ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από τον προϊστάμενο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι κρινόμενες από 5-10-2018 και αριθ.καταθ. ………/2018 και από 10.10.2018 αρ. καταθ. ………./2018 αντίθετες εφέσεις των διαδίκων, που νίκησαν και ηττήθηκαν αντίστοιχα εν μέρει κατά της 4135/2018 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, ασκήθηκαν νομότυπα στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (άρθρα 495 επ., 511, 516 ΚΠολΔ) και εμπρόθεσμα, ήτοι εντός προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την επίδοση της πρωτόδικης απόφασης, καθώς η εκκαλουμένη κοινοποιήθηκε στις 10.9.2018 (βλ. την με επισημείωση του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών …….. στο επικυρωμένο αντίγραφο της απόφασης) και οι εφέσεις κατατέθηκαν στη γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 5.10.2018 και 10.10.2018 αντίστοιχα (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 496, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 1, 520 παρ. 1 και 591 παρ.1 του ΚΠολΔ). Είναι συνεπώς παραδεκτές και πρέπει (λόγω της πρόδηλης συνάφειάς τους) να διαταχθεί η συνεκδίκασή τους και να ακολουθήσει η ουσιαστική έρευνα των λόγων τους κατά την ίδια διαδικασία (άρθρο 533 παρ.1 ΚΠολΔ). Σημειωτέον ότι, για το παραδεκτό των εφέσεων στις διαφορές των άρθρων 592 παρ. 3 ΚΠολΔ, όπως η προκειμένη, δεν υφίσταται υποχρέωση καταβολής παραβόλου, όπως ρητά ορίζει η διάταξη του άρθρου 495 παρ.3Γ εδ. τελ. ΚΠολΔ.
Η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα – εφεσίβλητη ………… στην από 7/11/2017 (αρ. καταθ. ………./2017) αγωγή της (α αγωγή) ζήτησε να α) ανατεθεί στην ίδια η άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου της ………, το οποίο έχει αποκτήσει από το γάμο της με τον εναγόμενο, με τον οποίο βρίσκονται ήδη σε διάσταση, και β) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει σ’ αυτήν ως συνεισφορά του στη μηνιαία, διατροφή σε χρήμα το ποσό των 950.00 €, για λογαριασμό του ως άνω ανηλίκου τέκνου της, το οποίο στερείται, περιουσίας και άλλων εισοδημάτων στο πρώτο τριήμερο εκάστου μηνός, για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής και νομιμότοκα από την καθυστέρηση καταβολής κάθε. μηνιαίας δόσης και έως την εξόφληση. Ο ενάγων και ήδη εκκαλών – εφεσίβλητος ……. στην από την από 12/1/2018 (αρ. καταθ. ………./2018) αντίθετη αγωγή στο ίδιο Δικαστήριο, ζήτησε : α) να ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου του ……, το οποίο έχει αποκτήσει από το γάμο του με την εναγόμενη, με την οποίο βρίσκονται ήδη σε διάσταση, σε αμφότερους τους διαδίκους γονείς από κοινού, και ειδικότερα η άσκηση της επιμέλειας να κατανεμηθεί χρονικά μεταξύ τους κατά τον ειδικότερα αναφερόμενο στην αγωγή τρόπο, και να ρυθμισθεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το ανήλικο κατά τα χρονικά διαστήματα που η επιμέλεια αυτού θα ασκείται από την εναγόμενη – μητέρα του, άλλως, επικουρικά, β) να ανατεθεί στον ίδιο από κοινού με την εναγομένη μητέρα αυτού, η άσκηση της επιμέλειας του ως άνω ανήλικου τέκνου του. ειδικότερα κατά τις εκφάνσεις της που αφορούν στη μέριμνα για τη μόρφωση, εκπαίδευση και υγεία του ανηλίκου, και γ) να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το ανήλικο τέκνο του κατά τον τρόπο που υποδεικνύει στην αγωγή με απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του, έκανε εν μέρει δεκτές τις αντίθετες αγωγές και ειδικότερα Ι) : ανέθεσε αποκλειστικά την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων στην ενάγουσα της(α) αγωγής …….. και υποχρέωσε τον εναγόμενο αυτής να καταβάλει σ΄αυτήν εκπροσωπώντας το ανήλικο τέκνο της ως μηνιαία διατροφή αυτού, το ποσό των 450 ευρώ προκαταβαλλόμενη το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα ΙΙ) ρύθμισε το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος της (β) αγωγής ………. με το ανήλικο τέκνο του. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι διάδικοι με τις κρινόμενες εφέσεις τους [αντίστοιχα με τις από 5-10-2018 και αριθ. καταθ. …../2018 του ………, (α) έφεση και από 10.10.2018 αρ. καταθ. ……./2018 της ……., (β) έφεση] παραπονούμενοι για εσφαλμένη ερμηνεία κι εφαρμογή του νόμου κι εκτίμηση των αποδείξεων, ζητούν δε να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, έτσι ώστε για μεν τον εκκαλούντα να γίνει δεκτή η αγωγή του, για χρονική κατανομή της επιμέλειας άλλως να απορριφθεί η αγωγή της αντιδίκου του για δε την εκκαλούσα να περιοριστεί το δικαίωμα επικοινωνίας του πατέρα με τον ανήλικο τέκνο τους και να γίνει καθ’ ολοκληρίαν δεκτή η αγωγή της ίδιας ως προς τις διατροφικές της αξιώσεις.