Η εκμισθώτρια μίσθωσε επαγγελματική στέγη το έτος 2019 στην μισθώτρια τουριστική εταιρεία με την τελευταία να καθυστερεί το έτος 2017 τα μισθώματα δέκα μηνών. Η εν ζωή τότε εκμισθώτρια επέδωσε την κατ’ αρ. 637 ΚΠολΔ εξώδικη όχληση – πρόσκληση καταβολής των οφειλόμενων μισθωμάτων εντός 15 ημερών ανταποκρινόμενης της μισθώτριας στην υποχρέωσή της αυτή εμπρόθεσμα η οποία υπήρξε συνεπής στην τήρηση των μισθωτικών της υποχρεώσεων της μέχρι και το έτος 2022, οπότε παρέλειψε από σφάλμα του λογιστηρίου της να καταβάλει το μίσθωμα του μηνός Σεπτεμβρίου 2022, συνεχίζοντας ωστόσο εμπρόθεσμα την καταβολή των επόμενων μισθών. Το 2020 η αρχική εκμισθώτρια απεβίωσε και στην μισθωτική σχέση υπησείλθε ο νόμιμος κληρονόμος αυτής, ο οποίος επί της τελευταίας αυτής καθυστέρησης στην καταβολή του μισθώματος του μηνός Σεπτεμβρίου 2022 επέδωσε τον Δεκέμβριο του 2022 εξώδικη όχληση κατ’ άρ. 637 ΚΠολΔ, χωρίς ωστόσο να τάσει την 15νθήμερη προθεσμία στην οφειλέτρια μισθώτρια εταιρεία να καταβάλει το μίσθωμα το οποίο η τελευταία κατέβαλε αυθημερόν με την λήψη της εξώδικης αυτής όχλησης. Ακολούθησε η έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής απόδοσης μισθίου ακινήτου και τα ζητήματα που εξετάστηκαν ήταν, κατά πόσο η αρχική εξώδικη όχληση που επιδόθηκε το 2017 ήταν ή όχι επίκαιρη και αρκούσε ως προϋπόθεση για συγκρότηση της έννοιας του επανειλημμένου της δυστροπίας ή έπρεπε να γίνει νέα, επίκαιρη εξώδικη όχληση καθώς είχε παρέλθει από την καθυστέρηση στην καταβολή μισθώματος τον Σεπτέμβριο 2022 διάστημα άνω των 5 ετών. Επιπλέον κρίθηκε αν η εξώδικη όχληση που επέδωσε ο νυν εκμισθωτής τον Δεκέμβριο 2022 ήταν σαφής και ορισμένη δεδομένου ότι παρέλειψε, δεν περιέχει πρόσκληση του προς την μισθώτρια να εκπληρώσει η τελευταία την οφειλόμενη παροχή (δηλαδή την καταβολή του μισθώματος Σεπτεμβρίου 2022), το οποίο στοιχειοθετεί απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση διαταγής απόδοσης της χρήσης μισθίου, όχληση η οποία διακρίνεται κατά περιεχόμενο από την περιεχόμενη στην ίδια εξώδικη δήλωση, δήλωση καταγγελίας της μίσθωσης, ενώ αφετηριάζει αυτοτελή και διαφορετικά έννομα αποτελέσματα από εκείνα της καταγγελίας, αφ’ ετέρου, διότι η δήλωση βούλησης του καθ’ ού αντιδίκου είναι αόριστη και ασαφής, καθόσον δεν αναφέρονται σε αυτή όλα τα βασικά στοιχεία που προσδιορίζουν την παροχή.
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ 634/2023
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ειρηνοδίκη Γεωργία Παναγιώτου, την οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του, στις 10 Μαΐου 2023, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: Εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «. ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» και το διακριτικό τίτλο «…», που εδρεύει στη Αθήνα επί της οδού ., με ΑΦΜ ., Δ.Ο.Υ. Δ’ Αθηνών, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια της νομίμου εκπροσώπου που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Γεώργιου Φάκα, που κατέθεσε το με αριθμό Π./10-5-2023 Γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ. Αθηνών.
ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: ., κατοίκου Κηφισιάς Αττικής, οδός ., με ΑΦΜ ., Δ.Ο.Υ. Κηφισιάς, ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου Τιτίκας Νικέα – Μουράτογλου, που κατέθεσε το με αριθμό Π./10-5-2023 Γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ. Αθηνών.
Η αιτούσα ζητά να γίνει δεκτή η από 4-3-2023 με ΓΑΚ/ΕΑΚ ./2023 αίτηση, δικάσιμος της οποίας ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου εκθέματος, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτοί οι ισχυρισμοί τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την υπό κρίση αίτηση, η αιτούσα, επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση και έχοντας ασκήσει ανακοπή ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ζητά την αναστολή της εκτέλεσης της με αριθμό ./2023 διαταγής απόδοσης χρήσης μισθίου του Δικαστή του Ειρηνοδικείου Αθηνών, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 4-4-2023 και με αριθμό κατάθεσης ./2023 ανακοπής της κατά της διαταγής αυτής. Επικουρικώς, ζητά να της χορηγηθεί προθεσμία σαράντα(40) ημερών από τη δημοσίευση της απόφασης επί της αιτήσεως, για την απόδοση της χρήσης του μισθίου.
Κατά το άρθρο 642 ΚΠολΔ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, ο καθ’ ου η διαταγή δικαιούται να ασκήσει ανακοπή ενώπιον του καθ’ ύλην αρμόδιου για την εκδίκαση της αγωγής απόδοσης του μισθίου δικαστηρίου, μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε(15) εργάσιμων ημερών από την επίδοση της διαταγής. Εξάλλου, κατά το άρθρο 643 ΚΠολΔ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε ως ανωτέρω, η άσκηση της ανακοπής δεν αναστέλλει την εκτέλεση της διαταγής. Ο δικαστής όμως που την εξέδωσε μπορεί, ύστερα από αίτηση του ανακόπτοντος, η οποία εκδικάζεται κατά τα άρθρα 686 επ., να χορηγήσει αναστολή, είτε με εγγυοδοσία υπέρ του καθ’ ου η ανακοπή είτε χωρίς εγγυοδοσία, έως την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ανακοπής.
Η αίτηση αρμοδίως φέρεται προς εκδίκαση, σύμφωνα με τα ανωτέρω, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά την ειδική διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρ. 643, 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, ερειδόμενη στις ως άνω διατάξεις, πλην του επικουρικού της αιτήματος χορήγησης προθεσμίας για την απόδοση της χρήσης του μισθίου, το οποίο τυγχάνει απορριπτέο ως μη νόμιμο, καθόσον, σύμφωνα και με τις προπαρατεθείσες διατάξεις, δεν αποτελεί αντικείμενο της παρούσας δίκης, περί αναστολής εκτελέσεως της διαταγής απόδοσης μισθίου. Πρέπει, επομένως, καθ’ ο μέρος κρίθηκε νόμιμη, να εξεταστεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 637 ΚΠολΔ, όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, κατά τις διατάξεις των άρθρων 638 έως 645, στην περίπτωση καθυστέρησης του μισθώματος από δυστροπία, μπορεί να ζητηθεί η έκδοση διαταγής απόδοσης της χρήσης μισθίου ακινήτου, αν η έναρξη της μίσθωσης αποδεικνύεται εγγράφως και εφόσον έχει επιδοθεί έγγραφη όχληση με δικαστικό επιμελητή δεκαπέντε (15) τουλάχιστον ημέρες πριν από την κατάθεση της αίτησης. Η καταβολή των μισθωμάτων εντός του δεκαπενθήμερου, αποδεικνυόμενη εγγράφως, αποκλείει την έκδοση διαταγής απόδοσης της χρήσης του μισθίου, εκτός αν υπάρχει επανειλημμένη καθυστέρηση από δυστροπία. Επίδοση έγγραφης όχλησης απαιτείται μόνο την πρώτη φορά.
