ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Μόνο μετά τη νομιμοποίηση του αυθαιρέτου κτίσματος, ο έχων το δικαίωμα επέκτασης καθύψος της οικοδομής αποκτά αποκλειστική κυριότητα επί του κτίσματος και του υπ αυτού καταλαμβανομένου χώρου του δώματος. Η δε απόφαση του ΧΟΠ περί εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαίρετου κτίσματος δεν συνιστά νομιμοποίηση αυτού. Μη επιτρεπτή κτήση κυριότητας με χρησικτησία στα κοινόκτητα και κοινόχρηστα μέρη πολυκατοικίας. Καταχρηστική άσκηση δικαιώματος κατ΄άρθρο 281 ΑΚ. Δεν αρκεί, για τη στοιχειοθέτησή της η αδράνεια του δικαιούχου να ασκήσει το επίδικο δικαίωμά του.
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τη Δικαστή Ελένη Σκριβάνου, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Φέρονται προς συνεκδίκαση ενώπιον του δικαστηρίου τούτου: α) η με Ε.Α.Κ ……./2018 έφεση και β) οι με Ε.Α.Κ …./2019 πρόσθετοι λόγοι αυτής. Των δικογράφων αυτών πρέπει να διαταχθεί η συνεκδίκαση λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας (άρθρα 246, 520 ΚΠολΔ).
Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ’αρ. 2785/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών (άρθρα 647 επ. ΚΠολΔ, όπως αυτά ίσχυαν πριν την τροποποίησή τους με το Ν.4335/23-7-2015 που, σύμφωνα με την το άρθρο 9 παρ.2 αυτού, δεν καταλαμβάνει τις αγωγές που ασκήθηκαν πριν την 1η-1-2016, όπως η ένδικη), έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 επ., 511, 513, 516 παρ.1, 518 παρ.1, 591 παρ.1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα -εναγόμενο στις 5-9-2018, όπως προκύπτει από την υπ΄αρ. …… έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στην περιφέρεια του Εφετείου Πειραιώς ……………… και η κατάθεση της έφεσης,ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, έλαβε χώρα στις 7-9-2019, όπως προκύπτει από την προαναφερθείσα έκθεση κατάθεσης.
Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί περαιτέρω από το Δικαστήριο τούτο, που είναι καθ΄ύλη και κατά τόπο αρμόδιο, κατά την ίδια διαδικασία με την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της και μέσα στα όρια που καθορίζονται από αυτούς (άρθρα 19,522 ,533 παρ.1,2 ΚΠολΔ), καθώς έχει κατατεθεί εκ μέρους του εκκαλούντος το προβλεπόμενο, από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 εδ.α ΚΠολΔ, παράβολο, όπως επίσης προκύπτει από τη σχετική έκθεση κατάθεσης της Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς, κάτωθεν της έφεσης.
Όσον αφορά, όμως, στους ως άνω πρόσθετους λόγους της έφεσης, οι οποίοι ασκήθηκαν με ιδιαίτερο δικόγραφο κατά τα αναφερθέντα στην αρχή της παρούσας, είναι απορριπτέοι ως απαραδέκτως ασκηθέντες, πράγμα που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο, λόγω μη εμπρόθεσμης επίδοσής τους στους καθ΄ών – εφεσίβλητους, Ειδικότερα, από την επίδοση του αντιγράφου αυτών στους τελευταίους, που έλαβε χώρα τις 27-8-2019 (όπως προκύπτει από τις υπ΄αρ. …. και …../27-8-2019, αντίστοιχα, εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιώς …………., που προσκομίζει ο εκκαλών- ασκών τους πρόσθετους λόγους), μέχρι τη συζήτηση της έφεσης (19-9-2019), δεν έχει παρέλθει διάστημα τριάντα ημερών, όπως απαιτείται από τη διάταξη του άρθρου 520 παρ.2 ΚΠολΔ (Ολ.ΑΠ 33/1990, ΝΟΒ 39.230, Β.Βαθρακοκοίλη, Ερμ. ΚΠολΔ υπό το άρθρο 520 αρ. 64).
Από τις διατάξεις των άρθρων 1,2 παρ. 1, 3, 4, 5, 7 παρ.1, 8 παρ.1, 13 του Ν.3741/1929, 787, 1002 και 1117 Α.Κ, προκύπτει ότι, επί οικοδομής που έχει υπαχθεί στο καθεστώς της οριζόντιας ιδιοκτησίας, μπορεί, με τη νομίμως μεταγεγραμμένη συστατική της οροφοκτησίας συμβολαιογραφική πράξη, να παραχωρηθεί σε ένα δικαιούχο οριζόντιας ιδιοκτησίας το δικαίωμα επέκτασης της οικοδομής προς τα άνω με την προσθήκη νέου ορόφου επί του δώματος (“ταράτσας”), το οποίο, εωσότου κατασκευασθεί ο νέος όροφος, ανήκει κατά συγκυριότητα και χρήση σε όλους από κοινού τους ιδιοκτήτες ορόφων ή διαμερισμάτων. Μετά την ανέγερσή του, ο νέος όροφος περιέρχεται στον δικαιούχο της επέκτασης, κατ` αποκλειστική κυριότητα νομή και κατοχή και με το ανάλογο ποσοστό αναγκαστικής συγκυριότητας επί του εδάφους και των λοιπών κοινοχρήστων και κοινοκτήτων μερών της οικοδομής. Η άσκηση όμως του δικαιώματος επέκτασης της οικοδομής καθ` ύψος προϋποθέτει την τήρηση των σχετικών διατάξεων της πολεοδομικής νομοθεσίας. Επομένως, για να είναι νόμιμη η άσκηση του δικαιώματος αυτού από το συνιδιοκτήτη του ενιαίου οικοπέδου, στον οποίο χορηγήθηκε με την κοινή συμφωνία όλων των λοιπών συνιδιοκτητών διά της συστατικής πράξης που έχει μεταγραφεί, και αυτός να καταστεί αποκλειστικά κύριος του νέου κτίσματος άνωθεν του δώματος, πρέπει η κατασκευή αυτού να γίνει με την τήρηση των πολεοδομικών διατάξεων, διότι σε αντίθετη περίπτωση, εάν δηλαδή η προσθήκη του κτίσματος γίνει αυθαιρέτως κατά παράβαση των πολεοδομικών διατάξεων, ο φορέας του άνω