Σύμφωνα με το δικαστήριο, ο εναγόμενος άνοιξε την πόρτα του ανελκυστήρα και προέτρεψε την ενάγουσα να πηδήξει, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό της.
Απορρίφθηκε από το Τριμελές Εφετείο Πειραιώς η έφεση του εναγόμενου σε αγωγή αποζημίωσης για τον τραυματισμό της ενάγουσας μετά από πτώση της στο φρεάτιο του ανελκυστήρα, όπως αυτή προκλήθηκε κατόπιν προτροπής του εναγόμενου για άλμα από τον ακινητοποιημένο θάλαμο.
Σύμφωνα με την αγωγή, η ενάγουσα «εισήλθε με τρία ακόμη άτομα στον ανελκυστήρα οικοδομής ιδιοκτησίας του εναγόμενου με κατεύθυνση από όροφο προς το ισόγειο της οικοδομής και κατά την κάθοδό του ο θάλαμος του ανελκυστήρα ακινητοποιήθηκε μεταξύ του ισογείου και του πρώτου ορόφου απέχοντας τουλάχιστον ένα μέτρο από το δάπεδο του ισογείου.
Ο εναγόμενος αυθαίρετα και παράνομα έσπευσε και άνοιξε την πόρτα του ανελκυστήρα χωρίς να λάβει κανένα μέτρο ασφαλείας και τους προέτρεψε επίμονα να πηδήξουν επισημαίνοντάς τους ότι η πυροσβεστική θα καθυστερούσε να τους απεγκλωβίσει.
Εξαιτίας της επίμονης προτροπής του εναγόμενου η ενάγουσα πήδηξε από τον θάλαμο του ανελκυστήρα με συνέπεια να πέσει με το πρόσωπο στο δάπεδο του ισογείου καθώς ο εναγόμενος δεν παρείχε καμία βοήθεια σ΄αυτήν και αμέσως μετά στο φρεάτιο του ανελκυστήρα βάθους εξ (6) μέτρων τουλάχιστον. Συνεπεία της πτώσης της η υπέστη σοβαρές κακώσεις και κατέστη ισοβίως ανάπηρη κατά 67%.»
Η ενάγουσα ζήτησε να αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει σ΄αυτήν το ποσό των 51.107 ευρώ κατά το οποίο επιβαρύνθηκε για την βελτίωση της υγείας της, καθώς και το ποσό των 500.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την αμελή συμπεριφορά του εναγόμενου και συνολικά το ποσό των 551.107 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής και να καταδικασθεί στα δικαστικά της έξοδα. Επί της αγωγής αυτής, εκδόθηκε η πρωτόδικη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία αναγνωρίσθηκε ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 35.057 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής εκ του οποίου το ποσό των 20.000 ευρώ λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη η ενάγουσα από την παράνομη και υπαίτια πράξη του εναγόμενου.
Ο εναγόμενος άσκησε έφεση κατά της απόφασης, ισχυριζόμενος με τον μοναδικό λόγο έφεσης ότι «υποχρεώθηκε ν΄ανοίξει την θύρα του ανελκυστήρα καθώς μία εκ των εγκλωβισμένων διαμαρτυρόταν ότι νοιώθει δύσπνοια επισημαίνοντας, όμως, στους εγκλωβισμένους την υποχρέωσή τους να αναμένουν την έλευση του συντηρητή του ανελκυστήρα για να κατέβουν από το θάλαμο με ασφάλεια και παρά ταύτα η ενάγουσα πήδηξε και έπεσε στο φρεάτιο».
Η απόφαση του Εφετείου (απόσπασμα)
Την 5-9-2014 και ώρα 17.00 η ενάγουσα μετέβη με την αδελφή της, …………, τον ………. και την ……… στο εκπαιδευτήριο «………..» που βρίσκεται στο Πειραιά επί της οδού …………. προς διερεύνηση της δυνατότητας ένταξης σε επιδοτούμενο πρόγραμμα από τον ΟΑΕΔ και αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία εισήλθαν και οι τέσσερις στον ανελκυστήρα της οικοδομής με κατεύθυνση το ισόγειο προκειμένου ν΄αποχωρήσουν από το κτίριο.
