Αριθμός 679/2020
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ
– Αναγκαστική ομοδικία. Κοινή εναγωγή ομόρρυθμης εταιρίας και των ομορρύθμων μελών της ατομικώς.
– Στη διάταξη του άρθρου 76 παρ. 1 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ορίζεται, πλην άλλων, ότι όταν η ισχύς της αποφάσεως που θα εκδοθεί εκτείνεται σε όλους τους διαδίκους ή εξαιτίας των περιστάσεων που συνοδεύουν την υπόθεση, δεν μπορούν να υπάρξουν αντίθετες αποφάσεις απέναντι στους ομοδίκους, οι πράξεις του καθενός ωφελούν και βλάπτουν τους άλλους, οι δε ομόδικοι που μετέχουν νόμιμα στη δίκη ή έχουν προσεπικληθεί, αν δεν παραστούν, θεωρούνται ότι αντιπροσωπεύονται από εκείνους που παρίστανται. Περίπτωση αναγκαστικής ομοδικίας, κατά την τελευταία διάταξη, υφίσταται, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 329 ΚΠολΔ, επί κοινής εναγωγής ομόρρυθμης εταιρίας και των ομορρύθμων μελών της ατομικώς, διότι έτσι αποτρέπεται ο κίνδυνος δημιουργίας αντιφατικών δεδικασμένων, εφόσον στην περίπτωση αυτή δεν είναι νοητή η έκδοση αντίθετων αποφάσεων απέναντι στους ομοδίκους αυτούς. Περαιτέρω, στην παρ. 4 του ως άνω άρθρου 76 ΚΠολΔ ορίζεται ότι η άσκηση των ένδικων μέσων από κάποιον από τους ομοδίκους της παρ. 1 έχει αποτελέσματα και για τους άλλους. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, αν κάποιος αναγκαίος ομόδικος ασκήσει ένδικο μέσο, θεωρούνται εκ του νόμου ότι άσκησαν αυτό και οι ομόδικοι εκείνου, παρόλο που αδράνησαν. Κατά τα εκτιθέμενα στην προηγούμενη σκέψη, επί αναγκαστικής ομοδικίας θεωρούνται εκ του νόμου ότι άσκησαν την αναίρεση και οι ομόδικοι του αναιρεσείοντος, οι οποίοι αδράνησαν και ως εκ τούτου αυτοί πρέπει να καλούνται, κατά το άρθρο 110 ΚΠολΔ, στη συζήτηση της αναίρεσης. Αλλιώς, σε περίπτωση μη εμφάνισης τούτων, κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση της αναίρεσης ως προς όλους, κατ` εφαρμογή της παρ. 3 του άρθρου 576 του ίδιου Κώδικα (ΑΠ 1103/2010, πρβλ. επίσης ΑΠ 2179/2014, ΑΠ 1171/2001).