Αριθμός 731/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Ιωάννη Αποστολόπουλο Εφέτη, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Δικαστηρίου τούτου, και από τη Γραμματέα Κ.Δ.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι κρινόμενες εφέσεις: Α) η από 8-2-2018 (υπ’ αριθ. ………/2018 έκθεσης κατάθεσης) έφεσή του ……….. κατά των 1) ……….., 2) ….. και 3)… . και Β) η από 29-1-2018 (υπ’ αριθ. ………./2018 έκθεσης κατάθεσης) έφεση των 1) ……., 2) ……… και 3)……………, οι οποίες στρέφονται κατά της ίδιας πρωτόδικης απόφασης, είναι συναφείς, και πρέπει, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 31 και 246 του ΚΠολΔ, να συνεκδικαστούν, γιατί έτσι διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επιτυγχάνεται μείωση των εξόδων. Οι ανωτέρω εφέσεις, οι οποίες στρέφονται κατά της υπ’ αριθ. 4178/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, επί της από 6-10-2016 (υπ’ αριθ. ………../2016 έκθεσης κατάθεσης) αγωγής του ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος της ως άνω υπό στοιχείο Α΄ εφέσεως, έχουν ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις, αφού έχει καταβληθεί το ανάλογο παράβολο για κάθε έφεση, αντιστοίχως, και εμπροθέσμως (άρθρα 495 παρ. 1 και 2, 499, 511, 513 παρ. 1 εδ. β΄, 516 παρ. 1, 517 εδ. α΄, 518 παρ. 1 και 520 του ΚΠολΔ, όπως ισχύουν μετά την τροποποίηση με το ν. 4335/2015), ενόψει του ότι η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στους εναγόμενους στις 11-1-2018 (βλ. την από 11-1-2018 σημείωση του δικαστικού επιμελητή …………… επί του αντιγράφου της εκκαλούμενης αποφάσεως) και η υπό στοιχείο Α΄ έφεση ασκήθηκε στις 9-2-2018 (βλ. την υπ’ αριθ. ………/2018 έκθεση κατάθεσης της γραμματέως του Πρωτοδικείου Πειραιώς), ενώ η υπό στοιχείο Β΄ έφεση ασκήθηκε στις 30-1-2018 (βλ. την υπ’ αριθ. ………../2018 έκθεση κατάθεσης της γραμματέως του Πρωτοδικείου Πειραιώς). Επομένως, πρέπει οι υπό κρίση εφέσεις να γίνουν τυπικώς δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, που εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση.
Με την προαναφερθείσα αγωγή, ο ενάγων και ήδη εκκαλών της ως άνω υπό στοιχείο Α΄ εφέσεως, του, εξέθεσε ότι, στις 6-11-2014, απεβίωσε στην Πεντέλη Αττικής (Νοσοκομείο ΓΝΑ Σισμανόγλειο) η …………, κάτοικος εν ζωή Νίκαιας Αττικής, η οποία ήταν μητέρα αυτού (ενάγοντος) και της πρώτης εναγομένης και γιαγιά του δεύτερου και του τρίτου των εναγομένων. Ότι η αποβιώσασα αυτή όρισε τους προαναφερθέντες ως κληρονόμους της, με την από 21-2-2013 δημόσια διαθήκη της, συνταχθείσα ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς ………. ., που δημοσιεύτηκε νόμιμα από το Ειρηνοδικείο Πειραιώς. Ότι, δυνάμει της ανωτέρω διαθήκης, η προαναφερθείσα κληρονομουμένη κατέλειπε σ’ αυτόν (ενάγοντα) κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή 1) το δικαίωμα ανεγέρσεως του τρίτου (Γ’) μελλοντικού ορόφου, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο αντίστοιχο οικόπεδο δέκα εκατοστών (10/100) εξ αδιαιρέτου, της οικοδομής που βρίσκεται στην Νίκαια Αττικής και επί της οδού ………… και 2) το δικαίωμα ανεγέρσεως επομένων – μελλοντικών πάνω από τον τρίτο (Γ’) ορόφων, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο δέκα εκατοστών (10/100) εξ αδιαιρέτου, στην ίδια οικοδομή, όπως οι δυο αυτές ιδιοκτησίες περιγράφονται στο με αριθμό ………/17-9-1971 συμβόλαιο (προικοσύμφωνο και σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας) του συμβολαιογράφου Πειραιώς …………., νομίμως μετεγγραμμένου στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Νίκαιας. Ότι η κληρονομουμένη αυτή στην πρώτη εναγομένη, κατέλειπε 1)κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή το υπόγειο της ίδιας ως άνω οικοδομής επί της οδού ………. στην Νίκαια Αττικής, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο πέντε εκατοστών (5/100) εξ αδιαιρέτου, 2) κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή το διαμέρισμα του πρώτου (Α’) ορόφου της ίδιας οικοδομής, όπου η κληρονομούμενη κατοικούσε εν ζωή, εμβαδού πενήντα έξι (56) τετραγωνικών μέτρων (ή όσο είναι), με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο δέκα εκατοστών (10/100) εξ αδιαιρέτου, 3) ποσοστό 7/24 εξ αδιαιρέτου της πλήρους κυριότητας, νομής και κατοχής του έτερου διαμερίσματος του πρώτου (Α’) ορόφου της ίδιας ως άνω οικοδομής, επιφάνειας εβδομήντα πέντε τετραγωνικών μέτρων και εβδομήντα εκατοστών (75,70 τ.μ.), με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο δέκα εκατοστών (15/100) εξ αδιαιρέτου, 4) το δικαίωμα επικαρπίας εφ’ όρου ζωής της σε ένα αγροτεμάχιο εκτάσεως εξακοσίων εξήντα (660) τετραγωνικών μέτρων (ή όσης κι αν είναι), με την επ’ αυτού ευρισκόμενη λυόμενη οικία, κείμενο στην περιοχή «….», θέση «………», της Δημοτικής Ενότητας Ανοίξεως του Δήμου Διονύσου Αττικής, πρώην Δήμου Μαραθώνος, και οποιοδήποτε άλλο περιουσιακό στοιχείο της, κινητό ή ακίνητο, το οποίο θα βρεθεί ότι της ανήκει κατά το χρόνο του θανάτου της, καθώς και τα έπιπλα και τα σκεύη της οικίας της και τα τιμαλφή της, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και ποσοστό 7/24 εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας, νομής και κατοχής της υπό στοιχεία Σίγμα δύο (Σ-2) κλειστής θέσης στάθμευσης αυτοκινήτου (γκαράζ) της πυλωτής, η οποία αποτελεί αυτοτελή και ανεξάρτητη ιδιοκτησία, επί πολυκατοικίας κτισμένης σε οικόπεδο που βρίσκεται στην θέση «…..», εντός του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως της περιφέρειας του πρώην Δήμου Νίκαιας Αττικής, ήδη Δημοτικής Ενότητας Νίκαιας, του Δήμου Νίκαιας – Αγίου Ιωάννη Ρέντη, της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά, Περιφέρειας Αττικής και επί της διασταυρώσεως των οδών ………., επί της οποίας φέρει τον αριθμό …… Ότι στο δεύτερο και στον τρίτο εναγόμενο η προαναφερθείσα κληρονομουμένη κατέλειπε : 1)κατά ποσοστό 50 % εξ αδιαιρέτου σε καθέναν από αυτούς, τη ψιλή κυριότητα του προαναφερθέντος αγροτεμαχίου, εκτάσεως εξακοσίων εξήντα (660) τετραγωνικών μέτρων (ή όσης κι αν είναι), με την επ’ αυτού ευρισκόμενη