Ωστόσο, κατά την κάθοδό του ο ανελκυστήρας ακινητοποιήθηκε ανάμεσα στο ισόγειο και τον πρώτο όροφο απέχοντας ένα μέτρο περίπου από το δάπεδο του ισογείου. Από τις φωνές και τις διαμαρτυρίες τους ενημερώθηκε ο εναγόμενος ως ιδιοκτήτης της οικοδομής και προσέτρεξε στο ισόγειο όπου άνοιξε την θύρα του ανελκυστήρα. Ταυτόχρονα πρότεινε τους εγκλωβισμένους να πηδήξουν από τον θάλαμο του ανελκυστήρα στο δάπεδο του ισογείου λόγω του ότι η πυροσβεστική θα καθυστερούσε να μεταβεί στην οικοδομή για να τους απεγκλωβίσει.
Υπακούοντας στο κάλεσμα αυτό ο ………….. πήδηξε πρώτος από τον θάλαμο του ανελκυστήρα και αποχώρησε από την οικοδομή. Στη συνέχεια, επιχείρησε να πηδήξει και η ενάγουσα η οποία διένυε το 49ο έτος της ηλικίας της με συνέπεια να πέσει με το πρόσωπο στο δάπεδο και αμέσως μετά στο φρεάτιο του ανελκυστήρα βάθους τουλάχιστον εξ μέτρων καθώς στην οικοδομή είχαν κατασκευασθεί δύο υπόγεια.
Συνεπεία της πτώσης της η ενάγουσα, η οποία απεγκλωβίστηκε από τους πυροσβέστες του Τμήματος Πυρασφάλειας Πειραιά, υπέστη σοβαρές κακώσεις στα κάτω άκρα και στους σπονδύλους και διεκομίσθη με ασθενοφόρο στο «Τζάνειο» Νοσοκομείο του Πειραιά όπου χαρακτηρίστηκε ως πολυτραυματίας και διαγνώσθηκε ότι είχε υποστεί επιπεπλεγμένο συντριπτικό κάταγμα και εξάρθρημα δεύτερου βαθμού ποδοκνημικής άμφω, συντριπτικό κάταγμα Ο1 σπονδύλου και οι βλάβες αυτές αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά το μεν κάταγμα και εξάρθρημα ποδοκνημικής άμφω με ανάταξη και εξωτερική οστεοσύνθεση ποδοκνημικής άμφω, το δε κάταγμα Ο1 σπονδύλου με σπονδυλοδεσία. Λόγω δε της σοβαρότητας της κατάστασής της νοσηλεύθηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας με μηχανική υποστήριξη της αναπνοής (βλ με ημερομηνία 17-9-2014 ιατρική βεβαίωση του «Τζάνειου» Νοσοκομείου). Έχει δε, καταστεί ανάπηρη με ποσοστό αναπηρίας 67% εκ του οποίου 20% οφείλεται σε ψυχιατρική πάθηση καθώς λόγω των σωματικών βλαβών εμφάνισε καταθλιπτική διαταραχή για την αντιμετώπιση της οποίας χορηγήθηκε σ΄αυτήν φαρμακευτική αγωγή (βλ με ημερομηνία 7-4-2017 έγγραφο γνωστοποίησης αποτελέσματος πιστοποίησης αναπηρίας της υπ΄αριθμόν ……….. επιτροπής, με ημερομηνία 6-7-2016 ιατρική έκθεση της ψυχιάτρου ………. και με ημερομηνία 17-5-2018 ιατρική βεβαίωση της αυτής ψυχιάτρου). Στην πορεία διαπιστώθηκε διαταραχή στην αρχιτεκτονική της κνημοαστραγαλικής και υπαστραγαλικής άρθρωσης και υπεβλήθη σε αρθρόδεση ποδοκνημικής με ενδομυελικό ήλο (βλ με ημερομηνία 15-4-2016 ιατρική βεβαίωση του «Τζάνειου» Νοσοκομείου) ενώ υπεβλήθη και σε σειρά φυσικοθεραπειών για την κατά το δυνατόν αποκατάσταση του εύρους της κίνησης των ποδιών της (βλ με ημερομηνία 11-5-2015 ιατρική βεβαίωση του «Τζάνειου» Νοσοκομείου.