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρ. 1510, 1511, 1512, 1513, 1514 και 1518 ΑΚ συνάγονται, πλην άλλων και τα εξής: Η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του (η οποία εμπεριέχει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευση του τέκνου, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του) επί πλέον δε την διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη που αφορά το πρόσωπο ή την περιουσία του. Στην περίπτωση διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, όταν ανατρέπονται πλέον οι συνθήκες της ζωής της οικογένειας, καταργείται ο συζυγικός οίκος, δημιουργείται χωριστή εγκατάσταση του καθενός από τους γονείς και ανακύπτει το θέμα της διαμονής των ανηλίκων τέκνων πλησίον του πατέρα ή της μητέρας τους, η ρύθμιση δε της γονικής μέριμνας και της επιμέλειας αυτών γίνεται από το δικαστήριο. Ως κατευθυντήρια γραμμή για την άσκηση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας, στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων των τέκνων και της προσφυγής τους στο δικαστήριο, αλλά και πυρήνας για τον προσδιορισμό της άσκησής, της είναι το αληθινό συμφέρον του τέκνου, σωματικό, υλικό, πνευματικό, ψυχικό, ηθικό και γενικά κάθε είδους συμφέρον, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανήλικου σε μια ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Για την εξειδίκευση της αόριστης αυτής νομικής έννοιας δεν παρέχονται από τον νομοθέτη εκ των προτέρων προσδιοριστικά στοιχεία, πέραν από το επιβαλλόμενο στον δικαστή καθήκον να σεβαστεί την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσιακής – οικονομικής κατάστασής τους. Η μικρή ηλικία του ανηλίκου τέκνου και το φύλο του δεν αποτελούν κυρίαρχο κατά νόμο στοιχείο για τον προσδιορισμό του συμφέροντος του ανηλίκου αναφορικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας στον ένα από τους γονείς του, γιατί η άποψη ότι η γονική μέριμνα των μικρής ηλικίας τέκνων πρέπει να ανατίθεται στη μητέρα τους λόγω του ότι έχουν ανάγκη της μητρικής στοργής και ιδιαίτερων περιποιήσεων, εξακολουθεί να ισχύει, κατά τις νεότερες ιατρικές παιδαγωγικές και ψυχολογικές έρευνες, μόνο για την νηπιακή ηλικία, για την οποία αναγνωρίζεται σαφής βιοκοινωνική υπεροχή στη μητέρα, ενώ για το μεταγενέστερο χρόνο αναγνωρίζεται ο σοβαρός ρόλος του πατέρα στην όλη διαμόρφωση των διαπροσωπικών σχέσεων του τέκνου. Στην δικαστική, συνεπώς, κρίση καταλείπεται ευρύ πεδίο, ώστε, αφού ληφθούν υπόψη όλες οι σχέσεις και οι περιστάσεις, να καταλήξει σε ρύθμιση τέτοια, που να εξυπηρετείται καλύτερα το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου. Κρίσιμα προς τούτο στοιχεία είναι, μεταξύ άλλων, η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανήλικου τέκνου, καθώς και οι αναπτυχθέντες μέχρι τότε, με ανεπηρέαστη επιλογή, δεσμοί του διαθέτοντος ικανότητα διακρίσεως τέκνου με τους γονείς του και τυχόν αδελφούς του. Για το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και η οικονομική κατάσταση τούτων (ΑΠ 952/2007). Επίσης οι ικανότητες των γονέων, το περιβάλλον, το επάγγελμα, η πνευματική τους ανάπτυξη και η δράση τους στο κοινωνικό σύνολο, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας μέσα στο πλαίσιο της λογικής και ορθολογικής αντιμετώπισης των θεμάτων των νέων, η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης, περιλαμβάνονται στα κριτήρια προσδιορισμού του συμφέροντος του τέκνου. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από την υπαιτιότητα των γονέων ως προς το διαζύγιο ή τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, εκτός εάν η συμπεριφορά του υπαίτιου έχει επιδράσει και στην άσκηση της γονικής μέριμνας – επιμέλειας, ώστε να ανακύπτει αντίθεση στο συμφέρον του τέκνου, λόγω της έκτασης και της βαρύτητας της συμπεριφοράς του αυτής, δηλωτικής της δομής του χαρακτήρα του και της εν γένει προσωπικότητάς του, έτσι ώστε και έναντι του τέκνου να αναμένεται από αυτόν η τήρηση της ίδιας συμπεριφοράς (ΑΠ 1218/2006, ΑΠ 882/2015). Εξάλλου, το συμφέρον του τέκνου λαμβάνεται υπό ευρεία έννοια, προς διαπίστωση δε της συνδρομής του, εξετάζονται πάντα τα επωφελή και πρόσφορα για τον ανήλικο στοιχεία και περιστάσεις. Ουσιώδους σημασίας είναι και η ύπαρξη ιδιαίτερου δεσμού του τέκνου προς τον ένα από τους γονείς του και η περί αυτού ρητώς εκφραζόμενη προτίμησή του την οποία συνεκτιμά το δικαστήριο (για τέκνα κάποιας ηλικίας) ύστερα και από τη στάθμιση του βαθμού της ωριμότητάς του, καθώς και οι τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου σχετικά με την επιμέλεια και τη διοίκηση της περιουσίας του. Επί αντιθέτων