ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΑNEΞΕΤΑΣΗΣ
ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
ΤΜΗΜΑ Α7-ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ
| Ταχ. Δ/νση | : | Εγνατία 45-Θεσ/νικη |
| Ταχ. Κώδικας | : | 54630 |
| Πληροφορίες | : | ………………… |
| Τηλέφωνο | : | 2313-333245 |
| Fax | : | 2313-333258 |
| : | ded.thess@aade.gr | |
| Url | : | www.aade.gr |
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Έχοντας υπ’ όψη:
- Τις διατάξεις :
α. Του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 (ΦΕΚ Α΄ 170).
β. Του άρθρου 11 της Δ. ΟΡΓ. Α 1036960 ΕΞ 2017/10.03.2017 Απόφασης του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. (ΦΕΚ 968 Β΄/22.03.2017) με θέμα «Οργανισμός της
Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.)»
γ. Της ΠΟΛ 1064/27-4-2017 Απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΦΕΚ Β΄ 1440/27-4-2017).
- Την ΠΟΛ 1069/04-03-2014 Εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών.
- Την Δ.Ε.Δ. 1126366 ΕΞ 2016/30.08.2016 (ΦΕΚ Β΄ 2759/1.9.2016) Απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών «Παροχή εξουσιοδότησης υπογραφής».
- Την από 08.02.2019 και με αριθμό πρωτοκόλλου …………… ενδικοφανή προσφυγή του ………………… ………………… του ………………….., με Α.Φ.Μ. ………………….., κατοίκου …………………….., επί της οδού ………………………. κατά της με αρ. …………………./2018 απόφασης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Δ’ Θεσσαλονίκης, η οποία εξεδόθη κατόπιν της υπ’ αρ. …………./2018 ανακλητικής δηλώσεως φόρου κληρονομιάς (αρ. φακέλου Θ…………/2014) και τα προσκομιζόμενα με αυτήν σχετικά έγγραφα.
- Την ανωτέρω προσβαλλόμενη πράξη της οποίας ζητείται η ακύρωση.
- Την από 27/02/2019 έκθεση απόψεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Δ’ Θεσσαλονίκης.
- Την εισήγηση του ορισθέντος υπαλλήλου του τμήματος Α7’ – Επανεξέτασης της Υπηρεσίας μας όπως αποτυπώνεται στο σχέδιο απόφασης.
Επί της από 08.02.2019 και με αριθμό πρωτοκόλλου ……………… ενδικοφανή προσφυγή του …………………… …………………….. του …………………., με Α.Φ.Μ. ……………………., η οποία κατατέθηκε εμπρόθεσμα και μετά την μελέτη και την αξιολόγηση όλων των υφιστάμενων στο σχετικό φάκελο εγγράφων και των προβαλλόμενων λόγων της ενδικοφανούς προσφυγής, επαγόμαστε τα ακόλουθα:
Την 15.08.2014 απεβίωσε η ………………… ………………………. το γένος ……………………….. με Α.Φ.Μ. …………………. και με τη με αριθμό ………………/2011
δημόσια διαθήκη, η οποία συνετάγη με επιμέλεια της συμβολαιογράφου
……………………………… ………………….. ……………………. και δημοσιεύθηκε νομίμως, εγκατέστησε τον προσφεύγοντα από κοινού με την ………………. ……………………… του …………………….. με Α.Φ.Μ. …………………… και τη ………………… …………………. του …………………….. με Α.Φ.Μ. …………………….., ως κληρονόμο στο σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας της.
Πιο συγκεκριμένα, ο προσφεύγων, με την ως άνω διαθήκη, κληρονόμησε: α) ποσοστό 1/3 ενός καταστήματος του ισογείου ορόφου που κείται επί της οδού
……………………….. αρ. …………, αριστερά για αυτόν που βλέπει την οικοδομή από την οδό ………………………. (δυτικό), εμβαδού καθαρού 106,50 τμ., με το ανάλογο σ’ αυτό
ποσοστό εξ αδιαιρέτου επί του όλου οικοπέδου και των λοιπών κοινοχρήστων κοινόκτητων χώρων, μερών και εγκαταστάσεων της οικοδομής, και β) ένα διαμέρισμα με αριθμό 1 του πρώτου ορόφου που βρίσκεται επί της οδού …………………………, με πρόσοψη στην οδό ………………………….. και στον πίσω ακάλυπτο χώρο της οικοδομής, εμβαδού καθαρού 141,20 τμ. και μικτού 166 τμ., με το αναλογούν ποσοστό εξ αδιαιρέτου επί όλου του οικοπέδου.