λυόμενη οικία, κείμενου στην περιοχή «…….», θέση «…….» της Δημοτικής Ενότητας Ανοίξεως του Δήμου Διονύσου Αττικής, πρώην Δήμου Μαραθώνος. Ότι η ως άνω αποβιώσασα κατέλειπε ως πλησιέστερους συγγενείς της και νόμιμους μεριδούχους τον ενάγοντα και την πρώτη εναγομένη, καθόσον ο σύζυγός της και η άλλη μία θυγατέρα της (……… και ………..) είχαν προαποβιώσει. Ότι η αξία της πραγματικής κληρονομίας της ως άνω αποβιώσασας ανερχόταν κατά το χρόνο του θανάτου της στο ποσό των 326.904,62 ευρώ, και αφού αφαιρεθεί το παθητικό αυτής ποσού 1.500,00 ευρώ, το οποίο αφορά στα έξοδα της κηδείας της, στο ποσό των 325.404,62 ευρώ. Ότι, η αποβιώσασα κατέλειπε στους εναγόμενους το μεγαλύτερο τμήμα της κληρονομιαίας περιουσίας της, ενώ στον ενάγοντα κατέλειπε μόνον μηδαμινής αξίας περιουσιακά στοιχεία. Ακόμη, ότι η ανωτέρω αποβιώσασα, προέβη κατά τη διάρκεια της ζωής της σε περιουσιακές παροχές προς την πρώτη εναγόμενη χωρίς αντάλλαγμα, η αξία των οποίων ανερχόταν σε 153.265,85 ευρώ. Περαιτέρω, με την ανωτέρω αγωγή, ο ενάγων ζήτησε α) να αναγνωρισθεί ότι η νόμιμη μοίρα του στη κληρονομιαία περιουσία της προαναφερθείσας μητέρας του ανέρχεται στο ποσό των 119.667,62 ευρώ και ότι αυτή προσεβλήθη δια της ανωτέρω δημόσιας διαθήκης της και συνεπώς ότι αυτή είναι άκυρη κατά το μέρος της που θίγει τη νόμιμη μοίρα του, δηλαδή κατά το ποσό των 119.067,62 ευρώ, β) να αναγνωρισθεί το κληρονομικό του δικαίωμα πλήρους κυριότητας, νομής και κατοχής σε ποσοστό 36,4226% εξ αδιαιρέτου σε κάθε αντικείμενο της πραγματικής ομάδας της κληρονομίας της προαναφερθείσας μητέρας του προκειμένου να συμπληρωθεί η νόμιμη μοίρα του κατά το ανωτέρω ποσοστό κατά το οποίο συντρέχει ως αναγκαίος κληρονόμος στο σύνολο της πραγματικής ομάδας της κληρονομιαίας περιουσίας, καθώς και το δικαίωμά του να λάβει το ως άνω ποσοστό που λείπει από τη νόμιμη μοίρα του, επί των ακινήτων που εκτίθενται στην αγωγή του, γ) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να προβούν σε δηλώσεις βουλήσεως για τη μεταβίβαση της κυριότητας των ακινήτων αυτών στον ενάγοντα κατά το ανωτέρω ποσοστό των 36,4226% εξ αδιαιρέτου, που παρακρατούνται από αυτούς οι οποίοι τα νέμονται ως κληρονόμοι, αντιποιούμενοι το δικαίωμα της νόμιμης μοίρας του ενάγοντος επ’ αυτών και αρνούνται να του τα αποδώσουν κατά το αντίστοιχο ποσοστό της νόμιμης μοίρας του, μέχρι τη συμπλήρωση της, αποβαλλομένων αυτών από την κατοχή τους και εγκαθισταμένου του ενάγοντος σε αυτά κατά το ανωτέρω ποσοστό εξ αδιαιρέτου, και δ)επικουρικώς, στην περίπτωση που τα ακίνητα δεν σώζονται ή είναι επιβαρυμένα με εμπράγματες ασφάλειες να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να του καταβάλουν το ποσό των 119.067,62 ευρώ, δηλαδή το ποσό που αντιστοιχεί στην αξία του κληρονομικού μεριδίου της νόμιμης μοίρας του, κατά το οποίο έκαστος των εναγομένων έχει καταστεί πλουσιότερος εις βάρος του, και κατά το οποίο πρέπει να συμπληρωθεί αυτή, και μάλιστα νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την ολοσχερή εξόφλησή του, κατά τις ακόλουθες διακρίσεις, δηλαδή η πρώτη εναγομένη να του καταβάλει το ποσό των 55.109,26 ευρώ, ο δεύτερος των εναγομένων το ποσό των 31.979,18 ευρώ και ο τρίτος των εναγομένων το ποσό των 31.979,18 ευρώ, και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή. Επί της ανωτέρω αγωγής εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση με την οποία, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε εν μέρει αυτήν ως ουσιαστικώς βάσιμη και αναγνώρισε ότι το κληρονομικό δικαίωμα του ενάγοντος, το οποίο δικαιούται να λάβει αυτός ως νόμιμος μεριδούχος για τη συμπλήρωση της νόμιμης μοίρας του, ανέρχεται σε ποσοστό 24,1379% εξ αδιαιρέτου επί του συνόλου της ακίνητης κληρονομιαίας περιουσίας της αποβιώσασας μητέρας του, και συνεπώς ότι η εν λόγω διαθήκη είναι άκυρη, κατά το μέρος αυτής που θίγει το ανωτέρω ποσοστό νόμιμης μοίρας, υποχρέωσε τους εναγόμενους να αποδώσουν στον ενάγοντα κατά ποσοστό 24,1379% εξ αδιαιρέτου, τα αναφερόμενα στην αγωγή ακίνητα, υποχρέωσε τους εναγόμενους να μεταβιβάσουν στον ενάγοντα με συμβολαιογραφικό έγγραφο, που θα μεταγραφεί νόμιμα, κατά νομή και κυριότητα τα ανωτέρω περιγραφόμενα ακίνητα, κατά το ως άνω ποσοστό 24,1379% εξ αδιαιρέτου, άλλως σε περίπτωση αρνήσεώς τους η δήλωση βουλήσεως τους προς μεταβίβαση των εν λόγω ακινήτων, κατά το ως άνω ποσοστό, να θεωρείται ότι έχει συντελεσθεί με την τελεσιδικία της απόφασης, υποχρέωσε τους εναγομένους να καταβάλουν στον ενάγοντα το ισάξιο για τη συμπλήρωση της νόμιμης μοίρας του ποσό, που ανέρχεται σε 16.800 ευρώ ευρώ, σε περίπτωση που τα ακίνητα αυτά δεν σώζονται και δεν βρεθούν κατά την εκτέλεση ή βρεθούν επιβαρυμένα με εμπράγματες ασφάλειες και, συνεπώς, δεν μπορούν να παραδοθούν στον ενάγοντα με την ανωτέρω αξία τους, ούτε μπορεί να αποδοθεί σε αυτόν η νομή τους κατά το ως άνω ποσοστό (24,1379%), και συγκεκριμένα υποχρέωσε την πρώτη εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 12.628,56 ευρώ και έκαστο των λοιπών εναγομένων να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 2.085,72 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, και τέλος καταδίκασε τους εναγόμενους στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος. Κατά της ως άνω αποφάσεως του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου παραπονούνται οι προαναφερθέντες εκκαλούντες με τις ως άνω υπό στοιχεία Α΄ και Β΄ κρινόμενες εφέσεις τους, αντιστοίχως, για λόγους που στο σύνολο τους ανάγονται σε μη ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των σχετικών αποδείξεων, όπως ειδικότερα εκτίθεται σ’ αυτές, και ζητούν: α) ο εκκαλών της ως άνω υπό στοιχείο Α΄ εφέσεως (δηλαδή ο ενάγων) να μεταρρυθμισθεί, η εκκαλούμενη απόφαση (ως προς τα κεφάλαια που προσβάλλεται), ώστε η ανωτέρω αγωγή του να γίνει δεκτή στο σύνολο της και β) οι εκκαλούντες της ως άνω υπό στοιχείο Β΄ εφέσεως (δηλαδή οι εναγόμενοι) να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, ώστε να απορριφθεί στο σύνολο της η ανωτέρω αγωγή.
