ΜΠρΗλείας 74/2024
Αίτημα για το οποίο το δικαστήριο δεν έχει αποφανθεί ρητώς -.
Κατά μια άποψη θεωρείται ότι έχει απορριφθεί σιωπηρώς και δημιουργεί κεφάλαιο ικανό να προσβληθεί με έφεση, ενώ κατά έτερη άποψη έχει αφεθεί αδίκαστο και ως εκ τούτου δεν χωρεί έφεση, καθώς δεν έχει περατωθεί η εκκρεμοδικία και δεν υφίσταται οριστική διάταξη, ούτε αντίστοιχο κεφάλαιο της εκκαλουμένης επί αυτού.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΛΕΙΑΣ
ΕΦΕΣΗ-ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
Αριθμός Απόφασης 74/2024
[α.κ.δ. …/….6.2022, ΜΕΙ …./….9.2022 έφεση]
[ΓΑΚ …./2021 και ΕΑΚ …./2021 αίτηση]
[ΓΑΚ …./2021 και ΕΑΚ …./2021 αίτηση]
[ΓΑΚ …./2022 και ΕΑΚ …./2022 αίτηση]
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΛΕΙΑΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Βασιλική Ρέππα, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε η Αναπληρώτρια Προϊσταμένη του παρόντος Πρωτοδικείου, Πρόεδρος Πρωτοδικών, και από τη Γραμματέα Σοφία Καυκανιώτη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 08 Φεβρουαρίου του 2023, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Της εκκαλούσας – αιτούσας : Κ…. Χ…. του Χ…. και της Ν…., κατοίκου Πύργου Ηλείας, επί της οδού Σ…. αρ….., κατόχου αριθμού φορολογικού μητρώου (ΑΦΜ) ……., η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας Δικηγόρου της Αλεξάνδρας Κβάσνιουκ [ Δικηγορικός Σύλλογος Πατρών, Α.Μ.1688, γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Πατρών με αριθμό Α…../…..6.2022] και κατέθεσε προτάσεις.
Της εφεσίβλητης – καθής η αίτηση : Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας με την επωνυμία «Ο….. Κ…. ΙΚΕ» και τον διακριτικό τίτλο «Ο…. Κ…..», που εδρεύει στον Πύργο Ηλείας, επί της οδού Υ….. αρ…. και Π….., η οποία, κατά τη διάταξη του άρθρου 242 παρ.2 ΚΠολΔ, βάσει της από 07 Φεβρουαρίου 2023 έγγραφης δήλωσης, εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο Δικηγόρο της Αθανάσιο Δάρα [Δικηγορικός Σύλλογος Ηλείας, ΑΜ127, γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων ΔΣΗΛ με αριθμό Η…../…..02.2023] και προκατέθεσε στις 07 Φεβρουαρίου 2023 προτάσεις.
Η εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας τις με αριθμούς έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ …./2021-ΕΑΚ…./2021, ΓΑΚ …./2021-ΕΑΚ …./2021, ΓΑΚ …./2022 – ΕΑΚ …../2022 αιτήσεις, επί των οποίων εκδόθηκαν αφενός επί των δύο πρώτων αιτήσεων, οι οποίες συνεκφωνήθηκαν και συνεκδικάστηκαν, η υπ’ αριθμ…./….01.2022 μη οριστική απόφαση του ως άνω πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, η οποία διέταξε την επανάληψη της συζήτησης των υποθέσεων στο ακροατήριο του, προκειμένου να εξεταστεί ενώπιον του ένας μάρτυρας για έκαστο εκ των αντιδίκων, επιμελεία τους, και αφετέρου επί όλων, οι οποίες συνεκφωνήθηκαν και συνεκδικάστηκαν, η υπ’αριθμ…../…..5.2022 οριστική απόφαση του ως άνω πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, η οποία έκανε εν μέρει δεκτή τη με ΓΑΚ …/2022 και ΕΑΚ …./2022 αίτηση και απέρριψε ό,τι κρίθηκε απορριπτέο. Ήδη η ηττηθείσα αιτούσα εκκαλεί αμφότερες τις ανωτέρω αποφάσεις με την από 10.6.2022 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου …./…..6.2022 έφεση, ακριβές αντίγραφο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΜΕ …../….9.2022, και προσδιορίστηκε να συζητηθεί στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας (08.02.2023), ενεγράφη δε στο οικείο πινάκιο με αριθμό (…..).
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ότε εκφωνήθηκε κατά τη σειρά εγγραφής της στο οικείο πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως αναφέρεται ανωτέρω.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 10.6.2022 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../…..6.2022 (αριθμός έκθεσης κατάθεσης δικογράφου έφεσης για τον προσδιορισμό δικασίμου συζήτησής της, Μει …../27.9.2022) έφεση κατά της υπ’ αριθμ…./….5.2022 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, αντιμωλία των διαδίκων, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα εντός δύο [2] ετών από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης στις ….6.2022, δεδομένου ότι ουδείς των διαδίκων επικαλείται την επίδοσή της στον αντίδικό του, ούτε κάτι τέτοιο προκύπτει από τα στοιχεία των φακέλων της δικογραφίας [ΚΠολΔ 495, 511, 513 παρ.1β, 516, 517, 518 παρ.2]. Σημειωτέον ότι κατά τη διάταξη του άρθρου 495 παρ.3 ΚΠολΔ για το παραδεκτό της έφεσης κατατέθηκε το νόμιμο παράβολο, όπως προκύπτει από την υπ’αριθμ. …./….6.2022 έκθεση κατάθεσης ενδίκου μέσου της Γραμματέως του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας. Επομένως, πρέπει η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της κατά την ίδια διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας με την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη και συνεκκαλουμένη αυτής [ΚΠολΔ 533 παρ.1].
Η εφεσίβλητη με τις νομοτύπως κατατεθείσες προτάσεις της ισχυρίζεται, ότι απαραδέκτως στρέφεται κατά της υπ’αριθμ…../2022 μη οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, καθότι οι μη οριστικές αποφάσεις δεν εκκαλούνται.
