«Προδικαστική παραπομπή – Προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα – Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 – Άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο γʹ – Πεδίο εφαρμογής – Εξαιρέσεις – Αποκλειστικά προσωπική ή οικιακή δραστηριότητα – Άρθρο 4, σημείο 7 – Υπεύθυνος επεξεργασίας – Πρώην δικαστικός συμπαραστάτης ο οποίος άσκησε κατ’ επάγγελμα τα καθήκοντά του – Άρθρο 15 – Πρόσβαση του προσώπου που ετέθη υπό δικαστική συμπαράσταση στα δεδομένα που συνέλεξε ο εν λόγω πρώην δικαστικός συμπαραστάτης κατά την άσκηση των καθηκόντων του»
Στην υπόθεση C‑461/22,
με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Landgericht Hannover (περιφερειακό δικαστήριο Αννόβερου, Γερμανία) με απόφαση της 28ης Ιουνίου 2022, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 12 Ιουλίου 2022, στο πλαίσιο της δίκης
MK
κατά
WB,
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (ένατο τμήμα),
συγκείμενο από τους O. Spineanu-Matei, πρόεδρο τμήματος, J.‑C. Bonichot και L. S. Rossi (εισηγήτρια), δικαστές,
γενικός εισαγγελέας: P. Pikamäe
γραμματέας: A. Calot Escobar
έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,
λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλε:
– η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τους A. Μπουχάγιαρ, F. Erlbacher και H. Kranenborg,
κατόπιν της αποφάσεως που έλαβε, αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα, να εκδικάσει την υπόθεση χωρίς ανάπτυξη προτάσεων,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
1 Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 4, σημείο 7, και του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων) (ΕΕ 2016, L 119, σ. 1) (στο εξής: ΓΚΠΔ).
2 Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ του MK, φυσικού προσώπου που κατοικεί στη Γερμανία και ετέθη υπό δικαστική συμπαράσταση, και του WB, πρώην δικαστικού συμπαραστάτη του, σχετικά με την πρόσβαση του MK στα δεδομένα και τις πληροφορίες που τον αφορούν και συνελέγησαν από τον WB, ενόσω αυτός ήταν επιφορτισμένος με τη δικαστική συμπαράσταση του MK.
Το νομικό πλαίσιο
Το δίκαιο της Ένωσης
3 Κατά την αιτιολογική σκέψη 18 του ΓΚΠΔ:
«Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στην επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από φυσικό πρόσωπο στο πλαίσιο αποκλειστικά προσωπικής ή οικιακής δραστηριότητας και άρα χωρίς σύνδεση με κάποια επαγγελματική ή εμπορική δραστηριότητα. Οι προσωπικές ή οικιακές δραστηριότητες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την αλληλογραφία και την τήρηση αρχείου διευθύνσεων ή την κοινωνική δικτύωση και την επιγραμμική δραστηριότητα που ασκείται στο πλαίσιο τέτοιων δραστηριοτήτων. Ωστόσο, ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε υπευθύνους επεξεργασίας ή εκτελούντες την επεξεργασία οι οποίοι παρέχουν τα μέσα επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για τέτοιες προσωπικές ή οικιακές δραστηριότητες.»
4 Το άρθρο 2 του κανονισμού αυτού, το οποίο επιγράφεται «Ουσιαστικό πεδίο εφαρμογής», προβλέπει τα εξής:
«1. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στην, εν όλω ή εν μέρει, αυτοματοποιημένη επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς και στη μη αυτοματοποιημένη επεξεργασία τέτοιων δεδομένων τα οποία περιλαμβάνονται ή πρόκειται να περιληφθούν σε σύστημα αρχειοθέτησης.
2. Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στην επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα:
[…]
γ) από φυσικό πρόσωπο στο πλαίσιο αποκλειστικά προσωπικής ή οικιακής δραστηριότητας,
[…]».
5 Το άρθρο 4 του ΓΚΠΔ, το οποίο επιγράφεται «Ορισμοί», έχει ως εξής:
«Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού νοούνται ως:
[…]
7) “υπεύθυνος επεξεργασίας”: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, η δημόσια αρχή, η υπηρεσία ή άλλος φορέας που, μόνα ή από κοινού με άλλα, καθορίζουν τους σκοπούς και τον τρόπο της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα· όταν οι σκοποί και ο τρόπος της επεξεργασίας αυτής καθορίζονται από το δίκαιο της Ένωσης ή το δίκαιο κράτους μέλους, ο υπεύθυνος επεξεργασίας ή τα ειδικά κριτήρια για τον διορισμό του μπορούν να προβλέπονται από το δίκαιο της Ένωσης ή το δίκαιο κράτους μέλους,
[…]».