δικαιώματος δεν αποκτά αποκλειστική επ` αυτού κυριότητα και οι λοιποί συνιδιοκτήτες εξακολουθούν να έχουν το δικαίωμα της αναγκαστικής συγκυριότητας, συγκατοχής και σύγχρησης όλου του (κοινόχρηστου) χώρου του δώματος. Ωστόσο, αν με νεότερη νομοθετική ρύθμιση παρασχεθεί η δυνατότητα νομιμοποίησης του αυθαιρέτου κτίσματος και ο έχων ανεγείρει τούτο τηρήσει τις προβλεπόμενες από τη ρύθμιση αυτή προϋποθέσεις νομιμοποίησης, τότε η άσκηση του δικαιώματος επεκτάσεως καθ` ύψος της οικοδομής από τον δικαιούχο είναι επιτρεπτή, αφού το ανεγερθέν κτίσμα απέβαλε το χαρακτήρα του αυθαιρέτου και κατέστη νόμιμο. Κατά συνέπεια, μόνο μετά τη νομιμοποίηση του αυθαιρέτου κτίσματος, ο έχων το δικαίωμα επέκτασης καθ` ύψος της οικοδομής αποκτά αποκλειστική κυριότητα επί του κτίσματος και του υπ` αυτού καταλαμβανομένου χώρου του δώματος (ΑΠ 220/2013, ΑΠ 1553/2009, ΑΠ 615/2006, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Οιενάγοντες- ήδη εφεσίβλητοι, εξέθεταν στην από 2-11-2015, (με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ …………../5-11-2015), αγωγή τους, κατ΄εκτίμηση του δικογράφου της, ότι, τόσο αυτοί όσο και ο εναγόμενος, είναι συνιδιοκτήτες και συγκεκριμένα ο κάθε ένας εξ αυτών κύριος των περιγραφόμενων στην αγωγή αυτοτελών οριζόντιων ιδιοκτησιών της πολυώροφης οικοδομής, που είναι κτισμένη εντός οικοπέδου στον Πειραιά επί της λεωφόρου … …… (πρώην……..) αρ…. Ότι η εν λόγω οικοδομή υπήχθη, από τους αρχικούς ιδιοκτήτες της, στις περί οριζοντίων ιδιοκτησιών διατάξεις του Ν.3741/1929, καθώς και στις διατάξεις των άρθρων 1002 και 1117 ΑΚ, δυνάμει της υπ’αριθμ. ………../13-1-1987 πράξης του συμβολαιογράφου Πειραιώς . ……, που μεταγράφηκε νόμιμα, όπως τροποποιήθηκε με την υπ’αριθμ. ………./2003 πράξη της συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….. και την υπ’αριθμ. …./2005 πράξη της συμβολαιογράφου Πειραιώς …………., που επίσης μεταγράφηκαν νόμιμα στα οικεία βιβλία μεταγραφών. Ότι, δεν έχει υπογραφεί, μεταξύ των συνιδιοκτητών της ως άνω οικοδομής, ο προβλεπόμενος από τα άρθρα 4 παρ.1 και 13 Ν.3741/1929 κανονισμός διοίκησης πολυκατοικίας. Ότι, στην παραπάνω υπ’αριθμ. ………./13-1-1987 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας, αναφέρεται σχετικά με το δώμα της εν λόγω οικοδομής, ότι είναι κοινόκτητος και κοινόχρηστος χώρος περιλαμβάνον τις απολήξεις του κλιμακοστασίου, πλατυσκάλου, φρέατος ανελκυστήρα, φωταγωγού καθώς και το υπόλοιπο κοινόχρηστο τμήμα του δώματος, καθώς επίσης ότι σε περίπτωση μελλοντικής επέκτασης στο ακίνητο αυτό, το δικαίωμα κατασκευής ορόφου ή ορόφων θα ανήκει και στους δύο συνιδιοκτήτες ………… και ………….., κοινώς και αδιαιρέτως κατ΄ ισομοιρία. Ότι, ουδέποτε επετράπη πολεοδομικά η επέκταση καθ’ύψος της ένδικης πολυκατοικίας, δεδομένου ότι κατά την κατασκευή της εξαντλήθηκε ο συντελεστής δόμησης και έτσι ουδέποτε δημιουργήθηκε επί του δώματος αυτοτελής οριζόντια ιδιοκτησία. Ότι, κατά το χρόνο ανέγερσης της ως άνω πολυώροφης οικοδομής κατασκευάσθηκε στο κοινόχρηστο δώμα αυτής αυθαίρετο κτίσμα εμβαδού 35,38τμ, το οποίο χρησιμοποιούνταν, επί σειρά ετών, από όλους τους κυρίους οριζοντίων ιδιοκτησιών για την αποθήκευση τόσο αντικειμένων σχετικών με την λειτουργία και την επισκευή της οικοδομής, όσο και προσωπικών τους αντικειμένων. Ότι,στις αρχές Οκτωβρίου 2015, ο εναγόμενος αυθαίρετα και χωρίς τη συναίνεση των λοιπών συνιδιοκτητών, ξεκίνησε εργασίες διαμόρφωσης του ανωτέρω κοινόχρηστου κτίσματος στο δώμα σε χώρο κύριας κατοικίας, ισχυριζόμενος δε ότι είναι αποκλειστικός κύριος εν λόγω κτίσματος αντικατέστησε την κλειδαριά της εξώπορτας αυτού, χωρίς να τους παραδώσει το νέο κλειδί, με αποτέλεσμα, έκτοτε, να εμποδίζεται η πρόσβασή τους σε αυτόκαι η ελεύθερη χρήση του. Ζητούσαν δε ακολούθως οι ενάγοντες: α) να αναγνωρισθεί ότι το ανωτέρω δώμα και το εμβαδού 35,38τ.μ κτίσμα επ’αυτού αποτελούν κοινόκτητους και κοινόχρηστους χώρους της ως άνω πολυώροφης οικοδομής, β) να απαγορευθεί στον εναγόμενο η εκτέλεση οικοδομικών εργασιών προς μετατροπή του εν λόγω κτίσματος σε κατοικία, γ) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να τους αποδώσει τη σύγχρηση του ανωτέρω δώματος και του ευρισκόμενου επ΄αυτού κτίσματος, κατά το εξ αδιαιρέτου ποσοστό συγκυριότητας καθένα εξ΄αυτών (145/1000), δ) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να τους παραδώσει κλειδιά της εξώπορτας του ανωτέρω κτίσματος, ε) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να παραλείπει στο μέλλον πράξεις διαταράσσουσες τη σύγχρηση του ως άνω κοινόχρηστου κτίσματος στο δώμα, στ) να απειληθεί σε βάρος του εναγομένου χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση για κάθε παραβίαση του διατακτικού της απόφασης που θα εκδοθεί ως μέσου εκτέλεσής της, καθώς επίσης να κηρυχθεί αυτή (απόφαση) προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στη δικαστική τους δαπάνη.