Για την ως άνω κληρονομιά υπέβαλλε στη Δ’ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης, νομίμως και εμπροθέσμως, τη με αριθμό …………./2015 αρχική δήλωση φόρου κληρονομιάς. Ακολούθως, μετά την εκκαθάριση της ανωτέρω δήλωσης, προέκυψε φόρος σε βάρος
του, συνολικού ποσού 95.532,77 Ευρώ.
Ωστόσο την 22/08/2016, ασκήθηκε εναντίον του προσφεύγοντος και των λοιπών συγκληρονόμων, η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου …………./2016 αγωγή της …………………… …………………… ……………………. Με την ανωτέρω αγωγή της, η εκεί ενάγουσα, αμφισβήτησε το κληρονομικό δικαίωμα του προσφεύγοντος, ισχυριζόμενη ότι τα ως άνω ακίνητα, τα οποία κληρονόμησε ο προσφεύγων, δεν ανήκαν κατά πλήρη κυριότητα σε ποσοστό 100 % στη ……………………
……………………, αλλά στον υιό της …………………… …………………… του
……………………. Αναλυτικότερα, όπως αναφέρεται στην ως άνω αγωγή, τα επίδικα ακίνητα αποκτήθηκαν από τον …………………… ……………………, ως κληρονομιά από τη θεία του …………………… …………………… του …………………… και της
……………………, η οποία απεβίωσε στις 25.07.1994 και άφησε τη με αριθμό
…………/1994 δημόσια διαθήκη της, η οποία είχε συνταχθεί ενώπιον της συμβολαιογράφου …………………….. …………………… ……………………..-…………………. και δημοσιεύθηκε με το με αριθμό …………../2014 πρακτικό δημοσίευσης δημόσιας διαθήκης, του ………………….. ………………….. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα
στην ανωτέρω αγωγή, δημοσιεύθηκαν η από 27.09.2004 ιδιόγραφη διαθήκη του
………………… …………………, με το με αριθμό ……………../2014 πρακτικό δημοσίευσης ιδιόγραφης διαθήκης του ……………………. ……………………. και η νεότερη από
04.08.2006 ιδιόγραφη διαθήκη αυτού, με το με αριθμό ……………./2015 πρακτικό δημοσίευσης ιδιόγραφης διαθήκης του ………………… …………………, με τις οποίες κατέστησε κληρονόμους του, στο σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας του, κατά ποσοστό 50%, την …………………. ………………….. …………………, καθώς και άλλους κληρονόμους. Με βάση τα παραπάνω, η …………………….. ……………… …………………….. αιτείτο διά της αγωγής της, να αναγνωρισθεί, ως εκ διαθήκης κληρονόμος του …………………. ………………. και συνεπεία τούτου, να υποχρεωθεί ο προσφεύγων να της αποδώσει τη νομή των ως άνω ακινήτων που κληρονόμησε. Επί της αγωγής αυτής εξεδόθη αρχικά η με αριθμό ………………/2017 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (τακτική διαδικασία), σύμφωνα με την οποία
η …………………. ………………….. …………………αναγνωρίστηκε ως εκ διαθήκης κληρονόμος του ………………….. …………………και συνεπεία τούτου, ο προσφεύγων
υποχρεώθηκε να αποδώσει σε αυτήν τη νομή των ως άνω ακινήτων. Μετά την έκδοση της παραπάνω απόφασης και συγκεκριμένα την 13/07/2018, ο προσφεύγων υπέβαλε στη φορολογική αρχή νέα δήλωση με αριθμό ………../2018 με την οποία ανακαλούσε μερικώς-τροποποιούσε την προηγούμενη με αριθμό …………/2015 δήλωση φόρου κληρονομιάς. Πιο συγκεκριμένα, γνωστοποιώντας στη φορολογική αρχή την έκδοση της οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης ο προσφεύγων αιτήθηκε τη μερική ανάκληση-τροποποίηση της δήλωσης φόρου κληρονομιάς, που υπέβαλε και τον υπολογισμό εκ νέου, στο ορθό ποσό, ο φόρος κληρονομιάς που θα έπρεπε να καταβληθεί.