Ι. Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1825 επ. του ΑΚ, για τον υπολογισμό της νόμιμης μοίρας οποιουδήποτε μεριδούχου, η οποία συνίσταται στο μισό της εξ αδιαθέτου μερίδας, λαμβάνεται ως βάση η κατάσταση και η αξία της κληρονομίας κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομουμένου, δηλαδή όλα τα δεκτικά κληρονομικής διαδοχής, περιουσιακά στοιχεία, που υπάρχουν κατά το χρόνο αυτό στην κληρονομία (πραγματική κληρονομική ομάδα) στα οποία προστίθενται και θεωρούνται ότι υπάρχουν στην κληρονομία (πλασματική κληρονομική ομάδα) με την αξία που έχουν κατά το χρόνο της παροχής, οτιδήποτε ο κληρονομούμενος παραχώρησε όσο ζούσε, χωρίς αντάλλαγμα σε μεριδούχο, είτε με δωρεά είτε με άλλο τρόπο και επίσης οποιαδήποτε δωρεά που ο κληρονομούμενος έκανε στα τελευταία δέκα χρόνια πριν από το θάνατό του, εκτός αν την επέβαλαν λόγοι ευπρέπειας ή ηθικό καθήκον. Συνεπώς, όταν δεν υπάρχει διαφορετική βούληση του κληρονομουμένου, στη νόμιμη μοίρα καταλογίζεται και η δωρεά προς το μεριδούχο που έγινε από ιδιαίτερο καθήκον ή από λόγους ευπρέπειας, αφού και αυτή δεν παύει να είναι παροχή από ελευθεριότητα, που δόθηκε δηλαδή στον κληρονόμο χωρίς νόμιμη υποχρέωση (βλ. ΑΠ 23/2015 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 171/2003 ΝΟΒ 2003 1840, ΕφΘρ 27/2015 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου από τη διάταξη του άρθρου 88 του ν. 1329/1983 προκύπτει ότι οι εν ζωή χαριστικές προς τον μεριδούχο παροχές του κληρονομουμένου, που έλαβαν χώρα προ της ισχύος του νόμου αυτού ρυθμίζονται, ως προς το συνυπολογισμό τους στην κληρονομία και τον καταλογισμό τους στη νόμιμη μοίρα, από τις διατάξεις των άρθρων 1831 παρ 2 και 1833 του ΑΚ, όπως ίσχυαν πριν την τροποποίησή τους με το νόμο αυτό. Επίσης, από τις τελευταίες αυτές διατάξεις (ισχύουσες πριν το ν. 1329/1983) απαιτείται, για τον καταλογισμό στη νόμιμη μοίρα των λοιπών, εκτός από την προίκα, εν ζωή παροχών του κληρονομουμένου, να έχουν γίνει αυτές με τον όρο του καταλογισμού τους στη νόμιμη μοίρα. Ο όρος δε του καταλογισμού πρέπει να έχει γίνει συνάμα με την παροχή και ως στοιχείο αυτής, είτε και πριν από αυτή, αλλά, πάντως, αναφορικά με την επικείμενη παροχή, ενώ η δήλωση του διαθέτη που γίνεται μετά την παροχή, καθώς και η θέλησή του, η οποία εκδηλώνεται για πρώτη φορά στη διαθήκη για τον καταλογισμό της στη νόμιμη μοίρα, κατά την έννοια του νόμου, δεν έχει κάποια έννομη επιρροή (βλ. ΑΠ 560/2008 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1996/2006 ΝΟΒ 55 1817, ΑΠ 27/2005 ΕλΔνη 46 803, ΑΠ 217/2003 ΧρΙΔ 4 609, ΑΠ 1306/1999 ΕλΔνη 44 765, ΕφΑθ 283/2009 ΕλΔνη 52 232, ΕφΠατρ 260/2004 ΑχαΝομ 2005 192). Συνεπώς, ο ισχυρισμός νόμιμου μεριδούχου ότι μεταξύ των καταλογιστέων και συνεισενεκτέων παροχών προς μεριδούχους συμπεριλαμβάνονται δωρεές που έγιναν σε χρόνο μεγαλύτερο της δεκαετίας πριν από το θάνατο του κληρονομουμένου ή ο,τιδήποτε παραχώρησε ο κληρονομούμενος όσο ζούσε στο μεριδούχο, για να είναι ορισμένος πρέπει να επικαλεσθεί, στη μεν πρώτη περίπτωση, όχι μόνον ότι έγιναν τέτοιες δωρεές του κληρονομουμένου προς τους μεριδούχους, αλλά και ότι αυτές (δωρεές) έγιναν με τον όρο καταλογισμού στη νόμιμη μοίρα τους, στη δε δεύτερη περίπτωση ότι ο διαθέτης διέταξε τη συνεισφορά τους ή τον καταλογισμό τους στην κληρονομική μερίδα του μεριδούχου (βλ. ΑΠ 27/2005 ΕλλΔνη 2005 803, ΑΠ 1/1983 ΝοΒ 31 1366). Ειδικότερα, για τον υπολογισμό της νόμιμης μοίρας του μεριδούχου: α) εκτιμάται η αξία όλων των αντικειμένων της κληρονομιάς κατά το χρόνο του θανάτου του κληρονομουμένου, ειδικότερα, εξεύρεση της αξίας της κληρονομίας «με εκτίμηση» σημαίνει ότι, για τον υπολογισμό της νόμιμης μοίρας, ως αξία της κληρονομίας δεν νοείται η αγοραία αξία, αλλά η πραγματική αξία αυτής, η οποία εξευρίσκεται με εκτίμηση και σε ομαλές οικονομικές συνθήκες, συμπίπτει, κατά κανόνα, με την αγοραία αξία, β) αφαιρούνται από την αξία αυτή της πραγματικής ομάδας της κληρονομίας τα χρέη της και οι δαπάνες της κηδείας του κληρονομουμένου και απογραφής της κληρονομίας γ) στο ποσό που απομένει μετά την αφαίρεση των ανωτέρω χρεών, προστίθενται, με την αξία που είχαν κατά το χρόνο που πραγματοποιήθηκαν, οι παροχές του κληρονομουμένου προς τους μεριδούχους ή τρίτους δ)βάσει αυτής της αυξημένης (πλασματικής) κληρονομιαίας ομάδας που προσδιορίστηκε εξευρίσκεται η νόμιμη μοίρα του μεριδούχου ε)από το ποσό αυτής (νόμιμης μοίρας) θα αφαιρεθεί η αξία των πραγμάτων, στα οποία τυχόν έχει εγκατασταθεί ο μεριδούχος, καθώς και η αξία της παροχής που τυχόν έχει λάβει και υπόκειται σε συνεισφορά, στ) αν προκύπτει ότι έχει καταληφθεί σε αυτόν λιγότερο από τη νόμιμη μοίρα του θα σχηματισθεί ένα κλάσμα με αριθμητή το υπόλοιπο από την ανωτέρω αφαίρεση και παρονομαστή την αξία εκείνων των στοιχείων της πραγματικής ομάδας, από τα οποία (χωρίς αφαίρεση των ανωτέρω χρεών και δαπανών) θα λάβει ο μεριδούχος το απαιτούμενο ποσοστό προς συμπλήρωση της νόμιμης μοίρας του. Το κλάσμα αυτό ή ο δεκαδικός αριθμός που προκύπτει από τη διαίρεση του αριθμητή με τον παρονομαστή, αποτελεί το ποσοστό το οποίο πρέπει να λάβει ο μεριδούχος, αυτούσιο σε κάθε αντικείμενο της πραγματικής ομάδας της κληρονομιάς, για να ληφθεί η νόμιμη μοίρα του (βλ. ΑΠ 23/2015 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 474/2010 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 207/2008 ΝοΒ 56 2394, ΑΠ 854/2007 ΧρΙΔ 7 977, ΕφΑθ 65/2009 ΕλΔνη 2009 (50) 1107, ΕφΛαρ 22/2009 ΕφΑΔ 2010 1348).
ΙΙ. Εξάλλου, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 522, 529, 533 και 535 παρ. 1 του ΚΠολΔ, το Εφετείο, προκειμένου να κρίνει τη βασιμότητα λόγου εφέσεως που αφορά την εκτίμηση των αποδείξεων, δεν εμποδίζεται να διατάξει νέες ή συμπληρωματικές αποδείξεις, με τα αποδεικτικά μέσα που αναφέρονται στο άρθρο 339 του ΚΠολΔ, μεταξύ των οποίων και η πραγματογνωμοσύνη, ακόμη και χωρίς να εξαφανίσει την εκκαλούμενη απόφαση, ώστε μετά τη συνεκτίμηση των διατασσόμενων από αυτό και διεξαχθησομένων αποδείξεων και των υπό του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου διεξαχθεισών τέτοιων, να κρίνει αν η εκκαλούμενη απόφαση είναι εσφαλμένη και να αποφανθεί σχετικώς με τους λόγους της εφέσεως (βλ. ΟλΑΠ 1285/1982 ΝοΒ 1983 219, ΕφΑθ 2167/1996 ΕλλΔνη 28 127, Σ. Σαμουήλ «Η έφεση» εκδ. Ε΄ αριθ. 1098, 1125, 1126, 1127, σελ. 417, 423, 424). Επίσης, κατά τη διάταξη του άρθρου 254 παρ. 1 του ΚΠολΔ (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο δεύτερο, παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4335/2015), το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο, η οποία έχει κηρυχθεί περατωμένη, όταν κατά τη μελέτη της υπόθεσης ή τη διάσκεψη παρουσιάζονται κενά ή αμφίβολα σημεία, που χρειάζονται συμπλήρωση ή επεξήγηση, με απόφαση, που μνημονεύει απαραιτήτως τα ειδικά θέματα, που αποτελούν αντικείμενο της επαναλαμβανόμενης συζήτησης, η οποία θεωρείται συνέχεια της προηγούμενης. Κατά την έννοια της προαναφερθείσας διατάξεως, η οποία εφαρμόζεται και στο Εφετείο (βλ. ΕφΘεσ 925/2000 Αρμ 54 1132, ΕφΑθ 9839/1995 ΕλλΔνη 37 1099), η εξουσία του Δικαστηρίου να διατάξει επανάληψη συζήτησης δεν υπόκειται σε περιορισμούς και επομένως έχει την εξουσία να διατάσσει την επανάληψη συζήτησης και προς προσκομιδή των αναγκαίων αποδεικτικών μέσων. Τέλος, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 368 παρ. 1 του ΚΠολΔ, το Δικαστήριο μπορεί να διορίσει έναν ή περισσότερους πραγματογνώμονες, αν κρίνει ότι πρόκειται για ζητήματα, που απαιτούν για να γίνουν αντιληπτά ειδικές γνώσεις επιστήμης ή τέχνης.