Με την εκκαλουμένη απόφασή του, (υπ΄αρ. 2893/2018) το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς,αφού έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη,πλην: α) του υπό στοιχ. ε΄ αιτήματός της, το οποίο απέρριψε ως νομικά αβάσιμο, διότι οι ενάγοντες δεν επικαλούνται στο αγωγικό δικόγραφο κίνδυνο μελλοντικής διατάραξης, β) του παρεπόμενου αιτήματος να απειληθεί σε βάρος του εναγόμενου χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση, το οποίο απέρριψε ως νομικά αβάσιμο ως προς τα υπό στοιχ. γ΄ και δ΄ αιτήματα της αγωγής, για το λόγο ότι δεν πρόκειται περί παράλειψης ή ανοχής πράξης κατ’άρθρο 947 ΚΠολΔ αλλά για μη εκπλήρωση υποχρέωσης για ενέργεια πράξης που μπορεί να γίνει και από τρίτο πρόσωπο κατ’άρθρο 945 παρ.1 ΚΠολΔ, καθώς και ως προς το υπό στοιχ. α’ αίτηµα, διότι, λόγω του αναγνωριστικού χαρακτήρα αυτού, δεν τίθεται ζήτημα εκτέλεσης. Τέλος, απέρριψε ως νομικά αβάσιμο και το αίτημα να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή, ως προς το αναγωριστικό ως άνω αίτημα της αγωγής, καθώς η εκτελεστότητα συνάδει μόνο με τις καταψηφιστικές αποφάσεις. Σχετικά δε με την απόρριψη των ως άνω αιτημάτων της αγωγής, δεν πλήττεται με έφεση η εκκαλουμένη απόφαση. Στη συνέχεια το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγήκαι ως ουσιαστικά βάσιμη και συγκεκριμένα ως προς το πρώτο, τρίτο και τέταρτο από τα παραπάνω αιτήματά της, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην εκκαλουμένη.
Κατά της ως άνω οριστικής απόφασης παραπονείται ο εναγόμενος – ήδη εκκαλών, με την κρινόμενη έφεσή του, για τους λόγους που εκθέτει σ΄ αυτήν και ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί δε την εξαφάνισή της, ώστε να απορριφθεί συνολικά η ως άνω αγωγή των αντιδίκων του.
Από την εκτίµηση των ένορκων καταθέσεων των µαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, που περιέχονται στα ταυτάριθµα µε την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων που επικαλούνται και προσκομίζουν οι ενάγοντες, μεταξύ των οποίων και οι προσκομισθείσες φωτογραφίες των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε, αλλά και οι ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων, που ελήφθησαν στα πλαίσια άλλης δίκης μεταξύ των διαδίκων και λαμβάνονται υπόψη ως τεκμήρια, καθώς επίσης και η από 4-12-2015 τεχνική έκθεση της πολιτικού μηχανικού …………., την οποία επικαλούνται και προσκομίζουν οι ενάγοντες, η από 3-12-2015 τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού …………., η από 29-11-2015 τεχνική έκθεση της αρχιτέκτονος μηχανικού ……….., και η από 21-11-2015 τεχνική έκθεση της πολιτικού μηχανικού …………, που επικαλείται και προσκομίζει ο εναγόμενος, οι οποίες εκτιμώνται ελεύθερα κατ’ άρθρο 390 ΚΠολΔ, πλην των από 18-11-2015, 27-11-2015 και 30-11-2015 υπεύθυνων δηλώσεων του Ν.1599/1986, των …………., αντίστοιχα, καθώς και του από 30-10-2015 εγγράφου του ……….., που προσκομίζονται από τον εναγόμενο, οι οποίες δεν λαμβάνονται υπόψη ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, τόσο στην τακτική όσο στις ειδικές διαδικασίες, διότι δεν συνιστούν επιτρεπτό (υποστατό) αποδεικτικό μέσο, αναμφίβολα όταν προέρχονται από τρίτο, όπως εν προκειμένω,και καταρτίστηκαν ενόψει της δίκης (Ολ.ΑΠ 8/1987, Δνη28,628, Β. Βαθρακοκοίλη, ο.π, υπό το άρθρο 339 αρ. 40), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Δυνάμει του υπ’αριθμ………./27-12-1984 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πειραιώς ……………., νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Πειραιώς στον τόμο ….. με αύξοντα αριθμό …. σε συνδυασμό με την υπ’αριθμ. ………/1985 εξοφλητική πράξη του ίδιου συμβολαιογράφου και την υπ’αριθμ. …./1994 πράξη της συμβολαιογράφου Πειραιώς …………… που επίσης μεταγράφηκαν νόμιμα στον τόμο …. με αύξοντα αριθμό … και στον τόμο …. με αύξοντα αριθμό …., αντίστοιχα, των ως άνω βιβλίων, ο εναγόμενος …….. και ο ………….. κατέστησαν συγκύριοι κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου έκαστος, του ευρισκομένουστη λεωφόρο ………. και ήδη λεωφόρου ………….,στον Πειραιά, οικοπέδου με εμβαδό 563,49τ.μ. Επί του οικοπέδου αυτού, οι παραπάνω συγκύριοι, κατόπιν έκδοσης, της υπ’αριθμ……/02-10-1986 άδειας, από τη Διεύθυνση Πολεοδομίας του Δήμου Πειραιώς (όπως αυτή διαμορφώθηκε με τις υπ’αριθμ. …/20-10-1988 και …./21-07-1989 αναθεωρήσεις για αλλαγή όψης και κάτοψης δώματος και για κατασκευή πισίνας, αντίστοιχα), ανήγειραν πολυώροφη οικοδομή (πολυκατοικία),αποτελούμενη από πυλωτή με πέντε θέσεις στάθμευσης και τρεις ορόφους υπέρ αυτής (πυλωτής). Με την υπ’αριθμ………../13-1-1987 δε πράξη του συμβολαιογράφου Πειραιώς …………, που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Πειραιώς στον τόμο …. με αύξοντα αριθμό …., οι ανωτέρω (ο εναγόμενος και ο …………..) υπήγαγαν το οικόπεδο και τα κτίσματα που θα ανεγείροντο σε αυτό, στις περί οριζοντίων ιδιοκτησιών διατάξεις του Ν.3741/1929, καθώς και στις διατάξεις των άρθρων 1002 και 1117 ΑΚ, συστήνοντας τις εξής αυτοτελείς και ανεξάρτητες οριζόντιες ιδιοκτησίες: Α] στο Υπόγειο: α) την υπό στοιχεία Υ-1 αποθήκη, εμβαδού 42,80τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 50/1000 και β) την υπό στοιχεία Υ-2 αποθήκη, εμβαδού 67,80τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 80/1000, Β] στον Α΄ υπέρ της πυλωτής όροφο: α) το υπό στοιχεία Α-1 διαμέρισμα, εμβαδού 121,50τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 145/1000 και β) τουπό στοιχεία Α-2 διαμέρισμα, εμβαδού 121,50τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 145/1000,στον Β’υπέρ της πυλωτής όροφο: α) το υπό στοιχεία Β-1 διαμέρισμα, εμβαδού 121,50τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 145/1000, με παράρτημα και παρακολούθημα την υπό στοιχεία ΝΞΟΠΝ θέση της πυλωτής και β) το υπό στοιχεία Β-2 διαμέρισμα, εμβαδού 121,50τ.