Από την παραπάνω διάταξη σε συνδυασμό με αυτή του άρθρου 597 ΑΚ που παρέχει το δικαίωμα στον εκμισθωτή να καταγγείλει τη μίσθωση, αν ο μισθωτής βρίσκεται σε υπερημερία και με εκείνη του άρθρου 66 ΕισΝΚΠολΔ, που επιτρέπει στον εκμισθωτή και αν δεν κατήγγειλε τη μίσθωση κατ’ άρθρο 597 ΑΚ να ζητήσει την απόδοση του μισθίου, αν ο μισθωτής καθυστερεί αστό δυστροπία το μίσθωμα, προκύπτει, ότι ο εκμισθωτής μπορεί να ζητήσει την έκδοση διαταγής προς απόδοση της χρήσης του μισθίου και αν προηγουμένως κατήγγειλε τη μίσθωση για υπερημερία του οφειλέτη, εν όψει του ότι η δυστροπία τεκμαίρεται οστό την υπαίτια καθυστέρηση καταβολής του μισθώματος, εφόσον ο μισθωτής είναι υπερήμερος περί την καταβολή του μισθώματος (ΑΠ 1312/2000).
Κατ’ άρθρο 340 Α.Κ. ο οφειλέτης της ληξιπρόθεσμης παροχής γίνεται υπερήμερος, αν προηγήθηκε δικαστική ή εξώδικη όχληση του δανειστή. Όχληση κοιτά την έννοια της διάταξης αυτής είναι η πρόσκληση του δανειστή προς τον οφειλέτη, να εκπληρώσει την παροχή του. Η όχληση είναι απευθυντέα, δηλαδή αναπτύσσει την ενέργεια της από τη στιγμή που θα περιέλθει στον παραλήπτη, γίνεται δε προς τον οφειλέτη, ή το νόμιμο ή εκούσιο αντιπρόσωπό του. Προσδιοριστικό κριτήριο της έννοιας της περιέλευσης είναι το αν η δήλωση βούλησης μπορεί, ανάλογα με το μέσο που χρησιμοποιήθηκε από τον δηλούντα προς διαβίβαση της δήλωσης βουλήσεώς του, να γίνει αντιληπτή από το λήπτη, ευθύς μετά την τελείωση της, ή μετά πάροδο κάποιου χρονικού διαστήματος. Θεωρείται δε ότι περιήλθε η δήλωση, από τότε που εισήλθε, κατά συνηθισμένο στη συναλλακτική αντίληψη τρόπο, στη σφαίρα επιρροής του λήπτη, ούτως ώστε, να μπορεί αυτός, κατά τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων, να λάβει γνώση αυτής. Ήτοι αρκεί η δυνατότητα γνώσης της δήλωσης χωρίς να απαιτείται και γνώση αυτής. Αυτά ισχύουν και για την αποστολή της δήλωσης, έγγραφης ή προφορικής, με οποιοδήποτε μέσο και με τρίτο πρόσωπο-άγγελο, οπότε περιέρχεται η δήλωση στο λήπτη, όταν το έγγραφο που την περιέχει, εγχειρίζεται, όχι μόνο προσωπικά στον αποδέκτη, αλλά και σε τρίτα πρόσωπα, που μπορεί να θεωρηθούν, κατά τη συναλλακτική αντίληψη, ως προς τούτο εξουσιοδοτημένα (ΑΠ 1176/2007 ΤΝΠ Νόμος).