Στην προκείμενη περίπτωση από την επανεκτίμηση όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων που επικαλούνται και νομίμως προσκομίζουν οι διάδικοι, είτε για να ληφθούν υπόψη ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε ως δικαστικά τεκμήρια, στα οποία περιλαμβάνονται και οι υπ’ αριθμ. …./2017 και …./2017 ένορκες βεβαιώσεις, οι οποίες συντάχθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιώς με την επιμέλεια του ενάγοντος, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη, κατ’ άρθρον 422 του ΚΠολΔ, κλήτευση των εναγομένων (βλ. τις υπ’ αριθ. ……….. εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών ……….), καθώς και τις υπ’ αρ. …/31-10-2018 και …./31-10-2018 ένορκες βεβαιώσεις, οι οποίες συντάχθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιώς με την επιμέλεια της εναγομένων, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη, κατ’ άρθρον 422 του ΚΠολΔ, κλήτευση του ενάγοντος (βλ. την υπ’ αριθ. …./25-10-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιά, ………), οι οποίες, σε κάθε περίπτωση, παραδεκτώς λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο τούτο ως νέο αποδεικτικό μέσο, κατ’ άρθρον 529 παρ. 1 εδ. α του ΚΠολΔ (βλ. ΑΠ 1114/2011 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 3879/2012 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 141/2012 ΠειρΝ 2012 160, ΕφετΔυτΣτερΕλλ 8/2012 ΔΕΕ 2012 598), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις 6η Νοεμβρίου 2014 απεβίωσε στο Νοσοκομείο «ΓΝΑ Σισμανόγλειο», στην Πεντέλη Αττικής, η ……….. ………, που είχε γεννηθεί στις 2-3-1926 και εν ζωή ήταν κάτοικος Νίκαιας. Η προαναφερθείσα αποβιώσασα ήταν μητέρα του ενάγοντος και της πρώτης εναγομένης και γιαγιά του δεύτερου και τρίτου των εναγομένων, τέκνων της πρώτης εναγομένης, οι οποίοι ήταν και οι εγγύτεροι συγγενείς της, αφού ο σύζυγός της …….. είχε προαποβιώσει στις 6-5-1974 και η ετέρα θυγατέρα της ………, είχε προαποβιώσει στις 26-11-2012 (βλ. το υπ’ αριθ. πρωτ. …/11-11-2014 πιστοποιητικό πλησιέστερων συγγενών). Η αποβιώσασα αυτή (………….) είχε συντάξει την από 21 Φεβρουαρίου 2013 δημόσια διαθήκη της ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς …………, η οποία δημοσιεύθηκε νομίμως από το Ειρηνοδικείο Πειραιώς, δυνάμει του υπ’ αριθ. 129/3-3-2015 πρακτικού του, και καταχωρήθηκε στα βιβλία διαθηκών του ίδιου Ειρηνοδικείου (στον τόμο …. και με αριθμό ….). Επίσης, δυνάμει της ανωτέρω διαθήκης, η προαναφερθείσα κληρονομουμένη κατέλειπε στον ενάγοντα κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή 1) το δικαίωμα ανεγέρσεως του τρίτου (Γ’) μελλοντικού ορόφου με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο αντίστοιχο οικόπεδο δέκα εκατοστών (10/100) εξ αδιαιρέτου, της οικοδομής που βρίσκεται στην Νίκαια Αττικής και επί της οδού …….. και 2) το δικαίωμα ανεγέρσεως επόμενων – μελλοντικών πάνω από τον τρίτο (Γ’) ορόφων με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο αντίστοιχο οικόπεδο δέκα εκατοστών (10/100) εξ αδιαιρέτου, στην ίδια οικοδομή, όπως οι δυο αυτές ιδιοκτησίες περιγράφονται στο υπ’ αριθ. ……./17-9-1971 συμβόλαιο (προικοσύμφωνο και σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας) του συμβολαιογράφου Πειραιώς …….., νομίμως αυτού μετεγγραμμένου στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Νίκαιας (στο τόμο … και με αύξοντα αριθμό ….). Στην πρώτη εναγομένη, η κληρονομουμένη αυτή κατέλειπε: 1)κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή το υπόγειο της ίδιας ως άνω οικοδομής επί της οδού ………. στην Νίκαια Αττικής, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο αντίστοιχο οικόπεδο πέντε εκατοστών (5/100) εξ αδιαιρέτου, 2) κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή το διαμέρισμα του πρώτου (Α’) ορόφου της ίδιας οικοδομής, όπου η κληρονομούμενη κατοικούσε εν ζωή, εμβαδού πενήντα έξι (56) τετραγωνικών μέτρων (ή όσο είναι), με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο αντίστοιχο οικόπεδο δέκα εκατοστών (10/100) εξ αδιαιρέτου, 3)ποσοστό 7/24 εξ αδιαιρέτου της πλήρους κυριότητας, νομής και κατοχής του έτερου διαμερίσματος του πρώτου (Α’) ορόφου της ίδιας ως άνω οικοδομής επιφάνειας εβδομήντα πέντε τετραγωνικών μέτρων και εβδομήντα εκατοστών (75,70 τ.μ.), με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο αντίστοιχο οικόπεδο δέκα εκατοστών (15/100) εξ αδιαιρέτου, 4) το δικαίωμα επικαρπίας εφ’ όρου ζωής της σε ένα αγροτεμάχιο εκτάσεως εξακοσίων εξήντα (660) τετραγωνικών μέτρων (ή όσης κι αν είναι), με την επ’ αυτού ευρισκόμενη λυόμενη οικία, κείμενο στην περιοχή «……», θέση «………..», της Δημοτικής Ενότητας Ανοίξεως του Δήμου Διονύσου Αττικής, πρώην Δήμου Μαραθώνος, αποκτηθέν από την κληρονομούμενη λόγω πωλήσεως, δυνάμει του με αριθμό ………./30-6-1954 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών ……….., νομίμως μετεγγραμμένου στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Μαραθώνος (στον τόμο …. και με αύξοντα αριθμό …..), 5) οποιοδήποτε άλλο περιουσιακό στοιχείο της, κινητό ή ακίνητο, θα βρεθεί ότι της ανήκει κατά το χρόνο του θανάτου της, καθώς και τα έπιπλα και τα σκεύη της οικίας της και τα τιμαλφή της, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και ποσοστό 7/24 εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας, νομής και κατοχής της υπό στοιχεία Σίγμα δύο (Σ-2) κλειστής θέσης στάθμευσης αυτοκινήτου (γκαράζ) της πυλωτής, η οποία αποτελεί αυτοτελή και ανεξάρτητη ιδιοκτησία, επί πολυκατοικίας κτισμένης σε οικόπεδο που βρίσκεται στην θέση «…..», εντός του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως της περιφέρειας του πρώην Δήμου Νίκαιας Αττικής, ήδη Δημοτικής Ενότητας Νίκαιας, του Δήμου Νίκαιας – Αγίου Ιωάννη Ρέντη, της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά, Περιφέρειας Αττικής και επί της διασταυρώσεως των οδών …….., επί της οποίας φέρει τον αριθμό ….. Στο δεύτερο και στον τρίτο εναγόμενο, η κληρονομουμένη αυτή κατέλειπε: 1) κοινά, αδιαίρετα και κατ’ ισομοιρία, δηλαδή κατά ποσοστό 50 % εξ αδιαιρέτου σε καθέναν από αυτούς, τη ψιλή κυριότητα του προαναφερθέντος αγροτεμαχίου, εκτάσεως εξακοσίων εξήντα (660) τετραγωνικών μέτρων (ή όσης κι αν είναι), με την επ’ αυτού ευρισκόμενη λυόμενη οικία, κείμενου στην περιοχή «…», θέση «………..» της Δημοτικής Ενότητας Ανοίξεως του Δήμου Διονύσου Αττικής, πρώην Δήμου Μαραθώνος. Σημειωτέον ότι την ανωτέρω κληρονομία αποδέχθηκαν ήδη οι εναγόμενοι, δυνάμει της υπ’ αριθ. …/14-9-2015 πράξης αποδοχής κληρονομίας της συμβολαιογράφου Πειραιώς …. ., νομίμως μεταγεγραμμένης στα κτηματολογικά φύλλα του κτηματολογίου Νίκαιας στις 25-9-2015 (με αριθμό ..) ως προς τα ευρισκόμενα στην Νίκαια ακίνητα, και στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Μαραθώνος (στον τόμο .. με αριθμό ..) ως προς το ευρισκόμενο ακίνητο στην περιοχή «..», θέση «…..», της Δημοτικής Ενότητας Ανοίξεως του Δήμου Διονύσου Αττικής, για το οποίο, ήδη, διενεργήθηκε η αντίστοιχη καταχώρηση στα τηρούμενα υπό του Κτηματολογικού Γραφείου Μαραθώνα αρχεία (με αριθμό καταχώρισης ………./.).
