Μετά το θόρυβο που έχει ξεσπάσει σε σχέση με επιστημονική – νομική ανάλυση σε προηγούμενη ανάρτησή μας ως προς τον υπολογισμό ανταποδοτικής σύνταξης, λεκτέα τα εξής:
α) διότι σε κανένα σημείο της διάταξης αυτής δεν ορίζεται ότι ο αναγνωριστέος χρόνος αυτός προσμετράται στο χρονικό διάστημα από 1.1.2002 και μέχρι την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης.
β) διότι, ακόμη κι αν ερμηνευθεί σε σχέση με τη συνολική ρύθμιση του άρθρου 28, έρχεται σε αντίθεση με τη διατύπωση της περ. α΄ (για μισθωτούς) όπου «ο μέσος όρος υπολογίζεται ως το πηλίκον της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου δια του συνολικού χρόνου ασφάλισής του.». Αν ο νομοθέτης ήθελε να συνυπολογίζονται (στο διαιρέτη) οι μήνες του πλασματικού χρόνου, θα χρησιμοποιούσε την αυτή ως άνω διατύπωση, ήτοι το πηλίκον του ποσού εξαγοράς δια του αναγνωριστέου χρόνου.
γ) διότι έρχεται σε αντίθεση με τη διατύπωση της περ.γ΄(για αυτοαπασχολούμενους), όπου ως «εισόδημα νοείται το ποσό που θα αποτελούσε το ασφαλιστέο μηνιαίο εισόδημα αν εκλαμβανόταν ως μηνιαία εισφορά το ποσό που πράγματι καταβλήθηκε για κάθε μήνα ασφάλισης, συνυπολογιζομένων, με αναγωγή κατά κεφαλήν, τυχόν υφισταμένων κατά το διάστημα αυτό κοινωνικών πόρων υπέρ των αντίστοιχων ταμείων». Άραγε στα Ταμεία που είχαν κοινωνικούς πόρους πως θα συνυπολογιστεί ο πλασματικός χρόνος για όσους έχουν αναγνωρίσει χρόνο από 1.1.2002 έως την κατάργησή τους το 2016;
δ) διότι, εάν ο νομοθέτης ήθελε να υπολογίζονται (όχι τα ποσά που κατέβαλε ο ασφαλισμένος για εξαγορά) αλλά και οι μήνες του αναγνωρισθέντος χρόνου ασφάλισης, θα το όριζε ρητά τόσον στην περ α΄, όσον και στην περ.β’ της παρ.2 όπου καθορίζεται ο γενικός τρόπος υπολογισμού των συνταξίμων αποδοχών. Κυρίως όμως θα το όριζε στην ειδική και ανεπίδεκτη διαφορετικής ερμηνείας παρ.3 του ιδίου άρθρου.
Συνοψίζοντας, να θυμίσω ότι βασική αρχή του δικαίου της κοινωνικής ασφάλισης είναι πως σε περίπτωση αμφιβολίας οι διατάξεις ερμηνεύονται υπέρ του ασφαλισμένου (από το βιβλίο του Αείμνηστου Αντωνίου Πετρόγλου, Δίκαιον Κοινωνικής Ασφαλίσεως σελ.107 επ. με πλούσια νομολογία των δύο ανωτάτων Δικαστηρίων της Χώρας, έτσι και Κρεμαλής Δίκαιο Κοινωνικών Ασφαλίσεων σελ.46). Η ίδια ως άνω αρχή μνημονεύεται και στην παλιά ιστοσελίδα της ΓΓΚΑ εδώ.
Ανδρέας Κουτσόλαμπρος
Δικηγόρος, Πρόεδρος της Ένωσης Εμμίσθων Δικηγόρων