Επί του εν λόγω ισχυρισμού θα πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα :
[Ι] Με βάση τον κανόνα ότι η δίκη πρέπει να ολοκληρώνεται σε κάθε βαθμίδα δικαστικής αξιολογήσεως, προτού να ανοίξει η δυνατότητα προσφυγής στην επόμενη, διαμορφώθηκε και το άρθρο 513 παρ.1 ΚΠολΔ, το οποίο ορίζει ότι η έφεση συγχωρείται μόνον κατά των οριστικών αποφάσεων του πρώτου δικαιοδοτικού βαθμού, κατά των αποφάσεων λοιπών που περατώνουν, έστω και εν μέρει, τη δίκη σε κάθε βαθμό δικαιοδοσίας ως προς την κύρια ή παρεμπίπτουσα αίτηση. Εάν εξαιρεθεί η απόφαση που διατάζει την κεκλεισμένων των θυρών συζήτηση της υποθέσεως [ΚΠολΔ 114 IV] δεν προσβάλλονται αυτοτελώς με έφεση οι διαπλάσσουσες τη διαδικασία ή προπαρασκευάζουσες απλώς την οριστική κρίση μη οριστικές αποφάσεις, μεταξύ των οποίων οι αποφάσεις που διατάζουν την επανάληψη της συζήτησης κατά τη διάταξη του άρθρου 254 ΚΠολΔ [Νίκας, Πολιτική Δικονομία III, Ένδικα Μέσα, 2η εκδ. 2022, σελ. 122, ΑΠ 608/2012, ΕΠολΔ 2012, 342]. Οι μη οριστικές αποφάσεις ανακαλούνται ελεύθερα από το δικαστήριο που τις εξέδωσε κατά τη διάταξη του άρθρου 309 ΚΠολΔ και, εξάλλου, συνεκκαλούνται μετά της οριστικής απόφασης, έστω και εάν δεν απευθύνεται ρητώς εναντίον τους η έφεση [ΚΠολΔ 513 II], [ Νίκας ό.π. σελ. 125, ΑΠ 7/2003, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαρ 410/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΔΣΑ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ», ΕφΠειρ 341/2019, Σαμουήλ, Η έφεση, έκδοση 2023, σελ. 86,92, αρ.207,223].
Στη προκειμένη περίπτωση, με την υπ’αριθμ…../2022 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, η οποία συνεκδίκασε τις με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ …./2021-ΕΑΚ…/2021, ΓΑΚ …./2021-ΕΑΚ …../2021 αιτήσεις, διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριό του, προκειμένου να εξεταστούν ενώπιον του ένας μάρτυρας επιμελεία εκάστου των διαδίκων. Η απόφαση αυτή (υπ’αριθμ…../2022) είναι μη οριστική και παραδεκτώς συνεκκαλείται με την υπ’αριθμ…../2022 οριστική απόφαση του ανωτέρω πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Συνεπώς ο εν λόγω ισχυρισμός τυγχάνει αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί.
Με την από 23.7.2021 αίτησή της ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας η αιτούσα και ήδη εκκαλούσα, με την ιδιότητά της ως εταίρου της καθής και ήδη εφεσίβλητης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας, ζήτησε : α) να αναγνωριστεί η ακυρότητα των αποφάσεων που ελήφθησαν στην από 20.7.2021 έκτακτη Γενική Συνέλευση των εταίρων της καθής, ως προς όλα τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, β) να κριθεί άκυρη ως καταχρηστική η απόφαση της από 20.7.2021 έκτακτης Γενικής Συνέλευσης περί καθορισμού αμοιβών διαχειριστών της καθής, γ) να κριθούν άκυρες ως αντίθετες με το νόμο και το καταστατικό της καθής οι αποφάσεις της από 20.7.2021 έκτακτης Γενικής Συνέλευσης : γ1) περί παροχής νέων δικαιωμάτων και επιβολής νέων υποχρεώσεων στους εταίρους της καθής και γ2) περί τροποποίησης των διατάξεων που αφορούν στην απαιτούμενη πλειοψηφία για τη λήψη αποφάσεων και γενικά περί τροποποίησης των σημαντικών για τους εταίρους διατάξεων, χωρίς τη συμφωνία όλων των εταίρων ή τη συναίνεση εκείνου τον οποίο αφορά η υποχρέωση, δ) να υποχρεωθεί η καθής να την ενημερώσει για την οικονομική πορεία και την εν γένει πορεία της εταιρείας, να της γνωστοποιήσει την πορεία των εταιρικών υποθέσεων, να της χορηγήσει αντίγραφο των βιβλίων και εγγράφων της εταιρείας και αποσπάσματα του βιβλίου εταίρων και του βιβλίου πρακτικών, ε) να υποχρεωθεί η καθής να της καταβάλει το ποσοστό κερδών από την εταιρική χρήση που αντιστοιχούν στην εταιρική της μερίδα έως σήμερα, στ) να διοριστεί ορκωτός ελεγκτής-λογιστής προκειμένου να διερευνήσει με έξοδα της καθής ενδεχόμενες παραβάσεις του νόμου ή του καταστατικού και να γνωστοποιήσει το αποτέλεσμα της έκθεσης που θα συντάξει στους εταίρους της καθής, ζ) να ανακληθούν οι διαχειριστές της καθής . και . από τη διαχειριστική τους ιδιότητα, η) να καταπέσει ως ποινική ρήτρα το εταιρικό μερίδιο εκάστου εκ των ως άνω διαχειριστών υπέρ των λοιπών εταίρων της καθής και θ) να καταδικαστεί η καθής στη δικαστική της