Δίκη διαζυγίου- 2ετής διάσταση των συζύγων- Έννομο συμφέρον για την άσκηση έφεσης

Άρειος Πάγος αρ. απόφασης 154/2019 (πολ): Στη δίκη διαζυγίου με βάση τον τεκμαιρόμενο ισχυρό κλονισμό λόγω διετούς διάστασης των συζύγων, αν δεν αμφισβητείται από τον εναγόμενο σύζυγο η συνεχής διάσταση από διετία, δεν δικαιολογείται έννομο συμφέρον του τελευταίου για την άσκηση έφεσης προς μεταρρύθμιση των αιτιολογιών της απόφασης ως προς τον ακριβή χρόνο έναρξης της διετούς διάστασης.
“Σύμφωνα με το άρθρο 1439 παρ. 3 ΑΚ, όπως ισχύει, εφόσον οι σύζυγοι βρίσκονται σε διάσταση συνεχώς από δύο τουλάχιστον χρόνια, ο κλονισμός τεκμαίρεται αμάχητα και το διαζύγιο μπορεί να ζητηθεί, έστω και αν ο λόγος του κλονισμού αφορά το πρόσωπο του ενάγοντος. Από τη διάταξη αυτή, που καθιερώνει ως λόγο διαζυγίου τον αντικειμενικό κλονισμό της έγγαμης σχέσεως των συζύγων προκύπτει ότι, εφόσον αποδειχθεί η διετής διάσταση, η οποία υπολογίζεται αναδρομικά από το χρόνο της πρώτης συζήτησης της αγωγής στο ακροατήριο, τεκμαίρεται αμάχητα ο κλονισμός των σχέσεων των συζύγων και το δικαστήριο προχωρεί, μετά και τη διαπίστωση της πρόθεσης για διάσταση, στη λύση του γάμου.  Για τη λύση του γάμου είναι πλέον αδιάφορο, αν ο κλονισμός οφείλεται σε υπαίτιο ή ανυπαίτιο κλονιστικό γεγονός. Αντικείμενο της δίκης διαζυγίου είναι όχι η δικαστική διάγνωση του λόγου διαζυγίου, που δικαιολογεί την απαγγελία του διαζυγίου, αλλά το διαπλαστικό αποτέλεσμα της λύσης του γάμου. Οι αιτιολογίες της απόφασης δεν έχουν στοιχεία διατακτικού και δεν παράγουν δεδικασμένο για τα ζητήματα της υπαιτιότητας, ούτε για τα πραγματικά περιστατικά των λόγων διαζυγίου( ΑΠ 315/2018, ΑΠ 1731/2017, ΑΠ 1314/2015, ΑΠ 576/2014).  Τούτο σημαίνει ότι στη δίκη διαζυγίου με βάση τον τεκμαιρόμενο ισχυρό κλονισμό λόγω του ότι οι σύζυγοι βρίσκονται σε διάσταση συνεχώς από δύο τουλάχιστον χρόνια, αν δεν αμφισβητείται από τον εναγόμενο σύζυγο η συνεχής διάσταση από διετία, δεν δικαιολογείται έννομο συμφέρον του τελευταίου για την άσκηση έφεσης προς μεταρρύθμιση των αιτιολογιών της απόφασης ως προς τον ακριβή χρόνο έναρξης της διετούς διάστασης, αφού από τις αιτιολογίες αυτές, που δεν έχουν στοιχεία διατακτικού, δεν ιδρύεται δεδικασμένο για το ζήτημα του χρόνου έναρξης της διάστασης σε καμία περίπτωση ,ούτε και στη δίκη αξίωσης συμμετοχής στα αποκτήματα, που προβλέπει η διάταξη του άρθρου 1400 ΑΚ”. (areiospagos.gr) Δείτε την απόφαση εδώ