Η φορολογική αρχή, ωστόσο, εξέδωσε την προσβαλλόμενη αρνητική απάντηση απορρίπτοντας την ως άνω ανακλητική δήλωση. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την με αριθμό …………./2018 απόφαση της προϊστάμενης της Δ’ ΔΟΥ Θεσσαλονίκης, η οποία επιδόθηκε στον προσφεύγοντα μόλις στις 09.01.2019, η ανακλητικήτροποποιητική δήλωσή του απερρίφθη, με την αιτιολογία ότι δεν προσκόμισε πιστοποιητικό παραίτησης από τα ένδικα μέσα κατά της με αριθμό …………/2017 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης.
Κατά της ανωτέρω, με αριθμό ……………/2017, αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης άσκησαν, τόσο ο προσφεύγων όσο και οι λοιποί
συγκληρονόμοι, την από 02.11.2017 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……………/………../2017 (πράξη Εφετείου με αριθμό κατάθεσης
………../………………/2017) έφεση ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Η ανωτέρω έφεση απερρίφθη ως ουσία αβάσιμη, με την με αριθμό ………../2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Με την ανωτέρω εφετειακή απόφαση, αναγνωρίσθηκε τελεσίδικα,ότι η ………………….. ………………… …………………….., ως κληρονόμος του ………………….. ………………… έχει τη νομή
(αναφορικά με τα ακίνητα που αφορούν τον προσφεύγοντα) του 1/2 του διαμερίσματος με αριθμό ……. του πρώτου ορόφου επί της οδού ……………………… αρ. ……….., καθώς και ποσοστού ίσου με το 1/6 του ισογείου καταστήματος που βρίσκεται επί της οδού …………………… αρ. ………., ώστε ο προσφεύγων παραμένει
κύριος του υπολοίπου εκ του δηλωθέντος στη δήλωση φόρου κληρονομιάς ποσοστού (ήτοι 1/2 του διαμερίσματος και 1/6 του ισογείου καταστήματος). Ακολούθως ο προσφεύγων, υπέβαλε εκ νέου την με αρ. ………./2019 ανακλητικήτροποποιητική δήλωση ενώπιον της Δ’ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης, με την οποία προσκόμισε την υπ’ αρ. ………../2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Η με αρ. ………/2019 ανακλητική-τροποποιητική δήλωση, έως την έκδοση της παρούσας, δεν έχει εκκαθαριστεί από τη Δ’ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης.
Ο προσφεύγων, με την υπό κρίση ενδικοφανή προσφυγή, ζητεί την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης, ισχυριζόμενος ότι, ενόψει της με αριθμό …………/2018 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, παρανόμως εξεδόθη η με αριθμό …………../2018 αρνητική απόφαση του Προϊσταμένου της Δ’ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης δεδομένου ότι η ανακλητική-τροποποιητική δήλωση, θα έπρεπε να γίνει δεκτή, λόγω μερικής έλλειψης της φορολογικής του υποχρέωσης.
Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν. 2961/2001: «1.Επιβάλλεται φόρος στις περιουσίες που αποκτήθηκαν αιτία θανάτου, δωρεάς, γονικής παροχής ή προίκας και στα κέρδη από λαχεία, σύμφωνα μετά οριζόμενα στον παρόντα νόμο. 2.Στο φόρο υπόκειται κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο αποκτά περιουσία από κάποια αιτία από αυτές που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο».
Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 1 του Ν. 2961/2001: «1.Κτήση περιουσίας αιτία θανάτου για την επιβολή του φόρου είναι η από:
α) Κληρονομιά, κληροδοσία ή τρόπο,
β) νέμηση,
γ) σύμβαση ασφάλισης ζωής του κληρονομουμένου, εφόσον δεν ορίζονται
στο ασφαλιστήριο οι δικαιούχοι,
δ) αυτασφάλιση του κληρονομουμένου, εφόσον αυτή δεν προβλέπεται από
νόμο, ε) συνένωση επικαρπίας ακινήτων ή κινητών γενικά πραγμάτων με την ψιλή κυριότητα, λόγω θανάτου του επικαρπωτή ή διάλυσης του νομικού προσώπου, αν ο επικαρπωτής είναι νομικό πρόσωπο, όταν η κτήση ή μεταβίβαση με επαχθή αιτία της ψιλής κυριότητας αυτών και η κτήση της επικαρπίας ή η παρακράτησή της έγιναν από 2 Απριλίου 1980. Στις περιπτώσεις αυτές θεωρείται ότι η επικαρπία περιέρχεται στον κατά το χρόνο της συνένωσης ψιλό κύριο από τον επικαρπωτή αιτία θανάτου και η αξία
αυτής προσδιορίζεται στην αξία της πλήρους κυριότητας, μετά την αφαίρεση από αυτή του τμήματος της αξίας που αναλογεί στο ποσοστό για το οποίο ο ψιλός κύριος είχε υπαχθεί σε φόρο κατά την απόκτηση της ψιλής κυριότητας».
Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 1 του Ν. 2961/2001: «1. Στο φόρο υποβάλλεται:
α) Η κείμενη στην Ελλάδα οποιασδήποτε φύσεως περιουσία, η οποία ανήκει
είτε σε ημεδαπούς είτε σε αλλοδαπούς.
β) Η κείμενη στην αλλοδαπή ενσώματη ή ασώματη κινητή περιουσία Έλληνα υπηκόου, που έχει την κατοικία του οπουδήποτε, καθώς και αλλοδαπού που έχει την κατοικία του στην Ελλάδα, με την επιφύλαξη της εφαρμογής της διάταξης της περίπτωσης ε’ της παραγράφου 2 του άρθρου 25».
Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 5 του Ν. 2961/2001: «Υπόχρεος στο φόρο είναι ο δικαιούχος της κτήσης, σε περίπτωση περισσότερων δικαιούχων καθένας ανάλογα με την περιουσία που αποκτά».
Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Ν. 2961/2001: «1. Επιτρέπεται η εν όλω ή εν μέρει ανάκληση της δήλωσης, που υποβλήθηκε από τον φορολογούμενο, λόγω ουσιώδους πλάνης περί τα πράγματα που αποδεικνύεται προσηκόντως ή λόγω εσφαλμένης ερμηνείας των διατάξεων του νόμου αυτού. Η ανάκληση της δήλωσης δεν μπορεί να αφορά την αξία των αντικειμένων της κληρονομίας. 2.Η ανάκληση της δήλωσης μπορεί να γίνει μέχρι και το στάδιο της διοικητικής επίλυσης της διαφοράς ή την ανακοίνωση για την ειλικρίνεια της δήλωσης. Μετά το στάδιο αυτό η ανάκληση της δήλωσης μπορεί να γίνει σε κάθε στάση της δίκης ενώπιον οποιουδήποτε διοικητικού δικαστηρίου. 3. Για το αποδεκτό ή μη της ανάκλησης, που έγινε μέχρι και το στάδιο της διοικητικής επίλυσης της διαφοράς ή την ανακοίνωση για την ειλικρίνεια της δήλωσης, αποφαίνεται ο προϊστάμενος της αρμόδιας δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας με αιτιολογημένη απόφασή του, η οποία κοινοποιείται στον υπόχρεο. Κατά της απόφασης αυτής μπορεί να ασκηθεί προσφυγή και λοιπά ένδικα μέσα.» Επειδή, τα άρθρα 72 παρ. 1 και 29 του Ν. 4174/2013 ορίζουν ότι : «1. Μετά την 1.1.2014, για υποθέσεις προσωρινού ή οριστικού φορολογικού ελέγχου, που αφορά χρήσεις, περιόδους, φορολογικές υποθέσεις ή υποχρεώσεις πριν από την έναρξη ισχύος του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, εκδίδεται πράξη διορθωτικού προσδιορισμού του φόρου. Για όσα αφορούν τα σχετικά με την έκδοση της πράξης εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα … 29. Για τις υποθέσεις του Κώδικα Διατάξεων Φορολογίας Κληρονομιών, Δωρεών, Γονικών Παροχών και Κερδών από τυχερά παίγνια, οι διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας εφαρμόζονται από 1.1.2015.
Κατ’ εξαίρεση για τις υποθέσεις του προηγούμενου εδαφίου εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 30 παρ. 1 και του Ενάτου Κεφαλαίου του Κώδικα».
