Quantcast
    Αποζημίωση Αστική Ευθύνη Ενοχικό-αδικοπραξίες Υγεία-Γιατροί-Νοσοκομεία

    ΔΙΟΙΚ. ΠΡΩΤ. ΚΟΖΑΝΗΣ 345/2023 Η επανάληψη ιατρικών προεγχειρητικών εξετάσεων που είχαν ήδη πραγματοποιηθεί κατά την ίδια ημέρα, είχε ως αποτέλεσμα ο ασθενής να υποστεί καρδιακή ανακοπή.Αποζημίωση ασθενούς.

    UnicsBy 77 Mins Read

    ΠΕΡΙΛΗΨΗ

    Η εκ νέου διενέργεια των ιατρικών προεγχειρητικών εξετάσεων που είχαν ήδη πραγματοποιηθεί κατά την ίδια ημέρα σε άλλο νοσοκομείο είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση της υποβολής του συζύγου της ενάγουσας σε χειρουργική επέμβαση με περαιτέρω αποτέλεσμα ο ασθενής να υποστεί καρδιακή ανακοπή. Στοιχειοθετείται παράνομη παράλειψη των οργάνων του εναγομένου νοσοκομείου. Ο ζημιωθείς δικαιούται να ζητήσει ως αποζημίωση τις δαπάνες νοσηλείας του σε ιδιωτικό θεραπευτήριο, υπό την προϋπόθεση ότι αποδεικνύει ότι η πραγματοποίηση της δαπάνης αυτής ήταν απαραίτητη για την καλύτερη ή ταχύτερη αντιμετώπιση της υγείας του ή για την αποτροπή της επιδείνωσης αυτής και δεν έγινε από υπερβάλλουσα πρόνοια. Η μελλοντική θετική ζημία, αποκαθίσταται εφόσον η επέλευσή της είναι βέβαιη και η έκτασή της μπορεί να προσδιορισθεί, όχι όμως όταν είναι ενδεχόμενη και υποθετική, ενώ δεν αρκεί απλή πιθανολόγησή της (όπως συμβαίνει με το διαφυγόν κέρδος).

    ΤΟ

    ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ

    ΤΜΗΜΑ Β΄ ΤΡΙΜΕΛΕΣ

    Σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του στις 27 Ιανουαρίου 2023 με δικαστές τους: Ιωάννα Τσιάκα, Πρόεδρο Πρωτοδικών Δ.Δ., Βασίλειο Χατζημηνιάδη και Αλέξανδρο – Γεώργιο Λαμπρόπουλο (Εισηγητή), Πρωτοδίκες Δ.Δ. και γραμματέα τη Χρυσούλα Χατζηιωαννίδου, δικαστική υπάλληλο,

    γ ι α να δικάσει την αγωγή με χρονολογία κατάθεσης 23-8-2017,

    τ ο υ …………………του …………, κατοίκου εν ζωή Φλώρινας (οδός Προύσσης αρ. 13), ο οποίος απεβίωσε και τη δίκη, που διακόπηκε ως προς αυτόν, επαναλαμβάνει η νόμιμη κληρονόμος του, σύζυγός του …………………. του …………….., κάτοικος Φλώρινας (οδός Προύσσης αρ. 13), για την οποία παραστάθηκε με δήλωση, κατ’ άρθρο 133 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ.), ο πληρεξούσιός της δικηγόρος …………………..,

    κ α τ ά του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ν.π.δ.δ.) με την επωνυμία «Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ», όπως εκπροσωπείται από τον Διοικητή του, για τον οποίο παραστάθηκε με δήλωση, κατ’ άρθρο 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., ο πληρεξούσιός του δικηγόρος ………………………..

    Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.

    Η κρίση του είναι η εξής:

    1. Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή, κατά το μέρος αυτής που νομίμως εισάγεται προς νέα συζήτηση μετά τη δημοσίευση της 557/2021 εν μέρει μη οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, όπως μέρος του αιτήματός της μετατράπηκε νομίμως από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό με το από 9-5-2019 υπόμνημα πριν τη συζήτηση, ζητείται: Α) να υποχρεωθεί το εναγόμενο Νοσοκομείο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 403.532,26 ευρώ και, ειδικότερα: α) ως γεγενημένες δαπάνες νοσηλείας (ιατρικές – νοσοκομειακές δαπάνες, δαπάνες αγοράς μηχανημάτων – ορθοστάτου – μίσθωσης αεροστρώματος και αποζημίωση, σύμφωνα με το άρθρο 930 παρ. 3 του Α.Κ.) συνολικά το ποσό 162.750,00 ευρώ, β) ως γεννημένη αποθετική ζημία, κατά τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 298 και 929 του Α.Κ., ποσό 70.782,26 ευρώ και γ) ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, κατ’ άρθρο 932 του Α.Κ., ποσό 170.000,00 ευρώ, ήτοι συνολικά (να υποχρεωθεί το εναγόμενο να της καταβάλει) το ποσό των 403.532,26 ευρώ (162.750,00 + 70.782,26 + 170.000,00) και Β) να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 305.472,26 ευρώ και, ειδικότερα: α) ως μέλλουσες δαπάνες κατ’ οίκον νοσηλείας (κατά το άρθρο 929 του Α.Κ.) ποσό 44.185,68 ευρώ, β) ως μέλλουσα αποθετική ζημία ποσό 31.285,68 ευρώ, γ) ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης (κατ’ άρθρο 932 του Α.Κ.) ποσό 80.000,00 ευρώ και δ) ως αποζημίωση, κατ’ άρθρο 931 του Α.Κ., ποσό 150.000,00 ευρώ, ήτοι συνολικά (η ενάγουσα ζητεί να αναγνωρισθεί ότι το εναγόμενο υποχρεούται να της καταβάλει συνολικά) το ποσό των 305.472,26 ευρώ (44.185,68 + 31.285,68 + 80.000,00 + 150.000,00). Εξάλλου, τα παραπάνω ποσά ζητούνται νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής (άλλως από την παρέλευση έκαστης ημέρας καταβολής για τα κονδύλια που αφορούν μέλλουσες ζημίες) και μέχρι την πλήρη εξόφληση, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ. και 298, 929, 930 παρ. 3, 931 και 932 του Α.Κ., ως αποζημίωση για τη ζημία και ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, που ο αρχικώς ενάγων υπέστη από παράνομες, σύμφωνα με τους εκτιθέμενους στην αγωγή ισχυρισμούς, πράξεις και παραλείψεις οργάνων του εναγόμενου.

    2. Επειδή, ο …………….. απεβίωσε στις 27-2-2022 (σχετ. το προσκομιζόμενο από 3-3-2022 Απόσπασμα Ληξιαρχικής Πράξης Θανάτου του Ληξίαρχου του Δήμου Φλώρινας) και, ως εκ τούτου, κατά τη δικάσιμο της 30-9-2022 η δίκη διακόπηκε ως προς αυτόν, σύμφωνα με το άρθρο 140 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ.), ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν.2717/1999 (ΦΕΚ Α΄ 97), (σχετ. τα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης της δικασίμου αυτής). Περαιτέρω, η διακοπείσα, κατά τα ανωτέρω, δίκη νομίμως επαναλαμβάνεται, σύμφωνα με το άρθρο 141 του ως άνω Κώδικα, από την νόμιμη κληρονόμο του αποβιώσαντος (αρχικώς ενάγοντος), σύζυγό του ………………(σχετ. η από 2-6-2012 ιδιόγραφη διαθήκη, που δημοσιεύθηκε στις 2-6-2022, όπως προκύπτει από το 91/2-6-2022 πρακτικό δημοσίευσης ιδιόγραφης διαθήκης του Ειρηνοδικείου Φλώρινας και κηρύχθηκε κύρια με την 8/2-6-2022 πράξη του ίδιου Ειρηνοδικείου, τα 117/24-1-2023 και 118/24-1-2023 πιστοποιητικά του ως άνω Ειρηνοδικείου, σύμφωνα με τα οποία δεν κατατέθηκε αγωγή ούτε εκκρεμεί δίκη που αμφισβητεί το κληρονομικό δικαίωμα της ……………ούτε καταχωρήθηκε δήλωση της τελευταίας περί αποποίησης της εν λόγω κληρονομίας, καθώς και η από 26-1-2023 δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της ενάγουσας περί συνέχισης της δίκης).

    3. Επειδή, στο άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα (Εισ.Ν.Α.Κ., α.ν.2783/1941, ΦΕΚ Α΄ 29) ορίζεται ότι: «Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος …» και στο άρθρο 106 του ως άνω νομοθετήματος ότι: «Οι διατάξεις των δύο προηγούμενων άρθρων εφαρμόζονται, και για την ευθύνη των δήμων, των κοινοτήτων ή των άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου από πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που βρίσκονται στην υπηρεσία τους». Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, ευθύνη προς αποζημίωση γεννάται όχι μόνο από την έκδοση μη νόμιμης εκτελεστής διοικητικής πράξης ή από τη μη νόμιμη παράλειψη έκδοσης εκτελεστής διοικητικής πράξης των οργάνων του Δημοσίου, των Ο.Τ.Α. και των λοιπών ν.π.δ.δ., αλλά και από μη νόμιμες υλικές ενέργειες ή από παραλείψεις οφειλομένων νομίμων ενεργειών των οργάνων αυτών, εφόσον οι υλικές αυτές ενέργειες ή παραλείψεις συνάπτονται με την οργάνωση και λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών όχι δε και όταν συνάπτονται με την ιδιωτική διαχείριση του Δημοσίου ή οφείλονται σε προσωπικό πταίσμα οργάνου, που ενήργησε έξω από τον κύκλο των υπηρεσιακών καθηκόντων του (ΑΕΔ 5/1995, ΣτΕ 3045/1992 Ολομ., 3308/1996, 2774/1999, 2172/2000, 2116/2004, 285/2011, 1521/2015, 2569/2015). Από τις ίδιες διατάξεις προκύπτει, επίσης, ότι υφίσταται ευθύνη του Δημοσίου, των Ο.Τ.Α. και των λοιπών ν.π.δ.δ., εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις του νόμου, όχι μόνο όταν με πράξη ή παράλειψη οργάνου του παραβιάζεται συγκεκριμένη διάταξη νόμου, αλλά και όταν παραλείπονται τα ιδιαίτερα καθήκοντα και υποχρεώσεις που προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη υπηρεσία και προσδιορίζονται από την κείμενη νομοθεσία, τα διδάγματα της κοινής πείρας και τις αρχές της καλής πίστης (ΣτΕ 347/1997, 2521/2008, 2544/2010, 285/2011, 4133/2011, 3333/2012, 453/2013, 2897/2013, 3113/2013, 529/2014, 2569/2015). Απαραίτητη, πάντως, προϋπόθεση για την επιδίκαση αποζημίωσης είναι, μεταξύ άλλων, η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της παράνομης πράξης ή παράλειψης ή υλικής ενέργειας ή παράλειψης υλικής ενέργειας του δημόσιου οργάνου και της ζημίας που επήλθε. Αιτιώδης δε σύνδεσμος υπάρχει όταν, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, η πράξη ή η παράλειψη είναι επαρκώς ικανή (πρόσφορη) και μπορεί αντικειμενικά κατά τη συνήθη και κανονική πορεία των πραγμάτων και χωρίς τη μεσολάβηση άλλου περιστατικού να επιφέρει τη ζημία στη συγκεκριμένη περίπτωση (ΣτΕ 332/2009, 750/2011, 4714/2012, 1398/2013, 1826/2014, 2669/2015, 4010/2015, 710/2016). Άλλωστε, το εύρος της ευθύνης του Δημοσίου ή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου προσδιορίζεται και βάσει της διάταξης του άρθρου 300 του Αστικού Κώδικα (το οποίο έχει εφαρμογή σε κάθε αποζημίωση από οποιαδήποτε αιτία και αν προέρχεται, άρα και στην περίπτωση αποζημίωσης κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ.), κατά την έννοια της οποίας εάν εκείνος που ζημιώθηκε συνετέλεσε από δικό του πταίσμα στη ζημία ή την έκταση της, το δικαστήριο μπορεί, αφού εκτιμήσει ελευθέρως τις εκάστοτε περιστάσεις, μεταξύ των οποίων είναι και ο βαθμός του πταίσματος του ζημιωθέντος, να επιδικάσει ολόκληρη την αποζημίωση ή να μην επιδικάσει καθόλου αποζημίωση ή και να μειώσει μόνο το ποσό αυτής (ΣτΕ 1974/2009, 3124/2011, 3595/2012, 877/2013 7μ., 15/2018).

    4. Επειδή, περαιτέρω, ο α.ν.1565/1939 «Περί κώδικος ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος» (ΦΕΚ Α΄ 16) ορίζει στο άρθρο 13 ότι: «Ο ιατρός οφείλει να ασκή ευσυνειδήτως το επάγγελμα αυτού και να συμπεριφέρηται τόσον εν τη ασκήσει του επαγγέλματος, όσον και εκτός αυτής κατά τρόπον αντάξιον της αξιοπρεπείας και εμπιστοσύνης τας οποίας απαιτεί το ιατρικόν επάγγελμα» και στο άρθρο 24 (που διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά τη θέση σε ισχύ του Αστικού Κώδικα, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 47 του Εισαγωγικού αυτού Νόμου) ότι: «Ο ιατρός οφείλει να παρέχη μετά ζήλου, ευσυνειδησίας και αφοσιώσεως την ιατρικήν αυτού συνδρομήν, συμφώνως προς τας θεμελιώδεις αρχάς της ιατρικής επιστήμης, και της κτηθείσης πείρας, τηρών τας ισχυούσας διατάξεις περί διαφυλάξεως των ασθενών και προστασίας των υγιών». Από την τελευταία αυτή διάταξη του άρθρου 24 του α.ν.1565/1939, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 298, 299, 330 εδ. β΄ και 914 του Α.Κ., συνάγεται ότι, εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις των ως άνω διατάξεων, δύναται να θεμελιωθεί ευθύνη νοσοκομείου, ως νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, προς αποζημίωση για την ζημία που υπέστη ασθενής από κάθε αμέλεια του ιατρικού προσωπικού αυτού, ακόμη και ελαφρά, αν το όργανο του νοσοκομείου, κατά την εκτέλεση των ιατρικών του καθηκόντων, παρέβη την υποχρέωσή του να ενεργήσει σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της ιατρικής επιστήμης, επιδεικνύοντας την δέουσα επιμέλεια, δηλαδή αυτή που αναμένεται από τον μέσο εκπρόσωπο του κύκλου του (ΣτΕ 572/2013, 2224/2014, 15/2018, Α.Π. 1362/2007,181/2011) με αποτέλεσμα τη μη ενδεδειγμένη αντιμετώπιση του ιατρικού περιστατικού και τη μη αποτροπή προσβολών ή κινδύνων κατά της σωματικής ακεραιότητας, της υγείας ή της ζωής του τελευταίου, (ΣτΕ 56/2019, 710/2016, 2224/2014, 572/2013). Στην περίπτωση αυτή το νοσοκομείο ευθύνεται αναλόγως και για καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης του παθόντος ασθενούς (ή ψυχικής οδύνης των μελών της οικογενείας αποβιώσαντος ασθενούς) κατά τους όρους των άρθρων 299 και 932 Α.Κ. (ΣτΕ 15/2018, 1253/2017, κ.ά.). Αντιθέτως, δεν φέρει ευθύνη αν το ως άνω όργανο ενήργησε σύμφωνα με τους ως άνω κανόνες (lege artis) και, ειδικότερα, όπως θα ενεργούσε κάτω από τις ίδιες συνθήκες και περιστάσεις και έχοντας στη διάθεση του τα ίδια μέσα ένας μέσος, συνετός και επιμελής ιατρός (πρβλ. Α.Π. 853/2017, 1067/2015). Εξάλλου, οι ανωτέρω γενικώς παραδεδεγμένοι κανόνες της ιατρικής επιστήμης προκύπτουν και από τις μεταγενέστερες διατάξεις των άρθρων 2 και 3 του ν.3418/2005 (Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας, ΦΕΚ Α΄ 287), με τις οποίες, μεταξύ άλλων, προβλέπεται ότι: «1. Η άσκηση της ιατρικής είναι λειτούργημα που αποσκοπεί στη διατήρηση, βελτίωση και αποκατάσταση της σωματικής, πνευματικής και ψυχικής υγείας του ανθρώπου, καθώς και στην ανακούφισή του από τον πόνο. 2. … 3. Το ιατρικό λειτούργημα ασκείται σύμφωνα με τους γενικά αποδεκτούς και ισχύοντες κανόνες της ιατρικής επιστήμης. Διέπεται από απόλυτο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους χωρίς διάκριση…» (άρθρο 2) και ότι «Ο ιατρός ενεργεί με βάση: α) …β) ….γ) τους κανόνες της τεκμηριωμένης και βασισμένης σε ενδείξεις ιατρικής επιστήμης …» (άρθρο 3 παρ. 2) (ΔΕφΘεσσ 800/2021).

