“Η διενέργεια ιατρικών πράξεων, ανεξάρτητα εάν αυτές είναι απλές διαγνωστικές ή θεραπευτικές, προϋποθέτει την ελεύθερη συναίνεση του ασθενούς” αναφέρει το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης.
Μία απίστευτη ταλαιπωρία βιώνει λίγους μήνες από τη γέννησή του (έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 2006), γεγονός που οδήγησε τους γονείς του στην άσκηση προσφυγής στα Δικαστήρια.
Η προσφυγή κατά του πρώτου εναγομένου …ειδικού χειρουργού οφθαλμιάτρου, στρέφεται εναντίον του καθώς στο ιδιωτικό του ιατρείο, όπου ο τελευταίος ανέλαβε να πραγματοποιήσει χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης καταρράκτη στον αριστερό οφθαλμό του (ενάγοντος) με τη μέθοδο της ένθεσης ενδοφακού, ενώ αυτός ήταν ηλικίας ούτε 3 μηνών.
Τελικά, όπως αναφέρεται, το παραπάνω χειρουργείο έλαβε χώρα στις 17-11-2006 στο ιατρικό κέντρο, που συνεργάζεται ο ιατρός και διατηρεί η εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία στη Θεσσαλονίκη και ο ενάγων εξήλθε την επομένη. Σημειώνεται επίσης ότι «ο εναγόμενος ιατρός πρότεινε και εφάρμοσε εσφαλμένα, με χρήση μη ενδεδειγμένου υλικού, τη χειρουργική επέμβαση ετερόπλευρου συγγενούς καταρράκτη με τοποθέτηση ενδοφακού, η οποία αντενδείκνυτο για την ηλικία του ενάγοντος. Επίσης, εκθέτει ότι ο εναγόμενος ουδέποτε ενημέρωσε τους γονείς του για το σύνολο των επιπλοκών από την επέμβαση με χρήση ενδοφακού και ειδικότερα τον κίνδυνο αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς, η οποία εν τέλει συνέβη».
Περαιτέρω, κατά παράβαση των κανόνων της ιατρικής, επέβαλε, μετά την επέμβαση, πολύωρο καθημερινό κλείσιμο του δεξιού οφθαλμού για μεγάλο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να επέλθει διεγερτικής στέρησης αμβλυωπία στον οφθαλμό αυτό».
Παράλληλα, οι ενάγοντες γονείς δια του συνηγόρου τους Νικολάου Διαλυνά ανέφερε ότι το Νοέμβριο του 2011 ο ενάγων γιος τους «αισθάνθηκε έντονο πόνο στο μάτι, τσούξιμο, φωτοφοβία και ερυθρότητα και, κατά την εξέτασή του, ο εναγόμενος δεν αξιολόγησε ορθά τα συμπτώματα του ανηλίκου και ιδίως την αιμορραγία στο πρόσθιο μέρος του αριστερού οφθαλμού και πρότεινε, κατά παράβαση των κανόνων της ιατρικής επιστήμης, συντηρητική θεραπεία επί δύο μήνες, ενώ παρέλειψε να ζητήσει εγκαίρως τη διενέργεια υπερηχογραφήματος και διερευνητική βιτρεκτομή. Ότι η παρατεταμένη αιμορραγία και η μη διενέργεια της βιτρεκτομής είχαν ως αποτέλεσμα την επέκταση της αιμορραγίας στα αγγεία της ίριδας και την κοιλότητα του βολβού, με αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, η οποία διαγνώστηκε στις 22-3-2012 από ιατρούς στον εξωτερικό».
Ιατρική αμέλεια: Η απόφαση του Δικαστηρίου
Σύμφωνα με το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης «αποδείχθηκε ότι πράγματι από την παραπάνω παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του πρώτου εναγομένου ιατρού και της αντικειμενικώς ευθυνόμενης προστήσασας εναγόμενης ανώνυμης εταιρίας, πέραν της ανωτέρω περιουσιακής ζημίας, προξενήθηκε στον ενάγοντα, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, και μη περιουσιακή τοιαύτη στα έννομα αγαθά του όπως πόνος, ψυχική ταλαιπωρία. Για να επέλθει μια κάποια εξισορρόπηση στη δημιουργηθείσα εξ αυτού του λόγου δυσμενή κατάσταση και να του δοθεί η ευχέρεια να την ξεπεράσει, πρέπει να επιδικασθεί υπέρ αυτού εύλογη χρηματική ικανοποίηση».
Και αναφέρεται πως «κατόπιν τούτων, το Δικαστήριο, εκτιμώντας όλα τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά και ιδίως τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα η αδικοπραξία, τα αγαθά, τα οποία προσβλήθηκαν, την αποκλειστική υπαιτιότητα του εναγόμενου ιατρού που έδρασε από αμέλεια, την ταλαιπωρία την οποία υπέστη ο ενάγων από την βρεφική ηλικία των 2,5 μηνών, με την υποβολή του σε αλλεπάλληλες ιατρικές εξετάσεις και χειρουργικές επεμβάσεις και επί μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς και την οικονομική και κοινωνική θέση των διαδίκων, από τους οποίους ο ενάγων διανύει το 18ο έτος της ηλικίας του, χωρίς δικούς τους οικονομικούς πόρους και ο πρώτος εναγόμενος είναι επιτυχημένος ιατρός, ενώ δεν λαμβάνεται υπόψη η οικονομική κατάσταση της δεύτερης εναγομένης, κρίνει ότι βάσει και των κανόνων της κοινής πείρας και λογικής για την αποκατάσταση της ηθικής τους βλάβης».
Αποζημίωση 250.000 ευρώ συν τα δικαστικά έξοδα
«Οι προαναφερόμενες μόνιμες συνέπειες στην υγεία του ενάγοντος συνιστούν έλλειψη της σωματικής του ακεραιότητας, που περιορίζουν την επαγγελματική, οικονομική και κοινωνική του εξέλιξη και έχουν ιδιαίτερα δυσμενή επίπτωση σ’ αυτές. Η κατάσταση της υγείας του έχει αντίκτυπο στον τρόπο ζωής του και τον καθιστά γενικά άτομο που μειονεκτεί έναντι των άλλων ατόμων της ηλικίας του, δυσχεραίνονται οι κοινωνικές συναναστροφές του, που αποτελούν έκφραση της συνταγματικά προστατευόμενης προσωπικότητας και ατομικότητας του ανθρώπου και έχει δυσμενείς επιδράσεις στην εν γένει επαγγελματική, κοινωνική εξέλιξή του και ζωή» λέει το Δικαστήριο.
Για το λόγο αυτό «αναγνωρίζει ότι οι εναγόμενοι υποχρεούνται να καταβάλουν στον ενάγοντα, εις ολόκληρον έκαστος, το ποσό των εκατόν είκοσι τεσσάρων χιλιάδων, πεντακοσίων τριών ευρώ και πέντε λεπτών (124.503,05), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρις εξοφλήσεως» και «καταδικάζει τους εναγόμενους-εφεσιβλήτους στην καταβολή των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος- εκκαλούντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των έξι χιλιάδων (6.000) ευρώ».