μ με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 145/1000, με παράρτημα και παρακολούθημα την υπό στοιχεία ΙΚΛΗΙ θέση της πυλωτής, Δ] στον Γ΄ υπέρ της πυλωτής όροφο: α) το υπό στοιχεία Γ-1 διαμέρισμα, εμβαδού 121,50τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 145/1000,με παράρτημα και παρακολούθημα την υπό στοιχεία ΑΒΓΔΑ θέση της πυλωτής και β) το υπό στοιχεία Γ-2διαμέρισμα, εμβαδού 121,50τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 145/1000,με παράρτημα και παρακολούθημα την υπό στοιχεία ΕΖΗΘΕ θέση τηςπυλωτής. Σχετικά με το δώμα υπέρ του Γ΄ ορόφου της πυλωτής, αναγράφεται στην ως άνω πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας,ότι «….περιλαμβάνει τις απολήξεις του κλιμακοστασίου, πλατυσκάλου, φρέατος ανελκυστήρα, φωταγωγού και το υπόλοιπο κοινόχρηστο τμήμα του δώματος. Σε περίπτωση μελλοντικής επέκτασης στο ακίνητο αυτό, τοδικαίωμα κατασκευής ορόφου ή ορόφων θα ανήκει και στους δύο συνιδιοκτήτες ………. και …………. κοινώς και αδιαιρέτως κατ’ ισομοιρίαν». Δυνάμει της εν λόγω σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας οι παραπάνωσυμβαλλόμενοι διένειμαν μεταξύ τους τις ανωτέρω οριζόντιες ιδιοκτησίες κατά τρόπο ώστε ο εναγόμενος να λάβει τις υπό στοιχεία Α-1, Β-1, Γ-1 οριζόντιες ιδιοκτησίες και το ½ εξ αδιαιρέτου των Υ-1 και Υ-2 οριζοντίων ιδιοκτησιών και ο . …… τις υπό στοιχεία Α-2, Β-2, Γ-2 οριζόντιες ιδιοκτησίες και το ½ εξ αδιαιρέτου των Υ-1 και Υ-2 οριζοντίων ιδιοκτησιών, ήτοι έκαστος των …. και ….
…………….. έλαβαν 500/1000 εξ αδιαιρέτου. Τέλος, στην ίδια πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας συμφωνήθηκε ότι ο κάθε ιδιοκτήτης οριζόντιας ιδιοκτησίας της ανωτέρω οικοδομής θα δικαιούται να τροποποιεί ελεύθερα την περιεχόμενη στην ως άνω πράξη σύσταση οροφοκτησίας, όσον αφορά τις ιδιοκτησίες του και θα δικαιούται να συνενώνει δύο ή περισσότερες ιδιοκτησίες σε μια ή να υποδιαιρεί μια ιδιοκτησία σε δύο ή περισσότερες ιδιοκτησίες και να υπογράφει μόνος του τις σχετικές συμβολαιογραφικές πράξεις, οι οποίες θα μεταγράφονται στο αρμόδιο υποθηκοφυλακείο. Ακολούθως, με την υπ’αριθμ. ………./24-03-2003 πράξη της συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., νομίμως μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Πειραιώς στον τόμο … με αύξοντα αριθμό …, ο ……… προέβη σε τροποποίηση της ως άνω υπ’αριθμ………../13-1-1987 πράξης σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών, αποχωρίζοντας τη θέση στάθμευσης της πυλωτής με στοιχεία ΕΖΗΘΕ
από το υπό στοιχεία Γ-2 διαμέρισμα του γ΄υπέρ της πυλωτής ορόφου και προσαρτώντας την στο υπό στοιχεία Α-2 διαμέρισμα του α΄ υπέρ της πυλωτής ορόφου. Δυνάμει δε του υπ’αριθμ. ……../26-5-2003 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αμαρουσίου ……….., νομίμως μεταγεγραμμένου στα ως άνω βιβλία μεταγραφών (στον τόμο ….. με αύξοντα αριθμό ….), ο πρώτος_ενάγων κατέστη συγκύριος, με αγορά από τον ………….., κατά ποσοστό 1/2εξ αδιαιρέτου του ως άνω υπό στοιχεία Α-2 διαμερίσματος εμβαδού 121,50τ.μμε εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 72,5/1000,καθώς και της υπό στοιχεία ΕΖΗΘΕ θέσης στάθμευσης της πυλωτής που αποτελεί παρακολούθημα και παράρτημά του. Στη συνέχεια, δυνάμει του υπ’αριθμ. ………../19-11-2009 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αμαρουσίου ………….., νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Πειραιώς στον τόμο …. με αύξοντα αριθμό …., ο πρώτος ενάγων κατέστη συγκύριος, με αγορά από την …………, και του υπολοίπου κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου υπό στοιχεία Α-2 διαμερίσματος, όπως και της προαναφερθείσας επίσης υπό στοιχεία ΕΖΗΘΕ θέσης στάθμευσης. Οπότε, με βάση τα ως άνω συμβόλαια ο πρώτος ενάγων απέκτησε την πλήρη κυριότητα του υπό στοιχεία Α-2 διαμερίσματος του α’ υπέρ του ισογείου ορόφου με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 145/1000. Ακόμη, αποδείχθηκε ότι, δυνάμει του υπ’αριθμ. ……./31-07-2003 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αθηνών …………….., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Πειραιώς στον τόμο …. με αύξοντα αριθμό …, σε συνδυασμό με την υπ’αριθμ. ………/12-12-2003 πράξη εξόφλησης υπολοίπου τιμήματος της ίδιας συμβολαιογράφου, ο δεύτερoς ενάγων απέκτησε την κυριότητα, με αγορά από τον . ……………………, του ως άνω υπό στοιχεία Β-2 διαμερίσματος του β’ υπέρ του ισογείου ορόφου της εν λόγω πολυκατοικίας, εμβαδού 121,50τ.