Περαιτέρω σύμφωνα με το άρθρο 637 ΚΠολΔ προϋπόθεση για την έκδοση διαταγής απόδοσης του μισθίου είναι να έχει επιδοθεί στον μισθωτή με δικαστικό επιμελητή εξώδικη όχληση και να έχουν παρέλθει από τότε 15 τουλάχιστον ημέρες μέχρι την ημέρα κατάθεσης της αίτησης για έκδοση διαταγής απόδοσης. Επίδοση έγγραφης όχλησης απαιτείται μόνον την πρώτη φορά, ενώ δεν απαιτείται στην περίπτωση που υπάρχει επανειλημμένη καθυστέρηση και πάντως πρέπει να γίνει δεκτό ότι η επίδοση της όχλησης πρέπει να είναι επίκαιρη. Αν η προηγούμενη όχληση επιδόθηκε πριν πολύ καιρό, θα πρέπει να επιδοθεί νέα όχληση. Επιπλέον η όχληση, πρέπει κατά το περιεχόμενό της να είναι ακριβής, ορισμένη, σαφής και καθαρή, δηλαδή να προκύπτει από αυτή κατά τρόπο αναμφίβολο το είδος, το ποσό και άλλα προσδιοριστικά στοιχεία της απαίτησης, επιπλέον δε να είναι απαλλαγμένη από αίρεση ή άλλο όρο και να απαιτεί ακριβώς την οφειλόμενη παροχή(ΑΠ 1236/2008, ΕλΔνη 2008, 1418, ΑΠ 1511/2000 ΕλΔνη 2001,1351). Ειδικότερα στην περίπτωση του άρθρου 637 του ΚΠολΔ η έγγραφη όχληση πρέπει να περιέχει αναφορά των συγκεκριμένων μισθωμάτων που καθυστερούνται, και το ύψος αυτών, τους τυχόν τόκους και τα έξοδα της καταγγελίας, ώστε να οριοθετείται το δικαίωμα του μισθωτή για καταβολή τους και για αποτροπή της έκδοσης διαταγής απόδοσης της χρήσης του μισθίου, καθότι με τις εν λόγω διατάξεις των άρθρων 637 επ. ΚΠολΔ παρέχεται στον μισθωτή το δικαίωμα, μέσα στο διάστημα των 15 ημερών από την επίδοση της έγγραφης οχλήσεως, να καταβάλει τα καθυστερούμενα μισθώματα και αποδεικνύοντας εγγράφως την καταβολή να αποτρέψει την έκδοση της διαταγής ή να την ακυρώσει ασκώντας ανακοπή. Επομένως η έγγραφη όχληση πρέπει να αφορά την παροχή που οφείλεται, καθότι βάση και νομική προϋπόθεση για να εκδοθεί διαταγή απόδοσης μισθίου είναι πάντοτε η καθυστέρηση καταβολής ένεκα δυστροπίας συγκεκριμένων και ειδικά προσδιορισμένων στην όχληση μισθωμάτων. Ο χρόνος δε εκδήλωσης της όχλησης πρέπει να συμπίπτει ή να είναι μεταγενέστερος από τον χρόνο κατά τον οποίο η παροχή καθίσταται ληξιπρόθεσμη, διότι η όχληση που προηγείται αυτού του χρόνου είναι ανίσχυρη (ΕφΑθ 4589/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 779/1996 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, αν λείπει μία από τις διαδικαστικές προϋποθέσεις μεταξύ των οποίων και η επίδοση έγγραφης όχλησης (και ως όχληση νοείται κάθε πρόσκληση του δανειστή προς τον οφειλέτη για εκπλήρωση της παροχής), η αίτηση για έκδοση διαταγής απόδοσης της χρήσης μισθίου ακινήτου είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, ο δε δικαστής οφείλει να εξετάζει αυτεπαγγέλτως τη συνδρομή των ως άνω προϋποθέσεων και υποχρεούται να μην εκδώσει διαταγή απόδοσης μισθίου αν λείπει μία ή περισσότερες εξ αυτών. Αν όμως εκδώσει τη διαταγή, τότε μπορεί να ζητηθεί η ακύρωσή της με ανακοπή (ΟλΑΠ 10/1997 ΕλλΔνη 38.768, ΕφΑθ 4589/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΔωδ 36/2003 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ).