Σύμφωνα με προαναφερθέντα, η εν λόγω κληρονομία αποτελείται από τα ανωτέρω ακίνητα. Όσον αφορά, όμως, στον υπολογισμό της πραγματικής αξίας της προαναφερθείσας κληρονομίας, και συγκεκριμένα των ανωτέρω ακινήτων, αυτή αμφισβητείται από τους διαδίκους. Ειδικότερα, όσον αφορά στο προαναφερθέν ακίνητο που βρίσκεται στην περιοχή «….», θέση «………», της Δημοτικής Ενότητας Ανοίξεως του Δήμου Διονύσου Αττικής, το οποίο, κατά το χρόνο αγοράς του από την προαναφερθείσα κληρονομουμένη (δυνάμει του υπ’ αριθ. ………./30-6-1954 συμβολαίου αγοραπωλησίας του συμβολαιογράφου Αθηνών ………., αντί τιμήματος 3.000 δραχμών), ήταν εκτός σχεδίου πόλεως, εκτάσεως 660 τ.μ., στο οποίο περιλαμβάνεται κτίσμα επιφάνειας 50 τ.μ., ο ενάγων ισχυρίζεται ότι η αντικειμενική του αξία κατά το χρόνο θανάτου της διαθέτιδος ανερχόταν στο ποσό των 78.322 ευρώ, εκ του οποίου το ποσό των 22.932 ευρώ αντιστοιχεί στην αντικειμενική αξία της ευρισκόμενης σ’ αυτό οικίας και το υπόλοιπο (55.390 ευρώ) σ’ αυτήν του οικοπέδου. Επίσης, σχετικώς με την αντικειμενική αξία του ακινήτου αυτού, ο ενάγων προσκομίζει και επικαλείται αντίγραφο της δηλώσεως του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) της αποβιωσάσης, σύμφωνα με το οποίο η αξία του ακινήτου ανέρχεται στο ποσό των 144.511,92 ευρώ, και έντυπο «ΑΑ – Γης», της συμβολαιογράφου Περιστερίου ………., σύμφωνα με το οποίο η αντικειμενική αξία του αγροτεμαχίου αυτού ανέρχεται στο ποσό των 55.390 ευρώ και το επ’ αυτού κτίσμα στο ποσό των 22.932 ευρώ και συνολικώς στο ποσό των 78.322 ευρώ. Αντιθέτως, οι εναγόμενοι προσκομίζουν και επικαλούνται τα σχετικά φύλλα υπολογισμού αντικειμενικής αξίας της συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….., σύμφωνα με τα οποία η αξία του ανωτέρω ακινήτου, κατά το χρόνο θανάτου της κληρονομούμενης, ανερχόταν στο ποσό των 11.880 ευρώ για το αγροτεμάχιο και στο ποσό των 4.021,92 ευρώ για τη λυόμενη επ’ αυτού οικία και συνολικώς στο ποσό των 15.901,92 ευρώ, καθώς και τα έντυπα του ΕΝ.Φ.Ι.Α., σύμφωνα με τα οποία η αντικειμενική αξία του ακινήτου αυτού ανέρχεται στο ποσό των 16.464 ευρώ, δηλαδή σε 4.939,20 ευρώ η αξία της επικαρπίας, και σε 5.762,40 ευρώ η αξία του 50% της ψιλής κυριότητας. Σημειωτέον ότι ο ενάγων ισχυρίζεται ότι το ακίνητο αυτό βρίσκεται εντός οικιστικής ζώνης, πλησίον οικισμού, και ότι είναι, κατά παρέκκλιση, άρτιο και οικοδομήσιμο. Επιπλέον, ο ενάγων επικαλείται και προσκομίζει αντίγραφο της δηλώσεως ΕΝ.Φ.Ι.Α. της αποβιωσάσης, του οικονομικού έτους 2014, σύμφωνα με το οποίο το ακίνητο αυτό, λαμβάνεται ως οικόπεδο, εντός οικισμού, και όχι ως αγροτεμάχιο, δηλαδή εκτός σχεδίου. Όμως, όπως προκύπτει από το από Νοεμβρίου 2016 τοπογραφικό διάγραμμα (που έχει συνταχθεί με σύστημα γεωγραφικών συντεταγμένων ΕΓΣΑ 1987, δηλαδή με το σύστημα γεωγραφικών συντεταγμένων που χρησιμοποιείται από το Εθνικό Κτηματολόγιο) και την από Νοεμβρίου 2016 δήλωση του ν. 651/1977 του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού …………, το ανωτέρω ακίνητο βρίσκεται εκτός οριοθετημένου οικισμού και εκτός ζώνης και εκτός εγκεκριμένου σχεδίου της Δημοτικής Κοινότητας (Δ.Κ.) Ανοίξεως είναι μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο, σύμφωνα με τις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις, και δεν υπάγεται στις διατάξεις του ν. 1337/1983. Επίσης, στην υπ’ αριθ. πρωτ. …../28-12-2016 απάντηση αιτήματος της Δ/νσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Διονύσου αναφέρεται ότι το ανωτέρω ακίνητο δεν είναι άρτιο και οικοδομήσιμο και είναι εκτός οριοθετημένου οικισμού και εκτός ζώνης και εκτός εγκεκριμένου σχεδίου της Δ.Κ. Ανοίξεως. Επιπλέον, από τα ως άνω στοιχεία, προκύπτει ότι η επί του ακινήτου αυτού ισόγεια οικία, επιφάνειας 50 τ.μ., είναι κατασκευασμένη (πριν από 47 έτη περίπου) ως λυόμενη και αυθαίρετη, (με ελλενίτ και εξωτερική επένδυση με λαμαρίνες). Μάλιστα, όσον αφορά στην εμπορική αξία του ακινήτου αυτού, κατά το χρόνο θανάτου της κληρονομούμενης (δηλαδή του οικοπέδου με την επ’ αυτού οικία), ο μεν ενάγων ισχυρίζεται ότι αυτή ανερχόταν στο ποσό των 250.000 ευρώ, δηλαδή η αξία οικοπέδου σε 231.000 ευρώ και η αξία της οικίας σε 19.000 ευρώ, ενώ, οι εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι αυτή ανερχόταν στο ποσό των 25.000 ευρώ.