αγωγών των διαζευγμένων ή εν διαστάσει τελούντων γονέων, για ανάθεση της γονικής μέριμνας ή επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου τους, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις σχέσεις και περιστάσεις, μπορεί είτε να κατανείμει μεταξύ τούτων την άσκηση των τριών βασικών λειτουργιών της γονικής μέριμνας, καθώς και των διαφόρων υπολειτουργιών – τομέων της επιμέλειας του προσώπου τους, (όπως είναι η μόρφωση, εκπαίδευση, υγεία, περίθαλψη κλπ) είτε να αναθέσει αυτήν κοινού, με γνώμονα πάντοτε το συμφέρον των τέκνων, προκειμένου να μην αποξενώνονται από τον ένα γονέα τους, ούτε να αποκλείεται αυτός τελείως από την άσκηση των ως άνω σημαντικών λειτουργικών δικαιωμάτων του (ΑΠ 634/1996, ΑΠ 22/1989 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Πάντως η από κοινού άσκηση της επιμέλειας προϋποθέτει την συνεργασία των γονέων, καθώς σε περίπτωση μη συμφωνίας και μάλιστα σφοδρής αντιδικίας θα αναφύονται έντονες έριδες που χρήζουν άμεσης και ταχείας επίλυσης. Για την περίπτωση αυτή εμποδίζεται η ανάθεση υπολειτουργιών της επιμέλειας και στους 2 γονείς και δικαιολογείται η ανάθεση αυτής αποκλειστικά στον ένα γονέα, ο οποίος κρίνεται προς τούτο κατάλληλος, αφού ληφθούν υπόψη όλα τα προαναφερόμενα κρίσιμα προς τούτο στοιχεία (ΑΠ 1612/2017, ΑΠ 550/2017,ΑΠ 317/2015, ΑΠ 357/2012, ΑΠ 1910/2005 ΕφΠειρ 130/2016, ΕφΑθ 4948/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Γ. Γεωργιάδη ζητήματα από την κατανομή της άσκησης της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων ΕφΑΔΠολΔ 2016.903). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489, 1493 ΑΚ προκύπτει ότι οι γονείς έχουν κοινή και ανάλογη με τις δυνάμεις τους υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμη και εάν αυτό έχει περιουσία, της οποίας όμως τα εισοδήματα ή το προϊόν της εργασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήματά του, δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του και περιλαμβάνει τα αναγκαία για τη συντήρηση και εν γένει εκπαίδευσή του έξοδα. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβίωσης, που ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη επιτήρησης και εκπαίδευσης και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υποχρέου. Για να καθοριστεί το ποσό της δικαιούμενης διατροφής αξιολογούνται κατ’ αρχήν τα εισοδήματα των γονέων από οποιαδήποτε πηγή και στη συνέχεια προσδιορίζονται οι ανάγκες του τέκνου, καθοριστικό δε στοιχείο είναι οι συνθήκες της ζωής του, δηλαδή οι όροι διαβίωσής του, χωρίς όμως να ικανοποιούνται οι παράλογες αξιώσεις. Εξάλλου, η κατά τα ως άνω υποχρέωση των γονέων προς διατροφή του τέκνου τους βαρύνει αυτούς, κατά το άρθρο 1489 § 2 ΑΚ, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Επομένως, ο εναγόμενος γονέας προς καταβολή ολόκληρου του ποσού της διατροφής, μπορεί να επικαλεστεί κατ’ ένσταση, κατ’ άρθρο 1489 § 2 ΑΚ και 262 ΚΠολΔ, ότι και ο άλλος γονέας έχει την οικονομική δυνατότητα, σε σχέση με τη δική του και σε συνδυασμό με τις λοιπές υποχρεώσεις του, να καλύψει μέρος της ανάλογης διατροφής του ανηλίκου, οπότε, με την απόδειξη της ένστασης αυτής, περιορίζεται η υποχρέωση του εναγομένου γονέα κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην οικονομική δυνατότητα και στη βάση αυτής υποχρέωση συνεισφοράς του άλλου γονέα. Σε περίπτωση που με την αγωγή ζητείται μόνο η καταβολή της συνεισφοράς του εναγόμενου γονέα, ο σχετικός ισχυρισμός λειτουργεί ως άρνηση και στην περίπτωση αυτή ο συσχετικός των οικονομικών δυνάμεων των δύο γονέων πρέπει να γίνει από το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά που αποδεικνύονται εκατέρωθεν (ΑΠ 959/2019, ΑΠ 1612/2017, ΑΠ 1156/2017, ΑΠ 541/2015, ΑΠ 120/2013, ΑΠ 1033/2011, ΕφΠειρ 479/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Στην προκείμενη περίπτωση από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (βλ. πρακτικά συνεδρίασης), απ’ όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, τα οποία μπορούν να χρησιμεύσουν είτε προς άμεση απόδειξη είτε ως βάση για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 § 3, 339 και 395 Κ.Πολ.Δ) και μεταξύ αυτών της με αρ. ……./7.2.2017 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον του συμβολαιογράφου Αθηνών ………., που ελήφθη με την επιμέλεια του ενάγοντος σε δίκη ασφαλιστικών μέτρων μεταξύ των διαδίκων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά : Οι διάδικοι τέλεσαν μεταξύ τους νόμιμο γάμο στον Πειραιά στις 7-9-2014 και από το γάμο τους αυτό, απέκτησαν ένα ανήλικο τέκνο, τον ………., που γεννήθηκε στις 16-1-2015, ηλικίας κατά το χρόνο συζήτησης των αγωγών στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, 3 ετών περίπου. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων διασπάστηκε οριστικά στις αρχές Ιανουαρίου 2017, μετά από ανταλλαγή των από 20.12.2016 και 27.12.2017 εξώδικων δηλώσεων, με τις οποίες συμφώνησαν αρχικά ότι πρέπει να προχωρήσουν στη λύση του γάμου τους με συναινετικό διαζύγιο, οπότε ο ενάγων – εναγόμενος αποχώρησε από τη μισθωμένη οικογενειακή τους στέγη στην Καλλίπολη Πειραιά (οδός . .. αριθ. ..) κι εγκαταστάθηκε στην κατοικία των γονέων του στο Κερατσίνι Αττικής (οδός … αριθ. …). Όμως ο γάμος των διαδίκων λύθηκε τελικώς με την με αρ. 3934/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, λόγω ισχυρού κλονισμού της έγγαμης συμβίωσης, κατόπιν άσκησης αντίθετων αγωγών των διαδίκων, απόφαση που δεν έχει καταστεί ακόμα αμετάκλητη. Με την υπ’ αριθ. 1508/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων) επί αντίθετων αιτήσεων των διαδίκων, ανατέθηκε προσωρινά στην ενάγουσα – μητέρα του ανηλίκου τέκνου η επιμέλεια αυτού και υποχρεώθηκε προσωρινά να καταβάλει ο ………. το ποσό των 350 ευρώ μηνιαίως ως προσωρινή διατροφή αυτού. Με την ίδια απόφαση ρυθμίσθηκε προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του τελευταίου με το τέκνο του. Η ενάγουσα – εναγόμενη ……. μαζί με το ανήλικο τέκνο τους εξακολούθησε αρχικά να διαμένει στην συζυγική οικία, ήδη όμως κατοικεί μαζί με το ανήλικο στην ιδιόκτητη οικία της μητέρας της, που βρίσκεται επίσης στην Καλλίπολη Πειραιά (οδός .. αριθ. …), παρόλο που εξακολουθεί να μισθώνει και την ως άνω πρώην συζυγική οικία, εντός της οποίας φυλάσσεται η οικοσκευή αυτής. Η ………. έχει δημιουργήσει ένα ομαλό και ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, κατάλληλο για τη διαπαιδαγώγηση του τέκνου της, έχοντας τη συνδρομή του της μητέρας της, με την οποία έχει ουσιαστικά μεγαλώσει το ανήλικο τέκνο. Το περιβάλλον αυτό είναι περισσότερο οικείο στο τέκνο, με το οποίο πάντως έχει τακτική επικοινωνία σε εκτέλεση της από 1.11.2017 προσωρινής διαταγής και της προαναφερόμενης απόφασης ασφαλιστικών μέτρων ο πατέρας του ……. Ότι η …… είναι φιλόστοργη μητέρα και επιμελείται του τέκνου της δεν αμφισβητεί και ο εναγόμενος – ενάγων …….., καθώς δεν καταμαρτυρεί κάποιο παράπτωμα στη τέως σύζυγό του, πέρα από το ότι είναι υπερπροστατευτική ως μητέρα. Το παιδί το ίδιο περιγράφεται και από την μάρτυρα του ενάγοντος – αδελφή του …….. έξυπνο, υγιές και κοινωνικό, που σημαίνει ότι μεγαλώνει σε υγιές περιβάλλον. Το γεγονός ότι δεν έχει αυτοπεποίθηση, είναι λίγο απομονωμένο και δεν έχει απελευθερωθεί από τη χρήση πάνας (όπως ανέφερε στον ενάγοντα η νηπιαγωγός, κατά την άνω μάρτυρα)δεν σημαίνει ότι το τέκνο υπόκειται σε βλαπτικές επενέργειες της μητέρας και του περιβάλλοντός της. Και ο ………. κρίνεται καλός πατέρας και μεριμνά για το τέκνο του. Όμως στο κρίσιμο ηλικιακό στάδιο που βρίσκεται ο ανήλικος η διαβίωσή του πλησίον της μητέρας του είναι πολύτιμη και συμβάλλει τα μέγιστα στην ψυχική του ισορροπία, ενώ η παραδοχή της εναλλασσόμενης επιμέλειας, κατά το κύριο αίτημα της αγωγής του ενάγοντος, θα υποβάλει το τέκνο σε μια διαρκή μετακίνηση από τη μία οικία στην άλλη, χωρίς αυτό να μπορέσει να κατασταλάξει σε σταθερό περιβάλλον και ρουτίνα στη ζωή του. Σημειώνεται ότι ο τελευταίος, ενώ ζητά την κατανομή της χρονικής επιμέλειας δεν έχει μεριμνήσει για την εξεύρεση μεγαλύτερης οικίας που θα επιτρέπει την μεγαλύτερη παραμονή του τέκνου του, πέραν μίας ημέρας την εβδομάδα και ενός Σαββατοκύριακου, καθώς το διαμέρισμα που συμβιώνει με τους γονείς του έχει μόνο 2 δωμάτια και σαλόνι, την ημέρα δε της διανυκτέρευσης του τέκνου στην οικία του αυτός κοιμάται στο σαλόνι. Κατόπιν αυτών, με γνώμονα το αληθές συμφέρον του τέκνου, προκειμένου να μη διαταραχθεί το περιβάλλον που έχει μεγαλώσει, το κύριο αίτημα της από 12/1/2018 (αρ. καταθ. ……../2018) αγωγής του ενάγοντος ………., περί εναλλασσόμενης επιμέλειας είναι απορριπτέο. Όμως ο ενάγων και ήδη εκκαλών …….., είχε ζητήσει επικουρικώς με την αγωγή του να ορισθεί συνεπιμέλεια των διαδίκων για τα ζητήματα της υγείας και εκπαίδευσης. Ωστόσο, η συνεπιμέλεια προϋποθέτει πνεύμα συναίνεσης μεταξύ των γονέων προκειμένου από κοινού να βρίσκουν λύσεις από κοινού για τα προβλήματα του τέκνου τους, που ελλείπει στην παρούσα υπόθεση, καθώς οι σχέσεις των διαδίκων είναι κακές, και δεν υπάρχει συνεννόηση μεταξύ τους για τα στοιχειώδη ζητήματα του τέκνου τους, ώστε τα ανακύπτοντα ζητήματα της υγείας και εκπαίδευσης θα είναι μεταξύ τους πεδίο αντιπαράθεσης. Ειδικότερα, ο …………. είναι υπέρ των οικονομικών λύσεων και αυτών που ήδη του