“Πάσχει μη νόμιμης ερμηνείας και εφαρμογής διατάξεων” όπως έκρινε το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών. Έκρινε πως “είναι ακυρωτέα”.
Στον… πάγο έβαλε το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών απόφαση του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, κρίνοντας πως είναι ακυρωτέα και ότι «η προσβαλλόμενη απόφαση μετάθεσης της αιτούσας, η οποία ερείδεται στην ανάγκη κάλυψης των υπηρεσιακών αναγκών που αναφέρονται στην οικεία γνωμοδότηση του Συμβουλίου Μεταθέσεων Ανθυπασπιστών Υπαξιωματικών (ΣΜΑΥ), πάσχει μη νόμιμης ερμηνείας και εφαρμογής των εφαρμοστέων διατάξεων».
Ειδικότερα, στην αίτησή της προς το Δικαστήριο «η αιτούσα, Επιλοχίας Πεζικού (ΠΖ) της κατηγορίας των Επαγγελματιών Οπλιτών (ΕΠ.ΟΠ.), ζητά την ακύρωση: α) της Φ.411.4/ 24/769535/Σ.5400/29.9.2023 απόφασης του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας, με την οποία απορρίφθηκε η ενδικοφανής προσφυγή της κατά της Φ.411.4/4/753638/Σ.2385/13.7.2023 απόφασης του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, και β) της ως άνω απόφασης του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, κατά το μέρος που αφορά τη μετάθεσή της, στα πλαίσια των τακτικών μεταθέσεων του έτους 2023, από την Υπηρεσία Διαχείρισης Υποδομών (ΥΔΥΠ) Ναυπλίου στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών (401 ΓΣΝΑ)».
Όπως αναφέρει υπέβαλε ειδικό αίτημα παραμονής της στη Φρουρά Ναυπλίου, αναφέροντας ότι είναι γονέας μονογονεϊκής οικογένειας, με πλήρη και αποκλειστική επιμέλεια της ανήλικης κόρης της και αποδεικνύοντας την ιδιότητά της αυτή με σχετικά έγγραφα.
Με την ηλεκτρονική δήλωση τόπων προτίμησης για τις τακτικές μεταθέσεις έτους 2023 η ίδια δήλωσε τον Δήμο Ναυπλιέων, τον Δήμο Άργους -Μυκηνών και τον Δήμο Λουτρακίου – Περαχώρας- Αγίων Θεοδώρων ως πρώτο, δεύτερο και τρίτο τόπο προτίμησής της αντίστοιχα, εκθέτοντας ότι στο Δήμο Ναυπλιέων έχει ιδιόκτητη κατοικία, διαμένουν μόνιμα οι γονείς της και μπορεί να αξιοποιηθεί στην ειδικότητά της.
Παρά τα δεδομένα αυτά, «το Συμβούλιο Μεταθέσεων Ανθυπασπιστών Υπαξιωματικών (ΣΜΑΥ), με το ./συν../27.6.2023 πρακτικό του, αφού έλαβε υπόψη τα μόριά της (1309,172) και την προαναφερόμενη δήλωσή της, πρότεινε, παμψηφεί, τη μετάθεσή της στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών (401 ΓΣΝΑ), «κατ’ εξαίρεση του αριθμού των μορίων που διαθέτει σε σχέση με τα υπόλοιπα στελέχη που δηλώνουν επιθυμία υπηρέτησης στον συγκεκριμένο τόπο, προκειμένου να συμπληρώσει τον απαιτούμενο για προαγωγή χρόνο διοίκησης και να καλύψει επιτακτικές υπηρεσιακές ανάγκες σε κενή οργανική θέση, με βάση τους Πίνακες Οργάνωσης και Υλικού (ΠΟΥ), στην κατεχόμενη ειδικότητα και βαθμό». Περαιτέρω, εξέφερε τη γνώμη ότι η μη μετάθεσή της θα δυσχεράνει το έργο της ως άνω Μονάδας, όπως αυτό υπαγορεύεται από την επάνδρωση (σε ποσοστό 38%) και την αποστολή της (ως Νοσοκομείο), και ότι η επιθυμία της δεν ικανοποιείται ως προς τον δεύτερο και τρίτο τόπο προτίμησής της, λόγω του ότι σε αυτούς δεν υφίστανται οργανικές και γενικές θέσεις στον βαθμό και την ειδικότητά της και, κατά συνέπεια, δεν είναι εφικτή η συμπλήρωση του αναγκαίου για την προαγωγή της χρόνου διοίκησης».
