Η δικονομική ευχέρεια της καθ’ ης να ζητήσει την έκδοση διαταγής πληρωμής για μέρος της απαίτησής της, δεν αναιρεί την υποχρέωσή της να προσδιορίσει, κατά τρόπο συγκεκριμένο, ποιο είναι το είδος και το ύψος των επιμέρους κονδυλίων για τα οποία ζητεί την έκδοση εκτελεστού τίτλου
Δεκτή έγινε ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής λόγω περιορισμού της απαίτησης κατά τρόπο αόριστο, χωρίς να εξειδικεύονται τα επιμέρους κονδύλια, από τα οποία απαρτίζεται το μέρος της συνολικής απαίτησης για την οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής (ΜΠρΘεσσ 11798/2024).
Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, η καθ’ ης η ανακοπή εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων αιτήθηκε την έκδοση διαταγής πληρωμής για μέρος της συνολικής της απαίτησης, πλέον τόκων υπερημερίας από την επόμενη της επίδοσης της εξώδικης καταγγελίας, με το συμβατικό επιτόκιο υπερημερίας και εξαμηνιαίο ανατοκισμό των τόκων, μέχρις ολοσχερούς εξόφλησης, με ρητή επιφύλαξη για το υπόλοιπο της συνολικής οφειλής, μέχρις ολοσχερούς εξόφλησης. Η διαταγή πληρωμής εκδόθηκε με το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο και διατακτικό.
Κατά την κρίση του δικαστηρίου, ωστόσο, ο περιορισμός του αιτούμενου ποσού επιχειρήθηκε αορίστως, αφού δεν εξειδικεύονται τα επιμέρους κονδύλια, από τα οποία απαρτίζεται το μέρος της συνολικής απαίτησης για την οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής, και δεν γίνεται περιορισμός της συνολικής απαίτησης κατά ορισμένο ποσοστό. Συνεπώς, η διαταγή πληρωμής που εκδόθηκε είναι αόριστη και δεν δύναται να επιτελέσει τον σκοπό της ως εκτελεστός τίτλος.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, όταν η συνολική απαίτηση απαρτίζεται από περισσότερα κονδύλια, όπως κεφάλαιο, τόκους, τόκους τόκων, έξοδα κ.λπ., πρέπει, κατά τον περιορισμό του συνολικού αιτήματος, να διευκρινίζεται στην αίτηση για ποιά κονδύλια ζητείται η έκδοση διαταγής πληρωμής και, αντίστοιχα, να αναφέρονται στην τελευταία τα κονδύλια αυτά, τα οποία εξοπλίζονται με εκτελεστό τίτλο, ή έστω να γίνεται αναλογικός περιορισμός της συνολικής απαίτησης, που θα οδηγήσει σε σύμμετρη ποσοστιαία μείωση εκάστου κονδυλίου.
Απορριπτέος κρίθηκε ο ισχυρισμός της καθ’ ης η ανακοπή περί της δυνατότητάς της να ζητήσει την έκδοση διαταγής πληρωμής όχι μόνο για τη συνολική απαίτησή της, αλλά και για μέρος αυτής, χωρίς να απαιτείται ειδική αιτιολόγηση. Το δικαστήριο επεσήμανε ότι η ως άνω δικονομική ευχέρεια της καθ’ ης να ζητήσει (για λόγους περιορισμού των εξόδων) την έκδοση διαταγής πληρωμής για μέρος της απαίτησής της, δεν αναιρεί την υποχρέωσή της να προσδιορίσει, κατά τρόπο συγκεκριμένο, ποιο είναι το είδος και το ύψος των επιμέρους κονδυλίων εκ της συνολικής απαίτησης, για τα οποία ζητεί την έκδοση εκτελεστού τίτλου.