προσφέρονται, δεδομένου ότι η δαπάνη του παιδικού σταθμού του τέκνου μπορεί να καλυφθεί εξ ολοκλήρου από την εργοδότριά του ………. (καλύφθηκε 231 € μηνιαίως επί 9 μήνες), η οποία προσφέρει επίσης με ελάχιστη πρόσθετη μηνιαία δαπάνη ομαδικό ασφαλιστήριο, ενώ η ……. έχει τελείως διαφορετική προσέγγιση, καθώς επέλεξε τον βρεφονηπιακό σταθμό που θεωρούσε καλύτερο, ο οποίος όμως ήταν ακριβότερος από τον προηγούμενο και προέβη σε κατάρτιση νέου ασφαλιστηρίου, ώστε να καλύπτεται η νοσηλεία του ανήλικου και στο ιδιωτικό θεραπευτήριο που εργαζόταν και ήταν ο χώρος του οικείος σ’ αυτήν. Άλλο όμως ζήτημα είναι ο επιμερισμός υπολειτουργιών της επιμέλειας μεταξύ των γονέων (η ανάθεση δηλαδή ενός τομέα αποκλειστικά στον ένα γονέα και των λοιπών στον άλλο, όπως λχ. της εκπαίδευσης και υγείας στον πατέρα και της διαμονής –ανατροφής στην μητέρα βλ. ΕφΑθ 4948/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και άλλο η από κοινού άσκηση μίας ή δύο υπολειτουργιών της επιμέλειας, που προϋποθέτει διάθεση συνεργασίας για το καλό του ανήλικου και όχι απλώς την ικανοποίηση του θιγέντος εγωϊσμού. Ούτε, εξάλλου μπορεί να τεθεί η συνεπιμέλεια με κριτήριο την μη απώλεια δωρεάν παροχών που παρέχονται από τον εργοδότη στον έχοντα την επιμέλεια γονέα (λχ. κατασκήνωσης που θα λαμβάνει το τέκνο των διαδίκων, που ενδεχομένως θα εξακολουθεί να έχει, αφού ο …….. δεν χάνει τη γονική μέριμνα). Με αυτά τα δεδομένα, η επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων πρέπει να ανατεθεί αποκλειστικά στην μητέρα του ……., με την οποία συμβιώνει το τέκνο των διαδίκων. Είναι όμως αυτονόητο ότι η ορθή από πλευράς της άσκηση του δικαιώματος επιμέλειας προϋποθέτει ότι για όλα τα ζητήματα που ανακύπτουν και ιδίως, της επιλογής σχολείου, διαπαιδαγώγησης και επαγγελματικού προσανατολισμού, τουλάχιστον θα ενημερώνει, στην δε καλύτερη περίπτωση θα ζητάει την έγκριση του τέως συζύγου της. Άλλωστε ο …… . εξακολουθεί να ασκεί τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου του, ως προς τα θέματα της περιουσίας και εκπροσώπησης αυτού. Η καλή επικοινωνία μεταξύ των διαδίκων, η άμβλυνση του χωρισμού, η άρση της έντασης μεταξύ τους, η βαθμιαία καλοπιστία και η συνεργασία είναι προς το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου τους και δεν καθορίζεται με δικαστικές αποφάσεις. To πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο ανέθεσε την αποκλειστική επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων στην ενάγουσα της ………, ορθά το νόμο εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και ο σχετικός λόγος εφέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Εξάλλου, το αληθινό συμφέρον του τέκνου επιβάλλει ο πατέρας του να έχει με αυτό τακτική επικοινωνία, προκειμένου να καλλιεργηθούν και να αναπτυχθούν μαζί του βαθμιαία τα αμοιβαία μεταξύ τους αισθήματα στοργής και αγάπης. Ήδη το τέκνο είναι εξοικειωμένο και διανυκτερεύει μαζί του, δυνάμει της από 1.11.2017 προσωρινής διαταγής και σε εκτέλεση της με αρ. 1508/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων. Οι αιτιάσεις της ενάγουσας -εναγόμενης για ανικανότητά του και κακή άσκηση των γονικών του καθηκόντων δεν στηρίζονται σε επαρκή αποδεικτικό μέσο, πέραν αορίστων αναφορών της μάρτυρός της (το παιδί μετά την επικοινωνία είναι επιθετικό κι έχει κοκκινίλες). Η επικοινωνία του με το ανήλικο τέκνο του πρέπει να ρυθμισθεί ως εξής: Α) κάθε Τρίτη και Πέμπτη από ώρα 17.00 έως ώρα 20.00 μμ. Β) κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο του μήνα εναλλάξ, από ώρα 10.00′ του Σαββάτου έως ώρα 18.00′ της Κυριακής, Γ) κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και Νέου Έτους από μία εβδομάδα εναλλάξ, και ειδικότερα κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 10.00′ π.μ. της 23ης Δεκεμβρίου έως ώρα 20.00′ της 31ης Δεκεμβρίου, κατά δε τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από ώρα 10.00′ π.μ. της 31ης Δεκεμβρίου έως ώρα 20.00 της 7ης Ιανουαρίου, Δ) κατά τις εορτές του Πάσχα από μία εβδομάδα εναλλάξ, και ειδικότερα κατά τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από ώρα 10.00 π.μ. της Μεγάλης Δευτέρας έως ώρα 18.00′ της Κυριακής του Πάσχα, κατά δε τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 10.00′ π.μ. της Δευτέρας της Διακαινησίμου έως ώρα 18.00′ της Κυριακής του Θωμά. και Ε) κατά τις καλοκαιρινές διακοπές επί δεκαπέντε (15) συνεχόμενες ημέρες, και ειδικότερα κατά τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από ώρα 10.00 π.μ. της 1ης Ιουλίου έως ώρα 18.00 της 15 Ιουλίου, κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 10.00 π.