Περαιτέρω, ως προς την αξία του προαναφερθέντος ακινήτου, το οποίο αφορά στο δικαίωμα ανεγέρσεως του τρίτου (Γ’) μελλοντικού ορόφου, κατά πλήρη κυριότητα, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο αντίστοιχο οικόπεδο δέκα εκατοστών (10/100) εξ αδιαιρέτου, της οικοδομής που βρίσκεται στην Νίκαια Αττικής και επί της οδού ……., προέκυψαν τα ακόλουθα. Το ακίνητο αυτό αφορά σε ανεξάρτητη και αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία, κατά την έννοια του νόμου 3741/1929 (περί της κατ’ όροφον ιδιοκτησίας) και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ, (με ΚΑΕΚ ………. του Κτηματολογικού Γραφείου Νίκαιας). Ειδικότερα, το οικόπεδο επί του οποίου έχει ανεγερθεί η ως άνω πολυώροφη οικοδομή (με ΚΑΕΚ ……….. του Κτηματολογικού Γραφείου Νίκαιας) έχει έκταση μέτρα τετραγωνικά εκατόν εξήντα πέντε (165,00) και συνορεύει ανατολικά σε πλευρά μήκους εννέα μέτρων και τριάντα εκατοστών (9,30) με ιδιοκτησία ………., δυτικά σε πρόσωπο μήκους οκτώ μέτρων και ογδόντα εκατοστών (8,80) με την οδό …. και πέραν αυτής με ιδιοκτησία ………., βόρεια σε πλευρά μήκους δεκαοκτώ μέτρων και τριάντα εκατοστών (18,30) με ιδιοκτησία πρώην ………. και έπειτα ………… και νότια σε πλευρά μήκους δεκαοκτώ μέτρων και δέκα εκατοστών (18,10) με ιδιοκτησία κληρονόμων ………. Η οικοδομή αυτή έχει υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου 3741/1929, δυνάμει του υπ’ αριθ. ………../17-9-1971 συμβολαίου (προικοσύμφωνο και σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας) του συμβολαιογράφου Πειραιώς ………, νομίμως μετεγγραμμένου στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Νίκαιας (στο τόμο …. και με αύξοντα αριθμό ….), σε συνδυασμό με το υπ’ αριθ. …/11-9-1943 συμβόλαιο (προικοσύμφωνο) του ίδιου συμβολαιογράφου, νομίμως μετεγγραμμένου στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Νίκαιας (στο τόμο … και με αύξοντα αριθμό …). Με τα ίδια ως άνω συμβόλαια περιήλθε στην προαναφερθείσα κληρονομούμενη το ανωτέρω ακίνητο (δικαίωμα υψούν) κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, σε συνδυασμό με τις διατάξεις περί προικός των νόμων 987/1979 και 1329/1983. Επίσης, η αντικειμενική αξία του ανωτέρω ακινήτου, δηλαδή του δικαιώματος υψούν του τρίτου ορόφου, ανερχόταν, κατά το χρόνο θανάτου της κληρονομουμένης, στο ποσό των 13.225,21 ευρώ, γεγονός που συνομολογούν και οι εναγόμενοι. Όμως, ο ενάγων ισχυρίζεται ότι η εμπορική αξία του ανωτέρω ακινήτου (δικαιώματος υψούν του τρίτου ορόφου), κατά το χρόνο θανάτου της διαθέτιδος μητέρας του, ανερχόταν στο ποσό των 300 ευρώ, γιατί, κατά τους ισχυρισμούς του, δεν έχει κατασκευαστεί ακόμα ο β΄ όροφος που μεσολαβεί μεταξύ του α΄ ορόφου και του ανεγερθησόμενου γ΄ ορόφου, το δικαίωμα ανεγέρσεως του οποίου (β’ ορόφου) ανήκει κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή στην πρώτη εναγόμενη. Επιπλέον, ο ενάγων ισχυρίζεται ότι, στη στατική μελέτη της υπ’ αριθ. …./1968 οικοδομικής αδείας του Πολεοδομικού Γραφείου Πειραιώς, δυνάμει της οποίας ανεγέρθηκε η σχετική οικοδομή (επί της οδού ………. στη Νίκαια Αττικής), δεν προβλέπεται η προσθήκη άλλου ορόφου, εκτός του α΄ ορόφου, καθώς και ότι για την προσθήκη άλλου ορόφου στην υπάρχουσα οικοδομή αυτή απαιτείται η ενίσχυση του φέροντος οργανισμού ή και η προσθήκη υποστηριγμάτων, γεγονός που θα ήταν οικονομικώς ασύμφορο και τεχνικώς ιδιαιτέρως δυσχερές. Μάλιστα, προς τούτο ο ενάγων προσκομίζει και επικαλείται την από 28-09-2015 τεχνική έκθεση του μηχανικού ……….. Αντιθέτως, οι εναγόμενοι προσκομίζουν την από 1-12-2016 τεχνική περιγραφή οικοδομής, του μηχανικού … ., σύμφωνα με την οποία στο τεύχος στατικού υπολογισμού της στατικής μελέτης της υπ’ αριθ. ../..1968 οικοδομικής αδείας, ο μελετητής, είχε υπολογίσει φορτία για δύο επιπλέον ορόφους, δηλαδή β΄ και γ΄ όροφο, πέραν του ισογείου και του α΄ ορόφου. Επιπλέον, οι εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι, δυνάμει του ανωτέρω υπ’ αριθ. ………/1971 προικοσυμφώνου και σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας, παρέχεται στον ενάγοντα το δικαίωμα να προβεί σε ανέγερση του β΄ ορόφου της οικοδομής αυτής, έτσι, ώστε το δικαίωμα ανεγέρσεως β΄ ορόφου να περιέλθει σε αυτόν, και το δικαίωμα ανεγέρσεως γ΄ ορόφου στην πρώτη εναγόμενη. Μάλιστα, η πρώτη εναγόμενη, με την υπ’ αριθ. ………/29-01-2018 πράξη της συμβολαιογράφου Πειραιώς, …………., δήλωσε ότι συναινεί (υπό την προϋπόθεση κοινοποίησης από τον ενάγοντα επικυρωμένου αντιγράφου αντίστοιχης συμβολαιογραφικής πράξης εντός 4 μηνών) στη τροποποίηση της υφιστάμενης συστάσεως οριζόντιας ιδιοκτησίας, έτσι, ώστε το ανήκον σε αυτή δικαίωμα υψούν του β΄ ορόφου να περιέλθει στον ενάγοντα, το δε, ανήκον στον ενάγοντα, δικαίωμα υψούν του γ΄ ορόφου, να περιέλθει στην ίδια, ενώ δήλωσε ότι σε κάθε περίπτωση συναινεί στην οικοδόμηση καθ’ ύψος της σχετικής οικοδομής, με δαπάνη και επιμέλεια του ενάγοντος (η ανωτέρω δήλωση περιλαμβάνεται και στις προτάσεις που κατέθεσαν οι εναγόμενοι ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού). Όμως, ο ενάγων αρνείται τους ισχυρισμούς αυτούς των εναγομένων, επικαλούμενος την κατά τα ανωτέρω αδυναμία ανέγερσης ορόφων πέραν του α΄ ορόφου. Επίσης, τα προαναφερθέντα ισχύουν και για το ανωτέρω δικαίωμα ανεγέρσεως μελλοντικού ορόφου πάνω από τον τρίτο όροφο (Δ’ κ.λ,π.), ως ανεξάρτητης και αυτοτελούς οριζόντιας ιδιοκτησίας (με ΚΑΕΚ …………. του Κτηματολογικού Γραφείου Νίκαιας), κατά την έννοια του νόμου 3741/1929 (περί της κατ’ όροφον ιδιοκτησίας) και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο δέκα εκατοστών (10/100) εξ αδιαιρέτου, της ίδιας ως άνω περιγραφόμενης οικοδομής που βρίσκεται στην Νίκαια Αττικής και επί της οδού ……… Σημειωτέον ότι το ανωτέρω ακίνητο (δικαίωμα υψούν) περιήλθε στην κληρονομούμενη κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, δυνάμει του υπ’ αριθ………../17-9-1971 συμβολαίου (προικοσύμφωνο και σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας) του συμβολαιογράφου Πειραιώς …….., νομίμως μετεγγραμμένου στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Νίκαιας (στο τόμο .. και με αύξοντα αριθμό ….), σε συνδυασμό με το υπ’ αριθ. …../11-9-1943 συμβόλαιο (προικοσύμφωνο) του ίδιου συμβολαιογράφου, νομίμως μετεγγραμμένου στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Νίκαιας (στον τόμο … και με αύξοντα αριθμό ….). Η αντικειμενική αξία του εν λόγω ακινήτου (δικαιώματος υψούν του τέταρτου κλπ ορόφου) ανερχόταν, κατά το χρόνο θανάτου της κληρονομουμένης, στο ποσό των 9.924,31 ευρώ (γεγονός που συνομολογούν και οι εναγόμενοι), ενώ για την εμπορική του αξία ισχύουν όσα ανωτέρω εκτέθηκαν.