Επειδή, το άρθρο 19 του Ν. 4174/2013, όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 397 του Ν. 4512/2018 (ΦΕΚ Α’ 5/17-01-2018) και ισχύει από τη δημοσίευση του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ήτοι 17/01/2018, ορίζει ότι : «1.Αν ο φορολογούμενος διαπιστώσει, ότι η φορολογική δήλωση που υπέβαλε στη Φορολογική Διοίκηση περιέχει λάθος ή παράλειψη, υποχρεούται να υποβάλει τροποποιητική δήλωση. … 3.α. Τροποποιητική φορολογική δήλωση υποβάλλεται οποτεδήποτε μέχρι την κοινοποίηση του προσωρινού προσδιορισμού του φόρου από τη Φορολογική Διοίκηση ή μέχρι την παραγραφή του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης για έλεγχο της αρχικής δήλωσης.». Με την εφαρμογή του Ν. 4174/2013 από 1.1.2015 στις υποθέσεις κληρονομιών, και όπως ρητά ορίζει το άρθρο 72 και 29 του νόμου, παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 72 του Ν. 2961/2001, που όριζαν το χρόνο, τον τρόπο και τους λόγους ανάκλησης (ολικής ή μερικής) των δηλώσεων φόρου κληρονομιάς, κατά συνέπεια οι υποβληθείσες δηλώσεις δεν χαρακτηρίζονται πλέον ανακλητικές, αλλά τροποποιητικές, υπό την έννοια του άρθρου 19 του Ν. 4174/2013, δυνάμενες να υποβληθούν οποτεδήποτε έως την κοινοποίηση του προσωρινού προσδιορισμού του φόρου από τη Φορολογική Διοίκηση ή έως την παραγραφή του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης να ελέγξει τις αρχικές δηλώσεις.
Επειδή, περαιτέρω με την ΠΟΛ. 1114/22-7-2016, με την οποία έγινε αποδεκτή από τον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων η αριθ. 14/2016 γνωμοδότησή του Ν.Σ.Κ. (Β’ Τμήμα) διευκρινίζονται τα ακόλουθα όσον αφορά στην εφαρμογή των ως άνω διατάξεων του άρθρου 19 του Κ.Φ.Δ.: «..Η, υπό το καθεστώς του άρθρου 19 του Κ.Φ.Δ., προβλεπόμενη σε αυτό τροποποιητική δήλωση περιλαμβάνει τόσο τη δήλωση, η οποία συνεπάγεται επαύξηση των φορολογικών υποχρεώσεων αυτού που την υποβάλλει (και αντιστοιχεί στην προαναφερθείσα πρώην συμπληρωματική) και η υποβολή της είναι υποχρεωτική, όσο και τη δήλωση, η οποία συνεπάγεται μείωση των υποχρεώσεων που προέκυπταν από την αρχική δήλωση (και αντιστοιχεί στην προαναφερθείσα πρώην ανακλητική) και η υποβολή της δεν έχει χαρακτήρα υποχρεωτικότητας, αλλά ανάγεται στη σφαίρα των δικαιωμάτων του ενδιαφερόμενου και τελεί υπό τον χρονικό περιορισμό της υποβολής της μέχρι την έκδοση εντολής ελέγχου ή μέχρι την παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου προς επιβολή του φόρου….».
Επειδή, κατά συνέπεια, με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας ορίζεται ο τρόπος και ο χρόνος ανάκλησης της φορολογικής δήλωσης, μεταξύ άλλων και της δήλωσης φόρου κληρονομιάς, με αποτέλεσμα από 1.1.2015 να μην έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 72 του Ν.2961/2001 αναφορικά με την ανάκληση των δηλώσεων, δη η δυνατότητα που παρείχε ο νομοθέτης για εν όλω ή εν μέρει ανάκληση των δηλώσεων φόρου κληρονομιάς, λόγω ουσιώδους πλάνης περί τα πράγματα, ακόμη και μετά την επίδοση στον υπόχρεο της πράξης του προϊσταμένου της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας, μέχρι και σε κάθε στάση της δίκης ενώπιον οποιουδήποτε διοικητικού δικαστηρίου.
Επειδή, το υπ’ αρ. Δ12Α 1164337 ΕΞ 2014/11.12.2014 έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών «Διευκρινίσεις σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 19 του Κ.Φ.Δ. (Ν.4174/2013) ορίζει ότι τροποποιητικές δηλώσεις πρέπει να υποβάλλονται όταν γίνεται μεταβολή στη δηλούμενη φορολογητέα ύλη ή δηλώνεται νέα φορολογητέα ύλη ή τροποποιούνται ή συμπληρώνονται ουσιαστικά στοιχεία της δήλωσης, σύμφωνα με την οικεία απόφαση που καθιερώνει τον τύπο και περιεχόμενό της.