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου με την επιμέλεια των διαδίκων, από τα έγγραφα που προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι, για κάποια εκ των οποίων γίνεται ιδιαίτερη μνεία κατωτέρω, χωρίς όμως να παραλείπεται ουδένα για την εκτίμηση της ένδικης υπόθεσης, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρ. 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του από 1-9-2009 ιδιωτικού συμφωνητικού μίσθωσης γραφείου, θεωρημένου από την αρμόδια Δ.Ο.Υ., το οποίο συνήφθη μεταξύ της . και της ., ενεργούσας ως εκπροσώπου της υπό ίδρυση ΕΠΕ με την επωνυμία … Τουριστική Μονοπρόσωπη ΕΠΕ, η πρώτη (ως επικαρπώτρια) εκμίσθωσε στη δεύτερη , υπό την ως άνω ιδιότητά της, ένα διαμέρισμα (γραφείο), 84 τ.μ., υπό στοιχείο Γ7, που βρίσκεται σε πολυκατοικία κείμενη στην Αθήνα επί της οδού ., το οποίο ανήκει κατά ψιλή κυριότητα στον . (ώδε καθ’ ου), προκειμένου να χρησιμοποιηθεί από τη μισθώτρια ως επαγγελματικός χώρος και συγκεκριμένα για χρήση τουριστικού γραφείου με την επωνυμία … Τουριστική Μονοπρόσωπη ΕΠΕ ( ώδε αιτούσα). Η συμβατική διάρκεια της μίσθωσης συμφωνήθηκε διετής, αρχόμενη από 1-9-2009 και λήγουσα την 31-8-2011 και το μηνιαίο μίσθωμα ορίσθηκε στο ποσό των 820,5 ευρώ για το πρώτο έτος και στο ποσό των 861,53 ευρώ για το δεύτερο έτος, καταβλητέο εντός των πέντε (5) πρώτων ημερών κάθε ημερολογιακού μηνός. Περαιτέρω και κατόπιν συμφωνίας, το μίσθωμα μειώθηκε και ορίστηκε στο ποσό των 600 ευρώ μηνιαίως. Η ανωτέρω εκμισθώτρια απεβίωσε στις 11-12-2020, όπως προκύπτει από την προσαγόμενη από τον καθ’ ου υπό στοιχεία ./2020 Ληξιαρχική πράξη θανάτου της ., που συνέταξε η Ληξίαρχος Αθηνών και στη θέση αυτής υπεισήλθε ως εκμισθωτής ο ψιλός κύριος, καθ’ ου η αίτηση, λόγω απόσβεσης της επικαρπίας λόγω συνένωσής της με την ψιλή κυριότητα (άρ.1167, 1168 ΑΚ). Περαιτέρω, στις 17-12-2020, αναρτήθηκε στην ηλεκτρονική πλατφόρμα της ΑΑΔΕ από τον καθ’ ου, η με αριθμ.. . δήλωση της μίσθωσης με διάρκεια από 11-12-2020 έως και 31-12-2021 και μηνιαίο μίσθωμα 579,15 ευρώ πλέον χαρτοσήμου 3,6%, την οποία αποδέχθηκε η αιτούσα. Κατόπιν της από 3-3-2023 αίτησης του καθ’ ου, εκδόθηκε από την Δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου, η με αριθμό 6982/10-3-2023 διαταγή απόδοσης χρήσης μισθίου, με την οποία υποχρεώνεται η καθ’ ης αυτή-ώδε αιτούσα καθώς και κάθε τρίτος που έλκει δικαιώματα από αυτήν ή κατέχει το μίσθιο για λογαριασμό του, να αποδώσει στον ώδε καθ’ ου τη χρήση του μισθίου ακινήτου, ήτοι τη με στοιχεία Γ7 ανεξάρτητη αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία (γραφείο), επιφάνειας 84 τ.