Παρά την αντίθετη εισήγηση της δικηγόρου που χειρίζεται την υπόθεση (και θα τη δικάσει) το ΝΣΚ απέρριψε το αίτημα συμβιβασμού της οικογένειας του παιδιού που δολοφονήθηκε από αδέσποτη σφαίρα στο προαύλιο του σχολείου στο Μενίδι. Στις 28 Σεπτεμβρίου η νέα δίκη
Επιμένει, μέχρι τέλους το ελληνικό Δημόσιο, να αμφισβητεί δικαστικά την πρωτόδικη δικαίωσή της οικογένειας του άτυχου 11χρονου Μάριου Σαλούκου που έχασε τη ζωή του από αδέσποτη σφαίρα ενώ βρισκόταν στο προαύλιο του σχολείου στις 8 Ιουνίου του 2017. Μάλιστα 4 χρόνια μετά, η μητέρα του παιδιού, δασκάλα στο επάγγελμα που στεκόταν δίπλα του την ημέρα που έπεσε νεκρό , μπήκε φέτος για πρώτη φορά και πάλι να διδάξει σε σχολική αίθουσα…
Παρά το γεγονός ότι 4 χρόνια μετά, ούτε ο δράστης βρέθηκε ποτέ, ούτε ουσιαστική Δικαιοσύνη αποδόθηκε για το άτυχο παιδάκι, το δημόσιο δια του Νομικού Συμβουλίου, αρνήθηκε να συμβιβαστεί με την οικογένεια και να μην παρασταθεί στην δευτεροβάθμια δίκη για το θέμα της αποζημίωσης που επιδίκασε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Έτσι στις 28 Σεπτεμβρίου θα επιχειρήσει στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών να αντικρούσει και να ανατρέψει την απόφαση του Πρωτοδικείου που είχε επιδικάσει στην οικογένεια αποζημίωση σχεδόν 500.000 ευρώ επισημαίνοντας μάλιστα σοβαρές ελλείψεις στην αστυνόμευση της περιοχής. 
Χαρακτηριστικό είναι πως προσκομίστηκαν στο δικαστήριο:
Α) απάντηση του Τ.Α. Αχαρνών ότι από 1.1.2010 έως και 5.2.2017 έχουν σχηματισθεί 339 δικογραφίες για άσκοπη χρήση όπλων,
Β) άλλο έγγραφο του Α/Τ Αχαρνών, που αναφέρει ότι από το 2015 έως το 2017 έχουν σχηματισθεί 671 δικογραφίες για διατάραξη κοινής ησυχίας
Το αίτημα και η εισήγηση
Η απόφαση του Πρωτοδικείου εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2020 και ο δικηγόρος της οικογένειας Θόδωρος Μαντάς υπέβαλλε στις 15 Ιανουαρίου 2021 αίτημα προς το Νομικό Συμβούλιο ζητώντας να παραιτηθούν από την έφεσή τους και αντιστοίχως η οικογένεια να παραιτηθεί από τους τόκους και το 10% του επιδικασθέντος ποσού. 
Η εισήγηση της δικηγόρου που χειρίζεται την υπόθεση (και θα τη δικάσει στο Διοικητικό Εφετείο στις 28.09.2021 ) ήταν μάλιστα θετική : «Συνεπώς, δεν υφίστανται πραγματολογικά στοιχεία υπέρ του Δημοσίου ικανά να δικαιολογήσουν την κρίση για απόρριψη της αίτησης και συνακόλουθα να θεωρηθεί ότι η τελευταία αυτή λύση είναι συνετή και ενδεικνυόμενη, εφόσον η πιθανότητα ευδοκίμησης της έφεσης του Δημοσίου είναι πολύ μικρή, όπως προκύπτει από τα όλως ενδεικτικώς αναφερόμενα στατιστικά δεδομένα, σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της παρούσας υποθέσεως.»
Παρόλα αυτά το Τμήμα του ΝΣΚ αρκετούς μήνες αργότερα εξέδωσε αρνητική απόφαση με μεγάλη όμως μειοψηφία (6 – 5 )! Έτσι η υπόθεση θα εκδικαστεί κανονικά…
H απόφαση του Πρωτοδικείου
Η υπ΄ αριθμόν Α1465/2020 του 25ου Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών ανέφερε χαρακτηριστικά:
«[…] α) ο ως άνω Δήμος βρίσκεται αντιμέτωπος, τουλάχιστον από το έτος 2013 (χρόνος εκπόνησης του πρώτου επιχειρησιακού σχεδίου), με μια πιθανολογούμενη έξαρση της εγκληματικότητας, ειδικότερη έκφανση της οποίας αποτελεί το ευρέων διαστάσεων φαινόμενο της παράνομης κατοχής και χρήσης όπλων, η ιδιαίτερη επικινδυνότητα του οποίου είχε, ήδη, αναφανεί κατά το χρόνο που έλαβε χώρα το ένδικο συμβάν, από τα περιστατικά τραυματισμού από άσκοπους πυροβολισμούς που είχε καταγράψει η Ελληνική Αστυνομία,
β) παρά την ανθεκτικότητα που εμφάνιζε η έξαρση αυτή της εγκληματικότητας απέναντι στα ληφθέντα από την αστυνομία μέτρα αντιμετώπισης της μέχρι και το ένδικο συμβάν, τα μέτρα αυτά έβαιναν διαρκώς μειούμενα, και πάντως δεν ενισχύονταν, χωρίς να προκύπτει ότι ο περιορισμός αυτός των μέτρων αστυνόμευσης εδραζόταν σε συγκεκριμένες αξιολογήσεις και στη διαπίστωση κάποιας ορισμένης κάμψης του φαινομένου, 
γ) το εναγόμενο παρανόμως παρέλειψε να λάβει διά των αστυνομικών οργάνων του τα προσήκοντα μέτρα προστασίας της σχολικής εκδήλωσης της 7.6.2017, συνιστάμενα συγκεκριμένα στην εγκαθίδρυση, διακριτικού έστω, μηχανισμού επιτήρησης των σχολείων της επίμαχης περιοχής, ιδίως κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων ως η επίμαχη.
Η παράλειψη αυτή συνδέεται αιτιωδώς με το ένδικο συμβάν, καθότι ένας τέτοιος μηχανισμός, συνιστάμενος, κατά βάση, στη διακριτική έστω παρουσία αστυνομικού οργάνου, θα ήταν ικανός και πρόσφορος, κατά τα δεδομένα της κοινής πείρας και τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, να αποθαρρύνει την εκδήλωση εγκληματικών ενεργειών, μεταξύ των οποίων και την παράνομη και άσκοπη χρήση όπλων, πλησίον των σχολείων της επίμαχης περιοχής , και επομένως να αποτρέψει το ένδικο τραγικό συμβάν.
Το ένδικο περιστατικό αποτέλεσε το επισφράγισμα μιας μακρόχρονης περιόδου έξαρσης της εγκληματικότητας στην επίμαχη περιοχή.»