6 Το άρθρο 15 του ΓΚΠΔ, το οποίο επιγράφεται «Δικαίωμα πρόσβασης του υποκειμένου των δεδομένων», ορίζει τα εξής:
«1. Το υποκείμενο των δεδομένων έχει το δικαίωμα να λαμβάνει από τον υπεύθυνο επεξεργασίας επιβεβαίωση για το κατά πόσον ή όχι τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν υφίστανται επεξεργασία και, εάν συμβαίνει τούτο, το δικαίωμα πρόσβασης στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και στις ακόλουθες πληροφορίες:
[…]
3. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας παρέχει αντίγραφο των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που υποβάλλονται σε επεξεργασία. […]
[…]»
Το γερμανικό δίκαιο
7 Το άρθρο 1896, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του Bürgerliches Gesetzbuch (αστικού κώδικα), όπως δημοσιεύθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2002 (BGBl. 2002 I, σ. 42) (στο εξής: BGB), προβλέπει ότι, εάν ενήλικος αδυνατεί εν όλω ή εν μέρει να φροντίζει για τις υποθέσεις του, λόγω ψυχικής νόσου, σωματικής αναπηρίας ή λόγω διανοητικής ή ψυχολογικής διαταραχής, το αρμόδιο για την υποβολή σε δικαστική συμπαράσταση δικαστήριο, κατόπιν αιτήσεως του συμπαραστατέου ή αυτεπαγγέλτως, διορίζει για αυτόν δικαστικό συμπαραστάτη.
8 Κατά το άρθρο 1897, παράγραφος 1, του BGB, το αρμόδιο για την υποβολή σε δικαστική συμπαράσταση δικαστήριο ορίζει ως δικαστικό συμπαραστάτη ένα φυσικό πρόσωπο ικανό να χειρίζεται νομικώς τις υποθέσεις του τελούντος υπό δικαστική συμπαράσταση προσώπου και να το επικουρεί προσωπικά. Η παράγραφος 6 του άρθρου αυτού ορίζει ότι πρόσωπο το οποίο ασκεί τα καθήκοντα του δικαστικού συμπαραστάτη στο πλαίσιο των επαγγελματικών δραστηριοτήτων του διορίζεται ως δικαστικός συμπαραστάτης μόνον ελλείψει οποιουδήποτε άλλου κατάλληλου προσώπου που είναι διατεθειμένο να ασκήσει εθελοντικώς τα καθήκοντα του δικαστικού συμπαραστάτη.
9 Δυνάμει του άρθρου 1902 του BGB, ο δικαστικός συμπαραστάτης, στο πλαίσιο των καθηκόντων του, εκπροσωπεί τον τελούντα υπό δικαστική συμπαράσταση στις δικαστικές και εξώδικες πράξεις.
Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα
10 Ο WB, Γερμανός δικηγόρος από το προσωπικό περιβάλλον του MK, διορίστηκε από γερμανικό δικαστήριο προκειμένου να ασκήσει, στο πλαίσιο των επαγγελματικών δραστηριοτήτων του, τα καθήκοντα του δικαστικού συμπαραστάτη του MK για ορισμένο χρονικό διάστημα, έως ότου απαλλαγεί από τα καθήκοντα αυτά και διοριστεί νέος δικαστικός συμπαραστάτης.
11 Ο MK επιθυμεί να ασκήσει αγωγή προκειμένου να επιτύχει λογοδοσία και χορήγηση πρόσβασης, σύμφωνα με το άρθρο 15 του ΓΚΠΔ, στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που τον αφορούν, τα οποία συνέλεξε ο WB κατά την άσκηση των εν λόγω καθηκόντων.