μ., που βρίσκεται σε πολυκατοικία επί της οδού . στην Αθήνα, λόγω επανειλημμένης δυστροπίας, όπως αναφέρεται στο σώμα της διαταγής απόδοσης, αρχικώς το έτος 2017,οπότε επιδόθηκε η από 10-11-2017 εξώδικη δήλωση- όχληση και τέλος για το καθυστερούμενο μίσθωμα του μηνός Σεπτεμβρίου 2022, για το οποίο επιδόθηκε η από 16-12-2022 εξώδικη δήλωση-όχληση. Στα έγγραφα με βάση τα οποία εκδόθηκε η εν λόγω διαταγή απόδοσης, αναφέρονται στην εν λόγω διαταγή, μεταξύ άλλων, η με αριθμ. ./2017 έκθεση επιδόσεως εξώδικης δήλωσης – όχλησης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών ., δυνάμει της οποίας επιδόθηκε η από 10-11-2017 εξώδικη δήλωση- όχληση καταβολής μισθωμάτων της αποβιωσάσης ., και η με αριθμ. ./29-12-2022 έκθεση επιδόσεως εξώδικης δήλωσης-όχλησης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών . δυνάμει της οποίας επιδόθηκε η από 16-12-2022 εξώδικη δήλωση-όχληση για καταβολή μισθωμάτων. Αντίγραφο του Α’ εκτελεστού απογράφου της ως άνω με αριθμό ./2023 διαταγής απόδοσης χρήσης μισθίου της Ειρηνοδίκη Αθηνών, μετά της από 20-3-2023 επιταγής προς εκτέλεση, επιδόθηκε στην αιτούσα στις 21-3-2023, όπως προκύπτει από τη προσαγόμενη με αρ. ./21-3-2023 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, . και η αιτούσα άσκησε εμπρόθεσμα ανακοπή κατά της ως άνω με αριθμό ./2023 διαταγής απόδοσης χρήσης μισθίου και της από 20-3-2023 επιταγής προς εκτέλεση, με την επίδοσή της στον καθ’ ου στις 5-4-2023, όπως προκύπτει από την προσαγόμενη με αρ. . Β’/5-4-2023 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών .. Κατά της παραπάνω διαταγής απόδοσης της χρήσης του μισθίου και της επιταγής προς εκτέλεση, η καθ’ ης αυτή – ώδε αιτούσα, άσκησε, ως προαναφέρεται, την με ΓΑΚ/ΕΑΚ ./2023 ανακοπή. Με τον τρίτο (Γ) λόγο της ανακοπής η αιτούσα ισχυρίζεται ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την έκδοση διαταγής απόδοσης της χρήσης μισθίου ακινήτου δεδομένου ότι η επιδοθείσα σε αυτή από 22-12-2022 εξώδικη δήλωση είναι ανίσχυρη γιατί δεν περιέχει πρόσκληση προς αυτόν να εκπληρώσει την οφειλόμενη παροχή (καταβολή μισθώματος Σεπτεμβρίου 2022), το οποίο στοιχειοθετεί την απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση διαταγής απόδοσης της χρήσης μισθίου όχληση, η οποία διακρίνεται κατά περιεχόμενο από την περιεχόμενη στην ίδια εξώδικη, δήλωση καταγγελίας της μίσθωσης, ενώ αφετηριάζει αυτοτελή και διαφορετικά έννομα αποτελέσματα από εκείνα της καταγγελίας και ότι η δήλωση βούλησης του καθ’ ου προς αυτή, είναι αόριστη και ασαφής, καθόσον δεν αναφέρονται σε αυτή όλα τα βασικά στοιχεία που προσδιορίζουν την παροχή. Ο λόγος αυτός είναι παραδεκτός και νόμιμος, σύμφωνα με τις προπαρατεθείσες νομικές σκέψεις, πιθανολογείται δε ότι θα γίνει δεκτός και ως ουσιαστικά βάσιμος, διότι, από το περιεχόμενο της επικαλούμενης στην προσβαλλόμενη διαταγή απόδοσης μισθίου από 22-12-2022 εξώδικης δήλωσης, η οποία επιδόθηκε στην ώδε αιτούσα στις 29-12-2022, προκύπτει ότι αυτή δεν αποτελούσε όχληση, δεδομένου ότι δεν περιεχόταν σ’ αυτή πρόσκληση του δανειστή (καθ’ ου) προς τον οφειλέτη (αιτούσα) να εκπληρώσει την παροχή, που οφείλει, ήτοι το μίσθωμα του μηνός Σεπτεμβρίου 2022 και