Mε την υπ’ αριθμ. 441/2023 απόφαση του Ειρηνοδικείου Ρόδου κουρεύτηκε κατά 150.000 ευρώ το στεγαστικό δάνειο μιας 56χρονης ημεδαπής χήρας και μητέρας ενός ενήλικου παιδιού.
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του συζύγου της, άρχισε να εργάζεται ως ξενοδοχειακή υπάλληλος και το μέσο μηνιαίο εισόδημά της πλην της περιόδου της πανδημικής κρίσης ήταν της τάξης των 1100 ευρώ τον μήνα.
Διαμένει σε ακίνητο συνολικής μικτής επιφανείας 114.65 τ.μ. το οποίο ανήκει κατά ποσοστό 62.5% στην πλήρη και αποκλειστική κυριότητά της.
Το ανωτέρω ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία της. Πλην του ακινήτου, στα περιουσιακά στοιχεία της αιτούσας ανήκει κατά πλήρη κυριότητα και κατά ποσοστό 100% ένα αυτοκίνητο, 1.100cc, έτους πρώτης κυκλοφορίας το 1999.
Η αιτούσα είχε συνάψει σύμβαση στεγαστικού δανείου ύψους 150.000 ευρώ για το οποίο ενεγράφη προσημείωση υποθήκης ποσού 180.000 ευρώ υπέρ της δανείστριας τράπεζας στο παραπάνω ακίνητο.
Κατά τον χρόνο σύναψης του δανείου, οι οικονομικές απολαβές του συζύγου ανέρχονταν στο ποσό των 1.243,86 μηνιαίως γεγονός το οποίο τον καθιστούσε ικανό να αποπληρώνει το δάνειο, η δόση του οποίου ανερχόταν στα 607 ευρώ. Λόγω του αδόκητου θανάτου του συζύγου της, σε συνδυασμό με την γενικότερη αύξηση του κόστους ζωής λόγω της οικονομικής κρίσης, έχει περιέλθει σε μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών της.
Οι μηνιαίες δαπάνες διαβίωσής της, οι οποίες έχουν μεταβληθεί επί τα χείρω από την κατάθεση της αίτησης καθώς η κόρη της φοιτοί σε πανεπιστήμιο και στις οποίες περιλαμβάνονται διατροφή, λειτουργικά έξοδα οικίας, μετακινήσεις, ανέρχονται, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, αλλά και σύμφωνα με την έκθεση υπολογισμού των ευλόγων δαπανών της ΕΛΣΤΑΤ την οποία το δικαστήριο δύναται να αξιοποιήσει στο συλλογισμό του ως κατευθυντήρια γραμμή, στο ποσό των 1000 ευρώ μηνιαίως, το οποίο δεν θίγει το ελάχιστο όριο αξιοπρεπούς διαβίωσής της, ούτε επέρχεται εξαθλίωση αυτής.
Το δικαστήριο ρύθμισε τα χρέη της, υποχρεώνοντας αυτήν σε μηδενικές καταβολές για χρονικό διάστημα πέντε ετών, εξαιρεί της εκποίησης την κύρια κατοικία της και της επιβάλλει την υποχρέωση να καταβάλει για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της το συνολικό ποσό των 25.649 €, με μηνιαίες καταβολές ποσού 106,87 €) για χρονικό διάστημα 240 μηνών.
Το ποσό εκάστης μηνιαίας καταβολής, η αιτούσα θα πρέπει να το καταβάλει στην πιστώτριά της, κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 974 επ., η δε καταβολή των μηνιαίων αυτών δόσεων θα ξεκινήσει από την 1η Ιανουαρίου 2024 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2043, θα γίνεται εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου ημερολογιακού μηνός, και θα γίνει εντόκως χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με το επιτόκιο αναφοράς των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Την υπόθεση χειρίστηκε η δικηγόρος κ. Εύη Αρνιθενού.
«Κούρεμα» του στεγαστικού δανείου 56χρονης χήρας και μητέρας ενός ενήλικου παιδιού
