Η θαλάσσια οδός από τη Λιβύη προς την Ιταλία -ή αλλιώς της κεντρικής Μεσογείου- συγκαταλέγεται στις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες και τις πιο επικίνδυνες στον κόσμο.
Η Ιταλική Δικαιοσύνη εξέδωσε μία απόφαση-σταθμό για την επαναπροώθηση μεταναστών.
Συγκεκριμένα το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της γείτονος αποφάνθηκε ότι το να οδηγούνται μετανάστες οι οποίοι διασώθηκαν στη Μεσόγειο πίσω στη Λιβύη είναι παράνομο, απόφαση που χαιρετίστηκε από μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Ιταλική Δικαιοσύνη: Η υπόθεση του Asso 28
Ειδικότερα το δικαστήριο επικύρωσε την πρωτόδικη καταδίκη του καπετάνιου ιταλικού ρυμουλκού, του Asso 28, που αφού διέσωσε το 2018 συνολικά 101 μετανάστες οι οποίοι επέβαιναν σε βάρκα τους οδήγησε πίσω στο λιβυκό έδαφος.
Η διάσωση έγινε σε διεθνή ύδατα, περίπου 105 χιλιόμετρα από τις λιβυκές ακτές, υπενθυμίζεται στην ετυμηγορία. Ανάμεσα στους μετανάστες ήταν έγκυες και παιδιά, διευκρινίζεται.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο καπετάνιος -το ονοματεπώνυμό του είναι διαγραμμένο στο κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα, προφανώς για την προστασία της ιδιωτικής του ζωής- καταδικάστηκε να εκτίσει ένα χρόνο φυλάκισης αφού κρίθηκε ένοχος για εγκατάλειψη ανηλίκων, ανθρώπων που χρειάζονταν ιατρική βοήθεια, αυθαίρετη αποβίβαση και εγκατάλειψη ανθρώπων.
Είναι πάντως απίθανο να οδηγηθεί πίσω από τα σίδερα, καθώς συνήθως στην Ιταλία εκτίονται στις φυλακές ποινές από τέσσερα χρόνια φυλάκιση και πάνω.
Η ετυμηγορία είναι τελεσίδικη και επικυρώνει αποφάσεις δυο κατώτερων δικαστηρίων. Εκδόθηκε την 1η Φεβρουαρίου, όμως δεν αποκαλύφθηκε παρά το σαββατοκύριακο από ιταλικά ΜΜΕ. Αντίγραφο της απόφασης περιήλθε στην κατοχή του πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερς την Κυριακή.
Οι κυβερνήσεις της Ιταλίας, όπως και αυτές άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εφαρμόζουν ολοένα πιο σκληρή πολιτική έναντι των παράτυπων μεταναστών, καθώς ανεβαίνει η ισχύς της ακροδεξιάς, που αξιώνει να μειωθεί αν όχι να τερματιστεί το κύμα αφίξεων μεταναστών διά θαλάσσης.
Η θαλάσσια οδός από τη Λιβύη προς την Ιταλία -ή αλλιώς της κεντρικής Μεσογείου- συγκαταλέγεται στις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες και τις πιο επικίνδυνες στον κόσμο.
«Τώρα υπάρχει δικαστικό προηγούμενο το οποίο επιβεβαιώνει αυτό που λέμε εδώ και χρόνια: η Λιβύη δεν είναι ασφαλής χώρα», τόνισε η μη κυβερνητική οργάνωση Mediterranea Saving Humans μέσω των κοινωνικών δικτύων.
Το παράρτημα της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ιταλία επίσης εξήρε την απόφαση κι επέκρινε την ιταλική κυβέρνηση για τη συνεργασία της με τις αρχές της Λιβύης για την μείωση των μεταναστευτικών ροών.
Οι επαναπροωθήσεις στη Λιβύη και η συνεργασία με τη «λεγόμενη ακτοφυλακή» της Λιβύης αντίκειται προς «το καθήκον να μεταφέρονται οι άνθρωποι που διασώζονται σε ασφαλή τοποθεσία», υπογράμμισε.
Δυνάμει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, οι μετανάστες δεν μπορούν να επιστρέφονται παρά τη θέλησή τους σε χώρες όπου διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να υποστούν κακομεταχείριση. Οι καταχρήσεις σε βάρος μεταναστών και προσφύγων στη Λιβύη είναι αθρόες και γνωστές για χρόνια.
Το 2018, η ενέργεια του Asso 28 είχε επικριθεί έντονα από την Ύπατη Αρμοστεία του Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), που έκανε λόγο τότε για δυνητική «παραβίαση του διεθνούς δικαίου».