    5. Επειδή, εξάλλου, στο άρθρο 298 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, ΦΕΚ Α΄ 164) ορίζεται ότι: «Η αποζημίωση περιλαμβάνει τη μείωση της υπάρχουσας περιουσίας του δανειστή (θετική ζημία), καθώς και το διαφυγόν κέρδος. Τέτοιο κέρδος λογίζεται εκείνο που προσδοκά κανείς με πιθανότητα σύμφωνα με τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων ή ειδικές περιστάσεις και ιδίως τα προπαρασκευαστικά μέτρα που έχουν ληφθεί», στο άρθρο 929 ότι: «Σε περίπτωση βλάβης του σώματος ή της υγείας προσώπου η αποζημίωση περιλαμβάνει, εκτός από τα νοσήλια και τη ζημία που έχει ήδη επέλθει, οτιδήποτε ο παθών θα στερείται στο μέλλον ή θα ξοδεύει επιπλέον εξαιτίας της αύξησης των δαπανών του ….» και στο άρθρο 930 ότι: «Η αποζημίωση των δύο προηγούμενων άρθρων που αναφέρεται στο μέλλον καταβάλλεται σε χρηματικές δόσεις κατά μήνα. Όταν υπάρχει σπουδαίος λόγος, η αποζημίωση μπορεί να επιδικαστεί σε κεφάλαιο εφάπαξ … H αξίωση αποζημίωσης δεν αποκλείεται από το λόγο ότι κάποιος άλλος έχει την υποχρέωση να αποζημιώσει ή να διατρέφει αυτόν που αδικήθηκε». Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι αυτός που υπέστη βλάβη στο σώμα ή την υγεία του, έχει δικαίωμα να ζητήσει από τον κατά νόμο υπόχρεο, αποζημίωση, η οποία περιλαμβάνει εκτός από τα νοσήλια και τη ζημία που έχει ήδη επέλθει (θετική και αποθετική), οτιδήποτε ο παθών θα στερείται στο μέλλον (μελλοντική αποθετική ζημία ή διαφυγόν κέρδος) ή θα ξοδεύει επιπλέον, εξαιτίας της αυξήσεως των δαπανών του (μελλοντική θετική ζημία) (βλ. ΣτΕ 2526/2017, 624/2016). Ειδικότερα, ως νοσήλια νοούνται οι δαπάνες που είναι αναγκαίες για τη σωτηρία και την αποκατάσταση της υγείας του παθόντος, όπως είναι, μεταξύ άλλων, οι καταβολές για αγορά φαρμάκων, για τη φυσικοθεραπεία, για την πρόσληψη αποκλειστικής νοσοκόμου είτε στην οικία του είτε στο νοσοκομείο, οι αμοιβές γιατρών για επισκέψεις και επεμβάσεις προς αποκατάσταση της βλάβης του, ενώ η ελεύθερη επιλογή θεραπευτικού ιδρύματος, θεράποντος ιατρού και θεραπευτικής μεθόδου, ανήκει στον ίδιο (ΑΠ 481/2016, ΔΕφΘεσ 227/2023). Προϋπόθεση, όμως, για την αποκατάσταση της σχετικής δαπάνης είναι η αναγκαιότητα της πραγματοποίησής της για την καλύτερη ή ταχύτερη αντιμετώπιση της υγείας του ζημιωθέντος ή για την αποτροπή της επιδείνωσης αυτής, στοιχεία που πρέπει να επικαλείται και να αποδεικνύει ο ίδιος (βλ. ΑΠ 481/2016, 1935/2013, 624/2003, επίσης βλ. ΔΕφΑθ 2474/2007, ΔΕφΘεσ 1139/2007, πρβλ. ΑΠ 29/2021, 415/2019, 1207/2017, 157/2012), ενώ αν η νοσηλεία σε ιδιωτικό θεραπευτήριο, για την οποία η σχετική δαπάνη είναι υψηλή σε σχέση με τη νοσηλεία στο δημόσιο θεραπευτήριο, δεν επιβάλλεται αντικειμενικά στη συγκεκριμένη περίπτωση και έγινε από υπερβάλλουσα πρόνοια, δεν μπορεί να ζητηθεί αποζημίωση (βλ. ΑΠ 634/2010, ΔΕφΘεσ 227/2023, ΔΕφΑθ 1276/2019, πρβλ. ΑΠ 1935/2013). Περαιτέρω, η μελλοντική θετική ζημία, η οποία πρέπει να προσδιορίζεται σαφώς στην αγωγή, περιλαμβάνει ορισμένες συνήθως επαναλαμβανόμενες και διαρκείς δαπάνες, που γίνονται για τον περιορισμό ή την ελάφρυνση των δυσμενών συνεπειών, οι οποίες παραμένουν στον παθόντα, μετά την αποκατάσταση της σωματικής βλάβης (βλ. ΑΠ 853/2017, 895/2013, 509/2013), αποκαθίσταται δε εφόσον η επέλευσή της είναι βέβαιη και η έκτασή της μπορεί από τώρα να προσδιοριστεί, όχι όμως όταν είναι ενδεχόμενη και υποθετική (βλ. ΣτΕ 2526/2017, 624/2016, ΑΠ 853/2017, 1105/2015895/2013, 157/2012, 1074/2002). Άλλωστε, ως μελλοντική αποθετική ζημία ή διαφυγόν κέρδος λογίζεται εκείνο που προσδοκά κανείς με πιθανότητα, σύμφωνα με τη συνήθη πορεία των πραγμάτων ή τις ειδικές περιστάσεις και ιδίως τα προπαρασκευαστικά μέτρα που έχουν ληφθεί (βλ. ΑΠ 306/2022, 206/2020, 1199/2017, 1435/2013). Επομένως, το διαφυγόν κέρδος αποτελεί ζημία η οποία συνδέεται κατ’ ανάγκη με την υποθετική εξέλιξη των πραγμάτων και δεν εμφανίζει τη βεβαιότητα της θετικής ζημίας (βλ. ΣτΕ 2018/2017, 750/2011) και, ως εκ τούτου, δεν είναι, κατά κανόνα, επιδεκτικό πλήρους δικανικής πεποίθησης, επιτρέπεται δε στο δικαστή να αρκεσθεί στην πιθανότητα μελλοντικής απόκτησής του (βλ. ΣτΕ 1369/2018, 2526/2017, 2018/2017, 1613/2016, 1283-1284/2016, 624/2016, 3897/2014, 522/2014, 750/2011, 11/2010, 2705/2009 7μ., 1915/2007, 1479/2006, 1410/2006, βλ. και Α.Π. 1582/2001). Εξάλλου, και στην περίπτωση της μελλοντικής αποθετικής ζημίας (όπως και της επελθούσας), απαιτείται η εξειδικευμένη και λεπτομερής, κατά περίπτωση, μνεία στο δικόγραφο της αγωγής των συγκεκριμένων περιστατικών, περιστάσεων και μέτρων, που καθιστούν πιθανό το κέρδος ως προς τα επιμέρους κονδύλια, καθώς και ιδιαίτερη επίκληση των κονδυλίων αυτών (βλ. ΣτΕ 1915/2007). Τέλος, από το τελευταίο εδάφιο του άρθρου 930 του Α.Κ., που αποτελεί εκδήλωση της νομοθετικής βούλησης να μην αποβεί προς όφελος του ζημιώσαντος το γεγονός ότι κάποιος άλλος υποχρεούται εκ του νόμου ή εξ άλλου λόγου να διατρέφει αυτόν που ζημιώθηκε, συνάγεται ότι αυτός που έχει υποστεί βλάβη της υγείας του, ο οποίος (εξαιτίας της σοβαρότητας της βλάβης αυτής) αδυνατεί να αυτοεξυπηρετηθεί και δέχεται αυξημένες περιποιήσεις και φροντίδες οικείου του προσώπου (συζύγου, τέκνων, γονέων, λοιπών στενών συγγενών, αλλά και φιλικών προσώπων) προς αποκατάσταση της υγείας του, δικαιούται να απαιτήσει από τον υπόχρεο προς αποζημίωση το ποσό που θα κατέβαλε σε τρίτο πρόσωπο, το οποίο θα προσελάμβανε για το σκοπό αυτό, έστω και αν στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν καταβάλλει τέτοιο ποσό στους οικείους του, οι οποίοι, με υπερένταση των δυνάμεών τους και σε βάρος άλλων ενασχολήσεών τους, ασχολούνται με τη φροντίδα του (ΑΠ 553/2019, 1207/2017, 1622/2013, 132/2010, 833/2005, 371/2001, ΣτΕ 1541/2013, 3732/2012, 2671/2009, ΔΕφΑθ 3230/2013, 1553/2012, 2401/2012, 408/2010). Επίσης, στην περίπτωση αυτή η αποζημίωση διαμορφώνεται στο ποσό που συνήθως καταβάλλεται σε ανάλογες περιπτώσεις για την προσφορά των ίδιων υπηρεσιών (βλ. ΔΕφΘεσ 514/2016, ΑΠ 1545/2009, 1276/2005, 371/2001, ΕφΑθ 1958/2014). Κατά την ορθότερη όμως άποψη, όταν οι υπηρεσίες παρέχονται στον παθόντα από οικείους του, επιδικάζεται σ’ αυτόν εύλογη αποζημίωση και όχι το ποσό που πράγματι θα κατέβαλε σε μια υποκατάστατη δύναμη, δεδομένου ότι η απασχόληση του οικείου προσώπου δεν μπορεί παρά να είναι περιορισμένη, διαφέρουσα από την εντατική, συνεχή και εξειδικευμένη εργασία της αποκλειστικής νοσοκόμας (βλ. ΔΕφΑθ 3194/2019, ΔΕφΘες 742/2016, 514/2016, ΔΕφΑθ 158/2014, 1638/2011, 1578/2009, ΕφΛαμ 15/2011 κ.ά.).

    6. Επειδή, περαιτέρω, στο άρθρο 931 του Αστικού Κώδικα ορίζεται ότι: «Η αναπηρία ή η παραμόρφωση που προξενήθηκε στον παθόντα λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψη κατά την επιδίκαση της αποζημίωσης αν επιδρά στο μέλλον του». Από την διάταξη αυτή, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 298, 299, 929 και 932 του Α.Κ., συνάγεται ότι η αναπηρία ή η παραμόρφωση που προξενείται στον παθόντα, εκτός από την επίδραση που μπορεί να ασκήσει στις παροχές των άρθρων 929 και 932 του Α.Κ., είναι δυνατόν να θεμελιώσει και αυτοτελή αξίωση για αποζημίωση, αν επιδρά στο μέλλον του, δηλαδή στην επαγγελματική, οικονομική και κοινωνική εξέλιξή του. Για τη θεμελίωση της αυτοτελούς αξίωσης κατά το άρθρο 931 του Α.Κ. απαιτείται να συντρέξουν περιστατικά, εκτός και πέραν εκείνων που απαιτούνται για την στοιχειοθέτηση αξιώσεων κατά τα άρθρα 929 και 932 του Α.Κ., από τα οποία πρέπει να προκύπτουν οι ιδιαίτεροι λόγοι, εξαιτίας των οποίων επέρχονται δυσμενείς συνέπειες στην οικονομική πλευρά της μελλοντικής ζωής του παθόντος. Ως εκ τούτου, κατά το άρθρο 931 του Α.Κ. επιδικάζεται στον παθόντα την αναπηρία ή την παραμόρφωση εύλογο χρηματικό ποσό χωρίς σύνδεση με συγκεκριμένη περιουσιακή ζημία, το ύψος δε αυτού καθορίζεται με βάση το είδος και τις συνέπειες της αναπηρίας ή της παραμόρφωσης, την ηλικία του παθόντος, καθώς και με συνεκτίμηση του ποσοστού συνυπαιτιότητας του τελευταίου στην πρόκληση της αναπηρίας ή της παραμόρφωσης (ΣτΕ 1717/2016, 2668, 1906/2015, 1541/2013, 877/2013, επταμ., 1437/2011, 2937/2009, 3463/2004, ΑΠ 306/2022, 1287/2009,1058/2008, 765/2007, ΔΕφΘεσ227/2023). 

    7. Επειδή, τέλος, στο άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα ορίζεται ότι: «Σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη, κατά την κρίση του, χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής ή της αγνείας του ή στερήθηκε την ελευθερία του …». Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό με τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., συνάγεται ότι ανεξάρτητα από την υποχρέωση του Δημοσίου, των Ο.Τ.Α. και των λοιπών ν.π.δ.δ. να καταβάλουν αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία του ζημιωθέντος, το δικαστήριο μπορεί, κατά το ως άνω άρθρο 932 του Α.Κ., αφού εκτιμήσει τα πραγματικά περιστατικά που θέτουν υπόψη του οι διάδικοι (βαθμό πταίσματος του υπόχρεου, είδος προσβολής, περιουσιακή και κοινωνική κατάσταση των μερών κ.λπ.) και με βάση τους κανόνες της κοινής πείρας και λογικής (ΣτΕ 4133/2011 7μ.), να επιδικάσει σε βάρος τους εύλογη, κατά την κρίση του, χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του ζημιωθέντος (ΣτΕ 288/2011, 3333/2012, 4100/2012, 266/2013, 1184/2013, 1521/2015, 2569/2015).

    8. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Στις 30-8-2012, περί τις 21:00 ο ……………………… (γεννηθείς στις 17-7-1963), προσήλθε στα Εξωτερικά Ιατρεία της Παθολογικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Φλώρινας, με συμπτώματα πέντε (5) εμετικά επεισόδια από διημέρου και διάχυτο κοιλιακό άλγος, ενώ σύμφωνα με το ληφθέν ιατρικό ιστορικό είχε εμφανίσει πνευμονική εμβολή προ μηνός, που είχε αντιμετωπισθεί χειρουργικά και συγκεκριμένα με εμβολεκτομή (ΔΕ) πνεύμονα, ενώ επίσης εμφάνιζε αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (σχετ. η 5702/27-10-2014 βεβαίωση του Διοικητή του ως άνω Νοσοκομείου). Ακολούθως, αφού ο ανωτέρω υποβλήθηκε σε σειρά εξετάσεων (γενική εξέταση αίματος, έλεγχο αιμόστασης, βιοχημικό έλεγχο, υπέρηχο καρδιάς και υπέρηχο άνω κοιλίας), διαπιστώθηκε ευμεγέθης περικαρδιακή συλλογή υγρού (>3 cm) ομοιόμορφα κατανεμημένη, με σοβαρή πιθανότητα επικείμενου επιπωματισμού, το οποίο (υγρό) έπρεπε να αφαιρεθεί χειρουργικώς (σχετ. τα αποτελέσματα των εν λόγω εξετάσεων που προσκομίζονται ενώπιον του Δικαστηρίου). Κατόπιν αυτών, δεδομένης της αδυναμίας του Γ.Ν. Φλώρινας να αντιμετωπίσει το περιστατικό αυτό, που απαιτούσε ειδικό καρδιολογικό εξοπλισμό και καρδιοχειρουργό, αποφασίσθηκε η άμεση διακομιδή του ανωτέρω στο εναγόμενο «Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ» (στο εξής Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ») με ασθενοφόρο, λόγω επικείμενου επιπωματισμού προς παρακέντηση και άμεση αφαίρεση υγρού, συνοδεία του εφημερεύοντος ιατρού ……………..(σχετ. η από 31-8-2012 ειδική εντολή συνοδείας του Διευθυντή της Καρδιολογικής Κλινικής του Γ.Ν. Φλώρινας και η 6057/23-10-2012 εντολή κίνησης εκτός έδρας του Διοικητή του ίδιου Νοσοκομείου). Ενόψει των ανωτέρω, στις 00:00΄ της 31-8-2012 ο ………………….. έλαβε εξιτήριο από το Γ.Ν. Φλώρινας (σχετ. το προσκομιζόμενο εξιτήριο από το ως άνω Νοσοκομείο, στο οποίο αναφέρεται, μεταξύ άλλων, «Σχόλια: περικαρδίτιδα … επικείμενος επιπωματισμός, διακομιδή ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης», καθώς και ότι αυτός έπασχε από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια χωρίς καταστροφικές – συστηματικές συνυπάρχουσες παθήσεις – επιπλοκές) και ξεκίνησε η διακομιδή του (συνοδεία του ως άνω ιατρού και της ενάγουσας συζύγου του) από το Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας στο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ», με το με αριθμό κυκλοφορίας ΚΗΥ-7870 ασθενοφόρο και οδηγό τον ……………….. Ακολούθως, ενώ το ως άνω ασθενοφόρο εκινείτο επί της Εγνατίας Οδού, με κατεύθυνση προς Θεσσαλονίκη, ακινητοποιήθηκε λόγω βλάβης στην αντλία νερού και στην κυλινδροκεφαλή, πλησίον του Κόμβου της Κουλούρας, στο ύψος της Βέροιας, περί την 01:00 στις 31-8-2012 (σχετ. η 5702/11-12-2014 βεβαίωση του Προϊσταμένου του Τεχνικού Τμήματος του Γ.Ν. Φλώρινας, ……………………….). Στη συνέχεια, αφού ο οδηγός του ασθενοφόρου προσπάθησε ανεπιτυχώς να το θέσει σε λειτουργία, ο συνοδός ιατρός επικοινώνησε με το πλησιέστερο Γενικό Νοσοκομείο Βέροιας, προκειμένου το τελευταίο να στείλει ασθενοφόρο στο σημείο, χωρίς, όμως, αυτό να καταστεί εφικτό, καθώς το Γενικό Νοσοκομείο Βέροιας δεν διέθετε διαθέσιμο όχημα. Κατόπιν αυτών, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη από 29-3-2019 απομαγνητοφώνηση συνομιλιών (η οποία διενεργήθηκε από την αρμόδια Επιτροπή Απομαγνητοφώνησης του Ε.Κ.Α.Β.) που αφορούν τη συμμετοχή και δράση των οργάνων του Ε.Κ.Α.Β. που διαχειρίστηκαν και ενεπλάκησαν στην επίμαχη διακομιδή του ανωτέρω, στις 31-8-2012 και ώρα 01:05:45 ειδοποιήθηκε το Ε.Κ.Α.Β. για το συμβάν (από κλήση που πραγματοποιήθηκε από τηλέφωνο της Άμεσης Δράσης), ενώ, μετά από συνομιλίες του Συντονιστή του Τομέα Θεσσαλονίκης του Ε.Κ.Α.Β. με τον ιατρό που συνόδευε τον ασθενή κατά την εν λόγω διακομιδή του στο εναγόμενο Νοσοκομείο και με τον οδηγό του ασθενοφόρου του Γ.Ν. Φλώρινας (την 01:10:35 και την 01:21:40), με το Κέντρο του Τομέα Βέροιας του Ε.Κ.Α.Β. (την 01:13:22), με το Κέντρο του Τομέα Πιερίας του Ε.Κ.Α.Β.(την 01:19:30) και τον υπεύθυνο του Τομέα Πιερίας του Ε.Κ.Α.Β. (την 01:24:42 και την 01:29:17), την 01:35 ξεκίνησε το Α4 ασθενοφόρο του Κέντρου Υγείας (Κ.Υ.) Αιγινίου, προκειμένου να παραλάβει τον σύζυγο της ενάγουσας από το σημείο όπου είχε ακινητοποιηθεί λόγω βλάβης το ασθενοφόρο του Γ.Ν. Φλώρινας (σχετ. το από 15-4-2019 έγγραφο της Υπεύθυνης του Τομέα Πιερίας του Ε.Κ.Α.Β.). Εξάλλου, το παραπάνω ασθενοφόρο (Α4), με αριθμό κυκλοφορίας ΚΗΙ-3468, έφθασε στο σημείο που είχε ακινητοποιηθεί το ασθενοφόρο του Γ.Ν. Φλώρινας (πλησίον του Κόμβου της Κουλούρας, στο ύψος της Βέροιας) στις 02:04, παρέλαβε τον σύζυγο της ενάγουσας στις 02:09 (συνοδεία της ενάγουσας και του ιατρού …………………….) και τον μετέφερε στο εναγόμενο Νοσοκομείο, όπου έφτασε στις 02:44 (σχετ. η από 11-11-2014 βεβαίωση του Διευθυντή του Τομέα Θεσσαλονίκης του Ε.Κ.Α.Β. και η με α/α 3 από 31-8-2012 κάρτα μεταφοράς του συζύγου της ενάγουσας με το εν λόγω ασθενοφόρο). Ακολούθως, αφού ο σύζυγος της ενάγουσας, που εμφάνιζε ταχύπνοια και ταχυκαρδία, εισήχθη στο Shock Room του Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ» (με διάγνωση εισόδου: «περικαρδιακή συλλογή μη φλεγμονώδης», όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο εισιτήριο στο ως άνω Νοσοκομείο), όπου υποβλήθηκε σε υπερηχοκαρδιογραφικό έλεγχο, κατά τον οποίο διαπιστώθηκε μεγάλη περικαρδιακή συλλογή, στις 03:30 μεταφέρθηκε στο χειρουργείο για άμεση χειρουργική αντιμετώπιση, ενώ με την άφιξή του στο χειρουργείο υπέστη καρδιακή ανακοπή (σχετ. το από 10-1-2017 πιστοποιητικό του Διευθυντή της Καρδιοθωρακοχειρουργικής Κλινικής του εναγόμενου Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ»). Στη συνέχεια, διενεργήθηκε (παρουσία του θεράποντος ιδιώτη καρδιοχειρουργού του συζύγου της ενάγουσας) άμεση χειρουργική παροχέτευση της συλλογής (υποξειφοειδική παροχέτευση) υπό καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση, παροχετεύθηκε μεγάλη ποσότητα ξανθόχροου υγρού και έγινε ανάνηψη της καρδιακής λειτουργίας μετά την παροχέτευση της συλλογής, ο δε ασθενής παρέμεινε στο χειρουργείο για διόρθωση των μεταβολικών διαταραχών έως τις 04:15, ενώ, αφού έλαβε εξιτήριο από το εναγόμενο Νοσοκομείο (σχετ. το προκομιζόμενο από 31-8-2012 εξιτήριο με διάγνωση: «οξεία περικαρδίτιδα, συγγενής καρδιοπάθεια χωρίς συνυπάρχουσες παθήσεις – επιπλοκές» και έκβαση νοσηλείας: «βελτίωση») στις 06:15 μεταφέρθηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας της Κλινικής «Άγιος Λουκάς», μετά από επιθυμία των συγγενών του (σχετ. το από 31-8-2012 δελτίο χειρουργείου καρδιοχειρουργικής, το 97/21-1-2014 πιστοποιητικό του Διευθυντή της Α΄ Κλινικής Θώρακος – Καρδιάς και Μεγ. Αγγείων του Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ», …………………και το προαναφερθέν από 10-1-2017 πιστοποιητικό του ίδιου Διευθυντή). Εξάλλου, όπως προκύπτει από τις ευρισκόμενες στα στοιχεία της δικογραφίας ιατρικές γνωματεύσεις, ο σύζυγος της ενάγουσας, μετά από τα παραπάνω γεγονότα βρισκόταν σε φυτική κατάσταση συνεπεία ανοξαιμικής εγκεφαλοπάθειας που επισυνέβη κατόπιν καρδιακής ανακοπής, ήταν μόνιμα κατακλιμένος και τετραπληγικός, έφερε δε μόνιμη τραχειοστομία και γαστροστομία, καθώς και ουροκαθετήρα τύπου Folley, ενώ τρεφόταν με ειδικά διαλύματα εντερικής διατροφής, υποβαλλόταν σε συχνές βρογχοαναρροφήσεις και η αναπνοή του ενισχυόταν με συσκευή μη επεμβατικού αερισμού θετικής πίεσης (σχετ., μεταξύ άλλων, η από 8-11-2012 ιατρική γνωμάτευση του ……………….., Ειδικού Παθολόγου της Κλινικής «Άγιος Λουκάς», όπου ο σύζυγος της ενάγουσας νοσηλεύθηκε από τις 31-8-2012 έως τις 12-11-2012, μετά την χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε στο εναγόμενο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ», όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο από 12-11-2012 εξιτήριο της Κλινικής αυτής). Άλλωστε, σύμφωνα με την 09905/2014/6652/6-6-2014 γνωστοποίηση αποτελέσματος πιστοποίησης αναπηρίας της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής (Α.Υ.Ε.) του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) της Νομαρχιακής Μονάδας Κοζάνης, η εν λόγω επιτροπή αφού εξέτασε τον σύζυγο της ενάγουσας και διαπίστωσε ότι αυτός εμφάνιζε «σπαστική τετραπληγία επί ανοξαιμίας εγκεφάλου λόγω καρδιακής ανακοπής», έκρινε ότι το συνολικό ποσοστό αναπηρίας του ανερχόταν σε ενενήντα τοις εκατό (90%) κατά ιατρική πρόβλεψη από 21-11-2013 και εφ’ όρου ζωής.

