To 12,1% των κατοίκων της χώρας ζει σε συνθήκες “πολύ άσχημες” όσο αφορά την στέγασή του, χωρίς τα ποσοστά αυτά βεβαίως να περιλαμβάνουν και τις συνθήκες “φιλοξενίας” μεταναστών και προσφύγων.
Η Ελλάδα με εξαίρεση ορισμένες από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, εμφανίζεται να έχει τις χειρότερες συνθήκες στέγασης, τόσο από πλευράς κόστους όσο και από πλευράς ποσότητας και ποιότητας, σε πολύ υψηλά ποσοστά σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης.
Στο “Fourth Overvew of Housing Exclusion in Europe 2019” της Fondation Abbe Pierre – FEANTSA, που παρουσιάζεται διεξοδικά η κατάσταση της στέγασης των κατοίκων στις χώρες της Ε.Ε. η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες που έχει εμφανίσει σημαντική επιδείνωση της κατάστασής της στην στέγαση κατά περίπου 16,7% την περίοδο 2007 – 2017.
Ιδιαίτερα τα στρώματα των χαμηλών και πολύ χαμηλών εισοδημάτων στην Ελλάδα εμφανίζονται να “ξοδεύουν” για την στέγη τους μεικτά περί το 25% των εισοδημάτων τους, χωρίς ταυτόχρονα να εξασφαλίζουν υποφερτούς όρους στέγασης, αφού σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε θέρμανση ή σε υπηρεσίες καθαριότητα, πολλά πρόσωπα να συγκατοικούν σε μικρούς χώρους, κ.λ.π., ήτοι με όρους που θεωρούνται “πολύ άσχημοι και ανεπαρκείς”.
Για την Ελλάδα η έρευνα δεν έχει πολλά ποιοτικά στοιχεία καθώς η επάρκεια των διαθέσιμων πληροφοριών είναι ελλειμματική…
Για την Ευρώπη η έρευνα με στοιχεία του 2018 υπολογίζει ότι ο αριθμός των αστέγων ξεπερνά τις 700 χιλιάδες, αλλά εντοπίζει ειδικά σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, με την Ρουμανία να είναι πολύ υψηλά στην σχετική λίστα, πολύ υψηλά ποσοστά κατοίκων να στεγάζονται με άσχημους όρους και εξαιρετικά ανεπαρκείς συνθήκες στέγασης, χωρίς θέρμανση, υπηρεσίες καθαριότητας κ.λ.π.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με την έρευνα η “στεγαστική φτώχεια” ήτοι οι άστεγοι και οι έχοντες πολύ άσχημες συνθήκες στέγασης, έχει αυξηθεί κατά 70% μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια, ήτοι το χρονικό διάστημα που συμπίπτει μες την περίοδο μετά την κρίση του χρέους που ξέσπασε το 2008-2009.
Τα στοιχεία της έρευνας για το 2017 δείχνουν ότι το 10,4% του πληθυσμού της Ευρώπης με τα χαμηλά εισοδήματα ξοδεύει συνολικά περί το 40% του εισοδήματός του για μεικτές δαπάνες στέγασης, ήτοι στέγη, θέρμανση, υπηρεσίες σχετικές με την στέγη του (καθαριότητα, νερό, φως, κ.α.). Ενδεικτικά η έρευνα σημειώνει ότι η τάση της δαπάνης αυτής για τα χαμηλά εισοδήματα και τις κατηγορίες εισοδημάτων που περιλαμβάνονται στους “φτωχούς”, είναι αυξητική σαν ποσοστό του συνολικού εισοδήματος.