μ με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 145/1000, καθώς και της υπό στοιχεία ΙΚΛΜΙ θέσης στάθμευσης της πυλωτής που αποτελεί παρακολούθημα και παράρτημά του. Στη συνέχεια, με την υπ’αριθμ. …/22-9-2005 πράξη της συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., νομίμως μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Πειραιώς στον τόμο …. με αύξοντα αριθμό …., ο εναγόμενος και ο …………. προέβησαν σε τροποποίηση της ως άνω υπ’αριθμ………/13-1-1987 πράξης σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών υποδιαιρώντας τις υπό στοιχεία Υ-1 και Υ-2 αυτοτελείς και ανεξάρτητες οριζόντιες ιδιοκτησίες -αποθήκες του υπογείου σε περισσότερες οριζόντιες ιδιοκτησίες δια ανακατανομής των ανηκόντων σε αυτές ποσοστών εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας επί του οικοπέδου. Κατά τον τρόπο αυτό προέκυψαν οι εξής αυτοτελείς και ανεξάρτητες οριζόντιες ιδιοκτησίες -αποθήκες του υπογείου: α) η υπό στοιχεία Υ-1 αποθήκη εμβαδού 24,30τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 29/1000, β) η υπό στοιχεία Υ-2 αποθήκη εμβαδού 31τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 36/1000, γ) η υπό στοιχεία Υ-3 αποθήκη εμβαδού 8,40τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 10/1000, δ) η υπό στοιχεία Υ-4 αποθήκη εμβαδού 7,60τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 9/1000 και ε) η υπό στοιχεία Υ-5 αποθήκη εμβαδού 39,30τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 46/1000. Με την ίδια δε ως άνω συμβολαιογραφική πράξη (υπ΄αριθμ……/22-9-2005), οι αρχικοί οικοπεδούχοι, (ο εναγόμενος και ο ……..), προέβησαν μεταξύ τους σε αυτούσια διανομή των ανωτέρω αποθηκών του υπογείου και συγκεκριμένα ο πρώτος εξ αυτών (εναγόμενος) έλαβε τις ανωτέρω υπό στοιχεία Υ-1 και Υ-2 αποθήκες, στις οποίες αντιστοιχείσυνολικά 65/1000 εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου και ο δεύτερος (………….) τις ανωτέρω υπό στοιχεία Υ-3, Υ-4 και Υ-5 αποθήκες στις οποίες αντιστοιχεί συνολικά 65/1000 εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου. Στις 5-12-2013 απεβίωσε, χωρίς να αφήσει διαθήκη, ο ………, και κληρονομήθηκε από τους εξ αδιαθέτου κληρονόμους τουτους αμφιθαλείς αδερφούς του, ήτοι τον ………… (εναγόμενο), τον ……….. και την …………., οι οποίοι αποδέχθηκαν την κληρονομία, με την υπ’αριθμ. ………../25-06-2014 δήλωση αποδοχής κληρονομίας ενώπιον του συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….., που μεταγράφηκε νόμιμα στον τόμο ….. και με αύξοντα αριθμό …. των βιβλίων μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Πειραιώς, η οποία (κληρονομία) κατά το χρόνο θανάτου του περιλάμβανε το προαναφερθέν υπό στοιχεία Γ-2 διαμέρισμα του γ΄ ορόφου της εν λόγω πολυώροφης οικοδομής με εξ·αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 145/1000, καθώς και τις ανωτέρω υπό στοιχεία Υ-3, Υ-4 και Υ-5 αποθήκες του υπογείου ορόφου, της εν λόγω οικοδομής, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 10/1000, 9/1000 και 46/1000 αντίστοιχα. Επομένως,κατά το χρόνο άσκησης και συζήτησης της ένδικης αγωγής ο εναγόμενος είναι: Α] πλήρης κύριος: α) της υπό στοιχεία Υ-1 αποθήκης, εμβαδού 24,30τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 29/1000, β) της υπό στοιχεία Υ-2 αποθήκης, εμβαδού 31τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 36/1000 και Β] από 5-12-2013, συγκύριος σε ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου: α) του υπό στοιχεία Γ-2 διαμερίσματος, εμβαδού 121,50τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 145/1000, β) της υπό στοιχεία Υ-3 αποθήκης, εμβαδού 8,40τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 10/1000, γ) της υπό στοιχεία Υ-4 αποθήκης, εμβαδού 7,60 τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 9/1000 και δ) της υπό στοιχεία Υ-5 αποθήκης εμβαδού 39,30τ.μ, με εξ αδιαιρέτου ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 46/1000. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι, κατά το χρόνο ανέγερσης της εν λόγω οικοδομής από τους ως άνω αρχικούς ιδιοκτήτες, (τον εναγόμενο και τον αδερφό του), οι τελευταίοι καθ’ υπέρβαση, της προαναφερθείσας άδειας δόμησης και κατά παράβαση των τότε ισχυόντων πολεοδομικών διατάξεων, ανήγειραν υπέρ του γ’ ορόφου στο κοινόχρηστο δώμα της ανωτέρω οικοδομής κτίσμα 35,38τ.μ. Ας σημειωθεί δε ότι κατά το χρόνο κατασκευής του κτίσματος αυτού κανείς εξ αυτών (αρχικών ιδιοκτητών)δεν είχε δικαίωμα επέκτασης της οικοδομής με κατασκευή ορόφου ή ορόφων ούτε δικαίωμα ανέγερσης κτίσματος στον κοινόχρηστο δώμα, καθώς είχε εξαντληθεί ο συντελεστής δόμησης.Οπότε, σύμφωνα και με τα όσα αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη, το ανωτέρω αυθαίρετο κτίσμα, στο οποίο, άλλωστε, δεν αντιστοιχούσε εξ αδιαιρέτου ποσοστού συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου, κατέστη κοινόκτητο και κοινόχρηστο.
Το κτίσμα αυτό, μετά από τη μεταβίβαση των οριζόντιων ιδιοκτησιών σε άλλους συνιδιοκτήτες, μεταξύ των οποίων οι ενάγοντες, ήταν προσβάσιμο σε όλους τους συγκυρίους της πολυκατοικίας, η πόρτα του παρέμενε ξεκλείδωτη και το χρησιμοποιούσαν κατά καιρούς για την αποθήκευση εργαλείων και λοιπών αντικειμένων (βλ.σχετικά και υπ΄αρ….. και …../2-12-2015 ένορκες βεβαιώσεις των …………. κατοίκου της εν λόγω πολυκατοικίας και ………… συνιδιοκτήτριας αυτής, αντίστοιχα, που προσκομίζουν οι ενάγοντες και λήφθηκαν στα πλαίσια της δίκης ασφαλιστικών μέτρων της ένδικης υπόθεσης, οι οποίοι επιβεβαιώνουν τα παραπάνω και ότι, μόλις τον Οκτώβριο του 2015, ο εναγόμενος άρχισε οικοδομικές εργασίες στο κτίσμα αυτό, κλειδώνοντας την πόρτα και εμποδίζοντάς τους την πρόσβαση σε αυτό.
