Ο δικαστικός έλεγχος αφορά το γεγονός ότι η δίκη στο ΣτΕ προσδιορίστηκε να γίνει σε χρόνο κατά τον οποίον είχε λήξει η ισχύς των μέτρων τα οποία είχαν προσβληθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο
Για παράλειψη έγκαιρης δικαστικής διερεύνησης προσφυγής κατά των μέτρων COVID-19, ερευνάται , μετά από σχετική προσφυγή, το Συμβούλιο της Επικρατείας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Ουσιαστικά το Ελληνικό Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο ελέγχεται γιατί όταν έθεσε υπο συζήτηση τη συγκεκριμένη υπόθεση , τα μέτρα τα οποία προσβάλλονταν με την προσφυγή, είχαν καταργηθεί , με αποτέλεσμα η δίκη να καταργηθεί καθώς ήταν ουσιαστικά άνευ αντικειμένου.
Η προσφυγή, όπως αναφέρει ο δικηγόρος Βασίλης Σωτηρόπουλος ( elawyer.blogspot.com ) υποβλήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2020, ενώ το ΕΔΔΑ την κοινοποίησε στην Κυβέρνηση, θέτοντας ερωτήματα, στις 25 Φεβρουαρίου 2021 και το σχετικό έγγραφο είναι αναρτημένο από σήμερα 15 Μαρτίου 2021 στην επίσημη ιστοθέση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου: http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-208870. 
Η υπόθεση
Η προσφυγή έγινε από ορθόδοξο εκκλησιαστικό σωματείο κατά της Ελλάδας και αφορά απαγόρευση της συλλογικής άσκησης θρησκευτικής λατρείας κατά την περίοδο 16 Μαρτίου έως 16 Μαϊου 2020, συμπεριλαμβανομένης δηλαδή της περιόδου του Πάσχα.
Η αίτηση ακύρωσης υποβλήθηκε στο ΣτΕ στις 30 Μαρτίου 2020, μαζί με αίτημα για αναστολή εκτέλεσης και προσωρινή διαταγή για την μη εφαρμογή της απαγόρευσης. Όμως το Συμβούλιο της Επικρατείας εξέδωσε απόφαση στις 23 Ιουνίου 2020 περί “κατάργησης της δίκης” καθώς δεν βρισκόταν πλέον σε ισχύ η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη.
Δηλαδή το ΣτΕ δεν εξέτασε την ουσία της υπόθεσης, αλλά “κατάργησε την δίκη” λόγω έλλειψης αντικειμένου. 
Αυτό σημαίνει ότι ο προσδιορισμός της δικασίμου έγινε σε χρόνο κατά τον οποίον είχε λήξει η ισχύς της διοικητικής πράξης.
Κατόπιν αυτής της εξέλιξης το σωματείο προσέφυγε στο ΕΔΔΑ για παραβίαση του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο (άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ) και του δικαιώματος στην θρησκευτική ελευθερία, ως προς το ότι δεν ήταν επιτρεπτός ο συγκεκριμένος περιορισμός που επιβλήθηκε από την Ελλάδα για λόγους δημόσιας υγείας (άρθρο 9 παρ. 2 της ΕΣΔΑ)
Το ΕΔΔΑ λοιπόν απευθύνει στην Ελλάδα δύο ερωτήματα.
Το πρώτο ερώτημα είναι:
“Έχει τηρηθεί το δικαίωμα του προσφεύγοντος για πρόσβαση σε δικαστήριο, στην προκειμένη υπο κρίση περίπτωση, όπως το δικαίωμα αυτό κατοχυρώνεται από το άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ;”
Το δεύτερο ερώτημα είναι:
“Παραβιάστηκε η θρησκευτική ελευθερία του προσφεύγοντος συλλόγου κατά την έννοια του άρθρου 9 της Σύμβασης; Ειδικότερα, ήταν αναγκαία η παρέμβαση στην άσκηση αυτού του δικαιώματος κατά την έννοια του άρθρου 9 παρ. 2;”
Η Ελλάδα τώρα αναμένεται να αποστείλει την υπόθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο θα πρέπει να εξηγήσει εγγράφως για ποιόν λόγο δεν δικάστηκε η υπόθεση εντός του χρονικού διαστήματος κατά το οποίο ίσχυε η απόφαση.