Επειδή στο ισχύον καθεστώς του άρθρου 19 του Ν. 4174/2013, η τροποποιητική δήλωση, η οποία ισοδυναμεί με την ανάκληση του προϊσχύοντος νόμου, δύναται να υποβληθεί οποτεδήποτε, έως την κοινοποίηση του προσωρινού προσδιορισμού του φόρου από τη Φορολογική Διοίκηση ή μέχρι την παραγραφή του δικαιώματος της για έλεγχο της αρχικής δήλωσης.
Επειδή, εν προκειμένω, ουσιώδη πλάνη περί τα πράγματα αποτελεί η ιδιότητα του προσφεύγοντος ως κληρονόμου, όπως προέκυψε από τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία κρίθηκαν τελεσιδίκως, με την υπ’ αρ. …………./2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, ώστε αν γνώριζε τα πραγματικά περιστατικά δε θα επιχειρούσε την υποβολή της υπ’ αρ. …………./2015 αρχικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς.
Επειδή περαιτέρω, ο προσφεύγων προσκομίζει ενώπιον της Υπηρεσίας μας, την υπ’ αρ. …………./2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία, αναγνωρίσθηκε τελεσίδικα,ότι η …………………..
……………………. ………………….., ως κληρονόμος του ………………….. …………………έχει τη νομή (αναφορικά με τα ακίνητα που αφορούν τον προσφεύγοντα) του 1/2 του διαμερίσματος με αριθμό 1 του πρώτου ορόφου επί της οδού …………………… αρ. ……., καθώς και ποσοστού ίσου με το 1/6 του ισογείου καταστήματος που βρίσκεται επί της οδού ……………………. αρ. ……., ώστε ο προσφεύγων παραμένει κύριος του υπολοίπου
εκ του δηλωθέντος στη δήλωση φόρου κληρονομιάς ποσοστού (ήτοι 1/2 του διαμερίσματος και 1/6 του ισογείου καταστήματος). Επομένως πρέπει να γίνει δεκτός ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί αποδοχής της με αριθμό …………/2018 ανακλητικής-τροποποιητικής δήλωσης του προσφεύγοντος και της διενέργειας νέας εκκαθάρισης, εκ μέρους της Δ’ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης του φόρου κληρονομιάς, ο οποίος υπολογίστηκε βάσει της με αριθμό …………/27.07.2015 αρχικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς.
Α π ο φ α σ ί ζ ο υ μ ε
Την αποδοχή της με ημερομηνία κατάθεσης 08.02.2019 και με αριθμό πρωτοκόλλου
………………. ενδικοφανούς προσφυγής του ………………. ………………… του ……………, με Α.Φ.Μ. ……………………, κατοίκου ………………….., επί της οδού ………………….., την ακύρωση της με αρ. ……………./2018 απόφασης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Δ’ Θεσσαλονίκης, η οποία εξεδόθη κατόπιν της υπ’ αρ. …………./2018 ανακλητικήςτροποποιητικής δηλώσεως φόρου κληρονομιάς (αρ. φακέλου Θ………../2014), καλείται δε ο Προϊστάμενος της ως άνω Δ.Ο.Υ. να προβεί στην αποδοχή της υπ’ αρ. …………./2018 ανακλητικής-τροποποιητικής δηλώσεως φόρου κληρονομιάς και σε νέα εκκαθάριση του φόρου κληρονομιάς.
Εντελλόμεθα όπως αρμόδιο όργανο κοινοποιήσει με τη νόμιμη διαδικασία την παρούσα απόφαση στον υπόχρεο.
Ακριβές Αντίγραφο ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥ
Η Υπάλληλος του Αυτοτελούς ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Γραφείου Διοικητικής Υποστήριξης
Ο ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ
Η Προϊσταμένη του ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ ΚΑΙ
Τμήματος Α7 – Επανεξέτασης ΝΟΜΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
Μαβινίδου Κυράτσα
(Εφοριακός ΠΕ/Α) ΚΑΤΣΙΟΥΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Σ η μ ε ί ω σ η : Κατά της απόφασης αυτής επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων εντός τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίησή της.
