Αντίθετες εφέσεις για μεταρρύθμιση και εξαφάνιση οριστικής απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ιωαννίνων, με την οποία αναγνωρίσθηκε η υποχρέωση των εφεσίβλητων – εκκαλούντων νοσοκομείων να καταβάλουν στους εκκαλούντες – εφεσίβλητους χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον θάνατο του οικείου τους, που αποδόθηκε σε παράνομες ενέργειες και παραλείψεις οργάνων (ιατρών) των εν λόγω νοσοκομείων κατά την παροχή ιατρικών υπηρεσιών προς τον θανόντα. Άρθρα 105 και 106 του ΕισΝΑΚ. Άρθρα 926 και 932 του Α.Κ. Διατάξεις α.ν.1565/1939.
Κρίση ότι το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων, ιδίως των εγγράφων του ιατρικού φακέλου του θανόντος, επαρκούσαν για τον σχηματισμό πλήρους και βέβαιης δικανικής πεποίθησης από το πρωτόδικο δικαστήριο, το οποίο δεν υποχρεούτο να διατάξει εκ νέου τη συμπλήρωση αποδείξεων και τη διενέργεια νέας πραγματογνωμοσύνης, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου αιτιάσεων των εφεσιβλήτων – εκκαλούντων νοσοκομείων.
Κρίση, επίσης, ότι οι ενέργειες και παραλείψεις οφειλόμενων υλικών ενεργειών βρίσκονται σε αιτιώδη σύνδεσμο με το επελθόν ζημιογόνο αποτέλεσμα. Τέλος, κρίση ότι έσφαλε το πρωτόδικο δικαστήριο, επιδικάζοντας μικρότερα ποσά χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης. Συνεκδικάζει τις εφέσεις. Δέχεται εν μέρει την έφεση των εκκαλούντων – εφεσιβλήτων – Μεταρρυθμίζει την οριστική απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ιωαννίνων – Απορρίπτει τις εφέσεις των εφεσιβλήτων – εκκαλούντων.