Επίσης, ως προς την αξία του ανωτέρω ακινήτου, το οποίο αφορά στο υπόγειο – αποθήκη (που αποτελεί ανεξάρτητη και αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία κατά την έννοια του νόμου 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ), με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο αντίστοιχο οικόπεδο πέντε εκατοστών (5/100) εξ αδιαιρέτου, που βρίσκεται στην ίδια ως άνω οικοδομή, επί της οδού …… στην Νίκαια Αττικής (ΚΑΕΚ ……….. του Κτηματολογικού Γραφείου Νίκαιας), προέκυψαν τα ακόλουθα. Ο ως άνω υπόγειος όροφος – αποθήκη αποτελείται από μία ενιαία αίθουσα, έχει δε επιφάνεια 35,38 τ.μ. και ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο πέντε εκατοστών (5/100) εξ αδιαιρέτου, περιήλθε στην κληρονομούμενη κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, δυνάμει του ανωτέρω υπ’ αριθ. ………./17-9-1971 συμβολαίου (προικοσύμφωνο και σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας) του συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., σε συνδυασμό με το υπ’ αριθ. …./11-9-1943 συμβόλαιο (προικοσύμφωνο) του ίδιου συμβολαιογράφου και τις διατάξεις περί προικός των νόμων 987/1979 και 1329/1983. Η αντικειμενική αξία του ανωτέρω ακινήτου, κατά το χρόνο θανάτου της κληρονομουμένης, ανερχόταν στο ποσό των 3.714,90 ευρώ (γεγονός που συνομολογούν και οι εναγόμενοι). Πλην όμως, οι διάδικοι αμφισβητούν την εμπορική αξία του, δηλαδή την πραγματική αξία του ακινήτου αυτού, κατά το χρόνο θανάτου της κληρονομουμένης, ειδικότερα ο μεν ενάγων ισχυρίζεται ότι η εμπορική αξία του ακινήτου ανερχόταν στο ποσό των 12.383 ευρώ, δηλαδή 350 ευρώ ανά τ.μ., οι δε εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι η εμπορική αξία του ακινήτου ανερχόταν στο ποσό των 3.500 ευρώ. Ακόμη, σχετικώς με την αξία του ανωτέρω ακινήτου, το οποίο αφορά στο διαμέρισμα του πρώτου (Α’) ορόφου (που αποτελεί ανεξάρτητη και αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία κατά την έννοια του νόμου 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ), με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο αντίστοιχο οικόπεδο δέκα εκατοστών (10/100) εξ αδιαιρέτου και εμβαδόν 56 τετραγωνικών μέτρων (ή όσο είναι), της ίδιας ως άνω οικοδομής επί της οδού …….. στην Νίκαια Αττικής (με ΚΑΕΚ …………. του Κτηματολογικού Γραφείου Νίκαιας), προέκυψαν τα ακόλουθα. Το ανωτέρω διαμέρισμα του πρώτου (Α’) πάνω από το ισόγειο ορόφου αποτελείται από δύο (2) δωμάτια, διαδρόμους, μαγειρείο και λουτρό, και, όπως προαναφέρθηκε έχει επιφάνεια 56 τ.μ., ποσοστό συνιδιοκτησίας στο αντίστοιχο οικόπεδο δέκα εκατοστά (10%) εξ αδιαιρέτου και συνορεύει βόρεια με την οδό ….. και φωταγωγό, ανατολικά με το άλλο διαμέρισμα του ίδιου ορόφου και ενδιάμεσα με πλατύσκαλο και φωταγωγό, νότια με φωταγωγό και ακάλυπτο χώρο και δυτικά με δυτικό όριο οικοπέδου. Το ακίνητο αυτό περιήλθε στην κληρονομούμενη κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, δυνάμει του ανωτέρω υπ’ αριθ. ………../17-9-1971 συμβολαίου (προικοσύμφωνο και σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας) του συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., σε συνδυασμό με το με αριθμό …./11-9-1943 συμβόλαιο (προικοσύμφωνο) του ίδιου συμβολαιογράφου Πειραιώς και τις διατάξεις περί προικός των νόμων 987/1979 και 1329/1983. Η αντικειμενική αξία του ανωτέρω ακινήτου, κατά το χρόνο θανάτου της κληρονομουμένης, ανερχόταν στο ποσό των 33.600 ευρώ (γεγονός που συνομολογούν και οι εναγόμενοι), πλην όμως την εμπορική αξία του ακινήτου αμφισβητούν οι διάδικοι, και ο μεν ενάγων ισχυρίζεται ότι αυτή ανερχόταν στο ποσό των 44.800 ευρώ, δηλαδή 800 ευρώ ανά τ.μ., οι δε εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι η εμπορική αξία ανερχόταν σε 30.000 ευρώ. Επιπλέον, ως προς την αξία του ανωτέρω ακινήτου, το οποίο αφορά σε ποσοστό 7/24 πλήρους κυριότητας, νομής και κατοχής έτερου διαμερίσματος (που αποτελεί ανεξάρτητη και αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία κατά την έννοια του νόμου 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ) του πρώτου (Α’) ορόφου, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο αντίστοιχο οικόπεδο δέκα πέντε εκατοστών (15/100) εξ αδιαιρέτου και εμβαδό 75,70 τετραγωνικών μέτρων (ή όσο είναι), της ίδιας ως άνω οικοδομής επί της οδού . αρ. …. στην Νίκαια Αττικής (ΚΑΕΚ ………. του Κτηματολογικού Γραφείου Νίκαιας), προέκυψαν τα ακόλουθα. Το ανωτέρω διαμέρισμα του πρώτου (Α’) υπέρ το ισόγειο ορόφου αποτελείται από τρία (3) δωμάτια, διαδρόμους, λουτρό και μαγειρείο, έχει κατά τα ανωτέρω επιφάνεια μέτρα τετραγωνικά εβδομήντα πέντε και 0,70 (75,70), ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο δέκα πέντε εκατοστά (15 %) εξ αδιαιρέτου και συνορεύει βορείως με την οδό …, φωταγωγό και κλιμακοστάσιο, νότια με πλατύσκαλο, φωταγωγό και ακάλυπτο χώρο, δυτικά με άλλο διαμέρισμα του ίδιου ορόφου και ενδιάμεσα με κλιμακοστάσιο και φωταγωγό και ανατολικά με όριο ακινήτου. Η αντικειμενική αξία του ανωτέρω ακινήτου (του ως άνω ποσοστού), κατά το χρόνο θανάτου της κληρονομουμένης ανερχόταν στο ποσό των 11.922,75 ευρώ (γεγονός που συνομολογούν και οι εναγόμενοι), πλην όμως, οι διάδικοι αμφισβητούν την εμπορική αξία του ανωτέρω ακινήτου, που αντιστοιχεί στην πραγματική του αξία, και ο μεν ενάγων ισχυρίζεται ότι η εμπορική αξία κατά το χρόνο θανάτου της αποβιώσασας ανερχόταν στο ποσό των 17.663,31 ευρώ, δηλαδή 800 ευρώ ανά τ.μ., ενώ οι εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι αυτή ανερχόταν στο ποσό των 11.000 ευρώ. Τέλος, σχετικώς με την αξία του ανωτέρω ακινήτου, το οποίο αφορά σε ποσοστό 7/24 συγκυριότητας της υπό στοιχεία Σίγμα δύο (Σ-2) κλειστής θέσης στάθμευσης αυτοκινήτου (γκαράζ) της πυλωτής, η οποία αποτελεί αυτοτελή και ανεξάρτητη ιδιοκτησία, μιας πολυκατοικίας κτισμένης σε οικόπεδο, που βρίσκεται στην θέση «…..», εντός του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως της περιφέρειας του πρώην Δήμου Νίκαιας Αττικής, ήδη σήμερα της Δημοτικής Ενότητας Νίκαιας, του Δήμου Νίκαιας – Αγίου Ιωάννη Ρέντη, της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιώς, Περιφέρειας Αττικής και επί της διασταυρώσεως των οδών ………, επί της οποίας φέρει τον αριθμό ….., προέκυψαν τα ακόλουθα. Το οικόπεδο αυτό έχει επιφάνεια (σύμφωνα με τον κατωτέρω αναφερόμενο τίτλο κτήσης) μέτρα τετραγωνικά διακόσια εξήντα τρία (263), σύμφωνα, δε, με μεταγενέστερη καταμέτρησή του διακόσια εβδομήντα εννέα και 0,90 (279,90) τ.