ΣτΕ 350/2018: προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρ. 76 του Κ.Δ.Δ
Ως προϋπόθεση για την εφαρμογή της διάταξης του ανωτέρω άρθρου 76 παρ. 1 του ΚΔΔ, που προβλέπει ότι «Είναι απαράδεκτη η άσκηση δεύτερης αγωγής με το αυτό αντικείμενο, από τον ίδιο ενάγοντα», απαιτείται, πέραν του αυτού ενάγοντος, η ύπαρξη ταυτότητας της διαφοράς, υπό την έννοια της σύμπτωσης του δικαιώματος για την ικανοποίηση του οποίου ασκούνται οι αγωγές, του αιτήματος, καθώς και της ιστορικής και νομικής αιτίας.
Επομένως, σε περίπτωση που ο διάδικος, του οποίου η αγωγή έχει απορριφθεί, ασκήσει στη συνέχεια νέα αγωγή κατ’ επίκληση νέας νομικής σχέσης αυτού με την επίδικη απαίτηση, η αγωγή αυτή δεν πρέπει να θεωρείται δεύτερη κατά την έννοια του άρθρ. 76 του Κ.Δ.Δ., δεδομένου ότι η πραγματική και νομική βάση της διαφοράς αυτής δεν ταυτίζεται με εκείνη της απορριφθείσας αγωγής, εφόσον αυτή έχει ως βάση διαφορετική νομική σχέση του αιτούντος προς το αντικείμενο της.
Κατόπιν αυτού, η κρίση το δικάσαντος δικαστηρίου ότι η επίδικη αγωγή ήταν απορριπτέα ως δεύτερη, λόγω ταυτότητας διαφοράς, είναι εσφαλμένη.
Και τούτο διότι η ενάγουσα (και ήδη αναιρεσείουσα) άσκησε τη δεύτερη αυτή αγωγή επικαλούμενη προς θεμελίωση του δικαιώματος της διαφορετική πραγματική και νομική βάση από εκείνη της πρώτης αγωγής και, ειδικότερα, την έννομη σχέση που απέκτησε εν τω μεταξύ με την επίδικη απαίτηση κατόπιν της εκχωρήσεως της τελευταίας σε αυτήν από την ……
Για τον λόγο αυτό που προβάλλεται βασίμως, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί καθ ό μέρος απέρριψε την αγωγή της αναιρεσείουσας ως απαράδεκτη, η δε υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί στο δικάσαν δικαστήριο για να κρίνει περαιτέρω την από …. αγωγή της ήδη αναιρεσείουσας.
