Πολύ σημαντική και χρήσιμη απόφαση για το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη και το δικαίωμα του διαδίκου να εκπροσωπείται στη δίκη από το δικηγόρο του, εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 26 Ιουλίου 2018, (υπόθεση Bartaia v. Georgia / αρ.αίτησης 10978/06). Το Δικαστήριο δικαίωσε τον προσφεύγοντα, ο οποίος στερήθηκε τις υπηρεσίες του δικηγόρου του σε υπόθεση εργατικής διαφοράς στο εθνικό δικαστήριο.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, ο Bartaia, Γεωργιανός υπήκοος είχε ασκήσει αγωγή κατά του εργοδότη του, μιας τυπογραφικής εταιρίας, μετά την απόλυσή του. Η ακρόαση της υπόθεσης είχε οριστεί στις 28 Ιανουαρίου 2004, ωστόσο ο δικηγόρος του ενάγοντος δεν μπορούσε να παραστεί καθώς έπρεπε να εμφανισθεί την ίδια ώρα σε άλλη δίκη. Μάλιστα ο δικηγόρος είχε εγγράφως ενημερώσει το δικαστήριο ότι θα ήταν απών και ζητούσε να δοθεί αναβολή στην υπόθεση του Bartaia. Δεν έλαβε όμως κάποια απάντηση από το δικαστήριο και ο εντολέας του εμφανίστηκε αυτοπροσώπως στο δικαστήριο τη μέρα της ακρόασης ζητώντας την αναβολή της ακρόασης, αρνούμενος να συμμετάσχει στη δίκη χωρίς να εκπροσωπηθεί από τον δικηγόρο του. Το δικαστήριο όμως συμπέρανε ότι η άρνησή του να παρασταθεί, ισοδυναμούσε με απουσία του και εξέδωσε απόφαση ερήμην του απορρίπτοντας την αγωγή του.
Εν συνεχεία, ο δικηγόρος του Βartaia κατέθεσε αίτηση ακύρωσης της απόφασης η οποία απορρίφθηκε. Το Μάιο και το Σεπτέμβριο του 2005, τόσο το εφετείο όσο και το αναιρετικό δικαστήριο συμπέραναν ότι ο ενάγων δεν νομιμοποιείτο να αρνηθεί να συμμετάσχει στην ακρόαση σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και ότι η συμμετοχή του δικηγόρου του σε άλλη δίκη δεν αποτελούσε νόμιμο λόγο για να ακυρωθεί η απόφαση που εκδόθηκε ερήμην του. Επιπλέον, κρίθηκε από τα εθνικά δικαστήρια ότι ο Bartaia είχε προειδοποιηθεί από τον πρωτόδικο δικαστή σχετικά με τις συνέπειες της άρνησής του να συμμετέχει στην ακρόαση της υπόθεσης.
Βασιζόμενος στο άρθρο 6 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) ο Bartaia υποστήριξε ενώπιον του ΕΔΑΔ ότι οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν στην υπόθεσή του δεν ήταν δίκαιες. Ειδικότερα επικαλέστηκε ότι η ερήμην απόφαση που εκδόθηκε εναντίον του χωρίς εκείνος να μπορεί να συμμετάσχει στην διαδικασία επί ίσοις όροις με τον αντίδικο, ο οποίος είχε εκπροσωπηθεί από δικηγόρο, καθώς επίσης και το γεγονός ότι δεν του δόθηκε η δυνατότητα να επανεξεταστεί η υπόθεσή του, έρχονταν σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς του, δέχτηκε εν προκειμένω ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ και επιδίκασε στον προσφεύγοντα αποζημίωση 1.500 ευρώ για ηθική βλάβη και 1.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα. (echr/cylegalnews.com)