    9. Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή, όπως αυτή αναπτύσσεται με τα από 9-5-2019, 15-5-2019 και από 26-1-2023 νομίμως κατατεθέντα υπομνήματα και κατά το μέρος αυτής το οποίο άγεται προς κρίση ενώπιον του Δικαστηρίου μετά την έκδοση της 557/2021 εν μέρει οριστικής απόφασής του, η ενάγουσα εκθέτει τα εξής: Ο θανών σύζυγός της κατά το έτος 2010 υπέστη «φλεβική θρόμβωση εν τω βάθει» με απότοκο την πνευμονική εμβολή, που αντιμετωπίσθηκε, αρχικά, φαρμακευτικά και, ακολούθως, με χειρουργική επέμβαση θρομβαρτηρεκτομής – εμβολεκτομής δεξιού πνεύμονα, που έλαβε χώρα το έτος 2012 στη Γερμανία. Ωστόσο, ως συνέπεια της επέμβασης αυτής παρουσιάσθηκε περικαρδίτιδα (συλλογή υγρού στην καρδιά) που εκδηλώθηκε με εμετικά επεισόδια, καθώς και με δύσπνοια και γενικευμένη δυσφορία, ενώ οι ιατροί του Γενικού Νοσοκομείου Φλώρινας στο οποίο ο σύζυγός της προσήλθε περί τις 21:00 στις 30-8-2012 λόγω των παραπάνω συμπτωμάτων, αφού διέγνωσαν τη συλλογή μεγάλης ποσότητας υγρού στο περικάρδιο, το οποίο έπρεπε να αφαιρεθεί χειρουργικώς, τον παρέπεμψαν άμεσα στο εναγόμενο «Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ». Περαιτέρω, η ενάγουσα προβάλλει ότι, δεδομένης της σοβαρότητας της κατάστασης (συλλογή υγρού στο περικάρδιο) και της ανωτέρω καθυστέρησης στη διακομιδή του συζύγου της, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του εναγόμενου (Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ») καθυστέρησε να προβεί στην απαιτούμενη χειρουργική επέμβαση, καθώς από τον χρόνο που ο σύζυγός της εισήχθη στο Νοσοκομείο αυτό, στις 02:44 της 31-8-2012, έως την ώρα εισαγωγής του στο Χειρουργείο, στις 03:30 της ίδιας ημέρας, μεσολάβησαν 46 λεπτά. Περαιτέρω, υποστηρίζει ότι κατά την άφιξη του ως άνω ασθενούς στο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» αυτός εισήχθη στο «Shock room» και υποβλήθηκε εκ νέου σε εξετάσεις (υπερηχοκαρδιογραφικό έλεγχο) που ήδη είχε υποβληθεί στο Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας, τα αποτελέσματα των οποίων (καθώς και το σύνολο του ιατρικού του φακέλου) διέθετε ο συνοδός ιατρός του εν λόγω Νοσοκομείου. Άλλωστε, ισχυρίζεται ότι ο παραπάνω προεγχειρητικός έλεγχος που προβλέπεται από τα ιατρικά πρωτόκολλα έπρεπε, σε κάθε περίπτωση, να παραλειφθεί, καθώς η περικαρδιακή συλλογή υγρού με αυξημένη πίεση στον περικαρδιακό σάκο (καρδιακός επιπωματισμός) αποτελεί ιδιαίτερα επικίνδυνη συνθήκη (που δημιουργεί σταδιακά πρόβλημα στη λειτουργία της καρδιάς), η οποία μόλις διαγνωσθεί θα πρέπει αμέσως να αντιμετωπισθεί, δηλαδή θα πρέπει το υγρό αυτό να αφαιρεθεί άμεσα με θεραπευτική περικαρδιοκέντηση (παρακέντηση με βελόνα) και τοποθέτηση καθετήρα παροχέτευσης – αποστράγγισης στον σάκο του περικαρδίου (επικαλείται δε και προσκομίζει σχετικώς, μεταξύ άλλων, άρθρα του Καρδιολόγου ………………….. με θέμα «Η περικαρδίτιδα και η συλλογή υγρού στο περικάρδιο» και «Η υποτροπιάζουσα περικαρδίτιδα, η συμπιεστική περικαρδίτιδα και ο καρδιακός επιπωματισμός», αντίστοιχα). Συνεπώς, η ενάγουσα προβάλλει ότι η καθυστέρηση αυτή των 46 λεπτών, σε συνδυασμό με τον χρόνο που απαιτήθηκε για την διακομιδή του συζύγου της από το Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας στο εναγόμενο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ», είχε ως αποτέλεσμα τη συλλογή μεγάλης ποσότητας υγρού στο περικάρδιο του ασθενούς και την διακοπή της καρδιακής λειτουργίας (ανακοπή καρδιάς), που οδήγησε στην ανοξαιμία του εγκεφάλου και την πρόκληση μόνιμων εγκεφαλικών βλαβών, με συνέπεια ο σύζυγός της να περιέλθει σε φυτική κατάσταση. Προς απόδειξη δε των παραπάνω ισχυρισμών της η ενάγουσα επικαλείται και προσκομίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής: α) αποτελέσματα των εξετάσεων, στις οποίες ο σύζυγός της υποβλήθηκε στο Γ.Ν. Φλώρινας στις 30-8-2012 και, ειδικότερα: i. αποτελέσματα γενικής εξέτασης αίματος, διενεργηθείσας στις 8:41:53 μμ, ii. ελέγχου αιμόστασης, διενεργηθέντος αφενός μεν στις 8:41:53 μμ, ο οποίος κατέδειξε, μεταξύ άλλων τιμή INR 5,5 (ενώ οι φυσιολογικές τιμές κυμαίνονται από 0,85 έως 1,15) αφετέρου δε στις 10:28:58 μμ, ο οποίος κατέδειξε τιμή D-DIMER 402 mg/ml (ενώ οι φυσιολογικές τιμές κυμαίνονται από 0 έως 255 mg/ml), iii. βιοχημικού ελέγχου, iv. ηλεκτροκαρδιογραφήματος και v. υπερήχου καρδιάς, κατά τον οποίο διαπιστώθηκε, μεταξύ άλλων, ευμεγέθης περικαρδιακή συλλογή (>3 cm) ομοιόμορφα κατανεμημένη, RVA με καλή λειτουργικότητα της RV και υπερήχου άνω κοιλίας, κατά τον οποίο διαπιστώθηκε, μεταξύ άλλων, μικρή συλλογή υγρού πέριξ του ήπατος και στον ηπατονεφρικό χώρο, β) την από 30-8-2012 γνωμάτευση του Καρδιολόγου του Γ.Ν. Φλώρινας ……………….., στην οποία, μεταξύ άλλων, 1ον) αναφέρεται ότι ο ασθενής (σύζυγος της ενάγουσας) μεταφέρθηκε στην καρδιολογική κλινική του εναγομένου από την παθολογική κλινική του τελευταίου, αφού από τον ακτινολογικό αρχικώς και ακολούθως από τον υπερηγογραφικό έλεγχο διαπιστώθηκε ότι εμφάνιζε ευμεγέθη περικαρδιακή συλλογή, με σοβαρή πιθανότητα επικείμενου επιπωματισμού και 2ον) καταγράφεται το ιστορικό του ασθενούς (υποβολή σε χειρουργική επέμβαση προ μηνός και η αιτία αυτής), η φαρμακευτική αγωγή που λάμβανε, οι εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε στο Γ.Ν. Φλώρινας και τα αποτελέσματα αυτών με την επισήμανση ότι (οι εξετάσεις) αυτές επισυνάπτονται και ειδική μνεία ως προς το αποτέλεσμα του δείκτη INR (ήτοι «INR = 5.5»), καθώς και ότι κατόπιν συνεννόησης με τον επιμελητή της θωρακοχειρουργικής κλινικής του Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ» κ. …………….., διακομίζεται στο εν λόγω νοσοκομείο συνοδεία ιατρού του Νοσοκομείου της Φλώρινας, γ) κάρτα νοσηλείας και το από 31-8-2012 νοσολογικό φυλλάδιο του Γ.Ν. Φλώρινας, στο οποίο αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Διάγνωση: περικαρδιακή συλλογή, επικείμενος επιπωματισμός … Ασθενής με 5 εμετικά επεισόδια από διημέρου, ωχρότητα δέρματος, εμβολεκτομή (Δε) πνεύμονα έπειτα από πνευμονική εμβολή προ μηνός, αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, αναιμία … κοιλία: μαλακή, ευπίεστη, διάχυτο κοιλιακό άλγος …», δ) την προαναφερθείσα από 8-11-2012 ιατρική γνωμάτευση του ………….. Ειδικού Παθολόγου της Κλινικής «Άγιος Λουκάς» (όπου ο σύζυγος της ενάγουσας νοσηλεύθηκε από τις 31-8-2012 έως τις 12-11-2012, μετά την χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε στο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ», όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο από 12-11-2012 εξιτήριο της εν λόγω Κλινικής και την από 29-8-2017 βεβαίωση του Διευθυντή της Κλινικής αυτής), στην οποία αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: « … Ο ασθενής βρίσκεται σε φυτική κατάσταση συνεπεία ανοξαιμικής εγκεφαλοπάθειας που επισυνέβη κατόπιν καρδιακής ανακοπής. Είχε προηγηθεί καρδιοχειρουργική επέμβαση θρομαρτηρεκτομής πνευμονικών αρτηριών συνεπεία θρομβοεμβολικής νόσου σε έδαφος αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου. Είναι τετραπληγικός, φέρει δε μόνιμη τραχειοστομία και γαστροστομία, καθώς και ουροκαθετήρα τύπου Folley. Τρέφεται με ειδικά διαλύματα εντερικής διατροφής και υποβάλλεται σε συχνές βρογχοαναρροφήσεις. Η αναπνοή του ενισχύεται με συσκευή μη επεμβατικού αερισμού θετικής πίεσης. Συμπερασματικά, ο ασθενής βρίσκεται σε βαριά κλινική και φυτική κατάσταση, μόνιμα κατακλιμένος και τετραπληγικός, χωρίς σκόπιμες αντιδράσεις και η επιβίωσή του εξαρτάται από την πολλαπλή υποστήριξη εξειδικευμένου προσωπικού, συνοδών και μηχανικών μέσων … ο ασθενής δεν δύναται να εκτελέσει οιαδήποτε συνειδητή πράξη», ε) την από 12-9-2013 ιατρική γνωμάτευση του Νευρολόγου της Α΄ Νευρολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ», ……………… στην οποία αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι: «Ο ασθενής .. ευρίσκεται σε φυτική κατάσταση με τραχειοστομία. Από νευρολογικής πλευράς εμφανίζει έντονη σπαστικότητα και στα άνω και στα κάτω άκρα (τετραπληγία) με εντονότατες παραμορφώσεις των άνω και κάτω άκρων, καθώς επίσης και μυϊκούς σπασμούς σε απτικά ερεθίσματα … Εκ του ιστορικού αναφέρονται εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση με απότοκο την πνευμονική εμβολή το 2010, διάγνωση αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου το 2011, ενδαρτερεκτομή στην πνευμονική αρτηρία το 2012, με ακόλουθη περικαρδίτιδα και καρδιακή ανακοπή πάλι το 2012. Ως απότοκος της καρδιακής ανακοπής αναφέρεται υποξική ισχαιμική εγκεφαλοπάθεια με ισχαιμικές αλλοιώσεις στον φλοιό του εγκεφάλου … και στη λευκή ουσία του εγκεφάλου …», στ) την 09905/2014/6652/6-6-2014 γνωστοποίηση αποτελέσματος πιστοποίησης αναπηρίας της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής (Α.Υ.Ε.) του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) της Νομαρχιακής Μονάδας Κοζάνης, η οποία, αφού εξέτασε τον σύζυγο της ενάγουσας, διαπίστωσε ότι αυτός εμφάνιζε «σπαστική τετραπληγία επί ανοξαιμίας εγκεφάλου λόγω καρδιακής ανακοπής» και έκρινε ότι το συνολικό ποσοστό αναπηρίας του ανερχόταν σε ποσοστό ενενήντα τοις εκατό (90%), κατά ιατρική πρόβλεψη, από 21-11-2013 και εφ’ όρου ζωής, ζ) την από 3-5-2019 ιατροδικαστική γνωμοδότηση του Ιατροδικαστή …………….. στην οποία, αφού αναφέρεται το ιατρικό ιστορικό του συζύγου της ενάγουσας από το έτος 2010 και εφεξής αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι «Η καρδιά περιβάλλεται ολόκληρη εξωτερικά από το περικάρδιο, ένα λεπτό ινώδη υμένα (μεμβράνη) που μοιάζει με σάκο. Το περικάρδιο αποτελείται από δύο χιτώνες – πέταλα, έναν προσκολλημένο στην καρδιά και έναν ελεύθερο. Μεταξύ τους σχηματίζεται μια κοιλότητα που ονομάζεται περικαρδιακή κοιλότητα και φυσιολογικά περιέχει μια μικρή ποσότητα διαυγούς υγρού, Η φλεγμονή του περικαρδίου αναφέρεται ως περικαρδίτιδα και συχνά έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής του υγρού … Η θεραπεία για τις πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνει φάρμακα ή και χειρουργική επέμβαση … Η ποσότητα υγρού που περιέχεται στο περικάρδιο μπορεί να αυξηθεί, προκαλώντας αυτό που ονομάζεται περικαρδιακή συλλογή … Σημαντικά διαγνωστικά εργαλεία είναι το ηλεκτροκαρδιογράφημα, η ακτινογραφία θώρακα … όπως επίσης και το ηχοκαρδιογράφημα … με το υπερηχοκαρδιογράφημα, αν η περικαρδίτιδα είναι υγρή, διαπιστώνεται η ύπαρξη του υγρού μέσα στην περικαρδική κοιλότητα και εκτιμάται η σοβαρότητα της πάθησης να προκαλέσει συμπίεση των καρδιακών κοιλοτήτων από την μεγάλη ποσότητα υγρού. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται καρδιακός επιπωματισμός και είναι η σοβαρότερη επιπλοκή της περικαρδίτιδας … αν το υγρό προκαλεί επιπωματισμό θα πρέπει να γίνει άμεσα διαγνωστική παρακέντηση. Κατά το βιοχημικό έλεγχο του ασθενούς στις 30-8-2012 η τιμή της CRK ήταν 3 (φυσιολογικές τιμές 0 – 0,5 mg/dL) και δεν χορηγήθηκε ορθώς θεραπεία για περικαρδίτιδα διότι έχρηζε άμεσα να πραγματοποιηθεί παρακέντηση. Στην καρδιολογική κλινική έπειτα από υπερηχοκαρδιογράφημα καρδιάς υπό ταχυκαρδία που πραγματοποιήθηκε στις 22:30 διαπιστώθηκε ευμεγέθης περικαρδιακή συλλογή ( >3 cm), ποσότητα πολύ μεγάλη … Κατά την κλινική εξέταση ο ιατρός παρατήρησε ταχυκαρδία με τα ακουστικά του, ενώ στο υπερηχογράφημα εκτός της μεγάλης ποσότητας περικαρδιακού υγρού διαπίστωσε συμπίεση από έξω προς τα μέσα του τοιχώματος του δεξιού κόλπου, ευρήματα που οδηγούν στη διάγνωση του καρδιακού επιπωματισμού … Η πολύωρη αυτή καθυστέρηση (από τις 22:30 της 30-8-2012 έως τις 03:30 της 31-8-2012) οδήγησε στην αύξηση της ποσότητας του περικαρδιακού υγρού, επιπωματισμό της καρδιάς κι επειδή η καρδιά δεν μπορούσε να υποδεχθεί όλη την ποσότητα αίματος για τη σωστή λειτουργία της εμφάνισε καρδιακή ανακοπή. Ο ασθενής πλέον λόγω της καρδιακής ανακοπής εμφάνισε ανοξαιμική εγκεφαλοπάθεια και σήμερα ευρίσκεται σε φυτική κατάσταση. Συμπέρασμα: … Η κατάστασή του οφείλεται σε σπαστική τετραπληγία επί ανοξαιμίας εγκεφάλου λόγω καρδιακής ανακοπής που συνέβη στις 31-8-2012 λόγω της πεντάωρης καθυστέρησης αντιμετώπισης του καρδιακού επιπωματισμού» και η) την από 13-5-2019 (συμπληρωματική) ιατροδικαστική γνωμοδότηση του ίδιου Ιατροδικαστή, στην οποία αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι « … η διακομιδή (του συζύγου της ενάγουσας) έγινε συνοδεία ιατρού του Γενικού Νοσοκομείου Φλώρινας και με πλήρη ιατρικό φάκελο, ιστορικό ασθενή, α/α θώρακος, α/α κοιλίας, υπέρηχο άνω κοιλίας, αιματολογικές εξετάσεις και υπερηχοκαρδιογράφημα. Ουδεμία διαφορετική εξέταση δεν πραγματοποιήθηκε στο ΠΓΝΘ ΑΧΕΠΑ και ούτε προσκομίστηκε στον ιατρικό φάκελο. 3. …».