Ύστερα από την από 26-1-2004 αίτηση των ως άνω αρχικών συνιδιοκτητών κι ενώ,σύμφωνα με τα παραπάνω, αυτοί είχαν μεταβιβάσει τις προαναφερθείσες οριζόντιες ιδιοκτησίες σε τρίτους, εκδόθηκε κατ’άρθρο 9 παρ.8 Ν.1512/1985 η υπ’ αριθµ.πρωτ. ………./23-12-2004 απόφαση του Νομάρχη Πειραιώς με την οποία (μετά από σχετική θετική γνωμοδότηση του Συμβουλίου ΧΟΠ), εγκρίθηκε η εξαίρεση του ανωτέρω αυθαιρέτου κτίσματος (του δώματος) από την κατεδάφιση και η μετατροπή του προστίμου διατήρησης σε εφάπαξ, ενώ με την υπ’αριθμ. πρωτ. ………/28-03-2005 απόφαση της προϊσταμένης του Τμήματος Ελ.Κατασκευών της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Πειραιώς, τους επιβλήθηκε πρόστιμο ανέγερσης και εφάπαξ πρόστιμο διατήρησης για το εν λόγω αυθαίρετο κτίσμα, ποσού 1.100,89 ευρώ και 4.403,59 ευρώ, αντίστοιχα. Η ως άνω απόφαση περί εξαίρεσης από την κατεδάφιση του επίμαχου αυθαιρέτου, δεν μπορεί να θεωρηθεί νομιμοποίηση αυτού, καθώς δεν εμπίπτει στις διατάξεις κάποιου νόμου περί νομιμοποίησης. Είναι σαφές ότι απλώς εξαιρέθηκε από την κατεδάφιση.Επομένως, ο τέταρτος λόγος της έφεσης με τον οποίο ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι κακώς το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι δεν επήλθε νομιμοποίηση αυτού, υποστηρίζοντας ότι η εξαίρεση από την κατεδάφιση εξομοιούται με νομιμοποίηση, οπότε μετά από αυτήν κατέστησαν συγκύριοι αυτού αυτός και ο αδερφός του ως δικαιούχοι του δικαιώματος υψούν της εν λόγω οικοδομής, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος διότι, σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν στην μείζονα σκέψη, μόνο μετά τη νομιμοποίηση του αυθαιρέτου κτίσματος, πράγμα που δεν συνέβη εν προκειμένω, ο έχων το δικαίωμα επέκτασης καθ` ύψος της οικοδομής αποκτά αποκλειστική κυριότητα επί του κτίσματος και του υπ` αυτού καταλαμβανομένου χώρου του δώματος, αλλιώς αυτό παραμένει κοινόκτητο και κοινόχρηστο. Το ότι αναφέρεται στην από 22-11-2015 τεχνική έκθεση της πολιτ. μηχανικού …………, η οποία συντάχθηκε κατόπιν σχετικής εντολής του εναγόμενου και την οποία αυτός επικαλείται, ότι, τηρηθέντων των διατάξεων του άρθρου 9 Ν. 1512/85, ‘’το ως άνω κτίσμα με εμβαδό 35,38 τ.μ εξαιρέθηκε από την κατεδάφιση εσαεί και δεν χρήζει καν θέμα ‘’τακτοποίησης’’ με βάση τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ.2γ του Ν. 4178…’’, δεν μπορεί να καταστήσει το κτίσμα αυτό νομιμοποιημένο, αφού οι διατάξεις και οι προϋποθέσεις, που οι διατάξεις αυτές θέτουν περί εξαίρεσης αυθαιρέτου κτίσματος από την κατεδάφιση, το οποίο, όμως, παραμένει αυθαίρετο, είναι διαφορετικές από αυτές της νομιμοποίησης. Παρέλκει δε η εξέταση του ισχυρισμού του εναγόμενου – εκκαλούντος ότι (παρά το ότι στο εν λόγω κτίσμα δεν αντιστοιχούν ποσοστά συνιδιοκτησίας, εφόσον έχει εξαντληθεί ο συντελεστής δόμησης), θα μπορούσε να αποκτήσει αφαιρώντας με τροποποίηση της ως άνω σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας, ανάλογα ποσοστά από τις αποθήκες που έχει στην ιδιοκτησία του, καθώς κάτι τέτοιο,έστω κι αν θεωρηθεί δυνατόν, προϋποθέτει τη νομιμοποίηση του επίμαχου κτίσματος, όρος που δεν συντρέχει εν προκειμένω, κατά τα προεκτεθέντα. Ακολούθως, προέκυψε ότι, κατόπιν αίτησης του εναγόμενου, εκδόθηκε η υπ’αριθμ. ………../30-06-2005 έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας για επισκευές όψεων και εσωτερικών ή εξωτερικών επιχρισμάτων και επισκευή ή αντικατάσταση κιγκλιδωμάτων, χωρίς χρήση ικριωμάτων καθώς και για επισκευή στέγης με διάρκεια 6 μηνών. Ακόμη κι αν γίνει δεκτό, ότι οι επισκευές αυτές αφορούν πράγματι το αυθαίρετο κτίσμα, πράγμα που δεν προκύπτει με βεβαιότητα, όπως σημειώνεται και στην εκκαλουμένη, καθώς στην τεχνική έκθεση εργασιών του πολιτικού μηχανικού ΤΕ δομικών έργων ……….., που συνόδευε την ανωτέρω αίτηση γινόταν λόγος για μικρής κλίμακας εργασίες, που αναφέρονται εκεί και αφορούν «στον Γ όροφο (δώμα) της τετραώροφης οικοδομής» και σε άλλο σημείο της «λόγω ανάγκης επισκευών στον Γ όροφο της οικοδομής», σε κάθε περίπτωση, δεν ασκεί επιρροή ως προς την κτήση του εν λόγω κτίσματος, δεδομένου ότι, όπως προαναφέρθηκε, δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί χρησικτησία σε κοινόχρηστο τμήμα της οικοδομής και το αυθαίρετο αυτό κτίσμα, εφόσον δεν είχε πολεοδομικά νομιμοποιηθεί, κατά τα αναλυτικά παραπάνω εκτεθέντα. Ο ισχυρισμός αυτός του εναγόμενου μπορούσε να ενδεχομένως να αξιολογηθεί, σε συνδυασμό με άλλα γεγονότα, μόνο ως στοιχείο για την θεμελίωση ένστασης καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος εκ μέρους των εναγόντων, η οποία όμως, όπως κρίθηκε με την εκκαλουμένη και θα αναφερθεί εκτενέστερα παρακάτω, απαραδέκτως ασκήθηκε. Ανεξαρτήτως δε του προφανούς εκ παραδρομής λάθους της εκκαλουμένης που αναφέρει ότι μεταξύ του έτους 1989 και του ως άνω έτους (2005), που επικαλείται ο εναγόμενος ότι έλαβαν χώρα εργασίες επισκευής μικρής κλίμακας επί του εν λόγω κτίσματος, μεσολάβησαν 5 έτη (αντί 16, όπως είναι το ορθό), οδηγούμενη ακολούθως στη λανθασμένη σκέψη, ότι θα