μ. της 1ης Αυγούστου έως ώρα 18.00 της 15ης Αυγούστου. Το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος, όπως αυτό ορίζεται παραπάνω δεν θα διενεργείται το χρονικό διάστημα που η εναγόμενη – μητέρα του ανηλίκου θα λαμβάνει τη θερινή άδεια της από την εργασία της, το οποίο δεν θα μπορεί να υπερβαίνει τις δεκαπέντε (15) συνεχόμενες ημέρες, και ούτε θα ταυτίζεται με τα χρονικά διαστήματα της επικοινωνίας του ενάγοντος κατά τις καλοκαιρινές διακοπές, όπως αυτά ορίζονται ανωτέρω ώστε και αυτή να δύναται vα παραθερίζει με τον ανήλικο εκτός Αττικής, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του ενάγοντος – πατέρα. Σε όλες δε τις παραπάνω περιπτώσεις, ο ενάγων – πατέρας θα παραλαμβάνει τον ανήλικο κατά τα προαναφερόμενα εναρκτήρια χρονικά σημεία από την είσοδο της εκάστοτε οικίας όπου αυτός διαμένει με την εναγόμενη μητέρα του και η οποία σήμερα, βρίσκεται επί της οδού …. αριθ. .. στην Καλλίπολη Πειραιά και υποχρεούται να τον επαναφέρει στον ίδιο τόπο κατά τα οριζόμενα ανωτέρω καταληκτικά χρονικά σημεία. Ακόμη, πρέπει να απειληθεί σε βάρος της εναγομένης χρηματική ποινή ποσού 200,00 €, για κάθε περίπτωση υπαίτιας εκ μέρους της παρεμπόδισης της. Σημειώνεται ότι η εκκαλούσα της (β) έφεσης …… αντιτάσσεται στη διανυκτέρευση του ανηλίκου τέκνου με τον ………., στην συνεχή παραμονή του τέκνου με τον πατέρα του κατά στις διακοπές Χριστουγέννων – Πάσχα, ομοίως με διανυκτέρευση, ενώ δεν αμφισβητεί το διάστημα επικοινωνίας κατά τις θερινές διακοπές. Όμως το ανήλικο τέκνο έχει διανυκτερεύσει και άλλη φορά στην οικία του ………., στο δωμάτιο αυτού, ενώ την ημέρα της επικοινωνίας ο ίδιος κοιμάται στο σαλόνι της οικίας του. Εξάλλου στην επικοινωνία του αυτή τον συνδράμουν οι γονείς του και παππούδες του τέκνου, οι οποίοι τους χειμερινούς μήνες διαβιούν μαζί με τον υιό τους στον Πειραιά, ώστε ο λόγος εφέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Ο δε ………… παραπονείται στην (α) έφεσή του για το χρόνο επικοινωνίας τις θερινές διακοπές (15 ημέρες) ζητώντας να έχει περισσότερο χρόνο επικοινωνίας με το τέκνο του, ο χρόνος όμως των θερινών διακοπών με το τέκνο, τόσο του ιδίου, όσο και της συζύγου του έχει κατανεμηθεί ισότιμα σε 15 ημέρες. Κατόπιν αυτών το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που καθόρισε τον άνω τρόπο επικοινωνίας ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, οπότε οι σχετικοί λόγοι των αντίθετων εφέσεων πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι. Εξάλλου από τα ίδια αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκαν και τα εξής : Το τέκνο των διαδίκων στερείται εισοδημάτων και άλλης περιουσίας, ώστε έχει αξίωση διατροφής έναντι των γονέων του, αναλόγως των δυνάμεων αυτών. Ο εναγόμενος …… είναι Διευθυντής του υποκαταστήματος της …… στο Κερατσίνι Αττικής. Για το έτος 2017, όπως προκύπτει από τη φορολογική του δήλωση, είχε καθαρό ετήσιο εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες 25.609,52 €, πλέον ποσού 3.597,81 € από επιχειρηματική δραστηριότητα κι ετήσιο εισόδημα από τόκους 1.402,23 €, ώστε να έχει καθαρό μηνιαίο εισόδημα 2.550,79 € και σύνολο 30.609,56 € και για το έτος 2018 25.323,86 € εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, 2.422,51 € από επιχειρηματική δραστηριότητα και 964,93 € από τόκους και σύνολο 28.711,30€, ώστε το καθαρό μηνιαίο του εισόδημα του έτους αυτού να είναι 2.392,60 € (βλ.φορολογική δήλωση κι εκκαθαριστικό σημείωμα του έτους 2017, βεβαιώσεις αποδοχών και αναλύσεις ετησίων εισοδημάτων του φοροτεχνικού ………..). Είναι άξιο μνείας ότι δικαιούται επιπλέον επιδόματος βρεφονηπιακού σταθμού ύψους 231 ευρώ, από την εργοδότριά του Τράπεζα, η οποία δεν διατηρεί δικό της βρεφονηπιακό σταθμό (βλ. άρθρο 6 ΣΣΕ Τραπεζών ΟΤΟΕ 2016-2018, άρθρο 11 της από 24.4.1996 ΣΣΕ Τραπεζών – ΟΤΟΕ). H συγκεκριμένη παροχή, είτε αποδίδεται στο δικαιούχο με τη μισθοδοσία, είτε καταβάλλεται απευθείας στον βρεφονηπιακό σταθμό, οπότε στην περίπτωση αυτή δεν υποβάλλεται σε κρατήσεις. Η καταβολή του επιδόματος αυτού ενεργοποιείται μέσω ετήσιας δήλωσης του εργαζόμενου στη Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργανωσιακής Μάθησης Ομίλου (βλ. και σχετικό έγγραφο της Τράπεζας) το διάστημα από 1-8 έως 15-9.