Η αρχή προστασίας δεδομένων της Κάτω Σαξονίας απαντά στο ερώτημα κατά πόσον ο ΓΚΠΔ απαγορεύει τη φωτογράφηση παραβάσεων με σκοπό την υποβολή αναφοράς
Είναι αντίθετο στη νομοθεσία για την προστασία δεδομένων να φωτογραφίσεις κάποιον που έχει παρκάρει παράνομα, προκειμένου να τον καταγγείλεις; Η προστασία δεδομένων συχνά χαρακτηρίζεται ως η προστασία των παραβατών· αυτό όμως δεν είναι ακριβές.
Πολίτες που ενοχλούνται από παράνομα παρκαρίσματα συχνά βγάζουν το κινητό τους τηλέφωνο, βγάζουν φωτογραφία και υποβάλουν αναφορά μέσω email προς την αρμόδια αρχή. Δεν τους παίρνει πάνω από 5 λεπτά και πιθανότατα κανείς δεν σκέπτεται την προστασία δεδομένων τη στιγμή εκείνη.
Μπορεί αυτός που έχει παρκάρει παράνομα να ισχυριστεί βάσιμα πως η πρακτική αυτή παραβιάζει τη νομοθεσία για τα προσωπικά δεδομένα; Αυτό ήταν το ερώτημα που τέθηκε σε πολλές καταγγελίες και εξετάστηκε σε υποθέσεις το προηγούμενο έτος.
Η εφαρμογή του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων
Κατά κανόνα, ο ΓΚΠΔ εφαρμόζεται όταν βγάζουμε μια φωτογραφία με σκοπό την υποβολή αναφοράς. Η πινακίδα κυκλοφορίας ενός οχήματος είναι προσωπικό δεδομένο.[1] Περαιτέρω, το πρόσωπο που υποβάλει την αναφορά δεν μπορεί να ισχυριστεί πως ο ΓΚΠΔ δεν εφαρμόζεται, επειδή πρόκειται για μια προσωπική δραστηριότητα.[2] Με βάση τη νομολογία, δεν υπάρχει προσωπική δραστηριότητα, όταν η επεξεργασία ( πχ. η λήψη μιας φωτογραφίας) πραγματοποιείται σε δημόσιο χώρο.[3]
Οποιοσδήποτε φωτογραφίζει σταθμευμένα οχήματα σε δημόσιους χώρους με σκοπό να κοινολογήσει τις φωτογραφίες αυτές, ενεργεί εκτός της προσωπικής του σφαίρας.
Η στάθμιση
Κατά συνέπεια, η λήψη και διαβίβαση των φωτογραφιών απαιτεί μια νομική βάση.[4] Η συγκατάθεση, προφανώς, δεν αποτελεί πρακτική επιλογή, ενώ δεν μπορεί να λαμβάνεται υπόψιν όταν δεν αποδεικνύεται. Ως εκ τούτου, μόνο η στάθμιση των συμφερόντων μπορεί να εξεταστεί.[5]
Η επεξεργασία δεδομένων είναι νόμιμη, όταν αυτή εξυπηρετεί ένα έννομο συμφέρον, είναι αναγκαία και υπερέχει των θεμελιωδών δικαιωμάτων των υποκειμένων των δεδομένων. Η αναφορά διοικητικών παραβάσεων στις αρμόδιες αρχές συνιστά έννομο συμφέρον, όπως γίνεται δεκτό από το νομικό πλαίσιο.[6]
Ωστόσο, πρέπει να προσέχει κανείς να μην παρέχει στις αρχές πληροφορίες που δεν είναι αναγκαίες. Η φωτογράφιση άλλων πινακίδων ή προσώπων πρέπει να αποφεύγεται, στον βαθμό που αυτό είναι δυνατό. Με τον τρόπο αυτό, περιορίζεται ο αριθμός των προσώπων που επηρεάζονται.
Τα θεμελιώδη δικαιώματα των προσώπων που σταθμεύουν παράνομα, ως υποκείμενα των δεδομένων, κατά κανόνα δεν υπερέχουν στις περιπτώσεις αυτές. Ειδικότερα, κατά τη διενέργεια της στάθμισης πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν οι εύλογες προσδοκίες των υποκειμένων των δεδομένων.
Ουσιαστικά, ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν οι πινακίδες κυκλοφορίας είναι για να μπορεί να ταυτοποιείται ένα όχημα που κυκλοφορεί. Οι ιδιοκτήτες των οχημάτων πρέπει συνεπώς να γνωρίζουν και να αναμένουν πως η πινακίδα τους θα χρησιμοποιηθεί στο πλαίσιο καταγγελίας, αν το όχημά τους είναι παράνομα σταθμευμένο. Άλλωστε, το δικαίωμα να μη βρεθείς υπόλογος για μια παράβαση είναι περιορισμένης σημασίας.[7]
Συμπέρασμα
Απορρίψαμε ως αβάσιμες καταγγελίες προσώπων που είχαν δεχθεί αναφορές για παράνομη στάθμευση. Η νομοθεσία για την προστασία δεδομένων δεν εμποδίζει τους πολίτες να φωτογραφίζουν και να υποβάλλουν αναφορές για την παράνομη στάθμευση.
Από την Ετήσια Έκθεση 2023 της γερμανικής εποπτικής αρχής
[1] VG Ansbach, απόφαση της 2.11.2022, Ref. AN 14 K 22.00468.
[2] Άρθρο 2 παρ.2γ’ ΓΚΠΔ.
[3] ΔΕΕ, απόφαση της 11.12.2014, C-212/13.
[4] Άρθρο 5 παρ.1α’ ΓΚΠΔ.
[5] Άρθρο 6 παρ.1στ’ ΓΚΠΔ.
[6] βλ. αιτ. σκ. 50 εδ. 9 ΓΚΠΔ.
[7] VG Ansbach, απόφαση της 2.11.2022, Ref. AN 14 K 22.00468.