μ. και κατά έτι νεώτερη καταμέτρηση μέτρα τετραγωνικά διακόσια εβδομήντα εννέα και 0,88 (279,88), εμφαίνεται, δε, α. με τα περιβάλλοντα κεφαλαία αλφαβητικά στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Α στο από Νοεμβρίου 1997 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………., το οποίο προσαρτάται στο υπ’ αριθ. ……./1997 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθηνών ……….., β. με τα περιβάλλοντα αλφαβητικά στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Α στο τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………, το οποίο προσαρτάται στο υπ’ αριθ. ……./1997 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθηνών ………., γ. με τα περιβάλλοντα αλφαβητικά στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Α στο από Μαρτίου 1999 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………., το οποίο προσαρτάται στο υπ’ αριθ. ………./1999 προσύμφωνο και εργολαβικό συμβόλαιο του ίδιου συμβολαιογράφου και δ. με τα αλφαβητικά στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Α στο από Σεπτεμβρίου 1999 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………, το οποίο προσαρτάται στην υπ’ αριθ. ………../1999 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών ……….., στο σχετικό σχεδιάγραμμα υπάρχει υπεύθυνη δήλωση του συντάξαντος αυτό μηχανικού κατά το ν. 651/1997 περί του ότι το εν λόγω οικόπεδο βρίσκεται εντός σχεδίου πόλεως και είναι άρτιο και οικοδομήσιμο και δεν υπάγεται στις διατάξεις του ν. 1337/1987. Επίσης, το οικόπεδο αυτό συνορεύει κατά το τελευταίο διάγραμμα δυτικά σε πρόσωπο ΑΒ μήκους μέτρων 19,85 με την οδό ……….., νότια σε πλευρά ΒΓ μήκους μέτρων 14,10 με ιδιοκτησία αγνώστου, ανατολικά σε πλευρά ΓΔ μήκους μέτρων 19,85 με ιδιοκτησία αγνώστου και βόρεια σε πρόσωπο ΑΔ μήκους μέτρων 14,10 με την οδό … (ΚΑΕΚ ………./). Η ανωτέρω πολυκατοικία ανεγέρθηκε βάσει της υπ’ αριθ. …../21-7-1999 άδειας οικοδομής της Πολεοδομίας του Δήμου Νικαίας κι έχει υπαχθεί στις διατάξεις του ν. 3249/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του Α.Κ. με την υπ’ αριθ. ………/1999 πράξη συστάσεως οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας του συμβολαιογράφου Αθηνών ……….., νομίμως μετεγγραμμένης στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Νίκαιας. Η ανωτέρω υπό στοιχεία Σίγμα δύο (Σ-2) κλειστή θέση στάθμευσης αυτοκινήτου (γκαράζ) της πυλωτής (ΚΑΕΚ ………… Κτηματολογικού Γραφείου Νικαίας), η οποία εμφαίνεται στο σχεδιάγραμμα κατόψεως πυλωτής και στον πίνακα κατανομής ποσοστών, αμφότερα του πολιτικού μηχανικού …….., τα οποία προσαρτώνται στην υπ’ αριθ. ………/1999 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών ……….., αποτελείται από ένα χώρο, έχει επιφάνεια μέτρα τετραγωνικά 14,82, όγκο μέτρα κυβικά 46,00, αναλογία όγκου κοινοχρήστων μέτρα κυβικά 8,00, μικρό όγκο μέτρα κυβικά 58,00, ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του όλου οικοπέδου 2/1000 εξ αδιαιρέτου, ψήφους 2 σε σύνολο 1000, αναλογία στο οικόπεδο τετραγωνικά εκατοστά 55 (0,55 τ.μ.) εξ αδιαιρέτου, ποσοστό συμμετοχής στις δαπάνες κοινοχρήστων, φωτισμού και καθαριότητας 10/1000 και συνορεύει γύρωθεν με εμπρός ακάλυπτο χώρο και μετά από αυτόν με την οδό ……, με ανατολικό όριο οικοπέδου, με την υπό στοιχεία Σίγμα πέντε (Σ-5) ανοικτή θέση στάθμευσης αυτοκινήτου και με την υπό στοιχεία Σίγμα τρία (Σ-3) κλειστή θέση στάθμευσης αυτοκινήτου. Η αντικειμενική αξία του ανωτέρω ακινήτου (του ως άνω ποσοστού), κατά το χρόνο θανάτου της κληρονομουμένης, ανερχόταν στο ποσό των 992,01 ευρώ (γεγονός που συνομολογούν και οι εναγόμενοι), πλην όμως, την εμπορική αξία αυτού, που αντιστοιχεί στην πραγματική του αξία, αμφισβητούν οι διάδικοι και ο μεν ενάγων ισχυρίζεται ότι αυτή ανερχόταν στο ποσό των 1.458,31 ευρώ, οι δε εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι ανερχόταν σε 3.500 ευρώ.
Επομένως, ενόψει του ότι για το ζήτημα του προσδιορισμού της αξίας των ανωτέρω ακινήτων της εν λόγω κληρονομίας, η οποία (αξία) συνδέεται και με τεχνικά θέματα (σε συνδυασμό με τους αντίθετους ισχυρισμούς των διαδίκων), απαιτούνται ειδικές γνώσεις της επιστήμης και το Δικαστήριο αυτό δεν δύναται να σχηματίσει ασφαλή και πλήρη δικανική πεποίθηση περί τούτου, πρέπει, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες σκέψεις, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 254 του ΚΠολΔ, πριν από την περαιτέρω έρευνα της ένδικης υποθέσεως, να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησής της προκειμένου να διεξαχθεί πραγματογνωμοσύνη και να διευκρινισθούν τα σχετικά θέματα, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό (άρθρα 368 επ. ΚΠολΔ). Σημειωτέον ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίσθηκαν από τους διαδίκους θα επανεκτιμηθούν μετά την επανάληψη της συζήτησης, σε περίπτωση που προσκομισθούν εκ νέου.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων τις ως άνω αναφερθείσες υπό στοιχείο Α΄ και Β΄ από 8-2-2018 (υπ’. αριθ. καταθ. ………./2018) και από 29-1-2018 (υπ’ αριθ. καταθ. ………./2018) εφέσεις, αντιστοίχως.
Δέχεται τυπικά τις εφέσεις.
Αναβάλλει την έκδοση της οριστικής απόφασής του.
Διατάσσει την επανάληψη της συζητήσεως προκειμένου να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη η οποία θα διενεργηθεί με την επιμέλεια του επιμελέστερου από τους διαδίκους.
Διορίζει πραγματογνώμονα το …….., Πολιτικό Μηχανικό Ε.Μ.Π., μέλος του Τ.Ε.Ε., ειδικό εκτιμητή, κάτοικο Αθηνών (οδός ………. Τ.Κ. …. τηλ. ………, email ……….), ο οποίος περιέχεται στον κατάλογο πραγματογνωμόνων που τηρείται στο Δικαστήριο αυτό, ο οποίος, αφού εντός προθεσμίας είκοσι (20) ημερών από τη νόμιμη προς αυτόν επίδοση της παρούσας, δώσει ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου το νόμιμο όρκο, πρέπει εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών από την όρκιση του και αφού λάβει γνώση των εγγράφων της δικογραφίας και επισκεφτεί τα ως άνω αναφερθέντα στο σκεπτικό της παρούσας ακίνητα, να καταθέσει στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, αιτιολογημένη έκθεση του δια της οποίας να γνωμοδοτήσει για: α) το εάν είναι εφικτό (τεχνικώς και οικονομικώς) να κατασκευασθούν ο τρίτος όροφος και επιπλέον όροφος, πάνω από τον τρίτο όροφο, της οικοδομής που βρίσκεται στη Νίκαια Αττικής, επί της οδού …….., όπως το αντίστοιχο ακίνητο κατά τα λοιπά στοιχεία του, αναλυτικώς, περιγράφεται στο σκεπτικό της παρούσας, και ιδίως εάν προς τούτο αρκεί η εκτέλεση των συνήθων οικοδομικών εργασιών ή εάν απαιτούνται πρόσθετες εργασίες και στην τελευταία περίπτωση εάν λόγω αυτών καθίσταται οικονομικώς ασύμφορη η σχετική κατασκευή (σε συνδυασμό με την αξία των αντίστοιχων οριζοντίων ιδιοκτησιών), β) το εάν το ακίνητο που βρίσκεται στην περιοχή «….», θέση «………», της Δημοτικής Ενότητας Ανοίξεως του Δήμου Διονύσου Αττικής, εκτάσεως 660 τ.μ., στο οποίο περιλαμβάνεται κτίσμα επιφάνειας 50 τ.μ., όπως το ακίνητο αυτό, αναλυτικώς, περιγράφεται στο σκεπτικό της παρούσας, είναι οικοδομήσιμο και σε καταφατική περίπτωση να προσδιοριστούν οι όροι δόμησης του και γ) την αξία (εμπορική) όλων των ακινήτων που περιλαμβάνονται στην κληρονομία της ………….., όπως τα ακίνητα αυτά κατά τα στοιχεία τους, αναλυτικώς, περιγράφονται στο σκεπτικό της παρούσας, προσδιορίζοντας αυτήν (αξία), κατά το χρόνο θανάτου της προαναφερθείσας κληρονομουμένης, δηλαδή στις 6 Νοεμβρίου 2014.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στις 16-12-2019, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