Τη λύση της απευθείας καταβολής στον βρεφονηπιακό σταθμό επέλεξε ο εναγόμενος ………., πριν ακόμα τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσής του με την ενάγουσα ….. (βλ. το από 15.9.2016 ιδιωτικό συμφωνητικό) και καταβλήθηκε το συνολικό ποσό των 2.079 ευρώ για το έτος 2017 -2018 (δηλαδή 231 € επί εννιά μήνες), λόγω της καθυστερημένης αίτησης από πλευράς του ……… Με δεδομένο ότι το ποσό αυτό καταβάλλεται απευθείας στον βρεφονηπιακό σταθμό δεν θα συναθροισθεί στα εισοδήματά του, όμως θα πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά τον υπολογισμό των αναγκών του τέκνου, καθώς κατά το ποσό αυτό εξοικονομήθηκε η σχετική δαπάνη. Για το επόμενο όμως σχολικό έτος 2018-2019 δεν υπέβαλε ο .. . εκ νέου αίτηση για την καταβολή του άνω επιδόματος, ώστε να μη λάβει αυτό. Ο ίδιος επιπλέον καταβάλλει ασφάλιστρο ποσού 18,81 € μηνιαίως για πρόσθετη νοσοκομειακή εξωνοσοκομειακή περίθαλψη του τέκνου του, με ομαδικό ασφαλιστήρια συμβόλαιο που έχει συνάψει η ….. με την ασφαλιστική εταιρεία «.. .». Ο ίδιος διάδικος διαμένει μαζί με τους γονείς του στην ιδιόκτητη οικία τους στο Κερατσίνι, ώστε δεν έχει δαπάνες στέγασης, όμως βαρύνεται με την αναλογία του στις δαπάνες λειτουργίας της οικίας αυτής (λ.χ. δαπάνες κοινοχρήστων, ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης, κ.λπ.). Επιπρόσθετα, έχει στην κυριότητα του δύο Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητα, ήτοι ένα μάρκας «NISSAN PRIMERA» έτους πρώτης κυκλοφορίας 2001 και ένα μάρκας «SKODA FABIA», έτους πρώτης Κυκλοφορίας 2004. Τα έξοδα διατροφής, ενδύσεως, ψυχαγωγίας του, είναι τα συνήθη ατόμου της ηλικίας του. Δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει άλλα εισοδήματα ή περιουσιακά στοιχεία, ούτε επιβαρύνεται εκ του νόμου με υποχρέωση διατροφής άλλων προσώπων, εκτός από το ως άνω ανήλικο τέκνο του. Από την άλλη πλευρά, η ενάγουσα ……. εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος στο ιδιωτικό θεραπευτήριο «…», με καθαρές μηνιαίες 784,00 € (βλ. εκκαθαριστικό σημείωμα μισθοδοσίας), όμως λαμβάνει επιπλέον επίδομα Χριστουγέννων και Πάσχα, ώστε το καθαρό της εισόδημα είναι 784 X 14/12 =914 €. Για το έτος 2016 είχε φορολογητέο εισόδημα 11.562,57 €, από το οποίο αφαιρείται ο αναλογούν φόρος 539,65 €, πλέον τόκων 49,29 €, από το οποίο αφαιρείται φόρος 7,39 €, ώστε προκύπτει ετήσιο εισόδημα 11.022,92 + 41,9 € = 11064,82 € : 12 = 922,06 € μηνιαίο εισόδημα. Διαμένει μαζί με το ανήλικο τέκνο της, το μεγαλύτερο μέρος στην ιδιόκτητη οικία της μητέρας της στον Πειραιά και συνεπώς, δεν επιβαρύνεται με δαπάνες στέγασης, όμως επιβαρύνεται με τις αναλογούσες στην ίδια και στο ανήλικο τέκνο της δαπάνες λειτουργίας της ως άνω οικίας (δαπάνες θερμάνσεως, ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης, τηλεφώνου, κ.λπ.). Επίσης, όπως ήδη εκτέθηκε ανωτέρω, η ενάγουσα εξακολουθεί να διατηρεί μισθωμένη την πρώην οικογενειακή στέγη επί της οδού ….αριθ. … στην Καλλίπολη Πειραιά, παρόλο που τη χρησιμοποιεί αυτή ελάχιστα (βλ. αποδείξεις ηλεκτρικού ρεύματος και ΕΥΔΑΠ), όπου εξακολουθεί να βρίσκεται αποθηκευμένη η οικοσκευή αυτής, για την οποία καταβάλλει μηνιαίο μίσθωμα ποσού 350€. Εξάλλου, δεν αποδείχθηκε ότι αυτή διαθέτει οποιαδήποτε, άλλη περιουσία, κινητή ή ακίνητη ή έχει άλλα εισοδήματα, καθώς διαμέρισμα κείμενο στην οδό …………., στη Βάρη Αττικής ανήκει στην μητέρα της, και όχι στην ίδια, η οποία το δηλώνει στο έντυπο Ε9 και λαμβάνει αυτή μίσθωμα 300 €. Καταβάλλει το επιπλέον ποσό των 113,91 € ανά εξάμηνο (ήτοι 19 € μηνιαίως) για ιδιωτική ασφάλιση νοσοκομειακής περίθαλψης και ατυχήματος του ανηλίκου στην ασφαλιστική εταιρεία «….». Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο ανήλικος υιός των διαδίκων φοιτά στον ιδιωτικό παιδικό σταθμό “….” στην Καστέλλα Πειραιά, έναντι συνολικών ετησίων διδάκτρων ποσού 4.277 €, από το οποίο έχει ήδη καλυφθεί το ποσό των 2.079 € για το σχολικό έτος 2017-2918, όπως εκτέθηκε. Ο ανήλικος διαμένει μαζί με τη μητέρα του στην ιδιόκτητη οικία της μητρικής γιαγιάς του και, συνεπώς, δεν επιβαρύνεται με δαπάνες στέγασης, όμως επιβαρύνεται με τις αναλογούσες στον ίδιο δαπάνες λειτουργίας της οικίας αυτής. Οι λοιπές δαπάνες συντήρησής του, ήτοι τροφής, ένδυσης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ψυχαγωγίας, εκπαίδευσης και παραθερισμού, είναι οι συνήθεις δαπάνες παιδιών της αντίστοιχης ηλικίας. Με βάση τις παραπάνω οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων, το ποσό της διατροφής πρέπει να καθορισθεί στο ποσό των 300€ μηνιαίως, για το διάστημα έως την 31.7.2019[με συνυπολογισμό της καταβολής του άνω επιδόματος για εννιά μήνες και καθώς η επίδοση της από 7/11/2017 (αρ. καταθ. ………./2017) αγωγής έγινε στις 7.11.2017], ενώ για το μετέπειτα χρονικό διάστημα σ΄αυτό των 600 €. Το ποσό αυτό είναι ανάλογο με τις ανάγκες του τέκνου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής και ανταποκρίνεται στα απαραίτητα έξοδα για τη διατροφή, συντήρηση, ψυχαγωγία κι εκπαίδευσή του. Με τα δεδομένα αυτά, ο εναγόμενος πρέπει να