    10. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, η ενάγουσα ζητεί αφενός να υποχρεωθεί το εναγόμενο Νοσοκομείο να της καταβάλει το ποσό των 403.532,26 ευρώ και αφετέρου να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να της καταβάλει το ποσό των 305.472,26 ευρώ, αμφότερα δε τα ως άνω ποσά (όπως αναλύονται κατωτέρω) ζητούνται νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ. και 298, 929, 931 και 932 του Α.Κ., ως αποζημίωση για τη ζημία και ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, που ο θανών σύζυγός της, κατά τους ισχυρισμούς της, υπέστη από τις παραπάνω παράνομες πράξεις και παραλείψεις οργάνων του εναγόμενου. Ειδικότερα, η ενάγουσα ζητεί να υποχρεωθεί το εναγόμενο να της καταβάλει: Α) ως γεγενημένες δαπάνες νοσηλείας ποσό 162.750,00 ευρώ, που αναλύεται ως εξής: α) ιατρικές – νοσοκομειακές δαπάνες ποσού 33.926,90 ευρώ και, ειδικότερα: i) 20.000,00 ευρώ ως συμμετοχή ασφαλισμένου στα έξοδα νοσηλείας στην Κλινικής «Άγιος Λουκάς», κατά το χρονικό διάστημα από 31-8-2012 έως και 12-11-2012, όπου ο σύζυγός της νοσηλεύθηκε αμέσως μετά την αφαίρεση του υγρού από το περικάρδιο στο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ», προσκομίζει δε σχετικώς την από 29-8-2017 βεβαίωση του Διευθυντή της εν λόγω Κλινικής, με βάση την οποία ο σύζυγός της κατέβαλε (ως συμμετοχή ασφαλισμένου) για την νοσηλεία του κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα το ποσό των 20.000,00 ευρώ, τα Α27728/24-9-2012 και Α28439/16-11-2012 γραμμάτια είσπραξης, ποσού 10.000,00 ευρώ έκαστο, καθώς και την Β34401/13-11-2012 Απόδειξη Παροχής Υπηρεσιών (Α.Π.Υ.), καθαρής αξίας 17.717,52 ευρώ (26.296,83 ευρώ διαφορά νοσηλίου ΚΕΝ + 160,00 ευρώ μεταφορά με ασθενοφόρο – 8.739,31 ευρώ = 17.717,52 ευρώ), πλέον Φ.Π.Α. 2.282,48 ευρώ, ήτοι συνολικού ποσού 20.000,00 ευρώ, ii) 5.646,90 ευρώ ως συμμετοχή ασφαλισμένου στα έξοδα νοσηλείας του συζύγου της στο Κέντρο ιατρικής αποθεραπείας και αποκατάστασης «ΑΡΩΓΗ EUROMEDICA – ΚΕΝΤΡΟ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ Α.Ε.» στη Θεσσαλονίκη το θέρος του έτους 2014, όπου διενεργήθηκε, κατά τους ισχυρισμούς της, (ανεπιτυχής) απόπειρα αφαίρεσης της τραχειοστομίας και, ειδικότερα, ποσό 2.000,00 ευρώ που καταβλήθηκε στις 5-9-2014 [σχετ. οι προσκομιζόμενες 15091, 15092, 15093 και 15094/5-9-2014 αποδείξεις είσπραξης (έναντι λογαριασμού)], ποσό 2.843,75 ευρώ που καταβλήθηκε στις 24-9-2014 [σχετ. οι 15383, 15384 και 15385/24-9-2014 αποδείξεις είσπραξης (έναντι λογαριασμού), ποσού 500,00 ευρώ έκαστη, καθώς και η 248/24-9-2014 απόδειξη παραλαβής συναλλαγματικής ποσού 1.373,45 ευρώ, που εξοφλήθηκε, όπως προκύπτει από την 245/17-11-2014 απόδειξη], ποσό 300,00 ευρώ που καταβλήθηκε στις 17-10-2014 (σχετ. η 1346/17-10-2014 απόδειξη είσπραξης) και ποσό 473,45 ευρώ, που καταβλήθηκε στις 17-11-2014 (σχετ. η 16296/17-11-2014 απόδειξη είσπραξης) και iii) 8.280,00 ευρώ δαπάνες νοσηλείας και αμοιβής ιατρών για τη νοσηλεία του συζύγου της στην Κλινικής «Άγιος Λουκάς», κατά το χρονικό διάστημα από 11-6-2017 έως και 28-6-2017, όπου νοσηλεύθηκε λόγω λοίμωξης του αναπνευστικού και, ειδικότερα, ποσό 3.700,00 ευρώ έναντι λογαριασμού (από το συνολικό ποσό των 7.560,00 ευρώ) για την εν λόγω νοσηλεία [σχετ. τα Α23131/11-6-2017 και Α23869/19-7-2017 γραμμάτια είσπραξης, ποσών 3.000,00 ευρώ και 700,00 ευρώ, αντίστοιχα, καθώς και η Β18740/26-6-2017 Α.Π.Υ. επί πιστώσει, καθαρής αξίας 6.096,78 ευρώ (6.903,23 ευρώ διαφορά νοσηλίου ΚΕΝ – 806,45 ευρώ έκπτωση = 6.096,78 ευρώ), πλέον Φ.Π.Α. 1.463,22 ευρώ, ήτοι συνολικού ποσού 7.560,00 ευρώ], ποσό 250,00 ευρώ ως αμοιβή της αναισθησιολόγου ……………. (σχετ. η 242/11-6-2017 Α.Π.Υ.), ποσό 150,00 ευρώ ως αμοιβή του γαστρεντερολόγου ……………… (σχετ. η 503/16-6-2017 Α.Π.Υ.), ποσό 250,00 ευρώ ως αμοιβή της αναισθησιολόγου ……………. (σχετ. η 2/28-6-2017 Α.Π.Υ.) και ποσό 70,00 ευρώ ως αμοιβή του νευρολόγου ……………. (σχετ. η 573/28-6-2017 Α.Π.Υ.), β) δαπάνες αγοράς μηχανημάτων – ορθοστάτου – μίσθωσης αεροστρώματος ποσού 5.974,00 ευρώ και, ειδικότερα: i) 3.500,00 ευρώ για αγορά ειδικού μηχανήματος – ορθοστάτη, μάρκας HERO 3S (ορθοστάτης 38άρης) S/N 089216, από την εταιρεία με την επωνυμία «……………………ΚΑΙ ΣΙΑ Ε.Ε.» (σχετ. η ΑΠΟΛ000006/24-1-2013 απόδειξη λιανικής), ii) 350,00 ευρώ για την συμμετοχή ασφαλισμένου (σε ποσοστό 24%) στην προμήθεια αναπνευστήρα από την εταιρεία με την επωνυμία «……………………… Α.Ε.» (σχετ. η 00005617/31-7-2017 απόδειξη λιανικής πώλησης) και iii) 2.124,00 ευρώ για την μίσθωση αεροστρώματος πρόληψης και θεραπείας κατακλίσεων από την εταιρεία με την επωνυμία «………………………. Α.Ε.», κατά το χρονικό διάστημα από 20-9-2012 έως και 31-12-2014, όπως η εν λόγω δαπάνη αναλυτικά προκύπτει από τις παρακάτω προσκομιζόμενες Α.Π.Υ.: (α) ΑΠΥ 2245/1-10-2012, ποσού 69,00 ευρώ, για την περίοδο από 20-9-2012 έως 30-9-2012, (β) ΑΠΥ 2265/31-10-2012, ποσού 155,00 ευρώ, για την περίοδο από 1-10-2012 έως 31-10-2012, (γ) ΑΠΥ 2287/31-11-2012, ποσού 120,00 ευρώ, για την περίοδο από 1-11-2012 έως 30-11-2012, (δ) 953/11-6-2013 απόδειξη είσπραξης, ποσού 124,00 ευρώ, για την εξόφληση της ΑΠΥ 2397/31-5-2013, (ε) 968/17-7-2013 απόδειξη είσπραξης, ποσού 120,00 ευρώ, για την εξόφληση της ΑΠΥ 2414/26-6-2013, (στ) 985/20-8-2013 απόδειξη είσπραξης, ποσού 124,00 ευρώ, για την εξόφληση της ΑΠΥ 2436 για τη μίσθωση στρώματος έως τις 31-7-2013, (ζ) 990/9-9-2013 απόδειξη είσπραξης, ποσού 124,00 ευρώ, για την εξόφληση της ΑΠΥ 2452 για τη μίσθωση στρώματος έως τις 31-8-2013, (η) ΑΠΥ 2488/13-11-2013, ποσού 248,00 ευρώ, για την περίοδο από 1-9-2013 έως 31-10-2013, (θ) 1037/4-12-2013 απόδειξη είσπραξης, ποσού 120,00 ευρώ, για την εξόφληση της ΑΠΥ 2503/2-12-2013 για την περίοδο από 1-11-2013 έως 30-11-2013, (ι) ΑΠΥ 2519/30-12-2013, ποσού 93,00 ευρώ, για την περίοδο από 1-12-2013 έως 31-12-2013, (ια) ΑΠΥ 2535/30-1-2014, ποσού 93,00 ευρώ για την περίοδο από 1-1-2014 έως 31-1-2014, που εξοφλήθηκε δυνάμει της 1067/17-2-2014 απόδειξης είσπραξης, (ιβ) ΑΠΥ 2573/31-3-2014, ποσού 92,00 ευρώ για την περίοδο από 1-3-2014 έως 31-3-2014, που εξοφλήθηκε δυνάμει της 1080/9-4-2014 απόδειξης είσπραξης, (ιγ) ΑΠΥ 2591/30-4-2014, ποσού 90,00 ευρώ για την περίοδο από 1-4-2014 έως 30-4-2014, που εξοφλήθηκε δυνάμει της 1105/21-5-2014 απόδειξης είσπραξης, (ιδ) ΑΠΥ 2606/30-5-2014, ποσού 90,00 ευρώ για την περίοδο από 1-5-2014 έως 30-5-2014, που εξοφλήθηκε δυνάμει της 1115/11-6-2014 απόδειξης είσπραξης, (ιε) ΑΠΥ 2640/23-7-2014, ποσού 93,00 ευρώ για την περίοδο από 1-7-2014 έως 31-7-2014, που εξοφλήθηκε δυνάμει της 457/31-7-2014 απόδειξης είσπραξης, (ιστ) ΑΠΥ 2656/29-8-2014, ποσού 93,00 ευρώ για την περίοδο από 1-8-2014 έως 31-8-2014, που εξοφλήθηκε δυνάμει της 1144/8-9-2014 απόδειξης είσπραξης, (ιζ) ΑΠΥ 2669/30-9-2014, ποσού 90,00 ευρώ για την περίοδο από 1-9-2014 έως 30-9-2014, που εξοφλήθηκε δυνάμει της 1151/15-10-2014 απόδειξης είσπραξης, (ιη) ΑΠΥ 2683/30-10-2014, ποσού 93,00 ευρώ για την περίοδο από 1-10-2014 έως 31-10-2014, που εξοφλήθηκε δυνάμει της 468/31-10-2014 απόδειξης είσπραξης και (ιθ) ΑΠΥ 2710/29-12-2014, ποσού 93,00 ευρώ για την περίοδο από 1-12-2014 έως 31-12-2014, που εξοφλήθηκε δυνάμει της 1186/13-1-2015 απόδειξης είσπραξης και γ) ζημία που ισούται με την δαπάνη στην οποία θα υποβαλλόταν ο σύζυγός της για την πρόσληψη συμπαρασταστών, βοηθών εκτελούντων και χρέη νοσοκόμου, σύμφωνα με το άρθρο 930 παρ. 3 του Α.Κ., κατά το χρονικό διάστημα από τις 13-11-2012 έως τις 10-6-2017 και από τις 19-6-2017 μέχρι τις 24-8-2017 (επόμενη ημέρα της κατάθεσης της αγωγής), συνολικού ποσού 122.850,00 ευρώ. Ειδικότερα, η ενάγουσα προβάλλει ότι καθ’ όλο το προαναφερθέν χρονικό διάστημα η ίδια, τα δύο τέκνα της, η αδερφή και η μητέρα του θανόντος συζύγου της προσέφεραν τις αυξημένες περιποιήσεις και φροντίδα τους στον ασθενή συγγενή τους, καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου, λόγω της αδυναμίας του τελευταίου να αυτοεξυπηρετηθεί (μεταξύ άλλων, τον βοηθούσαν να αλλάζει στάση ανά τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου να μην πνιγεί, λόγω της τραχειοστομίας, τον σήκωναν με τη βοήθεια των σχετικών μηχανημάτων και τον τοποθετούσαν στο ειδικό αμαξίδιο, ήταν επιφορτισμένοι με την προσωπική του υγιεινή και καθαριότητα, κ.λπ.). Άλλωστε, το παραπάνω ποσό των 122.850,00 ευρώ προκύπτει ως εξής: κάθε ημέρα απαιτούνταν 2 ημερήσιες βάρδιες (8 ώρες η καθεμία) Χ 20,00 ευρώ η καθεμία και 1 νυχτερινή βάρδια (επίσης, 8 ωρών) Χ 30,00 ευρώ, ήτοι 70,00 ευρώ ημερησίως συνολικά. Συνεπώς, κατά τα ως άνω χρονικά διαστήματα (από τις 13-11-2012 έως τις 10-6-2017 και από τις 19-6-2017 μέχρι τις 24-8-2017, ήτοι για 49 ημέρες το έτος 2012, για 365 ημέρες για καθένα από τα έτη 2013 έως και 2016 και για 245 ημέρες το έτος 2017 = 1.755 ημέρες) η εν λόγω δαπάνη ανέρχεται σε 1.755 ημέρες Χ 70,00 ευρώ ημερησίως = 122.850,00 ευρώ. Β) ως γεννημένη αποθετική ζημία (κατά τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 298 και 929 του Α.Κ.) από την απώλεια του εισοδήματός του θανόντος συζύγου της, κατά το χρονικό διάστημα από 31-8-2012 έως 24-8-2017 ποσό 70.782,26 ευρώ. Το ποσό δε αυτό μετά βεβαιότητας θα αποκόμιζε κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα από τη λειτουργία της επιχείρησής του (φροντιστήριο εκμάθησης πληροφορικής) και τη συνέχιση της άσκησης του ελευθέριου επαγγέλματος του εκπαιδευτή/ιδιοκτήτη εκπαιδευτικού κέντρου, στο οποίο θα επέστρεφε κανονικά μετά την επιτυχή επέμβαση αφαίρεσης θρόμβου στον πνεύμονα, στην οποία είχε υποβληθεί, εάν είχε αντιμετωπισθεί εγκαίρως από τα όργανα του εναγόμενου και η περικαρδίτιδα που εμφάνισε ακολούθως. Το ποσό αυτό προκύπτει ως εξής: Αρχικά, ανευρίσκεται ο μέσος όρος των εισοδημάτων του θανόντος από την άσκηση του ελευθέριου επαγγέλματος του ιδιοκτήτη – εκπαιδευτή φροντιστηρίου, κατά την τελευταία πενταετία πριν το επίμαχο ιατρικό περιστατικό, που (όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα εκκαθαριστικά σημειώματα της Δ.Ο.Υ. Φλώρινας) ανερχόταν σε 33.005,27 ευρώ το οικονομικό έτος 2008 (χρήση 2007), σε 41.125,16 ευρώ το οικονομικό έτος 2009 (χρήση 2008), σε 25.458,30 ευρώ το οικονομικό έτος 2010 (χρήση 2009), σε 22.888,54 ευρώ το οικονομικό έτος 2011 (χρήση 2010) και σε 36.018,71 ευρώ το έτος 2012 (χρήση 2011), συνεπώς το άθροισμα των ανωτέρω εισοδημάτων είναι 158.495,98 ευρώ και ο μέσος όρος του εισοδήματος κατά την εν λόγω πενταετία ανέρχεται σε 158.495,98 ευρώ / 5 = 31.700,00 ευρώ ετησίως. Συνεπώς, η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι ο σύζυγός της, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, θα εξακολουθούσε να εμφανίζει εισόδημα ύψους τουλάχιστον 31.700,00 ευρώ ετησίως και κατά την πενταετία από τον 8ο του έτους 2012 έως και τον 8ο του έτους 2017 εισόδημα συνολικού ύψους (31.700,00 ευρώ Χ 5) 158.500,00 ευρώ, δεδομένου ότι η επιχείρηση που διατηρούσε ήταν κερδοφόρος και βρισκόταν σε άνθηση. Ακολούθως, από το ως άνω ποσό αφαιρούνται η σύνταξη αναπηρίας και το εξωιδρυματικό επίδομα που ελάμβανε ο σύζυγός της την επίμαχη πενταετία και ανερχόταν συνολικά σε 87.717,74 ευρώ [σε 11.718,38 ευρώ το έτος 2013 (988,98 ευρώ σύνταξη αναπηρίας + 10.729,49 ευρώ εξωιδρυματικό επίδομα), σε 21.224,03 ευρώ το έτος 2014 (11.867,76 ευρώ σύνταξη αναπηρίας + 9.356,27 ευρώ εξωιδρυματικό επίδομα), σε 21.233,30 ευρώ το έτος 2015 (12.190,51 ευρώ σύνταξη αναπηρίας + 8.933,30 ευρώ εξωιδρυματικό επίδομα), σε 21.133,69 ευρώ το έτος 2016 (12.263,10 ευρώ σύνταξη αναπηρίας + 8.870,59 ευρώ εξωιδρυματικό επίδομα) και σε 12.408,34 ευρώ μέχρι και τον 7ο του έτους 2017 (6.932,24 ευρώ σύνταξη αναπηρίας + 5.476,10 ευρώ εξωιδρυματικό επίδομα)] και προκύπτει το ως άνω αιτηθέν ποσό των 70.782,26 ευρώ (158.500,00 ευρώ – 87.717,74 ευρώ = 70.782,26 ευρώ). Γ) ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης (κατ’ άρθρο 932 του Α.Κ.) ποσό 170.000,00 ευρώ, ήτοι συνολικά (η ενάγουσα ζητεί να υποχρεωθεί το εναγόμενο να της καταβάλει συνολικά) το ποσό των 403.532,26 ευρώ. Περαιτέρω, ζητεί να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να της καταβάλει: Α) ως μέλλουσες δαπάνες κατ’ οίκον νοσηλείας το ποσό των 44.185,68 ευρώ (ποσό 1.227,38 ευρώ μηνιαίως για μια τριετία από την άσκηση της αγωγής και εφεξής, ήτοι 36 μήνες Χ 1.227,38 ευρώ = 44.185,68 ευρώ για το ως άνω χρονικό διάστημα), κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 929 του Α.Κ., καθώς κατά την εν λόγω τριετία ο σύζυγός της εξακολουθούσε να έχει ανάγκη φροντίδας, λόγω της αδυναμίας του να αυτοεξυπηρετείται. Το ποσό των 1.227,38 ευρώ μηνιαίως προκύπτει αφού αφαιρεθεί από το ποσό των 3.000,00 ευρώ μηνιαίως, που κατά τους ισχυρισμούς της ενάγουσας, θα χρειαζόταν για την απασχόληση αποκλειστικής νοσοκόμας για την φροντίδα του συζύγου της (δεδομένου ότι η ίδια και οι λοιποί συγγενείς του ασθενούς αδυνατούσαν να συνεχίσουν να προσφέρουν την φροντίδα τους επί 24ώρου βάσης), το άθροισμα της σύνταξης αναπηρίας και του εξωιδρυματικού επιδόματος (ύψους 990,32 ευρώ και 782,30 ευρώ, αντίστοιχα) συνολικού ύψους 1.772,62 ευρώ μηνιαίως που αυτός (ο σύζυγός της) ελάμβανε κατά το προαναφερθέν χρονικό διάστημα (3.000,00 ευρώ – 1.772,62 ευρώ = 1.227,38 ευρώ). Β) ως μέλλουσα ζημία εκ της απώλειας του εισοδήματος του συζύγου της για μια τριετία από την άσκηση της αγωγής, ήτοι κατά το χρονικό διάστημα από τον 8ο/2017 έως και τον 7ο/2020 το ποσό των 31.285,68 ευρώ. Το ποσό αυτό προκύπτει ως εξής: 31.700,00 ευρώ εισόδημα ετησίως – 21.271,44 ευρώ [1.772,62 ευρώ (σύνταξης αναπηρίας + εξωιδρυματικό επίδομα) Χ 12 = 21.271,44 ευρώ] = 10.428,56 ευρώ Χ 3 έτη = 31.285,68 ευρώ. Γ) ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης (κατ’ άρθρο 932 του Α.Κ.) ποσό 80.000,00 ευρώ. Δ) ως αποζημίωση, κατ’ άρθρο 931 του Α.Κ., ποσό 150.000,00 ευρώ, ήτοι συνολικά (η ενάγουσα ζητεί να αναγνωρισθεί ότι το εναγόμενο υποχρεούται να της καταβάλει συνολικά) το ποσό των 305.472,26 ευρώ.

