Δικαίωση πήρε μετά από 22 χρόνια οικογένεια που εξαιτίας ιατρικού λάθους στο μαιευτήριο και στο ινστιτούτο υγείας, μεγαλώνει το παιδί της με νοητική και σωματική αναπηρία. Η πρωτοφανής δικαστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης προβλέπει την αποζημίωση ύψους 520.000 ευρώ στους γονείς και ανοίγει τον δρόμο για αμέτρητες παρόμοιες υποθέσεις που… λιμνάζουν εν αναμονή της δικαιοσύνης.
Λίγες μέρες μετά την απόφαση του δικαστηρίου, η μητέρα του -22χρονου σήμερα- κοριτσιού και ο δικηγόρος της οικογένειας Νίκος Διαλυνάς μιλάνε στο Thesstoday.gr για τον πολυετή και γεμάτο καθυστερήσεις δικαστικό αγώνα στον οποίο έχουν επιδοθεί, μέχρι να έρθει η δικαίωση για το λάθος που στέρησε από το παιδί μια ζωή χωρίς αναπηρίες.
Το χρονικό της υπόθεσης
Το ιατρικό λάθος έγινε το 2001, όταν το παιδί γεννήθηκε σε κλινική της Θεσσαλονίκης και δεν έγινε διάγνωση της φαινυλκετονουρίας από την οποία έπασχε. Παρόλο που υποβλήθηκε στις υποχρεωτικές εξετάσεις που διενεργούνται σε όλα τα νεογέννητα για ανίχνευση μεταβολικών νοσημάτων με λήψη αίματος από τη φτέρνα, το δείγμα άργησε να σταλεί για έλεγχο από την κλινική στο ινστιτούτο υγείας. Αντί να αποσταλεί εντός 48 ωρών, όπως ορίζει ο νόμος, εστάλη μετά από 22 ολόκληρες μέρες, με συνέπεια να έχει αλλοιωθεί και το αποτέλεσμα να δείχνει ότι το παιδί δεν πάσχει από κάποια ασθένεια. Μάλιστα, η φαινυλκετονουρία είναι μια ασθένεια που υποχωρεί από μόνη της, χωρίς καμία θεραπεία, αλλά με διατροφή χωρίς γάλα για τρεις εβδομάδες. Στην περίπτωση αυτή δε, λόγω της.. μη διάγνωσης, το μωρό ταΐστηκε κανονικά με γάλα και πολύ γρήγορα έγινε ανάπηρο σωματικά και νοητικά.
«Μια ανθρώπινη ζωή καταστράφηκε από ιατρικό λάθος και περιμέναμε 17 χρόνια για τη δικαίωση»
Σε μια κατάθεση ψυχής για την γεμάτη εμπόδια ζωή του παιδιού αλλά και της οικογένειας που από το 2012 μπαινοβγαίνουν σε δικαστικές αίθουσες, η μητέρα αναφέρει στο Thesstoday.gr «μιλάμε για μια ανθρώπινη ζωή που αποδεδειγμένα καταστράφηκε από ιατρικό λάθος. Γιατί να μη λυθεί σε 2-3 χρόνια και να λυθεί σε 17, ενώ είμαστε στην Ευρώπη;», εκφράζοντας παράλληλα την επιθυμία της, η δική τους κατάληξη, να αποτελέσει την πρώτη από πολλές, που θα βρουν δικαιοσύνη.
«Το παιδί μου θα μπορούσε να ήταν φυσιολογικό αν απλά δεν έπινε γάλα»
Όπως περιγράφει η μητέρα, τα σημάδια ξεκίνησαν όταν η κόρη της ήταν μόλις μερικών μηνών, ενώ σταδιακά εξελίχθηκαν σε σωματική αναπηρία αλλά και σε βαριά νοητική υστέρηση, με αποτέλεσμα σήμερα να μην είναι αυτοεξυπηρετούμενο. «Το παιδί μου έχει βαρύ αυτισμό, δίκτυο νοημοσύνης κάτω του 30 και αυτοτραμαυτική και επιθετική συμπεριφορά. Δεν έχει τρόπο να εκφραστεί, δεν έχει λόγο, ωστόσο όταν είσαι οικείος της και την κοιτάς, καταλαβαίνεις τι χρειάζεται, είναι επικοινωνιακή αλλά χρειάζεται βοήθεια 24 ώρες το 24ωρο. Στα 16 της έχασε το φως της και το ξαναβρήκε μετά από μεγάλη ταλαιπωρία. Υπάρχουν πολλοί σαν εμάς, η δική μας περίπτωση είναι ακραία γιατί το παιδί θα μπορούσε να είναι φυσιολογικό, αν γινόταν η διάγνωση και δεν έπινε γάλα. Ήταν άτυχο και γιατί νόσησε και δεν διαγνώστηκε», σημειώνει.
Πέρα από την κατάσταση υγείας του κοριτσιού, οι χρόνιες καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης αποτέλεσαν τεράστιο «ογκόλιθο» για την οικογένεια. «Είναι πάρα πολλά τα χρόνια και σε όλο αυτό το διάστημα έχουμε αλλάξει σπίτι, δουλειές και ακόμη περιμέναμε να δικαιωθούμε. Είναι μεγάλη ανακούφιση για εμάς η απόφαση του δικαστηρίου και μετά από πολυετή ψυχική, σωματική και οικονομική ταλαιπωρία, θέλουμε απλά να τελειώσει», υπογραμμίζει η μητέρα.
Φόβος για την δεύτερη εγκυμοσύνη
Εννιά χρόνια μετά τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού, η οικογένεια έφερε στον κόσμο και την μικρότερη κόρη τους, που σήμερα είναι 13 ετών. Έχοντας τεράστιο φόβο μην πέσει θύμα νέου ιατρικού λάθους, η μητέρα όσο ήταν έγκυος υποβλήθηκε σε τεστ dna για μεταβολικά νοσήματα, που ευτυχώς, βγήκαν αρνητικά. «Ευτυχώς η μικρότερη ήταν πλήρως απαλλαγμένη. Συμμερίζεται την κατάσταση και νιώθει άσχημα. Έχει μεγάλη συναισθηματική νοημοσύνη, αγαπάει την αδερφή της και είναι στήριγμα για εμάς να υπάρχει στο σπίτι ένα λειτουργικό παιδί, μας δίνει δύναμη», υπογραμμίζει.