συνεπώς η απευθυντέα αυτή δήλωση βουλήσεως του καθ’ ου η αίτηση πιθανολογείται κατά το περιεχόμενο της, ως μη ορισμένη και σαφής, με αποτέλεσμα να καταλείπεται στην αιτούσα αμφιβολία περί του εάν η εξώδικη αφορά καταγγελία ή όχληση σχετικά με την υποχρέωσή της να προβεί στην εκπλήρωση της παροχής. Σύμφωνα δε με την προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 637 ΚΠολΔ, βασική προϋπόθεση για την έκδοση διαταγής απόδοσης του μισθίου είναι η έγγραφη εξώδικη όχληση του εκμισθωτή προς τον μισθωτή. Η επίδοση της όχλησης απαιτείται μόνον την πρώτη φορά, απαιτείται όμως, νέα όχληση, αν μεσολάβησε μεγάλο χρονικό διάστημα από την πρώτη όχληση, ασχέτως της επανειλημμένης καθυστέρησης (βλ. ΕφΑθ 4549/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση σημειώνεται ότι από την προηγηθείσα με ημερομηνία 10-11-2017 εξώδικη όχληση της αρχικής εκμισθώτριας (στα δικαιώματα και υποχρεώσεις της οποίας υπεισήλθε ο καθ’ ου), κοινοποιηθείσα την 13-11-2017 στην αιτούσα, με την οποία καλούσε την αιτούσα να προβεί εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την κοινοποίησή της, στην καταβολή των οφειλομένων ποσών, έχει παρέλθει χρονικό διάστημα πέραν των πέντε ετών, με αποτέλεσμα, εφόσον μεσολάβησε μεγάλο χρονικό διάστημα, να μην αρκεί η πρώτη όχληση και να απαιτείται νέα, επίκαιρη όχληση ανεξαρτήτως των οφειλόμενων μισθωμάτων.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, επειδή πιθανολογείται ότι ο τρίτος εκ των λόγων της ανακοπής θα ευδοκιμήσει, πρέπει, πιθανολογουμένου και του επικείμενου κινδύνου από την εκτέλεση της ως άνω διαταγής απόδοσης χρήσης μισθίου, συνιστάμενου στην αναστολή των εργασιών της αιτούσας εταιρείας και του προσωπικού που απασχολεί, μέχρι την εξεύρεση άλλου μισθίου, να γίνει δεκτή η ένδικη αίτηση, καθ’ ο μέρος κρίθηκε νόμιμη, ως ουσιαστικά βάσιμη. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου, κατόπιν σχετικού αιτήματος που περιέχεται στο νομίμως κατατεθέν έγγραφο σημείωμά του, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της αιτούσας [άρθρο 84 παρ. 2 εδ. α’ και γ’ του ν. 4194/2013 (Κώδικας Δικηγόρων), όπως το τελευταίο προστέθηκε με το άρθρο 14 παρ. 3 του ν. 4236/2014 (ΦΕΚ τ. Α’ 33/11.02.2014)], κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ την εκτέλεση της με αριθμό ./2023 διαταγής απόδοσης χρήσης μισθίου της Δικαστού του Ειρηνοδικείου Αθηνών, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 4-4-2023 με ΓΑΚ/ΕΑΚ ./2023 ανακοπής ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την αιτούσα στη δικαστική δαπάνη του καθ’ ου, την οποία ορίζει στο ποσό των εκατόν εξήντα( 160,00) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Αθήνα, στις 7- 6-2023, σε έκτακτη δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση.
Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
(για τη δημοσίευση)
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ
