Εφόσον η εφορία προχώρησε στην έκδοση ταμειακών βεβαιώσεων μετά το θάνατο κάποιου φορολογούμενου για οφειλές του, αυτές κρίνονται άκυρες.
Στην περίπτωση που ο θάνατος προηγήθηκε της ταμειακής βεβαίωσης, τότε η όποια οφειλή σε βάρος του θανόντος θεωρείται άκυρη. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών.«Εφ’ όσον οι ως άνω ταμειακές βεβαιώσεις έχουν συνταγεί μετά το θάνατό της (ήτοι στις 19-03-2013) και άρα φέρεται ως οφειλέτιδα η […], ήτοι μη υπαρκτό πρόσωπο, αυτές καθίστανται άκυρες» αναφέρεται στο σκεπτικό. https://d9d66cba83d5659d1b4481a7c65cb38b.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-38/html/container.html
Ειδικότερα, στην απόφαση επισημαίνεται πως «[…] εν όψει των διατάξεων που εξετέθησαν και ερμηνεύθησαν ανωτέρω και των ως άνω πραγματικών περιστατικών, η έκδοση ταμειακών βεβαιώσεων, που αποτελεί το πρώτο στάδιο για την επίσπευση αναγκαστικής εκτελέσεως, εις βάρος θανόντος υποχρέου, όταν δεν προσδιορίζεται από το περιεχόμενο αυτών με σαφήνεια το πρόσωπο των κληρονόμων του υποχρέου και το ύψος του οφειλόμενου από έκαστο κληρονόμο και όχι κληροδόχο, ο οποίος δεν ευθύνεται για τα χρέη της κληρονομίας, ποσού, αναλόγως της κληρονομικής του μερίδας είναι άκυρη».
Και προστίθεται: «Εν προκειμένω, από το περιεχόμενο της από 03.11.2008 ιδιόγραφης διαθήκης προκύπτει ότι το ανακόπτον νπιδ εγκατεστάθη ως κληροδόχος συγκεκριμένου πράγματος (εν προκειμένω ενός γραφείου επιφάνειας 33.76 τ.μ.) και όχι ως κληρονόμος της […], καθ’ όσον το υπόλοιπο της περιουσίας της εκληρονόμησαν έτερα έξι φυσικά και ένα νομικό πρόσωπο. Επομένως, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι το ανακόπτον νπιδ κατέστη με την προαναφερθείσα διαθήκη κληροδόχος της […] και όχι κληρονόμος αυτής και άρα δεν ευθύνεται για την καταβολή των φορολογικών υποχρεώσεων της αποβιώσασας […], εφ’ όσον οι ως άνω ταμειακές βεβαιώσεις έχουν συνταγεί μετά το θάνατό της (ήτοι στις 19-03-2013) και άρα φέρεται ως οφειλέτιδα η […], ήτοι μη υπαρκτό πρόσωπο, αυτές καθίστανται άκυρες».
Στην απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου επισημαίνεται χαρακτηριστικά ότι «εν προκειμένω η φορολογική άρχη ώφειλε ως εκ του χρόνου επαγωγής της κληρονομίας (19-03-2013) να συντάξει, μετά την έκδοση των σχετικών εκκαθαριστικών σημειωμάτων, ταμειακές βεβαιώσεις στο όνομα εκάστου κληρονόμου της […], στις οποίες τα αναγραφόμενα ποσά συνολικής οφειλής θα είχαν επιμεριστεί κατά το λόγο της κληρονομικής τους μερίδας, των οποίων το περιεχόμενο θα εκοινοποιούσε στους εκάστοτε υποχρέους με την αποστολή ατομικής ειδοποιήσεως καταβολής – υπερημερίας, επί της οποίας τα αναγραφόμενα ποσά θα ήταν επιμερισμένα και δεν θα ανήγοντο στο σύνολο της φορολογικής οφειλής. https://d9d66cba83d5659d1b4481a7c65cb38b.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-38/html/container.html
Συνακολούθως, άκυρη καθίσταται και η συμπροσβαλλόμενη ατομική ειδοποίηση, εφ’ όσον αυτή αφ’ ενός εδράζεται σε άκυρες κατά τα ανωτέρω ταμειακές βεβαιώσεις και αφ’ ετέρου καλεί το ανακόπτον νπιδ να καταβάλει το σύνολο των φορολογικών υποχρεώσεων της αποβιώσασας […].[…]».