Τα ανωτέρω προκύπτουν από την κατάθεση της αδελφής της παθούσας, ……….., ενώπιον της Αστυφύλακα …….. η οποία ενισχύεται από το λοιπό αποδεικτικό υλικό και δεν αποδυναμώνεται από τις καταθέσεις των μαρτύρων του εναγόμενου.
Ειδικότερα, η ………….. η οποία ήταν αυτόπτης μάρτυρας στο συμβάν καθώς ήταν μία εκ των εγκλωβισμένων στον θάλαμο του ανελκυστήρα, περιέγραψε δύο ημέρες μετά το συμβάν με σαφήνεια και χωρίς υπερβολές την συμπεριφορά του εναγόμενου και τις ενέργειες της αδελφής της καταθέτοντας τα εξής: «… πατήσαμε το κουδούνι κινδύνου αλλά συγχρόνως χτυπούσαμε την πόρτα ελπίζοντας μήπως μας ακούσουν οι υπόλοιποι που βρίσκονταν στο κτίριο. Στη συνέχεια ήρθε ένας κύριος για να μας απεγκλωβίσει, μας είπε όμως ότι η πυροσβεστική θ΄αργήσει να έρθει και μας πρότεινε για να βγούμε να πηδήξουμε έξω από τον ανελκυστήρα έτσι ώστε να μην περιμένουμε. Πρώτα πήδηξε ο κος ……….. και μετά πήδηξε η αδελφή μου. Όμως η αδελφή μου στην προσπάθειά της ν΄απεγκλωβιστεί έπεσε πάνω στο μάρμαρο με το πρόσωπο και αμέσως έπεσε κάτω στο φρεάτιο του ανελκυστήρα. ….».
Η κατάθεση αυτή δεν ανατρέπεται από τις καταθέσεις των α) …….., β) ……… και γ) ………. που περιέχονται στις προαναφερόμενες ένορκες βεβαιώσεις που προσκομίστηκαν από τον εναγόμενο καθόσον δεν κρίνονται πειστικές αφού ενώ όλες ισχυρίστηκαν ότι ήταν παρούσες κατά το άνοιγμα της θύρας του ανελκυστήρα από τον εναγόμενο, καμία εξ αυτών δεν κατέθεσε ότι οι λοιπές δύο ή έστω μία εξ αυτών ήταν παρούσα κατά το άνοιγμα της θύρας από τον εναγόμενο, λεπτομέρεια η οποία δεν θα έπρεπε να παραλειφθεί αν πράγματι ήταν παρούσες στο συγκεκριμένο σημείο την χρονική εκείνη στιγμή αφού εργάζονταν και οι τρείς στον αυτό χώρο και γνωρίζονταν μεταξύ τους.
Η ανωτέρω, επίσης, κατάθεση της ………. δεν ανατρέπεται ούτε από την κατάθεση του αστυνομικού ………… ο οποίος στην από 5-9-2014 ένορκη κατάθεσή του ανέφερε ότι παρά τις νουθεσίες του εναγόμενου να παραμείνουν οι εγκλωβισμένοι εντός του θαλάμου του ανελκυστήρα μέχρι να φθάσει η πυροσβεστική η ενάγουσα δεν υπάκουσε αλλά αυτοβούλως πήδηξε από τον θάλαμο στο ισόγειο καθόσον ο ανωτέρω αστυνομικός περιέλαβε στην κατάθεσή του όσα ανέφερε σ΄αυτόν τρίτο πρόσωπο το οποίο δεν κατονομάζεται ώστε να κριθεί η αξιοπιστία του, χωρίς ο ίδιος να έχει ιδίαν αντίληψη του περιστατικού αφού μετέβη στο σημείο μετά την πτώση της εγκαλούσας στο φρεάτιο και επομένως κατά το μέρος αυτό η κατάθεση δεν κρίνεται αξιόπιστη.