    11. Επειδή, το εναγόμενο (Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ») με την από 7-9-2019 έκθεση απόψεων και τα νομίμως κατατεθέντα από 9-5-2019, 20-5-2019 (υπόμνημα – αντίκρουσης) και από 2-6-2021 υπομνήματα ζητεί την απόρριψη της κρινόμενης αγωγής, υποστηρίζοντας ότι το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου ενήργησε, με βάση τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και δεν υπέπεσε σε οποιαδήποτε παράνομη, κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., πράξη ή παράλειψη. Ειδικότερα, προβάλλει ότι στις 30-8-2012 περί ώρα 21:00 – 22:00 καρδιολόγος του Γ.Ν. Φλώρινας επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τον εφημερεύοντα χειρουργό του Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ», ……………και τον ενημέρωσε για την κατάσταση του συζύγου της ενάγουσας. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την τηλεφωνική ενημέρωση ο ασθενής αυτός είχε υποβληθεί, περίπου ένα μήνα πριν την 30η Αυγούστου, σε εμβολεκτομή της δεξιάς πνευμονικής αρτηρίας, ενώ αρκετές ημέρες πριν την παραπάνω ημερομηνία είχε αρχίσει να έχει ενοχλήσεις. Κατόπιν τούτου, ο ως άνω ιατρός συνέστησε την διακομιδή του ασθενούς στην Καρδιοχειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ», παρά το γεγονός ότι αυτό δεν είχε γενική εφημερία και έθεσε σε ετοιμότητα, σύμφωνα με τα ισχύοντα ιατρικά πρωτόκολλα, το Shock Room, το Καρδιοαναισθησιολογικό Τμήμα και το Χειρουργείο της Κλινικής, καθώς και το απαραίτητο ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό του Νοσοκομείου. Ακολούθως, μόλις ο ως άνω ασθενής (ο οποίος παρουσίαζε ταχύπνοια και ταχυκαρδία) έφθασε στο Νοσοκομείο εισήχθη στο Shock Room (στο οποίο εισάγονται όλα τα βαριά και επείγοντα περιστατικά), προκειμένου να εκτιμηθεί η κατάστασή του, να διενεργηθεί υπερηχοκαρδιογραφικός έλεγχος και αιμοληψία και να προετοιμασθεί για το χειρουργείο. Ο παραπάνω υπερηχοκαρδιογραφικός έλεγχος κατέδειξε μεγάλη περικαρδιακή συλλογή και ο σύζυγος της ενάγουσας μεταφέρθηκε στο χειρουργείο για άμεση χειρουργική αντιμετώπιση. Ωστόσο, μόλις ο ασθενής τοποθετήθηκε στο χειρουργικό τραπέζι και πριν να γίνει η οποιαδήποτε ιατρική παρέμβαση, αυτός παρουσίασε καρδιοαναπνευστική ανακοπή, η οποία αντιμετωπίσθηκε άμεσα, υπό καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση, χωρίς αναισθησία, από τους ιατρούς του Νοσοκομείου, οι οποίοι έκαναν μικρή υποξιφοειδική τομή και κατάφεραν να ανοίξουν το περικάρδιο, από το οποίο ανέβλυσε ξανθοχρωματικό υγρό με πίεση, με αποτέλεσμα να επανέλθει η καρδιακή δραστηριότητα του ασθενούς. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε σωλήνας παροχέτευσης στο περικάρδιο και έγινε σύγκλιση του τραύματος, ο δε ασθενής παρέμεινε στο χειρουργείο για διόρθωση των μεταβολικών διαταραχών έως τις 04:15, ενώ, αφού έλαβε εξιτήριο από το Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ», στις 06:15 μεταφέρθηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας της Κλινικής «Άγιος Λουκάς», μετά από επιθυμία των συγγενών του. Προς απόδειξη δε των ως άνω ισχυρισμών του το εναγόμενο επικαλείται και προσκομίζει, μεταξύ άλλων: α) το από 31-8-2012 εισιτήριο στο Νοσοκομείο (στην Καρδιοχειρουργική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας) με διάγνωση εισόδου: «Περικαρδιακή συλλογή (μη φλεγμονώδης)», β) το από 10-1-2017 πιστοποιητικό του Διευθυντή της Καρδιοθωρακοχειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ», ……………., γ) » το από 31-8-2012 εξιτήριο από το Νοσοκομείο με διάγνωση: «οξεία περικαρδίτιδα, συγγενής καρδιοπάθεια χωρίς συνυπάρχουσες παθήσεις – επιπλοκές» και έκβαση νοσηλείας: «βελτίωση» και συνημμένο το εξιτήριο – ενημερωτικό σημείωμα, στο οποίο αναγράφεται (στην ένδειξη: κύριες εργαστηριακές εξετάσεις) ότι έγινε εργαστηριακός έλεγχος και δ) το από 31-8-2012 δελτίο χειρουργείου καρδιοχειρουργικής, στο οποίο αναφέρεται ότι διενεργήθηκε η επέμβαση της υποξιφοειδικής παροχέτευσης, με διάρκεια από 03:30 έως 04:15, επισυνάπτονται δε αποτελέσματα εξετάσεων αιμόστασης (πλάσμα), με χρόνο εξέτασης 03:31 (που κατέδειξαν, μεταξύ άλλων, τιμή INR : 6,62) και εξετάσεων αίματος για την ομάδα αίματος του ενάγοντος και συναφή στοιχεία με αυτή, με χρόνο εξέτασης που κυμαίνεται από 03:51 έως και 04:13. Εξάλλου, το εναγόμενο υποστηρίζει ότι εν προκειμένω ήταν απαραίτητη η διενέργεια υπερηχοκαρδιογραφικού ελέγχου από έμπειρο καρδιολόγο, προκειμένου να γίνει επιλογή του τρόπου παροχέτευσης, καθώς και της οδού προσπέλασης της περικαρδιακής κοιλότητας, ενώ δεν ήταν αρκετή μια αυτοσχέδια και απλή παρακέντηση, όπως αβασίμως ισχυρίζεται η ενάγουσα. Συγκεκριμένα υποστηρίζει ότι, μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις, λόγω της ύπαρξης συμφύσεων, σύμφωνα και με τα πορίσματα της ιατρικής επιστήμης, η εισαγωγή βελόνας στο περικάρδιο, στο μεγαλύτερο ποσοστό, προκαλεί αιμορραγία από τρώση της καρδιάς, με θανατηφόρα έκβαση, η δε ύπαρξη υψηλού INR (6,6) αποτελεί αντένδειξη για παρακέντηση, αντιθέτως δε η παροχέτευση γίνεται με υποξιφοειδική τομή και σπανιότερα με αριστερή θωρακοτομή. Συνεπώς, κατά τους ισχυρισμούς του, δεν υπήρξε η παραμικρή καθυστέρηση στην προεγχειρητική εκτίμηση του ασθενούς στο Shock Room, στην μεταφορά του στο χειρουργείο και στις ιατρικές πράξεις που έλαβαν χώρα στη χειρουργική αίθουσα (αντιμετώπιση της ανακοπής και παροχέτευση του υγρού από την περικαρδιακή κοιλότητα). Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι ο σύζυγος της ενάγουσας, επιδεικνύοντας βαρεία αμέλεια, καθυστέρησε αρκετές ημέρες να ζητήσει ιατρική βοήθεια, παρά την ύπαρξη συμπτωμάτων, ενώ η ύπαρξη ξανθοχρωματικού υγρού, το οποίο παροχετεύθηκε κατά την ανωτέρω χειρουργική επέμβαση, αποδεικνύει πλήρως την βραδεία δημιουργία της περικαρδιακής συλλογής, η οποία ήταν βέβαιο ότι μπορούσε να διαγνωσθεί και να αντιμετωπισθεί αρκετές ημέρες νωρίτερα. Ενόψει δε των ανωτέρω, συντρέχει εν προκειμένω, κατά τους ισχυρισμούς του, ίδιο πταίσμα του συζύγου της ενάγουσας όσον αφορά στην επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του σε ποσοστό 95%, της υπαιτιότητάς του συνισταμένης στο ότι αν και μετεγχειρητικά για χρονικό διάστημα αρκετών ημερών εμφάνισε παρενέργειες (εμετικά επεισόδια, δύσπνοια, γενικευμένη δυσφορία) δεν αναζήτησε την ενδεδειγμένη ιατρική βοήθεια προσφεύγοντας άμεσα σε νοσοκομείο ή άλλο νοσηλευτικό ίδρυμα.

    12. Επειδή, λαμβανομένου υπόψη αφενός ότι με την κρινόμενη αγωγή, κατά το μέρος αυτής που άγεται προς κρίση ενώπιον του Δικαστηρίου μετά την έκδοση της 557/2021 εν μέρει οριστικής απόφασής του, η βλάβη που υπέστη στην υγεία του ο σύζυγος της ενάγουσας αποδίδεται σε παράνομες πράξεις και παραλείψεις των οργάνων του εναγόμενου, όπως αναλυτικώς εκτέθηκαν στην 9η σκέψη και αφετέρου ότι για τη στοιχειοθέτηση της ευθύνης του εναγόμενου νοσοκομείου απαιτείται η διαπίστωση της παρανομίας των πράξεων και παραλείψεων των οργάνων (ιατρών) αυτού, συνεπεία της επικαλούμενης μη τήρησης από μέρους τους των θεμελιωδών αρχών της ιατρικής επιστήμης, της κτηθείσας πείρας τους και των επιβαλλόμενων προτύπων επιμέλειας, όσο και της ύπαρξης πρόσφορου αντικειμενικού αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ των εν λόγω φερόμενων ως παράνομων πράξεων και παραλείψεων και της επελθούσας βλάβης στην υγεία του ενάγοντος, το Δικαστήριο (ενόψει του ότι, λόγω της φύσης της ένδικης διαφοράς, απαιτούνται ειδικές επιστημονικές γνώσεις σε εξειδικευμένο αντικείμενο, η διερεύνηση του οποίου και η διατύπωση συγκεκριμένου πορίσματος από τον ειδικευμένο στον τομέα αυτό ιατρό προϋποθέτουν, πέραν των άλλων, την εξέταση και συνεκτίμηση όλων των προσκομιζόμενων στοιχείων του φακέλου) με την 557/2021 εν μέρει μη οριστική απόφασή του έκρινε αναγκαίο, προκειμένου να αχθεί σε ασφαλή διάγνωση της υπόθεσης κατά το μέρος αυτό, να αναβάλει την έκδοση οριστικής απόφασης και να διατάξει, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 159 επ. του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης. Ως εκ τούτου, με την ως άνω απόφαση διορίσθηκε ως πραγματογνώμονας ο καρδιολόγος …………….. του …………… (ο οποίος περιλαμβανόταν στον οριστικό κατάλογο πραγματογνωμόνων του έτους 2021 που καταρτίστηκε με την 75/2020 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Κοζάνης), ο οποίος κλήθηκε, αφού μελετήσει το ιστορικό της υπόθεσης και λάβει υπόψη όλα τα έγγραφα ιατρικά στοιχεία του φακέλου (όπως ιδίως το ιατρικό ιστορικό του συζύγου της εναγουσας όπως προκύπτει, τις εξετάσεις στις οποίες αυτός υποβλήθηκε στο Γ.Ν. Φλώρινας – ηλεκτροκαρδιογράφημα, εργαστηριακές αιματολογικές εξετάσεις, υπερηχοκαρδιογράφημα – και τα αποτελέσματα αυτών, καθώς και τις εξετάσεις στις οποίες αυτός υποβλήθηκε στο πλαίσιο του προεγχειρητικού ελέγχου στο εναγόμενο – ήτοι αιματολογικές και λοιπές τυχόν εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε – και τα αποτελέσματα αυτών, ιατρικές γνωματεύσεις, πληροφοριακά σημειώματα ιατρών, κάρτα νοσηλείας και νοσολογικό φυλλάδιο), που έπρεπε να εγχειρισθούν σ’ αυτόν με επιμέλεια της Γραμματείας του Δικαστηρίου, καθώς και όσα άλλα στοιχεία έκρινε απαραίτητο να προσκομίσουν ενώπιόν του οι διάδικοι (όπως, ενδεικτικώς, τα αποτελέσματα του υπερηχοκαρδιογραφικού ελέγχου στον οποίο υποβλήθηκε ο σύζυγος της ενάγουσας από τα αρμόδια όργανα του εναγομένου στο πλαίσιο της διενέργειας προεγχειρητικού ελέγχου), να συντάξει αιτιολογημένη έκθεση με την οποία να διατυπώσει την επιστημονική του άποψη επί των ακολούθων ερωτημάτων: 1) λαμβανομένου υπόψη ότι: α) ο …………………. είχε υποβληθεί στο Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας (περί ώρα 21:00 της 30-8-2012) σε σειρά εξετάσεων (γενική εξέταση αίματος, έλεγχο αιμόστασης, βιοχημικό έλεγχο, υπέρηχο καρδιάς και υπέρηχο άνω κοιλίας), από τα αποτελέσματα των οποίων διαπιστώθηκε ευμεγέθης περικαρδιακή συλλογή υγρού (>3 cm) ομοιόμορφα κατανεμημένη, με σοβαρή πιθανότητα επικείμενου επιπωματισμού, β) ο ιατρικός φάκελος του ασθενούς, στον οποίο συμπεριλαμβάνονταν τα αποτελέσματα των ως άνω ιατρικών εξετάσεων (όπως αυτά αναλυτικώς εκτίθενται στη δέκατη σκέψη της εν λόγω 557/2021 απόφασης), καθώς και η από 30-8-2012 ιατρική γνωμάτευση – βεβαίωση του Καρδιολόγου του Γ.Ν. Φλώρινας ………………. – στην οποία (κατά τα εκτιθέμενα στην ως άνω δέκατη σκέψη της εν λόγω απόφασης) καταγράφεται το ιστορικό του συζύγου της ενάγουσας η φαρμακευτική αγωγή που λάμβανε, οι εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε στο Γ.Ν. Φλώρινας και τα αποτελέσματα αυτών με την επισήμανση ότι (οι εξετάσεις) αυτές επισυνάπτονται και ειδική μνεία ως προς το αποτέλεσμα του δείκτη INR (ήτοι «INR = 5.5») – βρισκόταν στην κατοχή του ιατρού του Γ.Ν. Φλώρινας, ο οποίος συνόδευε τον ασθενή κατά τη μεταφορά του από το Γ.Ν. Φλώρινας στο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» και γ) ο ως άνω συνοδός ιατρός ήταν σε θέση να ενημερώσει τους ιατρούς του Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ» για την κατάσταση της υγείας του ασθενούς καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από τη διενέργεια των εν λόγω εξετάσεων και μέχρι τη διακομιδή του στο ως άνω Νοσοκομείο (που έλαβε χώρα στις 02:44 της 31-8-2012), εάν θα μπορούσε να επιλεγεί η προσφορότερη, κατά τα διδάγματα της ιατρικής επιστήμης, μέθοδος παροχέτευσης του υγρού που είχε συλλεγεί στην περικαρδιακή κοιλότητα και η πιο ενδεδειγμένη οδός προσπέλασης της περικαρδιακής κοιλότητας με βάση τα αποτελέσματα των ως άνω εξετάσεων, στις οποίες είχε υποβληθεί ο ασθενής στο Γ.Ν. Φλώρινας, συνεπώς θα μπορούσε να εισαχθεί άμεσα στο χειρουργείο με την άφιξή του στο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ», ή εάν, καταρχήν, ήταν απαραίτητη, στα πλαίσια του προεγχειρητικού ελέγχου (προκειμένου να επιλεγεί η προσφορότερη, κατά τα διδάγματα της ιατρικής επιστήμης, μέθοδος παροχέτευσης του υγρού που είχε συλλεγεί στην περικαρδιακή κοιλότητα), η εκ νέου διενέργεια αιμοληψίας και υπερηχοκαρδιογραφικού ελέγχου στο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» και 2) σε καταφατική απάντηση στο β΄ σκέλος του προηγούμενου ερωτήματος περί, καταρχήν, ανάγκης της διενέργειας του ανωτέρω προεγχειρητικού ελέγχου στο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ», εάν, ενόψει της κατάστασης της υγείας του ασθενούς – όπως αυτή είχε στο μεταξύ εξελιχθεί μετά την παρέλευση χρονικού διαστήματος που προσέγγιζε τις 2 ώρες και 45 λεπτά από το χρονικό σημείο της έναρξης μεταφοράς του από το Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας έως και το χρονικό σημείο της διακομιδής του στο εναγόμενο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» – θα μπορούσε να επισπευσθεί η διενέργεια του προεγχειρητικού ελέγχου, ούτως ώστε ο ασθενής να εισαχθεί στο χειρουργείο νωρίτερα από τις 03:30 της 31-8-2012. Εξάλλου, με την εν λόγω απόφαση ορίσθηκε ότι οι διάδικοι δύνανται να ορίσουν τεχνικούς συμβούλους προς υποβολή των παρατηρήσεών τους για την έκθεση πραγματογνωμοσύνης, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 167 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

