ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η υπόθεση που εξετάζεται αφορά έφεση που κατατέθηκε στις 27 Μαρτίου 2023 κατά της υπ’ αριθμ. 1292/2022 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία απέρριψε αίτηση για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων. Η εκκαλούσα, μητέρα των τέκνων, προσέβαλε την απόφαση υποστηρίζοντας ότι έγινε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και μη ορθή εφαρμογή του νόμου, ζητώντας την εξαφάνιση ή μεταρρύθμιση της απόφασης.
Ωστόσο, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου είναι ανέκκλητη, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου, που ορίζει ότι σε περιπτώσεις κακής άσκησης της γονικής μέριμνας δεν επιτρέπεται έφεση. Εξαιτίας αυτού, η έφεση κρίθηκε ως απαράδεκτη και απορρίφθηκε.
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από την Δικαστή Ελένη Νικολακοπούλου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την …………. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ : ……….., ενεργούσας ατομικά και ως ασκούσας την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων της, …., …. και …., που παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου, Μαρίας Βαγενά και
ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ : …………., ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίας δικηγόρου, Σοφίας Καπίρη.
Η εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 9.7.2021 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………./9.7.2021 αίτηση, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’αριθμ.1292/2022 απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, που την απέρριψε.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η ηττηθείσα αιτούσα και ήδη εκκαλούσα, με την από 27.3.2023 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως στην γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ………/28.3.2023 και προσδιορισμού στην γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου …………./28.3.2023 έφεση, που προσδιορίστηκε να συζητηθεί στην αρχή της παρούσας αναφερομένη δικάσιμο.
Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις, που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
I. Η κρινόμενη από 27.3.2023 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως στην γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου …………/28.3.2023 και προσδιορισμού στην γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ………./28.3.2023 έφεση της εκκαλούσας – αιτούσας, ……………., στρέφεται κατά της υπ’αριθμ.1292/2022 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων και κατά την ειδική διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας, επί της από 7.2021 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …………./9.7.2021 αίτησης της, σε βάρος του ………., ήδη εφεσιβλήτου, για την αφαίρεση απ’αυτόν της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων, που απέκτησαν από τον γάμο τους, των οποίων έχει η ίδια την αποκλειστική επιμέλεια, ……., γεννηθείσας την 1.3.2004, ήδη ενήλικης, ………, γεννηθέντος στις 25.6.2005, ήδη ενηλίκου, …….., γεννηθέντος στις 12.9.2006 και ………., γεννηθέντος στις 19.6.2009, την οποία απέρριψε και για το παραδεκτό της έχει κατατεθεί το αναλογούν παράβολο υπέρ του Δημοσίου και ΤΑΧΔΙΚ (άρθρο 495 παρ. 1 και 3 ΚΠολΔ, όπως η παρ.4 προστέθηκε με το άρθρο 12 του Ν.4055/2012 και αντικαταστάθηκε εκ νέου το άρθρο από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν.4335/2015, ΦΕΚ Α΄ 87/23.7.2015).
II. Κατά τις διατάξεις των εδαφίων 1-3 του άρθρου 1532 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 14 του Ν.4800/2021, το οποίο εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, επί την οποίων δεν έχει εκδοθεί μέχρι την 16.9.2021 αμετάκλητη απόφαση: «Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σ` αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας, ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου, ή ο εισαγγελέας να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο. Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α) η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β) η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, γ) η υπαίτια παράβαση των όρων συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης, για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ) η κακή άσκηση και υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε) η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, στ) η καταδίκη του γονέα, με οριστική δικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Το δικαστήριο στις περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου, δύναται να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επιμέλεια ολικά ή μερικά και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο γονέα, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση των συμφερόντων του τέκνου. Αν συντρέχουν στο πρόσωπο και των δύο γονέων οι περιπτώσεις του δευτέρου εδαφίου, το δικαστήριο μπορεί να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή ακόμη και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτον ή και να διορίσει επίτροπο.» Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 121 ΕισΝΑΚ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο τέταρτο του ν. 3089/2002: «Στις περιπτώσεις των άρθρων 42, 46, 79, 105, 111, 1350 παράγραφος 2, 1352 εδ. β, 1368, 1407, 1441, 1457, 1458, 1522, 1525, 1526, 1532, 1533, 1660 έως 1663, 1667, 1865, 1866, 1868, 1908, 1913, 1917 παράγραφος 2, 1919, 1920, 1956, 1965, 2021, 2024, 2027, 2028, 2031 του Αστικού Κώδικα, καθώς και σε κάθε δίκη που αφορά την υιοθεσία, την επιτροπεία, τη δικαστική συμπαράσταση ή την επιμέλεια ξένων υποθέσεων, εφαρμόζεται η διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας». Ακόμη, κατά τη διάταξη του άρθρου 47 εδ. α` του ν. 2447/1996: «Στις περιπτώσεις των άρθρων 1515, 1517, 1521, 1522, 1525, 1526, 1532 παρ. 1, 1594 παρ. 2, 1613, 1616, 1622, 1623, 1624, 1625 και 1630 του Αστικού Κώδικα δεν επιτρέπεται το ένδικο μέσο της έφεσης». Έτσι, η τελευταία αυτή διάταξη καθιστά ανέκκλητη την απόφαση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, η οποία αφορά στις συνέπειες κακής άσκησης της γονικής μέριμνας ανηλίκου τέκνου, υπόκειται δε η απόφαση αυτή μόνο σε αναίρεση (ΑΠ 1020/2021, ΑΠ 1011/2020, ΑΠ 1268/2018, δημ.ΤΝΠ Νομος ΑΠ 25/2005 Δνη 47/821, ΑΠ 1111/2002, ΕφΠειρ 707/2022, ΕφΠειρ 545/2022, ΕφΠειρ 179/2021, δημ.ΤΝΠ Νόμος). Η ρύθμιση αυτή δεν αντίκειται στο άρθρο 20 ή σε άλλη διάταξη του Συντάγματος ούτε στο άρθρο 6 της Σύμβασης της Ρώμης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες (ν.δ. 53/1974), γιατί οι διατάξεις αυτές διασφαλίζουν τη δυνατότητα προσφυγής σε Δικαστήριο όχι όμως και δικαίωμα σε ένδικο μέσο κατά απόφασης που θα εκδοθεί, οι διατάξεις δε των άρθρων 741 επ. ΚΠολΔ, που κατά τα ως άνω εφαρμόζονται, κατά την εκδίκαση τέτοιας αίτησης, διασφαλίζουν πλήρως το δικαίωμα απόδειξης των ισχυρισμών των διαδίκων και συνεπώς εκπληρώνονται οι όροι διεξαγωγής δίκαιης δίκης (ΑΠ 1543/2010, ΑΠ 235/2005, δημ. ΤΝΠ Νόμος). Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 532 ΚΠολΔ, αν λείπει κάποια από τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της έφεσης, το Δικαστήριο την απορρίπτει, ως απαράδεκτη και αυτεπαγγέλτως.
Εν προκειμένω, η εκκαλούσα με την κρινόμενη έφεση της, παραπονείται για τους αναφερόμενους λόγους, που στο σύνολο τους ανάγονται σε μη ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, καθώς και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, όπως ειδικότερα εκτίθεται σ’ αυτήν και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, άλλως να μεταρρυθμιστεί, με σκοπό η ως άνω αίτηση της να γίνει δεκτή καθ’ολοκληρίαν.
Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα η ένδικη έφεση, ενόψει των ρηθέντων στην μείζονα σκέψη, δεν πληροί τις προϋποθέσεις του παραδεκτού άσκησης της, εφόσον η εκκαλουμένη απόφαση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, που αφορά αφαίρεση της γονικής μέριμνας ανηλίκων τέκνων (άρθρο 1532 ΑΚ), είναι ανέκκλητη. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει η υπό κρίση έφεση να απορριφθεί, ως απαράδεκτη και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, σε βάρος της εκκαλούσας, λόγω της ήττας της (176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), να διαταχθεί δε η εισαγωγή του κατατεθέντος από την εκκαλούσα για την άσκηση της απορριφθείσης έφεσης παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρο 495 παρ.3 εδαφ.ε΄ ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε το άρθρο από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν.4335/2015, ΦΕΚ Α΄ 87/23.7.2015), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’αντιμωλίαν των διαδίκων την ένδικη έφεση κατά της υπ’αριθμ.1292/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Απορρίπτει την έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του κατατεθέντος κατά την άσκηση της έφεσης παραβόλου.
Επιβάλλει στην εκκαλούσα τα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, στις 30 Σεπτεμβρίου 2024.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