δαπάνη. Περαιτέρω, με την από 22.01.2022 αίτησή της ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, η αιτούσα ζήτησε : α) να αναγνωριστεί η ακυρότητα της από 27.10.2021 έκτακτης Γενικής Συνέλευσης των εταίρων της καθής ως προς το θέμα ημερήσιας διάταξης περί αποκλεισμού της αιτούσας από την εταιρεία, β) να κριθεί άκυρη ως καταχρηστική η από 27.10.2021 απόφαση της έκτακτης γενικής συνέλευσης των εταίρων της καθής περί αποκλεισμού της αιτούσας από την εταιρεία, γ) να κριθεί άκυρη ως μη σύμφωνη με το νόμο και το καταστατικό η από 27.10.2012 απόφαση που ελήφθη περί αποκλεισμού της αιτούσας από την εταιρεία, δ) να διοριστεί ανεξάρτητος ορκωτός ελεγκτής-λογιστής προκειμένου να διερευνήσει με έξοδα της καθής ενδεχόμενες παραβάσεις του νόμου ή του καταστατικού και να γνωστοποιήσει το αποτέλεσμα της έκθεσης που θα συντάξει στους εταίρους της καθής, ε) να ανακληθούν οι διαχειριστές της καθής Α…. Κ…. του Κ…. και Ι…… Α…… του Ηλία από την διαχειριστική τους ιδιότητα, στ) να καταπέσει ως ποινική ρήτρα το εταιρικό μερίδιο εκάστου εκ των ως άνω διαχειριστών υπέρ των λοιπών εταίρων της καθής, ζ) να υποχρεωθεί η καθής να της χορηγήσει αντίγραφα των : βιβλίων εσόδων-εξόδων, συγκεντρωτικών καταστάσεων πελατών και προμηθευτών, αναλυτικών περιοδικών κινήσεων ΦΠΑ, δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος, καταστάσεων υπαλλήλων, αναλυτικών κινήσεων τραπεζικών λογαριασμών, των μηνιαίων μισθοδοτικών καταστάσεων και ΑΠΔ, καταστάσεων οχημάτων, των ιδιωτικών συμφωνητικών μεταξύ της καθής και των σπουδαστών, του γενικού και αναλυτικού ισοζυγίου και των μισθωτηρίων καθώς και αντίγραφα των αποσπασμάτων του βιβλίου των εταίρων και του βιβλίου των πρακτικών, η) να υποχρεωθεί η καθής να της καταβάλει ποσοστό κερδών από την εταιρική χρήση που αντιστοιχεί στην εταιρική της μερίδα έως σήμερα, και θ) να διοριστεί ειδικός εκπρόσωπος της εταιρείας για τη διεξαγωγή της παρούσας δίκης.
Με την από 30.8.2021 (ΓΑΚ …./2021 & ΕΑΚ …./2021) αίτηση, η αιτούσα, επικαλούμενη ακυρότητα των αποφάσεων της από 20.7.2021 έκτακτης Γενικής Συνέλευσης των εταίρων, ζήτησε να υποχρεωθεί η καθής εταιρεία να την ενημερώσει για την οικονομική πορεία της εταιρείας και την εν γένει πορεία αυτής, να της γνωστοποιήσει την πορεία των εταιρικών υποθέσεων, να της επιδείξει τα κάτωθι βιβλία και έγγραφα της εταιρείας για το χρονικό διάστημα από τις 06.10.2010 έως και τον χρόνο άσκησης της αίτησης, ήτοι αντίγραφα βιβλίων εσόδων-εξόδων, συγκεντρωτικών καταστάσεων πελατών και προμηθευτών, αναλυτικών περιοδικών κινήσεων ΦΠΑ, δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος, καταστάσεων υπαλλήλων, αναλυτικών κινήσεων τραπεζικών λογαριασμών, μηνιαίων μισθοδοτικών καταστάσεων και ΑΠΔ, καταστάσεων οχημάτων, ιδιωτικών συμφωνητικών μεταξύ της καθής και των σπουδαστών, γενικού και αναλυτικού ισοζυγίου και μισθωτηρίων καθώς και αντίγραφα των αποσπασμάτων του βιβλίου των εταίρων και του βιβλίου των πρακτικών.
Με τον πρώτο λόγο έφεσης, η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο παραλείπει να αναφέρει εάν συνεδρίασε δημόσια για να δικάσει την από 30.8.2021, με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2021 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2021, αίτηση, εάν εκπροσωπήθηκαν οι διάδικοι κατά την εκδίκαση της από 30.8.2021 αίτησης, ποια η αιτούμενη έννομη προστασία στην από 30.8.2021 αίτηση και ποια τα επικαλούμενα γεγονότα στην από 30.8.2021 αίτηση, και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να γίνει δεκτή η από 30.8.2021 αίτηση καθόλο το αιτητικό της.
[ΙΙ] Καταρχήν το αντικείμενο της δίκης και το αντικείμενο της αποφάσεως ταυτίζονται, μπορεί όμως να υπάρξει διάσταση μεταξύ τους. Απόκλιση προκαλείται όταν το δικαστήριο είτε υπερβαίνει το αντικείμενο της δίκης ως προς το αίτημα ή την ιστορική βάση είτε δεν το εξαντλεί. Υπέρβαση αιτήματος σημαίνει την οριστική διάγνωση επί ενός αυτοτελούς αντικειμένου της δίκης, το οποίο ουδέποτε εισήχθη στη δίκη. Εάν ασκηθεί έφεση κατά της διατάξεως της πρωτόδικης απόφασης, που διέγνωσε αίτημα που δεν υποβλήθηκε, η οποία δεν είναι ανυπόστατη, δεν αναβιώνει η εκκρεμοδικία διότι αυτή ουδέποτε είχε γεννηθεί. Η έφεση στην εν λόγω περίπτωση δεν αφορά σε κάποιο αντικείμενο της δίκης, αφού σχετικό αίτημα δεν υποβλήθηκε πρωτοδίκως. Η άσκηση της έφεσης κατά της διατάξεως που επιδίκασε κάτι που δεν ζητήθηκε, δεν παρεμποδίζει τον ενάγοντα να προχωρήσει σε άσκηση νέας αγωγής με το ίδιο αίτημα και την ίδια ιστορική βάση. Απόκλιση μεταξύ αντικειμένου δίκης και αντικειμένου αποφάσεως μπορεί να προκύψει και όταν το δικαστήριο αφήνει αδίκαστο εισαχθέν αίτημα ενώ οφείλει να το εξετάσει, οπότε το αντικείμενο της αποφάσεως εμφανίζεται στενότερο από το αντικείμενο της δίκης, με εξαίρεση την περίπτωση της επικουρικής σώρευσης αγωγών. Κατά μια γνώμη, στη περίπτωση που το αίτημα αφέθηκε αδίκαστο, η εκκρεμοδικία δεν καταλύεται με την έκδοση οριστικής απόφασης ως προς το αδίκαστο αντικείμενο της δίκης και επομένως δεν υφίσταται οριστική διάταξη ως προς αυτό, ούτε αντίστοιχο κεφάλαιο της εκκαλουμένης και συνεπώς δυνατότητα προσβολής της με έφεση. Η αδίκαστη αίτηση παραμένει εκκρεμής και ο διάδικος μπορεί να επισπεύσει τη συζήτησή της ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. Συνεπώς δεν υπάρχει οριστική διάταξη ως προς τη δικασθείσα απαίτηση, ούτε δυνατότητα προσβολής της με έφεση. Σύμφωνα με την αντίθετη και μάλλον κρατούσα άποψη, το αίτημα του διαδίκου που έμεινε αδίκαστο, θεωρείται ότι απορρίφθηκε σιωπηρά και συνεπώς καλύπτεται από το δεδικασμένο, η δε εκκρεμοδικία λήγει με την έκδοση της απόφασης. Επομένως επιτρέπεται η προσβολή της με έφεση. Η σιωπηρά απορριφθείσα απόφαση δημιουργεί ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο δίκης, το οποίο για να μεταβιβαστεί στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο απαιτείται η άσκηση έφεσης . Η ορθότητα της απόψεως αυτής προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 525 παρ.1 ΚΠολΔ, η οποία ρητά καθιστά αντικείμενο της εφέσεως και της δευτεροβάθμιας δίκης την αδίκαστη αίτηση. Μόνο η άσκηση της εφέσεως κατά των υπολοίπων οριστικών διατάξεων της εκκαλουμένης δεν συνεπάγεται μεταβίβαση στο εφετείο και της αιτήσεως που απορρίφθηκε σιωπηρά [ Μακρίδου, Πρόσθετοι λόγοι εφέσεως, εκδ.2000, σελ.84-89, επίσης βλ. Παπαθαναήλ Α. Διπλωματική Εργασία με θέμα «Αναγκαστικά συνεχόμενα κεφάλαια στην κατ’έφεση δίκη», εκδ.2022, Νομική Σχολή Δ.Π.Θ. Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Τομέας Ιδιωτικού Δικαίου, σελ. 15-17, όπου περαιτέρω παραπομπή σε θεωρία και νομολογία, δημοσιευμένη στο διαδίκτυο, Σταματοπούλου Α. Διπλωματική Εργασία με θέμα «Νέα αιτήματα στη κατ’έφεση δίκη κατ’άρθρο 525 ΚΠολΔ», έκδ.2010, Νομική Σχολή Α.Π.Θ. Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Αστικού, Αστικού Δικονομικού Δικαίου και Εργατικού Δικαίου].
Στη προκειμένη περίπτωση, στο προεισαγωγικό τμήμα της εκκαλούμενης υπ’αριθμ…./2022 απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, όπως και στο διατακτικό αυτής, αναφέρεται ότι η από 30.8.2021 αίτηση με ΓΑΚ …./2021 και ΕΑΚ …./2021 συνεκδικάζεται με τις λοιπές από 23.7.2021 και 22.01.2022 αιτήσεις και επιπλέον στο διατακτικό αυτής αναφέρεται ότι η από 22.01.2022 αίτηση γίνεται εν μέρει δεκτή ως προς το αίτημα χορήγησης αντιγράφων των βιβλίων εταίρων και βιβλίων πρακτικών της καθής καθώς και ότι απορρίπτεται ό,τι κρίθηκε απορριπτέο. Μολονότι η ανωτέρω από 30.8.2021 αίτηση με την εκκαλουμένη συνεκδικάστηκε, δεν παρατίθεται στην απόφαση το ιστορικό και αιτητικό της ούτε γίνεται αναφορά σε αυτή στο αιτιολογικό της απόφασης, επειδή το ιστορικό αυτής [επικαλούμενη ακυρότητα των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης] και το αιτητικό της [ενημέρωση – επίδειξη εγγράφων και βιβλίων της εταιρείας] ταυτίζονται, πρέπει να θεωρηθεί, σύμφωνα και με τα όσα ειδικότερα αναφέρονται στην ανωτέρω νομική σκέψη της παρούσας, ότι το (μοναδικό) αίτημά της για ενημέρωση και χορήγηση σε αυτήν στοιχείων της εταιρείας έγινε εν μέρει δεκτό ως προς τα βιβλία εταίρων και τα βιβλία πρακτικών και δεν αφέθηκε αδίκαστο, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η εκκαλούσα, αλλά απορρίφθηκε σιωπηρώς και ως εκ τούτου παραδεκτώς προσβάλλεται με έφεση καθώς με την έκδοση της εκκαλουμένης περατώθηκε η εκκρεμοδικία της από 30.08.2021 αγωγής, η οποία αναβίωσε με την άσκηση του ενδίκου μέσου της έφεσης. Συνεπώς ο πρώτος λόγος έφεσης είναι αβάσιμος κατ’ουσίαν και πρέπει να απορριφθεί.