    13. Επειδή, σε εκτέλεση της παραπάνω 557/2021 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, στις 28-1-2022 ο ως άνω καρδιολόγος ………………. ορκίσθηκε ενώπιον του Πρωτοδίκη Δ.Δ. ………………… και έλαβε φωτοτυπημένα αντίγραφα των εγγράφων του φακέλου της υπόθεσης (σχετ. η από 28-1-2022 έκθεση όρκισης πραγματογνώμονα και η από 28-1-2022 έκθεση ανάληψης εγγράφων, αντίστοιχα), ενώ στις 19-4-2022 κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου την από 12-4-2022 έκθεση πραγματογνωμοσύνης (σχετ. η από 19-4-2022 έκθεση παράδοσης πραγματογνωμοσύνης), η οποία έχει ως ακολούθως: «Πόρισμα: Έπειτα από ενδελεχή μελέτη της δικογραφίας σύμφωνα με την άποψή μου ο ασθενής αποτελούσε περιστατικό μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση στην οποία η εισαγωγή βελόνας στο περικάρδιο εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους πρόκλησης αιμορραγίας από τρώση της καρδιάς με θανατηφόρο έκβαση. Ο κίνδυνος αυτός αυξάνεται όταν το INR είναι υψηλό (INR = 6,6). Έτσι σε αυτές τις περιπτώσεις η παρακέντηση με τη χρήση βελόνας αποτελεί αντένδειξη και η παροχέτευση γίνεται κυρίως με υποξυφοειδική τομή. Επίσης, σύμφωνα με την άποψή μου ήταν απαραίτητος ο υπερηχογραφικός έλεγχος εκ νέου στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, διότι μετά την παρέλευση χρονικού διαστήματος που προσέγγιζε τις 2 ώρες και σαράντα πέντε λεπτά ο χειρουργός έπρεπε να έχει πλήρη εικόνα του ασθενούς την δεδομένη στιγμή από καρδιολόγο που έχει εμπειρία σε αντίστοιχα περιστατικά. Επίσης κατά την άποψή μου η αιμοληψία εκ νέου ήταν απαραίτητη για να επιβεβαιωθεί το υψηλό INR. Σύμφωνα με την άποψή μου δεν θα μπορούσε να επισπευσθεί η διενέργεια του προεγχειρητικού ελέγχου, διότι η υπερηχογραφική μελέτη είναι μια διαδικασία που απαιτεί λήψεις από διάφορες τομές οι οποίες απαιτούν κάποιο χρονικό διάστημα που εξαρτάται και από την συνεργασία του ασθενούς. Επίσης πρέπει να γίνουν οι σωστές μετρήσεις οι οποίες θα αποτελέσουν οδηγό στο χειρουργείο. Όσον αφορά τον αιματολογικό έλεγχο από τη στιγμή της διενέργειας της αιμοληψίας ο χρόνος έκδοσης των αποτελεσμάτων εξαρτάται από την ετοιμότητα των μηχανημάτων, την διαθεσιμότητα τους καθώς και τον χρόνο που θα χρειαστεί το αίμα για να φυγοκεντρηθεί».

    14. Επειδή, η ενάγουσα με το από 26-1-2023 υπόμνημά της προβάλλει ότι η παραπάνω έκθεση πραγματογνωμοσύνης είναι αναιτιολόγητη, αόριστη και ελλιπής, καθώς ο διορισθείς ως πραγματογνώμων δεν απάντησε ειδικά και συγκεκριμένα στα ερωτήματα που τέθηκαν με την παραπάνω 557/2021 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου. Συνεπώς, ισχυρίζεται ότι πρέπει να διαταχθεί η διενέργεια νέας πραγματογνωμοσύνης από καρδιοχειρουργό ή θωρακοχειρουργό (και όχι από καρδιολόγο), ο οποίος να απαντήσει αιτιολογημένα στα εν λόγω ερωτήματα. Εξάλλου, με το υπόμνημα αυτό επαναλαμβάνει τους ανωτέρω προβληθέντες με την υπό κρίση αγωγή ισχυρισμούς της περί παράνομων, κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., πράξεων και παραλείψεων των οργάνων του εναγόμενου, που είχαν ως αποτέλεσμα τη βλάβη της υγείας του συζύγου της.

    15. Επειδή, εξάλλου, το εναγόμενο με το από 1-2-2023 υπόμνημα και την από 6-2-2023 προσθήκη – αντίκρουση προβάλλει, μεταξύ άλλων, ότι η προαναφερθείσα από 12-4-2022 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του καρδιολόγου ……………….. παρίσταται πλήρως αιτιολογημένη, καθώς ο ως άνω πραγματογνώμων, αφού μελέτησε ενδελεχώς τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης, αποφάνθηκε ότι η αντιμετώπιση του επίμαχου περιστατικού από το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ» ήταν η ενδεδειγμένη και σύμφωνη με τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και τα ιατρικά πρωτόκολλα. Άλλωστε, υποστηρίζει ότι η ενάγουσα μη νομίμως αμφισβητεί την επιστημονική τεκμηρίωση της εν λόγω έκθεσης πραγματογνωμοσύνης, καθώς δεν προέβη σε διορισμού τεχνικού συμβούλου, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 167 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ.), προκειμένου να αντικρούσει τα πορίσματα της έκθεσης αυτής, ενώ αλυσιτελώς (η ενάγουσα) ζητεί τη διενέργεια νέας πραγματογνωμοσύνης από καρδιοχειρουργό, αφού δεν κατέθεσε αίτηση αντικατάστασης του διορισθέντος πραγματογνώμονα (προβάλλοντας τη συνδρομή σπουδαίου λόγου στο πρόσωπό του, συνιστάμενου στην έλλειψη συνάφειας της ειδικότητάς του με τα κρίσιμα ιατρικά ζητήματα της υπόθεσης), παρά το γεγονός ότι είχε αυτή τη δυνατότητα, κατ’ άρθρο 160 παρ. 5 του Κ.Δ.Δ. Περαιτέρω, το εναγόμενο επικαλείται και προσκομίζει την από 16-5-2022 ιατρική έκθεση του Καθηγητή Καρδιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) …………….., ο οποίος διορίσθηκε ως τεχνικός σύμβουλος του Νοσοκομείου (σχετ. η από 19-4-2022 δήλωση διορισμού τεχνικού συμβούλου του εναγόμενου και η από 21-6-2022 έκθεση κατάθεσης της δήλωσης αυτής στη Γραμματεία του Δικαστηρίου), στην οποία αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: « … 1. … Ο ασθενής διακομίσθηκε στο ΑΧΕΠΑ για χειρουργική παροχέτευση της περικαρδιακής συλλογής και δεν υποβλήθηκε σε παροχέτευση του περικαρδιακού υγρού με παρακέντηση με βελόνα … επειδή είχε υποβληθεί σε επέμβαση θώρακος προηγουμένως, κάτι που καθιστά την παρακέντηση με βελόνα ούτε την ασφαλέστερη άλλα ούτε και την πρώτη επιλογή παροχέτευσης περικαρδιακού υγρού … Επομένως η χειρουργική παροχέτευση του περικαρδιακού υγρού ήταν στην περίπτωση του ασθενούς ασφαλέστερη και η πρώτη επιλογή παροχέτευσης. Πρέπει να τονιστεί ότι ο ασθενής είχε παρατεταμένο INR δηλαδή το αίμα του ήταν ιδιαίτερα αραιό κάτι που επίσης καθιστά την παρακέντηση με βελόνα επικίνδυνη. Ο προεγχειρητικός έλεγχος με νέο υπερηχοκαρδιογραφικό έλεγχο ήταν απαραίτητος ώστε ο καρδιοχειρουργός να αποφασίσει την οδό της χειρουργικής παροχέτευσης ιδιαίτερα τώρα που γινόταν υπό αντίξοες συνθήκες δηλαδή με παρατεταμένο INR. Όσον αφορά τη διενέργεια νέας αιμοληψίας αυτή καλώς έγινε καθώς έτσι είναι το πρωτόκολλο … Είναι όμως επίσης γνωστό ότι ο χρόνος της αιμοληψίας είναι γενικά πολύ μικρός. 2. … Από το σχετικό πιστοποιητικό του Διευθυντή της κλινικής Θώρακος Καρδιάς και Αγγείων είναι σαφές ότι ο ασθενής παρουσίαζε συμπτώματα κατά τη διακομιδή του στο Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ (ταχύπνοια και ταχυκαρδία), γεγονός που σίγουρα έπρεπε να επισπεύσει όλες τις διαδικασίες). Από το ανωτέρω όμως πιστοποιητικό προκύπτει ότι επισπεύστηκαν όλες οι διαδικασίες αφού αναφέρεται πως ο ασθενής μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Shock Room, έγινε άμεσος υπερηχοκαρδιογραφικός έλεγχος, αμέσως μεταφέρθηκε στο χειρουργείο για άμεση χειρουργική αντιμετώπιση … Στο Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ ορθώς έγινε νέο υπερηχοκαρδιογράφημα και αιμοληψία και θα πρέπει να επισημάνουμε πως ο χρόνος που διαρκούν αυτές οι δύο ιατρικές πράξεις είναι πολύ μικρός …». Ενόψει των πορισμάτων της προαναφερθείσας έκθεσης πραγματογνωμοσύνης και της ως άνω ιατρικής έκθεσης του τεχνικού συμβούλου του, το εναγόμενο προβάλλει ότι η διαδικασία παρακέντησης της περικαρδιακής κοιλότητας με τη χρήση βελόνας, που έπρεπε να ακολουθηθεί κατά τους ισχυρισμούς της ενάγουσας, αντενδείκνυτο στην προκειμένη περίπτωση, καθώς αφενός ο ασθενής είχε υποβληθεί σε καρδιοχειρουργική επέμβαση (συνεπώς υπήρχε κίνδυνος αιμορραγίας από τρώση της καρδιάς) και αφετέρου το INR ήταν υψηλό. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι η υποξιφοειδική τομή του περικαρδίου του ασθενούς από τους ιατρούς του είναι αυτή που κράτησε ζωντανό τον ασθενή, ενώ, σε κάθε περίπτωση, έπρεπε να λάβουν χώρα εκ νέου οι ενδεδειγμένες ιατρικές εξετάσεις πριν τη διενέργεια της ως άνω ιατρικής πράξης. Τέλος, το εναγόμενο με τα ως άνω υπομνήματά του επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς που προέβαλε με την έκθεση απόψεων και τα προαναφερθέντα από 9-5-2019, 20-5-2019 (υπόμνημα – αντίκρουσης) και από 2-6-2021 υπομνήματα, όπως οι ισχυρισμοί αυτοί προεκτέθηκαν στην 11η σκέψη και ζητεί την απόρριψη της κρινόμενης αγωγής.

    16. Επειδή, η προαναφερθείσα από 12-4-2022 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του καρδιολόγου ……………. ο οποίος διορίσθηκε πραγματογνώμων με την παραπάνω 557/2021 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου αποτελεί αποδεικτικό μέσο που εκτιμάται ελεύθερα από το Δικαστήριο, ανεξάρτητα από την πληρότητα ή μη του περιεχομένου της και τις τυχόν πλημμέλειες που εμφανίζει (βλ. ΣτΕ 3521/2013, πρβλ. ΑΠ 318/2001, 715/2006). Ενόψει αυτών, το Δικαστήριο εκτιμώντας ελεύθερα το αποδεικτικό υλικό της υπόθεσης, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η ανωτέρω έκθεση πραγματογνωμοσύνης (όπως το περιεχόμενο αυτής παρατέθηκε στην 13η σκέψη), η από 16-5-2022 ιατρική έκθεση του Καθηγητή Καρδιολογίας του Α.Π.Θ. …………. ο οποίος διορίσθηκε ως τεχνικός σύμβουλος του εναγόμενου Νοσοκομείου, καθώς και τα στοιχεία που προσκόμισε η ενάγουσα (όπως αναλυτικά αναφέρονται στην 9η σκέψη), αλλά και τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης που προσκόμισε το εναγόμενο, καταλήγει στις εξής κρίσεις: Α) Με δεδομένο αφενός ότι ο ασθενής (σύζυγος της ενάγουσας) είχε κατά το παρελθόν υποβληθεί σε επέμβαση θώρακος και συγκεκριμένα σύμφωνα με το ιατρικό ιστορικό που λήφθηκε από τον αρμόδιο ιατρό του Γ.Ν. Φλώρινας, στις 30-8-2012 και ώρα 21:00 – 22:00 είχε υποβληθεί προ μηνός περίπου σε εμβολεκτομή της δεξιάς πνευμονικής αρτηρίας, ενώ εμφάνιζε αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο και αφετέρου ότι είχε παρατεταμένο INR δηλαδή το αίμα του ήταν ιδιαίτερα αραιό (αφού οι φυσιολογικές τιμές INR κυμαίνονται από 0,85 έως 1,15, ενώ οι αιματολογικές εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε ο ασθενής στις 30-8-2012 και ώρα 8:41:53 στο Γ.Ν. Φλώρινας κατέδειξαν τιμή INR: 5,5, οι δε αιματολογικές εξετάσεις που διενεργήθηκαν στο εναγόμενο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» στις 31-8-2012, με χρόνο εξέτασης 03:31 κατέδειξαν, μεταξύ άλλων, τιμή INR: 6,62), η παροχέτευση του περικαρδιακού υγρού με παρακέντηση με βελόνα ενείχε τον κίνδυνο τρώσης της καρδιάς με θανατηφόρα έκβαση. Ενόψει των παραπάνω περιστάσεων, η χειρουργική παροχέτευση του περικαρδιακού υγρού ήταν η ενδεδειγμένη και η ασφαλέστερη μέθοδος παροχέτευσης (βλ. την από 12-4-2022 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του καρδιολόγου …………………. και την από 16-5-2022 ιατρική έκθεση του τεχνικού συμβούλου του εναγόμενου ……………….) και, ως εκ τούτου, ορθώς εν προκειμένω το ιατρικό προσωπικό του εναγόμενου προέβη σε χειρουργική παροχέτευση του περικαρδιακού υγρού (με υποξιφοειδική τομή). Β) Σύμφωνα με τα ιατρικά πρωτόκολλα, ο προεγχειρητικός έλεγχος με νέο υπερηχοκαρδιογραφικό έλεγχο και τη διενέργεια νέας αιμοληψίας ήταν, καταρχήν, απαραίτητος, προκειμένου να αποτυπωθεί η εικόνα του ασθενούς την δεδομένη στιγμή, ώστε ο καρδιοχειρουργός να αποφασίσει την οδό της χειρουργικής παροχέτευσης (βλ. την παραπάνω ιατρική έκθεση του τεχνικού συμβούλου του εναγόμενου). Ωστόσο, λαμβανομένου υπόψη ότι: α) ο σύζυγος της ενάγουσας είχε υποβληθεί στο Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας (περί ώρα 21:00 της 30-8-2012) σε σειρά εξετάσεων και, ειδικότερα σε: i. γενική εξέταση αίματος, διενεργηθείσα στις 8:41:53 μμ, ii. ελέγχο αιμόστασης, που διενεργήθηκε αφενός μεν στις 8:41:53 μ.μ., ο οποίος κατέδειξε, μεταξύ άλλων τιμή INR 5,5 (ενώ οι φυσιολογικές τιμές κυμαίνονται από 0,85 έως 1,15) αφετέρου δε στις 10:28:58 μ.μ., ο οποίος κατέδειξε τιμή D-DIMER 402 mg/ml (ενώ οι φυσιολογικές τιμές κυμαίνονται από 0 έως 255 mg/ml), iii. βιοχημικό έλεγχο, iv. Ηλεκτροκαρδιογράφημα και v. υπέρηχο καρδιάς, κατά τον οποίο διαπιστώθηκε, μεταξύ άλλων, ευμεγέθης περικαρδιακή συλλογή (>3 cm) ομοιόμορφα κατανεμημένη, RVA με καλή λειτουργικότητα της RV και υπέρηχο άνω κοιλίας, κατά τον οποίο διαπιστώθηκε, μεταξύ άλλων, μικρή συλλογή υγρού πέριξ του ήπατος και στον ηπατονεφρικό χώρο, β) από τα αποτελέσματα των ως άνω εξετάσεων διαπιστώθηκε ευμεγέθης περικαρδιακή συλλογή υγρού (>3 cm) ομοιόμορφα κατανεμημένη, με σοβαρή πιθανότητα επικείμενου επιπωματισμού, γ) ο ιατρικός φάκελος του ασθενούς, στον οποίο συμπεριλαμβάνονταν τα αποτελέσματα των ως άνω ιατρικών εξετάσεων, καθώς και η από 30-8-2012 ιατρική γνωμάτευση – βεβαίωση του Καρδιολόγου του Γ.Ν. Φλώρινας ……………… – στην οποία (κατά τα εκτιθέμενα στην 9η σκέψη) καταγράφεται το ιστορικό του συζύγου της ενάγουσας η φαρμακευτική αγωγή που λάμβανε, οι εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε στο Γ.Ν. Φλώρινας και τα αποτελέσματα αυτών με την επισήμανση ότι (οι εξετάσεις) αυτές επισυνάπτονται και ειδική μνεία ως προς το αποτέλεσμα του δείκτη INR (ήτοι «INR = 5,5») – βρισκόταν στην κατοχή του ιατρού του Γ.Ν. Φλώρινας, ο οποίος συνόδευε τον ασθενή κατά τη μεταφορά του από το Γ.Ν. Φλώρινας στο εναγόμενο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ», δ) ο ως άνω συνοδός ιατρός ήταν σε θέση να ενημερώσει τους ιατρούς του Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ» για την κατάσταση της υγείας του ασθενούς καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από τη διενέργεια των εν λόγω εξετάσεων και μέχρι τη διακομιδή του στο ως άνω Νοσοκομείο (που έλαβε χώρα στις 02:44 της 31-8-2012), ε) σύμφωνα με την παραπάνω από 30-8-2012 γνωμάτευση του Καρδιολόγου του Γ.Ν. Φλώρινας ……………….., η διακομιδή του ασθενούς από το Γ.Ν. Φλώρινας στο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» έλαβε χώρα κατόπιν σχετικής συνεννόησης με τον επιμελητή της θωρακοχειρουργικής κλινικής του τελευταίου Νοσοκομείου, κ. ……………., τούτο δε επιβεβαιώνεται και στην από 7-5-2019 έκθεση απόψεων του εναγομένου, συνεπώς το εναγόμενο γνώριζε τον επείγοντα χαρακτήρα του περιστατικού, στ) όπως αναφέρεται στην ως άνω από 16-5-2022 ιατρική έκθεση του τεχνικού συμβούλου του εναγόμενου, ………………. ο ασθενής κατά τη διακομιδή του στο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» παρουσίαζε ταχύπνοια και ταχυκαρδία, συμπτώματα τα οποία επέβαλαν την επίσπευση όλων των διαδικασιών και ζ) όπως αναφέρεται στην εν λόγω έκθεση του τεχνικού συμβούλου του εναγόμενου, ο χρόνος που διαρκούν το υπερηχοκαρδιογράφημα και η αιμοληψία είναι πολύ μικρός, το Δικαστήριο κρίνει ότι λόγω της σοβαρότητα της κατάστασης του ασθενούς, συνυπολογίζοντας δε το γεγονός της καθυστέρησης στη διακομιδή του στο εναγόμενο Νοσοκομείο (συνεπεία της ακινητοποίησης λόγω βλάβης του ασθενοφόρου που τον μετέφερε από το Γ.Ν. Φλώρινας, πλησίον του Κόμβου της Κουλούρας, στο ύψος της Βέροιας και του επιπλέον χρόνου που παρήλθε για την ανεύρεση διαθέσιμου ασθενοφόρου του Ε.Κ.Α.Β. και, τελικά, για την διακομιδή του με ασθενοφόρο του Κέντρου Υγείας Αιγινίου), καθώς και το ότι ο δείκτης INR ήταν, κατά τα ανωτέρω, ιδιαιτέρως υψηλός (5,5 με φυσιολογικές τιμές από 0,85 έως 1,15) ήδη από τις 8:41:53 μ.μ. της 30-8-2012, τα όργανα του εναγόμενου έπρεπε να επισπεύσουν τον χρόνο εισαγωγής του ασθενούς στο χειρουργείο, μέσω της αξιοποίησης του συνόλου των κατά τα ανωτέρω στοιχείων που υπήρχαν ήδη στη διάθεσή τους σε σχέση με την απεικόνιση του οξέος προβλήματος υγείας που αντιμετώπιζε και, συνεκδοχικώς, να επισπεύσουν τον χρόνο των προεγχειρητικών εξετάσεων, διενεργώντας τις απολύτως αναγκαίες και πάντως όχι αυτές από τις οποίες θα προέκυπταν αποτελέσματα που ήδη υπήρχαν στη διάθεσή τους (όπως εξετάσεις αίματος, ηλεκτροκαρδιογράφημα) ενόψει και του ότι δεν προκύπτει από τα στοιχεία που προσκομίσθηκαν ότι οι επίμαχοι δείκτες μπορούσαν να έχουν βελτιωθεί. Συνεπώς, η εκ νέου διενέργεια των εν λόγω εξετάσεων (υπερηχοκαρδιογράφημα και αιμοληψία) στο σύνολό τους, σε κάθε περίπτωση δε, η πάροδος 46 λεπτών από την άφιξη του ασθενούς στο εναγόμενο Νοσοκομείο (στις 02:44 της 31-8-2012) μέχρι την εισαγωγή του στο χειρουργείο στις 03:30 της 31-8-2012, ενόψει των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών, είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση της υποβολής του συζύγου της ενάγουσας σε χειρουργική παροχέτευση του περικαρδιακού υγρού, με περαιτέρω αποτέλεσμα, με την άφιξή του στο χειρουργείο, ο ασθενής να υποστεί καρδιακή ανακοπή (σχετ. το από 10-1-2017 πιστοποιητικό του Διευθυντή της Καρδιοθωρακοχειρουργικής Κλινικής του εναγόμενου Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ»), η οποία οδήγησε σε ανοξαιμική εγκεφαλοπάθεια, συνεπεία της οποίας αυτός περιήλθε σε φυτική κατάσταση [βλ. την από 8-11-2012 ιατρική γνωμάτευση του ……………….. Ειδικού Παθολόγου της Κλινικής «Άγιος Λουκάς», την από 12-9-2013 ιατρική γνωμάτευση του Νευρολόγου της Α΄ Νευρολογικής Κλινικής του εναγόμενου Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ», ……………… και την 09905/2014/6652/6-6-2014 γνωστοποίηση αποτελέσματος πιστοποίησης αναπηρίας της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής του ΚΕ.Π.Α. της Νομαρχιακής Μονάδας Κοζάνης, η οποία, αφού εξέτασε τον σύζυγο της ενάγουσας, διαπίστωσε ότι αυτός εμφάνιζε «σπαστική τετραπληγία επί ανοξαιμίας εγκεφάλου λόγω καρδιακής ανακοπής» και έκρινε ότι το συνολικό ποσοστό αναπηρίας του ανερχόταν σε ποσοστό ενενήντα τοις εκατό (90%), κατά ιατρική πρόβλεψη, από 21-11-2013 και εφ’ όρου ζωής]. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις που προεκτέθηκαν στην 3η και 4η σκέψη, το Δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχει εν προκειμένω παράνομη, κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ. και 13 και 24 του α.ν.1565/1939, παράλειψη των οργάνων (ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού) του εναγόμενου, η οποία συνίσταται στην προαναφερθείσα καθυστέρηση εισαγωγής του ασθενούς στο χειρουργείο (πάροδος 46 λεπτών από την άφιξη του ασθενούς στο Νοσοκομείο μέχρι την εισαγωγή του στο χειρουργείο), προκειμένου αυτός να υποβληθεί σε χειρουργική παροχέτευση του περικαρδιακού υγρού και (η παράλειψη αυτή) συνδέεται αιτιωδώς με την ανωτέρω ζημία που αυτός υπέστη στην υγεία του, ήτοι με το γεγονός ότι περιήλθε σε φυτική κατάσταση και εμφάνισε σπαστική τετραπληγία επί ανοξαιμίας εγκεφάλου λόγω καρδιακής ανακοπής. Συνεπώς, στοιχειοθετείται ευθύνη του εναγόμενου Νοσοκομείου προς αποζημίωση για τη ζημία, καθώς και για τη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, που υπέστη ο ασθενής από την, κατά τα ανωτέρω, παράνομη παράλειψη των οργάνων του, εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις των σχετικών διατάξεων του Αστικού Κώδικα (των άρθρων 298, 929, 930, 931 και 932 του Α.Κ.). Άλλωστε, οι ισχυρισμοί του εναγόμενου Νοσοκομείου περί συνυπαιτιότητας του συζύγου της ενάγουσας σε ποσοστό 95%, καθώς αυτός, παρά το γεγονός ότι για χρονικό διάστημα αρκετών ημερών εμφάνισε παρενέργειες (εμετικά επεισόδια, δύσπνοια, γενικευμένη δυσφορία), επέδειξε βαριά αμέλεια και δεν αναζήτησε την ενδεδειγμένη ιατρική βοήθεια προσφεύγοντας άμεσα σε νοσοκομείο ή άλλο νοσηλευτικό ίδρυμα πρέπει να απορριφθούν, προεχόντως, ως αναπόδεικτοι. Και τούτο διότι δεν προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας και ειδικότερα από το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς ότι είχαν δοθεί σε αυτόν συγκεκριμένες οδηγίες σε σχέση με την μετεγχειρητική κατάσταση της υγείας του, ούτε σε σχέση με τα συμπτώματα/ενοχλήσεις που έπρεπε να τον οδηγήσουν σε αναζήτηση ιατρικής βοήθειας, τα οποία αυτός αντιστοίχως δεν ακολούθησε ή αγνόησε, σε κάθε δε περίπτωση, σύμφωνα με το ιατρικό ιστορικό που λήφθηκε κατά την προσέλευσή του στα Ε.Ι. του Γ.Ν. Φλώρινας στις 30-8-2012 οι ενοχλήσεις είχαν εμφανισθεί μόλις δύο (2) ημέρες πριν.