Ακύρωση μετάθεσης στρατιωτικού: Η προσφυγή της μητέρας
Σύμφωνα με το Εφετείο Αθηνών «κατά της απόφασης αυτής, η αιτούσα άσκησε την από 17.7.2023 ενδικοφανή προσφυγή της, με την οποία ζήτησε την ακύρωση της μετάθεσής της, επικαλούμενη την ιδιότητά της ως γονέα μονογονεϊκής οικογένειας. Με την προσβαλλόμενη απόφαση απορρίφθηκε η ενδικοφανής προσφυγή της ως αβάσιμη, με την αιτιολογία ότι η μετάθεσή της γίνεται προς κάλυψη κενής οργανικής θέσης της ειδικότητάς της σύμφωνα με τον ισχύοντα ΠΟΥ και προς συμπλήρωση του αναγκαίου για την προαγωγή της χρόνου διοίκησης, ότι η επιθυμία της για τοποθέτηση σε κάποιον από τους τόπους προτίμησής του δεν ικανοποιείται λόγω έλλειψης κενών οργανικών θέσεων σύμφωνα με το γνωμοδοτικό πρακτικό του αρμόδιου Συμβουλίου Μεταθέσεων, ότι τα επικαλούμενα από αυτήν οικογενειακά προβλήματα, αν και είναι απολύτως κατανοητά και λαμβάνονται υπόψη κατά την εκπόνηση των μεταθέσεων, δεν αποτελούν ειδικό κριτήριο ειδικής μεταθετικότητας κατά τις οικείες νομοθετικές διατάξεις, και ότι οι διαταγές μεταθέσεων εκδίδονται για την κάλυψη των υπηρεσιακών αναγκών σε συνδυασμό με τις άμεσες προσωπικές ή οικογενειακές ανάγκες των στελεχών, όπου αυτό είναι εφικτό, πλην οι εκάστοτε υπηρεσιακές ανάγκες έχουν το απόλυτο προβάδισμα έναντι όλων των άλλων αναγκών και, πάντως, δεν γίνονται με σκοπό να αδικηθούν τα στελέχη. Η απόφαση μετάθεσής της δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί, αφού με την 165/2023 απόφαση του παρόντος δικαστηρίου διατάχθηκε η αναστολή εκτέλεσής της.
Η απόφαση του Δικαστηρίου
Ωστόσο, το Δικαστήριο υπογραμμίζει πως «τα στελέχη που έχουν την ιδιότητα του γονέα μονογονεϊκής οικογένειας και υπηρετούν σε τόπο μη προτίμησής τους μετατίθενται στον τόπο προτίμησής τους, εφόσον το επιθυμούν, υπό την προϋπόθεση μετάθεσής τους σε θέση που προβλέπεται για τον βαθμό και την ειδικότητά τους και υπό την προϋπόθεση ότι σοβαροί υπηρεσιακοί λόγοι δεν επιβάλλουν το αντίθετο. Ενόψει τούτων και δεδομένου ότι η Υπηρεσία Διαχείρισης Υποδομών (ΥΔΥΠ) Ναυπλίου αποτελεί τον τόπο προτίμησης της αιτούσας και ότι η τελευταία, στα πλαίσια των τακτικών μεταθέσεων του 2023, δεν υπέβαλε αίτηση μετάθεσής της από τον τόπο αυτό, η Διοίκηση δεν διέθετε ευχέρεια να αποφασίσει τη μετάθεσή της κατ’ επίκληση σοβαρών υπηρεσιακών λόγων κατά το τελευταίο εδάφιο της υποπερίπτωσης (α) της περίπτωσης (2) της παραγράφου 1α του άρθρου 5 του ν.3883/2010, το οποίο βρίσκει εφαρμογή μόνο στην περίπτωση που στέλεχος με την ιδιότητα του γονέα μονογονεϊκής οικογένειας υποβάλει αίτημα μετάθεσής του στον τόπο προτίμησής του, αλλά είχε υποχρέωση να μην τη μετακινήσει από τον τόπο προτίμησής της κατά το πρώτο εδάφιο της ίδιας υποπερίπτωσης, το οποίο καταλαμβάνει την ένδικη περίπτωση μετάθεσης στελέχους με την ιδιότητα του γονέα μονογονεϊκής οικογένειας από τον τόπο προτίμησής του».
Και καταλήγει: «Επομένως, η προσβαλλόμενη απόφαση μετάθεσης της αιτούσας, η οποία ερείδεται στην ανάγκη κάλυψης των υπηρεσιακών αναγκών που αναφέρονται στην οικεία γνωμοδότηση του Συμβουλίου Μεταθέσεων Ανθυπασπιστών Υπαξιωματικών (ΣΜΑΥ), πάσχει μη νόμιμης ερμηνείας και εφαρμογής των εφαρμοστέων διατάξεων του άρθρου 5 παρ.1 α περιπτ. (2) υποπερίπτ. (α) του ν.3883/2010 και είναι ακυρωτέα».
