Το δικαστήριο ισχυροποίησε με το σκεπτικό του ένα σημαντικό μέσο προστασίας του εργαζομένου, τη λεγόμενη «αντιστροφή του βάρους απόδειξης», όπου ο εργοδότης είναι εκείνος που πρέπει να αποδείξει (και όχι απλώς να ισχυριστεί) ότι δεν προέβη στην σχετική δυσμενή διάκριση
Μια δικαστική απόφαση που ορθώνει τείχος προστασίας στα δικαιώματα των εργαζομένων και στις διακρίσεις που υπόκεινται , εξέδωσε το Διοικητικό Πρωτοδικείο Τριπόλεως! Το δικαστήριο επικύρωσε πρόστιμο 2.000 ευρώ σε ανώνυμη εταιρία, γιατί δεν προσέλαβε γυναίκα υπάλληλο, επειδή ήταν έγκυος. Παράλληλα το δικαστήριο αναπτύσσει και αποδέχεται πλήρως ένα σημαντικό μέσο προστασίας του εργαζομένου, τη λεγόμενη «αντιστροφή του βάρους απόδειξης», πρόβλεψη σύμφωνα με την οποία , ο εργαζόμενος που υπέστη την δυσμενή διάκριση αρκεί, ουσιαστικά, να προβεί στην καταγγελία επικαλούμενος κάποια γεγονότα. Αντιθέτως, εκείνος που πρέπει να αποδείξει (και όχι απλώς να ισχυριστεί) ότι δεν προέβη στην σχετική δυσμενή διάκριση είναι ο εργοδότη. Διαφορετικά, αν δηλαδή ο εργοδότης δεν καταφέρει να αποδείξει ότι δεν συνέβη η παραβίαση, θεωρείται ότι τούτη πράγματι έλαβε χώρα, με βάση τους ισχυρισμούς του εργαζομένου.
Το ιστορικό
Η υπόθεση αφορά γυναίκα υπάλληλο που απασχολούνταν σε υποκατάστημα της εργοδότριας εταιρείας από τον Ιούλιο του 2017 έως τον Μάρτιο του 2020, οπότε και ανεστάλη η λειτουργία του υποκαταστήματος αυτού, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Στις 15 Ιουνίου του 2020, η ανώνυμη εταιρεία δημοσίευσε πρόσκληση, με την οποία καλούσε όποιον ή όποια ενδιαφερόταν να υποβάλει αίτηση για πρόσληψη σε συγκεκριμένες θέσεις απασχόλησης. Η θιγόμενη υπέβαλε σχετική αίτηση στις 19 Ιουνίου 2020, αλλά η αίτησή της απορρίφθηκε στις 30 Ιουνίου 2020 από τον προϊστάμενο του υποκαταστήματος, με την αιτιολογία ότι η διοίκηση της εταιρείας δεν επιθυμούσε να την προσλάβει λόγω της εγκυμοσύνης της και παρόλο, μάλιστα, που την 1η Ιουνίου 2020 είχε υποσχεθεί σε εκείνη και άλλους έξι συναδέλφους της ότι θα προσληφθούν στο προσεχές διάστημα. Έτσι, στις 28 Ιουλίου 2020, η θιγόμενη γυναίκα κατέθεσε αίτηση επίλυσης εργατικής διαφοράς ενώπιον του Σ.ΕΠ.Ε., αναφέροντας όλα τα παραπάνω. Κατόπιν, επιβλήθηκε στην εργοδότρια το πρόστιμο των 2.000€, κατά του οποίου προσέφυγε δικαστικά η εταιρεία.
Το σκεπτικό
Το δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της εταιρίας καθώς δεν απέδειξε , κατά το διατακτικό, κατ’ αρχάς, την ύπαρξη ενδιαφέροντος για την επίμαχη θέση από άλλα πρόσωπα πλην της θιγομένης. Αφού, λοιπόν, δεν υπήρχε κάποιος άλλος για να καταλάβει αυτή τη θέση και η αίτηση της θιγομένης απορρίφθηκε (εντός, μάλιστα, μόλις δεκαπέντε ημερών), υπάρχει, κατά το δικαστήριο, ισχυρή ένδειξη ότι δεν προσλήφθηκε, για τον λόγο ότι ήταν έγκυος. Εξαιρετικά σημαντικό είναι επίσης ότι το δικαστήριο εφάρμοσε την προστατευτική για τον εργαζόμενο νομοθετική ρύθμιση της «αντιστροφής του βάρους απόδειξης». Ετσι , πέρα από την ουσία της απόφασης, προκύπτει η επιλογή του δικαστηρίου για την προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και από την προσεκτική διατύπωση που το ίδιο χρησιμοποιεί, αποτελώντας και γι’ αυτόν τον λόγο μία απόφαση- σταθμό για τα δικαιώματα του εργαζομένου. Για παράδειγμα, αναφέρει ότι «πιθανολογείται» η δυσμενής διάκριση και ότι «ελλείψει ανταπόδειξης» αποδεικνύεται η συντέλεση αυτής.