Με τον δεύτερο λόγο έφεσης, η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι η εκκαλουμένη άφησε αδίκαστα τα κάτωθι αιτήματα : α) να κριθεί άκυρη ως καταχρηστική η από 20.7.2021 απόφαση της έκτακτης γενικής συνέλευσης των εταίρων της εφεσίβλητης, που υποβλήθηκε με την ως άνω από 23.7.2021 αίτηση, β) να κριθεί άκυρη ως μη σύμφωνη με το νόμο και το καταστατικό της εφεσίβλητης η απόφαση, που έλαβε η από 20.7.2021 έκτακτη γενική συνέλευση περί παροχής νέων δικαιωμάτων και επιβολής νέων υποχρεώσεων στους εταίρους της εταιρείας, που υποβλήθηκε με την ως άνω από 23.7.2021 αίτηση, γ) να κριθεί άκυρη ως καταχρηστική η από 27.10.2021 απόφαση της έκτακτης γενικής συνέλευσης των εταίρων της καθής περί αποκλεισμού της [εκκαλούσας] από την εταιρεία, που υποβλήθηκε με την ως άνω από 22.01.2022 αίτηση, δ) να κριθεί άκυρη ως μη σύμφωνη με το νόμο και το καταστατικό η από 27.10.2021 απόφαση της έκτακτης γενικής συνέλευσης των εταίρων της εφεσίβλητης περί αποκλεισμού της από την καθής, που υποβλήθηκε με την από 22.01.2022 αίτηση, ε) να υποχρεωθεί η εφεσίβλητη να της καταβάλει το ποσοστό των κερδών της από την εταιρική χρήση, που αντιστοιχεί στην εταιρική της μερίδα έως και τις 22.01.2022, το οποίο υποβλήθηκε με την από 22.01.2022 αίτηση, στ) να ακυρωθεί η από 20.7.2021 απόφαση της συνέλευσης της πλειοψηφίας των εταίρων της καθής κατά το σκέλος που αφορά την αμοιβή των διαχειριστών σε ποσοστό 60% των περιοδικών καθαρών κερδών, ζ) να υποχρεωθεί η εφεσίβλητη να της καταβάλει το ποσοστό των κερδών της από την εταιρική χρήση που αντιστοιχούν στην εταιρική της μερίδα έως και τις 22.01.2022, που υποβλήθηκε με την από 22.01.2022 αίτηση, η) να ακυρωθεί η από 20.7.2021 απόφαση της συνέλευσης της πλειοψηφίας κατά το σκέλος που αφορά την αμοιβή των διαχειριστών σε ποσοστό 60% των περιοδικών καθαρών κερδών, θ) να υποχρεωθεί η εφεσίβλητη να την ενημερώσει για την οικονομική πορεία της και να της επιδείξει τα βιβλία και έγγραφα της εταιρείας για το χρονικό διάστημα από τις 06.10.2010 έως τον χρόνο άσκησης της αίτησης και η) την ένσταση εκκρεμοδικίας της καθής και ήδη εφεσίβλητης.
Όπως προκύπτει από την εκκαλουμένη το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε επί των ως άνω αιτημάτων υπό στοιχεία : β ) δικαιώματα – υποχρεώσεις εταίρων, δ)αποκλεισμός εταίρου, το οποίο απορρίφθηκε ως αβάσιμο κατ’ουσίαν καθώς κρίθηκε ότι η απόφαση περί αποκλεισμού της εκκαλούσας ελήφθη νόμιμα κατόπιν σύγκλησης της γενικής συνέλευσης των εταιρών, ε) ποσοστό επί των κερδών, το οποίο απορρίφθηκε ως αλυσιτελώς προβαλλόμενο, διότι η χρήση από 06.10.2020 – 31.12.2020 παρουσίαζε ζημίες, στ) αμοιβή διαχειριστών, το οποίο απορρίφθηκε τόσο ως προς τη βάση του μη σύννομου όσο και ως προς τη βάση της μη καταχρηστικότητας, ζ) ενημέρωση οικονομικής πορείας εταιρείας- επίδειξη εγγράφων και βιβλίων εταιρείας, το οποίο ως προς την ενημέρωση θεωρείται ότι απορρίφθηκε σιωπηρώς με το αίτημα διορισμού ορκωτού λογιστή ενώ το αίτημα περί επίδειξης βιβλίων και πρακτικών έγινε δεκτό ως βάσιμο κατ’ουσίαν), η) εκκρεμοδικία, το οποίο απορρίφθηκε ως αλυσιτελώς προβαλλόμενο με τη συνεκκαλούμενη μη οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (υπ’αριθμ.5/2022). Σημειωτέον ότι η αιτίαση της εκκαλούσας περί σφάλματος της εκκαλουμένης γιατί δεν έκανε δεκτή την ένσταση εκκρεμοδικίας τυγχάνει απαράδεκτη λόγω αοριστίας ως λόγος εφέσεως γιατί δεν αναφέρονται τα εκκρεμή ένδικα βοηθήματα εκ των οποίων δημιουργείται η εκκρεμοδικία, ως δικονομικό απαράδεκτο ενδίκου βοηθήματος, που ασκήθηκε εκ νέου και έχει ως συνέπεια την αναστολή της δίκης επί αυτού. Αντιθέτως το υπό στοιχείο (γ) αίτημα, ήτοι να ακυρωθεί η απόφαση της γενικής συνέλευσης περί αποκλεισμού της εκκαλούσας ως καταχρηστικώς ληφθείσα, κρίνεται ότι αφέθηκε αδίκαστο καθότι η εκκαλουμένη έκρινε περί της μη ακυρότητας της σχετικής απόφασης αποκλειστικά και μόνο βάσει της νομότυπης σύγκλησης της γενικής συνέλευσης και της απαιτούμενης πλειοψηφίας. Συνεπώς, κατά την άποψη που το παρόν Δικαστήριο προκρίνει ως ορθότερη, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην ανωτέρω νομική σκέψη της παρούσας, εν προκειμένω, επειδή το αίτημα αφέθηκε αδίκαστο, το αντικείμενο της εκκαλουμένης είναι στενότερο του αντικειμένου της δίκης, η δε εκκρεμοδικία, όσον αφορά το εν λόγω αίτημα, δεν καταλύθηκε με την έκδοση της εκκαλουμένης, ώστε να αναβιώσει με την άσκηση της έφεσης, αλλά εξακολουθεί να υφίσταται, ενώ δεν υπάρχει διάταξη της εκκαλουμένης και αντίστοιχα κεφάλαιο αυτής σχετικά με το εν λόγω αίτημα ώστε να δύναται αυτή να προσβληθεί με έφεση. Επομένως, ο δεύτερος λόγος έφεσης, κατά το μέρος που αφορά το αίτημα να αναγνωριστεί ως καταχρηστική η απόφαση της γενικής συνέλευσης της καθής περί αποκλεισμού της εκκαλούσας από την εταιρεία τυγχάνει απαράδεκτος, ενώ όσον αφορά τα λοιπά ως άνω αιτήματα είναι αβάσιμος κατ’ουσίαν και πρέπει να απορριφθεί.
Με τον τρίτο λόγο έφεσης, όπως αυτός εκτιμάται κατά την παράθεση των λόγων στο εφετήριο, η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι αντιφατικά, ενώ οι συνεκδικαζόμενες αιτήσεις κρίθηκαν ορισμένες, ειδικά το αίτημα να ακυρωθεί η από 20.7.2021 απόφαση της γενικής συνέλευσης των εταίρων περί παροχής νέων δικαιωμάτων και επιβολής νέων υποχρεώσεων στους εταίρους κρίθηκε αόριστο διότι δεν αναφέρονται οι συγκεκριμένες διατάξεις του καταστατικού.