Κατόπιν αυτών πέραν της υπαιτιότητας της ενάγουσας η οποία αποδέχτηκε την πρόταση του εναγόμενου να πηδήξει από τον θάλαμο του ανελκυστήρα ενώ γνώριζε ότι αντιμετώπιζε δυσκολίες να το πράξει, υπαιτιότητα βαρύνει και τον εναγόμενο, ο οποίος χωρίς να είναι εκπαιδευμένος επιχείρησε να βοηθήσει τους εγκλωβισμένους και από έλλειψη της προσοχής την οποία όφειλε και μπορούσε να καταβάλει δημιούργησε συνθήκες έτερου κινδύνου γι΄αυτούς, ένεκα των οποίων, κατόπιν της προτροπής του, προκλήθηκε το ανωτέρω ατύχημα.
Συγκεκριμένα, ανοίγοντας την θύρα του ανελκυστήρα ο εναγόμενος ωφέλησε από την μία πλευρά τους εγκλωβισμένους καθώς εισήλθε άπλετος αέρας εντός αυτού από την άλλη, όμως, έθεσε σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα αυτών καθόσον δεν έλαβε κανένα μέτρο προκειμένου να μην πέσει κάποιος εξ αυτών από ύψος ενός μέτρου στο δάπεδο του ισογείου ή εντός του φρεατίου κάτω από το θάλαμο του ανελκυστήρα ενόψει του ότι το στόμιο αυτού είχε σχήμα παραλληλόγραμμου με μήκος ενός μέτρου και πλάτος ίσο με το πλάτος της θύρας του ανελκυστήρα και ως εκ τούτου μπορούσε να εισχωρήσει ανθρώπινο σώμα εντός αυτού.
Στη συνέχεια, προτείνοντας στους εγκλωβισμένους να πηδήξουν από τον ανελκυστήρα στο δάπεδο παρά το μεγάλο κενό που υπήρχε κάτω από τον ανελκυστήρα χωρίς να λάβει κανένα μέτρο για την ασφαλή μετάβαση αυτών από τον θάλαμο του ανελκυστήρα στο δάπεδο του ισογείου ή να τους παράσχει βοήθεια προσωπικά ο ίδιος εφόσον ο ίδιος είχε δημιουργήσει τις συνθήκες αυτές κινδύνου ανοίγοντας την θύρα του ανελκυστήρα, σε συνδυασμό με το ότι οι εγκλωβισμένοι έπρεπε να προσαρμόσουν την στάση του σώματός τους ώστε να μπορέσουν να πηδήξουν από άνοιγμα ενός μέτρου περίπου καθώς το υπόλοιπο (επάνω μέρος) του ανοίγματος του ανελκυστήρα ήταν φραγμένο από τον τοίχο του πρώτου ορόφου, συνέβαλε στην πρόκληση του ανωτέρω ατυχήματος.
Το γεγονός δε, ότι με την υπ΄ αριθμόν …../2017 Διάταξη του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά απορρίφθηκε η έγκλησή της ενάγουσας για το αδίκημα της σωματικής βλάβης από αμέλεια ως αβάσιμη καθώς κρίθηκε ότι πήδηξε αυτοβούλως από τον θάλαμο του ανελκυστήρα στο ισόγειο παρά την επισήμανση του εναγόμενου να αναμένει την έλευση του συντηρητή του ανελκυστήρα και των οργάνων της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, δεν δύναται να οδηγήσει σε αντίθετη κρίση το παρόν Δικαστήριο απορριπτομένου αντίθετου ισχυρισμού του εναγόμενου ως αβάσιμου καθόσον δεν είχε τεθεί υπόψη του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά το ανωτέρω αποδεικτικό υλικό στο οποίο το παρόν Δικαστήριο στηρίζει την κρίση του.
Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που αναγνωρίζοντας υπαιτιότητα στον εναγόμενο καθόρισε το ποσό της χρηματικής ικανοποιήσεως σε 20.000 ευρώ προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη η ενάγουσα συνεκτιμώντας και την συνυπαιτιότητα της ιδίας, ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και χωρίς πλημμέλεια εκτίμησε τις αποδείξεις και όλα όσα αντίθετα υποστηρίζονται με την έφεση είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.
Κατόπιν αυτών η έφεση πρέπει ν΄ απορριφθεί ως αβάσιμη.
Το πλήρες κείμενο της απόφασης είναι διαθέσιμο εδώ