πρέπει να ήταν πολύ πρόχειρη η κατασκευή του και όχι προορισμένη για κατοικία, για να χρειαστεί τόσο σύντομα επισκευές, το λάθος αυτό της εκκαλουμένης δεν επηρεάζει ουσιωδώς την τελική κρίση τόσο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου όσο και του παρόντος, περί των κρίσιμων για την υπόθεση θεμάτων, διότι, όπως κι η εκκαλουμένη επισημαίνει δεν προκύπτει ότι οι εργασίες αυτές αφορούσαν το επίδικο κτίσμα, προβαίνει δε στον ως άνω συλλογισμό, ως επάλληλη σκέψη. Κατά συνέπεια, ο δεύτερος λόγος της έφεσης με τον οποία ο εκκαλών παραπονείται για τον ως άνω λανθασμένο υπολογισμό των ετών από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και την, βάσει αυτού του υπολογισμού,σκέψη της ότι το κτίσμα δεν ήταν προορισμένο για κατοικία, αλυσιτελώς προβάλλεται. Εξάλλου, δεν αποδείχθηκε ότι το εν λόγω κτίσμα ηλεκτροδοτείτο από το ρολόι του Γ2 διαμερίσματος ιδιοκτησίας του αδερφού του εναγόμενου και όχι από αυτό των κοινόχρηστων χώρων, πριν το 2014-2015, που ξεκίνησε η αντιδικία μεταξύ των διαδίκων, απορριπτομένου και του τρίτου λόγου της έφεσης με τον οποίο ο εναγόμενος παραπονείται ότι εσφαλμένα η εκκαλουμένη δεν δέχθηκε ότι αυτό ηλεκτροδοτείτο μέχρι το 2015 από τον μετρητή των κοινόχρηστων χώρων.Ο εναγόμενος με το λόγο αυτό της έφεσής του ισχυρίζεται περαιτέρω, ότι η εκκαλουμένη κακώς δεν έλαβε υπόψη της, την από 30-10-2015 επιστολή του υδραυλικού ……….. που σε συνδυασμό με την απόδειξη κατανάλωσης ύδατος της ΕΥΔΑΠ από 23-10-2014 έως 11-2-2015, που αποδεικνύουν ότι το εν λόγω τμήμα του δώματος εξυπηρετείτο από την παροχή νερού του Γ2 διαμερίσματος. Όμως, ορθώς, κατά τα αναφερθέντα παραπάνω, δεν ελήφθη υπόψη η ως άνω επιστολή, οι δε επικαλούμενες αποδείξεις της ΕΥΔΑΠ, αφορούν το κρίσιμο διάστημα, λίγο πριν αρχίσει η μεταξύ των διαδίκων αντιδικία με τις επεμβάσεις του εναγόμενου στο επίδικο κτίσμα και την πρόθεση αποκλειστικής ιδιοποίησής του, οπότε ο εναγόμενος προέβη στην αλλαγή των συνδέσεων. Δεν προσκομίζεται από αυτόν καμία απόδειξη προηγούμενων ετών, ήτοι σε ανύποπτο χρόνο,από την οποία να προκύπτει ότι το εν λόγω κτίσμα δεν παροχετεύονταν σε νερό και ρεύμα από τον κοινόχρηστο μετρητή. Όπως αναφέρει δε κι η μάρτυρας απόδειξης, που εξετάστηκε ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, ………..- πολιτ. μηχανικός (η κατάθεση της οποίας κρίνεται πιο αξιόπιστη από αυτήν της μάρτυρα ανταπόδειξης …………. – επίσης πολιτ. μηχανικού, που, ως σύζυγός του εναγόμενου, είναι πιθανότερο να μεροληπτεί υπέρ του), οι ενάγοντες πάντα χρησιμοποιούσαν το επίδικο ως αποθηκευτικό χώρο και είχαν τα κλειδιά αυτού, γι αυτό εξάλλου και διαμαρτυρήθηκαν όταν άλλαξε ο εναγόμενος την κλειδαριά και δεν τους έδωσε κλειδιά. ΄Αλλωστε, και στην προαναφερθείσα αποδοχή κληρονομίας του ως άνω αδερφού του εναγόμενου, (στον οποίο επίσης ανήκε σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του τελευταίου το επίδικο κτίσμα), από τον εναγόμενο και τους λοιπούς κληρονόμους του, δεν περιλαμβάνεται το κτίσμα αυτό.
Σημειωτέον δε ότι, ανεξάρτητα του ποιος έκανε χρήση του εν λόγω αυθαίρετου κτίσματος κι αν αυτό χρησιμοποιείτο ως αποθήκη ή κατοικία, δηλ. ακόμη κι αν δεχθούμε ότι το χρησιμοποιούσε από την κατασκευή του και έκτοτε αποκλειστικά ο εναγόμενος και μέλη της οικογένειάς του, το κτίσμα αυτό συνεχίζει να ανήκει στην κοινή κτήση και χρήση όλων των συνιδιοκτητών, διότι, όπως προαναφέρθηκε, δεν είναι επιτρεπτή η κτήση κυριότητας σε κοινόκτητο μέρος της οικοδομής, εφόσον αυτό δεν αποτελεί αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία.(ΑΠ 562/2014, ΑΠ 1474/2012, ΑΠ 726/1998, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).Επομένως, έστω κι αν υποτεθεί, όπως αναφέρει ο εναγόμενος στον πέμπτοκαι τελευταίο λόγο της έφεσής του, ότι το επίδικο χρησιμοποιείτο μόνο από αυτόν και τον αδερφό του επί 20 και πλέον έτη, (πέραν του ότι κάτι τέτοιο δεν προέκυψε, κατά τα προεκτεθέντα) και ότι στις προσκομιζόμενες και επικαλούμενες φωτογραφίες από τους ενάγοντες τα δικά τους αντικείμενα που φέρονται αποθηκευμένα σε αυτό, στην πραγματικότητα δεν βρίσκονται εντός αυτού, αλλά στην απόληξη του κλιμακοστασίου κάτω από τη σκάλα, δεν αρκεί για να αλλάξει το χαρακτήρα του ως κοινόχρηστου και δεν αφαιρεί το δικαίωμα των λοιπών συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας στη σύγχρησή του. Οπότε κι αυτός ο λόγος της έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Τέλος, ο εναγόμενος με τον πρώτο λόγο της κρινόμενης έφεσής του, παραπονείται ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εσφαλμένα απέρριψε τον προβληθέντα πρωτοδίκως ισχυρισμό του – ένσταση περί καταχρηστικής άσκησης του ένδικου δικαιώματος εκ μέρους των εναγόντων ως απαράδεκτο λόγω αντιφατικότητας, διότι ενώ αυτός αιτιολογημένα αρνείται την αγωγή υποστηρίζοντας ότι ουδέποτε υπήρξε κοινόκτητο το εν λόγω κτίσμα, συγχρόνως ισχυρίζεται ότι οι ενάγοντες άσκησαν το ένδικο δικαίωµά τους µετά πάροδο 12 ετών, συνοµολογώντας τα πραγµατικά περιστατικά στα οποία στηρίζεται η αγωγή και το δικαίωµα των εναγόντων, το οποίο απλά υποστηρίζει ότι ασκείται κατά τρόπο που αντίκειται στο άρθρο 281 Α.