Η πολωνική αρχή προστασίας δεδομένων χαρακτηρίζει την πρακτική αυτή απομεινάρι του παρελθόντος
Είναι πράγματι αναγκαία η συλλογή του ονόματος πατρός ενός πολίτη προς τον σκοπό της ταυτοποίησής του, λαμβανομένων υπόψιν των εναλλακτικών στοιχείων ταυτοποίησης, ή πρόκειται για μια συνήθεια του παρελθόντος που πρέπει να εγκαταλειφθεί;
Κατά τη γνώμη του Προέδρου του UODO, της πολωνικής αρχής προστασίας δεδομένων, ισχύει το δεύτερο.
Με πρόσφατη δημοσίευσή της, η πολωνική αρχή εκφράζει την ικανοποίησή της για την ανταπόκριση των δημοσίων αρχών στο κάλεσμά της να σταματήσουν να συμπεριλαμβάνουν το όνομα πατρός μεταξύ των στοιχείων που συλλέγονται από τους πολίτες.
Όπως παρατηρείται, η απαίτηση υποβολής του ονόματος πατρός προς τον σκοπό της ταυτοποίησης δεν είναι παρά ένα απομεινάρι του παρελθόντος. Το όνομα αυτό αποτελεί προσωπικό δεδομένο ενός τρίτου προσώπου, το οποίο δεν υπάρχει κανένας λόγος να συλλέγεται και να τηρείται, τη στιγμή που η πλήρης και βέβαιη ταυτοποίηση του ατόμου μπορεί να επιτευχθεί μέσω του ονοματεπωνύμου, της ημερομηνίας γέννησης και του προσωπικού αριθμού πολίτη.
Κατά συνέπεια, η εγκατάλειψη της πάγιας πρακτικής συλλογής του πατρωνύμου δεν αποτελεί μόνο λογική επιλογή εν όψει των σύγχρονων μέσων ταυτοποίησης, αλλά και υποχρέωση βάσει των αρχών της επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, ειδικά της αρχής της ελαχιστοποίησης.
