, ανάλογα με το μέγεθος της νίκης και ήττας των διαδίκων, να καταδικαστεί στη δικαστική δαπάνη του ενάγοντος, κατά παραδοχή νομίμου αιτήματός του, όπως αναφέρεται ειδικότερα στο διατακτικό (άρθρα 106 και 178 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
– ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.-
– ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.-
– ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων οχτακοσίων τριάντα τριών (15.833) ευρώ, με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.- Και
Καταδικάζει την εναγομένη στη δικαστική δαπάνη του ενάγοντος, που την προσδιορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.-
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στην Αθήνα την 20η Αυγούστου 2015.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
