ΔΠΚΑΛ Α398/2023 (Μονομελές)
Κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 75 και 79 του ν.3463/2006 και των άρθρων 1, 6, 7 και 12 της 28492/11.5.2009 απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) είναι αρμόδιοι για την ορθή συντήρηση των παιδικών χαρών και την ασφαλή παραμονή των επισκεπτών, καθώς και για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας και της ζωής των κατοίκων, που κάνουν χρήση των χώρων αυτών. Στην προκειμένη περίπτωση ο τραυματισμός του ανήλικου τέκνου των εναγόντων έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια σχολικής εκδρομής στη δημοτική παιδική χαρά, που βρίσκεται πίσω από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννου στην Αγορά του Δήμου Καλαμάτας. Όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο αποδεικτικό υλικό, από το μονόζυγο της ανωτέρω παιδικής χαράς, του οποίου η ανήλικη κόρη των εναγόντων έκανε χρήση, έλειπε οριζόντια σιδερένια δοκός (μπάρα), με αποτέλεσμα κατά την μετακίνηση της ανήλικης από το ένα σημείο του μονόζυγου στο άλλο και λόγω αυτής της έλλειψης της σιδερένιας δοκού, την πτώση της και τον τραυματισμό της (υπερκονδύλιο κάταγμα δεξιού αγκώνα). Το γεγονός αυτό δεν αμφισβητείται από το εναγόμενο, καθώς αυτό ούτε με την έκθεση απόψεών του ούτε με το υπόμνημά του αρνήθηκε τον τραυματισμό της ανήλικης παθούσας στην εν λόγω παιδική χαρά κατά τη χρήση του συγκεκριμένου μερικώς κατεστραμμένου μονόζυγου, περιοριζόμενο σε γενική άρνηση της αγωγής. Από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει, ότι στο συγκεκριμένο χώρο κατά τον κρίσιμο χρόνο, υπήρχε οποιαδήποτε ένδειξη (π.χ. προειδοποιητική πινακίδα, ταινίες σήμανσης ακαταλληλότητας) σχετικά με την ύπαρξη ελαττώματος ή την ακαταλληλότητα της χρήσης του συγκεκριμένου οργάνου. Το γεγονός ότι ταινίες σήμανσης ακαταλληλότητας είχαν τοποθετηθεί στο σύνθετο όργανο από το συνεργείο της αναδόχου εταιρείας αρμόδιας για τη συντήρηση της παιδικής χαράς ένα μήνα σχεδόν πριν το ατύχημα, ουδόλως συνεπάγεται ότι αυτές διατηρούνταν μέχρι και τον κρίσιμο χρόνο του τραυματισμού της ανήλικης, λαμβανομένου υπόψη ότι, όπως το ίδιο το εναγόμενο αναφέρει, μετά την πρώτη τοποθέτηση αυτών και δεδομένων των συχνών ζημίων και βανδαλισμών, που σημειώνονταν στο χώρο, η ανάδοχος εταιρεία πολλές φορές χρειάστηκε να τις αντικαταστήσει. Ο εναγόμενος Δήμος ευθύνεται για τον επίδικο τραυματισμό της ανήλικης διότι εκπλήρωσε πλημμελώς την υποχρέωση συντήρησης των υποδομών και εγκαταστάσεων του χώρου της εν λόγω παιδικής χαράς και, γενικώς, της τήρησης των προϋποθέσεων ασφαλείας, κατά την είσοδο και παραμονή των χρηστών αυτής, η παράνομη δε αυτή παράλειψη της συγκεκριμένης υποχρέωσής του ήταν κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, εξ αντικειμένου ικανή, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, αλλά και των ειδικών συνθηκών της συγκεκριμένης περίπτωσης, να επιφέρει στο τέκνο των εναγόντων το ζημιογόνο αποτέλεσμα, ήτοι τον επισυμβάντα τραυματισμό του και, ως εκ τούτου, υφίσταται ο αναγκαίος για τη στοιχειοθέτηση της ευθύνης του εναγόμενου Δήμου αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της ανωτέρω παράνομης παράλειψης των οργάνων του και της επελθούσας βλάβης του τέκνου των εναγόντων, με αποτέλεσμα να θεμελιώνεται ευθύνη του Δήμου, σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 106 του ΕισΝΑΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 932 του ΑΚ, προς χρηματική ικανοποίηση αυτού, λόγω της ηθικής βλάβης, που υπέστη αυτό συνεπεία του προπεριγραφόμενου τραυματισμού. Αλυσιτελώς προβάλλεται ως επιχείρημα της απαλλαγής της ευθύνης του από τον εναγόμενο Δήμο, ο ισχυρισμός ότι οι εκπαιδευτικοί συνοδοί των μαθητών όφειλαν να ελέγξουν την ασφάλεια του χώρου και να απαγορεύσουν τη χρήση αυτού, διότι δεν απαλλάσσονται τα αρμόδια όργανα του εναγομένου από την κατά νόμο υποχρέωσή τους, να μεριμνήσουν είτε για την επαρκή συντήρηση των οργάνων της συγκεκριμένης παιδικής χαράς, στην οποία τραυματίστηκε η ανήλικη είτε για την αποτελεσματική περίφραξη και σφράγιση (μέρους ή του συνόλου του εξοπλισμού), ενέργειες τις οποίες εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι παρέλειψαν τα όργανα του εναγομένου, συνεπεία δε της συγκεκριμένης παράλειψης διενέργειας επαρκούς συντήρησης του – ευχερώς προσβάσιμου – μονόζυγου συνέβη το ένδικο ατύχημα. Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