Κ. Ειδικότερα ο ενάγων υποστήριζε ότι, ενώ οι ενάγοντες γνώριζαν ότι το αυθαίρετο αυτό κτίσμα που κτίστηκε από αυτόν και τον αδερφό του περί τα έτη 1988-89, που είχαν παρακρατήσει για τον εαυτό τους το δικαίωµα υψούν, εξαιρέθηκε κατά τα προαναφερθέντα από την κατεδάφιση με δικές τους ενέργειες και καταβάλλοντας οι ίδιοι το αναλογούν πρόστιμο, χρησιμοποιείτο δε ως κατοικία του γιού του εναγόμενου από το 1989 έως το έτος 2009 που ο τελευταίος απεβίωσε, εκτελέστηκαν δε εργασίες επισκευής του επίσης με δικά του έξοδα, το έτος 2005, εντούτοις αυτοί (ενάγοντες) ουδέποτε διαμαρτυρήθηκαν ούτε εκδήλωσαν πρόθεση να κάνουν χρήση αυτού ή να συμμετέχουν στις δαπάνες ηλεκροδότησης κλπ, αλλά μετά από 12 έτη, προέβαλαν για πρώτη φορά δικαιώματα σε αυτό, η ανατροπή δε της υφιστάμενης κατάστασης, θα προκαλέσει δυσμενείς επιπτώσεις στον ίδιο ο οποίος έχει επιβαρυνθεί όλα αυτά τα έτη οικονομικά για την ανέγερση, πολεοδομική τακτοποίηση και συντήρηση του κτίσματος αυτού.Ο ισχυρισμός αυτός, όμως, πράγματι προβάλλεται αντιφατικά από τον εναγόμενο κι ως εκ τούτου απαραδέκτως, όπως ορθώς κρίθηκε με την εκκαλουμένη, για το λόγο που προαναφέρθηκε, καθώς στις πρωτόδικες προτάσεις του εναγόμενου, όπου αναλυτικά προβλήθηκε, δεν αναφέρεται ότι προβάλλεται επικουρικά, σε περίπτωση δηλαδή που θεωρηθούν οι αγωγικοί ισχυρισμοί περί κοινοκτησίας του επιδίκου κτίσματος βάσιμοι, ούτε συνάγεται τέτοια επικουρική προβολή του από το περιεχόμενο των προτάσεων αυτών, όπως αβασίμως υποστηρίζει ο εναγόμενος με τον ως άνω πρώτο λόγο της έφεσής του. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν θεωρηθεί η ένσταση αυτή παραδεκτώς ασκηθείσα, από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι οι ενάγοντες αδράνησαν να ασκήσουν τα δικαιώματά τους, πολύ δε περισσότερο ότι δημιούργησαν την εύλογη εντύπωση με τη συμπεριφορά τους στον εναγόμενο ότι δεν θα το πράξουν. Δεν θα μπορούσαν να γνωρίζουν τις ενέργειές του στην Πολεοδομία, όπου αυτός εμφανιζόταν ως μοναδικός ιδιοκτήτης του εν λόγω κτίσματος, ώστε να ενεργήσουν διά της δικαστικής οδού νωρίτερα. Αντίθετα, μόλις αντιλήφθηκαν τον Οκτώβριο του 2015, ότι αυτός έχει αρχίσει εργασίες επισκευής στο κτίσμα αυτό καθώς επίσης ότι έχει αντικαταστήσει την κλειδαριά χωρίς να τους χορηγήσουν κλειδιά, αντέδρασαν άμεσα, διαμαρτυρόμενοι κι ακολούθως ασκώντας την ένδικη αγωγή. Εξάλλου, και μόνη η αδράνειά τους, αν θεωρηθεί ότι υπήρξε τέτοια για κάποια έτη, δεν αρκεί για τη στοιχειοθέτηση της καταχρηστικότητας στην άσκηση του ένδικου δικαιώματός τους ως συνιδιοκτητών της εν λόγω πολυκατοικίας (βλ. σχετικά Ολ.ΑΠ 17/1995, Ολ.ΑΠ. 62/1990, ΑΠ 1321/2014, ΑΠ 648/2009, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Με βάση, λοιπόν, όσα εκτέθηκαν παραπάνω, το κτίσμα εμβαδού 35,38 τ.μστο δώμα υπέρ του Γ ορόφου της ως άνω πολυώροφης οικοδομής επί της ………… στον Πειραιά, ανήκει στους κοινόκτητους και κοινόχρηστους χώρους αυτής, και οφείλει ο εναγόμενος να παραδώσει στους ενάγοντες κλειδιά της εξώπορτας του εν λόγω κτίσματος καθώς επίσης και τη σύγχρηση αυτού σε καθένα από αυτούς κατά το ποσοστό συγκυριότητάς τους (145/1000 εξ αδιαιρέτου).
Κατόπιν των ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που, με την εκκαλουμένη απόφασή του, κατέληξε στην ίδια κρίση με το παρόν, έστω και με μερικώς διαφορετική αιτιολογία, την οποία το παρόν δικαστήριο παραδεκτώς αντικαθιστά (άρθρο 534 ΚΠολΔ), και έκανε την αγωγή εν μέρει δεκτή κι ως ουσιαστικά βάσιμη, σύμφωνα με τα όσα προαναφέρθηκαν, δεν έσφαλε και ορθώς εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις. Συνεπώς, η κρινόμενη έφεση πρέπει ν΄ απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Η δε δικαστική δαπάνη των εφεσίβλητων για το δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, πρέπει, να επιβληθεί, κατόπιν σχετικού αιτήματός τους, εις βάρος του ηττηθέντος και στην εκκλητή δίκη εκκαλούντος (άρθρα 176,183 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα προσδιορίζεται στο διατακτικό, ενώ επίσης θα διαταχθεί η εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο των παραβόλων, που κατέθεσε ο εκκαλών κατ΄άρθρο 495 παρ. 3 εδ. ε ΚΠολΔ .
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει κατ΄ αντιμωλία των διαδίκων την έφεση και τους πρόσθετους λόγους αυτής, κατά της υπ’αρ. 2893/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών.
Απορρίπτει τους πρόσθετους λόγους ως απαράδεκτους.
Δέχεται τυπικά την έφεση.
Απορρίπτειαυτήν στην ουσία.
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων, για το δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, εις βάρος του εκκαλούντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Διατάσσει την εισαγωγή το Δημόσιο ταμείο των κατατεθέντων από τον εκκαλούντα παραβόλων .
KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση στις 10-12- 2019, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ H ΓPAMMATEAΣ