12 Για τον σκοπό αυτόν, ο MK υπέβαλε αίτηση δικαστικής αρωγής ενώπιον του Amtsgericht Hannover (ειρηνοδικείου Αννόβερου, Γερμανία), το οποίο απέρριψε την αίτηση αυτή στο μέτρο που αφορούσε την υποβολή αίτησης πρόσβασης δυνάμει του άρθρου 15 του ΓΚΠΔ, με το σκεπτικό ότι δικαστικός συμπαραστάτης ο οποίος ασκεί τα καθήκοντά του στο πλαίσιο των επαγγελματικών δραστηριοτήτων του δεν αποτελεί «υπεύθυνο επεξεργασίας», κατά την έννοια του άρθρου 4, σημείο 7, του κανονισμού αυτού. Επίσης, το ως άνω δικαστήριο έκρινε ότι ο εν λόγω κανονισμός διέπει τη σχέση μεταξύ του υποκειμένου των δεδομένων και του υπευθύνου επεξεργασίας. Όμως, δυνάμει του άρθρου 1902 του BGB, ο νομίμως διορισθείς δικαστικός συμπαραστάτης είναι ο νόμιμος αντιπρόσωπος του υποκειμένου των δεδομένων. Κατά συνέπεια, τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που αφορούν το πρόσωπο αυτό μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία από τον δικαστικό συμπαραστάτη εξ ονόματος του εν λόγω προσώπου χωρίς να υφίσταται «διάκριση μεταξύ του δικαστικού συμπαραστάτη και του υποκειμένου των δεδομένων», σύμφωνα με την έκφραση που χρησιμοποιείται στη νομολογία των γερμανικών δικαστηρίων.
13 Ο MK προσέβαλε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου την απόρριψη της αιτήσεώς του δικαστικής αρωγής.
14 Το αιτούν δικαστήριο διατηρεί αμφιβολίες ως προς το ζήτημα αν πρόσωπο το οποίο άσκησε κατ’ επάγγελμα τα καθήκοντα του δικαστικού συμπαραστάτη μπορεί να χαρακτηριστεί ως «υπεύθυνος επεξεργασίας», κατά την έννοια του ΓΚΠΔ.
15 Επίσης, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται αν, λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο γʹ, του ΓΚΠΔ, ο κανονισμός αυτός έχει εφαρμογή στην υπόθεση της κύριας δίκης, δεδομένου ότι ο WB προέρχεται από το προσωπικό περιβάλλον του MK, χωρίς ωστόσο να υποβάλει τυπικώς προδικαστικό ερώτημα ως προς το ζήτημα αυτό.
16 Υπό τις περιστάσεις αυτές, το Landgericht Hannover (περιφερειακό δικαστήριο Αννόβερου, Γερμανία) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:
«1) Είναι ο νομίμως διορισθείς δικαστικός συμπαραστάτης, ο οποίος ασκεί κατ’ επάγγελμα την εν λόγω δραστηριότητα, υπεύθυνος επεξεργασίας κατά την έννοια του άρθρου 4, σημείο 7, του [ΓΚΠΔ];
2) Οφείλει να παράσχει πρόσβαση στα δεδομένα, σύμφωνα με το άρθρο 15 του ΓΚΠΔ;»
Επί του παραδεκτού της αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως
17 Κατά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 94, στοιχείο γʹ, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, διότι δεν περιέχει επαρκή περιγραφή των λόγων που οδήγησαν το αιτούν δικαστήριο να υποβάλει ερωτήματα ως προς την ερμηνεία των επίμαχων διατάξεων του δικαίου της Ένωσης, αλλά το αιτούν δικαστήριο επικρίνει απλώς την απόφαση του Amtsgericht Hannover (ειρηνοδικείου Αννόβερου), χωρίς να εκθέτει τους λόγους για τους οποίους αμφιβάλλει για την εκ μέρους του δικαστηρίου αυτού ερμηνεία του ΓΚΠΔ.
