Τέλος σε ένα δικαστικό θρίλερ που διαρκεί από το 2006 με πρωταγωνίστρια την Βρετανίδα που φέρεται να είχε επιχειρήσει να υιοθετήσει παράνομα ένα βρέφος στην Κεφαλλονιά έδωσε με απόφασή του το Μικτό Ορκωτό Εφετείο. Η γυναίκα είχε γίνει μήλον της έριδος μεταξύ Ελληνικών και Βρετανικών Αρχών και η υπόθεση έγινε γνωστή τον περασμένο Απρίλιο όταν με μια απόφαση κόλαφο για τις συνθήκες κράτησης στις ελληνικές φυλακές, Βρετανικό Δικαστήριο αρνήθηκε να εκδώσει στη χώρα μας την 54χρονη Αγγλίδα η οποία έχει καταδικαστεί στην Ελλάδα για παράνομη υιοθεσία βρέφους. Η γυναίκα που είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 8 ετών έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, όπως είχε πει ο συνήγορος της, όταν έμαθε πως υπήρχε περίπτωση να φυλακιστεί στη χώρα μας.Τελικά όμως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.
Απαλλαγή
Με την απόφασή του, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο έπαυσε την ποινική δίωξη κατά της 54χρονης Αγγλίδας, αφού δέχτηκε τους ισχυρισμούς των δικηγόρων της Ανδρέα και Αλέξη Αναγνωστάκη και προχώρησε στην απάλειψη του κακουργηματικού χαρακτήρα των πράξεων της, γεγονός που επέφερε την παραγραφή του αδικήματος που κατηγορούνταν. Δεν προχώρησε περαιτέρω στην ουσία της υπόθεσης. Η γυναίκα σε πρώτο βαθμό είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 8 ετών.
Η Marie Golby είναι Αγγλίδα υπήκοος, που το 2006 διέμενε στην Κεφαλλονιά, με τον Έλληνα σύντροφό της. Επιθυμούσε έντονα να αποκτήσει ή να υιοθετήσει παιδιά και να μείνει στην Ελλάδα να κάνει οικογένεια. Ήταν τότε 41 ετών, έχοντας ήδη περάσει την επώδυνη εμπειρία των δύο αποβολών (τη μία μετά από ξυλοδαρμό του συντρόφου της).
Η ιστορία της 54χρονης βρετανίδας είχε πάρει τεράστιες διατάσεις και στη χώρα της και στην Ελλάδα το 2006. Η γυναίκα είχε σχέση με έναν Έλληνα στην Κεφαλλονιά και έμεινε έγκυος αλλά απέβαλλε δυο φορές. Μετά το χωρισμό τους και ενώ όπως λέει βρισκόταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση συνάντησε μια τσιγγάνα και εκείνη της εγκατέλειψε το 7 μηνών κοριτσάκι της. Τότε μάλιστα σύμφωνα με δημοσιεύματα είχε αποκαλυφθεί πως κράτησε το μωρό προκειμένου να πείσει τον πρωην συντρόφος της ότι το μωρό είναι δικό του και να επανασυνδεθούν. Η ίδια είχε πει στον Guardian το 2006 πως «απλά δεν ξέρω τι σκέφτηκα. Αντί να πάω στην αστυνομία επέστρεψα στο ξενοδοχείο μου με το μωρό. Την έβαλα στο κρεβάτι και για περίπου δύο ώρες το κοίταζα απλά. Αναρωτιόμουνα τι να κάνω . Ήταν τόσο όμορφο, και σε αυτό το σημείο υποθέτω ότι είπα στον εαυτό μου, «αν δεν την θέλει, θα τη φροντίσω εγώ».
Λίγο καιρό μετά η βρετανίδα πήγε στο νοσοκομείο το παιδί και εκεί διαπιστώθηκε πως δεν είναι δικό της. Οδηγήθηκε στις αρχές και αφέθηκε ελεύθερη με όρους. Όμως τους παραβίασε και γύρισε στη χώρα της. 13 χρόνια μετά έμαθε πως καταδικάστηκε ερήμην και πρέπει να εμφανιστεί στις ελληνικές φυλακές.
Η απόφαση – ράπισμα
Η υπόθεση έγινε γνωστή στην Ελλάδα όταν με πρόσφατη Απόφασή του το Βρετανικό Δικαστήριο Εκδόσεων Westminster Magistrates’ Court δεν έκανε δεκτή την αίτηση έκδοσης της στην Ελλάδα προς έκτιση της ποινής, που είχε υποβάλλει ο Εισαγγελέας Εφετών Αθηνών.
Η Απόφαση έκρινε τους ισχυρισμούς της υπεράσπισης, που αποτελούνταν από τον Έλληνα Δικηγόρο Αλέξη Αναγνωστάκη και το Βρετανό Benjamin Keith, ως βάσιμους.
O Δικαστής John Zani έκρινε πως υπάρχει κατάχρηση της διαδικασίας έκδοσης παρά της Εισαγγελίας Εφετών στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Ενδεικτικά διότι η δίκη της πολυετούς κάθειρξης έλαβε χώρα, χωρίς να καλέσουν καν στο ακροατήριο την κατηγορουμένη στην Αγγλία όπου διέμενε μόνιμα. Και οι Ελληνικές Αρχές το γνώριζαν τούτο, καθώς και εξέδωσαν Ευρωπαικό Ένταλμα Σύλληψης και έλαβαν γνώση του τόπου κατοικίας της ήδη από το 2010.
Ο Δικαστής χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα και για την κατάσταση στις ελληνικές φυλακές αναφέροντας πως «…τα κελιά στις Ελληνικές φυλακές είναι μικρότερα των επιβαλλόμενων κανόνων και υπάρχει ανησυχία για την περίθαλψη των γυναικών…».
Τελική κρίση
Οι δικηγόροι της Ανδρέας και Αλέξης Αναγνωστάκης πιστεύουν πως η απόφαση απαλλαγής «θα βοηθήσει την 54χρονη Αγγλίδα να σταθεί ξανά στα πόδια της. Περιήλθε δε σε αυτήν κατάσταση επειδή ήθελε να σώσει λόγω αγάπης ένα παιδί που οι γονείς του είχαν καταδικάσει στην πείνα , το κρύο και το πεζοδρόμιο. Είναι δε σίγουρο πως η απαλλαγή της θα τύχει μεγάλης αποδοχής και στην Αγγλία».
