ΔΙΟΙΚ.ΠΡΩΤ. ΒΕΡΟΙΑΣ 208/2023 Διαφορά περί την εκτέλεση. Η πράξη καταχώρισης του τίτλου της φορολογικής οφειλής στα βιβλία της Φορολογικής Διοίκησης δεν ταυτίζεται, κατά τη νομική της φύση, με την ταμειακή (εν στενή εννοία) βεβαίωση της οφειλής προς το Δημόσιο.

Διαφορά περί την εκτέλεση. Η πράξη καταχώρισης του τίτλου της φορολογικής οφειλής στα βιβλία της Φορολογικής Διοίκησης δεν ταυτίζεται, κατά τη νομική της φύση, με την ταμειακή (εν στενή εννοία) βεβαίωση της οφειλής προς το Δημόσιο, αλλά αποτελεί εσωτερική απλώς διοικητική διαδικασία, μη παράγουσα για το διοικούμενο έννομες συνέπειες, και δεν φέρει εκτελεστό χαρακτήρα. Αντιθέτως, η έκδοση της προβλεπόμενης από τη διάταξη του άρθρου 47 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας ατομικής ειδοποίησης αποτελεί τη μόνη εκτελεστή πράξη και παραδεκτώς προσβαλλόμενη πράξη. Οι πράξεις καταχώρισης των τίτλων των ένδικων φορολογικών οφειλών στα βιβλία της Δ.Ο.Υ. αποκτήθηκαν μετά την έναρξη ισχύος του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (1.1.2014) και συνεπώς δεν φέρουν εκτελεστό χαρακτήρα και απαραδέκτως προσβάλλονται με την ανακοπή. Οι προσβαλλόμενες ατομικές ειδοποιήσεις χρεών δεν συγκεντρώνουν τα προβλεπόμενα στη διάταξη του άρθρου 47 του Κ.Φ.Δ. ουσιώδη στοιχεία, αλλά αποτελούν τις προβλεπόμενες στο 67 παρ. 6 περ. α΄ του π.δ. 16/1989 «ατομικές ειδοποιήσεις γνωστοποίησης οφειλής» και στερούνται εκτελεστότητας.
Διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης. Ανακοπή. Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας. Κώδικας Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων. Υπό την ισχύ του προγενεστέρου νομοθετικού καθεστώτος του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας προβλεπόταν, ως όρος νομιμότητος για τη λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος οφειλέτη του Δημοσίου, η ταμειακή (εν στενή εννοία) βεβαίωση του χρέους, ήτοι η καταχώρισή του στο οικείο βιβλίο εισπρακτέων εσόδων, διενεργούμενη μετά την άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας άσκησης προσφυγής κατά του νομίμου τίτλου ή την απόρριψη της ασκηθείσης κατ’ αυτού προσφυγής. Η διαδικασία αυτή αντικαταστάθηκε και πλέον η προβλεπόμενη πράξη καταχώρισης του τίτλου της φορολογικής οφειλής στα βιβλία της Φορολογικής Διοίκησης δεν ταυτίζεται, κατά τη νομική της φύση, με την ταμειακή (εν στενή εννοία) βεβαίωση της οφειλής προς το Δημόσιο, αλλά, αποτελεί εσωτερική απλώς διοικητική διαδικασία, μη παράγουσα για το διοικούμενο έννομες συνέπειες, και δεν φέρει εκτελεστό χαρακτήρα. Αντιθέτως, η έκδοση της προβλεπόμενης από τη διάταξη του άρθρου 47 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας ατομικής ειδοποίησης, επαγόμενη την επέλευση σοβαρών εννόμων συνεπειών σε βάρος του υποχρέου φορολογικής οφειλής, αποτελεί τη μόνη εκτελεστή πράξη, και παραδεκτώς ασκείται κατ’ αυτής η προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 217 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ανακοπή. Οι πράξεις καταχώρισης των τίτλων των ένδικων φορολογικών οφειλών στα βιβλία της ανωτέρω Δ.Ο.Υ., ανεξαρτήτως εάν αναγράφονται στα έγγραφα της φορολογικής αρχής ως «ταμειακές βεβαιώσεις», αποκτήθηκαν μετά την έναρξη ισχύος του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (1.1.2014) και συνεπώς δεν φέρουν εκτελεστό χαρακτήρα και απαραδέκτως προσβάλλονται με την ανακοπή. Οι προσβαλλόμενες ατομικές ειδοποιήσεις χρεών δεν συγκεντρώνουν τα προβλεπόμενα στην εφαρμοστέα εν προκειμένω -ως εκ του χρόνου κτήσης των εκτελεστών τίτλων- διάταξη του άρθρου 47 του Κ.Φ.Δ. ουσιώδη στοιχεία, αφού δεν αναγράφονται επ’ αυτών ούτε οι φορολογικές περίοδοι, στις οποίες αφορούν οι οικείες οφειλές, ούτε περιέχεται παραπομπή στους αντίστοιχους εκτελεστούς τίτλους, ενώ, εξάλλου, δεν περιλαμβάνεται ο όρος ότι, εφόσον ο ανακόπτων δεν προβεί σε εξόφληση εντός τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης, η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να προβεί σε διαδικασία αναγκαστικής είσπραξης των ποσών που αναφέρονται σε αυτήν, εκτός εάν υπαχθεί σε πρόγραμμα ρύθμισης οφειλών εντός τριάντα (30) ημερών, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 43 του ιδίου Κώδικα. Συνεπώς, οι προσβαλλόμενες «ατομικές ειδοποιήσεις χρεών» δεν αποτελούν τις προβλεπόμενες στο άρθρο 47 του Κ.Φ.Δ. και στην εκδοθείσα, κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου αυτού, ΠΟΛ. 1280/31.12.2013 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών «ατομικές ειδοποιήσεις καταβολής οφειλής – υπερημερίας», αλλά (αποτελούν) τις προβλεπόμενες στο 67 παρ. 6 περ. α΄ του π.δ. 16/1989 «ατομικές ειδοποιήσεις γνωστοποίησης οφειλής», οι οποίες συνιστούν απλά ενημερωτικά έγγραφα της Φορολογικής Διοίκησης, στερούμενα εκτελεστότητας. Απορρίπτει την ανακοπή ως απαράδεκτη.