18 Συναφώς, υπενθυμίζεται ότι η ανάγκη να δοθεί ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης που να είναι χρήσιμη για τον εθνικό δικαστή απαιτεί να ορίσει αυτός το πραγματικό και κανονιστικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται τα ερωτήματα που υποβάλλει ή, τουλάχιστον, να εξηγήσει τις πραγματικές περιστάσεις στις οποίες στηρίζονται τα ερωτήματα αυτά. Οι απαιτήσεις αυτές σχετικά με το περιεχόμενο της αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως μνημονεύονται ρητώς στο άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας, το οποίο οφείλει να γνωρίζει και να τηρεί σχολαστικώς το αιτούν δικαστήριο στο πλαίσιο της συνεργασίας που καθιερώνει το άρθρο 267 ΣΛΕΕ (απόφαση της 5ης Ιουλίου 2016, Ognyanov, C‑614/14, EU:C:2016:514, σκέψεις 18 και 19 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
19 Εν προκειμένω, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται αν είναι ορθή η ερμηνεία των διατάξεων του ΓΚΠΔ από το Amtsgericht Hannover (ειρηνοδικείο Αννόβερου), κατά την οποία, κατ’ ουσίαν, ο κανονισμός αυτός δεν έχει εφαρμογή στη διαφορά της κύριας δίκης και, εν πάση περιπτώσει, ένας πρώην δικαστικός συμπαραστάτης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως «υπεύθυνος επεξεργασίας», κατά την έννοια του εν λόγω κανονισμού. Μολονότι είναι αληθές ότι το αιτούν δικαστήριο δεν εκθέτει τους λόγους για τους οποίους αμφιβάλλει για την ορθότητα της ερμηνείας αυτής, παραμένει εντούτοις γεγονός ότι το αιτούν δικαστήριο εκθέτει με ακρίβεια τη συλλογιστική του Amtsgericht Hannover (ειρηνοδικείου Αννόβερου), και τούτο καθιστά δυνατή την κατανόηση του περιεχομένου των υποβληθέντων ερωτημάτων.
20 Εξάλλου, η ερμηνεία των διατάξεων αυτών είναι κρίσιμη για την επίλυση της διαφοράς της κύριας δίκης, δεδομένου ότι η αίτηση δικαστικής αρωγής που υπέβαλε ο MK αποσκοπεί στην υποβολή αιτήσεως βάσει του άρθρου 15 του ΓΚΠΔ, η εφαρμογή του οποίου προϋποθέτει την ερμηνεία της έννοιας του «υπευθύνου επεξεργασίας», κατά το άρθρο 4, σημείο 7, του κανονισμού αυτού.
21 Κατά συνέπεια, η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως είναι παραδεκτή.
Επί των προδικαστικών ερωτημάτων
22 Με τα προδικαστικά ερωτήματα, τα οποία πρέπει να εξεταστούν από κοινού, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν το άρθρο 4, σημείο 7, του ΓΚΠΔ έχει την έννοια, αφενός, ότι πρώην δικαστικός συμπαραστάτης ο οποίος άσκησε κατ’ επάγγελμα τα καθήκοντά του έναντι προσώπου τελούντος υπό τη δικαστική συμπαράστασή του πρέπει να χαρακτηριστεί ως «υπεύθυνος επεξεργασίας», κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που έχει στην κατοχή του και αφορούν το πρόσωπο αυτό και, αφετέρου, ότι μια τέτοια επεξεργασία πρέπει να είναι σύμφωνη με το σύνολο των διατάξεων του εν λόγω κανονισμού, και ιδίως με το άρθρο 15 αυτού.
23 Κατ’ αρχάς, για να δοθεί απάντηση στις αμφιβολίες που εξέφρασε το αιτούν δικαστήριο σχετικά με τη δυνατότητα εφαρμογής του ΓΚΠΔ στη διαφορά της οποίας έχει επιληφθεί, διευκρινίζεται ότι, κατά το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο γʹ, του κανονισμού αυτού, του οποίου το περιεχόμενο αποσαφηνίζεται στην αιτιολογική του σκέψη 18, ο ΓΚΠΔ δεν εφαρμόζεται στην επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από φυσικό πρόσωπο στο πλαίσιο αποκλειστικά προσωπικής ή οικιακής δραστηριότητας και άρα χωρίς σύνδεση με κάποια επαγγελματική ή εμπορική δραστηριότητα.
24 Η διάταξη αυτή δεν μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει από το πεδίο εφαρμογής του ΓΚΠΔ τη δραστηριότητα του δικαστικού συμπαραστάτη η οποία ασκείται κατ’ επάγγελμα από φυσικό πρόσωπο.
25 Το γεγονός, το οποίο επισημαίνει το αιτούν δικαστήριο, ότι ο επίμαχος στην υπόθεση της κύριας δίκης δικαστικός συμπαραστάτης επελέγη από το προσωπικό περιβάλλον του προσώπου που ετέθη υπό τη δικαστική συμπαράστασή του δεν μπορεί να κλονίσει το συμπέρασμα αυτό.