Επί του λόγου αυτού εφέσεως πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα:
Το αίτημα να ακυρωθεί η αμέσως ως άνω από 20.7.2021 απόφαση της γενικής συνέλευσης των εταίρων τυγχάνει αόριστο και συνεπώς απορριπτέο καθώς δεν αναφέρονται συγκεκριμένες διατάξεις του καταστατικού κατά των οποίων βάλλει η αιτούσα. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ορθώς έκρινε περί του μη ορισμένου του συγκεκριμένου αιτήματος. Επειδή δε τυχόν εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης και της συνεκκαλουμένης κατά το μέρος που έκριναν εν γένει τις αιτήσεις ορισμένες, θα κατέληγε στο ίδιο αποτέλεσμα, ήτοι το να κριθούν οι αιτήσεις εν μέρει ορισμένες, πλην του ανωτέρω αιτήματος, ο σχετικός λόγος έφεσης αλυσιτελώς προβάλλεται και πρέπει να απορριφθεί.
[IIΙ] Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 240 του ΚΠολΔ «Για την επαναφορά ισχυρισμών που υποβλήθηκαν σε προηγούμενη συζήτηση στο ίδιο ή ανώτερο δικαστήριο αρκεί η επανυποβολή τους με σύντομη περίληψη και αναφορά στις σελίδες των προτάσεων της προηγούμενης συζήτησης που τους περιέχουν. Οι προτάσεις της προηγούμενης συζήτησης προσκομίζονται απαραιτήτως σε επικυρωμένο αντίγραφο». Κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως, η επίκληση με τις υποβαλλόμενες ενώπιον του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου προτάσεις κατά τη συζήτηση, μετά την οποία εκδίδεται η προσβαλλόμενη απόφαση, ισχυρισμών με γενική αναφορά στις πρωτόδικες προτάσεις, το κείμενο των οποίων ενσωματώνεται στις προτάσεις ενώπιον του Εφετείου, δεν αρκεί, ούτε είναι νόμιμη. Δεν πρόκειται όμως για ενσωμάτωση, κατά τη γενομένη δεκτή από το παρόν Δικαστήριο ως ορθότερη άποψη, όταν στο κείμενο των προτάσεων της δευτεροβάθμιας δίκης περιέχονται, έστω και αυτούσιες, οι προτάσεις της προηγούμενης συζητήσεως, καλυπτόμενες από την υπογραφή του πληρεξουσίου δικηγόρου στις προτάσεις της δευτεροβάθμιας δίκης, διότι με τον τρόπο αυτό οι προηγούμενες προτάσεις και οι τελευταίες (ενώπιον δηλαδή του Εφετείου) κατέστησαν ενιαίες. Ωσαύτως, δεν συντρέχει περίπτωση ανεπίτρεπτης επικλήσεως αποδεικτικών μέσων, τα οποία πράγματι διαλαμβάνονται σε ενσωματωθείσες σε φωτοτυπικό αντίγραφο προτάσεις προηγουμένης συζητήσεως, εάν λάβει χώρα εκ νέου επίκληση των ιδίων αποδεικτικών μέσων και με τις προτάσεις της συζητήσεως ενώπιον του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου [ΑΠ 258/2019, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 216/2019 δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου www.areiospagos.gr, ΑΠ 1654/2018, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 4317/2023, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ].
Στην προκειμένη περίπτωση, η εφεσίβλητη, απαραδέκτως, κατά παράβαση της διάταξης του άρθρου 240 ΚΠολΔ, επανέφερε τους πρωτοδίκως προβληθέντες ισχυρισμούς της, καθότι απλώς με το δικόγραφο των προτάσεων της ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου παραπέμπει στις πρωτόδικες προτάσεις της, χωρίς είτε να ενσωματώνει αυτές στις δευτεροβάθμιες προτάσεις του είτε να αναφέρει τις σελίδες ή τις παραγράφους των πρωτόδικων προτάσεών της που τους περιέχουν. Ωστόσο, παραδεκτώς η εφεσίβλητη με τις δευτεροβάθμιες προτάσεις της προβαίνει σε ρητή επίκληση των αποδεικτικών μέσων που προσκομίζει ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου χωρίς να απαιτείται περαιτέρω σχολιασμός ή εξειδίκευση του περιεχομένου τους.
Με τον τέταρτο λόγο έφεσης, όπως αυτός εκτιμάται κατά την απαρίθμησή του στο εφετήριο δικόγραφο, η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι εσφαλμένως και παρά τον νόμο η εκκαλουμένη απέρριψε το αίτημα διορισμού ορκωτού ελεγκτή λογιστή, με την εσφαλμένη αιτιολογία ότι μπορεί η ίδια να απευθυνθεί σε ορκωτό ελεγκτή λογιστή της επιλογής της ώστε να ελέγξει τις χρηματοοικονομικές καταστάσεις που έχουν ήδη δημοσιευθεί.
Επί του λόγου αυτού εφέσεως θα πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα :
[IV] Στην ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία τα εταιρικά μερίδια παρέχουν ίσα δικαιώματα και ίσες υποχρεώσεις στους εταίρους, ανεξάρτητα από το είδος της εισφοράς στην οποία αντιστοιχούν, εκτός εάν προβλέπεται κάτι διαφορετικό στο νόμο ή στο καταστατικό. Στη τελευταία περίπτωση πρόκειται για καταστατικές διαμορφώσεις των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των εταίρων, για τις οποίες δίδεται μεν ελευθερία κινήσεων στους εταίρους, όχι όμως πλήρης αλλά οριοθετούμενη από τους περιορισμούς που μπορεί να συνάγονται από την ερμηνεία του νόμου για την ΙΚΕ. Συνεπώς δεν είναι δυνατόν το καταστατικό να απαιτεί αυξημένα ποσοστά, όταν πρόκειται για το δικαίωμα της μειοψηφίας του 1/10 του συνολικού αριθμού των εταιρικών μεριδίων, για προβολή αιτήματος προς το δικαστήριο για διορισμό ανεξάρτητου ελεγκτή [Αλεξανδρίδου Ελ. Δίκαιο Εμπορικών Εταιριών, 2019, §36, σελ. 639]. Ο νόμος αναγνωρίζει ορισμένα δικαιώματα στη μειοψηφία των εταίρων της ΙΚΕ, όπως η μειοψηφία που κατέχει το 1/10 του συνολικού αριθμού των εταιρικών μεριδίων, η οποία, πλην άλλων, μπορεί να υποβάλει στο δικαστήριο αίτημα να διοριστεί ανεξάρτητος ελεγκτής με σκοπό να διερευνήσει σοβαρές υπόνοιες παραβάσεις του νόμου ή του καταστατικού και να γνωστοποιήσει το αποτέλεσμα, με έκθεσή του, στους εταίρους και στην εταιρεία (άρθρο 94 §4 Ν.4072/2012 σελ. 641).