Απόσπασμα απόφασης
Εξάλλου, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 106 και 626 παρ 1 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι ο αϊτών την έκδοση διαταγής πληρωμής μπορεί να περιορίσει το ποσό, για το οποίο ζητεί την έκδοση, σε μέρος μόνο της απαιτήσεώς του ή των τόκων, έστω και εάν τα προσκομιζόμενα έγγραφα αποδεικνύουν το σύνολο της απαιτήσεώς, ο περιορισμός δε του αιτήματος σε μέρος του κεφαλαίου ή της παρεπόμενης απαιτήσεώς των τόκων αποτελεί άσκηση δικονομικής ευχέρειας του δανειστή και δεν απαιτείται να αιτιολογείται, (βλ ΑΠ 206/2023, ΑΠ 1512/2006 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 112/2023 στην ιστοσελίδα του Εφετείου Πειραιώς, ΕφΠειρ 256/2014 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ωστόσο, με τον ανωτέρω περιορισμό δεν πρέπει να προκαλείται αοριστία ως προς το υπόλοιπο τμήμα της απαιτήσεώς, για το οποίο ζητείται η έκδοση εκτελεστού τίτλου. Ειδικότερα, όταν η απαίτηση συντίθεται από περισσότερα κονδύλια, όπως κεφάλαιο, τόκους συμβατικούς, τόκους υπερημερίας, έξοδα, εισφορά Ν. 128/1975 κ.λπ., ο περιορισμός του ποσού, για το οποίο ζητείται η έκδοση διαταγής πληρωμής, επιχειρείται παραδεκτώς, μόνον εφόσον διευκρινίζεται από τον αιτούντα σε ποια επιμέρους κονδύλια αφορά ή όταν η απαίτηση περιορίζεται αναλόγως κατά ποσοστό του συνόλου της και επέρχεται, κατά τον τρόπο αυτό, αντίστοιχη μείωση όλων των κονδυλίων, διότι διαφορετικά δεν μπορεί να συγκεκριμενοποιηθεί η απαίτηση, για την οποία έχει ζητηθεί η έκδοση εκτελεστού τίτλου, (βλ. σχετ. ΟλΑΠ 30/2007 δημοσιευμένη στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 652/2023, ΑΠ 31/2021, ΑΠ 965/2021 δημοσιευμένες στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου και ΕφΘεσ 123/2024 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η ανωτέρω διευκρίνιση ως προς τον περιορισμό του ποσού είναι αναγκαία, διότι ο καθ’ ου η διαταγή πληρωμής, αμυνόμενος κατά του κύρους της, με άσκηση ανακοπής του άρθρου 632 ΚΠολΔ, φέρει, όπως προεκτέθηκε, το δικονομικό βάρος να μην αμφισβητήσει γενικώς την απαίτηση ως προς το ύψος της, αλλά να προσδιορίσει συγκεκριμένα τα κατ’ ιδίαν κονδύλια που προσβάλλει, εφόσον η ευδοκίμηση κάποιου λόγου ανακοπής θα επιφέρει ακυρότητα της διαταγής πληρωμής κατά το αντίστοιχο μέρος, κατά το οποίο θα μειωθεί η οφειλή. Η προσβολή όμως με λόγο ανακοπής συγκεκριμένων κονδυλίων της απαιτήσεώς, που απαρτίζεται από κεφάλαιο, τόκους, έξοδα κλπ., δεν είναι δυνατή εάν δεν προκύπτει σαφώς, από το περιεχόμενο της διαταγής πληρωμής, ποια είναι τα επιμέρους ειδικότερα κονδύλια που απαρτίζουν την απαίτηση, μετά τον περιορισμό της από τον δανειστή. Επιπρόσθετα, εάν δεν υπάρχει εξειδίκευση ως προς τα κονδύλια που απαρτίζουν την απαίτηση, όπως περιορίστηκε, δεν μπορεί να κριθεί από το Δικαστήριο εάν οι προβαλλόμενοι λόγοι ανακοπής είναι λυσιτελείς, (δηλαδή προσβάλλουν κονδύλια που περιλαμβάνονται στην απαίτηση), ώστε να κριθεί περαιτέρω εάν οι λόγοι αυτοί είναι νόμιμοι και βάσιμοι κατ’ ουσίαν. Εξάλλου, σε περίπτωση ευδοκιμήσεως κατ’ ουσίαν κάποιου λόγου ανακοπής, που πλήττει συγκεκριμένο κονδύλιο της συνολικής οφειλής ως προς τη νομιμότητα ή το ύψος του, (π.χ. τόκοι ή έξοδα), δεν μπορεί το Δικαστήριο να ακυρώσει αντίστοιχα τη διαταγή πληρωμής, διότι δεν μπορεί να προβεί σε αφαίρεση ολοκλήρου του κονδυλίου από την απαίτηση, όπως αυτή περιορίστηκε, εφόσον δεν είναι σαφές εάν περιλαμβάνεται σε αυτήν (και σε ποια έκταση) το πληττόμενο κονδύλιο, ούτε μπορεί να προβεί αυθαιρέτως σε αναλογική μείωση κατά κλάσμα ή εκατοστιαίο ποσοστό του ποσού της επιδικασθείσας απαιτήσεως, εάν ο αϊτών δεν έχει διευκρινίσει ότι περιορίζει τη συνολική απαίτησή του σε συγκεκριμένο ποσοστό του συνόλου της. Η ίδια δυσχέρεια προκύπτει, όταν στη συνολική οφειλή περιλαμβάνονται τόκοι και ο ανακόπτων ισχυρίζεται, με τρόπο συγκεκριμένο, ότι επήλθε παραγραφή μέρους αυτών, διότι πρέπει να είναι σαφές εάν στην περιορισμένη απαίτηση περιλαμβάνονται οι τόκοι και, λόγω της περιοδικότητάς τους, η χρονική περίοδος που αυτοί γεννήθηκαν (για τα ως άνω βλ. ΕφΘεσ 123/2024 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Δείτε ολόκληρη την απόφαση στο dsanet.gr.
