Παραδεκτή άσκηση δεύτερης προσφυγής – Αρχή αναδρομικής εφαρμογής ευμενέστερης διοικητικής κύρωσης
Παραδεκτή άσκηση δεύτερης προσφυγής- Αφαίρεση άδειας κυκλοφορίας και κρατικών πινακίδων Ε.Δ.Χ. ταξί για έξι μήνες λόγω άρνησης μίσθωσης – Αρχή αναδρομικής εφαρμογής ευμενέστερης διοικητικής κύρωσης.
ΔΠΑ 3492/2020, 15ο Τμήμα
Παραδεκτή άσκηση δεύτερης προσφυγής, κατόπιν απόρριψης της αρχικώς ασκηθείσας, για τον τυπικό λόγο της έλλειψης νομιμοποίησης του υπογράφοντος το δικόγραφο αυτής δικηγόρου, συντρεχουσών και των λοιπών προϋποθέσεων της παρ.1 του άρθρου 70 του ΚΔΔ. η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Μεταφορών και Επικοινωνιών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών-Πειραιώς (ήδη Περιφέρειας Αττικής), με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του προσφεύγοντος η διοικητική κύρωση της αφαίρεσης της άδειας κυκλοφορίας και των κρατικών πινακίδων επιβατηγού δημοσίας χρήσης (Ε.Δ.Χ.) αυτοκινήτου (ταξί) ιδιοκτησίας του, για χρονικό διάστημα έξι (6) μηνών λόγω άρνησης μίσθωσης μη μισθωμένου Ε.Δ.Χ. αυτοκινήτου, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 17 περ. γ’ του ν.3109/2003. Για την ίδια παράβαση είχε επιβληθεί σε βάρος του προσφεύγοντος και πρόστιμο ύψους 300 ευρώ, δυνάμει της διάταξης της παρ.2 του άρθρου 15 του ν.3109/2003.
Μεταξύ του χρόνου διάπραξης της ένδικης παράβασης (8.2.2006) και του χρόνου συζήτησης της κρινόμενης προσφυγής (6.12.2019) μεσολάβησαν περισσότερα νομοθετικά καθεστώτα, το ευμενέστερο εκ των οποίων (και μεταγενέστερο της διάπραξης της παράβασης) είναι εκείνο του ν.3710/2008.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 24 παρ.5 και 6 του νόμου αυτού, ο νομοθέτης εξακολουθεί να τιμωρεί μεν την άρνηση της μίσθωσης μη μισθωμένου Ε.Δ.Χ. ταξί, όμως, προέβλεψε ως κύρωση μόνο την επιβολή προστίμου, ενώ κατήργησε πλήρως την ποινή της αφαίρεσης των στοιχείων κυκλοφορίας του οχήματος δημοσίας χρήσης, σε αντίθεση τόσο με το νομοθετικό καθεστώς του ν.4070/2012 (άρθρα 98 παρ.1 περ.δ’ και 100 περ.γ’), που προέβλεπε για την ίδια παράβαση, εκτός από την επιβολή προστίμου 300 ευρώ, την ανάκληση της άδειας κυκλοφορίας του Ε.Δ.Χ οχήματος και αφαίρεση των κρατικών του πινακίδων από έναν (1) έως έξι (6) μήνες, όσο και με το νομοθετικό καθεστώς του ν.4530/2018 (βλ.άρθρα 1 περ.δ’ και 8 του νόμου αυτού σε συνδυασμό με το άρθρο 2 παρ.1 και άρθρο 3 παρ.1 περ.γ΄ της Υ.Α. οικ.Α35509/1736/26.6.2018), που κατατάσσει την παράβαση της άρνησης μίσθωσης στις παραβάσεις χαμηλής αξιολόγησης και προβλέπει ως κύρωση, εκτός από την επιβολή προστίμου 300 ευρώ, την ποινή της επίπληξης του παραβάτη.
Συνεπώς, εν όψει της κατάργησης της κύρωσης της περ. γ’ του άρθρου 17 του ν.3109/2003 – κατ’ εφαρμογή της οποίας και εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση – από το ν.3710/2008, ο οποίος, ως επιεικέστερος, έχει αναδρομική ισχύ και καταλαμβάνει και την υπό κρίση υπόθεση, το Δικαστήριο κρίνει ότι η εν λόγω απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Μεταφορών και Επικοινωνιών είναι νομικώς πλημμελής και πρέπει να ακυρωθεί. Δεκτή η προσφυγή.