Το συγκεκριμένο αίτημα περί διορισμού ορκωτού ελεγκτή λογιστή, όπως διατυπώθηκε πρωτοδίκως με την αίτηση, ήταν αόριστο διότι η εκκαλούσα δεν επικαλέστηκε συγκεκριμένες υπόνοιες για παράβαση του νόμου ή του καταστατικού.
Ωστόσο, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα αυτό ως ουσιαστικά αβάσιμο. Πλην, όμως, εφόσον η εκκαλούσα παραπονείται για την κατʼ ουσίαν απόρριψη του αιτήματός της αυτού, το παρόν Δικαστήριο έχει την εξουσία να εξετάσει το παραδεκτό [ορισμένο] αυτού και, στη συνέχεια, δεχόμενο τον σχετικό λόγο έφεσης ως βάσιμο, να εξαφανίσει την εκκαλούμενη απόφαση κατά το μέρος αυτό και να απορρίψει το παραπάνω αίτημα ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας, απόφαση που είναι επωφελέστερη για την εκκαλούσα από την εκκαλουμένη, καθώς οι συνέπειες από την απόρριψή του (αιτήματος) ως αόριστου είναι διαφορετικές και δημιουργούν διαφορετικό κατʼ αποτέλεσμα δεδικασμένο, εξαιτίας του οποίου δεν επιτρέπεται η, κατά το άρθρο 534 ΚΠολΔ, αντικατάσταση αιτιολογιών της εκκαλουμένης κατά το μέρος αυτό (πρβλ. ΕφΑθ 759/2018, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΔΣΑ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ», ΕφΠειρ 478/2015, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ).
Με τον έκτο λόγο έφεσης, όπως αυτός εκτιμάται κατά την απαρίθμησή του από το παρόν Δικαστήριο, η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι η καθής και ήδη εφεσίβλητη δεν εξέτασε μάρτυρα ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, μολονότι με την υπ’αριθμ…../2022 απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο προκειμένου επιμελεία των διαδίκων να εξεταστεί ένας μάρτυρας από κάθε πλευρά.
Ο λόγος αυτός εφέσεως τυγχάνει αβάσιμος και πρέπει απορριφθεί, διότι μολονότι με την ως άνω μη οριστική απόφαση διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο προς εξέταση μαρτύρων, η εξέταση αυτή ανήκει στην ευχέρεια εκάστου των διαδίκων στα πλαίσια του βάρους απόδειξης. Εξάλλου, κατά το αντικειμενικό βάρος απόδειξης, ακόμα και εάν ισχύει η ανακριτική αρχή, κατά την οποία την υποχρέωση του διαδίκου να προσκομίσει τα κατάλληλα αποδεικτικά μέσα αναπληρώνει ο δικαστής, την ευθύνη προσκομιδής του διαταχθέντος αυτεπαγγέλτως από τον δικαστή αποδεικτικού υλικού φέρει πάντα ο διάδικος. Σε περίπτωση που το διαταχθέν αποδεικτικό μέσο δεν προσκομιστεί ή το προσκομισθέν αποδεικτικό μέσο δεν θεωρηθεί τελικά πρόσφορο για τη διαπίστωση των πραγματικών ισχυρισμών του διαδίκου, ο τελευταίος θα υποστεί τις συνέπειες της μη απόδειξης [ βλ. Φίλανδρου-Μπρούμα Μαργαρίτα, διπλωματική εργασία με θέμα «Η συζητητική αρχή και η αυτεπάγγελτη δίωξη των αποδείξεων», 2019, Νομική Σχολή ΕΚΠΑ, Ενιαίο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών, Κατεύθυνση Πολιτική Δικονομία, ακαδημαϊκό 2018-2019, δημοσιευμένη στο διαδίκτυο, όπου η διάκριση μεταξύ της αρχής της συζητήσεως, που ισχύει για τους πραγματικούς ισχυρισμούς, και της αρχής της ανάκρισης, που ισχύει για την απόδειξη].
[V] Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 62, 64 § 2, 339, 409 §§ 1 και 2, 410 και 415 έως 420 του ΚΠολΔ και 61, 65, 67 και 70 του ΑΚ συνάγεται ότι δεν μπορεί να είναι μάρτυρας, αφού δεν είναι τρίτος, ο διάδικος και για την ταυτότητα του λόγου, ο νόμιμος εκπρόσωπος διαδίκου νομικού προσώπου ή το μέλος της διοίκησης αυτού. Τούτο συνάγεται κυρίως από το άρθρο 415 ΚΠολΔ, που προβλέπει ως αποδεικτικό μέσο την εξέταση των διαδίκων ή των νομίμων εκπροσώπων των εκ των διαδίκων νομικών προσώπων ή των μελών της διοίκησής τους, η εξέταση, όμως, αυτή δεν αποτελεί μαρτυρία, αλλά ίδιο (επώνυμο) αποδεικτικό μέσο . Κατά συνέπεια, η ένορκη κατάθεση ως μάρτυρα του ίδιου του διαδίκου ή του νόμιμου εκπροσώπου νομικού προσώπου είναι ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο [ΑΠ 894/2021, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 988/2013, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαμ 53/2007, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ].