26 Όσον αφορά το ζήτημα αν πρώην δικαστικός συμπαραστάτης ο οποίος άσκησε κατ’ επάγγελμα τα καθήκοντά του έναντι προσώπου τελούντος υπό τη δικαστική συμπαράστασή του πρέπει να χαρακτηριστεί ως «υπεύθυνος επεξεργασίας» των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που αφορούν το πρόσωπο αυτό, επισημαίνεται ότι ο δικαστικός συμπαραστάτης, λόγω των καθηκόντων που του ανατίθενται από το εθνικό δίκαιο, καλείται να ασκήσει διάφορες δραστηριότητες για το πρόσωπο αυτό, στο πλαίσιο των οποίων καθορίζει επίσης τους σκοπούς και τον τρόπο της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα του εν λόγω προσώπου, κατά την έννοια του άρθρου 4, σημείο 7, του ΓΚΠΔ.
27 Οι αμφιβολίες του αιτούντος δικαστηρίου οφείλονται στο γεγονός ότι, σύμφωνα με τους κανόνες του γερμανικού δικαίου που διέπουν τη δικαστική συμπαράσταση, ο δικαστικός συμπαραστάτης είναι ο νόμιμος αντιπρόσωπος του τελούντος υπό τη δικαστική συμπαράστασή του προσώπου και ενεργεί για λογαριασμό και εξ ονόματος του συμπαραστατουμένου.
28 Εντούτοις, όπως διευκρινίζει το ίδιο το αιτούν δικαστήριο, εν προκειμένω, ο MK ζητεί, εν πάση περιπτώσει, όχι από τον νυν, αλλά από τον πρώην δικαστικό συμπαραστάτη του, τον WB, ο οποίος έχει πλέον απαλλαγεί από τα καθήκοντά του, πρόσβαση στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που αφορούν τον MK και τα οποία ο WB εξακολουθεί να έχει στην κατοχή του.
29 Όπως παρατηρεί η Επιτροπή, ένας πρώην δικαστικός συμπαραστάτης αποτελεί συνεπώς τρίτο πρόσωπο έναντι του προσώπου που ετέθη στο παρελθόν υπό τη δικαστική συμπαράστασή του.
30 Επομένως, πρώην δικαστικός συμπαραστάτης ο οποίος άσκησε κατ’ επάγγελμα τα καθήκοντά του έναντι προσώπου τελούντος υπό τη δικαστική συμπαράστασή του πρέπει να χαρακτηριστεί ως «υπεύθυνος επεξεργασίας» των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που έχει στην κατοχή του και αφορούν το πρόσωπο αυτό και, κατά συνέπεια, οφείλει να επεξεργάζεται τα δεδομένα αυτά σύμφωνα με τα οριζόμενα στον ΓΚΠΔ και, ειδικότερα, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 15 του ΓΚΠΔ, οι οποίες μπορούν ενδεχομένως να περιοριστούν κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 23 του κανονισμού αυτού (πρβλ. απόφαση της 16ης Ιανουαρίου 2024, Österreichische Datenschutzbehörde, C‑33/22, EU:C:2024:46, σκέψεις 54 έως 56).
31 Κατόπιν του συνόλου των προεκτεθέντων, στα υποβληθέντα προδικαστικά ερωτήματα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 4, σημείο 7, του κανονισμού 2016/679 έχει την έννοια ότι πρώην δικαστικός συμπαραστάτης ο οποίος άσκησε κατ’ επάγγελμα τα καθήκοντά του έναντι προσώπου τελούντος υπό τη δικαστική συμπαράστασή του πρέπει να χαρακτηριστεί ως «υπεύθυνος επεξεργασίας», κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που έχει στην κατοχή του και αφορούν το εν λόγω πρόσωπο και ότι μια τέτοια επεξεργασία πρέπει να είναι σύμφωνη με το σύνολο των διατάξεων και ιδίως με το άρθρο 15 του κανονισμού αυτού.
Επί των δικαστικών εξόδων
32 Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.
Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (ένατο τμήμα) αποφαίνεται:
Το άρθρο 4, σημείο 7, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων),
έχει την έννοια ότι:
πρώην δικαστικός συμπαραστάτης ο οποίος άσκησε κατ’ επάγγελμα τα καθήκοντά του έναντι προσώπου τελούντος υπό τη δικαστική συμπαράστασή του πρέπει να χαρακτηριστεί ως «υπεύθυνος επεξεργασίας», κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που έχει στην κατοχή του και αφορούν το εν λόγω πρόσωπο και ότι μια τέτοια επεξεργασία πρέπει να είναι σύμφωνη με το σύνολο των διατάξεων και ιδίως με το άρθρο 15 του κανονισμού αυτού.
(υπογραφές)