    17. Επειδή, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην 5η σκέψη, ο ζημιωθείς δικαιούται να ζητήσει ως αποζημίωση, μεταξύ άλλων, τις δαπάνες νοσηλείας του σε ιδιωτικό θεραπευτήριο, υπό την προϋπόθεση ότι αποδεικνύει ότι η πραγματοποίηση της δαπάνης αυτής ήταν απαραίτητη για την καλύτερη ή ταχύτερη αντιμετώπιση της υγείας του ή για την αποτροπή της επιδείνωσης αυτής και δεν έγινε από υπερβάλλουσα πρόνοια. Ενόψει αυτών, λαμβανομένου υπόψη ότι ο σύζυγος της ενάγουσας νοσηλεύθηκε στην Κλινικής «Άγιος Λουκάς», κατά το χρονικό διάστημα από 31-8-2012 έως και 12-11-2012 (σχετ. η προσκομιζόμενη από 29-8-2017 βεβαίωση του Διευθυντή της εν λόγω Κλινικής), ήτοι αμέσως μετά την εισαγωγή του στο εναγόμενο Νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ», όπου υποβλήθηκε σε χειρουργική αφαίρεση του υγρού από το περικάρδιο και υπέστη καρδιακή ανακοπή, συνεπεία των παραπάνω παράνομων παραλείψεων οργάνων του εναγόμενου, η δε νοσηλεία αυτή στην ως άνω ιδιωτική Κλινική ήταν απαραίτητη για την καλύτερη αντιμετώπιση της υγείας του και δεν έγινε από υπερβάλλουσα πρόνοια, το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 20.000,00 ευρώ, ποσό που κατέβαλε ο θανών σύζυγός της, ως συμμετοχή ασφαλισμένου στα έξοδα νοσηλείας στην Κλινικής «Άγιος Λουκάς», κατά το προαναφερθέν χρονικό διάστημα (από 31-8-2012 έως και 12-11-2012), όπως προκύπτει από τα Α27728/24-9-2012 και Α28439/16-11-2012 γραμμάτια είσπραξης, ποσού 10.000,00 ευρώ έκαστο, καθώς και την Β34401/13-11-2012 Α.Π.Υ. Ομοίως, το εναγόμενο πρέπει να καταβάλει ως αποζημίωση το ποσό των 7.560,00 ευρώ, που αφορά στις δαπάνες νοσηλείας του συζύγου της ενάγουσας στην παραπάνω Κλινικής «Άγιος Λουκάς», κατά το χρονικό διάστημα από 11-6-2017 έως και 28-6-2017, όπου νοσηλεύθηκε λόγω λοίμωξης του αναπνευστικού [σχετ. τα Α23131/11-6-2017 και Α23869/19-7-2017 γραμμάτια είσπραξης, ποσών 3.000,00 ευρώ και 700,00 ευρώ, αντίστοιχα, καθώς και η Β18740/26-6-2017 Α.Π.Υ. επί πιστώσει, συνολικού ποσού 7.560,00 ευρώ], μετά τη διακομιδή του από το Γ.Ν. Φλώρινας (όπως προκύπτει από το από 23-6-2017 «ενημερωτικό σημείωμα» του Ιατρού της Κλινικής «Άγιος Λουκάς», ……………….), συνεπώς η δαπάνη αυτή ήταν απαραίτητη για την καλύτερη και ταχύτερη αντιμετώπιση της υγείας του ασθενούς, αφού δεν κατέστη δυνατή η αντιμετώπιση του περιστατικού στο προαναφερθέν δημόσιο Νοσοκομείο (Γ.Ν. Φλώρινας). Ωστόσο, το αίτημα της αγωγής για καταβολή των κονδυλίων που αφορούν σε ποσό 250,00 ευρώ ως αμοιβή της αναισθησιολόγου ……………….(σχετ. η 242/11-6-2017 Α.Π.Υ.), ποσό 150,00 ευρώ ως αμοιβή του γαστρεντερολόγου ……………. (σχετ. η 503/16-6-2017 Α.Π.Υ.), ποσό 250,00 ευρώ ως αμοιβή της αναισθησιολόγου ……………..(σχετ. η 2/28-6-2017 Α.Π.Υ.) και ποσό 70,00 ευρώ ως αμοιβή του νευρολόγου …………….. (σχετ. η 573/28-6-2017 Α.Π.Υ.) πρέπει να απορριφθεί, καθώς δεν αποδεικνύεται συγκεκριμένα ο χρόνος και ο τόπος που έλαβαν χώρα οι ανωτέρω ιατρικές πράξεις και εάν αυτές σχετίζονται με την προαναφερθείσα νοσηλεία του συζύγου της ενάγουσας. Εξάλλου, το κονδύλιο που αφορά στο ποσό συνολικού ύψους 5.646,90 ευρώ, που αντιστοιχεί στην συμμετοχή ασφαλισμένου στα έξοδα νοσηλείας του συζύγου της ενάγουσας στο κέντρο ιατρικής αποθεραπείας και αποκατάστασης «………………… Α.Ε.» στη Θεσσαλονίκη το θέρος του έτους 2014, όπου, κατά τους ισχυρισμούς της ενάγουσας, διενεργήθηκε (ανεπιτυχής) απόπειρα αφαίρεσης της τραχειοστομίας πρέπει να απορριφθεί, δεδομένου ότι δεν αποδεικνύεται ότι η δαπάνη αυτή ήταν απαραίτητη για την καλύτερη ή ταχύτερη αντιμετώπιση της υγείας του ασθενούς ή για την αποτροπή της επιδείνωσης αυτής και δεν έγινε από υπερβάλλουσα πρόνοια. Συνεπώς, το εναγόμενο υποχρεούται να καταβάλει στην ενάγουσα ως αποζημίωση για ιατρικές – νοσοκομειακές δαπάνες το ποσό των 27.560,00 ευρώ (20.000,00 ευρώ και 7.560,00 ευρώ, αντίστοιχα, για την νοσηλεία του συζύγου της στην Κλινική «Άγιος Λουκάς» κατά τα προαναφερθέντα χρονικά διαστήματα). Περαιτέρω, το εναγόμενο υποχρεούται να καταβάλει στην ενάγουσα ως αποζημίωση ποσό 3.500,00 ευρώ για την αγορά ειδικού μηχανήματος – ορθοστάτη, μάρκας HERO 3S (ορθοστάτης 38άρης) S/N 089216, από την εταιρεία με την επωνυμία «……………….. Ε.Ε.» (σχετ. η ΑΠΟΛ000006/24-1-2013 απόδειξη λιανικής), ποσό 350,00 ευρώ για την συμμετοχή ασφαλισμένου (σε ποσοστό 24%) στην προμήθεια αναπνευστήρα από την εταιρεία με την επωνυμία «…………………… Α.Ε.» (σχετ. η 00005617/31-7-2017 απόδειξη λιανικής πώλησης) και ποσό 2.124,00 ευρώ για την μίσθωση αεροστρώματος πρόληψης και θεραπείας κατακλίσεων από την εταιρεία με την επωνυμία «………………………….. Α.Ε.», κατά το χρονικό διάστημα από 20-9-2012 έως και 31-12-2014, όπως η εν λόγω δαπάνη αναλυτικά προκύπτει από τις προσκομιζόμενες Α.Π.Υ. που αναφέρονται αναλυτικά στην 10η σκέψη, ήτοι συνολικά ποσό 5.974,00 ευρώ για τις ως άνω δαπάνες αγοράς ιατρικών μηχανημάτων και μίσθωσης αεροστρώματος, οι οποίες ήταν αναγκαίο να πραγματοποιηθούν για την αντιμετώπιση του προβλήματος υγείας του ………………. που προκλήθηκε από την κατά τα ανωτέρω παράνομη παράλειψη στην οποία υπέπεσαν τα όργανα του εναγόμενου.

    18. Επειδή, εξάλλου, όπως αναφέρεται στην 5η σκέψη, από το τελευταίο εδάφιο του άρθρου 930 του Α.Κ. συνάγεται ότι αυτός που έχει υποστεί βλάβη της υγείας του, συνεπεία της οποίας αδυνατεί να αυτοεξυπηρετηθεί και, ως εκ τούτου, δέχεται αυξημένες περιποιήσεις και φροντίδες οικείου του προσώπου προς αποκατάσταση της υγείας του, δικαιούται να απαιτήσει από τον υπόχρεο προς αποζημίωση το ποσό που θα κατέβαλε σε τρίτο πρόσωπο, το οποίο θα προσελάμβανε για το σκοπό αυτό, έστω και αν στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν καταβάλλει τέτοιο ποσό στους οικείους του. Ενόψει αυτών, λαμβανομένου υπόψη ότι: α) από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει ότι ο σύζυγος της ενάγουσας εμφάνιζε σπαστική τετραπληγία επί ανοξαιμίας εγκεφάλου λόγω καρδιακής ανακοπής, ενώ συνεπεία της φυτικής κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει αδυνατούσε να αυτοεξυπηρετηθεί, αφού έφερε μόνιμη τραχειοστομία και γαστροστομία, καθώς και ουροκαθετήρα τύπου Folley, τρεφόταν δε με ειδικά διαλύματα εντερικής διατροφής (σχετ., μεταξύ άλλων, η προαναφερθείσα 09905/2014/6652/6-6-2014 γνωστοποίηση αποτελέσματος πιστοποίησης αναπηρίας της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής του ΚΕ.Π.Α. της Νομαρχιακής Μονάδας Κοζάνης, η από 8-11-2012 ιατρική γνωμάτευση του …………………, Ειδικού Παθολόγου της Κλινικής «Άγιος Λουκάς» και η από 12-9-2013 ιατρική γνωμάτευση του Νευρολόγου της Α΄ Νευρολογικής Κλινικής του εναγόμενου Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ», ……………) και β) καθ’ όλο χρονικό διάστημα από τις 13-11-2012 έως τις 10-6-2017 και από τις 19-6-2017 μέχρι τις 24-8-2017 (συνολικά 1.755 ημέρες) οι οικείοι του ασθενούς (η ενάγουσα – σύζυγός του, τα δύο τέκνα του, η μητέρα και η αδερφή του) προσέφεραν σ’ αυτόν τις αυξημένες περιποιήσεις και φροντίδα τους (μεταξύ άλλων, τον βοηθούσαν να αλλάζει στάση ανά τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου να μην πνιγεί, λόγω της τραχειοστομίας, τον σήκωναν με τη βοήθεια των σχετικών μηχανημάτων και τον τοποθετούσαν στο ειδικό αμαξίδιο, ήταν επιφορτισμένοι με την προσωπική του υγιεινή και καθαριότητα, κ.λπ.), καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου, το Δικαστήριο κρίνει ότι το εναγόμενο υποχρεούται να καταβάλει στην ενάγουσα ως αποζημίωση, κατά το άρθρο 930 εδ. τελ. του Αστικού Κώδικα, το ποσό που θα κατέβαλε ο ζημιωθείς σε τρίτο πρόσωπο (αποκλειστική νοσοκόμα ή τρίτο πρόσωπο που θα παρείχε την σχετική φροντίδα στον ασθενή), το οποίο θα προσελάμβανε για την παραπάνω φροντίδα, την οποία προσέφεραν οι οικείοι του, με υπερένταση των δυνάμεών τους και σε βάρος άλλων ενασχολήσεών τους. Το ανωτέρω ποσό κατά τα δεδομένα της κοινής πείρας προσδιορίζεται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, σε 1.200,00 ευρώ μηνιαίως, το οποίο κρίνεται εύλογο και ανάλογο των υπηρεσιών που παρείχαν στον ασθενή οι οικείοι του. Συνεπώς, για το αιτούμενο χρονικό διάστημα των 1.755 ημερών (1.755 / 30 = 58,5 μήνες) το εναγόμενο υποχρεούται να καταβάλει στην ενάγουσα για την εν λόγω αιτία, συνολικά, το ποσό των 70.200,00 ευρώ (58,5 μήνες Χ 1.200,00 ευρώ/μήνα = 70.200,00 ευρώ), κατά μερική αποδοχή του σχετικού αιτήματος της κρινόμενης αγωγής. Ωστόσο, το αίτημα της ενάγουσας να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να της καταβάλει το ποσό των 44.185,68 ευρώ, ως μέλλουσες δαπάνες κατ’ οίκον νοσηλείας, κατ’ άρθρο 929 του Α.Κ., για το χρονικό διάστημα από τις 24-8-2017 έως τις 23-8-2020 (ποσό 1.227,38 ευρώ μηνιαίως για μια τριετία από την άσκηση της αγωγής και εφεξής, ήτοι 36 μήνες Χ 1.227,38 ευρώ = 44.185,68 ευρώ για το ως άνω χρονικό διάστημα), κατά το οποίο ο σύζυγός της εξακολουθούσε να έχει ανάγκη φροντίδας, λόγω της αδυναμίας του να αυτοεξυπηρετείται και επρόκειτο να απασχολήσει αποκλειστική νοσοκόμα για την φροντίδα του (δεδομένου ότι η ίδια η ενάγουσα και οι λοιποί συγγενείς του ασθενούς αδυνατούσαν να συνεχίσουν να προσφέρουν την φροντίδα τους επί 24ώρου βάσης) πρέπει να απορριφθεί. Τούτο διότι, αφενός η μελλοντική θετική ζημία, αποκαθίσταται εφόσον η επέλευσή της είναι βέβαιη και η έκτασή της μπορεί να προσδιορισθεί, όχι όμως όταν είναι ενδεχόμενη και υποθετική, ενώ δεν αρκεί απλή πιθανολόγησή της (όπως συμβαίνει με το διαφυγόν κέρδος) και αφετέρου παρά το γεγονός ότι εν προκειμένω το χρονικό διάστημα στο οποίο αφορούσε η εν λόγω θετική ζημία είχε ήδη παρέλθει κατά τον χρόνο συζήτησης της αγωγής, η ενάγουσα δεν προσκόμισε οποιοδήποτε στοιχείο από το οποίο να προκύπτει η πραγματοποίηση της επίμαχης δαπάνης με την απασχόληση συγκεκριμένου προσώπου κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα.