μετέχει στην ανάλογη διατροφή του τέκνου του για χρονικό διάστημα εννιά μηνών από την επίδοση της αγωγής, με το ποσό των 300€ και για το μετέπειτα χρονικό διάστημα έως την συμπλήρωση δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, με το ποσό των 450 €, που συνιστά τη συνεισφορά του, ενώ κατά το υπόλοιπο ποσό, συμμετέχει η ενάγουσα εκκαλούσα- εφεσίβλητη ……… με την εργασία της και την προσφορά της προσωπικής της απασχόλησης για την περιποίηση και φροντίδα αυτού. Σημειώνεται ότι με την αγωγή ζητήθηκε μόνο η καταβολή της συνεισφοράς του εναγόμενου στην διατροφή του τέκνου, ώστε ο συσχετισμός των οικονομικών δυνάμεων των δύο γονέων έγινε με βάση τα όσα προεκτέθηκαν αυτεπαγγέλτως (βλ. και ΑΠ 1330/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο καθόρισε το ποσό της συνεισφοράς στη διατροφή του τέκνου του εναγόμενου ………..,χωρίς συνυπολογισμό, του ποσού που καταβλήθηκε απευθείας στο βρεφονηπιακό σταθμό, όπως παραπονείτο ο εκκαλών ……. με τον τρίτο λόγο της έφεσής του, και καθόρισε αυτό στο ποσό των 450 € για όλο το επίδικο χρονικό διάστημα, έσφαλε. Κατά συνέπεια θα πρέπει, κατά το βάσιμο λόγο, της από 5-10-2018 και αριθ. καταθ. ……/2018 έφεσης του εκκαλούντος ….. να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση. Αντίθετα θα πρέπει
να απορριφθεί η από10.10.2018 και με αρ. καταθ. ……../2018 έφεση της εκκαλούσας ………, η οποία παραπονείτο ότι το ύψος της συνεισφοράς του εναγόμενου έπρεπε να ανέλθει σε υψηλότερο ποσό, καθώς υψηλότερες ανάγκες του τέκνου άνω των 600 € μηνιαίως (με δεδομένη την ηλικία του και τις άνω οικονομικές δυνατότητας των διαδίκων) δεν αποδείχθηκαν. Ακολούθως, πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 §1 του Κ.Πολ.Δ.) και αφού ερευνηθεί η από 7/11/2017 (αρ. καταθ. ………./2017) αγωγή, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει, στην ενάγουσα, ως ασκούσα την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της …………., ως τακτική μηνιαία διατροφή αυτού, προκαταβολικά το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, το ποσό των 300 € για χρονικό διάστημα εννιά μηνών από την επίδοση της αγωγής και για το μετέπειτα χρονικό διάστημα, έως τη συμπλήρωση 2 ετών από την επίδοση της αγωγής, το ποσό των 450 €, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας παροχής μέχρι την εξόφληση. Τέλος, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση και ως προς τη διάταξή της για τη δικαστική δαπάνη, για όλα τα κεφάλαια της απόφασης, ενόψει της αναγκαιότητας ενιαίου καθορισμού αυτής (Α.Π. 278/2019 Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”, Α.Π. 192/1998 Δ/νη 1998.825, Μαργαρίτης σε Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα Ερμηνεία ΚΠολΔ, Τόμος Ι, άρθρα 535 αρ. 1 και 522 αρ. 13 και Βασ. Βαθρακοκοίλης ΚΠολΔ, άρθρο 535, αρ. 4) και να συμψηφιστεί η πέραν των προκαταβληθέντων εξόδων δικαστική δαπάνη, μεταξύ των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, κατ’ άρθρο 179 του Κ.Πολ.Δ., όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων τις από 5-10-2018 και αριθ. καταθ. ……./2018 και από 10.10.2018 αρ. καταθ. ………./2018 13.2.2018 εφέσεις.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν, την από 5-10-2018 και αριθ. καταθ. ……./2018 έφεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν, την από 10.10.2018 αρ. καταθ. ………/2018 13.2.2018 έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη με αρ. 4135/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, ως προς το κεφάλαιο που αφορά τη διατροφή του ανήλικου τέκνου των διαδίκων ……..
ΕΠΙΚΥΡΩΝΕΙ κατά τα λοιπά την εκκαλούμενη απόφαση ως προς τη διάταξή της περί ανάθεσης της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων ………. στην μητέρα του ……… και επικοινωνία με τον πατέρα του …….
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει την από 7/11/2017 (αρ. καταθ. ………/2017) αγωγή ως προς το κεφάλαιο της διατροφής.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο …….. να προκαταβάλλει στην ενάγουσα ………., ως ασκούσα την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, για διάστημα το ποσό των τριακοσίων ευρώ (300) €, για χρονικό διάστημα εννιά μηνών από την επίδοση της αγωγής και το ποσό των τετρακοσίων πενήντα (450) €, για το μετέπειτα χρονικό διάστημα έως τη συμπλήρωση 2 ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας παροχής μέχρι την εξόφληση.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ στο σύνολό της, τη δικαστική δαπάνη, πέραν των προκαταβληθέντων εξόδων, μεταξύ των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 20/1/2020
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
