Αν καταστούν μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, οι τράπεζες μπορούν για μια επταετία να μη σχηματίζουν προβλέψεις. Αντίστοιχη πρόνοια προβλέπεται και για δάνεια τα οποία είναι ασφαλισμένα από Οργανισμούς Εξαγωγικών Πιστώσεων.
Την ευελιξία να μη σχηματίζουν προβλέψεις επί μια επταετία, για δάνεια με κρατική εγγύηση, που έχουν χορηγήσει στις πληγείσες από την πανδημία Covid-19 επιχειρήσεις, εφόσον εμφανίσουν καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών, παρείχαν στις τράπεζες οι εποπτικές αρχές.
Όπως προκύπτει από τις διευκρινίσεις που παρέθεσαν οι τράπεζες στις αναλυτικές οικονομικές καταστάσεις χρήσης 2019 αλλά και από την ενδιάμεση έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος, οι εγγυήσεις του Δημοσίου στα κορωνο-δάνεια λειτουργούν ως «αλεξικέραυνο», στην περίπτωση που τα τελευταία καταστούν μη εξυπηρετούμενα.
Ειδικότερα, παρέχεται η δυνατότητα στις τράπεζες να τα ταξινομούν ως «αβέβαιης είσπραξης» (unlikely to pay), ενώ τυγχάνουν και εξαιρετικά ευνοϊκής μεταχείρισης όσον αφορά στην κάλυψή τους από προβλέψεις, καθώς προβλέπεται μηδενικός συντελεστής για περίοδο επτά ετών!
Αντίστοιχη προνομιακή μεταχείριση θα εφαρμόζεται επίσης για δάνεια που είναι εγγυημένα ή ασφαλισμένα από επίσημους οργανισμούς εξαγωγικών πιστώσεων και καταστούν μη εξυπηρετούμενα. Η ισχύς του προσωρινού μέτρου θα εξαρτηθεί από την ένταση της πανδημίας και το μέγεθος των επιπτώσεων στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία.
Υπενθυμίζεται ότι οι εποπτικές αρχές συνέστησαν, επίσης, στις τράπεζες να αποφεύγουν την αυτόματη κατάταξη των δανειοληπτών σε υψηλότερη κατηγορία κινδύνου, όπως επιτάσσει το πρότυπο IFRS 9, στις περιπτώσεις όπου η μη αποπληρωμή των δανείων οφείλεται στην εφαρμογή μέτρων αναστολής πληρωμών.
Επίσης, ανεξάρτητα από το αν εφαρμόζουν πολιτικές αναστολής πληρωμών, θα πρέπει να κατηγοριοποιήσουν τους δανειολήπτες σε εκείνους που η πιστωτική τους διαβάθμιση δεν αναμένεται να επηρεαστεί σημαντικά μακροπρόθεσμα από τις προσωρινές επιπτώσεις της πανδημίας και σε εκείνους που δεν φαίνεται πιθανό να επανέλθουν στην προ της υγειονομικής κρίσης πιστωτική τους διαβάθμιση.
Στη λογική αυτή οι τράπεζες θα μπορούσαν να εφαρμόζουν και να εκτιμούν πιθανότητες αθέτησης σε όλη τη διάρκεια του πιστωτικού κύκλου (through the credit cycle) και όχι μόνο σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή αυτού (point in time). Προς την κατεύθυνση αυτή η ΕΚΤ θα παράσχει ένα ενιαίο μακροοικονομικό σενάριο για να υποστηρίξει τις τράπεζες στην εκτίμηση του αναμενόμενου πιστωτικού κινδύνου.