    19. Επειδή, περαιτέρω, λαμβανομένου υπόψη ότι: α) όπως προκύπτει από τα σχετικά προσκομιζόμενα εκκαθαριστικά σημειώματα της Δ.Ο.Υ. Φλώρινας οικονομικών ετών 2008 – 2012 (χρήσεων 2007 – 2011), ο μέσος όρος του εισοδήματος του ………………….από την άσκηση του ελευθέριου επαγγέλματος του ιδιοκτήτη – εκπαιδευτή φροντιστηρίου, κατά την τελευταία πενταετία πριν το επίμαχο ιατρικό περιστατικό, ανερχόταν σε 31.700,00 ευρώ ετησίως, β) σύμφωνα με το ληφθέν ιατρικό ιστορικό, έναν περίπου μήνα πριν από το επίμαχο ιατρικό περιστατικό (που έλαβε χώρα στις 30-8-2012), ο ανωτέρω είχε εμφανίσει πνευμονική εμβολή που είχε αντιμετωπισθεί χειρουργικά (με εμβολεκτομή ΔΕ πνεύμονα), εμφάνιζε δε και αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (σχετ. η 5702/27-10-2014 βεβαίωση του Διοικητή του Γ.Ν. Φλώρινας), ενώ στις 30-8-2012 εμφάνισε ευμεγέθη περικαρδιακή συλλογή υγρού (>3 cm) ομοιόμορφα κατανεμημένη, με σοβαρή πιθανότητα επικείμενου επιπωματισμού, το οποίο (υγρό) έπρεπε να αφαιρεθεί χειρουργικώς, το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι, σύμφωνα με την συνήθη πορεία των πραγμάτων και τις ειδικές περιστάσεις, ακόμα και σε περίπτωση που δεν είχε λάβει χώρα η προαναφερθείσα παράνομη παράλειψη των οργάνων του εναγομένου, ο ………………., κατά την επόμενη πενταετία από την άσκηση της υπό κρίση αγωγής, ήτοι κατά το χρονικό διάστημα από 31-8-2012 έως 24-8-2017, θα αποκόμιζε, ετησίως, από την άσκηση του ελευθέριου επαγγέλματος του εκπαιδευτή/ιδιοκτήτη εκπαιδευτικού κέντρου, μειωμένο εισόδημα συγκριτικά με τις χρήσεις πριν την εμφάνιση των εν λόγω προβλημάτων υγείας, αφού, λόγω των παραπάνω προβλημάτων υγείας, δεν θα ήταν σε θέση να ασκήσει το επάγγελμα αυτό με τους ίδιους όρους (από πλευράς ωραρίου, έντασης προσπαθειών) σε σχέση με το χρονικό διάστημα πριν την εμφάνιση των προβλημάτων αυτών. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι το ετήσιο εισόδημα του ……………., κατά το χρονικό διάστημα από 31-8-2012 έως 24-8-2017 θα ήταν ίσο με το 50% του μέσου όρου του εισοδήματός του κατά την πενταετία πριν το επίμαχο ιατρικό περιστατικό, ήτοι 31.700,00 ευρώ Χ 50% = 15.850,00 ευρώ ετησίως και συνολικά 15.850,00 Χ 5 = 79.250,00 ευρώ κατά το ως άνω χρονικό διάστημα των 5 ετών, κατά μερική αποδοχή των σχετικών ισχυρισμών της ενάγουσας. Ωστόσο, δεδομένου ότι κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα ο ……………. έλαβε ως σύνταξη αναπηρίας και εξωιδρυματικό επίδομα συνολικά το ποσό των 87.717,74 ευρώ (και, ειδικότερα, 11.718.38 ευρώ το έτος 2013, 21.224,03 ευρώ το έτος 2014, 21.233,30 ευρώ το έτος 2015, 21.133,69 ευρώ το έτος 2016 και 12.408,34 ευρώ κατά το χρονικό διάστημα από τον 1ο/2017 έως και τον 7ο/2017), γεγονός, άλλωστε, που συνομολογείται στην κρινόμενη αγωγή (βλ. σελ. 57 του δικογράφου), το εν λόγω ποσό πρέπει να αφαιρεθεί από τα παραπάνω διαφυγόντα κέρδη. Ως εκ τούτου [δεδομένου ότι από την ως άνω αφαίρεση προκύπτει ως διαφορά αρνητικό ποσό (79.250,00 – 87.717,74 = – 8.467,74)], δεν επιδικάζεται ποσό για το επίμαχο κονδύλιο, ήτοι για διαφυγόν κέρδος (αποθετική ζημία), σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 298 και 929 του Α.Κ. Περαιτέρω, λαμβανομένου υπόψη ότι η μελλοντική θετική ζημία αποκαθίσταται εφόσον η επέλευσή της είναι βέβαιη και η έκτασή της μπορεί από τώρα να προσδιοριστεί, όχι όμως όταν είναι ενδεχόμενη και υποθετική, το Δικαστήριο κρίνει ότι σύμφωνα με την συνήθη πορεία των πραγμάτων και τις ειδικές περιστάσεις, λαμβανομένων υπόψη των παραπάνω προβλημάτων υγείας του, ακόμα και σε περίπτωση που δεν είχε λάβει χώρα η ανωτέρω παράνομη παράλειψη των οργάνων του εναγομένου, ο …………………… θα εξακολουθούσε να εμφανίζει αντίστοιχο εισόδημα, ύψους 15.850,00 ευρώ, ετησίως [ήτοι εισόδημα ίσο με το 50% του μέσου όρου του εισοδήματός του κατά την πενταετία πριν το επίμαχο ιατρικό περιστατικό (31.700,00 ευρώ Χ 50% = 15.850,00 ευρώ ετησίως)] και κατά την επόμενη τριετία από την άσκηση της αγωγής, δηλαδή κατά το χρονικό διάστημα από τον 8ο/2017 έως και τον 7ο/2020 και συνολικά η μέλλουσα αποθετική ζημία του ανέρχεται σε 15.850,00 Χ 3 = 47.550,00 ευρώ κατά το ως άνω χρονικό διάστημα των 3 ετών, κατά μερική αποδοχή των σχετικών προβαλλόμενων με την υπό κρίση αγωγή ισχυρισμών. Όμως, δεδομένου ότι και κατά την τριετία αυτή ο ………………… ελάμβανε σύνταξη αναπηρίας και εξωιδρυματικό επίδομα, ύψους 990,32 ευρώ και 782,30 ευρώ, μηνιαίως, αντίστοιχα, ήτοι συνολικά (990,32 ευρώ + 782,30 ευρώ) 1.772,62 ευρώ μηνιαίως, συνεπώς, κατά την εν λόγω τριετία (από τον 8ο/2017 έως και τον 7ο/2020) αυτός έλαβε για την παραπάνω αιτία το ποσό των 63.814,32 ευρώ (1.772,62 ευρώ/μήνα Χ 36 μήνες = 63.814,62 ευρώ), γεγονός, άλλωστε, που συνομολογείται στην κρινόμενη αγωγή (βλ. σελ. 59 του δικογράφου), το εν λόγω ποσό πρέπει να αφαιρεθεί από την μέλλουσα αποθετική ζημία για την τριετία αυτή. Ως εκ τούτου [δεδομένου ότι από την ως άνω αφαίρεση προκύπτει ως διαφορά αρνητικό ποσό (47.550,00 – 63.814,62 = – 16.264,62)], δεν επιδικάζεται ποσό για το επίμαχο κονδύλιο, ήτοι για μέλλουσα αποθετική ζημία, σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 298 και 929 του Α.Κ.

    20. Επειδή, εξάλλου, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην 7η σκέψη, το Δικαστήριο συνεκτιμώντας: α) την παράνομη, κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ. παράλειψη των οργάνων του εναγόμενου, όπως αυτή αναφέρθηκε παραπάνω, συνεπεία της οποίας επήλθε η βλάβη της υγείας του συζύγου της ενάγουσας και τις ειδικότερες συνθήκες υπό τις οποίες αυτή έλαβε χώρα, β) τον βαθμό πταίσματος των οργάνων του εναγόμενου, όπως αυτός προκύπτει από τις προμνησθείσες (υπό στοιχ. α΄) ειδικότερες συνθήκες, γ) την σοβαρότητα και βαρύτητα της βλάβης της υγείας του συζύγου της ενάγουσας, ο οποίος, συνεπεία της εν λόγω παράλειψης των οργάνων του εναγόμενου περιήλθε σε φυτική κατάσταση, δ) τον μόνιμο χαρακτήρα της ως άνω βλάβης, καθώς ο σύζυγος της ενάγουσας κατέστη ανάπηρος σε ποσοστό 90% εφ’ όρου ζωής και έχρηζε επί μονίμου βάσης βοήθειας ετέρου προσώπου, ε) την ηλικία του ασθενούς, ο οποίος κατά τον χρόνο του επίμαχου ιατρικού περιστατικού ήταν 49 ετών και στ) το έντονο ψυχικό άλγος που αυτός αντιμετώπιζε συνεπεία της εν λόγω κατάστασης της υγείας του, (το Δικαστήριο) κρίνει ότι πρέπει να υποχρεωθεί το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα – κληρονόμο του ………………., ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του …………….., σύμφωνα με το άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα, το ποσό των 30.000,00 ευρώ, κατά μερική αποδοχή του σχετικού αιτήματος της κρινόμενης αγωγής. Το ως άνω ποσό κρίνεται ως προσήκον και εύλογο, με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας και της λογικής, καθόσον ούτε υπερβολικώς χαμηλό είναι, ώστε να υποβαθμίζεται η απαξία της παράνομης συμπεριφοράς των οργάνων του εναγόμενου, ούτε υπερβολικώς υψηλό, ώστε να οδηγεί στον υπέρμετρο και άρα αδικαιολόγητο πλουτισμό, τηρουμένης, έτσι, της κατοχυρωμένης από το άρθρο 25 παρ.1 του Συντάγματος αρχής της αναλογικότητας, η οποία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τον προσδιορισμό του ποσού της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης.

    21. Επειδή, τέλος, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην 6η σκέψη, η αναπηρία ή η παραμόρφωση που προξενείται στον παθόντα, εκτός από την επίδραση που μπορεί να ασκήσει στις παροχές των άρθρων 929 και 932 του Α.Κ., είναι δυνατόν να θεμελιώσει και αυτοτελή αξίωση για αποζημίωση, κατά το άρθρο 931 του Α.Κ., αν επιδρά στο μέλλον του, δηλαδή στην επαγγελματική, οικονομική και κοινωνική εξέλιξή του, περίπτωση κατά την οποία επιδικάζεται στον παθόντα την αναπηρία ή την παραμόρφωση εύλογο χρηματικό ποσό χωρίς σύνδεση με συγκεκριμένη περιουσιακή ζημία. Ενόψει αυτών, λαμβανομένου υπόψη: α) του είδους και της σοβαρότητας της αναπηρίας του συζύγου της ενάγουσας (σπαστική τετραπληγία επί ανοξαιμίας εγκεφάλου λόγω καρδιακής ανακοπής, φυτική κατάσταση, αδυναμία να αυτοεξυπηρετηθεί, αφού έφερε μόνιμη τραχειοστομία και γαστροστομία, καθώς και ουροκαθετήρα τύπου Folley, διατροφή με ειδικά διαλύματα εντερικής διατροφής) και τον μόνιμο χαρακτήρα αυτής, β) την ηλικία του κατά τον χρόνο επέλευσης της αναπηρίας αυτής (49 ετών) και γ) τον βαθμό πταίσματος των οργάνων του εναγόμενου, το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 30.000,00 ευρώ ως αποζημίωση κατά το άρθρο 931 του Αστικού Κώδικα, κατά μερική αποδοχή του σχετικού αιτήματος της κρινόμενης αγωγής.

    22. Επειδή, κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να υποχρεωθεί το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των εκατόν τριάντα τριών χιλιάδων επτακοσίων τριάντα τεσσάρων (133.734,00) ευρώ, (27.560,00 ευρώ ιατρικές – νοσοκομειακές δαπάνες + 5.974,00 ευρώ δαπάνες αγοράς ιατρικών μηχανημάτων + 70.200,00 ευρώ αποζημίωση κατ’ άρθρο 930 εδ. τελ. Α.Κ. + 30.000,00 ευρώ ηθική βλάβη, κατ’ άρθρο 932 Α.Κ.) και να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000,00) ευρώ, ως αποζημίωση κατ’ άρθρο 931 του Α.Κ., αμφότερα δε τα ως άνω ποσά νομιμοτόκως, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 75 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, ως ακολούθως: α) με επιτόκιο 6%, σύμφωνα με το άρθρο 21 του κανονιστικού διατάγματος της 26-6/10-7-1944 «Περί κώδικος των νόμων περί δικών του Δημοσίου», ΦΕΚ Α΄ 139 (πρβλ. ΑΕΔ 25/2012, ΣτΕ Ολομ. 2114-2115/2014, 2475-76/2015), για το τμήμα της εν λόγω αξίωσης τόκου που ανάγεται σε χρόνο πριν τον επόμενο μήνα της έναρξης ισχύος του άρθρου 45 του ν.4607/2019 (ΦΕΚ Α΄ 65/24-4-2019), δηλαδή για το χρονικό διάστημα από την ημερομηνία επίδοσης της αγωγής στο εναγόμενο, που έλαβε χώρα στις 25-8-2017 (σχετ. η 4292Ε΄/25-8-2017 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή της Περιφέρειας του Εφετείου Θεσσαλονίκης με έδρα το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, ………….. σε υπάλληλο του εναγόμενου) έως τις 30-4-2019 και β) με το επιτόκιο που ορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 45 του ως άνω ν.4607/2019 για το τμήμα της ίδιας αξίωσης που ανάγεται σε χρόνο μετά τον πρώτο μήνα της έναρξης ισχύος του νόμου αυτού, δηλαδή για το χρονικό διάστημα από 1-5-2019 και μέχρι την πλήρη εξόφληση, δεδομένου ότι, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 45 του εν λόγω ν.4607/2019, η παρ. 1 του άρθρου αυτού εφαρμόζεται σε όλες τις εκκρεμείς υποθέσεις, σε οποιοδήποτε βαθμό και στάδιο, για το μέρος κατά το οποίο οι αξιώσεις για τόκο ανάγονται και υπολογίζονται σε χρόνο μετά την πρώτη του επόμενου μήνα από την έναρξη ισχύος του ν.4607/2019. Περαιτέρω, το Δικαστήριο καθορίζει την αμοιβή του διορισθέντος πραγματογνώμονα, ιατρού – καρδιολόγου ………………, στο ποσό των 300,00 ευρώ (άρθρο 165 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ.), το οποίο καταλογίζει σε βάρος αμφότερων των διαδίκων κατ’ ισομοιρία. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων, λόγω μερικής νίκης και μερικής ήττας τους, σύμφωνα με το άρθρο 275 παρ. 1 εδ. γ΄ του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

    ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

    Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

    Υποχρεώνει το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των εκατόν τριάντα τριών χιλιάδων επτακοσίων τριάντα τεσσάρων (133.734,00) ευρώ, νομιμοτόκως, με επιτόκιο 6%, για το χρονικό διάστημα από την ημερομηνία επίδοσης της αγωγής σ’ αυτό, ήτοι από τις 25-8-2017 έως τις 30-4-2019 και με το επιτόκιο που ορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 45 του ν.4607/2019 για το χρονικό διάστημα από την 1-5-2019 και μέχρι την πλήρη εξόφληση.

    Αναγνωρίζει ότι το εναγόμενο υποχρεούται να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000,00) ευρώ, νομιμοτόκως, με επιτόκιο 6%, για το χρονικό διάστημα από την ημερομηνία επίδοσης της αγωγής σ’ αυτό, ήτοι από τις 25-8-2017 έως τις 30-4-2019 και με το επιτόκιο που ορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 45 του ν.4607/2019 για το χρονικό διάστημα από την 1-5-2019 και μέχρι την πλήρη εξόφληση.

    Καθορίζει την αμοιβή του διορισθέντος πραγματογνώμονα, ιατρού – καρδιολόγου ……………… στο ποσό των τριακοσίων (300,00) ευρώ και καταλογίζει αυτήν σε βάρος αμφότερων των διαδίκων κατ’ ισομοιρία.

    Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.

    Η διάσκεψη διενεργήθηκε εξ αποστάσεως με τη χρήση υπηρεσιακών τεχνολογικών μέσων στις 23-3-2023 και στις 12-5-2023 και η απόφαση δημοσιεύθηκε στην Κοζάνη σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου στις 30-6-2023.

    Η Πρόεδρος                 Ο Εισηγητής

                     Η Γραμματέας

    Πηγή :
    adjustice.gr
    Share.

    Σχετικές Αναρτήσεις