Με τον πέμπτο λόγο έφεσης, όπως αυτός εκτιμάται κατά την απαρίθμησή του στο εφετήριο δικόγραφο , η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι μη νομότυτα ο η εκκαλουμένη έλαβε υπόψιν της ως αποδεικτικό μέσο την υπ’αριθμ. …./…..7.2021 ένορκη βεβαίωση των Θ….. Κ….., Δ…. Γ….. και Α….. Α….., καθότι τυγχάνουν διαχειριστές αυτής.
Ως προ τον λόγο αυτό εφέσεως θα πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα :
Οι Θ…. Κ….. του Ν….., Δ….. Γ…… του Π….. και Α….. Α… του Δ…., επιμελεία της καθής, έδωσαν την υπ’αριθ…../…..7.2021 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πύργου Ηλείας Μ…. – Ι…Κ……, την οποία η καθής και ήδη εφεσίβλητη προσκόμισε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και επαναπροσκομίζει στο παρόν Δικαστήριο με τις προτάσεις της. Ωστόσο η ένορκη αυτή βεβαίωση συνιστά ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο καθόσον οι ανωτέρω δεν είναι τρίτοι σε σχέση με την καθής αλλά ταυτίζονται με το νομικό πρόσωπό της ως διαχειριστές και νόμιμοι εκπρόσωποι αυτής. Πλην, όμως, με τον λόγο αυτό εφέσεως η εκκαλουμένη δεν πλήττει συγκεκριμένο κεφάλαιο της απόφασης, το οποίο αφορά συγκεκριμένο αίτημά της.
Με τον έκτο λόγο έφεσης, όπως αυτός εκτιμάται κατά την αρίθμησή του από το παρόν Δικαστήριο, η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι εσφαλμένως η εκκαλουμένη έκρινε ότι εργάζεται στην επιχείρηση του συζύγου της, η οποία έχει ομοειδές αντικείμενο δραστηριότητας με την Ι.Κ.Ε. και συνεπώς έγκυρα αποκλείστηκε από την εταιρεία ως ασκούσα ανταγωνιστικές πράξεις ενώ τούτο δεν προέκυπτε από κάποιο εκ των εξετασθέντων αποδεικτικών μέσων. Πλην, όμως, ο λόγος αυτός εφέσεως τυγχάνει αόριστος και συνεπώς απαράδεκτος καθώς δεν καθίσταται σαφές ποιο συγκεκριμένο κεφάλαιο της απόφασης, το οποίο αφορά συγκεκριμένο αίτημά της, πλήττει [πρβλ ΕφΑθ 116/2021, ηλεκτρονική νομική πληροφόρηση www.nomotelia.gr]. Άλλωστε η εκκαλουμένη την κρίση της να απορριφθεί το αίτημα ακύρωσης της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης στήριξε στη μη παράβαση του νόμου και του καταστατικού περί απαρτίας και πλειοψηφίας χωρίς να υπεισέλθει στην ύπαρξη ή μη σπουδαίου λόγου αποκλεισμού της εφεσίβλητης από την εταιρεία και δη λόγω διενέργειας ανταγωνιστικών πράξεων παρά τη παράθεση νομικής σκέψης περί της ανάγκης συνδρομής σπουδαίου λόγου για τον αποκλεισμό εταίρου. Επιπλέον, όπως έχει ήδη κριθεί, δεν υφίσταται κεφάλαιο της εκκαλουμένης που να κρίνει τον αποκλεισμό της εκκαλούσας ως καταχρηστικό. Εξάλλου, κατά την εξέταση του αιτήματος ανάκλησης των διαχειριστών εκ περισσού και χωρίς να συνιστά αντικείμενο απόδειξης η εκκαλουμένη έκρινε ότι η εκκαλούσα έχει διαρκή παρουσία στην επιχείρηση του συζύγου της.
Κατ’ακολουθία των ανωτέρω, η ένδικη έφεση πρέπει κατά παραδοχή ως ουσιαστικά βάσιμου του τέταρτου λόγου αυτής να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη κατ’ουσίαν, να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση [υπ’αριθμ…../2022] κατά το μέρος που απέρριψε το αίτημα των με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ …/2021-ΕΑΚ…./2021, ΓΑΚ …/2022 – ΕΑΚ …/2022 αιτήσεων περί διορισμού ορκωτού λογιστή ως ουσιαστικά αβάσιμου και να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου της εφέσεως στην εκκαλούσα. Εν συνεχεία, αφού κρατηθεί και δικαστεί η ένδικη υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο, κατά το άρθρο 535 παρ.1 του ΚΠολΔ, πρέπει οι με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ …./2021-ΕΑΚ…/2021, ΓΑΚ …./2022 – ΕΑΚ …./2022 αιτήσεις, ως προς το αίτημα διορισμού ορκωτού λογιστή, να απορριφθούν ως απαράδεκτες λόγω αοριστίας. Τέλος η δικαστική δαπάνη των διαδίκων πρέπει να συμψηφιστεί μεταξύ τους ενόψει της δυσχέρειας εφαρμογής των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν [ΚΠολΔ 179], όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και εν μέρει κατ’ουσίαν την από 10.6.2022 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./….6.2022 (ΜΕ …./…..9.2022) έφεση κατά της υπ’αριθμ. …./…5.2022 απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή στην εκκαλούσα του παράβολου, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατά την άσκηση της έφεσης.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ εν μέρει την υπ’ αριθμ. …./2022 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, κατά το μέρος που έκρινε το αίτημα των με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ …./2021-ΕΑΚ…./2021, ΓΑΚ …./2022 – ΕΑΚ …./2022 αιτήσεων περί διορισμού ορκωτού λογιστή, το οποίο απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμο.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει στην ουσία τις με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ …./2021-ΕΑΚ…./2021, ΓΑΚ …./2022 – ΕΑΚ …/2022 αιτήσεις, ως προς το αίτημα διορισμού ορκωτού λογιστή.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ τις αμέσως ως άνω αιτήσεις, ως προς το αίτημα διορισμού ορκωτού λογιστή, ως απαράδεκτες λόγω αοριστίας.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων μεταξύ τους.
ΚΡΙΘΗΚΕ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ και ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε έκτακτη δημόσια συνεδρίασή του στο ακροατήριο του στον Πύργο Ηλείας, στις 20 Φεβρουαρίου 2024.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
